Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: Pro?Eth?[EI].* Your search found 5813 occurrences
First 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 1901-2000:1901. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
1902. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph | Section]
1903. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph | Section]
1904. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph | Section] coelique decus; qui cuncta tueris
1905. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section]
1906. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] horrens
1907. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ubi erant Carthaginis arces
1908. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Praecipuis longe ante alios se iactat alumnis:
1909. Paskalić, Ludovik;... . Carmina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
1910. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph | Section] 1553 Iter Buda Hadrianopolim XVIIII. et XXI. Julii a passa budensi auditi, nobis se humanissimum exhibuit, et non solum nobiscum familiariter sed et civiliter praeter omnem suae gentis morem colloquutus est. Nec mirum. Dicebatur enim litteras didicisse. Quaecunque autem apud eum voluimus, pro voto gessimus. De conjuratis tantum Petrovii nonnihil laboravimus, quibus clam auxilia ex Temesvaro,
1911. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph | Section] per veredarios 25 regi nunciata, passa nos perofficiose salutato, navibus grandioribus vecti IIII. et comitati VI. naszadis classiario milite instructis tutelae causa, movimus e Sicambria, Budamque ac Pestum praeternavigantes, utraque ex urbe magno bombardarum fragore honoris ergo prosequuti, ea ipsa die ad oppidum Räzkevi V. milliaribus pannonicis a Buda distans pervenimus, ibique noctem insequentem exegimus. Die
1912. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph | Section] ac ne nunc quoque obscura, curaque diligenti custoditur a Turcis. Erat autem olim ducis Laurentii et ejus cognomine utebatur, quod habebat haereditariam. Habuit Uylacchum proventus maximos. Caeterum unum ultimae conditionis habitum non praetermittam referre, qui appellatus est obolarius, ab unius oboli collatione. Nec succurrit, quibus ex rebus proveniebat, ejus tamen summa pecuniae ascendebat ad VI. millia aureorum, feruntque eam pensionem supra quam dici
1913. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph | Section] ruinarum nota, nec colono, ut ante, possessa multo, desolatis et in solitudinem redactis innumeris tractibus vinearum, quibus a continenti latissime in coronam vallabatur. Non praetermittam de Cierewgii quoque arce, quae fuit Valentini Terek, meminisse, cujus et Athya supramemorata, ambaeque hisdem pollebant dotibus atque eodem situ, sed similem fortunam sortitae, ut aliae, solo sunt aequatae. Hinc oppidum
1914. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph | Section] circumspectantes et mirantes omnibus saeculis praeclarum loci situm, successimus, quem ut describerem quam proprie fieri potuit, vetus jam dudum videndi ejus desiderium fecit. Ubi enim Zalonkemenum et Zemlinium praetervexeris secundo fluvio, in meridie a septentrione venienti occurrit Belgradum, moxque hinc torquente se in orientem Danubio, sub ipsis moenibus ab occidente tergo recipit Savum, lato quidem ostio, sed nec violento nec praecipiti.
