Your search found 1781 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1701-1781:

censuit eadem die 10 Ex consituto restitutum iri sibi. Frustra sed hominem praestolatus, ipsemet Accedit ultro, commonetque debiti. Prompte ille nummos se daturum in crastinum Promittit, illico praebiturus, ni foret 15 Negotiorum praepeditus copia. Hic, ne videri possit importunior, Non cras ad illum tendit, at perendie. Tunc ille: tollere quid heri pecuniam, Cum te opperibar, haud venisti? Nam mihi 20 Mane hoc lucrandi occasione se data In comparandis mercibus jam evanuit: Octo at

Se porrigebat possidenti maximos Fructus quotannis afferebat, latius Dum quod patebat parciores funderet. 5 Foecunditatis major hujus invidus Fundum allocutus his minorem dicitur. Tam mira, sodes, ista dic feracitas Tua unde veniat, semper ut me copia Frugum antecellas, qui praeeo te finibus? 10 Huic ille: credo, provenire, gressibus Quod saepe solers me terit dominus suis. Tunc alter: immo sic premendo idoneum Minus te ad illam reddidisset copiam. Ne porro credas; namque me quoties adit 15

sodes, ista dic feracitas Tua unde veniat, semper ut me copia Frugum antecellas, qui praeeo te finibus? 10 Huic ille: credo, provenire, gressibus Quod saepe solers me terit dominus suis. Tunc alter: immo sic premendo idoneum Minus te ad illam reddidisset copiam. Ne porro credas; namque me quoties adit 15 Haud otiosis gressibus perambulat. Nunc falce ramos amputantem inutiles, Nunc stercorantem video; cumque deficit Humor, propinquo per canalem e flumine Deducit undam, nunc maritat vitibus 20 Ulmos,

diebus exhibebant, commode 20 Praestaret alter unico. Quae dum vident, Exemplum ab illo pars secuti surgere Temporius, et quae sint opus non segniter Prius parare; sed vetustum plurimi Servare morem maluere: incommodat 25 Victus at illis difficultas, copia Rerum affluentes dum labor alios facit. Laboriosis omnia eveniunt bene, Suaeque fructus colligunt industriae. Priciza XXIX. Pr. Tko rano uſtaje, vas dan-mu dobar nastaje. Segljanin, ki rano uſtaje na

onusti se viae ad divortia
Junxere; ad unam cumque metam tenderet
Uterque, pariter ambulabant, invicem
Confabulantes: sed praeire mercium
10  Quod causa avebat alteri, ne copia
Sint viliores, cogitabat callidus,
Siquam inveniret, qua retardet eum, viam.
Haec dum revolvit, de siti hic rabida queri,
Et inquieta ferre circum lumina,

per viam ut venit prope,
Salvere jussit, callideque interrogat.
10  Dic urse, quaeso (namque, ni fallor, modo
Praesagientis aliquid est vultus tibi)
Tenuem pyrorum copiam hocne praevides
Anno futuram, an uberem? Hic uberrimam
Fore pollicetur; cumque Vulpes quaereret
15  Causam, futuros scire qua eventus sibi
Fas esset, unam hanc

Legationem destinabant ad Lupos
Mittere, ut amico convenirent foedere;
Asinumque placida sentientes indole
5  Id oneris detulere, amplissimam
Negotiandi largientes copiam.
Simul hos adivit, quo veniret nomine
Exposuit; utque viriliter ovium sibi
Causa acta, senior sic lupus coepit loqui:
10  Nautra paleas ut tibi in cibum dedit,

Quidam e suilla carne cum farcimina
Sibi gulosus comparasset plurima,
Deliberarat singulos unum in dies
Comesse, et anno sat putabat integro
5  Sibi futuram talis escae copiam.
At cum nec illa rite numerasset prius,
Nec quot diebus constet anni circulus
Novisset iste truncus, urgebat dies
Propositum in omnes pertinax stulte suum.

de dape sua hic
Narraret; alter, ergo nunc, inquit tibi
Bis centum in arca, nempe quot in anno dies,
Botulorum adhuc est. Curiosus helluo
15  Numerare coepit; sed reperta copia
Tomacularum sat minore, abdomini
Modum est deinceps ponere coactus suo,
Proque una, in omnes quam prius edebat dies,
Edit diebus octo sesquialteram.

venditrix.
A tauriformi quae figura Tauridis (*)
Adepta nomen pervetustum est insula
Ferax Cecropiae sic olivae dicitur,
Ut una, quoties copiose reddidit
5  Ager, onerare plura navigia queat
Oleo, quo Etrusca baccha vix melius ferat:
Vineta at alio praevalebant tempore,
Quae rariora sunt modo. Heic

vexerat Asellus viam
Postquam onera dorso detrahi sensit suo,
Brevi exilibat gaudio, non praevidens,
Quam sarcinarum durus in reditu sibi
5  Herus vehendam jam parasset copiam.
Primum ipse, in usus apta quae domesticos
Haud pauca posuit; plurimi dehinc plurima
Dant transvehenda, justius ut onus foret
Dorso Cameli: pyrium amico hic

