Your search found 1736 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1701-1736:

It, redit officium citroque ultroque, remitti
9.75.4   Unde prius venit, ceu pila missa, solet.
9.75.5  Officio certare volo, non perdere, quod mi
9.75.6   Aut raro, aut nunquam redditur, officium. 76. [75.] Ad Flaccum, simulatione utentem.
9.76.1  Mecum esto, moneo, quem te vis, Flacce, videri;

et dominus cogat sua munia fungi,
9.103.4   Atque rei praesens consulat ipse suae;
9.103.5  Haec ni cuncta adsint, pleno tibi, Postume, cornu
9.103.6   Agrestes nunquam Copia fundet opes.
9.103.7  Parce uni stultus telluri fidere: fructus
9.103.8   Dant una tellus, agricola et dominus.

tot foeda, ingrataque narrans
9.108.6   Incassum assidue teque tuosque neces. 109. [106.] In idem argumentum.
9.109.1  In vita nunquam dixit se, Cinna, valere;
9.109.2   Nunc dicit; miror, Gellia, prodigium.
9.109.3  Atque oro, valeat semper, nostraeque valere
9.109.4   Aures post longum tempus ut

9.109.2   Nunc dicit; miror, Gellia, prodigium.
9.109.3  Atque oro, valeat semper, nostraeque valere
9.109.4   Aures post longum tempus ut incipiant,
9.109.5  Quas nunquam insulsa cessat vexare querela,
9.109.6   Dum narrat morbos, somnia vana, suos. 110. [107.] Ad Postumum. Phyllidi melius esse soli, quam cum

comitem.
9.129.5  Nemo erit incerta deceptus lege, subire
9.129.6   Insanus certum qui velit exitium. 130. [127.] Se nunquam posse frui congressu amici, quem absentem optaverit.
9.130.1  Tota ego te in somnis quaesivi, Postume, nocte,
9.130.2   Quaesitum potui nec reperire tamen.
9.130.3  Dein vigil

captus amabat,
9.172.6   Spesque fuisse suas somnia vana dolet. 173. [170.] Ad Leuconem pictorem egregium discedentem.
9.173.1  Nunquam utinam nossem te, Leucon! Haud ego certe
9.173.2   Flerem digressu moestus, amice, tuo,
9.173.3  Nec desiderio frustra tabescere inani
9.173.4   Cogerer, atque istas saepe

Bellorum ad casus alios quoscumque dabit fors,
9.202.12   At quocumque ferar, quae loca cumque colam,
9.202.13  Quidquid ero, natale solum, sedesque paterna,
9.202.14   Nunquam erit, ut memori defluat ex animo. 203. [200.] Poeta rusticaturus Romae valedicit.
9.203.1  Roma, vale, juvat hinc vacuos decedere in agros,

vatem sui oblitum credat.
9.211.1  Quamvis rura colas ipsa vicina sub urbe,
9.211.2   Nec longa et facili quo licet ire via,
9.211.3  Attamen, id cupiens, potui te visere nunquam,
9.211.4   Adspectuque tuo colloquioque frui.
9.211.5  Quippe iter ingressum Boreae vel flabra furentis,
9.211.6   Vel gravis effusa terruit Auster aqua.

Ipsum quae tibi te fraude mala eripiet,
9.231.5  Mutatum et foede foedam concludet in haram,
9.231.6   Coget et in turpi volvier usque luto,
9.231.7  Usque. Semel versum nunquam formae illa nunquam formae illa] Krša : nunquam illa Radelja priori,
9.231.8   Solis ut illa vetus filia, restituet.

9.231.5  Mutatum et foede foedam concludet in haram,
9.231.6   Coget et in turpi volvier usque luto,
9.231.7  Usque. Semel versum nunquam formae illa nunquam formae illa] Krša : nunquam illa Radelja priori,
9.231.8   Solis ut illa vetus filia, restituet.

et foede foedam concludet in haram,
9.231.6   Coget et in turpi volvier usque luto,
9.231.7  Usque. Semel versum nunquam formae illa nunquam formae illa] Krša : nunquam illa Radelja priori,
9.231.8   Solis ut illa vetus filia, restituet. 232. [229.]

