Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: Ual?l[EI].* Your search found 4535 occurrences
First 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 1301-1400:1301. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section]
Iacobi Boni Racusaei Hierarchiae tertii Chorus .VII. / Virtutes, Deo Spiritui Sancto dicatus, / qui Pastor inscribitur.
1302. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | SubSect | Section] alto,
1303. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | SubSect | Section]
1304. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section] pulsat
1305. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section] iacebat
1306. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section] Visne ualere? uolo, uegetaberis integer, ille
1307. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section] ad aedem,
1308. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section] dicto in terram roseo spuit ore, lutumque
1309. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section]
1310. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section] fouet ardor ab alto.
1311. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section] age, redde mea quicquid ratione teneris,
1312. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section] usu
1313. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section]
1314. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section]
1315. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section] hinc aliam diuertit ad arcem.
1316. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section] tibi pariter fleres urbs inclyta mecum,
1317. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section]
1318. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section] uidere deum per tot miracula factis
1319. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section] Iactat, opima deo centenae semina frugis.
1320. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section]
1321. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section]
1322. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section] accensa Charis, nostrum si numen amatis,
1323. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section] stygis et terrae fera monstra donauit,
1324. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section] et Christum sic increpat, ore silenti
1325. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section]
1326. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section] in lachrymas soluisset saxa, ferasque,
1327. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section]
1328. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section] inquit uobis, ut me pater aequus in omnem
1329. Bunić, Jakov;... . De vita et gestis Christi, versio... [Paragraph | Section]
1330. Kružić, Petar. Petrus Crusich capitaneus Segniae... [Paragraph | Section] Sancte, recordetur Sanctitas Vestra, quod cum anno elapso ad oscula pedum Vestrae Sanctitatis accessissem necessitatesque meas eidem retulissem, et qualiter castrum Clissy ultra (propter neglectam circa me provisionem) nullo modo tenere valeo, Vestra Sanctitas mihi mandare voluit, quatinus illud dimittere non deberem eo, quod Vestra Sanctitas de illo cito provisionem 18 Desideratur versus unus. factura esset et sic, Pater
1331. Brodarić, Stjepan. Stephanus Brodericus electus... [Paragraph | Section] conservet semper felicem et incolumem. Budę, XII Marcii, 1526. Cetera omnia
quoad hanc rem prospere succedunt tam cum Regia ac Reginali Maiestatibus
aliisque regni proceribus, quam cum Reverendissimo Domino Strigoniensi,
valitudinis tantum imbecillitas est mihi admodum suspecta. Nam preter oculos,
qui nondum recte valere non desunt, alia quoque incommoda. Sed fiat in omnibus
voluntas domini.
hanc rem prospere succedunt tam cum Regia ac Reginali Maiestatibus
aliisque regni proceribus, quam cum Reverendissimo Domino Strigoniensi,
valitudinis tantum imbecillitas est mihi admodum suspecta. Nam preter oculos,
qui nondum recte valere non desunt, alia quoque incommoda. Sed fiat in omnibus
voluntas domini.
scribendis duos mihi amicissimos plurimum offendere, nam et ille, novi,
quantopere thesaurarius esse recusat, et hic quanto desiderio domum, liberos,
uxorem, amicos et propinquos, atque eciam Vestram Sanctitatem suspiret, sed
valeat pocius amicicia illorum, quam ista tanta huius regni et reipublice
Christiane recte constituende occasio pretermittatur. Ego, quantum maxime
possum, supplico Vestre Sanctitati, dignetur hec, que nunc scribo, diligenter
considerare.
tanta huius regni et reipublice
Christiane recte constituende occasio pretermittatur. Ego, quantum maxime
possum, supplico Vestre Sanctitati, dignetur hec, que nunc scribo, diligenter
considerare. Quod ad me pertinet, licet satis tenui vale tudine sim ad onus tantum ferendum ac parum eciam idoneus, tamen neque
valetudini, neque rei ulli in mundo, neque vite sim parsurus, dummodo pro
desiderio Vestre Sanctitatis aliquid servire possim. Ad quod
possum, supplico Vestre Sanctitati, dignetur hec, que nunc scribo, diligenter
considerare. Quod ad me pertinet, licet satis tenui vale tudine sim ad onus tantum ferendum ac parum eciam idoneus, tamen neque
valetudini, neque rei ulli in mundo, neque vite sim parsurus, dummodo pro
desiderio Vestre Sanctitatis aliquid servire possim. Ad quod certum est me hiis
duobus adminiculis ita indigere, ut sine hiis nullo pacto esse possim.
