Your search found 1736 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1401-1500:

parvis primum ortae initiis fuerint, ac levibus incrementis paulatim auctae, tamen unius poetarum artis principia ipsa tam illustria extiterunt, ut Diis, deorumque Liberis auctoribus tribuentur. Nimirum illa suavitatis novitate, ac rerum nunquam antea cognitarum admiratione capti homines, artem, et artifices, quos humani ingenii excedere vires crederent, facile consecraverunt. Sed neque deinde, cum poetica multorum usu ac studiis excoleretur, aut consuetudine ipsa fuit

conveniebam, sive ad me ille commeabat. In quorum consuetudine cum elegantissimorum hominum sermonibus omni urbanitatis, ac litterarum suavitate conditis plurimum fruebar. Sed tantum in illo inesse politiorum etiam studiorum scientiam nunquam certe animadverteram, quantam ex ea, quae inter nos fuit orta his de rebus controversia, perspexi. Nam cum maturius, quam caeteri solerent, ad illius domum me contulissem, eodem advenientem offendi B. eximiae indolis

fabularum involucra removeri vides? Alios etiam Georgicorum, et Bucolicorum locos recordere: nam et Silenum Epicureorum more philosophantem, et causas rerum aperte ubique explicatas agnosces. Hoc loco B., equidem, inquit, nunquam Virgilium tot locis, tamque constanter in difficilioribus doctrinis refugientem fabulas animadverteram. Tum ego, at eundem, inquam, hunc morem rejiciendae in rebus obscuris fabulae fuisse aeque constanter omnium latinorum poetarum

impellunt, metum denique, ac terrorem summa cum voluptate conjungunt. Quid quod magnitudinem, ordinem, varietatem, qualem frustra in rebus exquirimus, ad nostra desideria suis ipsi imaginibus accomodant, et pene explent illam, cui nunquam facere satis possumus, infinitam animorum cupiditatem. Unde cum admirabilibus eorum artibus detinemur, a communi vitae contagione atque taedio ad quasdam beatorum hominum sedes videmur secedere. Sed nulla in re, inquit

Musarum speciem afferunt, ut parem iisdem rerum auctoribus ingenii sibi gloriam vindicent. Quidni enim inveniendi pene laudem promereri ii possint, quorum egregio dicendi artificio quaecumque exposita sint, continuo eadem nova omnino, et nunquam antea aut lecta, aut audita videantur? Quare quae tam praeclara erit Epicorum et Tragicorum opera in fabula rite constituenda, atque in rebus, quas quis gesserit, apte disponendis, quae hoc admirabili rerum contextu a naturae

neque detinere nos poterunt? At si tanta est in poetarum artibus vis illius, quam αναγνωρισιν vocant, nos agnitionem reddere possumus, in nullis aliis eadem certe melius, quam in Didascalicorum cantibus enitebit. Nunquam enim mihi persuasum erit ullis inopinatis ac mirabilibus hominum casibus nos tam jucunde posse affici, ut ex maximarum rerum ac naturae ipsius agnitione non multis partibus uberiorem voluptatis fructum capiamus. Cum igitur ortus

iis, quos gignunt, effectibus tanquam propinquitates et cognationes ediscimus? Tractantur haec ipsa quidem ab aliis etiam disciplinis, explanantur, docentur. Sed ut Phidias ex Homeri versibus pulchriorem hausit Jovis Olympii speciem, quam nunquam antea ex ullis aliorum corporum formis comprehenderat, sic hunc naturae ordinem ex didascalicorum numeris formosiorem atque augustiorem exoriri agnoscemus, quam ulla antea aliorum opera perfectum vidimus. ex horum enim disciplinis

At mox vectus procul aethera in altum
1.238  Mitescit sensim positoque colore minisque
1.239  Vix aequat stellas tenui jam luce minores.
1.240  Alma 17 Venus nunquam media tibi nocte nec unquam
1.241  Adversa Phoebo coeli de parte nitebit.
1.242  Hesperus (ut sero occiduas cum vespere ad oras
1.243  Effulget, divam Graji dixere vocantes)
1.244  Consequitur

repellit
1.323  Attollens pondusque levans jamque aggravat atque
1.324  Introrsum premit et fundum compingit ad imum.
1.325  Hinc dubias regit Ursa rates, dum cardinem ad ipsum
1.326  Acta brevi circum et nunquam demersa sub undas
1.327  Orbe meat coelique plagas Terraeque patentis
1.328  Designat varias lenta vertigine sedes
1.329  Ventorumque domos. Hinc ardua vertice ab alto
1.330  Sydera scrutatus pastor

quaedam contraria signis,
1.536  Occiduas longo cursu volvuntur in oras,
1.537  Plura suos peragunt obliquo tramite gyros
1.538  Liberaque in partes coeli quascunque feruntur)
1.539  Ipsa etiam Phoebus nunquam consistere, nunquam
1.540  Flectere cernit iter sua per vestigia retro
1.541  Nec revocare gradum aut coeptos abrumpere cursus.
1.542  Productis longe procul orbibus edita in oras
1.543  Scilicet

signis,
1.536  Occiduas longo cursu volvuntur in oras,
1.537  Plura suos peragunt obliquo tramite gyros
1.538  Liberaque in partes coeli quascunque feruntur)
1.539  Ipsa etiam Phoebus nunquam consistere, nunquam
1.540  Flectere cernit iter sua per vestigia retro
1.541  Nec revocare gradum aut coeptos abrumpere cursus.
1.542  Productis longe procul orbibus edita in oras
1.543  Scilicet immensum aethereas

nitidos obducere vultus.
2.132  Fixa 7 procul vastas distant disjuncta per oras
2.133  Et rutilant splendore pari nosque inter et ignem
2.134  Phoebeum subeunt nunquam, ac si forte subirent,
2.135  Haud fusco ardentem celarent lampada velo.
2.136  Luce quidem 8 Phoebi fulgent errantia, dium
2.137  Suspectant qua fronte

coelo pariter spatiantur aperto.
2.396  Quin 22 et, si partes anni bissenaque Lunae
2.397  Tempora rite notes numerans mensesque novatos,
2.398  Invenies nunquam subita ferrugine Phoebum
2.399  Involvi et medio obductum nigrescere Olympo,
2.400  400 Elabens pleno mensis nisi concidat orbe
2.401  Expectentque polo reducem nova tempora Phoeben.
2.402  At mensem