9.248.6   Consistat verum pulchre ubi judicium. 249. [246.] Nacta viam es, qua te crucies, Nisa.
9.249.1  Quae nunquam fient, metuis tamen usque futura
9.249.2   Anxia et assiduo, Nisa, pavore tremis.
9.249.3  Nacta viam es, qua te crucies; rebusque secundis
9.249.4   Adversae sortis tristia

257. [254.] De vera amicitia.
9.257.1  Commoda vult aliis, sua commoda negligit, Aule,
9.257.2   Quae non mentitur nomen, amicitia,
9.257.3  Quam nunquam praeit utilitas, at saepe secuta est,
9.257.4   Spreta nec aversam desinet usque sequi.
9.257.5  Haec tibi, ne vitium te nomine fallat honesto,
9.257.6   Edita Phoebeo dicta

259. [256.] Praesens, Quinte, malum satis est, ne adjunge futurum.
9.259.1  Praesens, Quinte, malum satis est, ne adiunge futurum;
9.259.2   Quae nunquam fient, nulla futura putes.
9.259.3  Cur dolor antevenit casus? Incerta laborum
9.259.4   Cur tibi jam certas, Quinte, ferunt lacrymas?

9.276.3  Non laedit numerus; laedunt convicia, rixae,
9.276.4   Clamores, exlex, vanaque laetitia,
9.276.5  Quidquid et insanit vulgus: fac, talia desint,
9.276.6   Me nunquam in solis videris esse locis. 277. [274.] Veram fidem ignorare qui putet eius cultores et hostes niti judicio aeque firmo.

9.337.4   Quemquam nec virtus illicit in vitium. 338. [335.] In idem argumentum.
9.338.1  Propter amicitiam fers te jus laedere: nunquam,
9.338.2   Crede mihi, virtus lena fuit vitii. 339. [336.] Quid sibi velit ab amico.
9.339.1  Es mihi jucundos inter qui

545  Ira deum cohibet questus et comprimit ora. 545
546   Felix cui licuit mortali talia sacra
547  Usurpare oculis; contra miser ille vel altam
548  Abditus in terram, cui nunquam hos posse videre
549  Contigerit ritus ac sacra lege piari.
550   Haec ubi mandavit docuitque ex ordine cuncta, 550
551  Magna Ceres et nata simul petiere beatas

commissionem petiturum coram qua de sparsis contra te calumniis te purges. Ut vel capita calumniarum harum in forma probante proferre possis, debes habere copiam capitularis et Briglevichianae instantiae; quae enim adversus te verbo spargebantur, quis horum author fuerit, id tu nunquam probabis; adversarii autem tui se illa procudisse impudenter pernegabunt. Quae tamen illos Viennae coram individuis altiorum instantiarum sparsisse certo comperies; si tales, a quibus ea didicisti, in manipulationem negotii huius influent aut

1.54  Tu veterum certes scriptorum explere catervas
1.55  Ridendus pariter nostro, secloque futuro?
1.56  Tune vafri numeros imitari, et carmina Flacci
1.57  Sustineas, nunquam Phoebeae frondis honore
1.58  Tam digni fortasse, suas quam deprimit ipse
1.59  Cum vires, repitque humilis sermone pedestri,
1.60  Atque animi latebras et sensus vellicat omnes

E venis, qui est cumque, fluat, Medeaque rursum
12.65  Ni qua potens caeso mage purum sarciat agno,
12.66  Portandum hoc vitii est quidquid; nunc acrius uret,
12.67  Nunc levius; nunquam tentato a corpore cedet,
12.68  Ut semel admissum radicem in sanguine fixit.
12.69  Quare age sis, quo docta potest industria, quoque
12.70  Sedulitas prodire, juves precor. Ulterius

inter toties cantata cathedras.
13.90  Quo spectant praecepta, perinde ac nescio quae fors
13.91  Audierim de te mendacis murmura famae,
13.92  Carpere et oblique tentem? Nunquam male apud me
13.93  Audisti, sic Musa diu mihi ludere donet,
13.94  Nec te, quamquam idem valeas aetate virenti,
13.95  Et fumosus adhuc tibi sanguis ferveat intus

Amadei omnibus his praevaleret, tum vero te per sacrum amicitiae titulum obtestor ut eum disponas quo ille tecum collaboret ut eos adminus, qui in similli casu Sigraio concessi sunt, favores consequar, nempe integrum salarium et comendatiam. Ego Amadeum nunquam offendi, spero proinde quod id omnino facturus sit. Utprimum de tota re certi quid compereris, quaeso te, significa mihi et eripe me his incerti status angustiis. De elaboratione punctorum debeo cum rubore agnoscere quod datam fidem explere non potuerim.