1915. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph | Section] nullo nec decore nec munimento insignis, sed quia crassior caeteris, et in qua campana tenebatur, qua quum in hostes procurrendum fuit, signum dabatur militi ad arma rapienda. Sed praeter hanc civitatem, quam in jugo sitam et cum arce copulatam esse diximus, alia civitas adjacet a jugo ipso ad Danubium usque fusa, sicque inclusa moenibus in rotunditatem aliquot angulorum, prout ripae ejus conditio exposcebat
1916. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph | Section] tamen rem proprius visus sum perspexisse, si modo perspexerim, quam hisdem locis visis et peragratis. Igitur quum a Belgrado ad oppidum Niis, qui tractus еa via, quam nos egimus, tota sit latitudo Mysiae, nullum aliud flumen vidimus, praetereoque illud, quod Moravam incolae vocant, visa etiam ejus eruptione in Danubium ad Zmiderovium, sub ipsis poene moenibus e regione orientis, quo loco Tricornium ponit Ptolomaeus, sine dubio in eam veni fidem, ut et
1917. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph | Section] decumas et contumeliam. Didici tunc, morem fuisse olim, quinto quoque anno hoc impuberum tributum legere. Nunc et secundo et tertio idque severius, quam pro lege consueta, corripientes etiam vetitos, paciscique pretio avaritiae gracia, eoque extorto, denuo restitui. Quo fit, ut misera plebes, audito hujusmodi exactorum emissione, ubi eosdem adesse senserunt, in sylvis abdunt liberos, vel amandant alio, donec ea lues praeterierit. Qua inclementia
1918. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph | Section] etiam vetitos, paciscique pretio avaritiae gracia, eoque extorto, denuo restitui. Quo fit, ut misera plebes, audito hujusmodi exactorum emissione, ubi eosdem adesse senserunt, in sylvis abdunt liberos, vel amandant alio, donec ea lues praeterierit. Qua inclementia non utuntur victoriarum initiis, sed post ubi longius protulerint finium pomeria, et jam adepta bene constituerint. Expendant haec, qui Turcarum sceptra expetunt, et iis
1919. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph | Section] caret latronum frequentia. Vidimus in hoc tractu in sinistra ora amnis Moravae versus Danubium duos olim nobiles comitatus Branicievo, Branció alterum vocatum Hungaris, alterum Cuciaevo, excelso monte praeditum, cujus etiam partem praeterivimus. Montis inde Lucavizae trium ferme milliarium jugum, jam ut dictum est, initum et prospere superatum, descendimus ad Jagodnam oppidum, Jagodna. positum in planitie rotunda, spatiosa, et corona
1920. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph | Section] nomine. Verum longo tractu ab agro Sophiano ulterius cursu instituto promoti, Haemo junguntur et in ejusdem etiam nomen transeunt, quod quum ad Haemum pervenere, pluribus enodabo. Caeterum quod adhuc ad situm Nessi attinet, nec praetereundum mihi esse duxi, montes praefati, quos diximus nobis pergentibus dextra, laevaque existere, hoc eodem loci in rotunditatem quandam theatralem, longamque quantum duo milliaria nostra circumagere possent, insimul coeunt et
1921. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph | Section] plumbeis, aereis, vitreis et id genus multis aliis ex pellucentibus rebus, nihili alioqui, sed ad omnem motum crepitantibus. Ad hoc et capiti nihil non ex omni genere tum florum tum herbarum, quae habent quippiam gratiae peculiaris, uvas praeterea et glandes et baccas et similia indunt in circuitum. Aures vero quaterno et quinterno loco vulnerant punctim, appendentque eis plumbeas inaures, pondereque longe graviores quam valentes pretio. Habent simili ex materia manicas et
1922. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph | Section] habent quippiam gratiae peculiaris, uvas praeterea et glandes et baccas et similia indunt in circuitum. Aures vero quaterno et quinterno loco vulnerant punctim, appendentque eis plumbeas inaures, pondereque longe graviores quam valentes pretio. Habent simili ex materia manicas et dextrocheria. Sed seniores foeminae et promiscue tam virgines quam vetulae annulos aeneos plures, ima omnino internodis illis onerata. Caeterum gerunt et torques sed non aureos vel
1923. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph | Section] tam pulchre ornarentur? Beatae, quae nostros luxus ignorant, et suos in rebus, quae sunt nullo impendio, ponunt, nec minus paupertate sua contentae sunt, quam nostrae suis divitiis. Nona die Augusti, praeterito et viso tantum sub 9. sinistris montibus, praeter quos Nessus labebatur, oppido Pyrotto, arceque ejusdem nominis vetusta et destituta, quae cujus fuerit antiquitus, incolae dicere nesciverunt, ad
1924. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph | Section] ignorant, et suos in rebus, quae sunt nullo impendio, ponunt, nec minus paupertate sua contentae sunt, quam nostrae suis divitiis. Nona die Augusti, praeterito et viso tantum sub 9. sinistris montibus, praeter quos Nessus labebatur, oppido Pyrotto, arceque ejusdem nominis vetusta et destituta, quae cujus fuerit antiquitus, incolae dicere nesciverunt, ad pagum Czarew Brod nuncupatum venimus. De quo dicendum nihil est.