7 si non oculis fidas errantibus axem
3.83  Per vacuum, poteris certam explorare per artem
3.84  Et licet haud visi mensuram prendere tractus.
3.85  Quo tamen Aoniis nunquam exaudita sub antris
3.86  Instrumenta canam versu, qua fila retexam
3.87  Arte tibi formamque abstrusae molis et usum
3.88  Multiplicem evolvam pandens numerisque docebo?
3.89  Non illis, vasto

fierique illo ordine eodem,
3.334  Tum vero manifesta fides et ponderis ingens
3.335  335 Accedet nostris vis ultima denique dictis.
3.336  Principio 22 nunquam fraterno diva carebit
3.337  Lumine, ni fuerit nodo mediaeque viai
3.338  Proxima, dum Phoebo adversa volat aetheris ora;
3.339  Nec rapiet terris missas a fratre sagittas

cum forte per umbram
3.344  Egerit, haud iterum tenebris nigrescet obortis,
3.345  Sexta nisi aptarit fronti jam cornua jamque
3.346  Oppositum pleno prope nodum effulserit orbe.
3.347  Praeterea tristi nunquam ipsa nigrescet ab umbra
3.348  Mense latens medio, primo quin mense vel ante,
3.349  Continuo vel post, fratrem vel tempore utroque
3.350  Occulat atque aliqua Terrae pro parte recondat.
3.351  Vix

vel atram,
6.297  Languentes tristi violam qui lumine tingunt.
6.298  Hos iterum atque iterum triquetris intercipe vitris,
6.299  Mille viis agitans versa partesque per omnes
6.300  Contorque inflectens: nunquam se distrahet unus
6.301  In plures color aut laeso mutabitur ore.
6.302  Attactu viridis fuci viridantia cernes
6.303  Cana ligustra, rosas et purpureos hyacinthos;

76 aequoreis radio se obstacula in undis
6.885  Objiciunt violaeque bibunt nigrantia fila
6.886  Quam, qua perspicuus nitet ac sine nubibus aer.
6.887  Hinc nunquam aeriis reflexum lumen ab auris
6.888  Aspicies verni formam praebere viroris.
6.889  Seu pallent seu caeruleo dant illita fuco
6.890  Stamina. Transmissi at radii, cum celsus in alto
6.891  Axe nitet

divae laudes et carmine certant:
6.928  Ut sola edenti Phoebum vix edita matri
6.929  Adstiterit, teneris et fratrem exceperit ulnis;
6.930  Ut primis arcu sylvas agitarit ab annis
6.931  Cervorumque greges nunquam fallente sagitta
6.932  Fixerit; ut patri jam grandior aetheris arcem
6.933  Servarit geminosque immania corpora fratres
6.934  Telorum obruerit nimbo. "Tu surripis Orco
6.935  Distractum curru

ad eandem partem cum Terra ipsa, adeoque respectu Terrae sunt infra Solem, inter ipsam Terram et Solem; alteram conjunctionem habent cum Sole superiorem, cum ultra Solem sunt, jacentes respectu ipsius Solis ad partes oppositas, ad quas jacet Terra. Reliqui tres planetae dicuntur superiores: ii nunquam possunt subire inter Solem et Terram, cum ab illo semper distent magis quam haec. Sed quando jacent in directum cum Terra respectu Solis, si jaceant ad eandem partem, sunt respectu Terrae in oppositione cum ipso Sole; si jaceant ad partes oppositas, sunt in conjunctione cum Sole, sed

pendet figura, quam Tellus debet acquirere ad habendum aequilibrium. Eodem modo circumaguntur circa polos stellae omnes. Unde fit, ut Ursa, potissimum Minor, et potissimum ea ipsius stella, quae, cum in ejus cauda sita sit, appellatur Cynosura, polo proxima, et idcirco minimo motu acta, et nunquam occidentis sit aptissima ad designandos cardines horizontis; aliae autem stellae paullo remotiores ab ipso polo aptae sint ad designandas horas per noctem, quas nimirum rustici et pastores norunt ex solo stellarum aspectu.

apud poetas potissimum, ducit exordium, Sol dicitur esse in principio Arietis. 26 Sol peragit motum suum per eclipticam, quae est in medio zodiaco, a qua illum censuerant veteres nunquam egredi. Egreditur autem nonnihil ex theoria gravitatis generalis, quae multas in motus planetarum aberrationes inducit. Sed id quidem ita est exiguum, ut haberi possit pro nullo. Reliqui planetae liberius evagantur hac, illac, sed nunquam exeunt ex illa fascia, quae dicitur zodiacus et

quae est in medio zodiaco, a qua illum censuerant veteres nunquam egredi. Egreditur autem nonnihil ex theoria gravitatis generalis, quae multas in motus planetarum aberrationes inducit. Sed id quidem ita est exiguum, ut haberi possit pro nullo. Reliqui planetae liberius evagantur hac, illac, sed nunquam exeunt ex illa fascia, quae dicitur zodiacus et quae est adhuc satis arcta. Ejus latitudinem alii ex astronomis aliam posuerunt. Illam determinat haec ipsa maxima evagatio planetarum in latitudinem: ea maxima est in Venere perigea, in qua adhuc est proxime graduum 9. Unde amplitudo

motus: movetur hoc systema binorum corporum circa ipsum Solem. In quo motu, si Terra et Luna urgerentur viribus aequalibus et eandem directionem habentibus, eorum positio respectiva nihil omnino turbaretur. Nam motus communis statum respectivum non turbat. Sed vires, quibus in Solem gravitant, nunquam simul et aequales sunt et cum eadem directione. In noviluniis luna posita inter Solem et Terram est propior Soli quam ipsa Terra, et e contrario in pleniluniis remotior. Hinc in iis casibus directio virium est eadem, sed vires ipsae sunt inaequales: circa quadraturas distantia

sed adhuc supererant identidem plura minuta discriminis. Approximationem provexerunt multo ulterius tabulis inde computatis et editis Clerautius, D'Alembertus et Eulerus. Et Clerautius quidem novam suarum editionem parat, in qua post correctiones nonnullas, quas adhibuit, omnino credit errores nunquam ultra unum minutum progressuros, uti ex ipso accepi. Bradlejus quoque eandem exactitudinem invenit in aliis tabulis ex theoria computatis et per observationes correctis. Ubi omnes illae positiones horum trium corporum et orbitae lunaris eodem deveniunt,

rei argumentum. Cum Sol deficit in uno loco Terrae totus, in locis proximis apparet falcatus eodem momento temporis. Et quo remotiora sunt loca, eo minor ejus pars deficit, ita, ut in locis satis remotis totus appareat lucidus de more. Facile est ex astronomicis principiis demonstrare illud, nunquam posse in toto hemisphaerio Terrae simul apparere eclipsim Solis, ne partialem quidem. Sed hic provocatur ad observationem, et quidem ad ipsa nova publica, in quibus saepe imprimatur id etiam, quod ad ejusmodi phaenomena pertinet, ex quibus idcirco potest rei veritas innotescere.

