Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: CopI.* Your search found 1781 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 1-100:1. Pop Dukljanin. Regnum Slavorum, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ei esset similis; unde parentes eius, nec non alii Romani caeperunt illum valde diligere, immutaveruntque nomen eius, et composuerunt ei nomen Bello eo quod bellum facere valde delectabatur. Eo tempore exivit stolum a Sicilia, multitudo copiosa navium Saracenorum, quod stolum vocatur miria armeni graece id est latine decem millia vella, omnes civitates maritimas destruxerunt. Latini autem fugientes montana petebant, quo Sclavi habitabant revertentes in suas civitates sed
2. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section]
3. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] ei, ut ad capiendum Chroatie regnum et suo dominatui subiugandum exiret dans ei plenam fiduciam id facile posse complere, cum regnum illud uacuum et sine tutela regalis prouidentie remansisset.
4. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] honorabat, omnibus impensas ex fisco regio exhibebat. Recepta etiam computatione capitum ciuitatis Spalatensis, mittebat stipendia omnibus, infantibus etiam in cuna iacentibus singulos aureos dari faciebat. Mittebat autem duces suos cum magno apparatu armorum portantes pro sumptibus pecuniam copiosam. Qui ueniebant et tenebant ciuitates maritimas et magnam Chroatie partem.
5. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] pecunie pro nautis ac nauibus persoluenda, Veneti eis expediuerunt quinquaginta galeas et totidem magnas naues ac totidem alias ad subuectionem equorum et uictualium et armorum. Preter hec autem fuerunt et aliarum nauium expeditiones priuatim conductarum factusque est stolus naualis exercitus copiosus. Hoc etiam Veneti conditionaliter Francigenis studuerunt apponere, ut ubicumque ipsi uellent cum toto exercitu applicare, tenerentur ex pacto contra omnes homines Venetos adiuuare.
6. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] sedem, impetrauit ab Honorio summo pontifice coronam regni. Direxit namque legatum a latere suo, qui ueniens coronauit eum primumque regem constituit terre sue.
7. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] cunctari, facta corona stetit in medio et dixit: Quid cunctamini, uiri prudentes? Ecce uictoria nobis in manibus est, si preliari uolumus, si uero declinare intendimus, spes nulla uiuendi. Deliberate igitur, quid consultius est, ignominiose mori an uincere gloriose? Maior nobis armorum copia, melior pugnantium turma. Ipsi etiam hostes hoc optime sciunt, nec proponunt se nobiscum fortitudine sed sagacitate pugnare. Impetum enim contra uos facturi sunt, quasi insuetos belli deterrendo, putant enim uos in fugam uertere. Sed si uidebunt uos ad conflictum stare fortiter preparatos,
8. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] sceleratis manibus contingentes deiecerunt in terram. Mox uero, quasi leta potiti uictoria, cum exultatione ad propria remearunt.
9. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] in ea ecclipsi, que facta est tertio anno precedente, ut supra tetigimus.
10. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] sepe audiuerant, tum etiam quia de copiosa sui regni militia confidebant. Erant tamen longa pace dissoluti, armorum asperitate desueti, non nisi carnalibus gaudentes illecebris ignauie torpore marcebant. Etenim terra Hungarica omnibus bonis locuplex et fecunda causam prestabat suis filiis ex rerum copia immoderatis delitiis delectari. Quod enim aliud erat iuuenilis etatis studium, nisi polire cesariem, cutem mundare, uirilem habitum in muliebrem cultum mutare? Tota dies exquisitis conuiuiis aut mollibus expendebatur iocis. Nocturnos sopores uix hora diei tertia terminabat. Cuncta quidem sue
11. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] morasque inaniter protrahentibus, ecce nuntius inopinatus ad regem cucurrit, nuntians ex certo, quod infinita iam multitudo Tartaree gentis regnum intrauerat et iam prope esset. Tunc omisso consilio rex et regni principes ceperunt arma parare, ordinare duces super legionibus, maiorem pugnantium copiam conuocare. Exeuntes autem a Strigonii partibus transierunt Danubium et uenerunt uersus Pestium, que erat maxima uilla. Igitur peractis iam fere diebus quadragesime, prope Pasca, uniuersa multitudo Tartarei exercitus in Hungarie regnum irrupit. Habebant autem quadraginta milia securigeros,
12. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] omnia castra Hungarorum et intentis arcubus ceperunt undique saggittare, alii uero in circuitu castrorum ignem apponere properabant.
13. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] uersus esset exercitus Hungarorum, quasi hostium quoddam aperuerunt eis et permittentes eos abire, non impetuose, sed pedetentim insequebantur eos ex utraque parte non sinentes eos huc aut illuc diuertere. Iacebant autem per uias infelicium opes, uasa aurea et argentea, purpurea indumenta et arma copiosa. Sed Tartarorum inaudita crudelitas nil curans de spoliis omnem pretiosarum rerum parui pendens predam in sola hominum cede crassatur. Cum enim uiderent iam itineris labore defessos nec posse ad arma manus extendere nec pedes ulterius ad fugam laxare, tunc ceperunt hinc et inde iaculis
14. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] pestis immersit. Ibi diuine ultionis gladius in Christianorum cruore quam maxime debachatus est. Introgressis itaque Tartaris, quid misere plebi restabat consilii, nisi complicare brachia, ponere genua, flectere sub mucrone ceruices? At uero cruenta barbaries non satiabatur inundatione sanguinis copiosa, non deficiebat cedis instantia indefessa. Tantus audiebatur fragor cedentium, ac si ingentium siluarum robora securium multitudine detruncarentur ad terram. Tollebatur ad celum rugitus et ululatus plangentium mulierum, uociferantium puerorum, qui tam acerbe mortis furiam coram oculis
15. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] super ripam fluminis locauerunt. Alii uero puerulos lanceis affigentes, quasi pisces in ueru, per horas aluei baiulabant. Iam uero captarum predarum non erat numerus uel mensura. Quis extimaret inumerabilium equorum et ceterorum animalium multitudinem? Quis diuitias et thesauros? Quis spoliorum copias infinitas, quibus hostes locupletati gaudebant? Quanta erat hominum captiuitas, uirorum et mulierum, puerorum et puellarum, quos diuersis seruitiis subigentes sub arta custodia detinebant!
16. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section]
17. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] munitionem editam res suas Hungari subuexerant uniuersas. Inde discedens recto cursu deuenit ad urbem Albensem et continuo cuncta suburbane habitationis domicilia concremauit, ciuitatem uero aliquot diebus obsessam factis insultibus inuadere satagebat. Sed quia locus circumfusa palustrium aquarum copia satis erat munitus, quem optima Latinorum presidia erectis undique machinis tuebantur, dux impius uano frustratus labore discessit. Properabat autem regem attingere, idcirco non tantam uastationem transcurrendo facere poterat, sed adinstar estiue grandinis ea dumtaxat loca demoliti sunt, per
18. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] concremantes processerunt ulterius hasque ciuitates aggressi: Suagium et Driuosten, depopulati sunt eas in ore gladii non reliquentes in eis mingentem ad parietem. Iterum autem totam Seruiam percurrentes in Bulgariam deuenerunt. Ibi enim uterque dux Bathus et Caydanus condixerant suarum turmarum copias recensere. Illi ergo ibidem coadunati curiam celebrarunt et simulantes gratiam exhibere captiuis fecerunt per totum exercitum preconis uoce clamari, ut quicumque esset in comitatu eorum spontaneus uel captiuus, qui uellet redire in patriam, liberam se sciret habere licentiam ex clementia
19. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] cucurrerunt. Spalatenses uero improuisis ac repentinis turbationibus excitati exierunt ad arma congressum cum eis facturi. Stetit autem eminus Hungarorum et Chroatorum acies constipata, ex aduerso autem potestas cum sua cohorte stans et deliberans expectabat, donec ex ciuitate maior accurreret copia armatorum. Sed potestatis miles, qui secundus erat ab ipso, uir plus quam decebat impetuosus et audax, non passus longiores moras certaminis admisso equo ferri cepit in hostes. Sperabat enim prospere sibi succedere, quia de ipsis palam uictorie pluries reportarant. Cuccurrerunt et alii post
20. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] pluribus instrumentis bellicis adaptatis, circa festum beati Petri in magna classium multitudine Iadre applicuerunt. Quam undique impugnantes machinis et balistis acre certamen eis iugiter inferebant. Fecerunt etiam Iaderenses machinas contra machinas Venetorum habebantque magnas oppugnantium copias Sclauorum et Hungarorum cum quibus, quantum poterant, hostili uiolentie resistebant. Octo autem siue decem diebus elapsis contigit banum Dyonisium saggitte ictu paululum uulnerari. Hunc rex ad auxilium Iaderensibus miserat, ut esset dux et signifer exercitus militaris. Quo uulnere pauefactus
21. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] iniustis facinoribus conculcare, pena euidenter docuit e uestigio subsecuta.
XLV. De bello, quod preparauerunt Spalatenses contra Tragurienses
22. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] fore talibus ad iracundiam prouocatum. Qui enim gratiam se iactabant ciuibus detulisse, dirum magis incendium et excidium fere toti patrie detulerunt.
23. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] omnes domos ligneas et uimineas breui spatio combusserunt uentoque flammarum globos uiolentius deprimente aduste sunt domus lapidee quasi XX. Et ita die illo quingente et eo amplius edes intra septa macerie conflagrarunt. Videntes autem ciues uirtutem ignis uehementius excrescere flamarumque copiam de domo in domum uorando transire ingenti sunt pauore perculsi metuentes, ne forte domibus suburbanis exustis totam ciuitatem uorax flamma corriperet.
24. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] non sapientum, non relligiosorum appetebat consortia, sed armatorum circa se cateruas habere gaudebat. Verum cum pro militaribus stipendiis domestice sibi non sufficerent facultates, tendebat manum ad aliena et illicita, cupiens in uictu, uestitu et multitudine clientele Hungaricorum prelatorum se copiis coequare. Sic autem tam clericis, quam laycis atque monasteriis durus exactor et onerosus dominator erat. Temptauit autem omnia iura canonicorum subtrahere totasque quatuor decimales portiones ad usum proprium retorquere, sed obsistente archidiacono cum ceteris non ualuit, nisi portionem
25. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] captiuos de castro Clisie transferens ad Tininum ibidem eos artissime custodie mancipauit. Et sic ipsa ad Hungariam est regressa.
26. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 5 | Paragraph | Section] est cauendum, ne sub ipsorum perfida corruant potestate et sine idonea cautione genuflectant. De cunctis his Iadertini ad eternum Sabaoth conquestu et magno ululatu conclamant: Quid, iustissime Helii, his prauis tam grandes dilatasti uires, et absque titulo iuris incedunt? Copia grandis uirorum pugillum in me nulla preuia rationis causa irruit. Forte uindicas inimicos cum tuis inimicis? Deus enim peccatores non exaudit. Sed audi quid Hyeremias nono sue lectionis capitulo pneumatis almi prolatione attestatur: Preparamini contra Babilonem, id
27. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 15 | Paragraph | SubSect | Section] non extimabatur nec probior. Et tam istos, quam illos Pagi sic detentos cum tuta comitiua Nonam transmiserunt et, ibidem per aliquot dies captiuatis manentibus, Venetias eos destinarunt. Quibus Venetiis manentibus ductis nocte tenebrosa, ipsos in aspero clauserunt ergastulo. Grandem equidem copiam uirorum armatorum in ciuitate Nonę, tam peditum quam equitum, ipsi Veneti stabilierunt, omnesque ciuitatum homines ac castra regionis Croatię et Dalmatię contra Iadram arma sumpserunt et in tutelam Venetorum, nec non Ragusienses, Spalatenses et Arbenses atque Tragurienses, quilibet eorum
28. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 21 | Paragraph | SubSect | Section] Capitaneus Marcus Iustiniano erat prefectus. Et si quos ciues Iadrenses aut subditos reperit, terribili nece submittit, omnia habitacula rurum igne iubet conburi. Nunc insulani et villici fideles suas deserunt habitationes. Iadre sibi eligunt locum tanta copia virorum, qui dignabantur armis decorari, quod numerum sex miliarium excedebat, sed omnes in vniuerso, qui annone mandendo non parcebant, erant fere numerus viginti millenarius et octo, qui in vrbe Iadre extiterat collocatus. Confidunt Iadertini in sui probitate et scitu, quod
29. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 23 | Paragraph | SubSect | Section] et mediocres in multa animositate cordis induunt lucentia arma, ad fretum portus se disponunt, ut defensent cathenam. Ibi partes mirabiliter inter se pugnant: Veneti cum dictis galleis a boreali parte, Iadertini cum quibusdam crapulis ex australi. Pars parti crebrat ictus, et Veneti tantam copiam innumerabilem iaculorum inimicos prosiliunt, quod ibidem aer caligine offuscatus putabatur. Sed Iadertini nobilius se defendebant tam cum quadam machina constructa in campo magni castri, quod Venetorum vocatur castrum, que quinquies in galleis iactauit, sed neutram valuit attingere,
30. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 23 | Paragraph | SubSect | Section] quam etiam variorum generum ingeniorum ipsam cathenam defensabant. Sed probiores ipsarum gallearum viri veraciter considerantes eorum intentionem non posse aliqualiter effectui producere nec valentes Iadertinorum cruentatos et terribiles ictus tollerare, confusi et conflicti inde abierunt. Grandem copiam gentis suę idem Capitaneus habetur amisisse, Iadertini vero modicam, sed maxima vulneratur. Inchoauit ipsa certatio a sexta vsque in horam vesperarum.
31. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 31 | Paragraph | SubSect | Section] non autem tantum decapitari, prout ex premissis luculenter designatur. Duces vero totius exercitus memorati multas occasiones ac irrationabiles excusationes ipsis legatis allegabant ad dictorum Iadertinorum suffragium nolle accedere proponentes ac conferentes tantam copiam virorum bellatorum in sticato Venetorum eorum aduentum expectasse, quod potentia horum si dupplicata fuisset, discriminosum esset vlterius ab illis finibus procedere. Et cum dicti missi, qui propter Iadertinorum ad illos destinati fuerant mandato dominationis Iadrę, ipsos simoniacos seu
32. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 33 | Paragraph | SubSect | Section] minantur ensibus, infringunt clypeos. Vnum nobilem ex Iadertinis in multorum ictuum impressione imprimunt usque ad mortem plurimosque sauciant. Sed illi deteriorem sustinent iacturam, nam in campo quamplurimi lętaliter fuerunt interfecti innumerabilisque copia vulneratorum et, nisi tunc Iadertinis ab vrbe suffragium fuisset velocius pręstatum, grandem ipsi sustinebant conflictum. Hęc acta sunt in confinio Meltę. Remotę sunt partes, sed hii in bastidam, isti ingressi sunt ciuitatem.
33. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 34 | Paragraph | SubSect | Section] decentem impenderunt, quos ille iocunde suscepit et eisdem verba in hunc explicauit tenorem. Prouisione Sedis apostolice et mandato nos elegisse in generalem capitaneum fidei Catholice contra Turcos et paganos. Cuius imperium humiliter duximus acceptandum copiosaque turba disposita est hoc sanctum et laudabile iter transfretare ad tam grande pręmium accepturum, quod ipse apostolicus deique vicarius vere pęnitentibus et confessis veniam cunctorum peccatorum ad dictum viagium se disponentium instituit. Quare hęc discordia illorum
34. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 46 | Paragraph | SubSect | Section] propalauimus, remigauerunt. Et ibi sponte Iadertini propter discriminosum eorum certamen consentierunt ipsam ab eorum portu auferre.
Amisit itaque idem Capitaneus Petrus Cifranus et alter bastide, Marcus Iustiniano gentis eorum plusquam centum. Ex contrariis minus sex, sed abundabilis copia sauciatorum.
35. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 47 | Paragraph | SubSect | Section] tanto affinius vrbi se applicabant. Intuentes hęc hostes tam grande diuinum prodigium, sumptis neccessariis armis celeri passu illuc properant. Et in ęquore vsque ad vmbilicum sic ponderosi se disponebant debellando viriliter ipsum carabum, at illi hostiliter tuebantur. Denique copiosa turba ciuitatis suis fauorem impendere est egressa. Et quamdiu sic mutuo partes certantes, visa est quedam mulier, armata vsque ad fęmora, in mari sita et in potentia duorum lacertorum remum gubernatoris violenter eripuisse. Deinde
36. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 55 | Paragraph | SubSect | Section] pontibus siqui aptius potuerunt, commodiorem sibi eligerent locum ad inferendam inimicis asperiorem pugnam et molestiam, et cum omnibus galeis, que erant numero triginta sex vel paulo minus, et aliis plathis mandauit cingi ciuitatem. Et sub hiis omnibus pontibus totum portum innumerabilis copia bellatorum virorum occupauerat, nam alicubi erant acies in tribus milibus hominum in cuneo, alibi in maiori numero et alibi in multo pluri. Quorum aliqui murum fodebant, aliqui spicula balistarum tam monospedis, quam duobus et giraculorum, arcuum
37. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 57 | Paragraph | SubSect | Section] nauis S. Demetrii. Sagatiores ibi insurgunt, minantur verbis, sed iaculorum coniectatione non parcunt multosque illic ex Iadertinis vulnerant et in tantum superant, quod nisi tunc celerius aliquale suffragium esset eis prestatum, vel grandem copiam suę amittebant gentis vel edificium in manibus incideret inimicorum. Sed hii, qui ex parte Iadertinorum recentiores aduenerant, pergunt audaci animo et multa animositate cordis bellantur, quod illos, qui sub muro ciuitatis causa fodendi ipsum venerant, acriter confringunt, multos
38. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 58 | Paragraph | SubSect | Section] hostes ita viriliter flagelarunt, quod quamplures absque spiritu in campum se prostrabant. Ex Iadertinis et ibidem multi arduis vulneribus sunt occupati, sed alii eorum supplebant defectum, licet pauci. Altercantur etiam mirabiliter illi, qui intus et sub illa rada extiterant, ex quibus ingens copia deficit. Ad portam autem Campi, de qua iam in hoc capitulo prelibauimus, cum illo ponte plurimi ex partium gente fuerunt letaliter vulnerati. Idem Veneti ampliarunt virtutes et cum quodam catto ligneo debilis naturę confecto ad ipsam ianuam se
39. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 59 | Paragraph | SubSect | Section] Cessauit ipsum prelium, quod inchoauit a tertiarum hora, et vsque ad solis occasum consumauit, in quo ex obsidentium turba defecit inter plaga sauciatos et morti traditos prope octingenti, ex obsessis quippe numquam excessit numerus bis denarius exceptis vulneratis, de quibus copiosa extitit turba. Fuerunt balistarii et arcuarii, qui in detrimentum vrbis uenerant, octo milia et plus, ex Iadertinis fere ducenti, sicut ipso die ipsi Veneti percussi sunt a suis hostibus plaga magna, prout in huius seriei capitulo breuiter sunt connotata.
40. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 64 | Paragraph | SubSect | Section] se direxerunt ipsosque ad pugnam ceperunt prouocare. At illi exeunt ex sticato, versus aduersarios concurrunt mixtimque partes certant et, nisi tunc Ungarorum quedam particula, que in ciuitatem Iadre causa recreationis uenerat, suis presidium intulisset, quia celeriter illuc equitauerunt, copiosa gens ex Iadertinorum parte defecisset. Sed quamplures ex Uenetis morti traditi, ex oppositis nullus visus est. Aduenerat etiam in comitiua huius exercitus Bertandus presbyter, Aquilegiensis patriarcha, qui uiceno die Iunii Iadram uisitare prouidit a ciuibusque honorifice extitit cum
41. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 66 | Paragraph | SubSect | Section] accendere procurant et quamplures balistarum et spingardorum properant opponere. Sed iam Veneti pręparati sicut illi, qui nouerant temporis dispositionem, ascenderant sua edificia, certamen mirabiliter officiant, obstant uiriliter hostibus, copiosos ex ipsis vulnerant et ex opposito isti asperius imprimunt et repellunt et in tantum superant, quod tres turres seu propugnacula relicta intuita sunt nec super ipsis agonizare audent propter sepissimos ictus. Et cum isti conspicerent neminem pugnasse in ipsis tribus
42. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 66 | Paragraph | SubSect | Section] Cum autem eiusdem diei nondum tertiarum hora lapsa fuisset et partes sic certantes, Petrus de Canali, capitaneus hostis seu exercitus sticati, intuens signum, quod eidem illi barones, illi regis, patefecerant, cepit suos hortari pugillatores. Et sic iussu capitanei grandis copia virorum ab ipso hostio sticati nimia festinatione est egressa et aliqui sponte per murum eiusdem, quia erat minime altitudinis, fere bini passus, in terram se precipitabant et versus Iadertinos se disponebant. Nullus coadiutor Iadrę eis obstare nititur. Lucide conspicit rex et tota eius
43. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 85 | Paragraph | SubSect | Section] suscipiunt maiores alas, cum nullum famis medicamentum nisi comessatio arbitratur. Ingens, cuius non extitit in primordio ipsius vrbis edificatione similis, egestas, nam vnica libra nefrendium argenteis tribus venumdabatur. Arietum intesticulatorum copia haberi non poterat pro vno nec pro infinito obolo. Taurorum et vitulorum libra quelibet argenteo bino et semis, caballorum ac mulorum quaterna deca, pro vnica soluebatur numis ternis deca et sex, ualebat. Monos ouum galinę ereis duodecim, pullus eius pro argenteis bis tetras fiebat
44. Anonymus. Obsidio Iadrensis, versio... [page 90 | Paragraph | SubSect | Section] quemadmodum imfans, qui mamma priuatus et inconsuetis alimoniis depascitur. Cum vrbs omni cibo et mero cuiuslibet speciei impinguatur, ingens fit pressura turbę vendentis victum et ad sustentamentum fragilitatis humanę fulciunt ciues lares copia victualium ac vino inebriant stomacum. Denique die vicesimo tertio vltimi mensis memorati capitanei, qui vicem gerebant rectoris, grande consilium ad campanę sonum, ut moris erat, fecerunt, in quo omnes consiliarii tactis corporaliter Scripturis quam compromiserant,
45. Anonymus. Inscriptio sepulcri comitis... [Paragraph | Section]
46. Sobota, Ivan. Epistulae V ad Mapheum... [page 57 | Paragraph | Section] et diligentia tua mirifice usus sim, hac tempestate vero et armis et viribus et nervis tuis utendum est: te ad hanc rem conficiendam ducem et patronum animosissimum esse vellem. Angelus de Castro iuris consultus superiori die consuluit in quadam causa: Tragurii copiam illius consilii perlubens habere vellem: magna auctoritas tua est apud Angelum et tanta quidem, ut maior esse non potest, nec quicquain tibi denegare audet: profecto, si copiam illius consilii tuo nomine et caute accipies latorique praesentium dabis, Darii sane
47. Sobota, Ivan. Epistulae V ad Mapheum... [page 57 | Paragraph | Section] Angelus de Castro iuris consultus superiori die consuluit
in quadam causa: Tragurii copiam illius consilii perlubens habere vellem:
magna auctoritas tua est apud Angelum et tanta quidem, ut maior esse non
potest, nec quicquain tibi denegare audet: profecto, si copiam illius consilii tuo nomine et caute accipies latorique praesentium dabis, Darii sane
regis opes me superasse putabo.