attinet, ad hunc magistratum Vestrae
potissimum Sanctitatis favore et authoritate evectus nihil pretermittam, quod
meis serviciis prestari possit – quod quidem non ignoro, quam sit exiguum. Sed,
qui fecit, quod potuit, legem implevit. Valetudo, presertim oculorum, non satis
bene mihi obsequitur. Sed hanc quoque spero, Deus adiuvabit. Ceterum iam Vestra
Sanctitas intellexit me cum cancellariatu episcopatum etiam Sirmiensem
suscepisse, imo propter cancellariatum solum, id
Clemens 31 , hunc magistratum difficilimo tempore, sed fortasse
Deus ex sua misericordia rumpet hos difficultates et aperiet mihi viam
serviendi. Quę spes nisi me foveret, iam diu ob causas supradictas et ob
valetitudinem eciam, qua non satis prospere fruar, cessissem huic gravissimo
oneri, sed durabo adhuc, quicquid sors ferat. Vestra Sanctitas, suplico
humilime, dignetur me rebus omnibus, quibus potest, adiuvare, qua de re rogavi
dominum
regno cadente incidit, miserturam una cum
dominis meis observandissimis, sacro reverendissimorum patrum collegio.
ut istud uiuendi genus elegisse uideare.
Itaque mitto tibi hunc dialogum ut cum tua forte conferas ac, si probaueris, te
authore exeat in manus hominum, et noster Diocletianus uindicetur a calumnia.
Tranquilli Andronici Dalmatae dialogus Sylla,
Interlocutores Caesar, Sylla,
Pompeius, Minos.
CAESAR.
AN EVAsimus in terram, uale Charon; ego ad Plutonem festino. Dii
immortales, in quod discrimen adduxerat me fortuna, linter putri carie quasi
cribrum fathiscit: undique Palus scaturiebat, iam alluebat poplites, ac
posteaquam in ripam impegimus,
Quo si forte descenderet, ante solio suo
decaederet Pluto, quem reciperetur: adeo regnum hoc nihil mite,
nihil benignum amplectitur, sed usque quaque seuitiae Tyrannidis in morem
indulget. Iam haec uallis undique rapidissimis fluminibus et
uasta palude circumsępta, nullae naues praeter huius senecionis rimosam
phasellum haud reuehendis umbris destinatam. Excubat in ostio
latrator
Altera ex parte
fastigium regale imperandique dulcedo mirabiles excitant amores: finge te, Sylla,
eminentissimum, aequam diis potestatem assecutum, qui ductor sis classium,
exercitus imperator, multis equitum atque satellitum cohortibus uallatus in
summa opulentia rerumque successu, arridentibus undecunque fortune blanditiis,
nutu Iouis in morem omnia gubernes,
unaquęque latebra
tamen incredibilem gloriam pariunt: illa quidem choreas, conuiuia, somnum
ueluti pestem abominata per senticosa loca pendentesque rupes uagatur,
difficilis inuentu, difficilior apprehensu, plęrunque multis armatorum
cateruis uallata, per aciem nouaculae rerumque mille discrimina
adeunda irritos mortalium conatus amplexu lubrico facit, nec aliter ferme
quam cruentum cędibus comitatur. Quocirca Sardanapalus et Xerxes, quum se
luxuriae et
proiiciunt, quo semper
inter curas et pericula uersantes inquietos et insuaues dies perferant;
quibus uero de nefandis cupiditatibus agere triumphum contigit, eos bonis
longe beatoribus ditant: paruo contentos faciunt ac lęta ualitudine
prosequuntur, adduntur ingenuę disciplinę multaque ac uaria rerum humanarum
et diuinarum cognitio, qua prorsus uera sapientia mortales arctissimo diis
amicitiae uinculo glutinantur; his
uult, audiat que minime uelit. Haud equidem inficias eo me paulo
intemperantius in adolescentia uixisse, neque id uni mihi contigit, sed
multo pridem aliquot uiris illustribus in nostra ciuitate, uidelicet Manlio
Torquato, Valerio Flacco, priori Aphricano, Q. Catulo: quidem uitium fuit
adolescentię: tunc enim efferunt se multae cupiditates quę, si nimię non
fuerint ac protinus una cum ipsa lubrica ętate conciderint, ut in imperio
impetu
lamiarum sis, ut progressurus in forum oculos inducas,
domi uero deponas, et idcirco cęcutias in rebus propriis, in alienis
oculatissimus appareas. Proinde quin coerces istam intempestiuam linguae
petulantiam et uallo dentium constringis, ne dum libera uagatur nouos tibi
cruciatus afferat? Si tibi iniuria factum itur: experire iudicio.