borealem vel australem) ut respectu observatoris positi in ipsa Terra effugiat solarem discum. Si post quosvis octo annos accurate rediret Venus, et Terra, ad eandem positionem, occursus omnes celebrarentur in iisdem quinque punctis. Et si praeterea nodi Veneris accurate quiescerent, vel nunquam vel semper post quosvis octo annos Venus appareret in Sole. Verum cum id non accurate accidat, fiunt aliquando bini occursus hinc et inde ab altero e binis nodis in distantia ita exigua ab ipso, ut Venus eclipticae satis proxima in Solem incurrat respectu Terrae. Posteriores autem

omnia loca, in quibus Luna esse posset, veniant sub aspectum. Inde consequitur Lunam eo tempore respondere eidem parti zodiaci, cui respondet Sol. 22 Confirmatur idem ex eo, quod nunquam eclipses habeantur nisi in fine mensis lunaris, quo tempore Luna e Terra visa, uti primo libro est dictum in adn. 39, jacet ad eandem coeli plagam cum Sole. 23 Ea duo

additur id, quod attinet ad ea tempora, quibus eclipses debent haberi ex theoria. Quae cum inveniantur observationibus conformia, ipsam theoriam confirmant. 22(II 54) Primo quidem nunquam habebitur eclipsis vel Lunae vel Solis, nisi Luna fuerit satis proxima alterutri e binis suis nodis in plenilunio pro eclipsi ipsius et in novilunio pro eclipsi Solis. Id quidem patet, cum in majore distantia a nodis debeat distare etiam ab ecliptica adeoque evitare umbram vel

primo quidem illud, si Luna in aliqua eclipsi transeat per mediam umbram Terrae, non posse haberi aliam eclipsim Lunae nisi post sex menses lunares, ubi nimirum post sex novilunia advenerit novum plenilunium, quod a priore illo ecliptico plenilunio distat per sex lunares menses. Deinde illud, nunquam haberi posse eclipsim Lunae in plenilunio, nisi vel in praecedente vel in sequente novilunio vel in utroque habeatur eclipsis Solis pro aliqua parte Terrae. Demum, singulis fere annis debere haberi duas eclipses Solis et duas eclipses Lunae. Habebuntur autem aliquando etiam tres eclipses

omnino haberi aliquam eclipsim Solis, sed posse non haberi eclipsim Lunae. 38(II 7O) Hinc autem jam pronum est plura consectaria deducere, quae id evincant, quod supra adn. 54(22) fuerat propositum. Primo quidem, saltem bini defectus Solis habebuntur singulis annis. Nunquam enim poterunt haberi 6 novilunia sine ulla eclipsi, cum nimirum aliquod ex ipsis noviluniis saltem postremum debeat accidere prope alterum e nodis in distantia minore quam quae requiritur ad eclipsim. Sunt autem singulis annis saltem duodecim novilunia; adeoque saltem duo erunt

annulum atmosphaerae, quam in Luna admittunt, qui ita sentiunt. Et quidem non desunt, qui serio affirment se vidisse in Luna, potissimum tempore solaris eclipseos, etiam fulgura. Quod quidem et Wolfius admittit ac serio profert ad probandam atmosphaerae Lunae. At praeterquam quod nunquam in Luna illustrata a Sole videmus nubes, cum maculae nobis eaedem semper eodem modo appareant, quis non videt fulgur et fulmen esse objecta adeo exigua et tam tenuis luminis, ut in tanta distantia nullis omnino telescopiis percipi possint? Opinioni animo

habetur major ob majorem excessum disci lunaris supra solarem. Nam ejus lumen tenue densiores tenebras requirit, ut videri possit. 28 Ob eam tenuitatem luminis is rhombus nunquam videri potest interdiu. Nam oculi ita obruuntur nimia solaris luminis vi ut aures nimio fragore malleorum in officinis ferrariis vel in iis aedificiis, in quibus rotae aquarum vi concitatae terunt lina ad chartam efformandam, ubi exaudire non licet, nisi clamore maximo, vociferantem. Et

Notum est enim apud astronomos aliam esse aliarum zodiaci partium inclinationem ad horizontem. Porro id accidit in hac boreali zona temperata mane per autumnum et vespere verno tempore, et iis temporibus potissimum solet id phaenomenum observari. Quod quidem sub zona torrida, in qua zodiacus nunquam multum inclinatur ad horizontem, observari solet per totum annum tum, cum satis longe ipsa lux protenditur a Sole. Cum hoc lumen videamus sub zodiaco hinc et inde a Sole, quotiescunque dies vel satis vividum crepusculum non sint impedimento, patet debere itidem

Luna projicit umbram conicam determinatam a radiis, qui tangunt et Solem et Lunam ipsam. Qui jacet intra eum conum, nihil e Sole videt. Qui autem ex ipso egreditur, videt partem eo majorem, quo longius abit in latus. Porro illa umbra, Sole perigeo et Luna apogea, nunquam ad Terram devenit, et tunc habetur eclipsis tantummodo annularis. Sole autem apogeo et Luna perigea, immergitur illa quidem intra superficiem Terrae, sed ejus crassitudo ibi est perquam exigua ita, ut adhuc sit multo minor illo spatio, ad quod protenditur radius visualis intra

Quae si majora sint, uti sunt ea, quae in turribus prostant, possunt horarum intervalla facile dividi in dena vel quina minuta, ut eadem cuspis haec etiam indicet, atque id facilius in Italicis horologiis, in quibus dividi solet circulus horarius in horas tantummodo sex. Et ipso aere campano nunquam exhibentur plures quam sex ictus, cum ex una parte molestum sit numerare decem, undecim, duodecim ictus et ex alia difficile sit sex horis falli in hora indicata. Idcirco posui quater senas et gyro quater intorquetur eodem. Nam reipsa cuspis apud nos in Italia quater gyrat.

