Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: CopI.* Your search found 1781 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 301-400:301. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_624 | Paragraph | SubSect | Section] confiteri, cum redisset. Etenim fratrum absolutio ex monastico instituto ad solum abbatem spectabat. Expedit igitur, etiam cum abest, cui confitendum sit, confitendi semper habere propositum. Pro inconfesso erit, qui, quanuis copiam confitendi non habeat, non habuerit uoluntatem. Illo quoque exemplo uis patuit confessionis, quod in Collationibus Cassiani proditum est de Serapione abbate. Hic iuuenculus adhuc sub Theona pręposito
302. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_635 | Paragraph | SubSect | Section] nonnunquam etiam ab excellentiore, hoc est, spiritali creatura ministratum hominibus est. Ferunt Onophrium in uasta Aegypti solitudine Deo seruientem, Dominico quoque die illud angelo deferente acceptauisse, cum sacerdotis copiam procul ab humano cultu degens habere non posset. Maglorio *corr. ex Maioro etiam, episcopo in Britannia, Paschali die oranti angelum ter apparuisse terque sacram communionem
303. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_638 | Paragraph | SubSect | Section] nitidosque reddidisse. Quam in illo uirtutem nequaquam ignorauit, qui eum digito demonstrans dixit: Ecce Agnus Dei, ecce qui tollit peccata mundi! Confert deinde spiritalis boni appetendi copiam exercendique facultatem, ut animus noster uitiis eradicatis uirtutibus exhuberet. Quod Osee propheta pręuidens inquit: Viuent tritico et germinabunt quasi uinea; memoriale eius sicut uinum Libani. Vnde et
304. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 2_642 | Paragraph | SubSect | Section] primo, deinde in mortuum usus, ut sanos uiuentesque ab eiusmodi uitio coerceret. Cęterum et saluti illius consulens, missas triginta pro eo celebrare Preciosum monachum iussit. Iustus ergo trigesimo die post fratri suo Copioso apparens, poenis, quibus pro delicto afficiebatur, se demum absolutum dixit. Itaque idem dies et oblationum finem statuit et supplicii. Quędam mulier (ut apud eundem autorem legimus) pro uiro ab hostibus capto et
305. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_401 | Paragraph | SubSect | Section] quoniam ipsorum est regnum cęlorum. Beati estis, cum maledixerint uobis homines et persecuti uos fuerint et dixerint omne malum aduersum uos mentientes propter me. Gaudete et exultate, quoniam merces uestra copiosa est in cęlis. Profecto, talia ac tanta patientię pręmia quisquis digne perpenderit, facile contemnet omnia, gaudebit in persecutionibus et contumelias ducet pro deliciis. Et, si idem mala etiam, quę iracundis et
306. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_403 | Paragraph | SubSect | Section] conuertamur; si non peccauimus, ut sustinendo humilitate proficiamus. Non est ibi querelę locus, ubi exercendę occasio datur uirtutis. Iob inter omnes Orientales magnus (ut scribitur) pecori utique copia et seruorum familięque nobilitate. At uero his repente amissis, non solum inter Orientales, sed etiam Occidentales magnus fuit. Patientia eius in aduersis ubique terrarum prędicatur atque extolitur. Dum autem
307. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_407 | Paragraph | SubSect | Section] offensa conuiuio excepit et admonitos, ut suis rebus contenti aliena non appeterent, multa cum benedictione dimisit. At illi, quod ab eo, quem lęserant, tam benigne accepti fuissent, quotannis monasterio eius non paruam olei copiam missitarunt, ut iam non solum alieni auidi non essent, sed etiam sua largirentur. Elducus, in partibus Britannię abbas, Paulo discipulo segetis iam maturescentis delegarat custodiam. Quo
308. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_414 | Paragraph | SubSect | Section] uisum recepisse. Deinde, cum rursum orasset, ut, si ea res animę suę saluti minus conduceret, rediret infirmitas, iterato oculis captum fuisse. O prudens uotum singularemque cęci patientiam, qui ne tunc quidem cernendi copiam postulasset, nisi tam pii desyderii causa incidisset. Ideoque sancti corpore uiso ad cęcitatem suam reuerti maluit quam ad ea, quę ante cęcitatem forte se commisisse recolebat. Contempsit oculos, ut innocentius
309. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_428 | Paragraph | SubSect | Section] in craticula extenti oleoque peruncti, deinde ad sartaginem translati torrentur ac friguntur. Postremo cum magis torqueretur tyrannus, quod tam diris mortiferisque suppliciis neque cederent neque consumi possent, constructa copiosiore pyra superiniecti expirant. Cur autem sicut alia, ita et hoc poenę genus uiui non euaserint, ostendit uox de cęlo lapsa, quę illos, quoniam strenue contra dolorem decertassent, ad percipiendas iam
310. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_448 | Paragraph | SubSect | Section] pręfecto diu torta, cum tandem ad capitale supplicium duceretur, gaudebat, quod se ad Sponsum ire diceret, cuius paradisus omnium florum omniumque fructuum ferax multo amoenius, quam dici possit, uernat, suauius fragrat, copiosius exhuberat. Tunc Theophilus scriba ridiculi causa illam rogauit, ut, cum eo peruenisset, inde sibi rosas mittendas curaret. Cui ipsa: Nequid — inquit — impossibile esse credentibus credas, quod petis, efficiam.
311. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_477 | Paragraph | SubSect | Section] uenit, sibi aliquam ex filiabus eius ducturus uxorem. Seruiuit illi annos septem pro Rachele, sed Lya data est. Seruiuit alios septem, et Rachelem accepit. Seruiuit etiam annos sex, et ualde ditatus est pecudum seruorumque copia. Igitur, quoniam uiginti annos perseuerauit seruiendo, tali reram successu potitus est. Moyses charitate in proximos, pietate in Deum semper pręstantissimus, et Aaron, sacerdos a Deo electus,
312. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_506 | Paragraph | SubSect | Section] bene moriendi exemplum aliquod proponamus, quando ne illos quidem immodicę opes ditiaque regna a morte redimunt, sed potius ad mortem, dum ab aliis concupiscuntur, impellunt. Quintus Ludouicus, Gallorum rex, cum ingentibus copiis ad recuperandam Hierosolymam profectus parteque iam regionis illius occupata febris morbo interceptus esset, nequiuit pręstare, quod promiserat. Dum autem ęgrotaret, non in sericis, sed in cinere iacere uoluit et
313. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_516 | Paragraph | SubSect | Section] exemplo astruere possumus. Dum enim beatus Gregorius pontifex (ut ipse in Dialogo suo refert) abbatis adhuc munus obiret, quidam inter monachos, nomine Iustus, grauiter ęgrotans et iam morti proximus, fratri suo seculari Copioso indicauit sibi tres aureos nummos esse, quod nemo alius nosset. Cum tamen ea res percrebuisset, abbas indignans iussit, nequis monachorum Iustum, monasticę legis uiolatorem adire neue cum eo ullum miscere uerbum
314. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_516 | Paragraph | SubSect | Section] quod nemo alius nosset. Cum tamen ea res percrebuisset, abbas indignans iussit, nequis monachorum Iustum, monasticę legis uiolatorem adire neue cum eo ullum miscere uerbum pręsumeret. Id ille per ipsum, qui sibi assistebat, Copiosum fratrem resciens, consyderauit secum, quantum ea re flagitii commisisset, et ut par erat, magis doluit, quod Deo peccauerat, quam quod ab hominibus deprehensus esset. Vbi autem uita elapsus est, corpus eius in
315. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_516 | Paragraph | SubSect | Section] sit in perditionem! Hoc clare ad reliquorum terrorem actum; illud occulte, ut scilicet Preciosus, monasterii prępositus, per dies triginta quotidie pro iniustitia Iusti offerret Dominicum sacrificium. Postea tandem Iustus Copioso noctu apparens: Hactenus — inquit — in tormentis fui. Nunc demum sacra communione percepta ab iis me expeditum certo scias. Nemo pręter abbatem nouerat, pro quo Preciosus quotidie rem diuinam faceret. Sed ubi uisio
316. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_516 | Paragraph | SubSect | Section] noctu apparens: Hactenus — inquit — in tormentis fui. Nunc demum sacra communione percepta ab iis me expeditum certo scias. Nemo pręter abbatem nouerat, pro quo Preciosus quotidie rem diuinam faceret. Sed ubi uisio Copiosi uulgata est, et ipsi palam fecere eum iam trigesimum diem esse sacrificiorum pro Iusto actorum proptereaque illum a purgatorio errutum cęloque illatum. O quanta hęc missalis hostię uirtus et pręter hanc quam prudens
317. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_524 | Paragraph | Section] Multi enim uenient in nomine meo dicentes: Ego sum Christus, et multos seducent. O, misera utrorumque conditio et qui seducent et qui seducentur. Felices quidem sibi uidebuntur ob delicias uoluptatesque et rerum omnium copiam, quę illis satis superque erunt, et non animaduertent nec recordabuntur, quod uia illa, quam ingredientur, uia perditionis sit. Quoniam ergo abundabit iniquitas et refrigescet charitas multorum, succedentibus uitiis
318. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_528 | Paragraph | SubSect | Section] Et supra quam credi potest, uniuersa uastabit, et prosperabitur, et
faciet. Et interficiet robustos, et populum sanctorum secundum
uoluntatem suam, et dirigetur dolus in manu eius. Et cor suum
magnificabit, et in copia rerum (
319. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_557 | Paragraph | SubSect | Section] eram, et non collegistis me; nudus, et non operuistis me; infirmus et in carcere, et non uisitastis me. Quam ergo melior nunc eorum conditio, qui cunctarum oppressi sunt onere calamitatum, quam illorum, qui rerum copia abundant et nihil impertiunt indigenti. Non ob paupertatem in iudicio damnabimur, sed ob impietatem. O, infelices diuites, qui diuitiis uti nesciunt! O, felices, qui sciunt! Nesciunt profecto illis uti, qui, cum
320. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_585 | Paragraph | SubSect | Section] omnes alios dolores non ita graues credidissent. Ad augendam ergo reorum anxietudinem atque erumnam ignis iste, sicuti diximus, non modo torrebit, sed etiam splendoris aliquid diffundet, illarum duntaxat rerum uidendarum copiam suppeditans, quę spectantibus multo plus afferent molestię quam si etiam ipsas tenebrę caliginosiores occuluissent. Et de hoc hactenus. Nunc patientium poenas, utrum diuersę sint, perpendamus. Diuersas esse nulli
321. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_595 | Paragraph | SubSect | Section] De quo hominum quoque pręiudicium factum fuerat nemine non uitam illius detestante. Cum enim presbyter esset, nihil presbyteri habebat pręter figuram ac nomen. Reparato autem alios admonendi, non sui a perditione liberandi copia data erat, Deo per illum cęteris consulente, ut cauerent eorum uitia imitari, quos ad gehennam damnatos satis certo indicio cognouissent. In Valerię prouincię regione fuisse curialis quidam perhibetur. Qui cum in
322. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_608 | Paragraph | SubSect | Section] est, hominis, quanto superiora inferioribus ornatiora generosioraque ac meliora sint. Ita maiorem quoque mundum se habere crede, ut, quantum cęlum distat a terra, tantum quoque et cęlorum regnum a regnis terrę rerum omnium copia atque magnificentia distare nunquam dubites. Quin potius cum Baruch propheta attonitus exclama: O, Israhel, quam magna est domus Dei et ingens locus possessionis eius! Magnus est et non habet finem, excelsus et
323. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r | Paragraph | SubSect | Section]
324. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r | Paragraph | SubSect | Section]
325. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r | Paragraph | SubSect | Section]
326. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 19r | Paragraph | SubSect | Section]
327. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 60r | Paragraph | SubSect | Section]
328. Dragišić, Juraj. De natura angelica, libri... [Paragraph | Section] dei uere genitricis ex deuotione cuiusdam imaginis ipsius plurima (ut ferunt) miracula toti populo assidue ostendentis confluxit Qum et ego eiusdem dei matris dilectione allectus adessem plures item ex discipulis atque auditoribus nostris plurimaque inter ipsos ciues peritiores. (Quorum nunc est copia ingens eadem in urbe) propter ea quę superioribus annis Florentię, Romę, Neapoli, Mediolani et in tota Italia, immo et orbe acta erant, orta est admiratio: Ex admiratione nata est diuinę prouidentię inquisitio an
329. Bunić, Jakov;... . Carmina minora ex libro De vita et... [Paragraph | Section] Ego te etiam currentem hortor, hoc age, nomen tuum ab obliuione uindica. Ingenium tibi natura facile, uarium, flexibile, multiplex dedit cui non defuisti. Itaque summam industria tua eruditionem es adeptus, in poetica uero mirum candorem, copiam, ornatum. Noli tamen in re familiari, quae tamen contemnenda non est, occupatus esse, ut uel praesentis aetatis, uel posteritatis obliuiscare. Gloria ibi parata est, non diu laborandum est. Iam es in possessione, si quod potes cum
330. Bunić, Jakov;... . Carmina minora ex libro De vita et... [Paragraph | Section] te consilium prudens, affabilis oris
331. Bunić, Jakov;... . Carmina minora ex libro De vita et... [Paragraph | Section] et uitae probitate praecipua, pontificios inter
senatores primario, qui laudat illud enixe, magnopere admiratur. Nos autem hic
in urbe moram trahemus, donec ab impressoribus dies noster elucescat omnibusque
sui uolentibus copiam faciat, quod ut breui fiat operam nauamus.
Omnes etnim et posteros et maiores suis honestauit monimentis et uirtutis exemplar et nobilitatis incrementum reliquit. Primus enim in patriam quantum omnes meminisse possimus Atticas Veneres, et illud Isocratis
cum nympbis, numeros aptante Camoena,
.L. HERENIVS AESOPVS CARVS
AMICIS.
26.1. Haudquaquam esset carus amicis nisi et ipse amicos dilexisset. Paucos autem
inuenies qui et uere amant et uere amantur. Magna ubique copia simulatorum atque
dissimulatorum est.
27.
A 71v/7, ubi Romę; cf. CIL
omnes obviam regulo processerunt. Ordo introitus fuit: primo equites levis armaturae vestri Agriensis et domini cardinalis Strigoniensis, 9 post deinde armigeri. Subsecuti praeterea varii diversorum principum
On Lardi see notes for the previous letter. copy of the original manuscript from the 19th century is in the Library of the HAS, Manuscripts Department (Ms 4999, bundle 11., 101–103) 3 See the previous letter. 4 Brodarics did not send his previous letter indeed, since there is no seal and address on that one (unlike the second one
postremo alias vitae humanae necessarias artes et studia sequantur. Qui vero nobiliorem a natura vim sortiti sunt, et reliquum
3 Brodarich: Brodarych MOL R 64
1 The original of the document severely damaged already was in the possession of the Tallián family. The copy that is presently in the MOL was made after this in 1897. The Tallián archive was incorporated into the National Museum in 1899, but by this time the original of Brodarics’ coat of arms had disappeared. Compare: Laczlavik György, Brodarics István címereslevele, Turul, 2011/1, 28. 2
written around 22 October too. 3 Another manuscript: BCzart TN 35. 378–379. According to the version kept in the Naruszewicz Collection, this letter was intended to Francesco Marsupino, which cannot be excluded, since the earliest known manuscript of it is known only from a 16th-century copy kept in Kórnik. This is what I used. Its address says the letter is to the Hungarian King’s envoy at the Holy Seat (oratori regis Hungariae apud Sedem Apostolicam). Since we do not know of any letter from Sigismund to Marsupino during Brodarics’ envoyship in Rome, and Brodarics indicates
the lord of a whole empire. – 5. Brodarics should see to it that the papal court does not spend money allotted from tenths to anything but defence against the Turks.
