Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: Ual?l[EI].* Your search found 4535 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 901-1000:901. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Bucephalas uexisse ducem memoratur et Indis.
902. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
903. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
904. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] omnes,
Dauid superat Goliam
905. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
906. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
907. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
908. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Achimelech
909. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
910. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] et illius iussis parere paratam.
911. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Obruit effusis laxati gurgitis undis.
912. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
913. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] fugatis
914. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
915. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
916. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Lib. VI
Saul
917. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
918. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
919. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
920. Marulić, Marko. Dauidias, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
super alta sede locaui
fraude perennem,
subiti Dauida mouet: parat arma suosque
pro munere grates
puellę
sanguine iunctus
Ionadab
consilium perniciosum
tulere.
Semmas
quo tunc paruę lentis sata lęta uirebant,
rogo, ad proferendam de nostra lucubratiuncula sententiam nihil
aliud Te moueat nisi syncera illa animi Tui in omnes fides, et in eos pręcipue, quos omni ex
parte correctos emendatosque fieri exoptas. In quorum numero me esse non dubito; ita me amas.
rapiebantur. Pastor uero, cui ouilis sui multa cura erat, cum pecudum numerum
indies deficere miraretur sollicitusque inquireret, deprehendit lupi
dolos. Iacebat ille humi prouolutus
mari fluctuant, quia bona
aderant, ut uiderunt quod contigit, detestati sunt hominis
temeritatem, qui tam
est. Illis autem, qui cum uictoriae laude rediere,
triumphus datus et cum rege simul considendi et conuiuendi locus.
Haec parabola nos omnes respicit. Quibus in hac uita assidue pugnandum est et, ut uincere
ualeamus, nunquam conquiescendum. Qui semper fortes sunt, semper uincunt uirtutumque armis
muniti nullum in se uitio
DE AVARITIAE VITIO Parabola XXVII
Quidam domi
suae largo igne delectatus ligna lignis cumulando magnum conflauit
incendium, ita ut domus quoque flammis repente crescentibus correpta
conflagraret. Quo incendio ipse etiam circumdatus nec effugere ualens
periit. Talis est omnis auarus, qui cumulandarum opum nulla
congestione satiatus, quantum potest, aceruo addere non
cessat. Caeterum, dum foenore, rapinis fraudibusque minus abstinet
(caeca enim auaritia est, in omnia illicita impetu ruit) poenam, quae
talibus debetur, elabi nullo
erigebantque iacentem. At ille mox inde exiliens chachinansque
se illis illusisse iactabat. Plurimis ita deceptis uanitas hominis iam fere nota erat, cum
forte contigit, ut in itinere pede lapidi incusso concideret coxamque uehementer elideret nec
sese attollere ualeret. Iccirco humi prouolutus frustra, ut adiuuaretur, diu clamitauit nullo
non putante id illum, sicuti consueuerat, deridiculi causa simulare. Tum demum intellexit,
quam male sua sibi cessisset simulatio, cum ibidem aut moriendum foret nemine opem ferente aut
soli se
agricola fouere uolens, multo
labore et fimum ei apponebat et aquam quotidie trunco infundebat. Nec
tamen efficere potuit, quin illa liuescentibus primo foliis, deinde
collabentibus pene tota aresceret, quia radici uermis inerat, cuius
assiduo carptu uitiata nec fructum ferre nec omnino uiuere ualebat. At
uero postquam ille circunfossa rastro radice tam noxii morsus
Transiuimus
per ignem et aquam, et eduxisti nos, Domine, in refrigerium.
Quanuis autem purgatorii poena omnium catholicorum iudicio grauissima
sit, cum tamen stabilem firmamque futuri boni spem habeat, aequo animo
tolleratur multoque patientius quam illi solent, qui pro reparanda
corporis ualitudine uri a medicis atque secari se
permittunt. Medicorum enim anceps ac nutans curatio est, purgatorii
certa indubitataque neque ulla quidem salus corporis cum animorum
salute conferenda.