Sed ecce Ascalaphum nomenclatorem ad nos uideo properare: audin quae mandata
ferat?
satis fuerit illis materiam tantum dedisse rudem illorum dolabris et asciis levigandam et expoliendam.
Apposuimus hic statim a principio nomina eorum, qui tunc maiores magistratus erant, quod per hos magna ex parte acta sunt omnia.
postremo est, cum satis anceps pugna imminere videretur, ut essent, qui regis servandi curam haberent, si quid gravius accidisset et regem simul ac aciem ita, ut restitui posse amplius non speraretur, inclinare viderent, ex media acie ereptum abducerent. Demandata fuit haec cura Casparo Raskay, Valentino Thörök et Ioanni Kallay, tribus praestantibus viris et regi sine ulla controversia fidissimis, dispositis etiam ad id equis velocioribus, quibus rex, si ita necessitas postulasset, in evadendo uteretur. Sed ut ad rationem disponendae aciei redeamus, erant non pauci et in his Gnoynsky,
locum oculis nos postea circa extremum certaminis tempus conspeximus hostibus fuisse oppletum, maxime ianiczaris, quos vocant, qui, quicquid erat ultra illius pagi casulas, omnia longo ordine occupabant, inter quos fuisse caesarem postea fuit cognitum. Tormenta ita erant ibi posita quasi in quadam valle, propter quod nostris longe minus, quam si in plano fuissent, nocere potuerunt, et plus terroris quam damni intulerunt. Acie in hoc, quem diximus, loco, eo, quem diximus, modo et die paulo post solis exortum instructa (erat autem dies clara et multum serena) palatinus regem ex eo loco, quem
non erat ei difficile factu, an ut potius nos longa praelii expectatione fatigaret. Quicquid in hoc hostis fuerit sequutus, nam mihi de hoc nihil est compertum, tenuit certe nos tota fere illa die suspensos. Sic suspensis et expectantibus apparuit iam sole in vesperam inclinante agmen hostium per vallem, quae nobis ad dextram subiecta collibus erat, tacite incedens sola hastarum summitate illud prodente. Monachus igitur ratus, id quod erat, illos vel ad castra nostra diripienda, vel, ut nos circumveniret, tendere, de prima acie ad regem advolans iubet Casparum Raskay cum duobus aliis, quos
diu tamen etiam postea est pugnatum iam non in latiore illa planicie sed ante ipsa tormenta, quae nobis adeo erant propinqua ut non fuerint a nobis decem passibus remota, donec non solum terrore sed et fumo tormentorum omnia replente ac visum etiam prohibente coacta fuit magna exercitus pars in vallem, quae aquis illis palustribus iuncta erat, descendere reliquis adhuc ante tormenta viriliter pugnantibus. Ceterum cum hii quoque, qui se in vallem receperant, rursus in pugnam restaurandam rediissent, neque iam ulterius vis tormentorum et fumi sustineri posse ullo modo videretur, magna
decem passibus remota, donec non solum terrore sed et fumo tormentorum omnia replente ac visum etiam prohibente coacta fuit magna exercitus pars in vallem, quae aquis illis palustribus iuncta erat, descendere reliquis adhuc ante tormenta viriliter pugnantibus. Ceterum cum hii quoque, qui se in vallem receperant, rursus in pugnam restaurandam rediissent, neque iam ulterius vis tormentorum et fumi sustineri posse ullo modo videretur, magna exercitus parte in fugam dilapsa ipsi etiam sunt fugere coacti. Fugam igitur ad unum omnes, qua cuique proximum erat, capessunt ac per ea potissimum
vra. faciat gentes accelerare et non permittat regiam Mtem. incassum his terere tempus.