designatum quoque legatum amplissimum patrem, Sancti Sixti cardinalem 5 maiore ad nos propediem venturum praesidio intelleximus. Explicas autem non obscure, quantum id praesidii futurum sit, videlicet unde conduci, atque aliquamdiu sit opus, peditum decem milia possint, fatemur has copias viribus nostris nec levem, nec mediocrem futuram accessionem. Si tamen hoc tempore pedites istos conductos et in locis opportunis cum nostro peditatu atque equitatu dispositos haberemus, maiori essent nobis adiumento, quam si paucis post mensibus viginti milia conducerentur. [2.] Nam,
fuerit, ipsos etiam Tartaros in belli ac praedae societatem allicere. Quibus etiam si resistere possimus, quomodo resistamus eodem tempore Turcarum caesari, quem constans fama est intra hos dies paucos regnum nostrum a partibus illis inferioribus cum omnibus suis et terrestribus et navalibus copiis invasurum. Habet iam ad vada Danubii non procul a Zenderonia 8 validissimum et paratissimum cum ducibus peritissimis exercitum, navium ac tormentorum bellicorum maximum numerum. Et, ut opinio est, quamprimum caesar, qui in dies exspectatur, ad exercitum venerit, rem summis viribus
to Rome to press for the aid. Brodarics should cooperate with the Austrian envoy fully. – 3. The Pope should order Legate Cajetan de Vio to pay the money he has for repairs of Hungarian border fortresses or the soldiers’ pay before more substantial aid arrives. – 4. Brodarics receives a copy of the letter by the Vice-Voivod of Transylvania as well as pieces of news from the Voivods. He can learn all about the Sultan’s plans from these.
hostem potentissimum leve admodum et per exiguum habebimus praesidium. Mandet nihilominus Sanctitas Domini Nostri eidem domino legato, ut hanc pecuniam, quoad maius auxilium miserit, aut in arcium nostrarum instaurationem, sicuti antea petebamus, aut, si id secum fuerit, ad comparandas saltem copias iam tandem erogare non dubitet. 9
9 ignaros correxi ex: ignoras 11 Moldavo correxi ex: Moldano
2 The part between Habemus...invadere published: Veress Endre (ed.), Akták és levelek Erdély- és Magyarország Moldvával és
the absent envoy in Buda so that the latter’s services are rewarded with a smaller benefice at least; he asks for this only to be able to represent the Hungarian King in Rome better. – 2. There is no news. The Emperor’s army is still besieging the French at Novara. – 3. He is sending a copy of the letter by Persian Shah Sophi addressed to the Emperor and Louis II to Sigismund.
Maiestatis humillimam commendationem. Nunc nihil est quod scribam, nisi velim eadem repetere, quae proxime scripsi per alium servitorem Vestrae Maiestatis. Nondum aliquid certi ex Hispania venit. Res Germanicae quietiores sunt; 2 principem Ferdinandum intelligimus ire cum copiis suis ad liberandum ab obsidione dominum cardinalem Salczpurgensem obsessum a subditis suis. 3 Ego meam fidelem servitutem in gratiam Vestrae Maiestatis supplex commendo. Quam Deus conservare dignetur diu et incolumem et victoriosam.
locorum,
sanguine tanto
nacti
ne unam quidem litteram abs te. Quod crimen nihil est quod excusare possit praeter tuas et plures et longiores litteras. Quod officium non rependi non modo erit negligentis sed etiam ingrati. Neque me audias, neque te exorari sinas si non utriusque criminis vel solam suspitionem crebriores et copiosae litterae meae deprecabuntur atque ita (dii faxint) ut neque meum, neque tuum aliter possit redimi silentium. Quare ego incensus sum totis viribus operam dare quo litteris quas nunc multum desideras explearis. Interim de meis rebus paucis accipe: quod illud praediolum insulare ultra mille
essent eiusdem perfectionis in accidentalibus,
puta in doctrinis. Quia cum omnis anima sit eiusdem
perfectionis et quaerat ipso scire perfici, utique (si
non esset a stellis necessitate) quaelibet esset prudens et
sapiens, et tamen experientia oppositum attestatur, quia
maior est copia stultorum quam sapientum. Haec opinio
stoicorum his argumentis vel similibus posset confirmari.
Ad quae argumenta (licet nominales in 6. Metaphysicae
in simili materia multum laborent et magis tergiversantur,
quam solvant positionem, omnia scilicet esse sub necessitate)
tamen
efficiet. Tunc ego ista nostratia libenter
aboleri patiar. Nihil enim in uita tam cupide cupio, quam ut quis de hoc sancto, cuius ego
studiosissimus sum, aliquid scribat pro dignitate, quod me
fateor nequaquam assecutum. Itaque in scribendo copiam mihi defuisse noueris, non
uoluntatem.
