Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: Pro?Eth?[EI].* Your search found 5813 occurrences
First 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 2001-2100:2001. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 252 | Paragraph | Section] affuerant, non eadem de eidem affirmabant; sed ut quisque aut in alterutram partem studio propensior erat, aut reminiscebatur. Et auditu quidem, ut quaeque pars fabularum expers in ipsis est, ita minus iucunda fortasse videbitur. quicumque autem et praeteritas res, et, quantum humano consilio licet, etiam futuras, praeteritis similes, considerare, planeque inspicere voluerint, his, dum illa utilitatem pariant, satis erit; emolumentumque potius, quod semper idem fit, quam spectaculum, quod in
2002. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 252 | Paragraph | Section] in alterutram partem studio propensior erat, aut reminiscebatur. Et auditu quidem, ut quaeque pars fabularum expers in ipsis est, ita minus iucunda fortasse videbitur. quicumque autem et praeteritas res, et, quantum humano consilio licet, etiam futuras, praeteritis similes, considerare, planeque inspicere voluerint, his, dum illa utilitatem pariant, satis erit; emolumentumque potius, quod semper idem fit, quam spectaculum, quod in praesenti tantum oblectet, in scribendo cogitamus. Ac carum quidem rerum,
2003. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 254 | Paragraph | Section] et ita suam orationem instituit, ut vel optimae poesi solutam orationem faciat, propter suadelam illam et venustatem, ac ad summum usque perductam voluptatem. qui ne illas quidem maximas, quas diximus, et praeclarissimas dicendi virtutes omisit, praeter genus illud certaminibus. aptum idque sive quod natura ab eo dicendi genere abhorrebat, sive quod suis quibusdam rationibus adductus, sponte illud, tamquam historiis minime accommodatum, contempsit. is enim, neque concionibus multis, neque aliis
2004. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 254 | Paragraph | Section] distinguunt, poetica prorsus utitur licentia. Plurimas etiam in eo figuras invenias, quae personarum apostrophis, temporum commutationibus, et localium notationum discrepantia, a communi consuetudine sint deflexae, ac soloecismorum speciem praeferant. Praeterea, quot in ipso res videas pro corporibus, et corpora vicissim pro rebus sumi? In enthymematibus vero, in quibus interpositiones cum multae sint, longo intervallo consecutionem suam recuperant, adsunt tortuosa illa et perplexa, et inextricabilia,
2005. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 255 | Paragraph | Section] maiorem in modum peto, ut susceptum a nobis consilium perpendant. nihil enim nos aliud conamur, quam ut characterem Thucydidis ostendamus, ac simul omnia animadversione digna, quae illi contigerint, comprehendamus. quae omnia cum facimus, nihil omnino, praeter eorum qui ad huius se viri imitationem componere volunt, utilitatem, propositum habemus. Itaque in ipso statim prooemii exordio hac utens propositione, Bellum scilicet Peloponnesiacum, de quo scripturus erat, omnium, quae antea gesta essent,
2006. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 256 | Paragraph | Section] putabant, deiecti animo tamquam adversus Lacedaemonios pugnaturi. Detracta hac tota circumscriptione, reliqua omnia nominibus ac figuris maxime accommodatis comprehendit, neque ullam, prope dixerim, aut ad dictionem, aut ad res spectantem virtutem praetermisit. quas quidem virtutes denuo enumerare nihil necesse est. In septimo autem libro extremam Atheniensium et Syracusanorum navalem pugnam narrans, sic et verbis et figuris in explicandis rebus usus est:
2007. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 258 | Paragraph | Section] magno clamore incitarent, utque, si umquam alias, nunc maiore studio ac contentione pro incolumi in patriam reditu elaborarent: Syracusanis vero ac sociis pulchrum videretur, prohibere ne sui fugam caperent, sed vincendo suam quisque patriam honestaret. Praeterea vero duces ipsi utriusque partis, si quam navem nulla necessitate coactam cedere animadvertissent, trierarchum nomine appellabant: atque Athenienses quidem ita percunctabantur, num terram inimicissimam magis hospitalem, quam mare non
2008. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 261 | Paragraph | Section] subsequuntur, similia sunt:
2009. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 261 | Paragraph | Section] χαλεπαίνων πιστὸς ἀεί, ὁ δ᾽ ἀντιλέγων αὐτῷ ὕποπτος. Hoc est; Tuto insidiari,
rationabilis avertendi exitum praetextus habebatur suspectus . In his rursus illud
incertum est, cui vocabulum
2010. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 264 | Paragraph | Section] praestantia superarentur, audacter ad res gerendas aggrediebantur. at illi, tum prae horum contemptu, quod longius providerent, tum quia non oportebat ea quae consilio agere licet, facto aggredi, incauti magis opprimebantur. Possem equidem multis praeterea exemplis perspicuum facere, hunc nostrum, cum communem usitatamque dicendi formam in narrationibus retinet, maiorem laudem mereri; tum vero, cum abducit a consuetudine sermonem, ac ad peregrina quaedam vocabula, et quasi per vim figuras fertur,