donec pendet spes, donec fiducia geritur et ingeritur, exurgat denuo pater ad persecutionem coepti pro filiis negotii, ferat opem et operam necessitati expugnandae, idem dux, dux salutis et comes, idem suorum rector et ultor; assistat huic lapsui, qui casui proximus est. Hostis ipse multis copiis plenus exstat, finitimos omnes aequali fulmine quatit, demtis, quorum potentiae non parcit interdum, sed cedit. Sed cum sciam fidei et fidelis populi rem agi, miserebitur populo suo Deus noster, tali Duce, tali auctore, tali denique propugnatore praevio. Solum reincepto esse opus arbitror,
148. IN AULUM
obit ante diem; quis putet esse Deos?
332. DE GRAECO
colonos,
Terque quaterque tuos uno stans in pede versus
arva petat, Persidos arva petam.
igne rapit.
venturi; superas qui mittis ad oras,
e duris corpora nata petris.
32. DE INUNDATIONE
futuri, quo termine elapso respondeant et deliberent dictus Rv:mus Dominus Episcopus et suus clerus quoquo
modo ipsi voluerint, tamen annue promissione facte per cives
Sibenici sint casse et nulle, nulliusque valoris et momenti, et
ponatur ista pars in copia sub parte suprascripta capta die 23
martij instantis.
dotavit et, ut ex multis pauca rememorem, considerate rempublicam vestram sub Nostri
ingenti cum iactura cristiane rei captam, tanquam ex percepto
vulnere vehementer consternati fuimus; tandem varie tumultatum est. Princeps
Bizantinus simul ac animadvertit eo ventum esse, ut nec fuge quidem locus esset,
contractis undique copiis totis viribus tanti belli discrimen aditurus, facto
iuramento cum suis optimis militibus memorabile proelium inisse dicitur; ut
opinor ignaviam quoque necessitas acuit, et saepe desperatio causa salutis. Urbs
illa cruciata fatis
nobis inter
huiuscemodi negotia non longe aberat; ut enim propiores puppi nos duo consederamus
loco sane amoeniori, propius iam et ipsum discrimen, nisi Helias primum
animadvertisset, nobis instabat. Nam, ut dixi, omnibus circa varia occupatis nemine
praecipiente magna aquae copia iam in navim introierat, ut etiam nonnullorum res
detrimentum paterentur. Denique nemine praevidente Helias casu se retrovertit moxque
exclamans aquas in navim vehementer irrumpere illicoque omnes, nisi providerimus,
aqua obrui naufragiumque pati. Cuncti obstupuimus nautam deprecantes, ut
tempore non rumore, sed veris
auctoribus hoc declaratum est; qui rei novitate
et periculi magnitudine exteriti ad nos venere affirmant tantas copias agrum
eius despoti invasisse, quantas vix unquam aut legimus aut vidimus. Traditum
est, ipsum praeter domesticas gentes X. legiones mercenarias in armis habere, ex
omni genere hominum conductos viros, singulari virtute et ad omne
humana et divina
Panonibus commendavit; ipsos rogat, ortatur, ne cui rei parcant; per majestatem
regni ortatur, ne prae ripa Danubii stantes arceant transitum hostis, sed vi
ultro transirent, transferrentque bellum. Magnanimus Macometus copia militum
fretus uno tempore omnia oppida despoti obsidere statuit: Smederevo nobile
oppidum, totius regni arcem, Esibego duci audacissimo et obsidendum et
expugnandum commisit. Ille cum parte copiarum Belgrad, urbem munitissimam,
bellum. Magnanimus Macometus copia militum
fretus uno tempore omnia oppida despoti obsidere statuit: Smederevo nobile
oppidum, totius regni arcem, Esibego duci audacissimo et obsidendum et
expugnandum commisit. Ille cum parte copiarum Belgrad, urbem munitissimam,
speculatum proficiscitur. Haec urbs inclita illa obsidione Homorati nobilitata
est, in qua Homoratus et militarem auctoritatem et totius ferme exercitus robur
amissise dicitur. Despotus VI. mille
et totius ferme exercitus robur
amissise dicitur. Despotus VI. mille equites precipue et fidei et virtutis
gratia praesidii Smederovo reliquerat, qui nacta facultate rei bene gerende
intempestiva nocte ex ulteriori ripa non magnas copias traiiciunt, singulari
fortitudine irruptionem fecere; castra incenduntur, prelium attrox committitur;
et cum aliquantisper pari marte dimicatum esset, tandem hostes terga dare
cohacti sunt, incensis castris, impedimentis, signisque
et fuga et proelio fracti belluarum
more in flumen se praecipitavere. Dux Hesibeg cum quatuor militibus evassise
dicitur; preclari facinoris gradus factus est. Macometus, postquam ab Esibego
male pugnatum fuit, contractis undique omnibus copiis,
diligentius diurnas nocturnasque excubias facere imperavit; totis viribus molem
tanti belli adire statuit. Panones tantum novitate hujus
preturam
veniat. Hoc et cives desiderant, et ad dignitatem senatus satis accomodatum
erit.