acervos
quiddam
huic funeri ornando conferri oportere, alioqui maligni laudatoris esset et infelicis ingenii tot laudes deterere, gloriam
elevare: amplitudinem coarctare, fastigium detruncare, famam
non extendere: proinde nequid tanti viri laudibus derogetur, multo majori temporis et ingenii copia; nec nisi
Demosthenis aut Ciceronis opus esset eloquentia. Nam ut
imaginem Alexandri magni nemini praeter Apellem et Lysippum licuit effingere; sic fortium virorum pacis et belli
praeclara facinora, ne scribendo devenustentur multum
diuque neque ab omnibus sudari oportet,
selectum iri non
poenituerit; et tua te non fefellerit opinio, non ingenio,
sed Aleae dicentis erit tribuendum, incertum anceps fallax
et citra rerum verborumque optionem nec lima elaboratum,
nec cura perfectum dicendi genus sequuturi. Nam si bene
ceciderit sors bis commendabimur benedicendi copia et
gratia celeritatis, alioqui non fallor minore plausu et delectatione dicentis ornatu nitentia quam contemptu et fastidio
quae negligentius obolescunt suscipi solere: magisque subsanari quam laudari digna, utcumque erit juvabit me interim
haec Avunculo meo justa persolvisse,
maria littora insulas in unius membranae corio, minore
veritatis, quam magnitudinis dispendio circumscribunt. Sic
ego breviter ero contentus et signanter tanti viri laudes
indicare non persequi perstringere non complecti mox eadem
uberius et copiosius ubi justum tempus dabitur litteris relaturus, quamvis ut aliquanto plura, non tamen omnia quae
de tanto viro dicenda sunt libris vel voluminibus capi possunt. Quo fit ut non unus aut alter dies: sed ne plurimi
quidem tantis virtutibus enarrandis satis esset. Facilius
enim quis
opuscula interdum non inuiti legant. Nos itaque non ista
mittimus, ut doctiorem instruamus, ne prouerbio locus detur: Sus Mineruam, sed ut
doctissimum honore, quo possumus, prosequamur. Abundabat et Dauid noster, quum iam
regnum accepisset, diuitiarum copia, nec tamen dedignatus est a Siba seruo modici
admodum precii munuscula accipere. Ita spero te quoque, sanctissime Cardinalis uirque
doctissime, pro tua in omnes humanitate in nostro opere suscipiendo facturum. Quod
quum feceris, non accipies
ęqua mente ferebant
at illa suos pomorum crescere foetus,
meritis motus Ionathę, te sistere iussi
ut susceptus conuiuia festa frequentem
unquam.
incipient. Ergo tibi tutius istud
patentia lymphis,
uotis descendens nubibus imber
quam peccare, si non illos
timuerimus, qui corpus tantum occidunt, sed eum potius, qui simul
corpus et animam potest mittere in gehennam. Hic ille est, qui in
Euangelio beatos uocat persecutionem patientes propter iustitiam et
eosdem consolatur dicens: Gaudete et exultate, quoniam merces
uestra copiosa est in caelis! Quis ergo tam insipiens rerum
existimator est, ut non anteponat aeternam patientiae mercedem cuicunque
iniuriae uindictae?
DE INIVRIA QVAE
NEMINI MAGIS NOCET QVAM SVO AVTORI Parabola
DE DOCTORE QVI ALITER DOCET,
ALITER VIVIT Parabola XLIV
Dux a rege in
expeditionem missus magno animo certamen mire suos hortabatur
tantumque prae se ferebat audaciae, ut primus cum hoste congressurus
uideretur. Cum autem in aduersariorum copias repente incidisset,
castra quidem muniit et nihilominus alios in aciem descendere et manum
conserere iussit, sed ipse in tuto residens, postquam uidit
ipsi dominandi cupidi ad alias prouincias sibi subiugandas
animum intendunt. Erat Gothorum Gothi gens inquieta, uaga, absque
legibus, aspera et bellicosa. Igitur Totila et Stroilus, cum a fratre Brisso subsidia
impetrassent, ingentes equitum peditumque copias secum trahentes Occidentis regna inuasere. Et
primo quidem infestis armis Pannoniam aggressi commisso cum Pannonibus proelio superant, regem
eorum interimunt, regnum uictoria potiti occupant. Post hęc inde mouentes in agro qui Tarnouię
dicitur castrametati sunt. Huiusce
totius prouincię emporium, dirruit et euertit, necdum malis
satiatus misit cum parte exercitus filium suum Seuioladum ad Delmatię mediterranea, quę nunc
Croatia dicitur, Croatia expugnanda. Cumque Iustinianus Cęsar
intellexisset quod Gothorum dux copias diuisisset dimisissetque a se partem alteram cum
Seuiolado filio atque ita esse, ut ferebatur, per exploratores certior factus, coacto repente
exercitu Stroilum inuasurus abiit. Nec minus prompte atque impigre Stroilus cum his quos secum
habebat processit obuiam. Erat enim
Interim
Attila, Pannonię rex, rursum infestis armis fines eius ingressus oppidum quoddam ui cępit
cumque bona diripuisset, ędes incendit, moenia dirruit et audita Gothorum cęde nihil cunctatus
in regnum suum abiit. Sebeslauus uero nondum de fuga eius certior factus extemplo copias eo
mouit, sed hoste quo cum congrederetur non inuento oppidum, quod solo ęquatum fuerat,
instaurari iussit. Cumque quattuor et uiginti regnasset annos, duos de se liberos reliquit:
alteri nomen erat Razbiuoius, alteri Bladimerus.
Hi post patris obitum
facile in potestatem redegit ultro se dedentes, ne regi quoque aduersari uiderentur dum filium
eius detestantur. Bannus ipse fuga elapsus est, eis qui regi se tradiderant crimen remissum
ueniaque data. Quos autem cęperat Seislauus, illos in seruitutem redegit pręfectis copiarum
suarum oblatos; patri quoque iratus, quod rebellantibus pepercisset, seditionibus animum
intendere coepit. Plurimi militum centurionumque terrore compulsi illum sequebantur. Quorum
opera usus patrem regno expulit XXIV rex Croatięque dominatus
auaritia, nec plebs potentiorum uim
formidabat, omnes pariter tuente ac protegente ipsa regis iustitia, quę neminem prorsus inique
uexari patiebatur. Cumque omnium prope par cura esset arua colere, pecudes alere,
negotiationibus exerceri, nunquam antea regnum illud ulla rerum copia opulentius fuisse
memorabatur. Abunde in ciuitatibus erat uestis preciosa decoraque arma et phalerati equi,
exquisita supellex, auri quoque argentique uis, gemmę, margaritę et quęque alia quę mortalium
animos uel ęstimatione uel pulchritudine allicere solent. Sed, ut
Serenissima
4. Avril. 1513.
Serenissima Madama.