non potuerim. Vix enim opus aggressus eram cum me febris corripuit et per tres ferme hebdomadas tenuit. Post octo dies passus sum recidivam, a qua non nisi ante paucos dies liberatus sum. Nunc autem video serotinum iam laborem futurum. Denique senectus ipsa est morbus. Nunquam amplius eiusmodi laborem in me recipiam. Chare amice! Tu nimis diu abes. Quas hinc inde corrasi amoenas lectiones, iam omnes exhausi. Debeo autem has quaerere quia seriae lectioni 11,26 seriae lectioni] corr. auctor ex seriam

in frondes absenti e fronde propinquas
Fida volat: quid fles? dicere visa fuit,
En propero: o pulchrum, quem sic testantur, amorem!
Quam dulces gemitus mutua flamma parit!
En propero, Irene, nunquam vis dicere; amoris
Ah mihi das nunquam pignora certa tui.

Fida volat: quid fles? dicere visa fuit,
En propero: o pulchrum, quem sic testantur, amorem!
Quam dulces gemitus mutua flamma parit!
En propero, Irene, nunquam vis dicere; amoris
Ah mihi das nunquam pignora certa tui.

Siedi, mi disse Amore,

Glauca chlamys corpus picta tegebat acu.
O Venus, hanc spectans ego te spectare videbar:
Candidior gemma, vividiorque rosis
Illa fuit. Quasdam voces mihi protulìt: ah mens
Has nunquam posset non meminisse mea.
Sed carui sensu, voces ut protulit, aeger
Mox cecidi, nec vim non rapiebat amor. (13)
Num dulces fuerint voces, quas protulit, aurae,
Dicite, num dulces, dicite,

Haec pia terra, meum te non stimulare dolorem,
Terra tegens gelidi corporis ossa jubet.
Huc nunquam accedas. Hyacinthos ipse recuso,
Quos mihi fers, lacrymas ipse recuso tuas.
Non flore, aut lacrymis exanguia membra juvantur;
Quid modico tumulum spargere flore cupis?
Quid paucis opus est

quae solis dudum Dis aequoris ibas,
Quos precibus iam iam naufraga saepe tuis
Excieras: ignes caeli, tenebrasque timentem
Quam nova zona poli, saevaque pressit hyems,
Despice adhuc nunquam mites, nunc despice ventos,
Nunc mali, nunc sunt vela novanda tibi. (29)
Jam nihil extimeas, quae te laesere, procellas,
Auratam lucem stella benigna parit.
Tempus

Ch’ ella vaneggia, e che l’amor si forte,
Che va in altri sognando, è tutto in lei.
Garrula vult nunquam de se Lucrina silere;
Dat laudis, quantum non licet, ipsa sibi;
Et nymphas inter pulchram se judicat unam;
Unica sic Phoenix dicitur inter aves.
Ut Veneris fulget formosum sidus

Dulcem quod sobolem vitäi e limine, mortis
Jam paene in nigrum compuleras barathrum.
Ne timeas, generosa parens, tibi reddita proles,
Sic Superis visum, sospes et incolumis
Letifero nunquam posthac obnoxia morbo,
Nec turpata genas vividulosve oculos;
Jamque tui Angligenae, jam tota Europa salubre
Grata animi recolit mente magisterium;
Jam tibi posteritas summos largitur honores

Aristis stemmatis, id est magnatibus, relinquendum, tantum item Aristis populi, id est Provinciarum deputatis, juris concedendum, ut Aristae ingenii, id est summi, et infimi Magistratus, vigili utrorumque custoditi oculo, optimorum regum animis veritatem celare nunquam valeant. Docui denique, quid sit Democratia? quae Populum inter et Plebem distinctio? ostendique confusionis harum duarum, toto coelo distinctarum, idearum vesanam consequentiam. Nihil proinde expedire magis communi

discatis, ne mori timeatis.- Sed vivere debemus?- Nolite esse solliciti (verba sunt, fallere nescii, Dei), quid comedetis, aut bibetis, sed ante omnia quaerite regnum coelorum, et coetera adjicientur vobis - Vel fors, satis habere nunquam vidistis hominem cui Deus ita non benedixisset propter virtutem? Modo autem valete! totis viribus officiis status vestri incumbentes, ut, habitu hocce a teneris contractu, olim firmius iisdem insistatis.- Meo in officio successori eos vos exhibeatis,

