Your search found 1781 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 201-300:

montibus 71. / Bellator inops 147. Fortis in bello Iesus Naue etc. Dauid occidit Goliam 150. Virtus Iudę Machabei. Iudas cum tribus milibus hominum pene inermium fudit exercitum V milium, deinde Ammonitarum copias fregit. Cum X milibus Lysiam superauit, qui habebat electorum VI milia, equitum V milia 218. Eleazar, filius Saura, per mediam irrumpens aciem ac elephantem, super quo regem ferri credidit, subiens in uentre confodit belluęque casu pressus periit 219. Ioannes in Gazara uiros,

Cur Genetię Manetinę rem diuinam faciunt canem immolantes et optant neminem domi nascentium bonum euenire 78. Aliterius dicitur is quem qui cauerit, bene cum ipso putatur actum 84. AVLVS GELIVS Multitudo. Copiantur pro abundant 100. Miraculum. In regionibus citra Hiberum mons ex sale mero magnus quantum demas tantum accrescit 17. Serpens inusitatę magnitudinis in Africa apud Bargadam 1 fluuium ab Attilio Regulo totius exercitus conflictu interemptus.

ad ima diuisit 131. Marius de suis uulneribus gloriabundus 133. Eumenis pugna cum Neoptolemo 140. Sertorius amisso equo et uulnere accepto Rhodanum armatus natando traiecit 142. Sertorii uirtus. Sertorius cum paucis contra multos 143. Tigranem cum ingentibus copiis superbientem Lucullus parua manu superauit 9. Spartacus 20. Pompeius annum quartum et uigesimum ętatis agens Affricę regionem subegit XL dierum spacio 31. Caius Crastinus, decem alarum ductor: Vinces, inquit, Cęsar, me autem

Mundus. Magorum studium circa cęlestia 65. Tabula Aristagorę 112. Heraclitus Ephesius cuncta ex igne fieri arbitratus est et in idem elementum omnia resolui. Mundum animatum esse demonumque omnia plena 112. Multitudo. Semiramidis copię quinquies supra tricies centummilia hominum 5. Vndecies centummilia Iudeorum censa, qui arma ferre poterant, pręter tribum Beniamin et Leui 53. Asę exercitus quingentaquinquagintamilia 58. Iosaphati nouies centummilia 59. In castris Ozię CCCLXXX hominum

milia 64. Scythicę multitudinis argentum sagittarum, cuspides cum singulę a singulis offerrentur , conflatę ahenum sexcentarum amphorarum capax confecerunt 105. Gręci pauci innumeram Persarum multitudinem fundunt 122. Xerxis copię 127. Gangaridum multitudo 230. CCC milia Gallorum 247. Naues CCC, elephanti CLX 250. Conscriptę in Italia copię pedes septies centena milia et septuaginta equitum 261. Pauci Romani multitudinem Poenorum superant 282. Mitridatis copię CC

conflatę ahenum sexcentarum amphorarum capax confecerunt 105. Gręci pauci innumeram Persarum multitudinem fundunt 122. Xerxis copię 127. Gangaridum multitudo 230. CCC milia Gallorum 247. Naues CCC, elephanti CLX 250. Conscriptę in Italia copię pedes septies centena milia et septuaginta equitum 261. Pauci Romani multitudinem Poenorum superant 282. Mitridatis copię CC milia peditum, L equitum, naues CCC 351. Tygranes auxiliariorum copiis confisus doluit, quod cum

Xerxis copię 127. Gangaridum multitudo 230. CCC milia Gallorum 247. Naues CCC, elephanti CLX 250. Conscriptę in Italia copię pedes septies centena milia et septuaginta equitum 261. Pauci Romani multitudinem Poenorum superant 282. Mitridatis copię CC milia peditum, L equitum, naues CCC 351. Tygranes auxiliariorum copiis confisus doluit, quod cum solo Lucullo esset conflicturus, et non cum omnibus Romanis 361. Heluetiorum ac sociorum numerus 369. CCCCXXX milia Germanorum

Conscriptę in Italia copię pedes septies centena milia et septuaginta equitum 261. Pauci Romani multitudinem Poenorum superant 282. Mitridatis copię CC milia peditum, L equitum, naues CCC 351. Tygranes auxiliariorum copiis confisus doluit, quod cum solo Lucullo esset conflicturus, et non cum omnibus Romanis 361. Heluetiorum ac sociorum numerus 369. CCCCXXX milia Germanorum 373. Miraeula. Neruios quotannis singulos in lupos transfigurari 3.

Auium cantus compescitur dracone picto 332. Cyzici turres VII numerosas uoces reddunt. Gręci uocant echo 341. Olympię in porticu, quam eptaphonon appellant- septies eadem uox. Vetustioribus uitibus uinum melius, [nouellis] nouellis copiosius 159. Ocium. Arbores quę fructum non ferunt 158. Nihil est in opere naturę, quod non exemplo dierum noctiumque aliquas uices feriarum uelit 174. Exprobratio putantium: Falcem a cucullo in uite deprehendi 187. Pyramides

ad Iosiam minatur se deleturum populum propter perfidiam et inobedientiam, ipsum autem, quoniam audierit uerba Legis et perterritum sit cor eius et fleuit, collecturum ad patres suos in pace, ne uideat mala uentura super Hierusalem 68. Amasias obediens uerbis uiri Dei percussit parua manu copias filiorum Seyr 80. Filii Israel captiuos duxerant de Iuda CC milia utriusque sexus. Coarguit eos Obeded propheta, et restituerunt eos 80. Viri Iuda et Beniamin penitentes de peccato et obedientes Esdrę et [Sodochie] Sechenię repudiarunt

Catonis 59. LACTANTIVS FIRMIANVS Oratio. Quare stilo simplici sacra scribuntur eloquia 49. Quod eloquentia seruit sęculo et interdum ex industria impugnat ueritatem 99. Cyprianus ingenio facili, copioso, suaui et, quę sermonis maxima est uirtus, aperto 100. / Vnde homines muti fiant 195. De obscura uocis ratione 198. Honor. Ambitio 148. Homo uerissima Dei imago 28. Quare homines igne, cętera