DE INFERNO Parabola XLVIII
Est specus
omnia. Ipsum solum possidere,
ipsius ineffabili conspectu perfrui plena beatitudo est et
perfecta. Cuius beatitudinis gaudium atque gloriam siquis uel uerbis
eloqui uel cogitatione complecti posse confidit, hic idem et stellas
caeli, et guttas maris, et terreni pulueris minutias numerare simul
ualebit. At cum etiam haec omnia (si fieri potest) numero
comprehenderit, cogitet adhuc, quanto maior est, qui et ea creauit et
cum eis reliqua omnia. Cogitet, qualia quantaque sint, quae nec oculus
uidit nec auris audiuit nec in cor hominis ascenderunt. Talia quippe
tantaque (ut Apostolus
et mali per
quod sese corrigant. Atque hoc illud fuit quod et te impulit ut me ad historiam transferendam
urgeres, et me ut tibi obtemperarem. Magis tamen tuus erga me amor laborem hunc coegit me
subire; quid est enim quod illi non debeo?
cum tota expeditione, quam celerrime poterat, Bosnam
proficiscitur. Sed cum aduersarios inde iam discessisse comperisset, ibidem patris loco regnare
Primus rex coepit natusque est ei filius cui Silimiro nomen fuit.
Ipse autem Seuioladus Bosnę, Valachię usque ad Polonię fines, et Delmatię Croatięque imperauit,
Christiano nomini infensissimus. Eos igitur qui maritima Delmatię oppida incolunt frequentibus
afficiebat iniuriis.
Anno imperii sui XII uita decedens, filio Silimiro regnum reliquit. Hic patri
coramque legi iubeas et una cum ipsis deliberes his de rebus quas nos Deo bene iuuante aggredi
meditamur pro amore Christi ecclesięque sanctę utilitate; tum demum, quicquid communi omnium
consilio decretum fuerit, ut nobis nihil moratus rescribas efficiasque certiores. Vale.
Zuonimerus igitur nauiter, sicut rogabatur, accersitis omnibus regni sui pręfectis
decurionibusque ciuitatum conuentuque habito ad Quinque ecclesias in campo qui Cossouus
nuncupatur litteras aperiri fecit et cunctis cum silentio audientibus
Nobis autem tam pręclarum facinus conantibus Dei opem affuturam nemo diffidat quando quidem
non nisi eius nutu atque instinctu talis menti nostrę incidere potuit cogitatio. Quid ergo
uobis consilii sit, hoc est utrum, quod rogamus, facturi estis, quamprimum nosse cupimus.
Valete in Domino.
Id audiens nequissima Croatorum gens protinus indignari coepit ita ut uix litteras perlegi
pateretur. Non solum itaque non consenserunt litteris et exhortationi pontificis ac Cęsaris,
uerum etiam in regem suum insurgentes magno tumultu et
pectus anhellum
anhellum
bellum incumbentem non delectavit modo, atque commovit, sed etiam affecit, et adversus illas gentes armorum ardore vehementer inflammavit, ac omnium concursantium conatus perfregit. Caesar voluit ut impressoribus ederetur. Ego sicuti dicta est, quae certe extemporanea est, pro ea, quae mihi tecum est gratia atque familiaritate eam ad te mitto, quem scio hoc dicendi genere delectari,
et me in suam bonam
gratiam humillime commendare, similiter placebit Dominationi Vestrae me
commendare Domino Joanni Marnix heae erunt cum eo communes si est
vobiscum, et commendo me Dominationi Vestrae quae diu faeliciter valeat.
Cupiebam enim illum quem absens veluti numen ob excellentem doctrinam colebam, aliquando praesens (postquam fas erat) intueri; et omnis mora mihi periculosa videbatur. Proinde cum intellexi te hic adesse, nisi statim aduolassem, arbitrabar me non posse compotem voti fieri. Cum primum autem valebo, si per negocia licebit (postquam ita placet), ante digressum meum ex hisce regionibus D. T. Louanii conueniam; nec enim ipsa hoc tempore tam bonas horas huc veniendo perdere debet.