2011. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 269 | Paragraph | Section] iustam delegerint. Nam siqua alia est Atheniensium laus, haec sane in primis est maxima, quod omnibus in rebus, atque adeo temporibus, deos duces secuti sunt, neque sine vaticiniis aut oraculis quidquam perficere voluerint. Cum vero Melii dicerent, se, praeter deorum auxilium, Lacedaemoniis quoque confidere; quos, si nullam aliam ob rem, certe ob verecundiam affuturos crederent, neque passuros ut qui propinqui essent, perirent; ita Atheniensem impudentius inducit respondentem:
2012. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 269 | Paragraph | Section] homines iusta sint, communi naturae lege iudicari; quae quidem lex eam vim habeat, ut
iis aliquis imperet, quos
2013. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 269 | Paragraph | Section] imperet, quos
illas quae tertio libro a Theone et
Diodoto de Mytilenaeorum civitate sunt habitae; neque Hermocratis Syracusani ad
Camarinaeos; neque Euphemi Atheniensis legati, quae huic est adversaria; neque alias,
quae his sunt consimiles, conciones laudo. alias praeterea, quae ad eandem dicendi
formam sunt elaboratae, nunc enumerare non placet. Sed ne cui videar res dicere
eiusmodi, quas demonstrare nequeam, cum multa alia, quibus fidem orationi meae
facerem, afferre queam; ne tamen longius excurrat oratio,
re ob calamitates
molestia afficiebantur; ut quorum regionis pars optima a Lacedaemoniis vastata esset,
ac pestilentia non exigua multitudo interisset; quique harum calamitatum caussam,
quod ipse belli suspiciendi auctor exstitisset, in eum conferebant. praeterea non hac
dicendi figura, quae reprehensionem habet; sed illa, qua deprecatio continetur,
utendum erat. non enim multitudinis lacessere atque irritare iracundiam, sed placare
ac mitigare, oratoris est munus. Deinde adiungit his sententiam
vel in explicandis rebus opportunis, vel in amanda patria, vel
in pecunia contemnenda . Mirum mihi sane videatur, Periclem, omnium qui tunc essent
oratorum maximum, ignorasse, quod mediocribus etiam ingeniis satis est exploratum;
eorum qui se praeter modum laudant, orationem auditoribus esse permolestam: idque in
illis praesertim concionibus, quae vel in iudiciis, vel ad populum habentur: in
quibus non praemiis, sed de poenis est periculum. tum enim non solum aliis molestiam,
verum
rebus praesentibus colligimus; quam spei, cuius tota vis in rebus futuris est posita.
Iam vero illud etiam consideravi, cum illorum in se iram, propter praesentes
calamitates concitatam, mitigare vellet, quarum quidem calamitatum partem maximam
praeter opinionem, praeterque expectationem subibant; ac hortaretur ut fortiter atque
ita ea mala ferrent ne civitatis dignitatem labefactarent; ac, rerum privatarum
dolore deposito, de communi salute essent solliciti; deinde oratione percurrens,
illos,
colligimus; quam spei, cuius tota vis in rebus futuris est posita.
Iam vero illud etiam consideravi, cum illorum in se iram, propter praesentes
calamitates concitatam, mitigare vellet, quarum quidem calamitatum partem maximam
praeter opinionem, praeterque expectationem subibant; ac hortaretur ut fortiter atque
ita ea mala ferrent ne civitatis dignitatem labefactarent; ac, rerum privatarum
dolore deposito, de communi salute essent solliciti; deinde oratione percurrens,
illos, cum tam firmum in
ne civitatis dignitatem labefactarent; ac, rerum privatarum
dolore deposito, de communi salute essent solliciti; deinde oratione percurrens,
illos, cum tam firmum in mari imperium tenerent, neque a Persarum rege, neque a
Lacedaemoniis, neque ab ullo praeterea hominum genere, regno spoliari posse; quarum
rerum fides non praesens, sed futura erat; non in providentia, sed in spe vim suam
obtinens; horum omnium postea oblitus, non iam eos ullam in spe, cuius in dubio vis
sit posita, fidem vult habere.
qui resistunt, reprehensione sunt digniores. equidem idem, qui antea,
sum, neque a mea sententia discedo: vos vero inconstantes; qui, antequam detrimentum
ullum sustineretis, mihi assentiebamini; nunc vero, calamitate accepta, consilium
mutastis . Praeterea illa etiam:
αἰτιᾶσθαι, ὅςτις ἂν μαλακίᾳ ἐλλείπῃ, καὶ τῆς μὴ προσηκούσης μισεῖν τὸν θρασύτητι ὀρεγόμενον
μισεῖν τὸν θρασύτητι ὀρεγόμενον
2023. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 274 | Paragraph | Section] fulmina quaedam
verborum, et pulchritudinem, et vim, et magnificentiam, et acrimoniam habent; suntque
affectibus ad concertationes accommodatis referta; quibus quidem et in foro, et in
concionibus, et in amicorum collocutionibus, locus esse potest. Praeterea ad haec
quoque accedunt:
quem omnes
suspicamur: ac, ut mihi quidem videtur, non ob eam caussam, ut Leontinos in sedem
suam reducant, sed ut nos potius e sede nostra abducant . Frigida haec adnominatio
est, neque ullum movet affectum, sed affectationem potius ostendit. Haec praeterea
perplexa; quae figuras habent intricatas:
δέ
quod me non iam
perditum, sed socium habens, non destitutus pugnabit. cogitet item, Atheniensem nolle
ulcisci inimicitiam Syracusanorum . Haec sane et puerilia, et nimium studiose
conquisita, et iis quae aenigmata vocantur, obscuriora sunt. Illa praeterea:
sunt.
