Your search found 4535 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1501-1600:

D. V. Reverenda non solum interfuit verum etiam praefuit, ut existimem nec longa nec brevi narratione ad hanc rem cognoscendam opus esse, [W:. L] libellum vero recens editum et vidi libenter et legi jucundissime, omniaque illa exemplaria statim amicis distribuenda curavi. Dominationem Vestram Reverendam bene valere opto. Varadini Sabatho ante Dominicam Reminiscere anno Domini 1545. Frater Georgius Episcopus Varadiensis, Thesaurarius locumtenens et Judex Generalis.

is ante sex annos ex eodem loco, unde mihi iam scribit (fuerat enim ibi prius ludimagister), Vuitebergam studiorum gratia. Ibi mihi magna cum eo familiaritas intercessit, partim quia quaedam a me discere uolebat et partim quia etiam se Illyricum esse affirmabat. Vix annum illic propter aduersam ualetudinem commorari potuit; atque ita ante annos quinque Vuiteberga denuo in patriam reuersus est. Interim nihil prorsus literarum ab eo accepi. Quare ista epistola elapsi interea temporis mihi suarum rerum conditionem describit. Edo autem hasce literas (quod Deus nouit) non propter alias

corporis extant,
Vita sed aeternos faelix perdurat in annos,
Non uitiis maculata quidem, sed criminis expers.
Quare non trepides ueluti, pars maxima mundi,
Fatalem exopta potius laetissimus horam,
15  Vt citius diuum ualeas accumbere mensis. Eiusdem [sc. Tranquilli] in Ioannis regis filium Cf. Varia Dalmatica, ff. 33v-34

Euolat e flammis et sese ad sydera tollit:
15  Huic tete ostentes, mortalia caetera spernas. De infelicitate senescentium in aula regis, Tranquillus Andronicus
Bos iuuenis, ualide membris compactus et acer,
Pascitur et stertens instratusque accubat, at quum
Aetas et uires abiere neque aptus arando est,
Deseritur misere patiturque mala omnia, tandem
5  Carnifici lanio mactandus traditur insons:
Ingrato nihil est toto crudelius

hac aestate summo cum desiderio. Si aliis in rebus putabis me tibi gratificari posse, significes velim: non fallam, ut spero, tuam de me exspectationem. Bene vale. Tragurii 25. Februarii 1550. Tui dilectissimus Tranquillus.

1.6.6  Si querar, aut si te dicere vera negem.
1.6.7  Vera mones fateor, et cuncta salubria: sed me
1.6.8   Alterius nutu vivere cogit amor.
1.6.9  Qui valet, heu facile sitienti consulit aegro,
1.6.10  Abstineat gelidis ut patienter aquis.
1.6.11  Tu quoque, quem nondum violenta Cupidinis ira
1.6.12  Ussit, et intactum vulnere

nunc immerita torqueris febre, molestum
1.7.2   Pascali nimis est culte Camille tuo.
1.7.3  Et certe, si vel precibus, vel viribus ullis,
1.7.4   Arte tibi aut aliqua ferre valeret opem;
1.7.5  Pro te non fugeret quaecunque pericla subire,
1.7.6   Dum tibi prima foret restituenda salus.
1.7.7  Et nunc caelicolas pro te languente fatigat,

Et mihi mellifluos fundite voce sonos.
1.10.9  Nil hic triste sonet, penitus sint omnia laeta,
1.10.10   Conveniant animo carmina vestra meo.
1.10.11  Torva procul duri valeat censura Catonis,
1.10.12   Quaeque Cleantaea lumina nube latent:
1.10.13  Vos quoque sollicitae procul hunc discedite curae;
1.10.14  Hic iocus, et risus, mollis et adsit

haec lachrymis oscula mista meis.
2.1.11  Este mei memores, nec vos via longa moretur,
2.1.12   Et quo non poterunt membra, sequatur amor.
2.1.13  Et vos Illirides sylvae, montesque valete,
2.1.14  Cunctaque carminibus flumina nota meis.
2.1.15  Iam valeant Patriique lares, patriique penates;
2.1.16  Et loca, quae studiis culta fuere meis.

2.1.12   Et quo non poterunt membra, sequatur amor.
2.1.13  Et vos Illirides sylvae, montesque valete,
2.1.14  Cunctaque carminibus flumina nota meis.
2.1.15  Iam valeant Patriique lares, patriique penates;
2.1.16  Et loca, quae studiis culta fuere meis.
2.1.17  At vos coelicolae faciles in carbasa ventos
2.1.18   Mittite, Dictaea dum potiamur

2.2.17  Vidimus et muros, ruinosaque saxa iacere
2.2.18   Hic, ubi Gnosiacae iam locus urbis erat.
2.2.19  Et centum populis ubi Minos iura ferebat,
2.2.20   Nunc versant validi rastra, et aratra boves.
2.2.21  Non tamen est tanti nobis, tot regna, tot urbes
2.2.22   Mirari, et veterum tot monumenta Ducum,
2.2.23  Ut non plus mihi sit Patrii iuga nuda

magis relego, hoc magis usque placet.
2.2.49  Gratia magna tibi, mihi tu solatia praebes,
2.2.50   Unica tu mentis pax, requiesque meae.
2.2.51  Tu licet in gelidae degentem vallibus Idae,
2.2.52   In medio patriae me tamen esse facis.
2.2.53  Dii maris et coeli patriis me reddite terris;
2.2.54   Excipiunt humiles numina si qua prece;

ventigenae iussa parantur Equi.
2.4.109  Linquuntur, quae pulcher Anas loca permeat, et quae
2.4.110   Bethis oliviferos alluit inter agros.
2.4.111  Dat nova Carthago, dat prisca Valentia nomen,
2.4.112  Et loca quot Sicoris, et quot Iberus alit.
2.4.113  His spatiosa suas addidit Germania vires
2.4.114   Mitis, et antiquae nil feritatis habens:

et magno Caesare digna parens.
2.4.117  Nec minus invictos Oenotria cogit alumnos
2.4.118  Terra virum, et veterum fruge beata ducum;
2.4.119  Alpibus, et gemino circim vallata profundo
2.4.120   Dignaque quae terris imperet, atque mari.
2.4.121  Haec secum infestos Caesar deduxit in hostes
2.4.122   Agmina Barbaricis non capienda dolis,

subeant humeri hoc onus omne mei?
3.2.61  Aeternum per me mea Sylvia nomen haberet,
3.2.62   Nec foret Aonio notior ulla choro.
3.2.63  Si tamen ingenio, vel si magis arte valemus,
3.2.64   Quicuid id est, Dominae serviat omne meae.
3.2.65  Sit mihi velle satis, dabit haec fortasse voluntas
3.2.66   Sedula, quod summa vix daret alter ope.