At nemo agrestum paruit, se panibus,
Obsoniisque nutriebant: unice
Famis futurae territus periculo
15  Vates avare victitabat, hordei
Quamquam domi esset, triticique copia.
At haec diebus tristibus consumere
Quod jam statuerat, colligebat vilium
Per arva quidquid pullulabat graminum,
20  Talique ventrem largiter opplebat cibo.

aliae, quae videbant, et suam
Partem vorantes sese opimabant Aves.
Alauda macie contabescens in dies
15  Magis magisque singulos, tandem fame
Exhausta periit in ciborum copia.
Mens animi longis obvoluta erroribus
Rationis alma frustra illustratur facie.

37. Vide etiam aliud epigr. in idem argumentum n.o 75. Radelja In idem argumentum
1.37.1  Veris opes ubi nunc? Ubi dives copia florum,
1.37.2   Et nova foecundis germina in arboribus?
1.37.3  Gramen ubi et laetae segetes lactentibus herbis?
1.37.4   Et quidquid miseri spem fovet agricolae?

3.32.5  Ira tibi fiet virtutis, Quinte, satelles;
3.32.6  Ira tibi ad laudem jam tibi calcar erit. 33. Civitates pessumdari copia, atque egestate.
3.33.1  Copia rerum urbes, urbes male perdit egestas,
3.33.2   Actaea clamat magnus ab urbe Plato.
3.33.3  Vox hac fatidicis non ulla est dedita Delphis

Quinte, satelles;
3.32.6  Ira tibi ad laudem jam tibi calcar erit. 33. Civitates pessumdari copia, atque egestate.
3.33.1  Copia rerum urbes, urbes male perdit egestas,
3.33.2   Actaea clamat magnus ab urbe Plato.
3.33.3  Vox hac fatidicis non ulla est dedita Delphis
3.33.4  Unquam Phoebaeo verior e

opum assidue certamen: quisque beatus
3.33.8   Vult fieri, et, vitam quod beat, arripere.
3.33.9  Hic rapit, huic rapitur: miserum male perdit egestas
3.33.10   Vulgus, pessum aeque copia dat proceres. 34. Ad Ponticum, amoris vim accusantem.
3.34.1  Posse nihil contra Idalium te dicis amorem;
3.34.2   Dic potius,

4.1.4   Usque bonis artes civibus ingenuae,
4.1.5  Omnis et est Italo par cultus, magna virorum
4.1.6  Nec cedunt Italis ingenia ingeniis.
4.1.7  Copia nec rerum deest omnis. Docta carinis
4.1.8   Currere nam ponti gens vada velivolis
4.1.9  Quidquid in externis terrarum nascitur oris,
4.1.10   Id natum sibi cur non putet esse

De ejusdem voce
4.119.1  Quam, Venine, tibi dulcis, modulataque sit vox,
4.119.2   Multi saepe rogant. Queis ego: dispeream,
4.119.3  Si scio vel memini, nam rerum copia mentem
4.119.4   Occupat, atque sibi vindicat attonitam,
4.119.5  De numeris nihil ut quaeram; sic, ut rude vulgus,
4.119.6   Omnis cui gemina est sensus in auricula.

amicitiae. 392. [389.] Ad Ignatium Boncompagnium.
4.392.1  Pauperies acuit mentes, aptatque labori;
4.392.2   Dives alit rerum copia desidiam.
4.392.3  Hoc ego te, Ignati, facio pluris, labor iste
4.392.4   Assiduus magnas quem juvat inter opes,
4.392.5  Cui non tam quidquam cordi est, quam nulla diei

5.1458.2   Hoc opus est; quod scis esse opus, ut facias. 1459. [1452.] In hominem inertem libros coementem.
5.1459.1  Nam quo librorum tibi copia quaeritur, una
5.1459.2   Cui nondum est annis pagina lecta tribus?
5.1459.3  Nempe placet libri frons aurea, quidquid at intus
5.1459.4   Condit, emis, credo, non tibi, sed

amplae desunt segetes, vinetaque fundo,
9.102.2   Petre, tuo et curvis foetus in arboribus,
9.102.3  Non hortus rigui et fontes, rerumque bonarum
9.102.4   Omnis quae pingues copia ditat agros.
9.102.5  Crede tamen, deerunt simul omnia, si modo fundi
9.102.6   Inspector desit, Petre, oculus domini.

et dominus cogat sua munia fungi,
9.103.4   Atque rei praesens consulat ipse suae;
9.103.5  Haec ni cuncta adsint, pleno tibi, Postume, cornu
9.103.6   Agrestes nunquam Copia fundet opes.
9.103.7  Parce uni stultus telluri fidere: fructus
9.103.8   Dant una tellus, agricola et dominus.