Nunc MG: Alii de Thucydide quae
dixerint.
Alii de Thucydide quae dixerint.
non ab re fuerit, ea etiam persequi, quae de ipso non nulli dixerunt; ne quid
praetermittere voluisse videamur. Ac neque civilibus certaminibus, neque familiaribus
collocutionibus hanc illius dicendi formam convenire, omnes, sana mente praediti,
fatentur. Sed sunt sophistae quidam haud obscuri, qui ad populares quidem se
vetustarum, et poeticarum, peregrinarumque dictionum usus; hyperbata, et
perplexitates quaedam, sententiae breves, quae paucis plurimarum rerum
significationem comprehendant; in quibus redditiones, quae priori particulae
respondeant, longe petuntur: praeterea rudes atque a naturali connexione abhorrentes
quaedam figurae, quae vix in ipsa arte poetica ullum reperiant locum: ex quibus illa
in oratione obscuritas exsistit, quae tum omnes venustates corrumpit, tum orationis
virtutibus
τὰ λοιπὰ τῶν πραγμάτων ἐκεῖνος
περιβαλλόμενος πρὸς ὑμᾶς ἐπλάττετο, ὑμεῖς καλῶς ποιοῦντες τοὺς καρποὺς ἐκομίσασθε
addo de crudelitate, qua Philippus contra eos quos
umquam superavit, usus est, quamque alii etiam experti sunt; humanitatis autem, quam
ille apud vos simulabat, qua reliquas sibi res subiecit, vos, quod faustum felixque
sit, fructum tulistis . Praeterea ubi eos qui res Philippo prodidissent, omnium
Graeciae calamitatum auctores fuisse ostendit; haec ad verbum scribens
conscripsisse; nostri vero,
qui post eramus futuri, nullam rationem habuisse dicamus? Neque vero omnem Thucydidis
orationem, tamquam inutilem e foro atque iudiciis eiiciendam esse putamus; sed eam
quidem partem, quae in narrationibus consumitur, praeter pauca quaedam mirabiliter
adhibitam, atque ad omnes usus accommodatam, confitemur: eam vero quae conciones
habet, non plane omnem ad imitandum idoneam esse; et quae eiusmodi est, facilem
quidem omnibus ad intelligendum esse, sed imitatione
ueniet nisi petis et ipse
huic: non te sacrati dedecus arui
(adhibita argumentis meis, quum Illustrissimae
Amplitudinis Vestrae, tum etiam Illustrissimae cardinalis Augustani authoritate,
qui itidem scripserat ad me de hoc ipso negotio) nihil omnino pro meis viribus
rationum earum in hac harena praetermisi, quibus arbitratus sum id me
controversia ad optatam compositionem tantorum cardinalium auspiciis
existimationeque adiutum posse deducere eundemque doctorem Illicinum in
pristinam gratiam praesulis sui restituere. Nec multos
quibus arbitratus sum id me
controversia ad optatam compositionem tantorum cardinalium auspiciis
existimationeque adiutum posse deducere eundemque doctorem Illicinum in
pristinam gratiam praesulis sui restituere. Nec multos dies praeterire passus ad
litteras Reverendissimae Amplitudinis Vestrae (quas quidem habeo iucundissimas)
largiore epistola respondi obiter eandem edocens de utriusque ingenio ac
moribus, de causis ipsorum controversiae, de difficultatibus
exitio fuit; siquidem morsus,
qui ex vero trahuntur, gravius premunt et altius infinguntur. Superbi sunt
potentiorum animi et aequari deorum potentiae volunt, quos facile dicendi
libertate irritaveris, adulationibus conciliantur, silentio praetermittere
tutissimum est. Quamquam summa tua quidem auctoritas et candor animi tui
vehementer me permoveat ac sane vehementius ceteris omnibus; interim tamen abs
te peto concedas hoc mihi nec moleste feras; dum tibi probem causas a
virtutem meminisset, ac
litterarum mandasset monumentis. In nostra vero tempora, siquidem fere omnia
labuntur in deterius, ista infelicitas latius dimanavit. Vix reperias quemquam
eminentiorem, qui non studeat privatis commodis publicis praetermissis, aut ista
fluxa et inania famae non anteponat et immortalitati. In hoc Stoici videri
volunt non commiserescendo malorum ullius, et cum Catone sentiunt, quem dicere
solitum accepimus, hoc turpe verbum vincat utilitas.
