Your search found 4535 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 601-700:

opibus, graues, onustos,
1.27.2  Sed parcos nimis, aridos, tenaces
1.27.3  Vis euadere, mutuum memento
1.27.4  Aes deposcere: protinus ualebunt. 28. Ad Nicolaum Araneum
1.28.1  Rector honoratus te iudice nuncupor Vrbis,

uetitum mensis apposuere merum,
1.31.7  Indigenam iussi et proprium potare Lyaeum
1.31.8  Externi latices lege uetante cadi.
1.31.9  Minoae ualeant sortes: hic ebria si qua est,
1.31.10  Sistat et externo larua sepulta mero. 32. In eandem

2.2.93  O dirum examen populi, ferale, nefandum!
2.2.94  Vilior atque infra Barabam est cui machina caeli
2.2.95  Non unum collata pilum pensare ualebit.
2.2.96  Progenies recutita, ferox, temeraria, nescis
2.2.97  Sit quanti Christus, cuius uel fimbria pluris
2.2.98  Omnibus est

oculos mihi criminis huius
3.2.48   Effodiam, tanti semina prima mali,
3.2.49  Siue ueneficiis purgabile pectus amaris:
3.2.50   Vt ualeam, quae non tetra uenena bibam? 3.
3.3.1  Si qua impacatos fluctus experta carina est,

ex uero quod prius omen erat.
3.5.7  Nunc ego sum felix, tam me langoris acerbi
3.5.8   Dedecet et mortis poenituisse meae.
3.5.9  Ipsa ualetudo grata est mihi, munere cuius
3.5.10   Est mihi peccandi copia facta minor.
3.5.11  Ergo mori lucrum est, nec corpus inutile damnem;

salute gerat. 10
3.13.11  Hoc omnes signo et prora pendemus ab una,
3.13.12   Crux omnes terras classis et una tegit.
3.13.13  Hoc orbis uallo, hoc praecluditur obice rerum,
3.13.14   Adnixa est humeris terra fretumque tuis.
3.13.15  Quid Superos igitur pro te, Grimane, precemur,

28b.
3.28.2.1  Cum nos corporeo, Mari, baratro
3.28.2.2  Tardant noxia membra plus amare
3.28.2.3  Quam cognosse uel eloqui ualemus,
3.28.2.4  Et plus expedit et minus fatigat
3.28.2.5  Immensum colere omnium parentem
3.28.2.6  Quam primordia

3.
4.3.1  Liber eram et placida securus pace fruebar:
4.3.2   Nunc mihi, Libertas, pacis amica, uale!
4.3.3  Scilicet incauto mihi raetia caeca tetendit
4.3.4   Meque improuisa casse fefellit Amor.
4.3.5  Nec me irretiri satis est,

4.3.35  Nec nisi uesano quaeres fomenta dolori
4.3.36   Cum tibi deciderint nomina magna, miser!
4.3.37  Armorumque acies et Martia bella ualebunt:
4.3.38   Fulmineosque ignes et mea bella canes.
4.3.39  Sero quid sit Amor iam te didicisse pigebit,
4.3.40   Flauia cum uires

4.3.44   Iam tibi seruatus gloria maior ero!
4.3.45  Vlterius ne me, tantis ne perde sagittis:
4.3.46   Vt ualeam, ductor magne, ualebo tuus!«
4.3.47  Ille autem: »Haud nostro morieris uulnere, uates:
4.3.48   Imperio liber sospes et esto meo.

4.3.44   Iam tibi seruatus gloria maior ero!
4.3.45  Vlterius ne me, tantis ne perde sagittis:
4.3.46   Vt ualeam, ductor magne, ualebo tuus!«
4.3.47  Ille autem: »Haud nostro morieris uulnere, uates:
4.3.48   Imperio liber sospes et esto meo.
4.3.49  Illa sed,

4.4.49  Parce tuo uati, uultu saeuire uenusto
4.4.50   Desine; uisceribus, Flauia, parce meis!
4.4.51  Scilicet haeroum laudes regumque ualebunt,
4.4.52   Proelia totque ducum uendicat unus Amor,
4.4.53  Neue ferocis equi ferientes inguina Parthos,
4.4.54   Tristia nec duri

4.4.53  Neue ferocis equi ferientes inguina Parthos,
4.4.54   Tristia nec duri pocula Massagethae,
4.4.55  Neue canam stratos Phlaegraea ualle Gigantes,
4.4.56   Saeua nec igniferi taela trisulca Iouis.
4.4.57   Attenuata lyra est, fortes fugere cothurni,

4.11.42   Aestiferi latrant sicca nec ora Canis,
4.11.43  Sed uer perpetuum est, glaciemque ignorat et aestum,
4.11.44   Et Zephyris fruitur uallis amoena suis.
4.11.45  Haec foelix igitur, nimios quicunque per aestus
4.11.46   Dulce susurrantis frigora captat aquae,
4.11.47  Nec

4.12.22   Nectare pampineo, dulcis Hyache, leuas!
4.12.23  Tu nimio sanas obnoxia corda dolori
4.12.24   Atque aegras mentes, Bacche, ualere facis!
4.12.25  Muneribus perfusa tuis ergastula rident
4.12.26   Et dura uinctum compede seruitium.
4.12.27  Corpora et assiduo