Humillima commendatio: Quo clarius Serenitas Vestra statum omnium rerum urbanarum, * *Il a obmis cognossas. mitto hiis annexas copias litterarum et Brevium Apostolicorum ex quibus omnia clare intelliget nec ego scirem quid ulterius scribere.
Cardinales Sancti Crucis et de Sancto Severino qui alias per faelicis recordationis Julium fuerant privati omni dignitate et Beneficiis scripserunt et Pilis ad
volebat facere omnia pro defensione status Mediolani et jam Helvetii etiam descendebant, profecto jam actum esset de statu Mediolani et forte de majori parte Italiae, quam Galli cum Venetis diviserunt ad invicem, sed, Deo ita volente, res fuerunt sedate: Dux Mediolani progrediebatur contra illas copias Gallorum que descenderunt in Italiam, et sunt solum Italice et pauce, tamen intraverunt Alexandriam, quo Dux mittebat aliquas lanceas Hispanas et suas ad recuperandam eam et ipse sequebatur cum reliquo exercitu Hispano, et cui eadem vel sequenti die xviiij. presentis debebant conjungi
usi sunt maxima crudelitate, sufixerunt pallo ultra CCCC. pueros. Rex in persona ita senex cogitur arma suscipere et progredi contra Turchos.
Non dubito quin Serenitas Vestra viderit litteras Serenissimi Regis Anglie quas jam ad Caesarem scripsit imo non mitto copias earum:
Mediolani die xxviiij. * * Il a été ditcy devant p. 25. qu'il y estoit entréle 28. mais il est seur qu'il n'y est entre que le 29. Decembre 1512. Decembris intravit faeliciter Mediolanum, quo ordine et qua pompa videbit Serenitas Vestra ex copia hiis annexa: in die Sancti Stephani habuit idem Dux arcem Navarre que est satis importans sperat cito se habiturum et illam Mediolani ac Tretii: immo relatum est, incerto tamen auctore, quod illa Tretii est redita, quod ego non ausim affirmare quum id non habeo per litteras alicujus fide
illius status Mediolani.
Cum Venetis nulla est spes pacis, et jam in fine Januarii sunt terminate indutiae, et si voluerint Hispani, sicuti certo spero facient, brevi terminabitur illa expeditio.
Quae de Turcis habita sunt videbit Serenitas Vestra ex copia hiis annexa, ulterius scriptum est Caesareae Majestati ex Hungaria, quod nunc Turci occuparunt Hungaris duas arces valde importantes, unum in finibus Bosne Zstrebernik vacatum, alterum in finibus Servie Tischim nuncupatum: concurrebant tota Hungaria ad recuperationem eorum.
concurrebant tota Hungaria ad recuperationem eorum.
Per litteras Catholici Regis scriptas ad Illustrissimum Dominum Vice Regem comprobatur scelus quod voluit perpetrare Dux Calabriae contra personam Catholice Majestatis sicuti videbit Serenitas Vestra ex copiis earumdem litterarum quas hiis etiam alligavi, et illud quod prudentissime excogitavit Serenitas Vestra ego fui semper illius opinionis quod mater et fratres ac sorores Ducis quae sunt Ferrariae, fuissent suscepte per Caesarem et illud infelix mater semper petiit per unum suum hominem quem
quos Pontifex cum rejicere non potest, quandoquidem Ecclesia nunquam redeunti claudit gremium, benigne complexus est eos, et quum in mandato Regis Francie super hujusmodi adhesione taxabatur Caesar, Comes Carpensis protestatus est in Concilio contra eandem taxationem, cujus protestationis copia hiis annectitur.
Serenissimus Rex Portugalie auxit regnum suum in Africa, potitus est Marochio, et aliquibus locis insignibus Mauritaniae, reliqua omnia latius continue intelligit Serenitas Vestra per litteras Domini Ludovici Marraton.
profuisse cognoueris,
ad Iesum tandem quęso conuersus dic cum Petro:
Pręceptor per totam noctem laborantes nihil cepimus;
in uerbo autem tuo laxabo rete.
Et cum hoc inquit euangelista fecissent,
concluserunt piscium multitudinem copiosam.
Quod si demum in Scripturę sacrę pelago piscari te delectabit,
tu quoque implebis pectoris tui nauiculam saluberrimorum pręceptorum
copia,
quibus et ipse uiuere | et alios docendo poteris sustentare.
Tanta est enim diuinorum uirtus uerborum,
ut fideliter et
laborantes nihil cepimus;
in uerbo autem tuo laxabo rete.
Et cum hoc inquit euangelista fecissent,
concluserunt piscium multitudinem copiosam.
Quod si demum in Scripturę sacrę pelago piscari te delectabit,
tu quoque implebis pectoris tui nauiculam saluberrimorum pręceptorum
copia,
quibus et ipse uiuere | et alios docendo poteris sustentare.