Poetę. Philosophia ad rectam uiuendi uiam pertinens 89 . Poetarum genus e doctis antiquissimum. Philosophia Latina latuit usque ad Ciceronis tempora. Philosophia perfecta ornate et copiose dicere 90 . Ennii poetę epitaphium 93 . Poetę et reliqui clari uiri post mortem nobilitari cupiunt. Philosophia omnium artium mater 98 . Philosophi a mortis

se philosophum profitetur. Poetę non recte inducunt lamentantes fortes uiros 111 . Poetę emolliunt hominis naturam 116 . Philosophia animi medicina 117 . Peripathetici copiosi et eruditi 120 . Pythagoras quare fuit in Italia 129 . Crisippus et Stoici multum in partiendo et diffiniendo occupati sunt 130 . Peripatetici prętermittunt sępe

Ioram regi aquam petenti Heliseus iratus: Vade, inquit, ad prophetas patris tui, nec respexissem te etc. Tam intrepide regis perfidiam increpauit 62 . Quidam Heliseo nuncianti in magna fame mox affuturam frugum copiam non credidit. Ob hoc euentum quidem rei uidit, sed non comedit repente mortuus 63 . Ioachan, rex Israel, cum populo sequitur peccata Hieroboam, et Dominus tradidit eos in manu Azahel, regis Syrię, et Benadab, filii eius

est Noui Testamenti 214 . Qui per patientiam probatus est, inuocabit nomen meum, et ego exaudiam eum et dicam: Populus meus es 215 . Iudas facta oratione committebat pugnam et parua manu magnas superabat copias 218, 220 . Ionathas suis iam fugientibus orauit et reuersus in pręlium uicit 222 . Iudei Ioanne duce cum Cendebeo conflicturi tubis sacris insonuerunt, ille fugit. Oratio Neemię, cum de captiuitate

differt historia ab annalibus 37 . Soloecismus, imparilitas, stribiligo, soloecus idem est 38 . Pisistratus tyrannus primus Athenis libros publice legendos prębuit. Xerxes Athenis potitus omnem librorum copiam asportauit in Persas 42 . In malos philosophos, et quantum operę in philosophia conterendum sit, maxime in ea quę non pertinet ad ueritatem 61 . Philosophi Pyrrrhonii uel Scheptici semper incerti. Item

Socratem, cum premeretur inopia, ut a se ipso usuras exigeret, sibi subducendo cibaria 22 . Paupertas Diogenis ab assentatione aliena contra Aristippum 22 . Xenocrates missa sibi ab Alexandro pecuniarum copia minimum quid accepit, reliqua remisit. Ab Antipatro missam noluit accipere. Corona aurea donatus eam ante Mercurium deposuit. Philippi munera spreuit 39 . Diogenes se ad uictum simplicem contulit, conspecto mure discurrente qui neque

ille cum intellexisset, se ad legendos antiquorum libros magno contulisse studio 63 . Stoici unde dicti 63 . Zeno: Liberali ac nobili ingenio si adiiciatur modica exercitatio neque desit pręceptoris copia, mature ad perfectam euadit uirtutis frugem 64 . Dicebat ad perceptionem disciplinarum nihil esse alienius poetica nulliusque nos rei maiorem inopiam perpeti quam temporis. Tanto discendi studio tenebatur, ut pręceptori poscenti centum

ciuilique philosopho 52 . Agesilaus uetuit lędi eos qui in templum confugerant 28 . Deos deorumque supplices coluit, licet hostes essent 30 . Alexander thura diis copiose ingerens 44 . Ad templum confugientem reum uetuit attingere 46 . Lupercalia 57 .
Rex. Theseus abdicat se

Tasos duo uini genera facit: unum quo somnus concilietur, alterum uero quo fugetur 146 . Lactucę omnes somnnm. parere creduntur 198 . Senex. Vetustioribus uitibus uinum melius, nouellis copiosius 159 . Sensus quinque: tactus, auditus, uisus etc. Auditus Stadisin oppidum, ubi Nilus pręcipitans se fragore auditum accolis aufert 71 . Sambri Ęthiopes apud quos quadrupedes sine

Carneades scripturus aduersus Zenonis decreta helleboro stomachum purgauit 104 . Contra eos qui impuri et nequam ad philosophię disciplinas accedunt 105 . Alexander: Doctrina, inquit, anteire malim quam copiis atque opulentiis 119 . Superbus. Cato in senatu pro Rhodiensibus. Rhodienses superbos esse aiunt, id obiectantes, quod mihi de liberis meis minime dici uelim. Sint sane superbi, quid id ad nos attinet? Id ne irascimini, siquis superbior

Victoria potitus, dum expiraret: Satis, inquit, uixi 33 . Qui contemnebatur, uictor euasit 18 . Captiuus fortis ut leo custodiendus 42 . Exigua manus ingentes copias prostrauit 3 . Themistocles Xerxem superauit 5 . Regem uinctum duxit ut feram 27 . Aspim cępit quam primum. Victoria elatus in suorum perniciem conuersus

36 . Filii Israel ceciderunt Philisteos exterrente eos Domino tonitru et fragore 42 . Quattuor de genere Gygantum uicti a filiis Israel 54 . Achab parua manu ingentes Syrorum copias fudit 60 . Heliseus prophetat uictoriam Ioę, regis Israel, contra Syros, cum Israel ualde esset oppressus ab eis 66 . Nabuchodonosor superato Arphaxat uictoria elatus multa regna aggredi deereuit

uicerimus, peribimus 131 . Triumphantium mos. Veni, uidi, uici 56 . Ventidius solus de Parthis triumphans 106 . Alexander, cum illi suaderetur, ut noctu inuaderet Darii copias: Non ego uictoriam furor, ait 55 . Vrbs. Quando Roma ędificari coepta 6 . Tribus dicta a tribus uitę generibus; quę erant militię, agriculturę, ciuilitatis 23 .