favore vulgi,
omnes tuas opes, quod imprimis magnanimum virum decet, profundis ad pios tantum
usus et salutaria opera. Cuius rei signum nulli sumptus immodici, non apparata
splendide convivia, non gravis abacus multo auro et argento, non pretiosa
supellex, nulli stipatores, neque longus ordo famulornm; omnia mediocria pro
fortuna, nisi quod quaedam etiam intra modum; tantum autem abest, ut opes
accumules atque defodias, ut saepius obstrictus sis aere alieno. Breviter
in opibus non admodum magnis
laudabiliter temperas; nec dubium, si multo maximae obtigissent, quin praestares
eandem pietatem atque magnitudinem animi. Ceterum in hac praeclara tuae virtutis
foecunditate si quid indicavero, quod abs te praetermissum esse videatur, quod
tamen tuis laudibus non officiat, receptum autem et usitatum possit aliquam
accessionem ad gloriam addere: nolim aegre feras; nam in rebus humanis nihil tam
perfectum est, quin possit esse perfectius;
molem sustineas administer orbis terrarum principis: adnitendum tibi magnis
viribus putamus, cogitandum etiam die ac nocte, ut vocationem tuam fideliter
impleas, respondeasque hominum expectationi, iam pridem de te conceptae, nulla
culpa praetermissi officii. Quod integre praestare mortalem hominem, nisi Dei
spiritu afflatus sit, difficilius est, quam quisquam existimat. Vix invenies,
ulli unquam prospere cessisse, qui provinciam aliquam inconsulto aggressus fűit.
prepravljeno iz "grandis“ , non ut Solimanus pater
dissimulator, sed ex professo haeres, et alumnus faedifrago bello Venetis Cyprum pene
totam *** totam *** Famagustam Z: totam praeter
Famagustam D Famagustam jam anno ante ademerat, rebusque secundis
elatus classem innumerabilem ex Helesponto, et aliis tam Aphricae, et Asiae, quam
Europae natalibus natalibus Z:
necessariis reliquum classis instruitur Alli Bassa emenso bis
in eundo, et redeundo Carpathio cum delectis sexaginta triremibus praesidioque cum
anona Leucosiae dimisso, ad Calendas Iunii rediens, pene trecentas alias levioris
pernicitatis naves praeter onerarias sub altero ductore Pertavú nominato optime
munitus offendit, easque in Christianorum damna praesertim Venetorum educit. Fama apud
nostros de hujusmodi classe crebrescebat, trepidabaturque passim a nostris. Turcae
vero in confinibus in
suam una cum Hispaniarum Rege
Philippo II contra Turcas optimis conditionibus vix post Idus Maii protraxit protraxit Z: pertraxit D . Segniter
quidem ea confoederatio compacta est cum ab anno praeterito de ea captum fuerit
tractari in causa fuerant suspitiones seditionum captum fuerit....seditionum Z: captum facit tractari. In causa fuerant
suspiciones conditionum. . Classis Veneta erat
cum nobilissimis aedibus succendit, et inde
delitiosissimam Cretici litoris oram cum aliquot interioribus pagis funditus delevit
abductis ultra mille captivis. Zacyntum, et Cephaloneam cladibus innumeris affecit,
suburbia, et pagos concremavit, et incolas praeter paucos in arcibus inclusos in
servitium abduxit. Corcyrae portus, et litora, ac vicos, quamvis non impune vexavit.
Triremium nostrarum Barbadicam Jadertinam, et Tronam vix elapso Chersano Nicolao
Drasio dum hostilem explorarent classem deinde etiam
In Epiro Alchinium, quod ab exercitu necquicquam
oppugnabatur per deditionem a Sarra Martinengo servari non posse praevidente recepit.
Antibarim quoque nullis prorsus vexatam armis simili deditione suscepit, in hoc tantum
fide servata, quod Sarram et Praetores Alchiniensem, et Antibarensem cum paucis
Ragusii exponi fecit. Caeteros tum milites, tum oppidanos praesertim qui abire juxta
condictum volebant captivos remigio addixit. Quin et Alchiniensium plerique eo ***
ad beneficia Virginis Dei Matris ob
mirificam in exquiliis nivem recolenda convenire. Dum igitur ibi de mane sacra fiebant
innuit Dum...innuit Z: Dum igitur ibidem de
more sacra fierent innuit D Praetor Vicario Episcopi, ut populum
perterritum, ac trepidantem cohortaretur esse bono animo, Vicarius alteri sacerdoti id
mandavit. Ille se excusans ispravljeno iz
"exscusans“ Archidiaconum
aliud D: alium Z quisque pro suo
ingenio. Inter coeteros quidam vanitatibus praesagiorum intendentes vel forsan
naturali causa moti ad desperationem populi augendam testabantur aves albas simillimas
praeter colorem Pico Martio, nunquam apud nos prius visas (quarum greges illis diebus
in canali nostro, et circa civitatem videramus, modo natantes in mari solum versari,
modo avolantes in insulam vineas depascere) usque ab Euxino Ponto venisse, et
e manibus res suas
deturbare, alii capsas ad portas instruem congerere alii aliis impedimento esse;
miserabile erat spectaculum; ita ut in ipso actu senior quidam collacrymans
diceret: Haec facies Trojae cum caperetur erat. Praetor autem quamvis familia Venetis
dimissa non multam suppelectilem secum aduxisset, tamen et ipse famulam cum universis
rebus super navigium in
pro se reservabat. Adventante vespere crebrescebant crebrescebant Z: crescebant D rumores varii, et
incerti. Mulieres trepidae per urbem cursitabant rogantes se emitti in navigia, et in
silvas. Tandem Praetor exoratus sub crepusculum eas dimisit, et postero die mitius
agens aperuit portas urbis, ut emitti possent impedimenta in navigia, quae in ancoris
stabant. Omnes demum, qui abire voluerunt vela ventis dedere sexto Idus Augusti. Non
est omittendum,
exemplo parcendum est et eis, quamvis Narentani
aliquibus eorum non pepercerint. Nam captos ex insidiis oportuit argento redimere.