1925. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph | Section] difficultate viae usi sumus, qua in saltu, nisi quod ascensum non habuimus. Paucis enim inde evecti passibus, in angustias duorum montium, quae quasi claustra saltui jam desinenti subjecta sunt, devenimus. In quibus praeter horrorem inferae lapidum et aquarum a lateribus montium, et ubique nemorosam solitudinis ingratam speciem nihil cernentes, hisque ipsis angustiis VI. horarum dato itinere, tandem in patentes campos pervenimus, qui montibus,
1926. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph | Section] Dardania ponit, cujus Dardaniae nulla jam existit memoria. At Zophiae apparent antiquitatis vestigia ex ruderum copia, quum etiam nummismata romana eruat, et moeniorum non paucas ostendit particulas. Est praeterea in ea aedes sacra graecae structurae, et praestanti magnitudine, quae nunc in usu nullo est, paucaque loqui de illa cogor, quod videre non vacavit. Caeterum hoc tantum incolae retulerunt. Graecum fuisse imperatorem, qui quum
1927. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph | Section] ponatur. Quamquam quidam in nova tabula apud Ptolomaeum apposuerint, pinxerintque currentem in Danubium, quum in Izcarem influat. Addito illi etiam lacu in medio, quum nos ne ipsum quidem conspeximus, tanta siccitate exaruerat. Monte praeterea imminente conscenso, et incolis perquisitis diligenter de hoc ipso lacu, nec visu eum latissime praetenso assequuti sumus, nec incolarum relatu, quem dixere inibi lacum esse nullum. Ex Tarnaw ad Haemi primos colles
1928. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph | Section] quum in Izcarem influat. Addito illi etiam lacu in medio, quum nos ne ipsum quidem conspeximus, tanta siccitate exaruerat. Monte praeterea imminente conscenso, et incolis perquisitis diligenter de hoc ipso lacu, nec visu eum latissime praetenso assequuti sumus, nec incolarum relatu, quem dixere inibi lacum esse nullum. Ex Tarnaw ad Haemi primos colles accessimus, qui adeo asperi fuere et incommodi, quamquam non ardui et eminentes, ut in superandis non sine periculo
1929. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph | Section] et paganos ablegavi. Inde conversus per me ad considerandum montis totius statum, juxta ea quae jam pridem et in tabulis videram Ptolomaei et in aliis legeram geographis, perspexi multa vera esse, quae de illo scripserunt veteres. Non praetermittam tamen, quin et ipse aliquid de eo mittam in litteras, idque non propter ipsum montem potissimum, sed et propter alia, quae ad hanc descriptionem attinent nostri itineris. Igitur ubi hoc jugum Knissavae superatur, atque ad
1930. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph | Section] erant reparatae, et quacumque fuit integer, communi lapide stratus est, habetque a lateribus ex quadratis lapidibus ad umbilicum hominis erecta latera, quae a casu tutantur transeuntes, dum conferti concursu inter sese stiparentur, et praeterea ut esset locus innitendi iis, qui amnem caeteraque subjecta circum oculis prospectarent. In eo nulla visitur inscriptio. Caeterum opus turcicum est. Fluvius cui est impositus, Topolniza vocatur,
1931. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph | Section] occurrit oppidum Tatar Tatar pazar ciz. pazar ciz barbaris dictum, quod emporiolum significat, locus satis sordidus, et in celebriore sui parte stabulis armentorum ac ferrariis officinis conturpatum, quo praeterito, ad pagum Govedar, ripae Govedar. Strymonis junctum promovimus, atque ibi noctem consumpsimus. Die Augusti XV. e pago Govedar Philippos, 15. quae etiam Philippopolis a
1932. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph | Section] ripae Govedar. Strymonis junctum promovimus, atque ibi noctem consumpsimus. Die Augusti XV. e pago Govedar Philippos, 15. quae etiam Philippopolis a Philippo conditore dicitur praeterimus, et ad pagum Cognuus Cognuus. nominatum promovimus, quod ibi eo die et nocte hospitari malo conductorum ingenio non fuimus permissi. Mediam tantum pertransivimus. Verum quantum parvo spatio temporis