4.23.13  Coccyti soboles, soror Megęrae,
4.23.14   Instarque Eumenidum comata et hydris
4.23.15  Armata et face: non tamen ualebit
4.23.16  Sufferre una homines deosque pestis.
4.23.17  Ergo nunc Cereremque Liberumque
4.23.18  Atque omnes Veneres

salutem Pollicitus sum mea persica locutura, quae muta ad te uenerunt. En, loquuntur ultro, et quod admonent, cupiunt persuadere ut exemplo suo tuis ignibus consulas. Vale!
4.24.2.1   Quae sunt in patrio uenena caelo,
4.24.2.2  Hic

5.1.43  Non illam terrae, non interualla profundi
5.1.44   Aut saeclum mutare potest, quae stirpe perenni
5.1.45  Aeternoque adamante riget. Si ualle Promethei
5.1.46  Figar inaccessa, calidis si pascar harenis
5.1.47  Aethiopum conuiua Iouis, seu lumine fesso
5.1.48  Insignes

5.4.187   Nectare, lactandisque bonis nutricula solers
5.4.188  Nec claris ingrata uiris. Cunabula laudum
5.4.189  Sed ualeant et uisa tibi collactea uirtus.
5.4.190  Post cunas mox qualis eras, tibi proxima caepit
5.4.191  Quale rudimentum quaque indole floruit aetas?

5.4.277  Figere, contentus solo praeuertere cursu
5.4.278  Montis inaccessi rupes imperuia nec te
5.4.279  Fossa retardauit praeceps et concaua uallis
5.4.280  Transmittenda leui saltu, nec si qua fuerunt
5.4.281  Obuia, suspensas strinxerunt gramina plantas.
5.4.282  Non imber

5.4.356  Sed qualem primis te sensit Hetruscus in armis
5.4.357  Pontificis Calabrique ducis socia arma sequutum,
5.4.358  Consiliis quantum ualeas, Vrsine, uel armis,
5.4.359  Hostiles nouere manus, nanque agmine iuncto
5.4.360  Regia Pontificisque simul conflata potestas

longisque iubarum
5.4.433  Crinibus ornatas animare industrior alas?
5.4.434  Quisue catenatas equitum peditumque catheruas?
5.4.435  Quae ualeant acies cuneos acuisse feroces,
5.4.436  Cornua quae deceant, quaeque ordine prima feratur,
5.4.437  Quae postrema manus, quid dextra in fronte locari

in hostes,
5.4.445  Quam tonat horrendum clypeo, quam fulminat armis!
5.4.446  Non Alpes te mille iugis arcere ruentem,
5.4.447  Non ualidae turres, non muri adamante rigentes,
5.4.448  Non uallum, non castra queant. Tu Pelion Ossae
5.4.449  Erueres, uel si qua polos noua machina surgat

5.4.455   Atque hostis nudare dolos, quis cautior unquam?
5.4.456  Insidias caelare suas quae collibus apta est,
5.4.457  Quae campis acies, quae uallis idonea fraudi,
5.4.458  Quo tibi sint faciles aditus, imperuia quo sint
5.4.459  Hostibus atque inopina tuis loca, singula belli

6.3.171  Quod Tanaim Nilumque interiacet atque Britannos
6.3.172   Et Gangem, Eoum littus ad usque patet,
6.3.173  Hoc sibi deuictum est; nec uallo Caucasus horrens,
6.3.174   Nec fuit Occeanus, picte Britanne, tuus,
6.3.175  Subiecitque suis opulentum fascibus Indum

6.4.46   Damnaque transmissę longa repende morae,
6.4.47  Et desiderium per scripta reciproca nostrum
6.4.48   Compenses crebra, Paulle, salute! Vale! 5. Ad Laurentem Alterium
6.5.1   Parce tui, Laurens, culpare silentia uatis

6.5.50   Scribere dignatus quisquis amicus erat,
6.5.51  Nec tibi uicino rescribere turpe sodali
6.5.52   Inque uicem alternum reddere iure: »Vale!« 6. Ad sodales
6.6.1  Si nunc Cymmeriis agam tenebris

6.8.48   Eloquiique notat uerba diserta tui,
6.8.49  Hoc munus mandare uelis, clarissime uatum,
6.8.50   Et saltem externo pollice scribe: »Vale!« 9. Epitaphium Rogoni
6.9.1  Cur uixi et morior felix? Hinc disce, uiator,

6.20.12   Post obitum cuius me superesse nefas.
6.20.13  Plura locuturo praemortua linguaque uoxque
6.20.14   Defit in extremo murmure: Roma, uale! 21. In eundem
6.21.1  Orphaeis animata modis ut saxa fuerunt,
6.21.2   Sic ego

6.31.6   Esse Palestinis aemula parque iugis
6.31.7  Quae memor et gratus uestigia sancta propagat
6.31.8   Sorgius, Illyricum littus ad usque ualens. 32.
6.32.1  Heu merula infeelix, modulamine prodita dulci,

6.38.7  Et quouis melior Bono: meretur
6.38.8   Et uincit proauos. Sed ille sentit
6.38.9  Quantumcunque Bono haud ualere multum,
6.38.10  Si non optimus hunc Bonum fouebit
6.38.11  Princeps ut Deus. Hoc iubar serenum
6.38.12  Dum desiderat Aelius,

7.5.2  Defendas populum arduosque montes
7.5.3  Et fluctus maris hostibus profanis
7.5.4  Occlude insuperabilisque ualli
7.5.5  Nos munimine munias tuisque
7.5.6  Armis, numinis et pauore tanti
7.5.7  Arma hostilia dissipa

7.16.7  Sed trullam atque leuem crepitum meientis amici
7.16.8   Infamat uitiis anxia cura suis,
7.16.9  Quae tibi, Cymmeria quamuis in ualle cubares,
7.16.10   Cymmeria somnum carpere ualle uetent.
7.16.11  Frustra igitur latebram mutes et mille recessus,