magna cupis: hinc est tibi curta supellex
9.236.2   Fortunae haud impar scilicet, ast animo:
9.236.3  Quem nisi compescat ratio, quamcumque ferat sors,
9.236.4   Explebit diram copia nulla sitim.
9.236.5  Tantalus infelix nullo et et] Krša : et Radelja satiatus ab haustu. 5
9.236.6   Optabis

9.278.8   Quantus sis, terror me docet ipse meus. 279. [276.] Ad proceres: quid deceat fieri tempore siccitatis.
9.279.1  Aret ager quando, nec foeni copia tanta est
9.279.2   Quanta opus, expediam quid deceat fieri.
9.279.3  Neve indefesso desint, curemus, asello,
9.279.4   Neve bovi desint pabula ruricolae:

iterum atque iterum, placido quem lumine divae 555
556  Mortalem adspiciunt dulci et dignantur amore!
557  Olli divitias, olli demittere ab alto
558  Semper opes coelo gaudent; nec copia rerum
559  Ulla domum cessat large complere beatam.
560  At mihi odoratam colitis quae numina Eleusin, 560
561  Atque Paron pulsatam undis Antronaque celsis

valetudo tibi constanter faveat et negotia tua optatum obtineant cursum. E Francisco, qui me his diebus inviserat, didici te commissionem petiturum coram qua de sparsis contra te calumniis te purges. Ut vel capita calumniarum harum in forma probante proferre possis, debes habere copiam capitularis et Briglevichianae instantiae; quae enim adversus te verbo spargebantur, quis horum author fuerit, id tu nunquam probabis; adversarii autem tui se illa procudisse impudenter pernegabunt. Quae tamen illos Viennae coram individuis

Imperium detrectat, egeno et turbida fastu
4.72  Sic operam locat ipsa suam, quam plurima merces
4.73  Ut redeat. Rerum totus pervertitur ordo,
4.74  Et pretium: non ulla auri sat copia, certant
4.75  Usuris fructus, impensae censibus amplae,
4.76  Vix vitam, ut tolerare queas, licet annua foetus
4.77  Large terra ferat, licet ipsa industria lucrum

8.80  Posthabito generis, patrii et discrimine census,
8.81  Prodiga, et ad nugas conversa, inimicaque nummi.
8.82  At quam laeta diu sors haec durabit? An usque
8.83  Copia de pleno fundet sua munera cornu?
8.84  Sic utinam faxit lucri Cyllenius auctor
8.85  Et bona Tethys opum nostrarum provida nutrix,
8.86  Ipsaque nos ipsos det fallere posse

8.148  Rite asservandi, vis et provisa tuendi
8.149  Agricolas, nimium dominorum semper avaro
8.150  Imperio pressos. Annonae prostet in urbe
8.151  Copia venalis; vigeat custodia morum,
8.152  Et vigeant leges, soboles quibus aucta paratur,
8.153  Instruiturque simul; tunc sese Epidauria tellus,
8.154  Exiguis quamquam cohibetur finibus,

sitim, atque arentia faucibus ora,
14.99  Sudoremque fluentem ad talos usque. Ita me vis
14.100  Nescio quae mira captum dulcedine fallit;
14.101  Gliscit amor, captae quo major copia praedae.
14.102  Apparent alii venantes, et loca sparsi
14.103  Scrutantur diversa, canem quem vividus ardor
14.104  Longius indocilem rapuit, fugientibus instat

130  Nonnulli indulgent Caenis genialibus, ast hoc
131  Postremis tantum, namque haec usanza, diebus.
132  Quae Gallinarum scannatio quaeque caponum
133  Carnificina isto fit tempore quantaque carnis
134  Copia salvaticique absumitur! Hoc tibi certè
135  Asseverare queo: quod si spartita per omnes
136  Carnovalitias essent tot fercula luces,
137  Haec strabastarent, licet e più longhibus illud
138  Carnovale foret. Sed malunt

habet, nec luganighis sua gloria mancat,
56  Proscjuttosque suo pendentes ordine cernis.
57  Sed bagatellas jàm linquere tempus et ipsam,
58  Quae mihi praecipuè canitur, girare Cucagnam;
59  Nam faciet stordire tibi tot copia rerum.
60  Minierae argenti passim incontrantur et auri,
61  Quae tantum superant Paraguai ditia regna,
62  Quantum bajochos fulgens Zechinus avanzat;
63  Namque Paraguaium toties Mortalibus aurum

manum nolles stancare tirando
101  Forchettam assidue et trinciando in fercula Carnes,
102  Hoc etiam poteris, modo spalanchetur in altum
103  Bocca tibi nec sit poenosum agitare ganascias.
104  Nam tibi sic promptè bocconum copia servit,
105  Ut vix ingoles unum, stet pendulus alter
106  Poscat et obscuro sepeliri in carcere panzae.
107  Vina ministrantur per se tantumque liquiris
108  Funditur in tazzas, quantum sitis ipsa domandat.