41 Sunt tamen quaedam phaenomena, quae videntur debere constanter haberi semper, ut illud, quod hic exprimitur: nimirum illa pars Lunae, quae erit satis proxima margini umbrae, quod accidit limbo praecedenti prope initium immersionis et emersionis, nunquam erit penitus destituta omni lumine. Nam illuc advenit lumen transmissum per altiorem atmosphaerae terrestris partem, ad quam nec montes assurgunt nec nubes. 42 Hic

dimensionem fusius exposui in volumine De litteraria expeditione per Pontificiam ditionem opusculo I, cap. 2. et opusculo 4. cap. 3. Bis autem eandem dimensionem coacti abrumpere, Martio ac Aprili mense, ob ingentem coeli inclementiam, quae quidem ibi eo anni tempore nunquam solet esse tanta, vix demum cum successu absolvimus mense Maio. Secundae dimensionis tempore superiores versus elucubraveram tam in ipsa vespertina commoratione in Albana urbe, in quam nos recipiebamus per noctem, quam inter equitandum, ut tempus fallerem. Et

luculentissima sane, pro ea, qua mecum egit humanitate maxima, qua mihi semper aditum ad se patere voluit, saepe et ad mensam adhibens et ad familiarissimas cum paucis amicorum confabulationes, quibus animum a tot curis fatigatum recrearet. Quantum autem ipsi deberem, nunquam itidem verbis satis efferre possum. Exhibui quidem, sed admodum tenuem grati animi significationem tam in epistola nuncupatoria opusculi de Turbine, quod eidem inscripsi, quam in Stayanae Philosophiae voluminibus et in opere de Expeditione litteraria per pontificiam ditionem, cujus, ut

simplices, circa quos experimenta institui possint. Licebit enim excipere spectrum coloratum papyro crassiore, in qua sit exiguum foramen. Per id foramen licebit transmittere quemvis e radiis coloratis et ipsum novis prismatis vel speculis detorquere, ut libuerit, refringendo vel reflectendo. Nunquam ille radius novis refractionibus discindetur in duos nec unquam mutabit colorem suum. Et quod magis videtur mirum primo aspectu, ad quamcumque superficiem corporis cujuscumque deflectatur, semper retinebit colorem suum, uti supra innuimus adn. 25. et hic exemplis illustratur.

distractis; tum et aurei, et flavi, et reliqui ex ordine ac postremi omnium, imminuta jam plurimum vaporum mole, violacei transeunt, et redit sua pelluciditas atmosphaerae. 72 Nunquam omnes vapores, qui in atmosphaera terrestri innatant, ad eam tenuitatem deveniunt, ut relinquant viam prorsus liberam omnibus lucis radiis. Si ingens numerus remanet vaporum ejus magnitudinis, ut omnia colorum fila reflectant, remanet quidam pallor et ea, quae appellatur caligo. Si vero

quibus omnibus immortalem sibi famam conciliavit. 76 Aqua, marina potissimum densior et salinis particulis plena, longe plura luci obstacula praebet quam aer. Hinc coelum nunquam solemus videre viride. Si vapores sunt crassiores, reflectitur omne radiorum genus, et habentur nubes ac nebulae vel caligo, uti diximus. Si sunt tenuiores, praevalent in reflexo lumine plurimum radii violacei. Et idcirco coelum apparet caeruleum, et quidem quandoque colore admodum

quo caeli fugit in oras
1.2.132  Alta magis, terris secretaque, purior aura
1.2.133  Hoc fluit, ac minimum terrenae obnoxia faeci
1.2.134  Sidereis longe in campis? Ibi nubila nunquam,
1.2.135  Nunquam imbres, nunquam densantur turbine nimbi; 135
1.2.136  Aurea sed ridet species, et pulcricomus sol
1.2.137  Indistincta suae diffundit spicula lucis.

1.2.132  Alta magis, terris secretaque, purior aura
1.2.133  Hoc fluit, ac minimum terrenae obnoxia faeci
1.2.134  Sidereis longe in campis? Ibi nubila nunquam,
1.2.135  Nunquam imbres, nunquam densantur turbine nimbi; 135
1.2.136  Aurea sed ridet species, et pulcricomus sol
1.2.137  Indistincta suae diffundit spicula lucis.
1.2.138  Semper enim

magis, terris secretaque, purior aura
1.2.133  Hoc fluit, ac minimum terrenae obnoxia faeci
1.2.134  Sidereis longe in campis? Ibi nubila nunquam,
1.2.135  Nunquam imbres, nunquam densantur turbine nimbi; 135
1.2.136  Aurea sed ridet species, et pulcricomus sol
1.2.137  Indistincta suae diffundit spicula lucis.
1.2.138  Semper enim tenuatur; odor ceu

minor in caeli liquidis erit impetus oris.
1.2.359  Sic etiam verso propere temone vel illam 360
1.2.360  Vel partem hanc caeli cymba properante tenebis,
1.2.361  Avius et certo nunquam de tramite cedes.
1.2.362  Heic tamen et remos suadebo ipsumque polito
1.2.363  E corio, qua parte leves temo incitat auras,
1.2.364  Efficere: haud magnum sic addent pondus,

2.4.52   Men longe posse hac Virgine abesse putas?
2.4.53  Ergo te numquam posthac formosa videbo,
2.4.54   Abstrusam in magni numinis obsequio
2.4.55  Nunquam ego te adspiciam posthac? At mente tuebor,
2.4.56   At certe gratis pascar imaginibus;
2.4.57  Haud aliter quam si manifesto in lumine praesens
2.4.58   Praesentem obtutu

determinandae latitudinis geographicae est admodum facilis et expedita vel ipsis navigantibus. Minor autem Ursa, et potissimum ea ipsius stella, quae, quod in ejus cauda sita est, adpellatur Κυνοσουρα, polo proxima atque idcirco minimo acta motu et nunquam occidens, aptissima est ad dessignandos cardines finitoris seu horizontis. [i] Longitudinis geogr. determinandae ratio adhuc est difficilis illa quidem nec satis accurata; quamvis Sellae cujusdam ope, quam Irvvinus in