vitreas quae super astat aquas.
3.6.101  Testis erit, propria qui captus imagine vidit
3.6.102   Flens sua purpureo corpora flore tegi.
3.6.103  Et, quae clausa cavis respondet vallibus Eccho.
3.6.104   Versaque in aeternas impia Biblis aquas;
3.6.105  Et quae praeteritos suspirans Solis amores
3.6.106  Vertitur, igniferum qua rotat ille caput;

reserare datur; nec tu sanctissime Pastor
4.1.146  Destituas miseras tanto in discrimine gentes.
4.1.147  Sed qua praereliquis, quibus ingens subiacet orbis
4.1.148  Maiestate vales, populi tua iussa sequentis
4.1.149  Infrenes ausus, insanaque comprime corda.
4.1.150  Discordes tu iunge animos, et pectora Regum
4.1.151  Evacuata odiis fraterno foedere

regat sors molis habenas:
4.3  Non tamen eventu rerum cessabitur aequo.
4.3  Si quid enim valet armorum rerum ualet experientia, si quid
4.3  In Marte ingenium, virtusque, animusque pericli
4.3  Contemptor, nulliquie obnoxia

4.3  Non tamen eventu rerum cessabitur aequo.
4.3  Si quid enim valet armorum rerum ualet experientia, si quid
4.3  In Marte ingenium, virtusque, animusque pericli
4.3  Contemptor, nulliquie obnoxia corda pavori,

4.5  Vtque suo nostros dici cognomine montes
4.5  Iusserit, et leges dederit, ritusque novarit.

4.5  Pone refert, ut Pierides in vallibus Ascrae
4.5  Pascentem niveas puerum videre capellas
4.5  Propter aquas, mollique oppressum lumina somno;
4.5  Et super Aonios raptum per inania montes

2.64  Qui me extra es, longe damnabas tempora curae,
2.65  Cunctantemque diu, ut semper maiora parantem.
2.66  Hic rerum arcanis, numeroque opressus Iolas,
2.67  Obticuit, vallesque simul tacuere quietae. IO. FRANCISCI MARIAE MOLSAE AD BENEDICTUM ACCOLTUM CAR. ELEGIA
3.1  Ecquid, sepositis dum te iuvat optime veris

3.89  Subdidit aversus flammam Paeantius Heros:
3.90  Praemia cui fortis tela fuere Dei.
3.91  Non tamen est moriens Ioles oblitus amorum,
3.92  Tantum infixa animo cura, Deusque valent. IO. ANT. VULPII AD LUDOVICUM DULCIUM ELEGIA
4.1  Dulci, qui mulces aestus, ventosqu furentes
4.2   Aestuat Hadriaci cum

haec sunt: Kewzeg arx familiae Orbasziorum in dextra Danubii, prorsus diruta et destituta, sitaque olim in amoeno loco, cui adjacebat claustrum Pauli Heremitae. Deinde oppida nominata Veresmarth et Lazkó. Mox Dravi fluminis ostium, a quo Valcó comitatus sumit initium, et Baroniensis desinit. Post arcem Erdewd, de qua supra, nullo honore habitata, in sinistra oppidum est Pathay, Bajá castellum nuper ab agriensi praesidio concrematum, et Zeremlenium vicus non obscurus

alligato in memoratum puteum, paucis diebus post visa est cum eodem signo nare per Dravum. Apud Erdewd vix coena sumpta, ubi primum illuxit luna, solvimus, et enavigato duorum millium spatio arces inibi existentes Boroh et Valco videre per noctem non potuimus. Die vero insequenti XXVIIII. cum ortu solis 29 apparuit nobis arx Zatha nomine, quam Turcae haud ita pridem solo tenus diruerant. Inde jam penes

apparuit nobis arx Zatha nomine, quam Turcae haud ita pridem solo tenus diruerant. Inde jam penes amoeniora loca, et ubique justo Danubii alveo tenentes cursum, apparuit nobis arx Atthya, ipsa etiam disturbata, ultimus Valcó comitatus limes et primus Syrmii. Atthiae proxima Uylacchum est, quam Rasciani Illok vocant, multum olim memorabilis, ac ne nunc quoque obscura, curaque diligenti custoditur a Turcis. Erat autem olim ducis Laurentii et ejus

Nunc jam solo loco et exili vestigio ruinarum nota, nec colono, ut ante, possessa multo, desolatis et in solitudinem redactis innumeris tractibus vinearum, quibus a continenti latissime in coronam vallabatur. Non praetermittam de Cierewgii quoque arce, quae fuit Valentini Terek, meminisse, cujus et Athya supramemorata, ambaeque hisdem pollebant dotibus atque eodem situ, sed similem fortunam sortitae, ut aliae, solo sunt

ante, possessa multo, desolatis et in solitudinem redactis innumeris tractibus vinearum, quibus a continenti latissime in coronam vallabatur. Non praetermittam de Cierewgii quoque arce, quae fuit Valentini Terek, meminisse, cujus et Athya supramemorata, ambaeque hisdem pollebant dotibus atque eodem situ, sed similem fortunam sortitae, ut aliae, solo sunt aequatae. Hinc oppidum Kamoncz attigimus, frequens olim habitatoribus et

tamen a Tolna visum est nobis esse hoc Karonte magis incolume, magis frequens, et agrorum vinearumque culturis perpolitum, et in quo solo id temporis vinum Syrmiense retinet existimationem aliquam veteris valoris, adeo in locis reliquis ea cura destitutae sunt vineae. Apud hoc oppidum mons Almus, antiquis nostris Frusca appellatus, desinit, qui ab ora, quae Atthyam et Uylacchum arces discriminat, incipit, vinoque singulari

fuit et oppidum obsidendi causa Belgradi priscis facta temporibus a nostris Hungaris. Nunc solo aequata arce, oppidum in pagum redactum. Zalonkemenum autem arx est similiter et oppidum, eaque in editiore ripa sita est, oppidum ima tenet, vallatum quidem muro lapídeo sed tenui, et vetustate ac hyemali aestu fluminis magna ex parte ubi collapsum, ubi perforatum. Arx proinde aeque et imbecillibus et ruinosis prae vetustate moenibus eminet, nulloque insigni aedificio

opertis,(?) tabulatorumque serie distinctis, magnitudine mediocri, Sopronio tamen nostro paulo amplior. Caeterum cornu tertio adverso amni opposita, in secundo, quo aquis alluitur, arcem habet, prorsus civitati insertam, et validioribus atque altioribus tribus turribus emunitam. Foris vero, qua in montem respicit, tota vallatur pomerio, quod in quolibet latere tria ostendit propugnacula, fossaque muro incrustata ac longe profundiore cincta est, quod flumen

nostro paulo amplior. Caeterum cornu tertio adverso amni opposita, in secundo, quo aquis alluitur, arcem habet, prorsus civitati insertam, et validioribus atque altioribus tribus turribus emunitam. Foris vero, qua in montem respicit, tota vallatur pomerio, quod in quolibet latere tria ostendit propugnacula, fossaque muro incrustata ac longe profundiore cincta est, quod flumen altum sit, adeo ut quum eam repleri usus postulat, non immittuntur sed infunduntur aquarum latices.