7.16.8   Infamat uitiis anxia cura suis,
7.16.9  Quae tibi, Cymmeria quamuis in ualle cubares,
7.16.10   Cymmeria somnum carpere ualle uetent.
7.16.11  Frustra igitur latebram mutes et mille recessus,
7.16.12   Molliat et lectum pluma supina tuum,
7.16.13  Et

mente sat est.
7.45.5  Nec sonet ore tenus sophos, aut ars rhetoris; in me
7.45.6   Agnoscat mores pagina sancta suos.
7.45.7  Phoebe, uale, ualeant Musae; pia numina Christi
7.45.8   Sin canitis, Musae, numina uestra sequor. 46.

sat est.
7.45.5  Nec sonet ore tenus sophos, aut ars rhetoris; in me
7.45.6   Agnoscat mores pagina sancta suos.
7.45.7  Phoebe, uale, ualeant Musae; pia numina Christi
7.45.8   Sin canitis, Musae, numina uestra sequor. 46.

sit, et uere sis Fidelis et re et nomine; et thesauros sacrarum scripturarum ad alias bonas literas, quas habes, adiunge. Vt cum lampadibus, quas habes, etiam oleum habeas, quod ex sacris exprimitur eloquiis, et cum prudentibus Virginibus computeris et ut accipiaris a Domino. Vale Felix in Domino, et pro nobis ora. Sibenici M. CCCC. LXXXVII. Pridie Idus Ianuarias Cassandra Fidellis. / Ambrosio Miches Excellentissimo Docto Salutem Dicit

obseruo. Manda igitur, impera filiae Cassandrae: iussa capessere filiae erit. Quod me usque ad sidera extollis, minime mirandum est: paterno enim officio functum fuisse cognoui. Filiam literarum studiis incitatam laudibus inflammas: ecquid autem filiola mea? inquies. Semper quidem, sed me laudes incenderunt. Quare tibi ingentes ago gratias meque paterno amore diligas oro. Vale. Venetiis Kl. Kalendas Maias Anno Salutis M. CCCC. LXXXVII.

a tua peto humanitate, magis devotionem hominis religiosi quam elegantem limationem magisque nostram erga te venerationem quam rhetoricorum pompam verborum consyderes et ponderes. Valeat Magnificentia tua, cui me plurime commendo. AD ANTONIUM CALVUM PATRITIUM VENETUM PRAETOREM SIBENICENSEM
Praetor

Laesus et duro tolerans in orbe
20  Mille pericla.
Tertium caeli veniens theatrum
Raptus archanam videt ipse lucem,
Lingua mortalis resonare numquam
Rite valebit.
25  Ter deum carnis stimulo rogavit,
Carnis ut flammam perimat furentem,
Sed satis Paulo fuerat dolenti
Gratia caelsa.
Ensifer fortis fideique magnus

nigro sitibus colore
Aethyopumque.
Civitas Nabar nimium decora
Funditus novit sacra nunciantis,
Vidit et dotes nimium stupendas
Numine dante.
Credidit signis validis Egyppus,
Credidit coniunx meritis beatis,
Credidit natus superis in auris
Ipse revivens.
Porro designans hominem volantem
Visio narrat veluti prophetae,

senio trementi,
Vix suis sese pedibus gubernans
Sacra senectus.
Praevio Symon graditur bacillo
Spiritus sacri radio nitescens,
15  Porro qui vires validas ministrat
Sensibus aegris.
Nunciat forti senior vigore
Virginis natum, crucis et patiblum
Atque surgentis tremulo triumphos
20  Nunciat ore.
Barbarae

5  Ut salus rerum, dominus Redemptor
Dexteram patris tenuit potentem
Imperans orbi, meruit Thadaeum
Abgarus aeger.
Abgarus regno dominans Edessae
10  Scripserat Iesu, validis micanti
Usque miraclis tribuerat altam
Porro salutem:
"Christe, tu rerum dominus, Tonantis
Filius signo vario coruscans,
15  Namque Iudaei tibi sed minantur

et vir prudens apud Senecam: Quamcumque fortunam acceperit, aliquid ex illa memoriale efficiet. Tua iterum feliciter valeat humanitas, cui me etiam atque etiam facio commendatum. Ex aedibus nostris Sibenici anno salutis 1487, IIIIo Nonas Ianuarias.

dulce videre decus.
O domus Aoniae, domus o preclara caterve,
O qui monstratus saepius a digito,
Gorgi Priole, tibi meritas, celeberrime doctor,
10   Persolvo grates, carmina si qua valent.
Me cunctis notus voluisti reddere notum.
Novit sic paucos Scipio: notus erat.
Hic mihi Mecenas et clarus Pollio fuit,
Annue tu Veneti gloria magna chori.