Post eorum fugam altera die venerunt duo Apostatae ejusdem ordinis, non tamen ejusdem
provinciae, qui auferre ornamenta pretiosa ab eadem imagine nitebantur, quos remisimus
unde venerant, vacuos, et si erubescentiae compotes fuerunt erubescentes. Sed haec
missa facio. Ad rem pergo. Nostri, qui rectum cursum navigando tenuerant omnes
incolumes primo die Pharum, altero Jadram
iz nisi
sunt, quam clamor vigilum hostes adesse nuntiaverit. Vigiles tametsi praeadmoniti cum
toto pago a Civitate fuerant de adventu Noviensium in Julianam, tamen obdormierant, et
adventum non senserant, sed postea expergefacti post terga praetereuntium inimicorum
acclamantes, statim se sub latibulis silvarum abdiderant, in dormitione quidem
criminosi, sed in acclamatione multis multis
Z: multi D salubres.
sedes sine praesidio reliquerant.
Itaque praedatores totum illud *** illud ***
depopulati Z: illud Rus depopulati D depopulati 50 animas abduxere,
quarum nulla fuit nisi, vel puerilis, vel foeminea praeter Simonem Simoneti. Tres
senes, quorum unus
iis Z: his D , quae in
Blattensi rure ab hostibus gesta fuerant fuerant hostibus Z: fuerant inter nos luctus deinde etiam tumultus exoritur.
Universi enim rurales, sub praetextu invisendi suos, et colligendi, si quae
superfuerant hostibus D [hostibus] abire decreverunt. Fuit quidam ex
ordine clericali, qui tanquam praesagiens aliquid novi futurum tunc primum armatus
ense, lancea, et arcu ignivomo (Deum
laborans cum multa familia, et perexiguo viatice invitus cum caeteris
navigaverat Jadram versus, et simul cum litteris tradidit etiam sex massas fili
sericei sericei: sericini
albi minimi pretii in signum (ut reor) ignotae alicujus significationis. Tum vero iis
acceptis nuntiis terror omnes nostros invasit. Ipse Praetor palam, et absque
dissimulatione deserendam esse urbem nec expectandum hostem nimium praepotentem
etiam sex massas fili
sericei sericei: sericini
albi minimi pretii in signum (ut reor) ignotae alicujus significationis. Tum vero iis
acceptis nuntiis terror omnes nostros invasit. Ipse Praetor palam, et absque
dissimulatione deserendam esse urbem nec expectandum hostem nimium praepotentem
ajebat. Archidiaconus hortari omnes esse bono animo, et etiam ostendere litteras
Antonii Paletini cum illo filo albo
Trinitatis aedem Sanctae Trinitatis Z:
Sanctissimae Trinitatis Ecclesiam D processum fuisset dum ibi quoque
fierent sacra, supervenit de Sabioncello Helius Cervinus Bona nobilis Ragusinus, quem
Praetor a sacris in Praetorium deduxit. Ibi paulisper simul remotis † testibus testibus Z: arbitris D collocuti
digressi sunt ab invicem, hic in Praetorio remansit, ille reversus est ad
Sabioncellum.
aedem Sanctae Trinitatis Z:
Sanctissimae Trinitatis Ecclesiam D processum fuisset dum ibi quoque
fierent sacra, supervenit de Sabioncello Helius Cervinus Bona nobilis Ragusinus, quem
Praetor a sacris in Praetorium deduxit. Ibi paulisper simul remotis † testibus testibus Z: arbitris D collocuti
digressi sunt ab invicem, hic in Praetorio remansit, ille reversus est ad
Sabioncellum. Tamen Cervinus
Helius Cervinus Bona nobilis Ragusinus, quem
Praetor a sacris in Praetorium deduxit. Ibi paulisper simul remotis † testibus testibus Z: arbitris D collocuti
digressi sunt ab invicem, hic in Praetorio remansit, ille reversus est ad
Sabioncellum. Tamen Cervinus Bona Bona upisano
iznad teksta interroganti Vincentio Roseneo de imminentibus periculis
subridens responderat: Omnia bene caedent
remansit, ille reversus est ad
Sabioncellum. Tamen Cervinus Bona Bona upisano
iznad teksta interroganti Vincentio Roseneo de imminentibus periculis
subridens responderat: Omnia bene caedent si Praetor abibit. podcrtano Z Nos sacrificium prosecuti
circumlustrata urbe etiam tertio iteravimus Missae sacrificium in omnium Sanctorum
aede ante mirificam V. Mariae [aedem] scriba
procul a Civitate 15 millia passuum. Apparati sacris deinde
corpora curavimus. Vincentius Roseneus fratri retulit, quae audierat a Cervino Bona.
Ille suspicatus dolo semina terrorum seri succensus quodam calore iracundiae plura
animo volvebat, cum in aula praetoria sensit esse de annona publica gratuitis
militibus gratis partienda contentionem inter Praetorem, et aliquos nostratium, illo
nolente distribui iis autem negantibus posse vivere inclusis manibus praesertim
ruricolis
a Cervino Bona.