tecta:
1.1.232   Stramineae uenit gloria tanta casae!
1.1.233  Et uoti et precii Penuria compos habundat,
1.1.234   Auctorisque sui Copia diues eget.
1.1.235  Pars quota, nec tanti rerum preciosa supellex,
1.1.236   Tale ministerium digna subire fuit;
1.1.237  Sola

1.12.6  Multaque librorum millia ubique scatent.
1.12.7  Pars quota nos quorum? Delectus et optio tantum,
1.12.8  Non tamen usque adeo copia parua sumus
1.12.9  Librorum, proceres qui leges, iura docemus,
1.12.10  Quodque homines uel quod tradidit ipse Deus.
1.12.11  Ergo

2.2.135  Sacrilegus iudex. Consputum atque undique caesum
2.2.136  Adfectumque nouis per tot ludibria flagris
2.2.137  Cernere erat. Verum, postquam data copia tanti
2.2.138  Criminis et rabidae laxata licentia plebis,
2.2.139   Iam capiti infligunt uulnus regemque salutant

sanguine uenae:
2.2.206  Non aliter quam se totis effundere praelis
2.2.207  Vina Falerna solent, circumfluit ubere pleno
2.2.208  Copia feruentesque lacus et dolia complet,
2.2.209  Totaque puniceo pressura colore rubescit –
2.2.210  Sic uitis diuina fluit magnoque redundat

2.4.137  Certa Fides et Spes, quasi conscia praepete cursu
2.4.138  Anticipare suum et longe praecurrere uotum.
2.4.139  Tot bona tu solus, tot gaudia; copia diues
2.4.140  Fonte exorta tuo felixque opulentia rerum.
2.4.141  Nil desiderio dignum te praeter et extra
2.4.142  Te nihil

2.4.163  Epotis crudescit aquis interque bibendum
2.4.164  Gliscit hydrops semper recidiuus, nescia uinci
2.4.165  Occeano pestis; superat tua copia tantos
2.4.166  Affectus hominum desideriisque medetur
2.4.167  Immensa immensis, quae nil frustrabile in isdem,
2.4.168  Futile nil

2.4.280  Gaudia, deliciae dulces et amoena uoluptas,
2.4.281  Immortale Bonum nulli enarrabile, idemque
2.4.282  Finis inexaustus uotorum et copia diues.
2.4.283  Omnibus ergo bonis nos Te potiamur habendo,
2.4.284  Perpetuumque Tuo saciemur amore fruentes.

2.11.5  »Quod tamen, ut par est, Syllae centum ora rapacis
2.11.6   Artificemque suum ficta Chimaera decet,
2.11.7  Te quoque commendat dicendi copia: uerum
2.11.8   Quod censet, nulla lance tuetur Amor.« LIBER III

3.1.103  Florescitque tuis incessibus obuia tellus,
3.1.104   Cunctaque recturo principe uernat humus.
3.1.105  Idalii nec si detur noua copia luci,
3.1.106   Antiquum Veneris praestat habere nemus,
3.1.107  Poma nec Alcinoi desideret altaque Tempe,
3.1.108   Cui tuus

me langoris acerbi
3.5.8   Dedecet et mortis poenituisse meae.
3.5.9  Ipsa ualetudo grata est mihi, munere cuius
3.5.10   Est mihi peccandi copia facta minor.
3.5.11  Ergo mori lucrum est, nec corpus inutile damnem;
3.5.12   Haec nos felices res facit, illa bonos.
3.5.13  Nam

illa:
3.7.72   Mortalis thalamos, Drage, require pares.
3.7.73  Nubilis et nostra est non una locabilis urbe,
3.7.74   Et desiderium copia lene facit;
3.7.75  Quo mage iacturam facile est reparare priorem
3.7.76   Et pensaturas damna referre uices.
3.7.77  Haec aut nulla

ero si te sine ueste uidere
4.5.26   Perspicuam liceat proditione tua.
4.5.27  His desideriis infirmor saucius et me
4.5.28   Copia, te praeter, nulla leuare potest.
4.5.29  Haec me uota tenent, nec mallent sidera quam te
4.5.30   Cernere praesentem lumina nostra deam.

4.17.11  Quod nisi mors finit sensum, tua, Flauia, dicar
4.17.12   Vmbra, superfuero quantulacunque mei,
4.17.13  Dicar et Elisii detur si copia coetus,
4.17.14   Si uideam haeroas, nomina prisca, nurus;
4.17.15  Non ego mutabor, nec Tyndaris ipsa nec ulla
4.17.16   Fama uetus

iuuat.
4.18.15  An nisi colloquia et uitae commercia tecum
4.18.16   Intercessissent mutua, tutus eram?
4.18.17  Iam desiderio grauius me copia perdit,
4.18.18   Offendor ruris proximitate tui.
4.18.19  Vtque attrectati nimium difflantur odores,
4.18.20   Nec rosa, nec durant

si nunc
4.18.24   Surgit ab admonitu nausea multa meo?
4.18.25  Consuetudo uetus et gratia prodiga peccant,
4.18.26   Peccat amicitiae copia longa meae,
4.18.27  Et bilem et stomachum et nostri tibi taedia fecit
4.18.28   Qui sese nimium noster abusus amor.
4.18.29  

5.1.66  Caelsa potestatis facies et imago futuri
5.1.67  Principis et tenera fulgebat in indole uelox
5.1.68   Fortunae uenientis honos. Iam copia dulcis
5.1.69  Eloquii, iam mella fluunt sermonis amoeni
5.1.70  Cecropiis potiora fauis septenaque pendent
5.1.71  Culmina in

5.3.89  Poma fluant, uel, ne tua crimina saeua colonos
5.3.90  Offendant miseros, alieno tempore fructus
5.3.91  Praebeat incolumes foecundo Copia cornu:
5.3.92  Vel fructus maturet Hyems, lasciua uel Aestas
5.3.93  Aut Ver purpureum per apricos germine colles
5.3.94  Luxuriet