Phocion aut Salustiana Salustius perstrinctione. Cum ergo patriae debeamus, patriae fines et dulcia scripsimus arva.(2) Perlegat magnificentia tua, et foeliciter valeat praestantia tua, cui me commendo vehementissime. GEORGII SISGOREI

Danubius Ptolomeus Ptolomeus alia descriptione hanc conterminat regionem. Et Ruffus Sextus Ruffus Sextus scribit Illyriam habere plurimas provincias: Noricorum duas, Pannoniorum duas, Valeriam, Saviam, b) b) corr. ex: Suaviam Dalmatiam et Myssiam, et Dacorum duas. Et Virgilius Virgilius noster (6) regna Liburnorum commemorat. Et Suetonius Suetonius in vita Tiberii,

Et in nuptiarum die choreas ducentes quaedam cantant epithalamia, epithalamia qualia nec Catullus Catullus nec Claudianus Claudianus cecinisse fuit auditus. Petulans deinde iuventus cupidinibusque capta voce valens amatorium carmen amatorium carmen tale noctu decantat, quale vix cultus Tibullus Tibullus aut blandus Propertius Propertius aut lascivus Lichoridis Gallus dicteria aut Lesbya

ut sit mei perpetui erga te monimentum honoris, hac potissimum anniversaria die, qua ad tui magistratus praeturam foeliciter fuisti ingressus, quam nos ut faustam dulci memoramus recordatione. Iterum valeat humanitas tua! Sibenici ex aedibus nostris, die pridiana Assumptionis beatae virginis, anno Salutis 1487. Laus Deo.

charis, et totum hoc Gratia condit opus.
3  Cur treis esse Deas? Et enim tria nomina in uno
4  Numine perpetuo brachia nexa tenent.
5  Cur deus Alcides ualida domat omnia claua?
6  Hinc mihi quod Christus rite canendus erat. Reuerendissimo in Christo

2.229  Vincimur insoliti uinci, proh dedecus! Hostis
2.230  En nostras trahit exuuias, qui bella Typhaeum
2.231  Vana lacessentem tumulo depressimus alto
2.232  Inarimes quique Enceladum subiecimus Aetnae
2.233  Atque tot anguipedes Phlegraea ualle Gigantas
2.234  Fulmine et excussa lapsos obtriuimus Ossa.
2.235  At nunc--- heu, quanta est iniuria!--- pristina nobis
2.236  Vis cecidit, qua cuncta cadunt, nomenque uerendum
2.237  Perdidimus, sursum liceat si impune reuerti

improbus ipsam
2.256  Praeuolat innumeros portans in proelia Morbos.
2.257  Sed neque Cocyti nox importuna nec Orci
2.258  Ianitor et moesto mors inuitabilis arcu,
2.259  Non alius labor aut aduersis prodiga damnis
2.260  Fata uirum superare ualent: domat omnia fortis
2.261  Amphitryoniades aequo sub corde ferendo
2.262  Quae tristis fortuna sibi seu fata dedissent.
2.263  Iamque nouem uenit quo cingitur orbibus Orcus
2.264  Clamosumque forum nigram stat Ditis ad aulam

quae fecerat usus.
3.24  Ergo ubi nos uitae claementia diua reliquit,
3.25  Impius ex atro sontes Acheronte satelles
3.26  Ducit ad horrendas sedes soliumque seueri
3.27  Iudicis. Hic poenas et crimina lancibus aequant.
3.28  Quo non ulla ualent populi tabularia, testes
3.29  Nec pro sonte citant, nudae stant iudice causae
3.30  Iam sontum detecta palam secreta uidente.
3.31  Omnibus hic deus est ignotus gentibus, ille
3.32  Scilicet omnipotens, aeterni maxima patris

linquens
3.260  Arua draco siluasue procul cristatus Eoas,
3.261  Si super undantem flammis ardentibus Aetnam,
3.262  Dum secat aerios tractus pernicibus alis,
3.263  Sidat et in uastum Polyphaemi Cyclopis antrum
3.264  Septaque conturbet, ualidum tum corpore taurum
3.265  Fauce apprendat atrox et nexibus angat adactis
3.266  Obuius at Cyclops trunco Polyphaemus obusto
3.267  Prodeat, horrendi rabies animosa draconis
3.268  Taurum linquat humi saeuumque assurgat in hostem;

rem ipsam perpendito examinatoque. Nam fabulae nulli comicae quae ad insidias cauendas hominum uitam instruit iam censebis inferiorem: et quibus aegrum ipse animum rebus leuo: tu quandoque languentem excita. Vale. Eiusdem francisci. L. Gond. Baptistinus incipit. [V]IR quidam nostris hominibus

maiore damnemur negligentia. quare facinoris qualitate hac enarratione uerius percepta: communem patriam audentius a calumniantibus defendere poteris: et ingenii mei qualibuscumque rudimentis oblectari. Vale. Ad lectorem Hel. Lam. Cer. P. L. in laudem Baptistini
Saepe sacerdotes

pretium; modo namque sacerdos
10   Qui fuerat, fulget mitrato uertice praesul.
Et quoniam qua parte magis male firma minantur
Moenia terribilem iam iam lapsura ruinam,
Illa parte magis ualido de robore poni
Fulcimenta solent, fidei qui iura teneret
15   Inter perfidiae pollutas crimine gentes
Eligitur Vitus, magna probitate per orbem
Notus, et

die Jouis. xiiii. Kal. Aug. Anno dni. MCCCC.XCII.