1  Ne samo ubogh jes, ki blaga ne ima,
2  Nu, vele, ki, pjenez, hotilbi, da ima.
1  „ Soli inopes non sunt, rerum queis copia non est;
2  Sunt inopes etiam plurima qui capiunt.
1  Putnizi stanovaa zadosta imaju,

Harum aliae ad privatos pertinent, aliae ad Sodalitatem loci ipsius. Cymba hujus fert multa loci frugesque, virosque
Vectori et naulum, prout rerum est copia, solvunt.
At quia et arbitrio exigitur, saepe inter utrosque
Dissidium: modus esto viris, rixaeque facessent.
Hoc fuit sub initium XVIII

Cui tamen exigua, ut coleret, data jugera terrae.
Numinis in cultum decumae, templique ministris
Signatur pariter merces condigna labori.
Rhacusam pleno coepit tum invisere cornu
Copia, nam quavis luce e propioribus oris
Strenuus agricola huc affert nascentia terrae
Munera, queis solitus multas onerare carinas.
Urbs cupide expectat venientes, cumque vetantur
Tempestate gravi, adversove

Italicè appellabat barche della redenzione.
Est quoque qui muli committens plurima dorso
Urbem adit: (id multi possent) nam copia abundat
Tanta loco, ut vix ulla domus privetur, et octo
Quidam habeant, pluresque etiam genus hocce animantum
Utile servitio agresti; via longior at quod
Terrestris, graviorque, maris quae prona

Insignem his piscem tanti, qui viderat, emptum
Me docuit, quanti haud emeret ditissimus urbis.
Parcius id tamen, et recolunt cum propria quaedam
Festa loci, et bove tum vetitum sit, et ariete vesci.
Copia quae Bacchi tum absumitur! Orgia credas,
Non sacrum celebrare pio solemne Patrono.
Nec tamen ingeniove carent, tempusve quod agri
A cultu vacuum turpi patiuntur abire
Segnitie: hic tractat fabrilia,

hinc ruris opes vectare canistris
Matribus admixtas primo cum sole puellas
Quottidie, et pandi dorso spectamus aselli.
Vix posuere solo, viridans olus hîc tibi pascit
Lumina, candidiorque illic nive copia lactis;
Pruna alibi rugosa vides flavescere, in omnem
Dum partem ambrosium late jactantia odorem
Poma rubent: sed prima albo me judice pomo
Gloria sit, vix Alcinoo Phaeacia tellus

Punica, quid ficus novi, quid et ille, secundis De illo vino intellige, quod vulgò Malvasìa dicitur, quodque hujus loci praestantissimum est, utinam et copiosissimum esset!
Qui liquor apponi mensis solet: hoc potiorem,
Quotquot vina bibi genus id, non hactenus ullum
Hausi ego. Si populus minus hîc numerosus, at idem

flexus?
Siquid adhuc superest, ipso de rure loquamur.
Hîc quadam montis praerupti in parte remota
Magna cavernosi lapidis, scabrique, domorum
Apti fornicibus (tophum dixere) struendis
Copia continuò resecatur, nec tamen umquam
Deficit, emolumenta loco haud exilia, circum
Penè omni genere hoc lapidis regione carente.
Hic magno Hilariona locus veneratur honore,

facultate a Summo Pontifice obtenta. At nunc mutatis rebus bona vendita, et oras
Traducti Monachi in latias. Huic gloria pago
Magna venit, quod ducta suis a fontibus ingens
Dulcis aquae nostram se copia fundit in urbem,
Dorsum immane jugi perlongo tramite cingens.
Leni illa illabens decursu laeta suburbj A parte Occidentis, quod Pile dicitur. Aliud suburbium est a

subereo quà cortice, quàque oneroso
Naviter armari plumbo: sic largior illis
Fons lucri, a tenui possent quam quaerere gleba.
Quamquam ad nos multis aestivo rebus onustae
Femellae hinc veniant quoque tempore; copia lactis,
Ovaque, et omnigeni fructus, et brassica fertur.
Haec ubi distraxere, peculî summula filo,
Tela, aut lemniscis mutatur, et urbe relicta
Lintrem adeunt, remisque ipsae freta caerula verrunt

Rus licet hoc sanis urbem nutricibus auget,
Non tamen utilitas magna hinc, quia agreste puellis
Saepe etiam ingenium infundi cum lacte videmus.
Nam non continuò nutrix illa optima, cui sit
Copia lactis, et oris gratia: laudo benignam
Plus ego naturam, mores, animumque sagacem,
Harum impune avidis presset puer ubera labris.
Ante Sebasteno lucem quae sacra Patrono