Rumore quodam, sine tamen certo autore, nobis significatum est: Mahometum,
Teucrorum principem superbissimum, maximis cum copiis Serviam ingenti cum
terrore invasisse. Illustris Georgius desperatis rebus, quibusdam arcibus
munitis, posito valido presidio ad Panones profectus est, ut suis fortunis
consulat. Pro viribus ortatur ad extinguendum hoc commune
salutari consilio adducti
justissimo ac honestissimo bello ignominiosam pacem preposuere. Quantum
ingemiscerent maiores eorum, in Trakiae hostili solo dimicare soliti, animi
magnitudine freti haud magna manu sepe innumerabiles hostium copias barbarorum
fudere, signa cum hoste pertinacissimo contulere non minus pro amplitudine
cristiane societatis, quam pro gloria militaris discipline et dignitate imperii
illa fortitudine dimicavere, ut suae virtutis omnibus gentibus
filio suo adolescenti splendidissimo nubat, enixissime contendit. Nihil adhuc
compertum habeo; si quid explorati habuero, continuo te certiorem faciam.
Magnanimus Stephanus simulate regis molitiones animadvertit;
contractis copiis facto undique delectu ingens bellum se Crovatis illaturum
minatur. Hoc terrore regias nuptias se disturbare posse confidit. Illi, qui arci
Clisse presunt, tum regi Bosne nobile illud oppidum se daturos pollicentur,
omnes eludunt,
I.
Epistola praeposita libello Plutarchi, De capienda ex hostibus utilitate, in Latinum converso.
tam Graecas literas, quam versificandi usum, longo tandem postliminio repererem; quarum duarum rerum, ab ineunte, ut nosti, pueritia, semper fueram studiosus; sed jam pridem ambas aeque intermiseram, cum aliis occupationibus districtus, tum quod in hac nostra barbaria, nec librorum copia dabatur, nec qui excitare studium posset, usquam applaudebat auditor. Nec vero ego nunc totam ausu temerario Iliadem aggressus, fastidiosum lecturis et ridendum Satyris texui volumen; sed exercendi tantummodo mei gratia, unam ex tanti operis libro sexto particulam libavi, quae Bellerophontis
Episcopus Quinque-ecclesiarum Ioannes, ad Cardinalem S. Angeli.
Satisfacturus eram debito meo erga R. P. V. literis longioribus, si non earum portitorem contigisset esse R. P. D. Marcum Episcopum Tinniniensem, quem satis scio et ornatius et copiosius omnia relaturum, quae a me scribi possent. Vnum tamen, quamvis et illi coram peragendum delegaverim, nihilominus et epistolae mandandum putavi, plurimam videlicet mei commendationem apud P. R. V.
pulcra, structuram
vieri Decorum: dequorum Reticere: redicere Late: lata Edium: eclius Hasce: hisce
sua montes prope superant, omnibus bonis praesidium et propugnaculum, improbis vero ac novarum rerum cupidis terrorem et formidines incutere plane videatur. Si mercatoriam operam et negotiantium copiam, si peritiam opificum cernas, Sydonem et Tyrum vincit. Si denique senatorum ordines animo volvas, patria regnum est, par origine Romanis,
que quantum proficere et oriri potuit, profecto in hac pacatissima re publica demonstratur. Et nisi timerem invidiam, dicerem profecto in eius praestantia etiam naturam fuisse superatam! Ni mirum nisi amore decipior: nulla unquam res publica fuit neque praestancior neque bonorum exemplorum copia exuberantior, Christo duce nata, educata et illico supra naturam eius munere exaltata, praecipua ac singulari dilectione ac studio pacis genus eius non mentita! Et sane sicuti prius fingebat antiquitas Justitiam terris desertis ad cellos commigrasse, ita nunc fama volat relictis
Dei fueris uoluntatis, erigeris in superbiam et cuncta, quae geruntur, tuae gloriaris fuisse uirtutis. Hinc admonentur duces ac principes terrarum, ne partos triumphos et reportatas ex hoste uictorias propriae ascribant uirtuti, sed cuncta potius uoluntati Dei tribuant, qui nouit multitudinem copiosam in paucorum concludere manu. Facit enim multorum amentia, et praecipue eorum qui sibi diuinos usurpant honores, iram Dei ante peractam uitam in se desaeuire, quo exemplum stultitiae suae cunctis edant. Hi sunt de quibus Dominus dicit: Ignis succensus est in furore et ardebit usque ad
te spectare locatam
sunt et quidem dignissime
sapientissimeque; ceterum quo pacto idem munus et alii sequi possent, pauci admodum praecipere uoluerunt.