M. Nimireus Arbensis archidyaconus magistro Ludovico Valentiae Ferrariensi theologo atque philosopho excellentissimo praeceptori suo s. p. d. Cum omnis philosophandi scientia in rationalem, moralem, naturalemque partem sit distributa, quantum hactenus tu in dialectica, quantum in physica, et in sacra etiam theologia

videbatur epistola. Domum ergo, hoc est ad nos ipsos redeamus. Ego igitur, qui tuo hortatu in imprimendo hoc praeclaro opere librariis prefui, quamvis studiose caverim ne quid in componendis caracteribus aberrarent, pauca tamen haec fuerunt perperam expressa, quae hic in sequenti pagina annotare institui ad legentium commoditatem. Siqua vero alia erunt (erunt autem, nisi fallor, non multa) sedulus lector facile ea per se deprehendet. Vale. XIIII. Kal. Augusti.

vulnera mortem seu vivere credant sive extrema pati. Erant fere XV milia pugnatorum, cum quibus omnibus infoelix bannus operiebatur hostem letabundus, quasi certus de victoria nescius fati sortisque futurę. Turchia vero pręsentiens insidias, timens exercitum christianorum, tam viris tam armis valatum, ad Europę montes maritimos, qui Dalmatię supereminent, declinavit cupiens nostrorum manus effugere vel potius finxit fugam, dolis et fraudibus, ut solet, pugnatura. Sed quid plura moror, Pater Sanctissime, iam iam renovabo dolores et fari cogor, quę tacere suadebat dolor. Et

arceretur, penatibus nostris in dies imminencior, antelucanis vocibus celos pulsaret. Quid demum menia nostra, olim nutancia metu instantis ac maximi discriminis vicina inimicorum peste, firmata nimirum vallataque inmensa nominis tui mole et erecta ad sidera nimium sibi placere videntur, non minas, non obsidiones, non insidias ullas, non victus angustias, non telorum iactus volitancium, non vineas aggeribus institutas, non validos arietum

nimirum vallataque inmensa nominis tui mole et erecta ad sidera nimium sibi placere videntur, non minas, non obsidiones, non insidias ullas, non victus angustias, non telorum iactus volitancium, non vineas aggeribus institutas, non validos arietum ictus, non tormenta ruinam minitancia neque ulla hostilia machinamenta te incolumi, beatissime rex, expavescunt. Pulchrum erat profecto spectaculum, cum nobis littere maiestatis tue te regem nostrum

ubique ad agendas inmortali Deo gracias efferebantur: hinc pueros proiectis trivialibus ludis confluere, inde iuvenes catervatim concurrere spectabamus, senes eciam non etate retardatos egrosque non adverse valitudinis labore detentos adesse. Tunc quidem alii longius vivere exoptabant, alii, nunc est maxime vivendum, asserebant. Ipsa eciam feminarum grata fecunditas summam capiebat voluptatem, quod quicquid peperisset essetque proxime

Tum cito reversus cum maximis Boemorum tuorum copiis ingenti eciam armorum strepitu et equorum hynnitu tamquam fulmen ab ethere vibratum et repentinus in hoc regno et galeatus emicuisti et unde clam solus quasi discesseras, eo palam valido quodam exercitu comitatus apparuisti atque omnes, qui tibi molesti erant, subito quodam ictu tamquam igneo fulguris impetu huc et illuc dispersos fudisti et quicquid inplicatum extitit, evolvisti et sic omnis ad votum composuisti,

etenim securus et letus regni huius gubernacula, dum alii principes cura et metu suspensi attonitique imperent et minime hiis, quibus presunt, confisi dumque prodeant in forum hinc atque inde satellite vallati et domum teneant militibus circumventam thalamoque vigiles apponant custodes, tibi amor ac universe Pannonie benivolencia (ut omittam generis tui splendorem) tutella est et inexpugnabile munimentum. Atque ubi alii extrinsecus arma

tutella est et inexpugnabile munimentum. Atque ubi alii extrinsecus arma ad tutamen inquirere coguntur, te tui interni milites, comites et clemencia ceterarumque virtutum claritudo servant ac tuentur. Securitas enim principis longe quidem validior est, que fundamentum virtutes habet et populi affectus, quam que externis tantum armorum subsidiis innititur. Hec namque cito corruet, illa ibit in secula, in dies robustior. Dicam igitur, o princeps eterne, de incredibili

sis reipublice nostre studiosus quantumque nos omnis diligas amesque, exploratum habeamus. Iccirco et colit te civitas nostra et iure quidem veneratur maximum namque in te salutis sue presidium posuit ac locavit. Ceterum facito me principi nostro invictissimo commendatissimum, rogo, qui es apud principem merito eminentissimus. Vale, decus nostrum et maximum ornamentum, et me utere ad votum.

tam malignitatem cuiusque ueritus quam tuam in hoc diuinam illam quidem et admirabilem benignitatem reueritus. Cuius insigne uenerandumque nomen satis me (ut confido) a genuina uitilitigatorum istorum rabie securum reddet. Valeas pater clementissime, litterarum decus, et dignitatis istius singulare ornamentum. Rome III. Non. Aprilis MCCCCXCIIII

curat, si bonorum et malorum studio non mouetur, si nec iustos amat nec impios odit, quid, inquam, stultius quam templa extruere, laudes reddere, conferre dona, ut nihil inde boni, nihil commodi assequamur? atque (ut ille ait) si talis est ut nulla hominum caritate teneatur, ualeat; quid enim dicam propicius sit? esse enim propitius potest nemini. Cic. nat. 1, 124. Stultus igitur Socrates, insanus Plato, delirus Aristoteles, Zeno item Stoicus et plerique omnes

Hic mox Palladium meum sequatur
Claras lampadas et faces ferentem
Non sic semita claruit per orbem
Quaerenti Cereri abditam rapinam:
Vt docti tenebrae nitent Catulli
Claras Palladio faces ferente. In laudem Antonii Grimani Donati Civalelli
Mille rates Danaum Atride duo fortis Achilles
verum pugnavit validis Mars ipse lacertis

sanctis ad sequendum se opitulatus est, ita ad ipsos imitandos adsit nobis, quo tandem exantlatis uitę huius laboribus cum iisdem in illo ineffabili diuinitatis eius recepti sinu quietis ęternę fructum capiamus. Vale! DE INSTITVTIONE BENE VIVENDI PER EXEMPLA SANCTORVM

excusaret, eam Bernardinus tam diu orare non destitit, donec exorauit id saltem petenti concedi, quod sibi reseruabatur, affirmans semet esurire malle quam esurientem non pauisse. Dominicus Hispanus, dum Valentię bonis artibus perdiscendis operam daret, ciuitas annonę caritate laborare coepit. Ille multorum famem miserans, cum pecuniam non haberet, qua indigentibus pro tempore subueniret, libros uendidit nec dubitauit