agrum fluat, Danubium vocari, postea Istrum, donec Pontum attigerit per Getas. Dacorum autem tractus juxta veterum limites, ab ostio Tibisci fluminis ad cataractas Danubii erat. Ab his in Pontum Getarum terra censebatur. Nunc ii Valacchi Transalpini et Moldavi sunt. Quod vero et Varadinum Petri et Zmiderovium opportuno loco ad arcendos Dacos positum sit, nunc etiam apparet, quum quicquid est planitiei, quae Themesvari puztha hoc est solitudo appellatur,

tum ob fidem in regem nostrum non vulgarem, dignus certe est ut ejus vivat memoria. Ut enim non obscure vixit, meritoque inter ductores belli relatus fuerat, ubi etiam obiit clara et memorabili morte, clade Joannis Cocianeri in Comitatu Valco apud arcem Ivancam, quae erat ante, quam a Turcis capta est, Francisci Zay collegae mei, dum fugientis nostri exercitus qua frontem, qua latera, et demum omnes partes unus inter duces magno animo et periculo suo protegendo, identidem

incolis Rasgni, hoc est, veruta: quod eo loci propter duorum montium arctiorem invicem concursum postremi Rascianorum principes, dum incursionibus Turcarum intime et jam pro foribus Zmiderovii ultimae suae ditionis perfugii validius premerentur, quod Lazari temporibus fuisse memoratur, quem ab Amurate magno Turca constat esse occisum una die cum Milosso Kobilyth, obicem desecatarum arborum, ramis earundem mucronatis, mutuoque nexu implicitis, ac veluti veruta

In qua quae veterum Romanorum elogia lapidibus insculpta reperi, dedita opera vestigata et transscripta, hic subjunxi memoriae causa et tuae benevolentiae gratia. D. M.
c. AVREL. RVFINA
VIXIT ANN. XXX
TOL. VALERIANVS
CAPIRNI CVLTOR. B.
CONIVGI PIEN
TISSIMAE FA
CIENDVM CV
RAVIT. D. M.
VIT. AELIA
NVS VIX.
ANN. XXX.
ATILIAE IN
GENVE. CoNIVGI
B. M.

quae habent quippiam gratiae peculiaris, uvas praeterea et glandes et baccas et similia indunt in circuitum. Aures vero quaterno et quinterno loco vulnerant punctim, appendentque eis plumbeas inaures, pondereque longe graviores quam valentes pretio. Habent simili ex materia manicas et dextrocheria. Sed seniores foeminae et promiscue tam virgines quam vetulae annulos aeneos plures, ima omnino internodis illis onerata. Caeterum gerunt et torques sed non

ornata est turcicis, et eminentibus eorum columnis cocleis, quae in campanilium nostrorum morem evectae eminentius, praebent speciem urbibus non indecorem. Ex quibus sacerdotes eorum horas diei et orandi tempora clamoribus denunciant validissimis tam die quam nocte. Nec aliis in aedificiis molestiorem curam ponunt, quam templorum, balneorum, pontium et publicorum hospitiorum, quae Kervan Zarai vocant, quasi caravanarum palatia, contenti in reliquum ab coeli tantum

primum in ipso pago porta eminet operis latericii simplex, et supra quadratos lapides sita, magnitudineque ampliori multo quam pro usu nostri saeculi. Extra pagum ad duos sagittae jactus arx fuit, quae in acuto colle condita, qui ab ima valle duorum montium altissime a lateribus viae impendentium medius assurgit, manifeste apparet,tutelae cujusdam causa castellum ibidem factum fuisse, quum et angustiae illae natura fortes sint, et alia in parte nulla commodius via deduci

sunt, ne vi aquarum arrosae, solvendi pontis causa praebeatur. Prospectum est et pilarum firmitudini et aeternitati. Sub fornicibus quanta est pontis longitudo, fundus fluminis supra et infra ipsum pontem confixus est creberrimis vallis, et glarea exaggeratus in tumorem non impense altum, sed eo tenus, quo quum subita fluminis incrementa ingruerint, fundamenta pilarum ejus denudare ac subruere non valeant. Ab utroque autem latere vicum habet, et Trajanae viae

fluminis supra et infra ipsum pontem confixus est creberrimis vallis, et glarea exaggeratus in tumorem non impense altum, sed eo tenus, quo quum subita fluminis incrementa ingruerint, fundamenta pilarum ejus denudare ac subruere non valeant. Ab utroque autem latere vicum habet, et Trajanae viae jungitur, quae summo studio tenetur, et identidem reformatur. Vocatur autem Muztaphae pons ab authore Muztapha. Hic enim Bajazitti principis temporibus, gravi jam senectute

mentem venis. Venis autem quam saepissime, hoc praesertim itinere, in quo dum passim in homines Ragusinos incido, nequeo quin tecum et somnos et vigilias exigam. Verum quoniam avocor ab auriga, qui jam junxit meos jugales et insedit, finire epistolam cogor. Rogo itaque te, ut has inclusas ad patrem meum charissimum quamprimum mittere cures, in quo facturus es mihi rem pergratam. Vale. Duodecima Augusti, 1553. Zophiae apud Tracas.

et providendum, ne his necessitatibus obnoxii simus. Ad reliqua sua erga me officia, hoc etiam cumulatissimum accedet. De rebus aliis nihil occurrit, nisi ut Magnificum dominum Stephanum Dobo habeat apud Suam Maiestatem commendatum. Bene feliciterque valeat. Viennae 24. Decembris 1557.

caesarea majestas interrogavit, quod retulit mihi reverendissimus Strigoniensis, me autem idem, ego me nil scire retuli. Sed, ut fertur, non dabitur dominationi vestrae reverendissimae quietis locus, et ad meridiem, puto, paratur legatio. Nos omnes hic bene valemus qui reliqui sumus. E Dalmatia nil habeo. Oratores duo veneti exspectantur, Capellus quidam et Navagerius, qui fuerunt capita decem. Classis turcica petit Melitam magna vi, quam tamen reperient bene munitam neapolitanis militibus. Gallus et rex Philippus in castris sunt. Fruges Venetiis