1.122  Quem foede castris exegit, nec dedit orbo
1.123  Dilectam patri gnatam; nec dona recepit
1.124  Ferreus. hunc propter saevit deus, et magis idem
1.125  Saeviet, ille luem nunquam, nec funera fessus
1.126  Mittere, ni patrios repetat formosa penates
1.127  Chryseïs, donisque auctus, nataque recepta
1.128  Placatus genitor, taurorum sanguine multa.

spectabat: mens ira exaestuat, acres
1.132  Horrendum micuere oculi, turbataque frons est.
1.133  Tum vatem increpuit, rupitque has pectore voces:
1.134  Terrorum infelix vates, laetabile nunquam
1.135  Quidquam ego te audiero, semper sed voce canentem
1.136  Dira triste aliquid? nam me saevis tua dictis
1.137  Perpetuo immeritum laedunt responsa, nec unquam

1.271  Concilium: Atridae rursus maledicere coepit
1.272  Pelides, fuditque irato haec turbidus ore:
1.273  Vino plene, canisque oculos, cervique fugacis
1.274  Corda gerens, nunquam cum pube ad praelia, nunquam es
1.275  Ausus ad insidias cum primis ire virorum.
1.276  Quippe putas mortem, belli tentare pericla.
1.277  Multo etenim praestat Danaūm per castra,

Atridae rursus maledicere coepit
1.272  Pelides, fuditque irato haec turbidus ore:
1.273  Vino plene, canisque oculos, cervique fugacis
1.274  Corda gerens, nunquam cum pube ad praelia, nunquam es
1.275  Ausus ad insidias cum primis ire virorum.
1.276  Quippe putas mortem, belli tentare pericla.
1.277  Multo etenim praestat Danaūm per castra, vel uno

Jove. dicta memor serva haec, oblivia mentem
2.39  Neu capiant, dulcis cum somnus deseret artus.
2.40  Sic ait; inque auras fugit, regemque reliquit 40
2.41  Haec versantem animo nunquam eventura. putavit
2.42  Nanque die vertenda illo sibi moenia Trojae,
2.43  Nescius heu strueret magni quid rector Olympi,
2.44  Multos ille parans gemitus, luctumque, laboremque

2.254  Laedere gaudebat probris clamosus: Achivi
2.255  Circum indignantes irata mente fremebant.
2.256  Ille autem regem dictis incessere acerbis
2.257  Ut semel incoepit, nunquam cessabat, acutum
2.258  Vociferans: Quid abest, quidnam tibi desit, Atrida?
2.259  Cur frustra incusas Danaos nil tale merentes?
2.260  Aere tibi jam plena intus tentoria; matrum

et adhuc nulli: magno maledicere Atridae
2.293  Tu tamen idcirco peritas, nec plurima cessas
2.294  Objectare, viro tribuunt quae munera Graji
2.295  Heroes merito: solus tu, perdite, nunquam
2.296  Desinis immeritum foedis proscindere dictis.
2.297  Haec adeo tibi nunc praedico; (verba sequetur,
2.298  Atque fidem faciet jam res non tarda) furentem

Rex te uno vivat posthac. non pacta, fidemque
2.334  Exsolvunt, dederunt concordi foedere cuncti
2.335  Quam tibi, linquebant Argos cum fertile quondam,
2.336  Jurati ad patrios nunquam remeare penates
2.337  Ante, solo strassent captae quam moenia Trojae.
2.338  Nam, veluti molles pueri, viduaeve puellae,
2.339  Mutua ploratu indulgent, orantque reverti

et Grajos armari ad praelia. solus
2.406  Frustra tabescat sinito, longeque remotus
2.407  Communi a coetu sibi consulat unus et alter.
2.408  Qui tamen efficient, faciant licet omnia, nunquam,
2.409  Ante domum ut patriam, natosque petamus Achivi,
2.410  Quam pateat promissa, dedit quae Jupiter olim 410
2.411  Falsa ne sint, an vera magis.

longis sermonibus horas 340 Ducere, ceu quondam placida sub pace: nec ortum Esse vides durumque, et ineluctabile bellum. Saepe virūm subii bellantum praelia miles; Agmina sed nunquam tanta usquam, ac talia vidi. Quot silvae frondes, quot praefert litus arenas; Tot campo incedunt urbem, ac tua regna daturi Exitio. Nunc, tu quod mando, protinus, Hector, Exequere. auxilio multi huc

3.47  Nec potuit; dictis fratrem et proscidit acerbis.
3.48  Foede animum, faciem pulcher Pari, mollis, amator,
3.49  Docte malas tantum nuptis componere fraudes;
3.50  Debueras nunquam vel nasci, fata subire 50
3.51  Vel puer, ac primo caelebs exstinguier aevo.
3.52  Id vellem, et satius multo foret, omnibus isto
3.53  Quam praebere modo Grajis risum, atque

praeterea, quantam decet addere, multam
3.317  Victi addent, venturo etiam quae perstet in aevo.
3.318  Hanc Priamus, natique actutum solvere multam
3.319  Si renuent, certum est nunquam secedere ab armis,
3.320  Urbs tandem eversis dum concidat Ilia muris. 320
3.321  Haec fatus jugulat pecudes, sectoque trementes
3.322  Gutture sternit humi exanimas; cratere

clypeos, parmasque horrentibus hastis. 540
5.541  Interea his Martem verbis compellat Apollo.
5.542  Mars clades hominum, multa Mars caede cruente,
5.543  Murorum eversor, nunquam ne absistere pugna
5.544  Tydiden coges? nunquam diro obvia regi
5.545  Arma feres? pugnare Jovi qui jam efferus ipsi
5.546  Audeat; et Veneris violavit vulnere dextram;

5.541  Interea his Martem verbis compellat Apollo.
5.542  Mars clades hominum, multa Mars caede cruente,
5.543  Murorum eversor, nunquam ne absistere pugna
5.544  Tydiden coges? nunquam diro obvia regi
5.545  Arma feres? pugnare Jovi qui jam efferus ipsi
5.546  Audeat; et Veneris violavit vulnere dextram;
5.547  Irruit et saeva me contra turbidus ira.