1933. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph | Section] Cognuus. nominatum promovimus, quod ibi eo die et nocte hospitari malo conductorum ingenio non fuimus permissi. Mediam tantum pertransivimus. Verum quantum parvo spatio temporis eandem urbem perspicere potuimus, quod praetextu annonae vespertinae comparandae extorsimus, et pauxillum in altera ejus parte, qua exieramus, moram traximus, pulcherrimo iu loco, in latissimis campis et fertilissimis sita est. Turcis vocatur Philibé, Thacibus,
1934. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph | Section] illustrantur, stipati utrinque asseritiis parietibus, ipsarum domorum tecta exaequantibus. Quo fit ut quum per vicos ambulas, solitudinem diceres, nisi quis tibi occurreret, adeo ex fenestris nemo exspiciet. Accolunt Philippopolim praeter Turcas Bulgari et Rasciani, sed ut servitia habentur. Non tamen a religione christiana prohibentur. Unde quum in hortis ad civitatem, eadem jam pertransita, pauxillum ut supra dictum est, praetextu comitibus injecto constitissemus,
1935. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph | Section] nemo exspiciet. Accolunt Philippopolim praeter Turcas Bulgari et Rasciani, sed ut servitia habentur. Non tamen a religione christiana prohibentur. Unde quum in hortis ad civitatem, eadem jam pertransita, pauxillum ut supra dictum est, praetextu comitibus injecto constitissemus, annonae gratia comparandae, quod pagus, quem petebamus, dicebatur laborare penuria, in Rascianum hominem incidimus, quo interrogato, quomodo vocaretur ei genti proximus mons, quem jam antea dixi
1936. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph | Section] hortensium rerum cumulis totus erat refertus. Accesserat, quod et pavimenta ejus altius, quam pro urbana munditie et conditione temporis, adeo erat luto obrutus ac foedatus, fuligineque et fumo omnia circum denigrata, ut obturatis naribus praeterierimus partem ejus non ultimam. Alluit autem Philippopolim Strymon fluvius, qui ortus in Haemi montium jugis, quo loco idem recedit ab Orbello, quae juga antea dixi, summa haberi, labitur per campos Philippicos, lato alveo,
1937. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph | Section] sumet incrementa. Sed jam ad Strymonem, post quem suo loco etiam de aliis hujus Thraciae partis amnibus: Tonza, Neso, Hebro, Melani, Arzo, Athyra et Bathynia attingemus quaedam non indigna consideratione, multisque et veteribus et novis praeterita; qui amnes hoc ordine, ut nos posuimus, Strymonem sequuti usque ad promontorium Chrysoceros appellatum, in quo situm est Byzantium, cursum in mare tenent, praeter Tonzam, qui miscetur Strymoni. Quare ortus Strymon in Haemi
1938. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph | Section] quaedam non indigna consideratione, multisque et veteribus et novis praeterita; qui amnes hoc ordine, ut nos posuimus, Strymonem sequuti usque ad promontorium Chrysoceros appellatum, in quo situm est Byzantium, cursum in mare tenent, praeter Tonzam, qui miscetur Strymoni. Quare ortus Strymon in Haemi montis radicibus eo fere ipso loco, in quo recedit ab Orbello, ab Izcaris quoque fonte, quem Ciabrum veteres vocavere, ut jam a nobis ante dictum est, haud multum
1939. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph | Section] modo pagi sunt, et XVIII. ad 18. pontem ac vicum Muztaphae pervenimus, qui tractus quoniam arduis collibus, locisque incultis et nemorosis late patet, nihil in eo offendimus, quod fuisset notatu dignum, praeter memoratum pontem Muztaphae, de quo jam abunde recensuimus. Verum XIX. Augusti relicto ponte Muztaphae, 19. venimus Hadrianopolim terra superiori simili. In quo spatio, nec a ponte multum
1940. Vrančić, Antun. Petro Francisco Parrhisio, versio... [Paragraph | Section] Proxime quum Belgradi essem, dedi ad te litteras cuidam nobili viro, Josepho nomine, qui se dicebat in patriam profecturum. Iis litteris quoniam latius refricavi inter nos mutuam nostri memoriam, non est quod his plura scribam, intentus alioqui etiam itineri, cujus vel horam praeter nocturnas non intermitto. Ignosces itaque, et me vel spiritu tuo tecum amplectere, quum ipse meo te etiam exosculer, quoties in mentem venis. Venis autem quam saepissime, hoc praesertim itinere, in quo dum passim in homines Ragusinos incido, nequeo quin tecum et somnos et vigilias exigam.