Capellus quidam et Navagerius, qui fuerunt capita decem. Classis turcica petit Melitam magna vi, quam tamen reperient bene munitam neapolitanis militibus. Gallus et rex Philippus in castris sunt. Fruges Venetiis minuerunt pretium. Opto dominationem vestram reverendissimam bene valere. Omnes suos meo nomine salutare faciat. Viennae, 25. Maji 1558. Michael Verancius frater et servitor.

suam tristitiam. Accepit etiam consors mea ex unici fratris morte non vulgare damnum; sed et ego, nam eum loco fratris habui; de ejus familia aeque ac mea cura erit agenda, omnes enim parvuli sunt; mater vero juvenis et inconstans ac inutilis. Hic Venetiis Zacharias et Leonardus Scavonelli bene valent, meque domi eorum exceperunt amicissime et honorificentissime, omniaque pro voto dominationis vestrae reverendissimae promto animo effectum dederunt. Ceterum Zacharias petiit, ut eandem certiorem facerem de ejus servitute, quam in dies exhibet huic majestati caesareae in mittendis

in reditu divertat ad eum, et accipiat litteras. Accessi magnificum dominum Marcum Antonium de Musa, qui heri profectus est Veronam pro capitaneo. Salutem a dominatione vestra reverendissima accepit gratissimo animo, et inquisivit de fortuna et valetudine ejus copiose et studiose, deinde jussit, ut nomine peterem a dominatione vestra reverendissima opus ejus historiarum de rebus Hungaricis, promisitque se solum tantummodo visurum et lecturum, nemine participe facto; quare autem id optet, mihi non aperuit. Quod reliquum est,

Tamen mihi constitit, ita ut ferme exhaustus hinc abibo. De ejus legatione futura plena est civitas, et multi exoptant, praesertim amici. Ego hinc hoc triduo discedam in Dalmatiam, unde copiosiores litteras a me exspectet. Oratores hujus dominii ad caesaream majestatem heri hinc moverunt. Quod reliquum est, bene valeat et feliciter agat. Ex Venetiis 22. die Augusti 1558. Michael Verancius frater et servitor.

23. Novembris 1558. Ego Domino comite die 14. Septembris incolumis domum perveni, ubi omnes reperi incolumes utriusque domus, licet luctu et squallore plenos; quibus tamen adventus noster consolationis nonnihil attulit et tristitiae abstulit; imo potius prospera valetudo et honorum ac dignitatis accessio dominationis vestrae reverendissimae, quae quascunque calamitates nostras temperat et in oblivionem adducit. Quod reliquum est, ea quae perficienda fuerant mihi injuncta per dominationem vestram reverendissimam, partim confecta sunt, partim vero iis

et bonis adhaereat, posthabitis satanae ministris. Dominatio vestra reverendissima dignetur ad me solito more saepius scribere, ut sciam semper quo loci versetur, et quibus successibus ejus dignitatis rationes progrediantur. Et cum hoc feliciter diutissimeque ac optime valeat. Salutem dicunt omnes et felicia precantur pro incolumitate ejus. Sibenici, prima die Octobris 1558. Michael Verancius frater et servitor.

est spe, in qua eum dominatio vestra reverendissima confirmavit per litteras. Salutem dicere dignetur Belgramonio, Lazkoni magistro curiae suae caeterisque suis familiaribus omnibus cum Pechy Janos meo nomine. In reliquis opto dominationem vestram reverendissimam optime valere et quam diutissime. Ex Sibenico. Die 6. Novembris 1558. Michael Verancius servitor et frater.

exspectatur. De mirum genus hominum et intractabile. Domum vero vicinam domini Damiani conducere nequimus eo, quod est locata honestae personae, quae ad mortem ferme excludi non potest. Quod reliquum est, parens optime valet imo fortiter, et accepit ea omnia, quae ei dominatio vestra reverendissima per me misit, etiam cumulate; unde visus est consolari et magno animo tolerare fortunae casus; videt enim non se solummodo tactum sed etiam plures in hac civitate, qui optimos filios et juvenes amiserunt. Nuper etiam

ubique. De parricidiis Transsylvaniae quid scribam? Miseri homines tandem suo damno experiuntur Turcarum amicitias, et muliebre ac puerile imperium. Forsan hisce ostentis revertentur aliquando ad cor. Quoniam autem praecipua cura habenda est rectae valetudinis et nullus thesaurus est pretiosior sanitate corporis, mihi esset consultum, ut mecum adducerem dominationi vestrae reverendissimae unum physicum bonum, qui semper et sano et aegroto adesset, hominem juvenem et peregrinationis cupidum. Reperi Venetiis unum satis aptum huic negotio,

Tamen si aliter visum fuerit dominationi vestrae reverendissimae, edoceat me, quid in hoc mihi faciendum fuerit, antequam hinc moveam. Non mirabitur, quod res ita in hac epistola misceo; scribo enim, ut mihi quid in mentem venerit. Recordor in discessu meo cum valedicerem dominationi vestrae reverendissimae, quod mihi dixerat, ut in reditu adducerem mecum filium meum Faustum, nam et ego idem optavi, ne hic a pueritia mores hosce discolos imbiberet, et a teneris puriorem doctrinam apprehendat et linguas addiscat; est autem jam satis majusculus, itineri

fuit frater doctoris Jacobi, paulo longius a linea familiae Tranquilli nostri; aliud de illius moribus scribere nescio, nisi quod diu studiis incubuit et semel fuit a pyratis captus. Praeterea quae scribam pro nunc nihil est, nisi ut dominatio vestra reverendissima optime valeat una cum omnibus suis; et quia intelligo ex litteris domini Joannis Bassani futurum Posonii in diaeta per totum mensem Januarii, ex solita diligentia dignetur ad nos de prospera sua valetudine semel et iterum litteras dare, antequam longius recedat. Ipse autem juvenis Dominus Joannes Bassanus