Ille suspicatus dolo semina terrorum seri succensus quodam calore iracundiae plura
animo volvebat, cum in aula praetoria sensit esse de annona publica gratuitis
militibus gratis partienda contentionem inter Praetorem, et aliquos nostratium, illo
nolente distribui iis autem negantibus posse vivere inclusis manibus praesertim
ruricolis nisi succurratur succurratur Z:
succurretur D eis. Accessit Archidiaconus, et pedetentin se
nolente distribui iis autem negantibus posse vivere inclusis manibus praesertim
ruricolis nisi succurratur succurratur Z:
succurretur D eis. Accessit Archidiaconus, et pedetentin se quasi
arbitrum inter eos immisit. Mox Praetorem seorsum interrogavit, cujus esset
sententiae, vitandi ne an tentandi prepravljeno iz tendandi fortunam. Respondit ille, fugiendi si vis
major *** major ***. Cui Z: maior ingruerit.
Respondit ille, fugiendi si vis
major *** major ***. Cui Z: maior ingruerit.
Cui . Cui ergo, inquit, relinques anonam? Hostibus ne? Satius esset
ante fugam neminem ex suis famelicum circa se habere. Demum acquievit Praetor dietim
partiri aliquot
sextarios D:
sextaria Z , et conscribi nominatim
quemque D: quenquam Z , ut si ea partitio
Illustrissimo Senatui Veneto grata non fuisset ab unoquoque pretium repeteretur.
Accepta libentissime hac conditione, et occupatis caeteris in partiendo, solus
Archidiaconus remansit cum Praetore, per tres horas in ejus cubiculo, ubi eum enixe
rogavit, ne cogitaret ullo pacto de fuga etiam caeteris omnibus fugientibus. Objecit
suadenti duo, alterum quod ipse quoque Archidiaconus fugam moliretur, et ostendit
cymbam
ne octo quidem velis posset resisti, tum propter
pugnatorum paucitatem, tum etiam propter murorum debilitatem. Illico jussu
Archidiaconi prepravljeno iz
Archidiaconus lembus exoneratus sub oculis Praetoris scissa rimula
immersus fuit; Deinde omnem multitudinem virorum ipsemet conscripsit, et numeravit, et
inventi sunt circiter ducenti, et quadraginta
multitudinem virorum ipsemet conscripsit, et numeravit, et
inventi sunt circiter ducenti, et quadraginta
me tanti agnosco. Tu tamen perge orationibus vacare. Et iis dictis imperato ei
silentio statim se ab ea subtraxit. Paulo post Vincentius Roseneus pene exanimis
accurrit ad fratrem, prodimur,inquiens, heu prodimur, excavatur foramen in turri nova
Praetoris, clauso omni aditu, ne cerni possit, et inde sub primis tenebris egressurus
est Praetor cum suis. Similiter et plerique alii indignabundi eundem Archidiaconum
eisdem verbis conveniunt, et quid opus est facto rogant. Silere eos jussit pollicitus
silentio statim se ab ea subtraxit. Paulo post Vincentius Roseneus pene exanimis
accurrit ad fratrem, prodimur,inquiens, heu prodimur, excavatur foramen in turri nova
Praetoris, clauso omni aditu, ne cerni possit, et inde sub primis tenebris egressurus
est Praetor cum suis. Similiter et plerique alii indignabundi eundem Archidiaconum
eisdem verbis conveniunt, et quid opus est facto rogant. Silere eos jussit pollicitus
facillime huic malo mederi si ipsi temperarent ab asperitate verborum. Forte incidit
Archidiaconum
eisdem verbis conveniunt, et quid opus est facto rogant. Silere eos jussit pollicitus
facillime huic malo mederi si ipsi temperarent ab asperitate verborum. Forte incidit
Archidiaconus in Jacobum Scapaneum vices Cancellarii gerentem ipsius praetoris
fidissimum, et pernecessarium. Hunc perconctatus quid novi Marcus Parsiza Parsiza Z: Prasiza D nuper de
Ragusio attulisset? Quamvis sibi non esset ignota ejus
publice enim dixerat,
se ferre literas quod 80 Triremes Rhodi custodia erant venturae ad nostri
depopulationem, et in itineris medio, quod ea velorum multitudo conspecta fuerat ad
Epidaurum vetus, et prope diem hic affutura erat, et iccirco idem Iacobus ex Praetorio
egrediebatur, ut specularetur e maenibus si quod usquam velum appareret, et
Archidiaconus id coniiciebat. Tamen occasionem diutius cum eo colloquendi nectebat.