5.4.428  Nec tua uis animi nec uirtus, Paulle, latebat
5.4.429   Inter tot summersa duces. Nisi principe dignum
5.4.430  Moliri nil passus eras: si copia pugnae
5.4.431  Poscebat, quis te melior struxisse cohortes?
5.4.432  Quis nimbos densare equitum longisque iubarum

5.6.23  Quod proprium est formae tantum communicat uni,
5.6.24  Non multis: sic quo damnantur cetera, nobis
5.6.25  Indulta est – hominis dos – blandi copia risus. 7.
5.7.1  Dactylicis elegi dicam qua parte iugantur
5.7.2  

suprema
5.7.67  Claudicat, ingenuo cui gratia multa decore
5.7.68  Impariles pensat gressus curtique reponit
5.7.69  Damna pedis; rerum si copia diuite cornu
5.7.70  Verborumque fluunt Veneres uariique lepores
5.7.71  Cycnaeumque melos uincit canor, omnia uocum
5.7.72  Dicendi

Antonio Gotio Rectori
5.10.1  Quis, precor, ignorat Septembris munera laeti?
5.10.2   Hic reliquis praestat fratribus omne merum,
5.10.3  Luxuriat pomis, ceu diuite Copia cornu,
5.10.4   Foecundoque aestus temperat imbre graues.
5.10.5  Huic hyemes cedant, ueris quoque tempora, quantum
5.10.6   Fructibus

urbem
6.4.16   Hospitibus crebris quaeque referta uia est?
6.4.17  Adsiduo nec te sic Roma labore fatigat
6.4.18   Vt tibi scribendi copia nulla uacet.
6.4.19  Nanque interpositis succedunt ocia curis
6.4.20   Et tempestiuis soluitur aula iocis,
6.4.21  Nec tibi,

6.5.15  Illinc adsiduas merces portare uidebit
6.5.16   Et crebras ad nos ire redire rates.
6.5.17  Ergo reportandis facilis tibi copia scriptis
6.5.18   Et maris et terrae prompta nec una uia est.
6.5.19  Quod nisi pertesum studii sanctique laboris

6.33.3  Nanque thori leges et nudipedalia uitas
6.33.4   Dum sequeris uitae liberioris iter.
6.33.5   Hinc te Luxus iners et Copia diues obaudit
6.33.6   Et rapit ad mores imperiosa suos.
6.33.7  Nam neque uenando tempus teris, arma nec acris
6.33.8   Militiae

si quid
7.20.70   Vsquam sincaere relligionis habent.
7.20.71  Hinc ueluti solem ac lunam stellasque minores
7.20.72   Lucis inaccesę copia magna fouet,
7.20.73  Sic necdum ciues opulentat luce, sed orbem
7.20.74   Lustrat et imperio summa uel ima regit.
7.20.75  Quo magis

coloribus Iris
7.32.2   Verque nouum prato uersicolore micat,
7.32.3  Vt tua sermonum fęlix opulentia floret,
7.32.4   Cuius inexausto copia fonte fluit.
7.32.5  Nec magis exundat uocum discrimine Panos
7.32.6   Fistula, septenos emodulata sonos,
7.32.7  Nec magis Orphaeo

D. Isota Nogarola Veronensis, quarum circumferuntur Orationes et Epistolae in prosa et carmine luculentissimae. Verum ad earum gloriam accessisti, quae priscis seculi decori et ornamento fuerunt, ut Romanorum tempore Cornelia Mater Gracchorum, quae non parum contulit filiis suis ad eloquentiae copiam et leporem, Hortensia item filia Hortensii summi oratoris in sinu patris enutrita, quae prae aliis eloquentia floruit, et causam Matronarum in curia egit cum magna auditorum admiratione. Huic accedit Sapho Poetissa, quae carmine suo omnibus seculis futuris se celebranda dicit. nec tacetur

DE DIVO PHILIPPO
Gentibus Iesum cupidis videre
Curat, ut tandem videant, Philippus.
Auream cuius faciem peroptat
Cernere mundus.
5  Turba iam Christo duce copiosa
Venerat verbo domini cibari.
Providet plebi sator et redemptor
Esurienti.
Panibus turbam saciare quinque
10  Nemo dicebat poterit Philippus.
Conditor

et supremus Supremus et ad occasum ager Lucanus. Lucanus Inferior vero non longe a phano Laurentii habet locum vocatum maceriolas, ubi Noricum de Norico nostro oppidum erat et ab eo Noricus portus ubi salis copia conficitur. Et ad [h]ostium eius Crappanum Crappanum insula plana, in qua coenobium est fratrum sub observantia divi Francisci degentium. Est et in superiori agro Noricus mons in loco vocato Nucetum. In supremo vero et Lucano plurima antiquitatis reperiuntur

et in Virgine, quae quidem magnis in deliciis habentur et huiusmodi, ut aiunt, non capiuntur nisi in Hellesponto. Et ostrea Dalmatico nimium saturata liquore, capiuntur praeterea capitones, salpae, scorpenae, muli, lupi, gobiones, auratae, pargi, loligines et scombri. Et sole ingrediente Taurum copia menarum et sparulorum hamo ex maris fundo trahitur. Ostenduntur interdum et mira piscium monstra prius numquam visa. C.