Et hi quidem pro admirabili ingenii eorum acumine fortasse satis copiose,
sed pro illorum desiderio, qui nondum in philosophia admodum exercitatos habent sensus, meo iudicio et
pressius et parcius. Neque id eos peccati ignorantiae admisisse certo
scio;
pallidiora noua.
Nec huius mali
aliquando usurpatur diuitias bene utentibus
bonas esse, nec nos quidem inficiamur, sed hoc ratione defendimus: illud uidelicet
quicquid eis bonitatis tribuitur a bonitate possessorum euenire, ipsae uero
diuitiae ex se boni habent nihil, nec copia sua ulla ex parte possessores suos
reddunt meliores, quin potius deteriores; opes enim homines praestant superbos,
superbia autem facit iniustos; sane ubi iniustitia, ibi nullum deest scelus.
Equidem saepe emori, si fieri
posset, uellem ut ea, quae dico, mihi liceret inuenire. Quanta delectatione autem
afficerer cum Palamedem, cum Aiacem, cum alios iudicio iniquorum circumuentos
conuenirem. Tentarem etiam summi regis, qui maximas copias duxit ad Troiam, et
Ulixis Sisyphique prudentiam, nec ob eam rem, cum haec exquirerem sicut hic
faciebam, capite damnarer. Nec uos quidem, iudices, hi qui me absoluistis,
timueritis: nec umquam enim cuiquam bono mali quicquam euenire
ne is
legeretur liber, edicto sublatus est .
uiri santissimi complures.
Minime, inquam, aliquis horum diues fuit, licet omnes habundauerint rerum
plurima substantia. Neque enim diuitem facit exuberans census et larga
opum copia, sed animus his deditus et deuinctus, qualis illorum erat nemini.
Singuli enim illud propheticum sequebantur consilium: Diuitiae si affluant, nolite
cor apponere.
distrahuntur contrarias in
partes impotentium cupiditates: cum huic obsecutus sis, illi est repugnandum.
Quamquam hic quidem tyrannus ipse iudicauit quam esset beatus; nam, cum quidam ex
eius assentatoribus, Damocles, commemoraret in sermone copias eius, opes,
maiestatem, rerum habundantiam ,
magnificentiam aedium regiarum, negaretque quenquam beatiorem fuisse, "Visne
igitur, o Damocles, quoniam haec te uita delectat, ipse eadem
exorauit tyrannum ut abire liceret, quod iam beatus
nollet esse.
Quo commento calidissimo satis declarauit Dionysius nullas rerum
fortunas, nullas diuitiarum copias, nullam denique potentiam illi esse iocundam,
cuius animus grauioribus curis sedulo coquitur; quod quidem usu uenire solet
uniuersis qui rem publicam administrare aut aliis quorumque modo imperare
consueuerunt. Tyranni enim
Equidem saepe emori, si fieri
posset, uellem ut ea, quae dico, mihi liceret inuenire. Quanta delectatione autem
afficerer cum Palamedem, cum Aiacem, cum alios iudicio iniquorum circumuentos
conuenirem. Tentarem etiam summi regis, qui maximas copias duxit ad Troiam, et
Ulixis Sisyphique prudentiam, nec ob eam rem, cum haec exquirerem sicut hic
faciebam, capite damnarer. Nec uos quidem, iudices, hi qui me absoluistis,
timueritis: nec umquam enim cuiquam bono mali quicquam euenire
Equidem saepe emori, si fieri
posset, uellem ut ea, quae dico, mihi liceret inuenire. Quanta delectatione autem
afficerer cum Palamedem, cum Aiacem, cum alios iudicio iniquorum circumuentos
conuenirem. Tentarem etiam summi regis, qui maximas copias duxit ad Troiam, et
Ulixis Sisyphique prudentiam, nec ob eam rem, cum haec exquirerem sicut hic
faciebam, capite damnarer. Nec uos quidem, iudices, hi qui me absoluistis,
timueritis: nec umquam enim cuiquam bono mali quicquam euenire
Equidem saepe emori, si fieri
posset, uellem ut ea, quae dico, mihi liceret inuenire. Quanta delectatione autem
afficerer cum Palamedem, cum Aiacem, cum alios iudicio iniquorum circumuentos
conuenirem. Tentarem etiam summi regis, qui maximas copias duxit ad Troiam, et
Ulixis Sisyphique prudentiam, nec ob eam rem, cum haec exquirerem sicut hic
faciebam, capite damnarer. Nec uos quidem, iudices, hi qui me absoluistis,
timueritis: nec umquam enim cuiquam bono mali quicquam euenire
ne is
legeretur liber, edicto sublatus est .
uiri santissimi complures.
Minime, inquam, aliquis horum diues fuit, licet omnes habundauerint rerum
plurima substantia. Neque enim diuitem facit exuberans census et larga
opum copia, sed animus his deditus et deuinctus, qualis illorum erat nemini.
Singuli enim illud propheticum sequebantur consilium: Diuitiae si affluant, nolite
cor apponere.
distrahuntur contrarias in
partes impotentium cupiditates: cum huic obsecutus sis, illi est repugnandum.
Quamquam hic quidem tyrannus ipse iudicauit quam esset beatus; nam, cum quidam ex
eius assentatoribus, Damocles, commemoraret in sermone copias eius, opes,
maiestatem, rerum habundantiam ,
magnificentiam aedium regiarum, negaretque quenquam beatiorem fuisse, "Visne
igitur, o Damocles, quoniam haec te uita delectat, ipse eadem
exorauit tyrannum ut abire liceret, quod iam beatus
nollet esse.