(panes autem casu ancilla e fornace domum coctos referebat) in faciem precantis intorqueret. Qui cum declinasset ictum, sublato pane discedens, se tandem uoti sui compotem factum sociis nunciauit. Petrus uero postea aduersa ualitudine agitatus, cum postremo horis aliquot exanimus iacuisset et reuixisset, narrauit sibi interim uisum fuisse se ante tribunal Dei in cęlo sisti, ab aliis accusari, ab aliis defendi, in altera librę

qualiter exercenda uel quanti apud Deum momenti sit, et Patrum exemplis patet et aliorum deinceps sanctorum, quos aut apostolicus sermo celebrat aut celebrandos postea censuit Ecclesia. Abraham in ualle Mambre ante ostium tabernaculi sedet, nequis pertranseat, quem ad se diuertere non roget. Tres uenire uidet neque, donec adueniant, expectat, sed currit obuiam atque adorat, ut hospites non fouendos solum, sed etiam

manere et secum recumbere in fractione pani agnouerunt eum. Sic igitur hospitalitatis officium ad agnitionem Dei nos adducit, ut, quem nunc in ęnigmate et per speculum uidemus, post hęc facie ad faciem, et sicuti est, uidere ualeamus. Iccirco Paulus apostolus Hebreis pręcipiens ait: Charitas fraternitatis maneat in uobis, et hospitalitatem nolite obliuisci! Per hanc enim placuerunt quidam angelis hospitio receptis. Et Dominus ad

Nihil quippe tam paruum aut tam uile est, ut id se ducat indignum, qui perfecte diligit. Brigida etiam uirgo, licet abbatissam gereret, minorem tamen se iis, quibus pręerat, exibebat. Quasdam in monasterio longa ualitudine oppressas, ut saltem squalore leuarentur, lauari iusserat, sed ancillis sororibusque cunctantibus protinus ipsa accedens lauit. Tantumque humilitatis abbatissę fuit meritum, ut illę lotę e uestigio sanarentur.

miraculum sanatę filię impulit regem, ut baptisma susciperet et postremo relicto regno discipulus apostoli fieret, qui fuerat Indię dominus. Iudas etiam Thaddeus, cum Abagarum, gentis ultra Euphratem positę regem, graui ualitudine laborantem solo tactu sanitati restituisset, magnam uim argenti atque auri pro eo sibi oblatam constanter recusauit. Si nostra, inquit, dereliquimus, quomodo accipiemus aliena? Itaque tantum diuitiarum contemptum in

ulli unquam regum suum regnum, nisi eius nomen etiam regibus ipsis honori habeatur et hominibus pariter et angelis celebre sit! Vos uero, Ecclesię antistites, qui uillici personam induistis dicentis: Fodere non ualemus, mendicare erubescimus, uillici saltem et exemplo facite uobis amicos de Mammona iniquitatis, fideliter dispensantes, quę uobis commissa sunt, alioquin audituri: Si in alieno infideles fuistis, quod uestrum

peccatorum multas , et uerissimum, quod a Domino dicitur: Beati pauperes spiritu, quoniam ipsorum est regnum cęlorum! Vę autem diuitibus, qui habent consolationem suam. Argentum eorum et aurum eorum non ualebit liberare eos in die furoris Domini, dicit Dominus. Caput IX / DE VITA SOLITARIA Diximus de obseruatione paupertatis. Nunc de his dicemus, qui,

ex Christianis eorum exemplis incensi solitarię uitę conuersationem iniere. Quorum primus Paulus Thebeus apud inferiorem Thebaidem, * corr. ex Thebaidam cum Decii et Valeriani persecutionem fugeret, sedecim annorum adolescens solus deserta petiit. Et inuenta in montis radicibus saxea spelunca, quam iuxta molliter fluens riuulus terram irrigabat et effusis desuper ramorum umbraculis palma

non faciet uindictam electorum suorum clamantium ad se die ac nocte, et patientiam habebit in illis? Non uindictam intelligas contra inimicos, quo: diligere iubemur, sed contra tentationes, quibus resistere nemo ualet, nisi Domini ope auxilioque adiutus fuerit. Quandiu ergo cum his nobis colluctandum est, tandiu et orandum. Neque huic sententię illam contrariam putemus, quam idem salutis nostrę autor ac doctor protulit dicens:

Vtrunque sane difficile, sed timor gehennę et amor Christi omnem uincunt difficultatem. Pastumius quoque abbas usque adeo orandi studio ducebatur, ut nulla corporis debilitas animi sedulitatem coerceret. Aduersa ualitudine pressus, cum de lectulo surgere non ualeret, iacens orabat. Iam langor uehemens expeditius loquendi ademerat facultatem, et tacitus labiorum motus etiamtum illum orare testabatur. Denique discedens anima non prius

omnem uincunt difficultatem. Pastumius quoque abbas usque adeo orandi studio ducebatur, ut nulla corporis debilitas animi sedulitatem coerceret. Aduersa ualitudine pressus, cum de lectulo surgere non ualeret, iacens orabat. Iam langor uehemens expeditius loquendi ademerat facultatem, et tacitus labiorum motus etiamtum illum orare testabatur. Denique discedens anima non prius orationem quam corpus reliquit. Orantem adhuc

a Domino auxilium imploremus. Et tunc cadent a latere nostro mille, et decem milia a dextris nostris, ad nos autem non appropinquabunt. Sed neque illud nunc de Ezechia silentio est prętermittendum, quod aduersa ualitudine grauiter affectus, cum Esaia prophetante se iam iam decessurum audisset, facie ad parietem uersa, multis cum lachrymis Deum rogando, et uitę longius spacium et corporis impetrarit sanitatem. Nonne magnum hoc et