commentaria etiam peregregia divae Thomae Aquinatis doctoris tui sedulo abs te recognita reconcinnataque addidisti. In quo quidem habenda est gratia Augustino etiam Piccolhomineo maximae spei adolescenti, qui tibi codicis eius propter exemplorum raritatem vix noti copiam fecit, immo vero, ut studiosis iuvenibus prodesset, ultro illum ad te detulit orans atque obsecrans uti onus emendationis studio et doctrina tua dignissimum non reiiceres. Itaque annuisti discipulo probitatis et virtutum tuarum amantissimo, commutatisque paucis quibusdam verbis, quae propter

christianę detrimentum poterit evenire huiusmodi hominum strages, significare non postponam. Causa igitur prima et potissima invadendarum huiusmodi provinciarum Turco, ut arbitror, hec fuit: animus insaturabilis necis fidelium usurpandique totius orbis imperii avidissimus; deinde copia rerum virorumque, quos Bossina fertilis alit et fovet, Bossina, inquam, provinciarum optima, quę cum omni posset antiquitatis memoria contendere, opima et habundans omnibus, quę victui humano sunt necessaria. Accedit et libertas vagandi, quo vult, nam quocumque e Bossina vexillum tendit,

et Liburniam et ad Savi usque originem, Teutonicorumque oras percurrit signaque, ubi mens est, pro libito ponit. Nemo obviam venit, nemo se opponit, Pater Beatissime, nec ullus est ibi, cuius vires eius viribus equari aut comparari possent. Tutus in Bossina degit, in vado est, quocumque vadit. Copiosus non minus viris quam omnibus bellorum remigiis, quo lubet graditur, vastat agros, arbores ferro prosternit, domos oppidaque evertit, pecus, quotum est, abigit. Captivos sub iugo ducit, spoliat, cruciat, acriter exterminat, per montes, per saxa pedibus et corpore nudos agit, vel funibus vel

dicere conabor, quandoquidem omnia impossibile esset enarrare. Miseros meliora sequentur, cum Sanctitas Vestra calamitates oppressorum intellexerit: nam non intellecti morbi curatio nulla est. Superioribus diebus hic perfidissimus nostrę fidei hostis, structis in Bossina magni exercitus copiis, quasi populabundus provincias aggreditur et sub vadis Amesię, quam Un fluvius excipit, mediam Sclavoniam transit, et sese Dalmatiam inter et Pannoniam, qua Savus influit, cautius ocludit. Deinde Liburniam superans ad imperatoris oras se contulit, duce bassa nomine Hadum, viro, ut aiunt,

Dalmatię supereminent, declinavit cupiens nostrorum manus effugere vel potius finxit fugam, dolis et fraudibus, ut solet, pugnatura. Sed quid plura moror, Pater Sanctissime, iam iam renovabo dolores et fari cogor, quę tacere suadebat dolor. Et quis tam facundus et tam rerum verborumque copia instructus existet, quę oratio tanta affluentię ubertate decurrens, ut hanc cladem deploret merito? Attamen ut moesticia dictaverit, elloquar. Quinto Idus mensis instantis, hora diei prima, in campis Corbavię sub oppido Vduina, unde ad Dalmatiam tercię partis diei cursus est, bannus

commendemus. Nemo igitur mirari debeat, si voluptatis incredibilis, leticie incomparabilis, gaudii inmortalis igniculos pectoribus nostris te Pannonico rege declarato suscitatos verbis referre non possumus, cum omnem vim dicendi ac copiam huius tanti gaudii inmensitas exsuperet, in quo tamen exprimendo ingrata erit, si non et ipsa colletetur oracio. Gaudet profecto mirum in modum respublica nostra, eminentissime rex, et vultus illos

celorum sidera, solent effundere, paciens eciam ultra fidem laboris et viarum turbinis oblitus, ut opem feras Pannonice corone, magnis itineribus hinc es digressus. Tum cito reversus cum maximis Boemorum tuorum copiis ingenti eciam armorum strepitu et equorum hynnitu tamquam fulmen ab ethere vibratum et repentinus in hoc regno et galeatus emicuisti et unde clam solus quasi discesseras, eo palam valido quodam exercitu comitatus apparuisti atque

industriam in rebus conficiendis adequasti et celeritatem et in armis demum prestanciam, fortunam vero longe quidem superasti. Nam cum ille a Dirachio piscatorium navigium in littore maris nactus Brundusium versus ad accersendas militum copias, que ibi cessabant, transvehi maturasset, adversa procella reiectus infecto eciam voto rediit in Epirum. Tu vero et superata itinerum tempestate et traducto in Pannoniam exercitu victoria

indigeas per te ipsum et laudabilis et gloria plenus et hec temporis angustia non parum nobis auferat de multitudine virtutum tuarum. Maximum itaque hoc tempore beneficium in nos contulisti, munificentissime princeps, cum ad nos pedestres copias tuo sumptu mittendas instituisses, uti civitati nostre perpetuo corone tue famulanti subvenires et in lubrico securitatis certamine laboranti succurreres. Sed adiicit huic rei plurimum fulgoris et gracie animi tui munificencia et

uirtutis: quam Philosophi impedimentis omnibus refertissimam esse ostenderunt: et cum omnia eius officia in tolerandis laboribus: in perferendo dolore: in periculis obeundis: in contemnenda morte uersentur difficile: et quodammodo impossibile est luxuriosos diuites et omni rerum ac uoluptatum copia redundantes ad illam aspirare. Quod equidem ipsius Jesu Christi exemplo uel maxime comprobatur: qui cum eiusdem uirtutis et auctor esset et uerissimus antistes repudiatis opibus: reiecta quiete: propulsatis uoluptatibus inopiam, laborem, sitim, esuriem penas mortem est

quas ab ocio et diuitiis prouenire certissimum est illos uel maxime ab ea cogitatione auertunt: iubentque non deo et rationi: sed concupiscentie et uitiis omnem operam adhibere. Decet igitur probos et innocentes uiros queuis potius incommoda subire quam in ocio, in rerum copia, in delitiis ita uiuere ut merito uideantur hic mercedem suam recepisse. Nam teste Hieronymo impossibile est ex terrenis ad celestes comigrare delitias. Quod ipsum Salomon etiam apertissime sentire uisus est cum ait: Risus dolore miscebitur: et extrema

sunt in celo bona. Proinde dicant licet homines quid uelint et suis ut libet blandiantur fortunis: sunt certe illi gratiores Jesu Christo: ad eiusque doctrinam propius accedunt quos inopem uictum patienter sufferre conspicimus: quam quos in rerum omnium ac uoluptatum copia uulgus ueluti beatos admiratur. Atque hoc loco multa profecto de diuitiis haud improbanda dicerem: que et ipse si recte acquirantur expeditissimum prebere possunt ad salutem uiaticum; neque enim ulla uirtus aptior est si plane deum ipsum immortalem imitari uoluerimus et eius quodammodo

quibus illi peruenere. Sed quoniam iis, qui te sequi uolunt, dimittenda esse primum omnia pręcepisti, ab illis potissimum, qui ingentioribus se abdicarunt bonis, dicendi initium capiamus, ut, et qui pari fortunarum copia perfruuntur, in promptu habeant, quos imitentur, et qui tenuiores diuitias possident possederuntue, eas uel erogare uel iam erogasse pro tui nominis amore minus grauari possint.