De Iudaeo vel qui sub eius tam infami et perdito nomine cum doctissimo
nil melius existimo quam illos omittere cum incircuncisa ab omni bono opere mente, et in tenebris suis ignotos delitescere. Ex motu tactuque rei foetide nil nisi foetor elici potest.
Literas Do. T. ad Maguntiam et Pyrckhaimer transmittam.
apud uos quoque accusarem, nisi de omnibus, quae proponit, animum haesitantem a principio plene quietum in fine dimitteret atque iucundum. Visus sum mihi lucrifecisse non parum ex hac lectione. Et ne auaritiae (quam detestor) locum darem, hoc lucrum meum commune uobiscum facere (per impressorum operam) constitui. Qua in re si gratificatus uobis (ut spero et certus sum) fuero, lucrum hoc meum auctum existimabo.
|
961. Niger, Toma. Doctissimo et integerrimo Marco... [page 4v | Paragraph | Section]
iste, magnas res aut aggressus sit, aut felicissime gesserit, cur non speremus, ipso duce, et hoc futurum? Oremus igitur, ut qui Pontifici Maximo Iulio secundo tantae gerendae rei contulit uoluntatem, non deneget facultatem. Ceterum felix Spalatina ciuitas patria nostra, cui Bernardus Zane contigit Archipraesul, qualem et habere iucundissimum est, et habuisse gloriosum.
962. Brodarić, Stjepan. Epistula ad Aldum Manutium, versio... [Paragraph | Section]
perpetuo carie obsitus lateat, decreui opuscula eius omnino in lucem emitti curare, idque auxilio ac uoluntate domini mei.
963. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 153 | Paragraph | Section]
Como et arbitror quod isti opponent se Venetis, petunt a Caesare xvj. M. Florenos Rheni in mense, mile equestres et artellariam et volunt progredi contra Venetos. Veneti trajecto Athesi per pontem quem construxerant ad Albaredum, recepta a nostris Pischeria et Valesio * *Il y a dans le Veronois deux lineux l' un appelé Valegio pres de Peschiera et l' autre nommé Valése, scitué entre Verone et Sanguinedo. sine aliqua resistentia, iverunt versus Cremonam, et posuerunt se in uno loco propinquo unde
964. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 153 | Paragraph | Section]
mile equestres et artellariam et volunt progredi contra Venetos. Veneti trajecto Athesi per pontem quem construxerant ad Albaredum, recepta a nostris Pischeria et Valesio * *Il y a dans le Veronois deux lineux l' un appelé Valegio pres de Peschiera et l' autre nommé Valése, scitué entre Verone et Sanguinedo. sine aliqua resistentia, iverunt versus Cremonam, et posuerunt se in uno loco propinquo unde excurrunt agrum Cremonensem et Glaram Abdue. Nostri exiverunt Veronam, et interfecto
965. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 153 | Paragraph | Section]
progredi contra Venetos. Veneti trajecto Athesi per pontem quem construxerant ad Albaredum, recepta a nostris Pischeria et Valesio * *Il y a dans le Veronois deux lineux l' un appelé Valegio pres de Peschiera et l' autre nommé Valése, scitué entre Verone et Sanguinedo. sine aliqua resistentia, iverunt versus Cremonam, et posuerunt se in uno loco propinquo unde excurrunt agrum Cremonensem et Glaram Abdue. Nostri exiverunt Veronam, et interfecto presidio quod hostes reliquerant pro subsidio
966. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 115 | Paragraph | Section]
predecessorem suum, praeterea dicit se omnia se omnia facturum pro Caesarea Majestate et rebus suis omnibus quantum poterit.
967. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 104 | Paragraph | Section]
contra Caesarem et Regem Catholicum sicuti credo quod sit avisata Serenitas Vestra per Caesarem et alios qui sibi scribunt, summarium conventionis eorum est quod Galli habeant statum Mediolani cum Cremona, reliqua omnia Veneti, quos adjuvabunt Galli ad recuperandum Brixiam et Veronam et lucrari Valem Tridentinam: In Regno Neapolitano, quod rehabeant illas civitates quas prius habebant: ecce que rependunt boni Veneti Catholico Regi qui salvavit eos ex interitu et pernicie: actum erat de Venetis quando exercitus Caesaris erat, in obsidione Tervissi quum in ipsis Venetiis tunc erat tumultus:
968. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 216 | Paragraph | Section]
per Oratorem Catholici Regis et hic substiterunt.
969. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 51 | Paragraph | Section]
[*1512. L' Evesque de Gurce.] infra quatriduum expectamus, qui cum venerit curabo ut de omnibus Serenitatem Vestram admoneat. De induciis prorogatis prioribus meis scripsi Serenitati Vestrae scribunt Pontificem non bene valere et ego non parum dubito cum sit homo senex non multum in vivendo regulatus et nobis satis propitius, ne tollatur de medio, et nescimus cujus mentis esset successor: Deus omnia in melius disponat. Orator
970. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 58 | Paragraph | Section]
parosismus, sed tamen remanserat cum sua febri lenta et
non magna, postea habuimus ista nova quae volui confestim significare Serenitati
Vestrae;
leges quas sibi prescribet Christianissimus Rex, itidem Florentini et reliqua Italia, que iterum cogitur subire jugum Gallicum et Venetum,
que ulterius contingent, qualicumque erunt scribam Serenitati Vestrae cujus benignitati me humillime commendo, et quam diu faeliciter valere cupio:
mile Pedites in Cremonam et cum eis Illustrissimum D. Prosperum de Columna pro presidio civitatis quum dubitabant Venetos aliquid contra illam civitatem molituros.
Veneti trajecto per pontem quem construxerant Athesi, sicuti nunc relatum est, occuparunt nobis Valesium et Pischeriam que est fortissima, quid ulterius facient intelligemus: gentes Pontificis quotidie expectantur, Helvetii etiam ultra illos qui sunt in statu Mediolani: descendunt viij. M. ex eis et credo quod ibunt versus Bergomum contra Venetos, petunt a Caesare mille equites aliquam
quarum mercium olim duplicate lucra constabant, modo sors integra non trahetur. Reliquum est ut uelis ocium hoc Ad finem perducto iam opere fateor mihi
uolui fidem obstringere. Monumentum igitur apud te habebis, quo diu mei memineris. Nam quando iterum nos uidebimus, nescio: tu enim in
gentes, sine spe, sine auxilio, adeo pertinaciter insequente fortuna ut saepe numero uitae
odium mihi suboriatur. Accesserat pestilens quedam aegritudo quae, omitto quod uires
eneruauerit, certe pulcherrimum meum institutum interrupit, quo (si licuisset per aduersam
ualitudinem) omnium amicorum tuique in primis memoriam renouassem, non obscurum posteris
mei grati animi testimonium relinquens. Caeterum altiori cura et grauioribus laboribus
enitar ut id, quod meis optatis inuidens fortuna intercepit, propediem absoluam. Tu
interim
grauioribus laboribus
enitar ut id, quod meis optatis inuidens fortuna intercepit, propediem absoluam. Tu
interim eodem animo ut coepisti – es autem optimo et beneuolentissimo – uel absentis mei
memoriam retinere uelis, rogo.
uarios, tenellę,
profectum est, rediturum sit. Quando quidem non pauci ex nostris, qui illud olim legerunt, nunc
ab impręssoribus exscriptum absolutumque desiderant, et eo quidem magis, quia Tua cura Tuaque
diligentia emendatissimum se habituros sperant. Siquid interim Marulus Tuus Tuis in rebus Tibi
commodare poterit, libere ipso utere; dicto audientem inuenies.
Delectare autem ista quę mittimus debent
non tam quia mea sint,
quam quod salutaria doceant |
ac de rebus ad religionem spectantibus ratiocinentur.
Sancta quippe lectio
ad perfectam consummatam-que felicitatem deesse poterit,
cum ab ipsius maiestate atque gloria,
quam eloqui uel excogitare nemo potest,
recepti atque assumpti fuerimus.