clara micant, radiant regione stupendo
17  Corpore purpureis centum funalibus orbes,
18  Atque meant remeantque vias, dum vere nitentes
19  Perpetuo fovet annus agros, et candida campi
20  Lilia. Nunquam immitis hiems, creberque procellis
21  Africus, aut boreas nivibus metuendus et imbre
22  Turbavere polos, nec splenduit ignibus aether.
23  Non nitidos dextra tonuere vibrata per axes

inquam, heroicorum argumentorum memores nos esse oportet, et scire nos adhucdum justa protectione perfrui Principis nostri: non nos lateat, quod unam compactam semi alterius millionis heroicam populationem possideamus, quae inde a Sirmio usque montes Velebit nationalitatis et linguae excidium nunquam toleratura est; indignum itaque fore, ut nos sociorum despotismum toleremus. Ne ergo coram Principe et popularibus nostris ac tota Europa arguamur, oportet, ut modo, dum forte de nationalitate nostra delenda leges sub incude sunt, a Rege nostro

efflat
Extinguitque faces, et candelabra supinat.
Mox autem larvas in eodem collo paratas
180   Imprimit, hospitibus simul haec oracula promit:
«Aut Damii regnum vestris augete triumphis,
«Aut nunquam scythii sub Apollinis antra venite,
«Foedere opus, junctis studiis vis infera cedit.»
Audivere Dei voces, claramque revexit
185   Plena dies lucem: quid fit? Sub tecta reditur
Propria – principio rumpuntur viscera risu,
Deinde metu fugiunt homines,

paulisper židovskoj terga večeri
Jamque audite novum casum, quem vila Sutinska
Vezda per valles canit et juga zagoriana
Temporibus quae canet cunctis do sudnjega dana.
Nunquam, ait, hic fuerat tam lustig živoque družtvo,
Quam postquam putnik Hranjec ad balnea venit,
Nemo sic novit vu dobru ponere volju
Ac mensas condire šalam condire šalatum,
Quando

Bibliographia locorum inventorum

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Ex Graeco Homeri Hymnus ad Cererem, versio electronica (), 567 versus, verborum 3992, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - hymnus; versio] [word count] [kunicrhymnuscererem].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1794], Ad Maximilianum Verhovacz epistola 21. Octobris 1794, versio electronica (, Jakovlje), Verborum 802, Ed. Neven Jovanović Josip Kolanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistverh179410].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1795], Epistolae scriptae an. 1795. et 1796, versio electronica (), 1960 versus, verborum 13466, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epistula] [word count] [zamagnabepist].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1798], Ad Maximilianum Verhovacz epistola 1. Octobris 1798, versio electronica (, Jakovlje), Verborum 577, Ed. Neven Jovanović Josip Kolanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistverh17981001].

Sivrić, Antun (1765 - 1830) [1803], Traduzione latina delle Anacreontiche ... e dei sonetti, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis epigramma; poesis versio; paratextus prosaici] [word count] [sivrichaanacreont].

Stulli, Luko (1772-1828) [1804], Vaccinatio carmen elegiacum, versio electronica (), 254 versus, verborum 1548, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - elegia] [word count] [stullilvaccin].

Jelačić, Ljudevit (1792-1851) [1824], Valedictoria, versio electronica. (), 1148 verborum, Ed. Franjo Fancev [genre: prosa - epistula] [word count] [jelaciclvaledictoria].

Mažuranić, Ivan (1814-1890) [1837], Honoribus Magnifici Domini Antonii Kukuljević , versio electronica. (, Zagreb), versus 315; Verborum 3140, Ed. Vladimir Mažuranić [genre: poesis - carmen; prosa oratio - commentarii] [word count] [mazuranicikukuljevic].

Drašković, Janko (1770-1856) [1839], Oratio apud comitatum Zagrabiensem, versio electronica. (, Zagreb), Verborum 252, Ed. Milivoj Šrepel [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [draskovicjor].

Milašinović, Franjo (1808-1883) [1843], Martini Sarcastii Pseudo-Nasonis Ilirici Metamorphosis unica artis poeticae amatoribus et osoribus ad novum annum dicata 1843, versio electronica (, Zagreb), 360 versus, verborum 2540, Ed. Senia Belamarić [genre: poesis - satura] [word count] [milasinfmet].

Milašinović, Franjo (1808-1883) [1850], Viator Zagorianus Jožko Hranjec, versio electronica (), 190 versus, verborum 1282, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen macaronicum] [word count] [milasinfviator].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report