restabam sola, ruebat
quam apud invictum ac potentissimum imperatorem Turcorum oratores suos
haberet; et quamvis Majestas regia videre hostium vires et apparatum esse prepotentem, nec
ciuitatem hanc Budensem et castrum regium esse tale, quam videretur admodum
idoneum ad validiorem oppugnationem sustinendam, confisa tamen Majestas regia in Deo
omnipotente et in virtute eorum, qui cum sua Majestate erant, obsidionem ipsam expectauit,
et in hac ipsa civitate ac regia sua permanere statuerat. Cum itaque quinquaginta integris
diebus
perscribere, ut serenissimo Principi et domino domino duci
Venetiarum, domino nostro gratioso, Vestra dominatio ostendere velit, et etiam dominis
meis observandissimis oratoribus regum Francie et Anglie.
sim. Tu interim curato, ut ad diem et equos et pecuniam mittas. Paulus Jovius recens edidit librum de imaginibus clarorum virorum inter quos et nomen tuum breviter perstrinxit, quod ut perscriptum est, ad te mecum afferam, si librum ipsum ferre non potuero.
meo
obseruandissimo
Spectabilis et Magnifice domine domine obseruandissime, salutem et mei commendationem.
Non potui expectare istic reditum V. M. D. multis de causis, sed praecipue ualetudinis gratia, nunc etiam non satis ualeo contracto istic frigore. Scripsi
in Bohemiam, deinde Spiram: cuius voluntate hic excuditur illa nostra oratiuncula, sed addita sunt quedam de Hungaria, ut tempus istud postulat, puto non ingrata tibi futura. Non manebo hic diutius quam ad diem Sabbati: si quem in promptu equum pro me habes, rogo quam primum mitte, oportet autem ualidum esse et sallutarium, magna enim instant mihi itinera in hanc hyemem. si missurus es mitte ad feriam sextam tardius frustra miseris. Post cladem acceptam miserat me rex ad pontificem per postas. Reperi eum Luce in Etruria cum Cesare, eodem die utrumque allocutus
quoniam spero me
occureret. Emam pro domino Sarkano zambilotum et illi mittam, quum ero nactus fidelem nuntium, vel ipse mihi significet, in cuius manus illud daturus sim, ne me arguat obliuionis aut negligentie. Negocium totum de prepositura tuę bonitati comitto.
tempestates. Pontifex decreuit aperire concilum Tridenti. Ut antea scripseram, Luterani autem iam ceperunt nationale concilium celebrare Frankfordie ad Menum fluuium. Nihil aliud dignum est ut scribatur.
ei ducem preficere.
Vellem res Germanice pacatiores essent: sed id velimus oportet, quod possumus.
Cetera breui coram. Veniam autem subsarcinatus rerum nouarum. Te autem, quemadmodum optaui, facturum esse omnia non dubito.
uigesimum diem Octobris redditę sunt mihi tuę litterę ex arce tua Stenijsnak cumulatę quidem omnibus amoris et humanitatis officijs. Pergratum mihi fuit intelligere cum itinera successumque rerum tuarum, tum pręcipue quod tu una cum optima coniuge tua cęterisque tibi carissimis recte uales: quod precor tibi diuturnum sit ad honorem Dei tuamque consolationem et tranquillitatem animi. Si me certiorem reddidisses ipso in ingressu in Croatiam, sine dubio illic te conuenissem partim propinquitate loci, quod sane non est in postrema parte commoditatis ponendum, partim quibusdam de
animi. Si me certiorem reddidisses ipso in ingressu in Croatiam, sine dubio illic te conuenissem partim propinquitate loci, quod sane non est in postrema parte commoditatis ponendum, partim quibusdam de causis, quę tibi (ut existimo) haud ingratę fuissent. Sed ne longiore quidem uia, dum ualeo, absterrebor a te conueniendo, si tu probaueris idque commode fieri poterit primo uere, nisi quid interim accidat, quod meum consilium anteuertat, postuletque accelerari meam profectionem: quam ego ex tuo mandato extemplo arripiam: tantum enim apud me ualet grati animi fidelis memoria ut
Sed ne longiore quidem uia, dum ualeo, absterrebor a te conueniendo, si tu probaueris idque commode fieri poterit primo uere, nisi quid interim accidat, quod meum consilium anteuertat, postuletque accelerari meam profectionem: quam ego ex tuo mandato extemplo arripiam: tantum enim apud me ualet grati animi fidelis memoria ut quoniam in me amando atque ornando nunquam defatigaris, meam quidem uoluntatem in adeundis subeundisque laboribus atque periculis, in omni denique pręstanda opera tuis iussis posthabeam. Credebam transactum esse de redemptione tui sororii ex relatione cuiusdam
nomen suum strenue castellis rebellium expugnandis patientia et fide erga principem singulari, cui me etiam atque etiam commendes rogo. Haberem ad te mittere polipos et gelatos pisces ad mensem Februarium: proinde indica quo et ad quem mittere debeam.