Praeterea quae scribam pro nunc nihil est, nisi ut dominatio vestra reverendissima optime valeat una cum omnibus suis; et quia intelligo ex litteris domini Joannis Bassani futurum Posonii in diaeta per totum mensem Januarii, ex solita diligentia dignetur ad nos de prospera sua valetudine semel et iterum litteras dare, antequam longius recedat. Ipse autem juvenis Dominus Joannes Bassanus in suis ad parentem litteris miro modo se de benignitate dominationis vestrae reverendissimae erga se laudavit ita quod et pater et omnes cives et amici nostri jubilentur, et Deum pro

indies magis magisque clarior reddatur: et in maioribus rebus ita sese exerat, ne, quamvis virtutis, sapientiae, eruditionis ac humanitatis tuae admiratores innumerabiles inveniantur, ego postremas inter illos tulisse videri queam. Vale in Christo feliciter: Cal. Iulii, Anno a Christo nato 1561. Magnificentiae T. observantissimus Simon Schardius I. V. D. Argumentum libri

corrigimus, si quae ex impetu multitudinis perperam sunt acta. In quo persuasum habemus, nos pie agere, et offerre munus animi grati Deo maximo, qui nobis regnum conservavit in pace et gloria, quae praestet in toto terrarum orbe. Praeterea aetate et viribus valentiores in exercitum recipimus: qui vero idonei essent ut circa nos versarentur, illos dignos iudicavimus, quibus negocia aulae committeremus. Sed cum non solum his cupiamus gratificari, sed et omnibus aliis Iudęis in orbe terrarum, illis etiam qui sunt in

et ad sacra aliosque usus pecuniae talenta centum. Si autem et tu ad nos scripseris de quibus placuerit, rem et nobis gratam, et amicitia tua erga nos dignum facies. nam nos statim effecta curabimus, de quibus nos voluntatem tuam cognoverimus. Vale. Ad hanc epistolam Eleazarus haec benigne rescripsit. Eleazarus summus sacerdos regi Ptolemaeo amico sincero Salutem. Eleazari pontifici ad regis Ptolemaei

Ad hanc epistolam Eleazarus haec benigne rescripsit. Eleazarus summus sacerdos regi Ptolemaeo amico sincero Salutem. Eleazari pontifici ad regis Ptolemaei epistolam responsio Valeas et tu, et regina Arsinoe soror tua: liberi etiam bene, et, ut cupimus, habeant: valemus autem et nos. Accepta epistola tua, valde gavisi sumus, ob institutum et consilium tuum tam praeclarum: ac congregatae universae multitudini praelegimus,

Eleazarus summus sacerdos regi Ptolemaeo amico sincero Salutem. Eleazari pontifici ad regis Ptolemaei epistolam responsio Valeas et tu, et regina Arsinoe soror tua: liberi etiam bene, et, ut cupimus, habeant: valemus autem et nos. Accepta epistola tua, valde gavisi sumus, ob institutum et consilium tuum tam praeclarum: ac congregatae universae multitudini praelegimus, ut cognoscerent tuam erga nostrum Deum piam voluntatem. Dona missa

eligimus honestos et bonos viros ex singulis tribubus sex seniores, quos etiam misimus ad te, una cum lege. Tu vero Rex iuste et praeclare facies, si post absolutam ex mandato tuo descriptionem librorum, curabis ut isti viri rursus nobis tuto restituantur. Vale. Nomina interpretum ab Eleazaro missorum ad legis interpretationem Ex prima autem tribu hi sunt: Iosephus, Ezekias, Zacharias, Ioannes, Ezekias, Eliseus. Ex secunda

qui ad bestias et multa reptilia, aliaque animalia delapsi, ea venerantur, et iis tam mortuis quam vivis sacrificant? Haec ergo singula diligenter contemplatus, utpote sapiens, et a Deo omnium rerum cognitione instructus legislator noster, circummunivit nos vallis indissolubilibus, et ferreis moenibus, ut cum nullis prorsus aliis populis possemus ulla in re commisceri: sed permanentes et corpore mundi, et animo liberi a falsis opinionibus, unum Deum, et eum potentem supra universam creaturam coleremus.

3 QUOMODO posset nancisci et retinere sibi animis consentientes amicos? Cui ille: Si illi viderint te magnam curam habere illorum coetuum, quibus praesis: tu vero ita hoc facies, si considerabis, quomodo Deus iuvet genus humanum, qui valetudinem ipsis, alimenta, victum, et alia omnia praeparat temporibus suis. Suffragatus et huic, sequentem interrogabat: 4 QUOMODO in iure dicendo, et iudiciorum sententiis ferendis, possit laudem et approbationem assequi apud

et doctrina parari posset? Ille dixit: Est hic habitus animi, qui a divina virtute dirigitur ad prosequenda omnia honesta, et contraria aversanda. Suffragatus huic, sequentem interrogabat: 32 QUID in primis faceret ad valetudinem tuendam? Ille respondit: Temperantia. Sed hanc non licet assequi, nisi Deus ad eam mentem praeparet, et conformet. Hoc approbato, ad alium dixit: 33 QUOMODO parentibus dignas quis posset referre gratias? Ille dixit:

nec ullus similia ausit instituere, aut alios intentos curę necessariae ad ea perficienda perpellere possit sine mercede. Sed pręcipue hoc ita assequeris, si consideraveris, Deum magna providentia gubernare et tueri genus humanum, et ipsis suppeditare valetudinem, integritatem sensuum, aliaque omnia, et tu simile quid, imitans ipsum, egeris, non neglecta interim etiam iusta malorum compensatione. Nam quae per iusticiam peraguntur, illa habent diuturnitatem. Hunc etiam fassus recte dixisse,

superbiae comes contemptus 83 in Superbiam ne incidas, quomodo cavendum 81
T De Tactu qualia in lege Dei praecepta 50 temperantiae maximum ad valetudinem tuendam momentum 73 templi Hierosol. situs 28. 29. 30. pavimentum 29.30 tempora a Deo distincta 49 Theodectes visu privatus, quod e lege divina quaedam in suam fabulam transferre esset conatus 96

in omnibus negociis necessarius 49. 58 torrentes Iudaeae 38 tristandum ob quae 82 a Tristicia quomodo quis vacuus esse possit 71
V ad Valetudinem tuendam quid in primis faciat 73 velum templi 29 verbis aliorum ne seducaris quomodo cavendum 85 veritatem quomodo diligere quis et colere possit 63 quae Vigilantes agimus, ea in somno etiam fere

prope trinis responsum dedi via veneta. An eas acceperit, omnino ignoro. Sed quoniam opera domini Zachariae Scaramelli missae sint, in eam opinionem venio, non periisse, et ideo eadem toties repetere superfluum arbitror. Ex praesentibus autem haec habebit: Nos omnes incolumi frui valetudine, ipsum vero parentem etiam athletice. Sola tamen uxor mea, quod uterum gerat, suo solito more omnibus rebus fastiditis summopere nauseat. Mea vero aegritudo adhuc mecum inducias habet, brevi tamen exspiraturas, cum instet mensis Martius, quem nulla ratione est evadere; quamvis huic

hisce diebus praeteritis, ipsa optime capiet consilium ex praeteritis. Servitia sua commendat Franciscus Butrisith cum debita reverentia, eamque salute impertit. Salutabit autem dominatio vestra reverendissima meo nomine omnes suos praecipuos familiae charos, praecipue autem dominum Joannem Bassanum, et Joannem Pechy, et Lackonem. De Belgramonio nihil habeo. Bene valeat. Michael Verancius frater et servitor.