Tanta est enim diuinorum uirtus uerborum,
ut fideliter et incorrupte et contente legentibus intellectum
illuminet,
animum exhilaret
atque illa quę pręcipiuntur, perficiendi facultatem
septem crassas |
et totidem alias macilentas.
eodem-que numero triticeas spicas,
alias turgentibus aristis plenas,
alias effoetas exiles ac prorsus uanas |
Et quemadmodum ista disserens Ioseph sanctitate notus prędixerat,
septennem annonę copiam septennis fames est subsecuta.
Nabuchodonosori quoque regis dirum ac triste somnium,
siue statuam quam uidit consideres |
uario metallo compactam |
siue arborem supra modum proceram atque amplam.
Vtroque enim somnio Daniele interpretante didicit |
futuram regni cladem
nobis inuocemus,
quia in psalmo est scriptum:
Oculi Domini super iustos,
et aures eius in preces eorum.
Et Iacobus apostolus:
Multum ualet, inquit, deprecatio iusti assidua.
Plus potuit unius Moysi oratio quam multorum arma.
Illo nanque orante uictę sunt inimicorum copię,
quo tacente superabant.
Ad Elię prophetę preces cęlum dedit pluuiam et terra fructum,
cum trium annorum et sex mensium siccitate cuncta in agris exaruissent.
Idem uiduę Sareptanę inopiam farinę olei-que copia exhuberare fecit
filio-que eius mortuo, cum orasset, uitam
quam multorum arma.
Illo nanque orante uictę sunt inimicorum copię,
quo tacente superabant.
Ad Elię prophetę preces cęlum dedit pluuiam et terra fructum,
cum trium annorum et sex mensium siccitate cuncta in agris exaruissent.
Idem uiduę Sareptanę inopiam farinę olei-que copia exhuberare fecit
filio-que eius mortuo, cum orasset, uitam instaurauit.
Eliseus quoque Deum precatus,
uiginti ordeaceis panibus centum uirorum famem saturauit,
ita ut etiam reliquię superfuerint.
Deinde Sunamitidi hospitę diu sterili prolem a Domino exorauit
et, qui natus
excitat,
suam etiam infirmitatem quanuis chronicam diutinam-que curare et posse
credidit |
et uelle sperauit.
Nunquam serum est salutem quęrere,
cum semper spes impetrandi suppetat,
donec in corpore datur spirandi copia.
Sed quia dierum nostrorum exitum nescimus,
periculosissimum est postremum expectare,
ne forte is hodiernus uel crastinus sit |
et tunc mori cogamur,
cum nos multum adhuc uicturos credimus.
Cęterum si conuersioni tuę (ut potissime
Adhuc escę eorum erant in ore ipsorum,
et ira Dei descendit super eos,
et occidit pingues eorum |
et electos Israhel impediuit.
Nemo igitur sibi tutum putet |
non contentari iis quę Deo largiente in monasterio habentur,
uel ob hoc patres incusare,
quod ipse minus copiose abundet,
cum necessaria suppetant.
Paupertatem professus es,
et copiam exigis?
obedientiam uouisti,
et maioribus audes esse molestus?
quid amplius quęreres in seculo |
quam quod concupiscis in monasterio?
impediuit.
Nemo igitur sibi tutum putet |
non contentari iis quę Deo largiente in monasterio habentur,
uel ob hoc patres incusare,
quod ipse minus copiose abundet,
cum necessaria suppetant.
Paupertatem professus es,
et copiam exigis?
obedientiam uouisti,
et maioribus audes esse molestus?
quid amplius quęreres in seculo |
quam quod concupiscis in monasterio?
Si monachi geris indumentum,
cur dissimilem habes affectum?
Memento quia religionem ingressus es,
ut Deo seruias et
Et in Ezechiele:
Ecce inquit hęc fuit iniquitas Sodomę:
superbia,
saturitas panis |
et abundantia,
et ocium ipsius.
Quanto igitur melius penuriam pati |
et continentię uirtute abundare |
quam copia rerum affluere et turpis luxurię sordibus inquinari?
Quanto pręstabilius obseruandis ieiuniis operam dare |
et abstinentia superbiam fastum-que contundere |
quam crapula inflatum neque bonorum neque malorum quę futura sunt
meminisse |
et a Deo recedere?
libido.
non ut oportet uiuendo,
sed potius ut delectat.
Latos agros,
regias domos,
tiriantinas uestes,
auream argenteam-que supellectilem,
phaleratos equos,
uenaticos canes,
nobiles seruos uultis possidere,
non ut Christi discipulos decet,
sed terrę dominos,
et ea rerum copia,
quę nec ueteri |
nec noua Lege conceditur uobis,
abundare.
Nam cum populus Israhel ad Terram Promissionis translatus esset per
singulas tribus diuidendam,
sacerdotali tribui est a Domino dictum:
et dicam:
quis est Dominus?
aut egestate compulsus furer et periurem nomen domini mei.
Sed quoniam supra modum locupletatus fuit,
in id quod timebat incidit.
Diuitiarum copia delinitus uoluptatibus seruiuit,
mulierum quas adamauerat, diis templa posuit.
Et si uir alioqui sapientissimus sic insaniuit,
quis confidit continentem se fore,
si diuitiis affluere sibi contigerit?
appetit uoluptas,
incipe pauperibus dilargiri.
peregrinos hospitio suscipe,
esurientem pasce,
nudum operi,
ęre alieno oppressos redime,
subsidia ęgrotantibus mitte,
mortuis iusta exolue.