et destructa est. Polipos distraximus, quia diu nihil respondebas. hic annus ut in aliis, sic in prouentu piscium fuit infelicissimus quamquam retia sero mergamus tamen uix tantum piscium capimus, quod satis ad esum esset. quicqud me uoles facere, extemplo scribe et uale feliciter.
nisi unius tui presentia, quem deus faxit quam primum videamus. Iam ex frigore quod in itinere contraxeram in occipicio, preterea etiam ex cruditate propter insomnium pene conualui, nuntio precipue de optatissimo tuo successu mirum in modum confirmatus.
Sunt autem qui censeant nunc agi a nostris de protrahendis induciis. Sed Turcus, ut aiunt, misit ad regem Persarum pro tractanda pace, quo expeditior sese in Hungariam conferat: quod deus auertat, et conatus impios demoliatur. Hec, ut accepi, ita scripsi.
quod nemo infestat hec maria, magna ex parte classem subduxerunt.
Tu etiam ne graueris perscribere quid istic geratur, et qui sunt nostri Cesaris in Gallia successus. Sed maxime omnium me delectaret, si tua uxor, matrona honestissima, faceret te pulcra prole parentem, et recte ualeret.
classem subduxerunt.
Tu etiam ne graueris perscribere quid istic geratur, et qui sunt nostri Cesaris in Gallia successus. Sed maxime omnium me delectaret, si tua uxor, matrona honestissima, faceret te pulcra prole parentem, et recte ualeret.
et
Europa generalem capetaneum, eiusque imperio subiecit omnes acanzias et spachias supra uiginti duos sanzacos. Itaque totus exercitus accedet ad centum millia.
In histis partibus Turchorum fit magna congregatio. Etiam singuli homines de singulis domibus Valacorum coguntur ad militiam, multitudo etiam bouum conqueritur ad uehendas machinas; licet sparserint famam eos uelle munire sua quedam castella nuper exstructa, tamen ego timeo ne uelint uel Bichac uel aliam nostram arcem finitimam opugnare, antequam aliam prouintiam suscipiant. Itaque uos
missis tuis ad me litteris a meo fratre, nauim e uestigio conscendam mandatum tuum expectaturus in patria: nam postquam nihil ad me huc scripsisti, putabis me non mouisse pedem e domo. presertim quando addidisti in tuis litteris ut a te expectarer.
Aduersa ualetudo
gratissimum erit. sed multo esset iucundius ut tu nos inuiseres, uestigiisque tuis nostram patriam illustrares, et nos uicissim te piscatione oblectaremus. Nihil noui est alicuius momenti, nisi quod Galli et Angli non dubiam inter se pacem habent.
vendicandam capescendamque rem publicam
christianam et hostes vivificae Crucis delendos et exterminandos, Dei
statim post discessum servitoris mei missi ad me cum litteris tradiderunt
civitatem eidem infideli secunda feria post festum Beatorum Viti et
Modesti 20 , et tenuit Clisium in potestate sua fere duos menses.
Ita valeam Deum videre in die obitus mei, quod istud nescivi neque dubitavi.
Nisi tantum mihi rellatum fuit Ancone in reditu meo ab urbe, quod civitas capta
est, nec istud credebam, quod hoc efficient servitores nostri. Nam, si tale
facinus
infideles, si hoc non evenisset, erat terminatum per imperatorem
Turcarum poni suos milites ianicaros ad custodiam dicti castri ellapsis viginti
diebus, prout eisdem scripserat. Quapropter, Sanctissime Pater, nos ad quem
recursum habere valeamus, habemus neminem preter Sanctitatem Vestram. Scit
Sanctitas Vestra serenissimum imperatorem nostrum ipsiusque fratrem regem
Romanorum quibus impraesentiarum urgentur negotiis, itaque, quam primum potis
est, provideat precipue de
magestati cum
infidelibus Turcis, eidem non erimus tanto fastidio et importunitate nec
plura.