Non secus quidem sentiens Osualdus, Britannię rex, miserorum turbam quotidie ad se in atrium confluentium alere solitus perhibetur. Et cum die quodam maior esset mendicantium multitudo quam ciborum copia, ne eos, qui superfuerant, uacuos dimitteret, totidem argenti fragmentis escaria lance comminuta donauit. Forte aderat Aidanus, Lindisfarnensis episcopus, et liberalitatem miratus, apprehensam regis dexteram dum osculatur

pręibat pietate, omnibus pręesse dignus fuit. Aeque pium uirum et Petrum Constantinopolitanum cognomento Telonarium fuisse ferunt, sed tanto maiori admiratione dignum, quanto ante conuersionem uixit nequius. Cum enim opum copia redundaret, dubitatum est, utrum ditior an auarior esset. Hinc inter mendicos ortum est certamen: unus profitebatur se ab eo elemosinam elliciturum, cęteri id omnino fieri posse negabant. Qui se facturum promiserat,

animalia, aspiciunt duos lembos proximę ripę applicuisse uectore nullo. Cumque comperissent omni cibariorum genere, quo ipsi uesci solebant, plenos, Deo gratias egerunt, qui pro uno pane pauperi dato tam huberem alimentorum copiam sibi sine cunctatione prouidisset. Sic et monachus Sabas, * corr. ex Sabba dum Hilarionem abbatem cum trium milium monachorum comitatu uenientem excipiens in uinea sua ad uuas, quę iam maturę

scias. Orat, ne se prętereant, quasi accepturus, non daturus beneficium. Et primum aquam pedibus parat, ut doceat omnium uirtutum fundamentum esse humilitatem. Subcineritios panes, butyrum et lac et uitulum coctum apponit, ut copiose potius quam luxuriose hospites pascendos esse demonstret. Denique discedentes deducit, ut, quos benigne accepimus, eosdem cum honore discamus dimittere, ne, si incomitati hospitii limen exierint, expulsi magis quam

obseruationem, fidei uirtutem, infirmitatis remedium. Moyses uero abbas haud dissimulauit non solum se laudationem sui non quęrere, sed etiam detractione delectari. Siquis enim uisendi eius studio aduenisset, raro aditus copiam faciebat, tanti se habere molestissime ferens. Quamobrem pręsidi quoque prouincię spe conueniendi primum quidem decepto, deinde iterum aduentanti obuiam tandem profectus, cum interrogaretur, ubinam esset Moyses abbas

pręcipitur, nequid auri, nequid argenti possideant, non pecuniam in zonis, non peram in uia, non duas tunicas, non calciamenta, non uirgam habeant. Quid hac uita tenuius, quid hoc angustius statu? Veruntamen, quibus rerum copia interdicitur, iis nosse mysterium Dei datur, iis curandi, ligandi, soluendi potestas conceditur et, ut demoniis imperent, hominibus euangelizent, angelis exęquentur, cum Christo regnent, impartitur. Vere ergo Dominus

domi sola cum ancillis manens uilissimum sumebat amictum totamque sese ad paupercularum morem componebat, dicens haud alio ornatus genere usuram, siquando tandem dignatus fuerit pius et misericors Dominus expeditius uiuendi copiam sibi concedere. Ad hęc; quoties ad ecclesiam audiendę euangelicę prędicationis gratia accedebat, non nisi inter infimas foeminarum sibi deligebat considendi locum, ut iam aperte concupiscere uideretur se de illarum

si modo, quicquid pręciperet, seruare uellent. Sponsione autem facta: Pręcipio, inquit, ut, ubicunque Arsenium morari audieritis, illuc ne accedatis. Alia quoque die, cum ab eodem pontifice per nuncium, ut sibi adeundi copiam concederet, solicitaretur: Si ueneris, ait, et quod petis concedam et loco cedam. Itaque Theophilus mutauit aditionis propositum, ne ille longius discedendo mutaret habitaculi locum. Grata enim ei erat in sua dioecesi

alteris Paulus cęlestem gloriam est adeptus. Isaac Syrus, tunc quidem monachus, deinde etiam ipse abbas, postquam Spoletum, Piceni oppidum, appulisset, presbyteros rogauit, ut ibidem orandi, quandiu uellet, copiam sibi concederent nec sinerent interim oranti quenquam impedimento esse. Ea re impetrata dies treis continuos et totidem noctes genibus innixus orauit. Hoc quidam hypocrisis uitio deputans eo processit dementię, ut post

magnitudine auferre quiuerint. Iudę quoque Machabei orationes magis quam arma de hostibus triumpharunt. Sępe enim peracta prece solius dei auxilio fretus ad bellum egrediens parua manu ingentes copias uicit. Cum tribus milibus uirorum pene inermium Gorgię exercitum quinque milium peditum et mille equitum nec minus armis quam uiris munitum ad Amaum fudit fugauitque, et tribus milibus eorum cęsis uictor

peditum et mille equitum nec minus armis quam uiris munitum ad Amaum fudit fugauitque, et tribus milibus eorum cęsis uictor est reuersus. Iterum cum decem milium manu profectus in Bethoron Lysiam superauit, cuius copię erant sexaginta milia peditum electorum et quinque milia equitum. Rursum in Bethoron non plus quam tria milia bellatorum secum habens cum ualidissimo Nicanoris exercitu, sicuti confidenter, ita et feliciter conflixit. Ea