Quo commento calidissimo satis declarauit Dionysius nullas rerum
fortunas, nullas diuitiarum copias, nullam denique potentiam illi esse iocundam,
cuius animus grauioribus curis sedulo coquitur; quod quidem usu uenire solet
uniuersis qui rem publicam administrare aut aliis quorumque modo imperare
consueuerunt. Tyranni enim
ne is
legeretur liber, edicto sublatus est .
Sed longius de morte dicendo quam forte expediebat prouecti sumus.
Reliquos ergo casus breuiter recenseamus.
His itaque rationibus uidetur satis copiose declaratum mortem bonam
potius esse quam malam, quam ueritatem daemones quoque, licet sint mendacissimi,
cum dictis, tum factis negare tamen non ualuerunt.
Refert enim
uiri santissimi complures.
Minime, inquam, aliquis horum diues fuit, licet omnes habundauerint rerum
plurima substantia. Neque enim diuitem facit exuberans census et larga
opum copia, sed animus his deditus et deuinctus, qualis illorum erat nemini.
Singuli enim illud propheticum sequebantur consilium: Diuitiae si affluant, nolite
cor apponere.
uiri santissimi complures.
Minime, inquam, aliquis horum diues fuit, licet omnes habundauerint rerum
plurima substantia. Neque enim diuitem facit exuberans census et larga
opum copia, sed animus his deditus et deuinctus, qualis illorum erat nemini.
Singuli enim illud propheticum sequebantur consilium: Diuitiae si affluant, nolite
cor apponere.
Toma Arhiđakon (1200-1268) [1268], Historia seu cronica Salonitanorum atque Spalatinorum pontificum, versio electronica (, Split), Verborum 40426, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio – historia] [word count] [thomashistsalon].
Anonymus (floruit 1346-1353) [1346], Obsidio Iadrensis, versio electronica (), Verborum 22573, Ed. Veljko Gortan; Branimir Glavičić; Vladimir Vratović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [anonymusobsidioiadrensis].
Anonymus (floruit 1020) [1348], Inscriptio sepulcri comitis Mladini, versio electronica (, Trogir), 126 verborum, 22 versus, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - inscriptio; poesis - epitaphium] [word count] [nnmladini].
Sobota, Ivan (m. 1467) [1438], Epistulae V ad Mapheum Vallaressum, versio electronica. (, Trogir), Verborum 672, Ed. Arnaldo Segarizzi [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepistvallar5].
Vitez od Sredne, Ivan (c. 1405-1472) [1445], Joannis de Hunyad virtus et character militaris, una rei praelio ad Varnam gestae series, sinistri exitus causae ac subsidiorum petitio, versio electronica (, Pesth), Verborum 977, Ed. György Fejér [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [viteziepist1445].
Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].
Grad Šibenik (1449) [1449], Documenta de ecclesia Sibenicensi a. 1449, versio electronica (), Verborum 1210, Ed. Vincenzo Miagostovich [genre: prosa - acta officialia] [word count] [documentaecclsibenic].
Šižgorić, Juraj (stariji) (biskup 1437-1454) [1449], Documenta de ecclesia Sibenicensi a. 1449, versio electronica (), Verborum 1087, Ed. Vincenzo Miagostovich [genre: prosa - acta officialia; prosa - epistula] [word count] [sizgorjdocumentasibenic].
Sobota, Ivan (mortuus 1467) [1453], Joannes Sobote Clarissimo P. M. S. P. D., versio electronica (, Trogir), Verborum 224, Ed. Luka Jelić Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14530724].
Augustin Zagrepčanin, Juraj (fl. 1454) [1454], Epistola ad Nicolaum Ostphi, versio electronica (), Verborum 1885, Ed. Ladislaus Juhász [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [augustgepist].
Sobota, Ivan (mortuus 1467) [1454], Joannis Sobote Dalmate epistola, versio electronica (, Trogir), Verborum 545, Ed. Luka Jelić Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14540727].
Sobota, Ivan (mortuus 1467) [1454], Johannes Sobote clarissimo Patricio P. M. S. P. D., versio electronica (, Trogir), Verborum 222, Ed. Luka Jelić Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14540814].
Sobota, Ivan (mortuus 1467) [1454], Clarissimo patricio Petro M. Joannes Sobote, versio electronica (, Trogir), Verborum 471, Ed. Luka Jelić Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14541224].
Jan Panonije (1434-1472) [1456], Epistulae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 1969 verborum, Ed. Sámuel Teleki [genre: prosa - epistula; prosa - versio] [word count] [ianpanepist].
Mihetić, Ambroz (c. 1420-post 1487) [1458], Ad Pasqualem Maripetrum illustrissimum Venetum ducem oratio congratulatoria, versio electronica (), Verborum 2289, Ed. Antonija Vlahov [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [michetaoratio].
Jan Panonije (1434-1472) [1462], Ad Galeottum epistula, versio electronica (, Italia; Hungaria), 366 verborum, Ed. Ács Pál Jankovics József Kőszeghy Péter [genre: prosa - epistula] [word count] [ianpanepistgal1462].
Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1463], Nauicula Petri, versio electronica (), Verborum 6607, Ed. Luka Špoljarić [genre: prosa - tractatus; prosa - epistula] [word count] [modrnnavic].
Lipavić, Ivan (floruit 1465) [1465], Joannes Lipauich post pestem Tragurium rediens composuit, versio electronica (), 70 versus, verborum 465, Ed. Šime Jurić [genre: poesis - elegia] [word count] [lipaviceleg].
Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1465], De consolatione liber, versio electronica (, Italija), Verborum 79291, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [modrncons].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.