nostram confirmare et – quoniam ipsius episcopatus (bonorum
magna parte ab infidelibus occupata) annuus proventus eo deductus est, ut inde
vix, qui ipsam episcopalem dignitatem substinet, se pro sua dignitate alere
substentareque valeat – supplicamus Sanctitati Vestrae, sic ipsum episcopum a
nobis electum in sua confirmatione fovendum iuvandumque suscipiat, ut nos ei
benignitatem Sanctitatis Vestre, quam 16 Id est episcopus
Macarensis et
Vestre Sanctitatis et isti Sacrosancte Sedi addictissimus consulo. Nunc,
quomodocunque est Vestra Sanctitas de hoc edocta, malum assidue serpit et
altiores radices agit. Raciones, quas Vestra Sanctitas commemorat, non nego esse
optimas et validissimas, sed nihil a nobis adduci potest tam firmum et solidum,
cui illi evangelio et divi Pauli scriptis non occurrant. Pro concilio autem
quantum instent et elaborent, nemini debet esse magis cognitum, quam Vestre
Sanctitati. Non
3
ossibus aurę.
cępit.
Nulli. . . 183 auras] Gn 2, 5-6
tunc imbres, sed iuxta flumine terram
secutus
plaga terminat illa.
sese radice propago.
Kružić, Petar (m. 1537) [1526], Petrus Crusich capitaneus Segniae Clementi papae VII, versio electronica (, Senj), Verborum 555, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [kruzicpepist15260130].
Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1526], Stephanus Brodericus electus episcopus Sirmiensis, cancellarius Clementi papae VII, versio electronica (, Budim), Verborum 271, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15260312].
Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1526], Stephanus Brodericus electus episcopus Sirmiensis, cancellarius Clementi papae VII, versio electronica (, Budim), Verborum 653, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15260317].
Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1526], Stephanus Brodericus cancellarius Clementi papae VII, versio electronica (, Budim), Verborum 568, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15260326].
Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1526], Stephanus Brodericus cancellarius Clementi papae VII, versio electronica (, castra regia prope Erd ad Danubium posita), Verborum 350, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15260727].
Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1526], Stephanus Brodericus cancellarius Clementi papae VII, versio electronica (, Požun), Verborum 315, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15260910].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1527], Dialogus Sylla, versio electronica. (), Verborum 15372, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfsylla].
Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1527], De conflictu Hungarorum cum Solymano Turcarum imperatore ad Mohach historia verissima, versio electronica. (), Verborum 959, Ed. Arnold Ipolyi [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - historia] [word count] [brodaricsmohach].
Statilić, Ivan [1527], Joannes Statilius, praepositus Budensis, Joanni de Tarnow, comiti, palatino Russiae, exercituum regni Poloniae capitaneo generali, versio electronica (, Homona), Verborum 331, Ed. Zygmunt Celichowski [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [statiliciepist15271108].
Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1529], Carmina in actis Tomicianis (1529-1530), versio electronica (), 258 versus, Ed. Zygmunt Celichowski [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia] [word count] [vrancicmtomiciana].
Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1531], Epistula ad Francescum di Nobili dictum Cheream, versio electronica. (, Buda), Verborum 523, Ed. Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15310125].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1532], Epistolae ad Thomam Nadasdinum, versio electronica (, Venecija; Beč; Beč; Beč; Venecija; Venecija; Venecija; Trogir; Rab; Sarvar; Venecija; Trogir; Bakar; Sarvar; Trogir; Sarvar; Trogir; Venecija; Trogir), Verborum 5603 (pro tem), Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepistnadasd].
Niger, Toma [1532], Epistula ad Clementem VII, versio electronica (, Venecija), verborum 279, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - epistula] [word count] [nigertepistclem1532].
Kružić, Petar (m. 1537) [1532], Petrus Crusich comes Clissie et Lepoglave Clementi papae VII, versio electronica (, Klis), Verborum 990, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [kruzicpepist15320828].
Kružić, Petar (m. 1537) [1532], Petrus Crusitch castellanus Clissii Clementi papae VII, versio electronica (, Klis), Verborum 561, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [kruzicpepist15320922].
Rektor i Veliko vijeće Dubrovnika [1532], Rector et consilium Rhagusii Clementi papae VII, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 178, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [dubrovnikepist15321111].
Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1533], Stephanus Brodericus episcopus Sirmiensis Clementi papae VII, versio electronica (, Budim), Verborum 427, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15331210].
Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.