Caepit Jacobus diversa respondere, et ambages quasdam intereundum
erant Z: essent D ad scalas ligneas Xenodochii
juxta portam Australem, care frater (dixit Archidiaconus) num credis me nuntiorum quae
allata sunt quicquam latere? Scio 80 vela hostilia expectari, scio te exivisse
Praetorio speculandi causa, scio perforatam esse turrim Praetorii. Scio vos primis
tenebris recessuros celoce Perastina hic in valle praeparata. Et quamvis omnia optime
noverim, tamen non aegre fero a te mihi
ad scalas ligneas Xenodochii
juxta portam Australem, care frater (dixit Archidiaconus) num credis me nuntiorum quae
allata sunt quicquam latere? Scio 80 vela hostilia expectari, scio te exivisse
Praetorio speculandi causa, scio perforatam esse turrim Praetorii. Scio vos primis
tenebris recessuros celoce Perastina hic in valle praeparata. Et quamvis omnia optime
noverim, tamen non aegre fero a te mihi
tenebris recessuros celoce Perastina hic in valle praeparata. Et quamvis omnia optime
noverim, tamen non aegre fero a te mihi
verba dari D: vervadari Z ; imo cum te fidelissimum
Praetori experiar tanto magis amo, quanto ornatiorem fidelitate comperii. Per hunc
ergo meum in te amorem, et per tuam fidem te obtestor refer Praetori non tantum me
unum sed universam Civitatem esse consciam, et nuntiorum et consiliorum ejus,
precareque illum ne hinc omnino, vel solum prepravljeno iz simul ne clam recedat, simulque juravit
sed universam Civitatem esse consciam, et nuntiorum et consiliorum ejus,
precareque illum ne hinc omnino, vel solum prepravljeno iz simul ne clam recedat, simulque juravit se haec tum
nostrae, tum Praetoriae salutis salutis esse
locutum Z: salutis causa locutum esse locutum. Ad haec admirabundus
ille defixo in terram obtutu nihil aliud respondit, nisi se libenter Praetori omnia
relaturum. Vix
se haec tum
nostrae, tum Praetoriae salutis salutis esse
locutum Z: salutis causa locutum esse locutum. Ad haec admirabundus
ille defixo in terram obtutu nihil aliud respondit, nisi se libenter Praetori omnia
relaturum. Vix eis ab invicem digressis Praetorium patuit omnibus. Archidiaconus
conquisitus tandem ad Praetorem in cubiculum secretius admittitur. Ibi Praetor multis
verbis conquestus de communibus infortuniis rogare eum suam sententiam
salutis esse
locutum Z: salutis causa locutum esse locutum. Ad haec admirabundus
ille defixo in terram obtutu nihil aliud respondit, nisi se libenter Praetori omnia
relaturum. Vix eis ab invicem digressis Praetorium patuit omnibus. Archidiaconus
conquisitus tandem ad Praetorem in cubiculum secretius admittitur. Ibi Praetor multis
verbis conquestus de communibus infortuniis rogare eum suam sententiam cepit. Statim
respondit non esse causam, cur a pristina
salutis causa locutum esse locutum. Ad haec admirabundus
ille defixo in terram obtutu nihil aliud respondit, nisi se libenter Praetori omnia
relaturum. Vix eis ab invicem digressis Praetorium patuit omnibus. Archidiaconus
conquisitus tandem ad Praetorem in cubiculum secretius admittitur. Ibi Praetor multis
verbis conquestus de communibus infortuniis rogare eum suam sententiam cepit. Statim
respondit non esse causam, cur a pristina opinione recedat. Tum Praetor literas de
Ragusio
Ad haec admirabundus
ille defixo in terram obtutu nihil aliud respondit, nisi se libenter Praetori omnia
relaturum. Vix eis ab invicem digressis Praetorium patuit omnibus. Archidiaconus
conquisitus tandem ad Praetorem in cubiculum secretius admittitur. Ibi Praetor multis
verbis conquestus de communibus infortuniis rogare eum suam sententiam cepit. Statim
respondit non esse causam, cur a pristina opinione recedat. Tum Praetor literas de
Ragusio ostendit. At earum significatione,
Archidiaconus
conquisitus tandem ad Praetorem in cubiculum secretius admittitur. Ibi Praetor multis
verbis conquestus de communibus infortuniis rogare eum suam sententiam cepit. Statim
respondit non esse causam, cur a pristina opinione recedat. Tum Praetor literas de
Ragusio ostendit. At earum significatione, tanto majorem animum capiendum esse
Archidiaconus contendebat, cum certo sciatur classem substitisse, et latrones tantum
facturos excursionem. Cum Praetor
recedat. Tum Praetor literas de
Ragusio ostendit. At earum significatione, tanto majorem animum capiendum esse
Archidiaconus contendebat, cum certo sciatur classem substitisse, et latrones tantum
facturos excursionem. Cum Praetor Rhodiensem custodiam in nos venire altercaretur. Hic
autem post muros saxeos nos tutiores fore astrueret, quam hostes ligneis in navibus.
Altercantibus eis supervenit cum aliis multis Joannes Baptista Rosaneus Pater
Archidiaconi, vir octoginta tres
Hic
autem post muros saxeos nos tutiores fore astrueret, quam hostes ligneis in navibus.