Iterum cum decem milium manu profectus in Bethoron Lysiam superauit, cuius copię erant sexaginta milia peditum electorum et quinque milia equitum. Rursum in Bethoron non plus quam tria milia bellatorum secum habens cum ualidissimo Nicanoris exercitu, sicuti confidenter, ita et feliciter conflixit. Ea siquidem pugna aduersariorum castra fuere euersa, Nicanor interfectus, reliqui fugientes a persequentibus cęsi. Has tantas uictorias Hebreis

a procacitate oris coercere poterat, cum forte in acie urbi proxima uersaretur, uocem intendens, ut ab omnibus audiri posset: Cassa, inquit, spe duceris, o Aniane, si uerbis abigi posse aduersarios credis. Eędem precationes ualidioribus etiam urbibus nihil profuerunt. His dictis corruit exanimus nec ultra quicquam est prolocutus. Post hęc barbaris oppidum inuadentibus tanta uis aquę de cęlo cecidit, ut coacti sint dimissa oppugnatione in castra

uirgo, beati Francisci pręceptis imbuta dignaque tanto magistro discipula, pridie quam Natalis Domini ueniret, ęgrotauit nec licuit illi cum reliquis sororibus ad agendas sacrę noctis precationes pergere. Veruntamen aduersa ualitudo corpus impedire potuit, animum non potuit, et ancilla Christi affuit in spiritu, ubi in carne adesse nequibat. Reuersis quippe sororibus, quicquid inter absentes actum dictumque esset, ordine retulit et

probaret non uiam, de qua semen uerbi Dei ab auibus aufertur, non petrosam, in qua arescit, non spinas, in quibus suffocatur, sed terram illam bonam, in quam cum ceciderit, fructum affert uirtutum. Equitius, Valerię urbis monasterii abbas, ne qua die deesset, quod legeret, quocunque ibat, scorteas manticas libris refertas secum deferebat. Neque illi oneris huius molesta erat grauitas, dum lectionis sacrę compensatur utilitas. Sic

diabolum. Ephesii quoque fidem a Ioanne apostolo prędicatam recepturi, ut eam signis approbaret, petierunt. Qui Christi nomine inuocato uetustum Dianę templum ruere fecit, ut, in qua illi plus confidebant, minus pro ipsis ualere intelligerent, quando quidem semetipsam dea defendere nequibat. Aristodemus uero, templi antistes, adhuc incredulus aliud etiam experimenti genus perquisiuit. Venenum propinat, quo dudum capitis reos necauerat. Id

angelorum copiis territi fugam petierunt. Iterum nocte insequenti missi eadem uisione repelluntur et re infecta ad Gainam redeunt. Postremo ipse Gainas ratus episcopum conductitios habere; qui sibi pręsidio essent, cum ualidiore militum manu ad eum inuadendum profectus est. Sed et ipse simili modo perterrefactus celerius abiit quam uenerat. Et quoniam putauit ciuitatem cum Ioanne stare, furore percitus perrexit in Thraciam, coegit exercitum

tam deinde fauens Christianis, quam antea fauerat impietati perfidięque Arrianę. Basilius etiam episcopus uere columna ignis (ut cuidam uisum fuit) calore ęstuans charitatis, non est ueritus Valentem imperatorem increpitare, quod ecclesiam quandam, quę Christianorum iuris erat, tradidisset Arrianis. Sublatis iurgiis eo deducta est res, ut fidei periculum facerent. Clauserunt ecclesię fores, decernentes, ut, ad

commorantem Deo seruire et uirginitatem custodire docebat assiduis monitis quotidianaque adhortatione. Sed illa tandem a iuuene quodam solicitata, cum sceleri consensisset, patrui, sanctissimi uiri, conspectum ferre non ualens clam discessit et de uenia desperans impudicicię se dedit. Quid ageret amissa oue, pastor iam senex nesciebat et tamen quiescere prę dolore non poterat. Denique eremum relinquere, tegumentum, ne agnosceretur, mutare,

ministrarunt in terra. Pro breui labore pręmia consecuti sunt beatitudinis ęternę. Bona uirgo in finibus Aegypti, in sanctarum uirginum coenobio Deo seruiens, dum unam inter illas, quam praecipue dilexerat, ex graui ualitudine iam morti proximam miseratur, orauit Domnium, ut cum ea simul diem obiret perpetuaque morientis fieret comes. Vt orauerat, impetrauit: ambę eodem die uita defunctę sunt, ambę uno sepulchro conditę.