5.936  Re, praeter speciem, miri hostibus? inter Achilles
5.937  Praelia dum fortis versari dura solebat,
5.938  Dardanias extra portas procedere Troes
5.939  Nunquam ausi; pavido tremefacti corde timebant
5.940  Illius at patriis inclusi moenibus hastam. 940
5.941  Nunc īdem ad curvas pugnant procul urbe carinas.
5.942  Sic ait, ac verbis

6.141  Jam prope constiterant, animisque, armisque parati;
6.142  Cum prior haec forti Diomedes pectore fatur.
6.143  Nam quis tu, juvenum confidentissime? vidi
6.144  Quem nunquam belli pulchro in certamine, cunctos
6.145  Nunc virtute praeis; de tot cui milibus uni
6.146  Exspectare meam firmum cor sustinet hastam.
6.147  Sed telis quicunque meis venit

7.405  Mente probas, sanam abstulerunt tibi numina mentem.
7.406  Nunc et ego, quae certa animo sententia sedit,
7.407  Expediam paucis. Uxorem (ambage remota
7.408  Edico) nunquam reddam: rerum omnia, ab Argis
7.409  Quae tulimus, reddamque volens, atque insuper addam
7.410  Largus opes alias de re patriaque, meaque. 410

forma praestante puellam.
8.344  Talia fatus erat. contra cui Teucer: Atrida
8.345  Magnanime, ardentem quid frustra incendis? ut hostis
8.346  Pulsus nanque pedem retulit sub moenia, nunquam
8.347  Sponte mea cesso jaculans demittere morti
8.348  Corpora multa virūm. prompsi octo tela pharetra;
8.349  Belligeri totidem juvenes cecidere

et dentes, coxisque infigit acutos,
8.399  Vertentem sese observans. nil segnius heros
8.400  Urgebatque acer Danaos, versoque paventis 400
8.401  Tergo instans turbae postremos caedere nunquam
8.402  Cessabat. latos capti formidine campos
8.403  Transmittunt, alto donec se condere vallo
8.404  Contigit, ac Troas, diramque evadere cladem.

8.477  Vulnera vel denis quibunt sanarier annis.
8.478  Discet, quam deceat patri pugnare, Minerva.
8.479  Junoni haud aeque irascor; solitum furit illa,
8.480  Sueta meis nunquam non sese opponere coeptis. 480
8.481  Haec pater: illa levi vacuas pede trajicit auras,
8.482  Atque Idam fugiens alti petit ardua caeli.
8.483  Nactaque vix primo sinuosi limine

8.490  Vulnera vel denis quibunt sanarier annis. 490
8.491  Disces, quam deceat patri pugnare, Minerva.
8.492  Junoni haud aeque iratus: solitum furit illa,
8.493  Sueta Jovis nunquam non sese opponere coeptis.
8.494  Exitium, vesana, tibi sed triste minatur,
8.495  Hastam audax patrem incipies si attollere contra.
8.496  Haec effata cito longe dea candida

Quas legi e cunctis famulas. Briseïda raptam,
9.163  Insuper adjiciam, dīs hoc jurare paratus;
9.164  Testibus: intactam reddi, probroque remotam
9.165  Longe omni, atque meum, nunquam tetigisse cubile.
9.166  Confestim haec aderunt simul omnia, moenia Trojae
9.167  At faciles dederint si tandem evertere divi,
9.168  Aere cavam aggesto princeps, auroque carinam

numero ex omni. Briseïda pulchram
9.346  Insuper adjiciet, divis jurare paratus
9.347  Testibus: intactam reddi, probroque remotam
9.348  Longe omni, atque suum nunquam tetigisse cubile.
9.349  Confestim haec aderunt simul omnia. moenia Trojae
9.350  At faciles dederint si tandem evertere divi,
9.351  Aere cavam dabit ante alios, auroque carinam

amplam, ingentem, vallosque infodit acutos.
9.439  Nec miser his tamen ille potest arcere cruentum
9.440  Hectora. contra olim, cum Grajos inter et ipse
9.441  Pugnabam, audebat nunquam secedere muris 440
9.442  Improbus a patriis Hector, Martemque ciere
9.443  Longius, ad fagum vix Scaeae ab limine portae
9.444  Progrediens. illic me

mihi ego malo: quin Grajis omnibus auctor
9.519  Sum quoque, ut ad patrium, Troja, Phrygibusque relictis,
9.520  Quisque larem actutum redeant. nam vertere turres
9.521  Pergameas nunquam dabitur; quas Jupiter ipse 520
9.522  Ingenti altitonans dextra tegit, atque virorum
9.523  Freta deo, vi freta sua, tot milia servant.
9.524  Grajūm igitur primos, legati, haec

9.871  Dicta omnes, moestoque premunt sub pectore curam
9.872  Armipotens tandem Diomedes talibus infit: 870
9.873  Inclyte Grajorum dux et regnator Atrida,
9.874  Nunquam utinam orasses Peliden, tantaque totque
9.875  Munera pollicitus: fastu satis ante tumebat
9.876  Sponte sua; inflasti nunc tu magis. attamen illum
9.877  Mittamus, sive ire, mari et

deam compellat Ulysses:
10.346  Audi haec, aegisoni proles Jovis, aequa labore
10.347  Quae mihi, diva, faves, atque adstas semper in omni;
10.348  Quam lateo nunquam gradiens quacunque; Minerva,
10.349  Nunc mihi ades, nunc me, si quando, mitis amore
10.350  Prosequere. ad naves da salvum in castra reverti; 350
10.351  Da magnum patrare aliquid,

Aptavit capiti galeam; dextraque ferebat
10.416  Exiguum ferro prefixum hastile corusco.
10.417  Sic graditur, Troas linquens, ad litora puppes
10.418  Et Danaūm, nunquam rediturus, visa referret
10.419  Atque audita suis ut verax civibus auctor.
10.420  Jamque, virūm turbam, turbamque egressus equorum, 420
10.421  Mente viam cupida celerans

10.674  Solis enim similes radiis candentibus albent;
10.675  Usque acie in Teucrum versor, nec tuta fovere
10.676  Castra senex soleo; sedenim per praelia vidi
10.677  His ego equos nunquam similes. quos jure deorum
10.678  Esse datum vobis munus reor. ipse deūm rex
10.679  Aequus enim, et Pallas Tritonia diligit ambos.
10.680  Ille refert: Nestor Grajae lux famaque