Namque olearum ingens hic, continuataque sylva
A Malpho incipiens est tractus scilicet omnis:
Rarus honos nunc Baccho, habuit sua tempora Bacchus.
Hîc et succosi fructus, et copia: credam,
Irriguis large quia circumspergitur undis
Ille locus, cui sex saltem, septemve perennes
Natura indulsit latices, quorum utilis aegris
Non unus, parvamque apte appellaveris Idam.

locis dominatur, agresti
Longe omnes feritate alios Imotiça vincit.
Haud alibi plures scelerati, nec caput unum 11 Haec facinorosorum hominum major copia inde procul dubio provenit, quia hic pagus ad ultima Turcarum confinia situs est; solentque finitimi ubique pejores aliis esse ob facilitatem transitus in alieni Principis fines, et impunitatis spem. 1
Damnatum ex illis furca, exiliove;

undam (11) (11) Horum insula paucis milliariis a peninsula abest Rathanaea.
A Corcyraeis quaerunt sibi: non gregis ingens
Copia; nec multo subigit bos vomere campos.
Melle tamen, subamari aliquid quod servat, abundans
Est regio, montesque thymo redolente virescunt.
Finibus in multis nostros (nam in talia vulgus
Pendet ubique rude)

transtra ad navalia querna
Robora, et ad lateres ramalia magna coquendos;
Nec Ladestinis urbana obsonia lignis
Pauca coqui struit ingenium sudantis ad ignem.
In nemore hoc ingens fungorum copia: vesci
Partem ipsi, partem sale sparsam includere ligneo
Vase solent urbis missuri in munus amicis,
Seu, quod nobilius, murenas corpore magno,
In jus quas faciunt tantillo haud lenis aceti

Membra ratis, costas pice perlinit ille liquenti,
Compages laterum stupa ferruminat alter.
Hinc factum, ut domibus se se auxerit insula multis,
Hasque habitet populi melioris copia major,
Certe ita commodius, prisco quam more, beati. De Scopulo Daxae VI.
Et te

Slanensis. Quod mercium genus foeminae Osonicenses Rhacusam venditum ferant. LXX In pago Slanensi multa sericorum florum copia colligitur. LXXI Quam divites aliàs fuerint Slanenses. LXXII De familia Iveglia Ohmuchievich, et de

Irene, fagi dulces has conside ad umbras,
Dum fugere infesto solis ab igne juvat.
Interea teneris agni pascentur, et agnae
Graminibus, quorum hic copia multa viret.
Quem geris e palea, nunc tu depone galerum;
Quis tibi se forma praedicet esse parem?
Deposito nigros oculos ostende galero;
Tam nigros oculos non habet ipsa Venus.

Jacobo, Ferracinoque venusta
Natalem dederat ripa videre diem!
O pia Gens, fructus cui terra ministrat opimos,
Ad quam tot merces gens peregrina trahit;
Tam varias pleno merces cui copia cornu
Suppeditat, sibi quas gens peregrina petit!
O Aether, nos qui mulces vitalibus auris,
Cui pravi labes nulla vaporis inest!
O Gens, o Aether, flumenque, o grandia dona,

continuo florescens, a quo Latinis litteris scribi coepit, licet in tot ora diffusa varie pronuncietur, universim tamen suam in vocibus et dictionibus puritatem ac elegantiam; in singularibus rebus apte exprimendis, et sententiis varie aeque ac eleganter efferendis copiam et suavitatem possidet; atque, non obstante particularium dialectorum varietate, aut peregrinarum vocum admixtione, magna ubertas cum puris vocibus in eadem conjuncta semper manet. Tam singularium vocabulorum Croaticorum et Slavonicorum

alios longe antecellerent: ut adeo pro aliquibus opportunum subsidium, si non fons, virtutis linguae Croaticae et Slavonicae etiam in communi tam foraneorum dominorum sacerdotum, quam ipsius populi usu latere videatur: sicut enim in cujusvis linguae vernaculae puritate, copia et elegantia prius usus, dein auctoritas dominatur; ita apud nos quod fors Romanis, aliisque ab initio evenerat, similem ornatum non solum ex impressis libris, sed etiam litteratorum et plebis usu repetere possumus: tam enim litteratus, quam plebs

se velle profitetur eam in moribus corruptelam, quae dissimulata primum et timida; aperta deinde et insolens vel ipsa humanae societatis praecipua fundamenta diruere minitabatur. Ceterum si magna commendatio oboritur in primis ex argumentorum delectu, copia et varietate, in hoc etiam Restius sibi optime consuluit. Quamvis enim integrum de humanis affectibus tractatum non exhibeant ejus Satyrae, quod olim Theophrastum molitum esse novimus, attamen nihil eorum, quae huic poeseos generi conveniunt, in ipsis