Ita tibi pax ista publica bene ac prospere succedet,
dum copiam pręstat inopię subueniendi alienę |
Deum-que demerendi.
Pax priuata
Pax autem priuata illa dicitur,
quę singulis iungit singulos |
reddit-que concordes,
ueluti fuit Dauid et Ionathas,
Elias et
eam acquiramus possideamus-que precibus a Domino solicitandum esse admonemur.
dicitur enim:
beati qui persecutionem patiuntur propter
iustitiam,
quoniam ipsorum est regnum cęlorum.
beati estis cum maledixerint uobis homines |
et persecuti uos fuerint |
et dixerint omne malum aduersum uos mentientes propter me.
gaudete et exultate,
quoniam merces uestra copiosa est in cęlis.
Sint ergo in te istę uirtutes in terra,
ut et nunc spe beatus sis |
et postea beatior mercede in cęlo.
Audi pręterea et Apostolum pręcipientem:
Elia deprecante ne plueret,
suspensus fuit cęli humor |
per annos tres cum dimidio.
Quo rursum ut plueret orante |
cęlum dedit pluuiam et terra fructum.
Idem in Sarepta uiduę pauperculę nihil habenti,
farinę olei-que copiam non largitione sed oratione contulit |
filium-que eius mortuum ad uitam reuocauit.
quid adhuc?
fluminis cursum stare fecit,
donec diuisis aquis ad ulteriorem ripam per siccum transiret.
Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1497], Francisci Natalis Carmina, versio electronica (), 3135 versus, verborum 19055, Ed. Miroslav Marcovich [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [natalisfcarmina].
Dragišić, Juraj (ante 1445 – 1520) [1499], De natura angelica, libri principium, versio electronica (), 1777 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - tractatus] [word count] [dragisicjang].
Bunić, Jakov; Caluus, Hieronymus; Gučetić, Ivan; Hieronymus; And.; Severitan, Ivan Polikarp (1469-1534; c. 1526; 1451-1502; c. 1526; 1472 - c. 1526) [1502], Carmina minora ex libro De vita et gestis Christi, versio electronica (), 360 versus, 4279 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - sapphicum; prosa - epistula] [word count] [aavvcarminavgc].
Crijević, Ilija (1463-1520) [1502], Oratio funebris in Joannem Gotium (fragmenta), versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 775, versus 2, Ed. Darinka Nevenić Grabovac [genre: prosa - oratio; prosa - oratio funebris] [word count] [crijevigotius1502].
Niger, Toma [1502], Divina electio ac tempestiva creatio serenissimi principis Veneti Leonardi Lauretani cum pronostico sui invictissimi principatus, versio electronica (), 429 versus, verborum 2723, Ed. Giuseppe Praga Neven Jovanović [genre: poesis - elegia; poesis - panegyris; poesis - epigramma] [word count] [nigertdivin].
Marulić, Marko (1450-1524) [1503], In epigrammata priscorum commentarius (), Verborum 25316, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - commentarius] [word count] [marulmarinepigr].
Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1505], Epistulae, versio electronica. (), Verborum 166, Ed. Petrus Kasza [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepistulae].
Crijević, Ilija (1463-1520) [1506], De Epidauro, versio electronica (, Dubrovnik), 573 versus, verborum 3825, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - epica] [word count] [crijeviepidauro].
Crijević, Ilija (1463-1520) [1506], Epistula ad Marinum Bonum (1506), versio electronica (, Dubrovnik), versus 6, 432 verborum, Ed. Irena Bratičević [genre: prosa oratio - epistula; poesis - versus intertexti] [word count] [crijeviepist1506].
Grisogono, Federik (1472-1538) [1507], Speculum astronomicum, versio electronica (), Versus 100, verborum 18852, Ed. Mihaela Girardi-Karšulin Olga Perić Tomislav Ćepulić [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus; poesis - ode; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [grisogonofspeculum].
Marulić, Marko (1450-1524) [1507], Reuerendo in Christo Domino Iacobo Grassolario, versio electronica (, Split), Verborum 328, Ed. Branimir Glavičić Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [marulmarepist15070404].
Cibel, Valentin (c. 1490 - post 1517) [1509], Ad Pannoniam, versio electronica (), Versus 108, verborum 536, Ed. Maria Révész [genre: poesis - carmen] [word count] [cibelvpannonia].
Crijević, Ilija (1463-1520) [1509], In Junium Sorgium avunculum suum funebris oratio, versio electronica (), Verborum 4212, versus 35, Ed. István Hegedüs [genre: prosa - oratio; prosa - oratio funebris] [word count] [crijevisorgo1509].
Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Dauidias, versio electronica (), 6765 versus, verborum 45407, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [marulmardauid].
Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Quinquaginta parabolae, versio electronica (), Verborum 13330, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - parabola] [word count] [marulmarquinqu].
Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Regum Delmatiae atque Croatiae gesta, versio electronica (), Verborum 4606, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [marulmarrdcg].
Baničević, Jakov (1466-1532) [1513], Epistulae anni 1513, versio electronica. (), Verborum 5324, Ed. G. Amboise [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [banicjepist1513].
Baničević, Jakov (1466-1532) [1515], Epistula ad Margaretam Archiducissam (1515-01-17), versio electronica. (, Innsbruck), Verborum 280, Ed. G. Amboise [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [banicjepist15150117].
Marulić, Marko (1450-1524) [1516], Evangelistarium, versio electronica (), Verborum 155872, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmareuang].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.