11.859  Egregii, solus restabam: cetera fratrum
11.860  Turba omnis leto crudeli strata jacebat. 860
11.861  Nos igitur, tumidique animi, bellique potentes,
11.862  Spernebant, nunquam et cessabant laedere Epei.)
11.863  Tum senior Neleus numero sibi legit ab omni
11.864  Atque boum, atque ovium tercentum corpora, multam
11.865  Pastorum et turbam. magna illi debita

atque ingens muri perrumpere septum.
12.357  Nec mora, compellans Glaucum sic farier orsus:
12.358  Glauce, quid eximios nacti laetamur honores
12.359  Sedem, epulas, grato nunquam non plena Lyaeo
12.360  Pocula? cur similes divūm nos cetera turba 360
12.361  Suspicit in Lycia? partemque tenemus amoenas
12.362  Ad Xanti ripas magnam agri, vitibus almis,

Grajas Trojanam accedere pubem
13.115  Ad naves; cervis quae visa fugacibus ante
13.116  Est similis, quos per silvas saltusque luporum
13.117  Acre genus, pardique, ac thoës perdere nunquam
13.118  Cessant, discrepuntque avido male dente, vagosque
13.119  Imbellesque animi, nec saeva ad praelia natos.
13.120  Sic Grajūm quondam Troës roburque, manusque

13.738  Arma legens humeris abrepta ingentibus; altum
13.739  Et clamans, laeto haec effudit pectore dicta,
13.740  Sic erit ut naves tandem linquatis Achaeas, 740
13.741  O tumidi, o nunquam satiati Marte cruento
13.742  Trojugenae, o noxae foedique haud indiga pubes
13.743  Flagitii, quo me violastis, turba pudoris
13.744  Nescia, nec veriti, hospitii qui fulmine

ait: altitonans contra sic Jupiter infit:
14.363  Ire illuc tibi mox actutum, diva, licebit:
14.364  Nunc mecum haud pigeat paullum cessare, meoque
14.365  Indulgere animo; cui nunquam pectora tantus
14.366  Cepit amor; nec quo conjux Ixionis olim
14.367  Tempore Pirithoum, similem dīs corda creavit;
14.368  Clarum prae cunctis mortalibus Acrisione

praeit omnibus, ingens
14.440  Qui terram quassat, Neptunus; fulminis ensem 440
14.441  Et dextra similem gestat, longumque, coruscis
14.442  Horrendum et radiis; quem tristi attingere nunquam
14.443  Fas quenquam in pugna; subitus perculsa videntum
14.444  Terror habet sed corda virūm, longeque coërcet.
14.445  Parte alia Troum disponit rite

16.33  Et femur Eurypylo subiit letalis arundo.
16.34  Paeonios docti succos artesque, laborant
16.35  Hos circum. precibus tu nondum flecteris ullis.
16.36  Dī faciant, talis nunquam praecordia tangat
16.37  Ira mihi, qualem indomito furiatus, Achille,
16.38  Corde foves. cui nam posthac eris utilis ulla
16.39  In re usquam, indignam Grajis qui avertere

adit, ac propior compellans, talia fatur:
17.849  Nestoride, regum germen, citus huc ades; audi
17.850  Quae porto infelix tibi nuncius, ira deorum 850
17.851  Quae miseris utinam nunquam fecisset Achivis.
17.852  Quippe vides, reor, ipse, labat quo turbine pulsa
17.853  Res Danaūm, quaenam clades foeda ingruit; instant
17.854  Ut Grajis Teucri victores. optimus

19.150  Pestis in humanos pervenit noxia coetus. 150
19.151  Hanc propter divum rex et pater usque gemebat,
19.152  Rege sub Euristeo foede servire videret
19.153  Cum gnatum, ac duros nunquam non ferre labores.
19.154  Sic et ego Argivos cum perderet efferus Hector
19.155  Ipsas compulsos ad naves, triste, crearat
19.156  Quod mihi Noxa, malum

obsto tibi, diva, deorum
21.459  Quantum alii, quotquot soliti succurrere Teucris.
21.460  Nunc, tibi si placitum, desistam: desinat una 460
21.461  Ille tamen. verax juro insuper, o dea, nunquam
21.462  Venturum auxilio Teucris, nec tempore cladem
21.463  Aversurum ullo: non, igni tota supremo
21.464  Troja ubi flagrabit, laetique incendia Graji

22.584  In Priami: Thebis ego Hypoplaco in silvosa
22.585  Inque domo, parvam qui nutriit, Eetionis
22.586  Nutriit heu miseram miser ipse. optatius esset
22.587  Nunc certe, si me nunquam genuisset; acerbo
22.588  Quam viduam in luctu linquis longe abditus altum
22.589  In barathrum inque domum caecam illaetabilis Orci.
22.590  Quid puer ille infans, laevo qui numine

opus huic capiti, non fas, affundere lympham, 60
23.61  Patroclum extremos quam ponam tristis in ignes,
23.62  Et statuam tumulum, sectamque a vertice donem
23.63  Rite comam. huic alius nunquam dolor ingruet ullus
23.64  Nam similis, misero infelix dum vita manebit.
23.65  Nunc tamen ingratae reddamus tempora mensae.
23.66  Mane novo silvam, rex, caedi et secta jubeto

23.95  Ire sinunt, umbramque aliis miscerier umbris;
23.96  Sed latas vagor ante fores, et limen ad Orci,
23.97  Frustra. Nunc flenti dextram da, obtestor; ab alto
23.98  Nunquam Erebo huc reducem adspicies post justa soluta
23.99  Extremumque ignem; nobis nec, ut ante, licebit
23.100  Secretis turba, castrorum in parte remota 100
23.101  Consulere, alternoque

24.878  Meque domi viduam liquisti; filius infans
24.879  Est et adhuc dulces vitae productus in oras
24.880  Heu frustra; aetatis cui, credo, attingere florem 880
24.881  Pubenti nunquam continget. culmine ab alto
24.882  Corruet urbs etiam Grajis eversa. peristi
24.883  Nam tu, Hector, servare urbem, Troumque pudicas
24.884  Infanti cum prole uxores pectore forti

subiere hecatombas,
Calchas vero statim deinde vaticinans concionabatur,
Cur muti facti estis comantes Achivi? 25
Nobis quidem hoc ostendit signum magnum providus Jupiter,
Serum, seri exitus, cujus gloria nunquam peribit.
Ut hic natos devoravit passeris et ipsam,
Octo, ac mater nona erat, quae pepererat natos
Sic nos tot annos bellabimus ibi; 30
Decimo autem urbem capiemus spatiosas vias habentem.