Vt igitur ad tam immensum et incomprehensibile bonum peruenire tandem ualeamus,
Veteris Noui-que instrumenti, quorum Deus est autor ,
acta institutiones-que perscrutabimur.
Tria pręcipua sunt, quę in his obseruanda nobis mandantur:
fides, spes, charitas.
Fides, ut credamus uerissima esse quę Moyses et prophetę,
quę Christus
continuo declarat dicens:
hic fert fructum multum.
Ne quis tamen quicquam suę libertatis arbitrio magis |
quam
quęrere salutem,
dum inueniri potest.
Fugit tempus,
Prędica, argue,
obsecra, increpa |
opportune importune |
nihil proficis,
cum in spinis, quę sementem uerbi Dei pręfocant seminas |
uel super lapide, ubi semen radices agere non ualens arescit,
uel in uia ubi conculcatur et atteritur.
Coram praua assuetudine corruptis hominibus
quoties de Deo, de sanctis, de uitę honestate incidit sermo,
corrugant nares, contrahunt frontem,
os distorquent, uultum auertunt,
et taciti etiam dicere uidentur:
et Dominus ideo iussit ut doceret humilitatem,
et illi ideo non obedierunt, ne magis ingratitudine offenderent.
siue ignoratione confusi,
siue negligentia corrupti,
per Esaiam exclamat Dominus et ait:
tantummodo possunt homines,
Deus uero et corpus et animam mittere in gehennam potest.
Hoc quoque mali habet negligentia sacerdotis,
quod dum contemnit contemnitur,
dum timet, a nemine timetur.
Sal quippe infatuatum ad nihilum ualet ultra,
nisi ut proiciatur foras et conculcetur ab hominibus.
Leue tamen et minimum quiddam est mortalium pati iniuriam,
nisi etiam Dei iudicio damnarentur.
Sed in psalmis de iniquo sacerdote dicitur:
te solum Deum uerum
et quem misisti, Iesum Christum.
Vt igitur fide ac uirtutibus proficere possimus,
abeamus cum Iesu per Scripturarum sata uellicantes Veteris Nouę-que
Legis spicas,
et ut triticum sub paleis latens comedere ualeamus,
confricemus eas manibus intelligentię spiritalis.
promentes in lucem, quicquid sub figurarum ambage condi credimus.
Nihil erit menti Deo dicatę iucundius |
quam nosse sensum Domini |
et uerba aliud quam sonant significantia intelligere.
Et
pertinent,
alia ad contemplationem,
tempestiuum uidetur,
ut ista quę sub fidei titulo explicauimus, contemplandi ratione
claudamus.
Igitur ad consyderanda Dei opera puritate mentis opus est,
ut autoris dulcedinem fidelis consyderator ualeat degustare.
et si finiti ad infinitum nulla est comparatio,
cur quęso pro breuibus deliciis amittimus ęternas?
et non potius cum breui labore transimus ad quietem gaudii perennis?
Conscii igitur fragilitatis nostrę |
nec per se bonum quod cupimus ualentes perficere,
leuemus oculos ad montes cum psalmista |
et mente cęli culmina penetremus.
Inde ueniet nobis auxilium a Domino,
qui fecit cęlum et terram et omnia.
Non possumus recte de illo aliquid speculari,
nisi ab ipso
non sunt.
Audiat et Moysen in Deuteronomio sibi loquentem:
Mandatum hoc quod ego pręcipio tibi hodie,
non supra te est,
neque procul positum,
nec in cęlo situm,
ut possis dicere:
Quis nostrum ualet in cęlum ascendere,
ut deferat illud ad nos,
ut audiamus atque opere compleamus?
Neque trans mare positum,
ut causeris et dicas:
Quis e nobis poterit mare transfretare
et illud ad nos usque deferre,
ut possimus audire et facere quod pręceptum est?
Sed iuxta te est sermo
ad meridiem duret.
atque istos tam effoeminato ocio assidue torpentes de improuiso mors occupat.