ideo non probaret, quod latior ac fusior esset, quam ut eam humana cogitatio perfecte posset universam comprehendere. unum autem bellum, quod inter Athenienses et Peloponnenses gestum est, animo complexus, in eo componendo, cum et corpore et animo aeque valeret, suum studium industriamque collocavit. cumque ad exitum belli vita processisset, non quaecumque in sermonibus audisset, sed quibus ipse affuisset, quaeque esset expertus, in sua scripta retulit: quae vero propter exsilium suum nosse minus

rerum vocabulis ad facinorum excusationem immutatis . Quod autem in hoc perplexo ac difficili nexu intelligi vult, tale est: Multa illis est facta accessio ad cognoscendam rem aliquam novam, quae ad aggressionum artes, et ad exquisitas poenas valeret. quae vero vulgo rebus vocabula tribuebantur, ea ipsi immutantes, alia ratione res ipsas appellandas esse censebat. nam haec verba  ἡ τῶν  δ᾽ ἐπιχειρήσεων

ἐχόντων ἄλλοθεν δύναμιν. Hoc est; Iusiurandum siquod interponebatur de fide reconciliationis, tam diu valebat quam diu nihil aliunde virium accedebat . In his inest et Hyperbatum, et Periphrasis, sive Circumlocutio. nam ὅρκοι τῆς συναλλαγῆς hoc significant;

ἴσχυον quod cum αὐτίκα coniungi debet, per hyperbaton dictum est. hoc enim vult significare ἐν τῷ παραυτίκα ἴσχυον hoc est; interim valebat . Illud autem, πρὸς τὸ ἄπορον ἑκατέρῳ διδόμενοι, οὐκ ἐχόντων ἄλλοθεν δύναμιν clarius sic prolatum fuisset; διὰ τὸ μηδεμίαν

oratorum sui temporis principes: illa, inquam, quae veluti fulmina quaedam sunt in oratione, et maximam quandam vim obtinent; atque illa quae acerbum quiddam, et austerum, et acrimoniam illam habent; quae ad motus animi concitandos plurimum valent. Illam autem obscuram, quae unius alicuius gentis est peculiaris, et peregrinam, ac poeticam dictionem, veris certaminibus minime aptam ratus, omisit. neque, quod in figuris vagum est, et a consequentia naturali aberrat, ac soloecismi speciem prae

quin, ubi viderit vobis praesto esse et mille equites, et armatos pedites quot voletis, et naves trecentas, venturus et supplicaturus sit, illis adiutoribus tutissime se putans incolumem fore. proinde si vos vocabitis, rogandi erunt: ac si preces non valebunt, spe decidetis; sin autem, copiis instructis, vestra continueritis, rogantes servabitis: neque dubium est quin omnes ad vos venturi sint . Haec quidem a communi et usitata dicendi forma abhorrent, atque iis praestantiora sunt quibus

Ad Petrum Difnicum. Patauii, idem
Diffnice, Charchariae uates non infime diuae,
Diffnice, Sicensis gloria flosque togae:
Si quid habere iuuat clarorum stemmata auorum,
Si quid et ingenii munera pulchra ualent,
5  Te tua perpetuis decorat prosapia signis,
Teque tuosque feris Correxi e seris. uindicat usque rogis;
At decus ingenii et sacrae te Palladis artes,
At uirtus

ad nos, Reverendissime et Amplissime domine Praesul, Andreas Dalmady, Vestrae Reverendissime Celsitudinis famulus VII-o kalendas Aprilis, qui est 28. dies eiusdem mensis. Gaudebam non minimo gaudio, quod Vestra Reverendissima et amplissima Celsitudo valeat: secundo arbitrabar, me aliquas accepturum esse litteras. Sed miser ego spe frustratus, tamen adhuc spero in paucis diebus. Laborabam deinde ex corpore fere per decem hebdomadas. Quod autem Vestra Illustrissima et Reverendissima dominatio

ut Vestram Reverendissimam et Amplissimam Celsitudinem conservet ad multos annos, quod Vestra Reverendissima et Amplissima Celsitudo mihi talem praeceptorem constituerit, qui non solum animum, sed etiam animam curat. Valeat Vestra Reverendissima et Amplissima Celsitudo in multa saecula quaeque felicissima. Datum Posonii 29. die Aprilis anno 1561. Haec ego solus composui nesciente

49  Ille domum priuatus abit, uenit alter in aulam
50  Et uariata breues exaequat purpura fastos.
51  Omnes unus amor patriae tenet, omnibus idem
52  Ardor inest, nulli iucundior altera cura.
53  Et quamuis ualidas possint in bella cohortes
54  Ducere nec desint instructae littore classes,
55  Vincit pacis amor; sanctae quis munera pacis
56  Spernat et insani Martis praeponat amorem?
57  Hinc reuerens legum clarisque exculta

primamque ab origine gentem
97  Docta manus uario depinxerat argumento.
98  Namque fere spatio in primo micat acer in armis
99  Bellius; hunc propter surgit Romana iuuentus
100  Tonsa comam et ualidis sustentans pila lacertis.
101  Nec non in medio commissas aequore classes
102  Aspiceres sparsoque infectos sanguine fluctus.
103  Nec modus aut odio finis: crudelis Erinnys
104  Funerea incedens palla et nigrantibus alis
105  Incitat

Pallentes uultus, lacrymarumque hymbre madentes,
126  Pacem orare deos, pacem exorasse uidetur.
127  Tantus honos saxo, uiuunt sic arte colores.
128  Ipsa quoque (humanis proh quantum industria rebus,
129  Quantum artes animique ualent), ipsa aequora ponti
130  Diuitias addunt populis qua consita Baccho
131  Punta sub infidam protenditur usque Maluntham.
132  Quaque per angustas apparent Rhizana fauces
133  Moenia et Hispanis squallentes ossibus

quo laeta sonat schola uestra magistro
168  Et uetus Illyricas Academia migrat in urbes.
169  Inde alia haud leuior communis cura salutis
170  Incessit patres, argenti praemia et auri
171  Ponere certa uiris si qui de corpore morbos
172  Aut ualeant reuocare graues aut uulnera curent.
173  Ergo alacres animo et certa mercede laborum
174  Inuadunt medicae certamina clara palestrae
175  Flaminius Maries et claro Caesar ab Vmbro,
176  Multaque fessa uirum damnataque corpora Letho

frondis honores.
510  Tunc non uana tibi uatis occurret arundo.
511  Dixit, et Arctoo stridens a cardine uentus
512  Incubuit terris. Sensit maris unda fragorem
513  Pulsataeque gemunt siluae, non tecta, nec alta
514  Templa deum sufferre ualet. Stat populus et se
515  Colligit, at frustra. Saeuo nam turbine uicta
516  Concidit et magnam traxit miseranda ruinam.
517  At comes, ut longe uenientem prospicit hostem
518  Submittit de more comam, mox ridet euntem,
519  Et caput