Nemo sane est quem non summa facilitate et comitate complexus sis neque enim eos tantum viros nomino qui nobilitate, potentia et dignitate caeteros antecellunt neque etiam familiares et amicos ex quorum societate quidpiam jucunditatis aut commodi reperis, sed omnes quicumque illi sint quos nunquam noveris, quibuscum nulla tibi sit necessitudinis, domicilii aut civitatis societas et conjunctio. Quare non alienae dignitatis celsitudo nec ulla beneficiorum magnitudo, nihil utilitatis aut commodi inflexit animum tuum, sed natura finxit ad omnem humanitatis comitatisque rationem. Quid

et decora habiti, quin eorum plures in albo caelitum relati et totius christiani orbis cultu et obsequio venerati. An commemorem Chrysostomum qui cum acriter in vitia inveheretur bis maluit de Bizantio quam de officio ac de sententia decedere? An Ambrosium quem potestas imperatoria atque majestas nunquam de suscepto cursu et severitate potuit dimovere? An Thomam Cantuariensem, illum quem nulla vis, nullae minae, nulla invidia flectere aut labefactare potuerunt? Sed quid ego vetera atque externa, licet praeclarissima, exempla referam? Habuit ecclesia Ragusina viros fortes studio, ingenio,

ex diuturna regendi consuetudine virtutem tuam perspexere. An Ragusinorum civium suffragiis? At non magnopere mirarer: etenim licet privatis vita tua contineretur parietibus, nemo est nostrum qui tua gesta non perceperit quotidianis sermonibus relata. Mirum sane te ab eo qui procul abest, qui te nunquam viderat, qui summis et gravissimis rebus curisque distentus in luce christiani orbis versatur, praeter legem moremque vetustissimum suprema qua pollet in ecclesia auctoritate Apostolico diplomate Melitensibus monachis tertio praefecit Romanus pontifex. Quanta igitur virtus tua et regendi

divinitatis recesserint, neque sapientiae laudem assecuturos putant, nisi nova et portentosa dogmata in religionem invexerint, quanto tu Ragusinam civitatem vallo quantisque praesidiis obfirmabis, ne tanta pernicies e proximis regionibus 5 Non ego A, B: At non ego D 9 qui te nunquam viderat omittit D 11 versatur A, D: verseretur B 13 praefecit Romanus pontifex A, B: praefectum Romano pontifice D 20 Quid igitur... dignus putarere A, B: Haecine igitur virtus non in publicam Ragusinae civitatis lucem proponeretur? Aut quid defuit quin ad summum rerum fastigium evehi

ipsi, aut certis gentilitiis scriptoribus nostris injuriam intulisti. Si gentem intelligis, prome publicum aliquod Instrumentum quo doceas quod Croatica Natio Diplomate hoc unquam usa sit quodve aliquod Iurium suorum praesidium in eodem collocarit. Verum tu id quidem nunquam praestabis. Si gentilitios Scriptores nostros putas, cur, quaeso, laetis Lucii et Kerchelitii nostri manibus hanc labem falso appingis quando Lucium primam ipsi Hungaricae historiae facem praetulisse tuto inficiari non potes.

Tenebris nescio quo pacto rumor ille quod originale privilegii Alexandri M. in Cista privilegiorum Regni hujus asservetur. Ansam credendi non nullis in Historia Patria minus versatis dedit quod cista haec ad meum usque Protonotariatum Centum 30 annis nunquam fuerit reserata. Ego ipse, quamquam falsitas diplomatis mihi probe comperta foret, subdubitabam tamen, an non in illa priorum saeculorum Caligine veterator quispiam nimis credulo alicui protonotario adumbratum Diplomatis hujus Exemplar tanquam insigne Cimelion

figmenta sint ; iterum Croatorum oportet sane Te odio plus quam Vatiniano in hanc gentem laborare, et adhuc si contumelia haec veritati niteretur! Praebe vadem quod primus reapse fabulam hanc Scriptor Croata protulerit. Ac mihi quidem nunquam opere pretium visum est in eruderanda hac nuga tempus operamque consummere. Tu, ut Sententiam sustineas, docere debes quis ergo primus Tabulam hanc prodiderit. Ratkajus et Bedekovichius Croatae suos Tibi vades praestitere, ille

ita Alexandro M. decernente, hoc Dii omen avertant. Tu hanc Satyram vocas, dicisque hoc aculis ipsam publici status constitutionem peti . Si haec Satyra (quod non nego) vocanda est, ea ferit scriptores vestros, quos ibi nomino, non gentis Croaticae Corpus, quam ego nunquam dixi, nunquam scripsi publico aliquo Concilio Diploma illud recepisse, aut Iura sua in eo fundare. Ferit praeterea eos, qui dicunt Teste Kerchelichio, quod Diplomate illo Jus Regno competit, ad totum Septemtrionem, Meridionalesque Regiones, demtis Terris papalibus:

Bibliographia locorum inventorum

Bošković, Ruđer (1711-1787) [1761], De solis ac lunae defectibus, versio electronica (), 5828 versus, 91294 verborum, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica; poesis - epistula; paratextus prosaici - commenta] [word count] [boskovicrdsld].

Zamanja, Bernard; Kunić, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768], Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica (), 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [word count] [zamagnabnavis].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica (), 18.330 versus, verborum 126.883, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [kunicriliaslibri].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Оperis ratio (Ilias Latinis versibus expressa), versio electronica (), 218 versus, verborum 7485, Ed. Petra Šoštarić [genre: prosa - epistula; prosa - praefatio; prosa - dedicatio; paratextus] [word count] [kunicriliasoperis].

Kalić, Arkanđeo (1739-1816) [1778], In adventu Domini Gregorii Lazzari oratio, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 3698, Ed. Relja Seferović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [kalicaadventu].

Škrlec Lomnički, Nikola; Szalágyi István (1729-1799; 1739-1796) [1778], Epistolae Nicolai Skerlecz ad Stephanum Salagi et responsorium Salagi (, Zagreb; Pečuh), Verborum 7797 [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistsalag].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report