Altercantibus eis supervenit cum aliis multis Joannes Baptista Rosaneus Pater
Archidiaconi, vir octoginta tres annos natus, qui cum vehementer laboraret, ne Praetor
destitueret Urbem, tale ab eo tulit responsum. Pater mi tu aetatem tuam vixisti, sine
me quoque meam vivere. Cum igitur nequaquam ab eo divelli posset, quin de fuga
cogitaret cepit Archidiaconus cum eo agere [vel]
lacrimae obortae sunt totis oculis nec ejulatum continere valuit
ingemiscens se proditoris loco haberi ab eo quem pro Principe agnosceret, et de cujus
salute non minus, quam de sua, et Patriae sollicitus erat. Ex hoc actu commoveri visus
est et Praetor, caepit igitur fidentius se gerere sciscitans quonam modo posset palam
abire absque periculo tumultus a plebe excitandi. Ad hoc respondit: Si universam
multitudinem ad concionem evocaveris, et collaudata ejus allacritate te desiderare cum
eis
Non defuere, qui clamitarent
satius esse Oratores mittere
hoc negotio Z: hoc ultimo negotio D negotio habere
Oratorem, quam alium
negotio habere
Oratorem, quam alium
est munus suam urbem tueri, Praetor est loco
Principis. Perduelionis est censendus reus, qui Principem impediat, ne praesidium suis
afferat. Universi acclamarunt rite consuli, nec quemquam esse impedimento, sed
opportere accelerare. Tum Archidiaconus ad Praetorem conversus magnifice inquit Rector
abeunte te non est aequum relinquere urbem sine capite. Constitue aliquem, qui tuas
vices gesturus sit. Ille eum intuens te inquit
Ille eum intuens te inquit
constituo D: constituto Z tibi curam totius
insulae demando. Inter alios ibidem congregatos aderat quidam rabula dicax et
seditionum auctor ipsi quoque Praetori invisus. Hic mussitabat in angulo Praetorii, et
visus est dicere Egresso Rectore Rectore Z:
Praetore D plebs constituet, quem volet vicerectorem. Haec vox terruit
Archidiaconum, ne forte seditio oriretur, propterea in hunc modum denuo
insulae demando. Inter alios ibidem congregatos aderat quidam rabula dicax et
seditionum auctor ipsi quoque Praetori invisus. Hic mussitabat in angulo Praetorii, et
visus est dicere Egresso Rectore Rectore Z:
Praetore D plebs constituet, quem volet vicerectorem. Haec vox terruit
Archidiaconum, ne forte seditio oriretur, propterea in hunc modum denuo affatus est
Praetorem. Novit presentia presentia Z:
visus est dicere Egresso Rectore Rectore Z:
Praetore D plebs constituet, quem volet vicerectorem. Haec vox terruit
Archidiaconum, ne forte seditio oriretur, propterea in hunc modum denuo affatus est
Praetorem. Novit presentia presentia Z:
prudentia D tua tam Reverendissimum Episcopum quam etiam etiam Reverendissimum Vicarium Z: etiam eius
videlicet Nobiliores, et quartum videlicet ex ordine plebeo nominando illum
mussitatorem, ut seditioso † nečitko Z:
tumultuandi D occasionem adimeret. Non assensit Praetor in
rabulam, sed in aliis secutus consilium Archidiaconi praefecit Joannem Baptistam
Roseneum Hieronymum Gabrielium Marinum Obradium, et Antonium Costam Lat *** lakuna u Z: Latomum D claves urbis
Roseneum Hieronymum Gabrielium Marinum Obradium, et Antonium Costam Lat *** lakuna u Z: Latomum D claves urbis
Joanni Baptistae tanquam seniori tradendo. His peractis circa primam horam noctis
exiit Praetor per hostiolum portae marinae cum duobus tantum Jacobo *** Jacobo *** et Marino Z: Jacobo scilicet, et Marino
D et Marino suis intimis, et avectus celoce Perastina in habitu vili
nautico
et Marino
D et Marino suis intimis, et avectus celoce Perastina in habitu vili
nautico primo Pharum deinde Jadram, et tandem Venetias, sive Ferariam pervenit. Nos
invicem cohortati alter alterum, et in bonam spem evecti foramen turris Praetoriae
extruximus. Vigiliis dispositis totam urbem circum circa *** circum circa *** et Z: circum circa ambivimus et D
et munitis, quae
circum circa *** et Z: circum circa ambivimus et D
et munitis, quae
Pir, Didak (1517 – 1599) [1563], Ad Paulum, versio electronica (, Ferrara), Verborum 3486, versus 526, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epistula; poesis - epigramma] [word count] [didacusppaul].
Vrančić, Antun (1504-1573) [1567], Antonius Verantius episcopus Agriensis cardinali Commendone, versio electronica (, Prag), Verborum 632, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist15670405].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1569], Ad Reverendissimum dominum Antonium Verantium Archiepiscopum Strigoniensem, versio electronica (, Posonii), Verborum 1794, Ed. László Szalay Gusztáv Wenzel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepist15691019].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1570], Reverendissimo et observandissimo d. Domino meo Antonio Verantio Archiepiscopo Strigoniensi etc. in Hungaria, versio electronica (, Tragurii), Verborum 1755, Ed. László Szalay Gusztáv Wenzel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepist15700202].
Rozanović, Antun (1524-1594?) [1571], Vauzalis sive Occhialinus Algerii Prorex, Corcyram Melaenam terra marique oppugnat nec expugnat, versio electronica (), 15122 verborum, 255 versus, Ed. Nives Pantar [genre: prosa oratio - historia; poesis - ode] [word count] [rozanavauz.xml].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.