Neque enim diu uiuere queunt,
qui multo somno dediti marcent.
tument uultus lurido colore infecti |
putrescentia-que uiscera repente inuadens ualitudo dissoluere festinat.
Et quoniam nulla his cura fuit sanctis actionibus inuigilare,
quibus nixi in cęlum euolarent,
peccatis pręgrauati ad inferos descendunt.
Quod
non concessisset
uel concedere distulisset.
Sanctos ergo in auxilium nobis inuocemus,
quia in psalmo est scriptum:
Oculi Domini super iustos,
et aures eius in preces eorum.
Et Iacobus apostolus:
Multum ualet, inquit, deprecatio iusti assidua.
Plus potuit unius Moysi oratio quam multorum arma.
Illo nanque orante uictę sunt inimicorum copię,
quo tacente superabant.
Ad Elię prophetę preces cęlum dedit pluuiam et terra fructum,
cum trium annorum et sex mensium siccitate cuncta
nisi charitatem, quam omnibus debes, uiderit in te.
Illius quoque reproba in primis habetur oratio,
qui, quicquid petierit, non eo tendit, ut Deo placeat.
Nam siue pro corporis ualetudine
siue pro rebus uitę necessariis
aut pro quauis alia re orabimus,
semper ea fine orandum erit,
ut commodius ei, qui bona omnia tribuit, seruiatur.
Sed auari ideo orant,
ut terrena bona lucrentur,
ideo glorię cupidi,
ut ab hominibus
meruit habere.
Multa id genus exempla tibi de Scripturis possem proponere,
si in his recensendis occupari uellem.
Currentem per consueta uitia rotam affixo poenitentię paxillo sistere non uales,
si alii non pauci ualuere?
Serum est dices.
at etiam nouissimis datur denarius sicut primis.
et mulier duodeuiginti annos inclinata ad cęlestem medicum tandem
accedens extento dorso errigitur.
quoniam eum qui mortuos ad uitam excitat,
suam etiam infirmitatem quanuis chronicam
Proditum est in annalibus regum Iuda,
quod Palestini arcam Testamenti captam Azothum detulerint |
et in templo idoli Dagon collocarint.
protinus corruisse simulacrum dicitur |
et capite ac manibus fuisse truncatum.
Azothios quoque graui admodum ualetudine laborasse,
donec Israhelitis arca fuit reddita.
Arca ista typus Christi erat |
cuius corpus qui indigne contrectat,
Palestinus est;
qui in gulam male affectam mittere non metuit,
in templo Dagon illud collocat.
et cubiculum Sponsi ingressus pulchritudine eius capieris,
amore exardesces,
quanto-que illi propius accesseris passibus pii affectus fidelis-que
considerationis,
tanto magis ipso intelligentię lumine illustraberis.
ita ut alios quoque docere ualeas |
et errantes ad recti uiam reuocare |
et contradicentes refellere |
et Ecclesiam Dei ędificare.
ex quo grande tibi meritum gloriam-que comparabis.
iuxta illud:
docuit sequamur.
hanc diuitiis,
hanc rebus omnibus anteponamus.
Melior est acquisitio eius
Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Quinquaginta parabolae, versio electronica (), Verborum 13330, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - parabola] [word count] [marulmarquinqu].
Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Regum Delmatiae atque Croatiae gesta, versio electronica (), Verborum 4606, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [marulmarrdcg].
Marulić, Marko; Dante Alighieri (1450-1524; 1265-1321) [1510], Principium operis Dantis Aligerii de Fluentino sermone in Latinum conuersum, versio electronica (, Split), 138 versus, verborum 974, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - epica; poesis - versio; poesis - fragmentum] [word count] [marulmardante].
Baničević, Jakov (1466-1532) [1510], Epistula ad Stephanum Ponchierium, versio electronica. (, Augsburg), Verborum 143, Ed. Alexander Apponyi [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [banicjepisthel].
Baničević, Jakov (1466-1532) [1511], Epistula ad Alouisium Brengier (1511-04-29), versio electronica. (, Tübingen), Verborum 336, Ed. G. Amboise [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [banicjepist15110429].