non sum, qui ignorem. Hanc tamen, qualiscumque ea sit, ad vos mitto, ut eam vos attente perlegatis, vestrumque de illa judicium censorio more interponatis. Si in totum delenda videbitur, detur igni utcumque; sin ex parte aliqua, aut inopia, aut importuna copia, vel obscuritate laborare, corrigatur utique ex vostra sententia, quam mihi ut libere significetis, etiam atque etiam vos obsecro. De Satyrae genere verba facere non duxi necessarium esse, cum id vos tum ex ejus lectione, tum ex notis dispicere

pridem usus: nec mea scripta
1.1.129  In tunicas piperi, aut ibunt in pallia scombris.
1.1.130   Incipiam... Cecidere manus, viresque parantem
1.1.131  Defecere statim... Provisae copia frugis
1.1.132  Ante oculos jacet, et series rerum ordine pulcro
1.1.133  Digesta est, propriumque locum sortita tuentur
1.1.134  Singula: jamque parata mihi est extensaque

inter cupias urbanus haberi.
1.2.234  Si potes, o urbane, mihi dic rure moranti
1.2.235  Vestra haec vivendi ratio quid protulit? aut quid
1.2.236  Grande bonumque paravit! Quae vos copia ditat?
1.2.237  Nam si forte ineas summam totius acervi,
1.2.238  Invenias mecum, in manibus superesse tuis nil
1.2.239  Praeter consimiles vetulis, pictasque puellas,

praedam cedit, gracilisve cicada,
1.5.121  Transfigenda stylo, tectique in parte locanda
1.5.122  Splendidiore intus, plutei ornamenta capacis,
1.5.123  Furfuris ejusdem nugarum ubi copia dives
1.5.124  Stat congesta diu, et doctae monstratur amicae.
1.5.125  Hos leni otiolo interdum mutare labores
1.5.126  Juverit, et molli mentem recreare libello

mitibus et quaenam sit gratia pomis.
1.7.31  Horti de recta, atque agri ratione colendi
1.7.32  Pauca loquar. Plenis docuit me lectio libris.
1.7.33  Forsan et haec olim rerum tibi copia profit!
1.7.34  Hei mihi! quale malum nostris hoc accidit hortis.
1.7.35  Non glacie saeva levius, nec grandinis imbre!
1.7.36  Nullo sevisti lactucas ordine: squalent

mei qua clivus desinit agri,
1.7.121  Pars sequitur montis praerupta, at non ita vero
1.7.122  Scrupea, cultorem ut crebro haud admittat hiatu.
1.7.123  Hujus non provisa loci te copia ditet.
1.7.124  Castaneae mollis telluri semina crede
1.7.125  Defossa in scrobibus: teneras mox transere stirpes,
1.7.126  Quo vel terra, brevis vel findit rimula montem.

1.7.154  Heu! frustra alterius carpant ingentia dona.
1.7.155  Neve interjectas spatium quod dividit ulmos
1.7.156  Tu spernas: illic quamcumque intersere ruris
1.7.157  Copiam, olus, lapathum, radices: ubere fetu
1.7.158  Omnia provenient: tu gnavus parcito nulli.
1.7.159   Flore peregrino, fructuque est nobilis herbae
1.7.160  Non vulgare genus:

1.7.201  Nempe illo latuere diu ditissima in orbe
1.7.202  Nostris poma ignota viris: fors obtulit: atque ars
1.7.203  Solerti cura nostras traduxit in oras.
1.7.204  Copia si juvat agricolas, non copia major
1.7.205  Frugibus est ullis: amplos mirabere fetus
1.7.206  Saepe immensa tibi cum ruperit horrea messis.
1.7.207  Respice ut utilium multo

illo latuere diu ditissima in orbe
1.7.202  Nostris poma ignota viris: fors obtulit: atque ars
1.7.203  Solerti cura nostras traduxit in oras.
1.7.204  Copia si juvat agricolas, non copia major
1.7.205  Frugibus est ullis: amplos mirabere fetus
1.7.206  Saepe immensa tibi cum ruperit horrea messis.
1.7.207  Respice ut utilium multo studiosior usus.

tacitusque revolvit.
1.23.48   Continuo immensum in numerum exemplaria passim
1.23.49  Excrevere: libri crescunt, crescuntque lepores,
1.23.50  Ut fungi ad pluviam: tolerat bene copia sumptum.
1.23.51  Mox ubi philosophi asse, obolo venire poetae
1.23.52  Incipiunt, data Suffenis audacia, e torti
1.23.53  Annales Volusi sunt.

det victas, Tuscaque terra manus.
2.1.37  Hic veniunt herbae, mitis quas educat aer,
2.1.38  Et matutino ros novus imbre lavat;
2.1.39  Hic pecori fructus, niveique hic copia lactis,
2.1.40  Et prima est tonsis gratia velleribus.
2.1.41  Hic etiam ipse pater virus serpentibus atris
2.1.42  Abstulit, et nulli posse nocere dedit.