MVSONII CREMONENSIS EPITAPHIVM.
1  Iam moriens, iam mutus olor, iam deside lingua,
2   Hinc iaceat, niueis fama inde superuolet alis.
3  Nulla magis nostrum deceant monumenta poetam.
4   Cum sileat dulcis Musonius, illa loquatur. FINIS. FERRARIAE. Apud Valentem Panizzam Mantuanum, Ducalem Typographum MDLXIII

Ergo sydereas animus penetrauit ad oras
Illius at cineres hospes Iader habet. In obitum nobilissimae matronae Helenae Luciae eius affinis Valerius Mazzarellus
Virtute insignes potuit quae uincere matres
Quas celebrat scriptis Martia Roma suis,
HELENA, terrenae deponens pondera molis,
LVCIA caelicolum lucida regna tenet.

colit illa locos et spiritus aura
Vescitur aetherea uenerandaque numina prae se
Omnipotentis habet fruiturque beata quiete. Ad dominum Valerium Mazzarellum in Ioannis Lucari obitum. Pridoevius
Defleo dum tristis lacrymoso lumine nati
Francisce, o nimium funera amara tui,
Nescio quis, fateor, suaui modulamine dulces
Ad vada Parnasi fundit abunde

Num Verona uirum, Venusina urbs, Corduba, Sulmo,
Smyrna, Ocnus, Thebae, aut Bilbilis, Ascra dedit?
Non, sed Tragurium quo gaudet quoque renident
Vno eodem quae olim tecta Dioclis erant.
Quis tandem? Nescis an? Fronte VALERIVS is, quo
Aurea sublimi sidera utrunque ferit,
MAZZARELLORUM generoso sanguine cretus,
Virtute insignis, clarus et eloquio.

et flentes Parnasia numina, Musas.
Exprimis, en, lachrimas, culte poeta, deis. Ad Ioannem Pridoevium in obitum nobilis dominae Franciscae Papalis Valerius Mazzarellus
Franciscam pietas ardens ad sydera uexit,
Recta fides, probitas, et sine labe pudor,
Sed celebrem terris reddit Pridoeua Camena
Auspice quo uidet nomen ubique suum.

Munera parce pii conscelerare Dei.
5  Quid furis? Aeternum stabunt decus orbis et urbis
Tragurii. An tristi dente oculoue ruent?
An tuus iste oculus nequam, dens nequior illo est?
Cum putri, ut ualeas, erue dente oculum! Ad peregregium virum nobilem Traguriensem Petrum Lucium. Idem Gaudentius
Qui priscis quaecumque latent, studiose,

quod et demittere sese et attollere consuevit cursu rerum postulabante. Alioqui nec Romana mansione usurus commode iuxta illud tritum: Quum fueris Romae, Romano vivito more, quum fueris alibi, vivito more loci! Nam et Strigoniensis Valacchus Transalpinus est et ego Dalmata, in Hungaria tamen fortunam et benedictionem Dei assecuti, certe in eo toti sumus, ut genti nos accommodemus, apud quam vitam degimus. Sed de illo Illicino hactenus. Ego plurimum cupio

Nonne ut abundemus commoditatibus et deliciis expleamusque voluptatibus istam molestam et exitialem sarcinam, multa cogimur iniusta, impia, nefaria perficere. Quamobrem Deo conscio et vindice, a quo turpiter defecimus, deiicimur in valles plenas lacrimarum ex quibus evadere nunquam licet. Itaque consulto multos mortales perspecta vanitate rerum humanarum ne indulgendo corpori aeternitate privarentur multo negligentius vixisse. Egone igitur octogenarius iam exacto

verum in splendidis titulis et in his qui longo famulitio stipantur. Qua re nihil absurdius fingi potuit. Quippe sapientia, quae domicilium in optima constitutione animi habet, non facile ingreditur in divites domos, tot illecebris vallatas; alioqui si quandoque irrupisset, turpiter eiiceretur, ut a dissimillimis. Divitiarum enim coniunctio cum virtute nulla esse potest; sicuti nec Belial cum Christo. Non temere invenies aliter verbum Domini, quae vera est sapientia,

Principes, qui in tanta oportunitate facile possent se asserere in libertatem; sed atoniti expectant, ut Thurcus ab expeditionibus victor et gravis hostis redeat, atque ipsos excindat. Vale felix. Tragurii 2-a Februarii M.D.LXX. Tranquillus servitor mp.

vobis tanta copia D copia suppetit, ut omnes avehi possitis. Recedant imbecilliores, periclitaturi quidem majori periculo quam nos, qui qui nihil Z: qui hic nihil D nihil aliud, quam validam manum timemus. Vos autem Matres optimae ne quaeso turbetis virorum consilia, ne ejuletis tenerorum pignorum animas. Creator Deus amat vos, et pignora vestra, et in amando superat maternum amorem vestrum. Commendate vos omnipotenti,

nobis comercium tanquam morbosis, vel aqua, et igni interdictis ex eo tempore per viginti dies subtraxerunt. Nonnunquam tamen cymbala cum litteris, et nuntiis e vicino litore furtim se ad nos proripiebat. Annuntiatum igitur fuit quarto Idus Augusti esse in valle Juliana septem semitriremes Noviensium, et in eas incidisse Presbiterum Franciscum Adonisium cum plerisque aliis nostratibus, qui Ragusium petebant. Juliana est in continenti e regione Augustae inter Melenam, et Melitam. Nocte sequenti illi Novienses

(dixit Archidiaconus) num credis me nuntiorum quae allata sunt quicquam latere? Scio 80 vela hostilia expectari, scio te exivisse Praetorio speculandi causa, scio perforatam esse turrim Praetorii. Scio vos primis tenebris recessuros celoce Perastina hic in valle praeparata. Et quamvis omnia optime noverim, tamen non aegre fero a te mihi verba dari verba dari D: vervadari Z ; imo cum te fidelissimum Praetori experiar tanto magis amo, quanto