eo quod concreto frigoribus fluuio frumentarię naues iter agere nequibant, oratione glaciem soluit et uectoribus nauigationem aperiens periclitanti oppido incunctanter subuenit, ita ut repente ingentem inopiam ingens copia secuta sit. Idem; quoniam Cuculli castelli agrum locustarum agmina deuastabant, iussit omnes loci incolas una secum ad ecclesiam pergere. Dumque ibi simul orarent, omnis illa locustarum tempestas inde

redire dubitaret. Rediit et, quod petierat consilium, sine cunctatione accepit. Maiorique deinde reuerentię habere hominem coepit quam ante habuerat, cum talia de illo sibi uidere contigisset. Quid igitur mirum, si tam copiose tamque argute de Trinitate scripserit, qui mente sic abstracta Trinitatis sacramentum fuerat contemplatus? Sed ne contemplando tantum apprehendisset, nisi, ut apprehenderet, pie prius ac iuste uiuendo dignus euasisset.

quibusdam ex militibus suis negocium dederat, ut domum, in qua Ioannes erat, noctu aggressi incenderent atque ipsum, si forte flammas euasisset, ferro perimerent. Qui ubi domui appropinquassent, uisis circa eam angelorum copiis territi fugam petierunt. Iterum nocte insequenti missi eadem uisione repelluntur et re infecta ad Gainam redeunt. Postremo ipse Gainas ratus episcopum conductitios habere; qui sibi pręsidio essent, cum ualidiore militum

est, et propter legem tuam sustinui te, Domine. Sustinuit anima in uerbo eius; sperauit anima mea in Domino. A custodia matutina usque ad noctem speret Israhel in Domino; quia apud Dominum misericordia et copiosa apud eum redemptio. Et ipse redimet Israhel ex omnibus iniquitatibus eius. Philo etiam, sapientię spiritu plenus: Misereris omnium, inquit, quia omnia potes; et dissimulas peccata hominum propter

affligentes cor meum? Ego autem non solum alligari, sed et mori in Hierusalem paratus sum propter nomen Domini Iesu. Iuit, in insidias incidit, comprehenditur, ligatur, cęditur, torquetur. Est tamen, cum ei fandi copiam fecissent, tortores suos in uiam salutis dirigere moliebatur, non pro se solicitus, ut uel sic acceptus dimitteretur, sed pro illis, ne errantes in ęternum perirent, pro iniuria referens beneficium, pro malo bonum. Non

crederet, quem latere nihil possit, tum, qui bonis pręmia et malis proponat poenas. Annuenti subiunxit: »Cum hoc non ignores, nonne infelicissima es, quae propter breuissimi temporis uoluptatem et te et omnes, quibus tui copiam facis, perditum eas cruciatibusque ęternis deputes?« Scelerum conscia mulier statim in lachrymas prorupit ac deinceps lasciuiam carnis frenans ieiuniis orationumque fatigationibus domans pudice sancteque uixit. Itaque

abunde collatis amice hortatus est, ne per scelus quęreret, quod innocenter se largiente habere posset, quoties petitum uenisset. Magis forsan impensę parceret Felix, si illum furari permisisset, sed a furandi peccato rem copiosius impertiendo auertere hominis animum satius existimauit. Talis in furem et Odo, Cluniacensis coenobii abbas, fuit. Illum enim, qui sibi equum noctu subducere attentauerat eoque conscenso neque discedere, cum uellet,

suę integritate confidens, uerum etiam aliunde spiritalia sibi subsidia comparans. Nam et palmes ille in Euangelio, quanuis fructuosus atque foecundus, adhuc purgatur, ut fructus plus afferat et prouentu in dies lętiore copiosius exhuberet. Fratrum quoque Minorum institutor ac pater Franciscus, licet omni sanctitatis genere pręstiterit, non minimum in hoc laudatur, quod maximo semper honore sacerdotes prosecutus sit. Dicere solitum

hac nempe precatione nobis innuens, ut cum proximis pacem habeamus, si Deo reconciliari cupimus. Isaac patriarcha, ut in Genesi legimus, Gerrarę apud Abimelech, Palestinorum regem considens, cum multa rerum hominumque copia auctus fuisset, in inuidiam incidit. Eiectus ergo abiit et semper, ubi tranquillius uiuere posset, quęrens, in Bersabee sibi posuit sedem. At cum idem Abimelech potentiam eius formidans, quem

unde ipsi uiuant. Pauperculis olim episcopis hoc iure pręceptum fuisse dicet aliquis. Nunc autem opulentis, ut quid necesse est laborare? At iis etiam, sed alia tamen laborandi causa erit, ne scilicet in multa, ut fit, rerum copia lasciuire illos et uoluptatibus diffluere ocium cogat. In desideriis enim est (ut Salomon ait) omnis ociosus. Ab Haymone quoque, Cantuariensi archidiacono, de Paulo traditum est, quod a gallicinio usque ad horam

quo ille legendo animi uirtutibus proficere posset. Sub tali prętextu et ipsum ad scribendi exercitium excitauit et quasi mercedis loco cuncta eius uictui necessaria obtulit, ueritus ne uel propter rei inopiam uel ocii copiam nouus homo illis in locis diutius perdurare nequiret. Quantę ergo utilitatis est post spiritales actiones aliqua manuum operatio, si per eam in proposito bene beateque uiuendi perseueretur, quantę necessitatis, si sine

et orantibus Dominus, quia a tentationibus superatur, nisi qui neutrum diligenter exequitur? Saulis item regis edictum obseruans populus Israhel, quo die nihil comedit, ingentes Philistinorum copias, quas paulo ante metu perculsus fugerat, fugientes persecutus est a Machmis usque in Hailon multisque interfectis preda potitus est. Inermis erat et ieiunio se muniens armatos uicit. Quippe neminem ex Israhelitis arma