jucundam victuros dicere vitam
3.4.80  Non dubitem: his dextro riserunt numine quondam
3.4.81  Dii faciles, Charitumque cohors, super atque benigno
3.4.82  Plena voluptatem diffudit copia cornu.
3.4.83   Dia sed utilitas est justi mater, et aequi,
3.4.84  Et fons, unde omnes virtutum divite vena
3.4.85  Erumpunt rivi, et campis spatiantur apertis.

vicissitudinibus relinquatur, ideam ejus edendi concepi, svadente rerum patriarum amore, cui saepius exterorum virorum veneranda vota stimulum addiderunt. Verebar inde reipsa nobis ignominiam oriri, si, dum ab origine affinibus nonnullis editorum operum copia vinceremur, quidam conatu nostra quoque edendi nos anteirent. Equidem plurima possidemus digna e latebris in orbem emitti, avorum ingenia manifestatura, ut gesta historiae servant. V. Appendini Notizie Istorico-Critiche ec. Ragusa 1803, pag. 265.

obeunda. Anastasius ita ad sanctitatem cohortatus frustra quaerit suum solari, verborum dulcedine, Herum, qui in summa mentis imbecillitate et vitae languore nullum solatii modum, pacem nullam reperiret. Nec jam illum venatus recreat, vel hortorum amoenitas, nec ludorum pompa, nec varietas, nec copia rerum omnigenarum. Frustra illum Herculius ad Imperium resumendum excitat, cujus mors turpis angit ac turbat. Constantini triumphus auget timorem. Quies nulla, somnus nullus, spectra horrore plenissima, sequuntur tyrannum. Omnes propinqui, cognati omnes, ob fidem ad necem damnati, imaginibus

Satyrorum est, duxque cohortis
Caudatae, in gentis funesta opprobria natus;
Huic comes officii est Asinus de rure Turonum ,
15   Nobilis, ingenio stolidante, sed auribus ingens.
His se praesidibus Satyrorum copia subdit:
Scribius, et canus Seculaeus, et inclytus amplo
Sitkonius gibbo, pariterque simillimus illi

49  Nigro oculo, roseo vultu, flavisque capillis
50  Princeps, et iuvenis pulcherrimus anteit omnes. 50
51  Illius ad nutum data copia cuique sedendi.
52  Mentem Vezirus tunc sic evolvere coepit.
53  Caesar ubi regnas, non audet promere verba

136  Matura arboribus dependent aurea poma,
137  Laeta ubi securae traducunt tempora gentes.
138  Hîc nivei lactis, iucundi et copia mellis.
139  Hîc foecunda Ceres plenis redimitur aristis.
140  At nunc eoâ Darsterum surgit in orà, 140

13  Horreo nec mortem, nisi quod te, dulcis amice,
14  Eripere haud valeo, quo langues, carcere duro.
15  Quid prosunt gemmae, quarum mihi copia dives, 15
16  Si mihi thesaurum rapuit ferus hostis iniquus?
17  Aurum quidve iuvat, quid opum congesta supellex,

clamorque virûm, clangorque tubarum
185  Auditur, sonitu circum nemus omne remugit. 185
186   Vladislavus adest venantum copia secum.
187  Alter longa gerit praefixa hastilia ferro,
188  Aeratos alter tubulos, et flexile corno.

339  Caesarem at adversus properes si bella movere,
340  Otia quae capiet tua tellus, solvet et aere?
341  Felix pace orbis, pacisque est copia merces,
342  Regna, urbesque fovet pax altrix, servat, et auget.
343  Succendisse ignem levis est labor, igneus ardor

345  Quaeque sibi arrisit, sortem celebrabit amicam. 345
346  Caesaris hinc chlamidi figentes oscula rite
347  Ire parant ambo, laetis quo copia eundi.
348  Tranquillos animos, et nil iam triste timentes
349  Mulcet castus amor, iam libertate potitus,
350  Venturae et sortis

46  Hoc tamen erepto tua magna potentia cedit.
47  Quidnam aient proceres iamdudum sceptra vereri
48  Othmanidum adsueti, dabitur si copia cuique,
49  Quae vult, signa sequi, meritas nec solvere poenas?
50  Fors tibi subiectos illos non esse pigebat, 50