D Iadram usque pro praesidio adducendo inter hostes prima prima Z: parva D celoce navigare; interim te commendare universis si oportuerit loci defensionem, et tuum reditum cum valida manu ad breve tempus expectare bono animo horteris quis contradicere audebit? Si vero clandestine per foramen exeas, vereor ne audaculus quispiam plumbeam glandulam ferro cavo ignivomo in te emittat, et totam Civitatem lesae

Tota montosa est sterilis, et arida, vitibus apta, et pascuis non inutilis et lignandi comoditate praecipua. In medio altiores sunt montes, et quasi dorsum totius insulae, medietas excrescit extremitates hinc, et inde subsidunt, litora tortuosa multas valles, malefidasque stationes, et portus, et tutos, et magnos intus, et exterius efficiunt. Caput eius ad Eurum Veru dicitur, quoniam protenditur acutum spatio ulteriori per mille passuum, postea dilatatur. Sed ad Zephirum est bifidum, et vallem maximam

tortuosa multas valles, malefidasque stationes, et portus, et tutos, et magnos intus, et exterius efficiunt. Caput eius ad Eurum Veru dicitur, quoniam protenditur acutum spatio ulteriori per mille passuum, postea dilatatur. Sed ad Zephirum est bifidum, et vallem maximam Sancti Joannis de Gradina quinquaginta stadiorum complectitur. Aquarum dulcium inopiam pluvialibus solatur; fons tamen procul ab eadem valle maxima distat triginta stadiis in campo magno pagi Blattae, qui multoties tantis scaturire solet

protenditur acutum spatio ulteriori per mille passuum, postea dilatatur. Sed ad Zephirum est bifidum, et vallem maximam Sancti Joannis de Gradina quinquaginta stadiorum complectitur. Aquarum dulcium inopiam pluvialibus solatur; fons tamen procul ab eadem valle maxima distat triginta stadiis in campo magno pagi Blattae, qui multoties tantis scaturire solet aquis, ut stagnum ex campo fiat, quod et pago nomen indidit. Blatto enim Blatto enim aquae Z: Blatto enim

Bibliographia locorum inventorum

Vlačić Ilirik, Matija; Zigerius, Emerik (1520-1575) [1549], Epistola cuiusdam pii concionatoris, ex Turcia, ad M. Illy. missa, qualis nam status Euangelii et Ecclesiarum sub Turco sit indicans, cum Praefatione Illyrici (1549), versio electronica (, Tolna; Magdeburg), Verborum 1772, Ed. Stanko Andrić [genre: prosa oratio - epistola; poesis - epigramma] [word count] [zigeriuseepist].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1550], Carmina Tranquilli Andronici in ms-to Budapestensi H46, versio electronica (), 229 versus, verborum 1547, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma] [word count] [andreisfcarmh46].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1550], Carmina in manuscripto Budapestensi H46, versio electronica (), 462 versus, verborum 3075, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma] [word count] [andreisfcarminavd].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1550], Antonio Verantio Tranquillus Andronicus, versio electronica (, Tragurii), Verborum 210, Ed. László Szalay Gusztáv Wenzel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepist15500225].

Paskalić, Ludovik; Camillo, Giulio; Molza, Francesco Maria; Volpe, Giovanni Antonio (c. 1500–1551; c. 1480–1544; 18. 6. 1489 – 28. 2. 1544; 1515–1558) [1551], Carmina, versio electronica (), 2642 versus, verborum 17191, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - elegia; poesis - sylva; poesis - epigramma] [word count] [paskaliclc].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1553], Iter Buda Hadrianopolim, versio electronica (), Verborum 10368, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - itinerarium; prosa oratio - diarium] [word count] [vrancicaiter].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1553], Petro Francisco Parrhisio, versio electronica (, Sofia), Verborum 137, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist15530812].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1557], Casimiro nepoti suo salutem, versio electronica (, Vienna), Verborum 440, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist15571224].

Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Vienna), verborum 282, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15580525].

Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Venezia), verborum 699, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15580822].

Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Šibenik), verborum 500, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15581001].

Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Šibenik), verborum 243, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15581106].

Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Šibenik), verborum 1499, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15581227].

Grbić Ilirik, Matija (1503/1512 - 1559) [1559], Aristeae historia cum conversione Latina, versio electronica (), Verborum 3353, Ed. Nino Zubović [genre: prosa oratio - historia; prosa oratio - versio] [word count] [grbicmaristea].

Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1559], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Šibenik), verborum 651, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15590209].

Dudić, Andrija; Dionysius Halicarnassensis (1533-1589) [1560], De Thucydidis historia iudicium... A. Duditio interprete (), Verborum 18906, Ed. Petra Šoštarić [genre: prosa - epistula; prosa - versio] [word count] [dudicathucydid].

Vrančić, Faust (1551-1617) [1561], Carmina e codice Variorum Dalmaticorum et epistula ad avunculum, versio electronica (), 51 versus, verborum 606, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - carmen; prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicfcarmepist].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1563], Ad Paulum, versio electronica (, Ferrara), Verborum 3486, versus 526, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epistula; poesis - epigramma] [word count] [didacusppaul].

Grauisius, Iacobus; Mladinić, Sabo; Mazarelli, Valerio; Statilić, Marin; Pridojević, Ivan; Vranius; Gaudentius; Matthaeus Desseus Ragusinus; Michael Racetinus (1561/1563 - 1620-21; c. 1650; c. 1600) [1565], Carmina occasionalia e codice Traguriensi Variorum Dalmaticorum, versio electronica (), 175 versus, 1267 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia] [word count] [aavvcarmoccvd].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1567], Antonius Verantius episcopus Agriensis cardinali Commendone, versio electronica (, Prag), Verborum 632, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist15670405].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1569], Ad Reverendissimum dominum Antonium Verantium Archiepiscopum Strigoniensem, versio electronica (, Posonii), Verborum 1794, Ed. László Szalay Gusztáv Wenzel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepist15691019].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1570], Reverendissimo et observandissimo d. Domino meo Antonio Verantio Archiepiscopo Strigoniensi etc. in Hungaria, versio electronica (, Tragurii), Verborum 1755, Ed. László Szalay Gusztáv Wenzel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepist15700202].

Rozanović, Antun (1524-1594?) [1571], Vauzalis sive Occhialinus Algerii Prorex, Corcyram Melaenam terra marique oppugnat nec expugnat, versio electronica (), 15122 verborum, 255 versus, Ed. Nives Pantar [genre: prosa oratio - historia; poesis - ode] [word count] [rozanavauz.xml].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report