animi solicitudine uocisque contentione in monendo usus fuerat, ob incorrigibilem tamen plebis peruersitatem locum tenere pontificis dubitarit, quanto magis timere debet lucerna sub modico posita, sal fatuum, canis mutus non ualens latrare, cui Dominus per prophetam comminatur dicens: Speculatorem te dedi domui Israhel. Si dicente me ad impium: Morte morieris, non annunciaueris ei neque locutus fueris, ut auertatur a uia sua impia et

discurreret. Sic ille ardentis prędicationis facibus mundum succendit, sic doctrinę spiritalis luce illustrauit. Eius itaque collegii uir nominatissimus Vincentius tantum prędicatione ualiut, ut in Hispania quinque milia Iudeorum ad Christum dicatur conuertisse, in Mauritania octo milia Saracenorum. In urbe quoque Granata docuit infideles, donec a rege eiectus ad suos rediit inuitus. Italiam etiam

edoctum diceret. Mira illi Scripturarum intelligentia inerat, Deo iis pręcipue mysteriorum suorum abdita reserante, qui non tam se multa scire quam alios docere, ut salui fiant, charitatis studio exardescunt. Equitius spud Valeriam urbem abbas, postquam scalpello sibi quandam linguę rubiginem ab angelo leuari uidit, ab eodem iussus est ad prędicandum egredi. Diuersa igitur peragrauit loca, passim Euangelium prędicans ac se sacrisque codicibus

patris tui, qui reliquistis mandata Domini et secuti estis Baalim. Idem quoque Ochoziam regem, qui ipsum comprehendere quęsierat, ultro adiit et eo morbo, quo affectus iacebat, eo quod de recuperanda ualitudine deum Acharon consultum miserat, periturum prędixit. Azarias etiam sacerdos Ozię regi super altare thimiamatis incensum adolenti reclamauit restititque intrepide et quasi sacrilegio pollutum, eiicere de templo

apostolis, quorum locum sacerdotes tenent, a Domino dictum esse: Qui uos recipit, me recipit, et qui me recipit, recipit eum, qui me misit. Iure igitur Martinus, Turonensis episcopus, a Valentiniano imperatore inuitatus, cum multis principibus uiris una recumbentibus primus poculum accepisset, in circumferendo, sicuti tunc mos erat, honoris ratio ducebatur, eo gustato presbytero suo post se hauriendum

circumferendo, sicuti tunc mos erat, honoris ratio ducebatur, eo gustato presbytero suo post se hauriendum porrexit, neminem ex omni illo conuiuarum numero digniorem decernens, cui secundum honoris locum daret, ne ipsum quidem Valentinianum Augustum. Idem Valentinianus, cum aliquando adeunti se Martino non assurrexisset atque etiam rem quandam petenti subiratus repulsam daret, statim flamma a solo sursum uersus emicante assurrexit inuitus et

eo gustato presbytero suo post se hauriendum porrexit, neminem ex omni illo conuiuarum numero digniorem decernens, cui secundum honoris locum daret, ne ipsum quidem Valentinianum Augustum. Idem Valentinianus, cum aliquando adeunti se Martino non assurrexisset atque etiam rem quandam petenti subiratus repulsam daret, statim flamma a solo sursum uersus emicante assurrexit inuitus et miraculo perterritus petita concessit

Bibliographia locorum inventorum

Mihetić, Ambroz; Cassandra Fedele (c. 1420-post 1487; c. 1465-1558) [1487], Ambrosii Miches Cassandrae Fidelis epistulae, versio electronica (), Verborum 743, Ed. Iac. Philippus Tomasinus [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [michetacassand].

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], Odae de apostolis, versio electronica (), 526 versus, verborum 2640, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - oda; prosa oratio - epistula] [word count] [sisgorgodae].

Šižgorić, Juraj; Azzo Phorestus; Georgius Priolus; Petrus Barocius (c. 1445-1509?) [1487], Epigrammata minora, versio electronica (), 77 versus, verborum 589, Ed. Paolo Tremoli Olga Perić [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia] [word count] [sisgorgepigrm].

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], De situ Illyriae et civitate Sibenici, versio electronica (, Šibenik), Verborum 3721, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - descriptio; prosa oratio - chorographia] [word count] [sisgorgdesitu].

Bunić, Jakov (1469-1534) [1490], De raptu Cerberi, editio electronica (, Dubrovnik), 1034 versus, verborum 6750, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjder].

Gundulić, Fran Lucijan; Crijević, Ilija (1451/2-1505; 1463-1520) [1490], Baptistinus, versio electronica (, Dubrovnik), 13 versus, verborum 3401, Ed. Dora Ivanišević Petra Šoštarić [genre: prosa oratio - novella; poesis - epigramma] [word count] [gondolflbapt].

Selimbrić, Šimun (m. 1496) [1490], Vitum Ruschium laudat, versio electronica (), 70 versus, verborum 554, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen] [word count] [selimbricsvit].

Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1492], Epistula Ludovico Valentiae Ferrariensi (1492), versio electronica (), verborum 988, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [nimiramepist].

Divnić, Juraj (1450?-1530) [1493], Epistula ad Alexandrum VI Georgii Difnici Dalmatae episcopi Nonensis, versio electronica (), Verborum 2068, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [difnicgepistalexvi].

Gučetić, Ivan (1451-1502) [1493], Panegyris Wladislao Hungarie et Boemie regi, principi invictissimo dicta, versio electronica (), Verborum 743, Ed. Fialová, Andelă Hejnic, Josef [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [gotiusipanegyris].

Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1494], Sermo de passione Domini, versio electronica (), Verborum 7331, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - sermo] [word count] [nimiramsermo].

Civalelli, Donat (floruit 1496) [1496], In Palladii Fusci Commentarios Endecasyllabon et In laudem Antonii Grimani epigramma, versio electronica (), 10 versus, verborum 60, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - hendecasyllabi] [word count] [civaldendecasyll].

Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report