Baničević, Jakov (1466-1532) [1512], Epistula ad Erasmum Roterodamum, versio electronica. (, Antwerpen), Verborum 283, Ed. P. S. Allen [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [banicjepist].
Kožičić Benja, Šimun (c. 1460 - 1536.) [1512], Simon Begnius episcopus Modrusiensis lectoribus bene vivere, versio electronica (), Verborum 274, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - ad lectorem] [word count] [begniusslectoribus].
Niger, Toma [1512], Doctissimo et integerrimo Marco Marulo nobili Spalatensi epistula, versio electronica (), verborum 720, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - epistula; prosa - dedicatio; prosa - paratextus] [word count] [nigertepistmarul].
Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1512], Epistula ad Aldum Manutium, versio electronica. (, Budim), Verborum 166, Ed. Eugen Abel Pierre de Nolhac [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15120914].
Baničević, Jakov (1466-1532) [1513], Epistulae anni 1513, versio electronica. (), Verborum 5324, Ed. G. Amboise [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [banicjepist1513].
Beneša, Damjan (1476-1539) [1514], Epistolae dedicatoriae ex opere de secundo bello Punico, versio electronica (, Lyon), verborum 1502, Ed. Rezar, Vladimir [genre: prosa - epistula dedicatoria] [word count] [benesadepistolaededic].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1515], Epistolae III, versio electronica (), Verborum 975, versus 33, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - elegia; prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepist].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1515], Ode in triumpho reuerendissimi atque amplissimi domini Ioannis de Lasko, archiepiscopi Gneznensis, de uictoria inuictissimi Sigismundi, Polonie regis, contra Moscos habito, versio electronica (), 60 versus, verborum 294, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - oda] [word count] [andreisfode].
Marulić, Marko (1450-1524) [1515], Iacobo Grassolario, iuris pontificii consulto, versio electronica (, Split), Verborum 274, Ed. Branimir Glavičić Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [marulmarepist15150426].
Marulić, Marko (1450-1524) [1516], Evangelistarium, versio electronica (), Verborum 155872, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmareuang].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
971. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 109 |
Paragraph |
Section]
972. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 110 |
Paragraph |
Section]
973. Baničević, Jakov. Epistulae anni 1513, versio... [page 145 |
Paragraph |
Section]
974. Beneša, Damjan. Epistolae dedicatoriae ex opere de... [page aiiv |
Paragraph |
Section]
975. Beneša, Damjan. Epistolae dedicatoriae ex opere de... [page bbiiiv |
Paragraph |
Section]
976. Andreis, Franjo... . Epistolae III, versio electronica [Paragraph |
Section]
977. Andreis, Franjo... . Epistolae III, versio electronica [Paragraph |
Section]
978. Andreis, Franjo... . Ode in triumpho reuerendissimi... [page 35 |
Paragraph |
Section]
Spargite flores.
Buccina Triton uiridisque Nereus
Personet concha, pariter, falaces
35 Filię, longas choreas relicto
Ducite ponto,
Tuque, Troianę modo rapte in Idę
Vallibus, largum, puer, adde uinum,
Da Maroneum, potius uetustum
40 Funde Falernum.
Lesbios pleni sapiant racemos
Canthari, uel quę Corybantes edunt,
Massica antiquis resignata uasis
Consule
979. Marulić, Marko. Iacobo Grassolario, iuris... [Paragraph |
Section]
980. Marulić, Marko. Iacobo Grassolario, iuris... [Paragraph |
Section]
981. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
Liber I.
982. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph |
Sub2Sect | SubSect | Section]
983. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph |
Section]
984. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
985. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
986. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
987. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
988. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
989. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
990. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
991. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
992. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
993. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
994. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
995. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
996. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
997. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
998. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
999. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
1000. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
Bibliographia locorum inventorum
Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Dauidias, versio electronica (), 6765 versus, verborum 45407, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [marulmardauid].
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Last
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.