232  Luxurie haud prohibes Turcas tabescere gentes,
233  Et nutrire queant quotquot, sibi ducere sponsas,
234  Nimirum ut populi mage vis, et copia crescant,
235  Pubem ac sufficiat numerosam in tristia bella. 235
236  Iam vetus at periit tua gloria clade peractâ,

seriem Conspectus operis, qui libro praemissus est, exhibet. In una quaque classe opera ordine chronologico enumerantur, ita enim statum et progressum cuiuslibet disciplinae per seriem temporis quivis facile distinguere valebit. Pro maiore lectorum commoditate subnectitur copiosus auctorum index alphabeticus. In fine grato animo memoro me in adornanda hac editione opera doctoris Dana Čučković assidue adiutum esse. Scribebam in Metropoli Croatiae Kalendis Aprilibus anno

PRAEFATIO EDITORIS Marcus Marulus Spalatensis (1450-1524), eximius ille litterarum renascentium poeta et magnus recte vivendi praeceptor, non tantum ingenii dotibus sed copia quoque operum inter aetatis suae suppares eminuit. Scripsit revera multa et varia, tum Latino tum Croatico sermone. Harum autem elucubrationum pars ab ipso auctore, dum vita suppetebat, publici iuris facta est, pars decursu temporis curantibus

Bibliographia locorum inventorum

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Ex Graeco Homeri Hymnus ad Cererem, versio electronica (), 567 versus, verborum 3992, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - hymnus; versio] [word count] [kunicrhymnuscererem].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1794], Ad Maximilianum Verhovacz epistola 21. Octobris 1794, versio electronica (, Jakovlje), Verborum 802, Ed. Neven Jovanović Josip Kolanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistverh179410].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1795], Epistolae scriptae an. 1795. et 1796, versio electronica (), 1960 versus, verborum 13466, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epistula] [word count] [zamagnabepist].

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1800], Carnovalis Ragusini Descriptio Macaronica et Descriptio Cucagnae, versio electronica (, Dubrovnik), 335 versus, 2183 verborum, Ed. Šime Demo [genre: poesis - satura; poesis - macaronica] [word count] [fericdcarnovalis].

Dimitrović, Nikola Jera; Sivrić, Antun (1510-1553; 1765 - 1830) [1803], Pricize tradotte in distichi latini, versio electronica (), Verborum 307, 20 versus, Ed. Appendini, Francesco Maria [genre: poesis epigramma; poesis versio] [word count] [sivrichapricize].

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1803], Periegesis orae Rhacusanae, versio electronica (, Dubrovnik), 3368 versus, verborum 28363 [genre: poesis - epica; poesis - praefatio; prosa - index] [word count] [fericdperiegesis].

Sivrić, Antun (1765 - 1830) [1803], Traduzione latina delle Anacreontiche ... e dei sonetti, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis epigramma; poesis versio; paratextus prosaici] [word count] [sivrichaanacreont].

Vrhovac, Maksimilijan (1752-1827) [1813], Ad sacerdotes epistula, versio electronica. (), 442 verborum, Ed. Franjo Fancev [genre: prosa - epistula] [word count] [vrhovacmpoziv1813].

Rastić, Džono; Appendini, Franjo Marija; Zamanja, Marija; Zamanja, Bernard; Ferić, Đuro; Appendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816], Carmina, versio electronica (), Versus 6583, verborum 46647, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [word count] [rasticdzc].

Mihanović, Antun (1796-1861) [1818], Literarum patriique sermonis amicis, versio electronica. (), 442 verborum, Ed. Franjo Fancev [genre: prosa - epistula] [word count] [mihanovicaosman].

Čobarnić, Josip (1790-1852) [1835], Dioclias carmen polymetrum, versio electronica (, Split; Zadar; Makarska), Versus 2345, verborum 17608, Ed. La Redazione del Bullettino di Archeologia e Storia Dalmata [genre: poesis - epica; poesis - carmen; prosa - vita; prosa - praefatio; prosa - adnotationes] [word count] [cobarnicjdioclias].

Milašinović, Franjo (1808-1883) [1843], Martini Sarcastii Pseudo-Nasonis Ilirici Metamorphosis unica artis poeticae amatoribus et osoribus ad novum annum dicata 1843, versio electronica (, Zagreb), 360 versus, verborum 2540, Ed. Senia Belamarić [genre: poesis - satura] [word count] [milasinfmet].

Gundulić, Ivan; Getaldić, Vlaho (1588-1638; 1788 - 1872) [1865], Osmanides, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović Juraj Ozmec Željka Salopek Jan Šipoš Anamarija Žugić [genre: poesis epica; poesis versio; paratextus prosaici; carmen heroicum] [word count] [getaldibosmanides].

Jurić, Šime (1915-2004) [1971], Praefatio in Iugoslaviae scriptores Latinos recentioris aetatis, versio electronica (, Zagreb), 1646 verborum [genre: prosa - praefatio] [word count] [juricspraefatio].

Jurić, Šime (1915-2004) [1979], Praefatio in editionem commentarii Marci Maruli de Veteris Instrumenti viris illustribus, versio electronica (, Zagreb), 778 verborum [genre: prosa - praefatio] [word count] [juricspraefatioviris].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report