modico uino utere propter stomachum tuum et frequentes tuas infirmitates. Cui propter aduersam ualitudinem modico uino uti pręcipit, eum, dum sanus esset, aqua usum ostendit. Sic etiam male affecto modicitatem, non copiam imperat, quod scilicet ad digerendam stomachi cruditatem satis sit, non quo etiam sopita genitalium uoluptas excitari possit, ne corporis remedium uertatur in animę perniciem. Hinc sane

regnum occupante. Amasias, rex Iuda, cum aduersum Syros expeditionem parasset, uiro Dei obediendo exautoratis atque dimissis centum milibus militum, quos conduxerat de Israhel, cum triginta milibus suorum copias hostium inuadens superauit, cum utraque multitudine simul uincendus, nisi paruisset. Cęterum hac elatus uictoria, cum eiusdem prophetę monita contempsisset, a rege Israhel Ioas uictus captusque cognouit, quantum sibi

reliquisset ideoque casso et infructuoso labore ipsum cęlum uersus niti, quandiu inobedientię premeretur grauitate, non distulit, quin statim ad abbatem suum rediens et culpę ueniam rogaret et in solitudine uiuendi copiam. Vtroque impetrato iam certiore promerendi spe Christo solitarius seruiuit. Igitur ex beati Romualdi sententia et Venerii exemplo faciet, quisquis ad districtioris uitę institutum non nisi eo, qui pręest, consulto ac

non dubitauit Ioam, regem Iuda, palam arguere, quod patrię ritu relicto ad idolorum cultum conuersus fuisset. Prophetantem in atrio domus Domini lapidibus obruerunt. At uero Deo innocentis necem ulciscente ingentes illorum copię a paucis Syris prostratę sunt, Ioas a seruis interfectus. Qui autem pro ueritate mori non timuit, uitę ęternę pręmia recepit. Quoniam uero os, quod mentitur, occidit animam, iccirco Ananias, Azur Gabaonitę

palam fateri, nihil laudis, nihil glorię omittere, quod magno fortique animo dignum esset. Tot igitur bona illo figmento comparata sunt, quot sine illo mala secutura erant. Quis enim tot milibus Assyriorum, tantis armatorum copiis aperto Marte resistere ualuisset? Et ecce, qui multas iam gentes urbesque uno impetu subiugauerant, unius mulieris fraude capti succubuerunt. Et cum id Dei uoluntate auxilioque factum nemo neget, certe sic imponere impio

etiam ipse in retiaculo diaboli inuoluatur et arce ueritatis incaute custodita ab erroribus captus pereat. Tacitus ergo obediat Ezechię, id est, Christo regi et in silentio oret. Et ipse mittet angelum suum, qui perimat copias Assyriorum, hoc est, dissipet malignorum insidias mentemque orantis illuminet, ut amota dubietatis nebula iam clare uidere possit eos uere mortuos esse, qui ipsum nitebantur in mortem trahere secum. Iesus, filius

conseratur, sed sic unusquisque opus exequitur iniunctum, ut Psalmum uel Scripturam quamlibet memoriter recensendo non solum conspirationi noxię uel consiliis prauis, sed ne ociosis quidem colloquiis ullam copiam uel tempus impartiat, oris pariter et cordis officio in meditatione spiritali iugiter occupato. Summa nanque obseruantia custoditur, ne quisquam cum alio, ac pręcipue iuniores, uel ad punctum temporis pariter

post annos uiginti cum eos sceleris poenituisset clamassentque ad Dominum, Delbora prophetante Barach tantummodo cum decem milibus armatorum Sysaram, regii exercitus ducem, cum nongentis falcatis curribus et ingenti militum copia in pręlium descendentem fudit fugauitque. In decem milibus Decalogi numerus habetur, quo, si poenitens se munierit, uitiorum multitudinem contra insurgentem facile superabit. Iahel autem, uxor

ad impietatem prolapsi a Madianitis deuastantur annos septem. Et cum tandem illos delicti poenituisset, per Gedeonem opitulatus est eis Deus. Qui diuino fretus auxilio, non amplius quam cum trecentis armatis uix innumerabiles copias fudit atque concidit. Oreb et Zeb, principum Madian, capita uictor abscidit. Oreb dicitur tentatio , Zeb lupus , Madian contradictio sine iniquitas . Igitur uere poenitens incipit cum

Samariam obsidente oppidani fame laborabant, ita ut quędam mulieres a filiorum esu non abstinerent, quando poenitentia et humiliatione Ioram, Samarię regis, qui cilicio se induerat, die uno summa inopia in summam uersa est copiam. Syri enim horrendo armorum strepitu diuinitus excitato uehementer perterriti relictis impedimentis omnique supellectili dimissa fugam fecere. Samaritę uero egressi direptis castris insperata preda ditati sunt, et

Bibliographia locorum inventorum

Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678].

Mihetić, Ambroz; Cassandra Fedele (c. 1420-post 1487; c. 1465-1558) [1487], Ambrosii Miches Cassandrae Fidelis epistulae, versio electronica (), Verborum 743, Ed. Iac. Philippus Tomasinus [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [michetacassand].

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], Odae de apostolis, versio electronica (), 526 versus, verborum 2640, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - oda; prosa oratio - epistula] [word count] [sisgorgodae].

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], De situ Illyriae et civitate Sibenici, versio electronica (, Šibenik), Verborum 3721, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - descriptio; prosa oratio - chorographia] [word count] [sisgorgdesitu].

Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1492], Epistula Ludovico Valentiae Ferrariensi (1492), versio electronica (), verborum 988, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [nimiramepist].

Divnić, Juraj (1450?-1530) [1493], Epistula ad Alexandrum VI Georgii Difnici Dalmatae episcopi Nonensis, versio electronica (), Verborum 2068, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [difnicgepistalexvi].

Gučetić, Ivan (1451-1502) [1493], Panegyris Wladislao Hungarie et Boemie regi, principi invictissimo dicta, versio electronica (), Verborum 743, Ed. Fialová, Andelă Hejnic, Josef [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [gotiusipanegyris].

Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1494], Sermo de passione Domini, versio electronica (), Verborum 7331, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - sermo] [word count] [nimiramsermo].

Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report