1941. Vrančić, Antun. Casimiro nepoti suo salutem,... [page 220 | Paragraph | Section] paucis elapsis mensibus omnia nobis ingruent graviora. Peto itaque in maiorem modum, ut Dominatio Vestra Reverendissima scribat huc ad nos omnes confirmandos, quid facto opus sit, ut ipsa etiam absente nos hic et nostri et ipsius curam geramus. Praeterea rogo Dominationem Vestram Reverendissimam, non gravetur mihi expedire unas litteras Regiae Maiestatis ad Cassovienses praefectos, ut quum illinc Agriam versus proficiscar, comitentur me, quousque infesta hostibus loca praeteriero. Quum autem novos Agriae
1942. Vrančić, Antun. Casimiro nepoti suo salutem,... [page 220 | Paragraph | Section] nostri et ipsius curam geramus. Praeterea rogo Dominationem Vestram Reverendissimam, non gravetur mihi expedire unas litteras Regiae Maiestatis ad Cassovienses praefectos, ut quum illinc Agriam versus proficiscar, comitentur me, quousque infesta hostibus loca praeteriero. Quum autem novos Agriae praefectos et Capitaneos substituere me oportebit, non remanentibus iis in officiis suis, qui nunc illic agunt; decrevi inter ceteros, qui mihi ad haec loca idonei offeruntur, Stephanum Zolthay eo transferre ex Comaromio,
1943. Vrančić, Mihovil. Antonio fratri epistula, versio... [page 217 | Paragraph | Section] sua plurimum commendat ei, et nescio quid mihi de romana legatione attigit, quod quidem et ab aliis quibusdam in aula audio dici aliquando. Hoc anno fiunt ubique maximi apparatus. Turca emittit 130 triremium classem; Venetus 80; rex Philippus naves rotundas armatas 60, praeterea contra Gallum numerosissimum exercitum. Idem Gallus contra tam equitatu quam peditatu ferme par viribus accedit. Inter alia fertur in Francia tam magnam multitudinem Lutheranorum inundasse, ut jam frustra jure animadverti in eos conentur, unde regi fit majus ferme negotium quam ab
1944. Vrančić, Mihovil. Antonio fratri epistula, versio... [page 223 | Paragraph | Section] qui reliqui sumus. E Dalmatia nil habeo. Oratores duo veneti exspectantur, Capellus quidam et Navagerius, qui fuerunt capita decem. Classis turcica petit Melitam magna vi, quam tamen reperient bene munitam neapolitanis militibus. Gallus et rex Philippus in castris sunt. Fruges Venetiis minuerunt pretium.
Ceterum missale strigoniense nullibi reperitur, et qui reliqui fuerant nuper in Germaniam allati sunt; scutellae argenteae quidem reperientur aliquae, non tamen novae, neque ejus formae, cujus dominatio vestra reverendissima indiget; tamen mihi videtur, quod melioris argenti hic fiunt, et leviori pretio. Ita namque cum artifice calculum subduximus, ut ex 72 maviis fient majores scutellae 12; mediocres 12 ex maveis 48; minores 12 ex maveis 30; disci 12 ex maveis 24; tota summa facit mavias 174. Singulae autem maviae constant ducat. 6. p. 23., de liga, ut vocant. Cum manifactura
Filunt Petrum de Bassano, modo velit dominatio vestra reverendissima; brevi tamen clarius per proximos nuncios. In reliquis frater Nicolaus hortum licitavit florenis 400-is; sed et aliae plures res, et utiles, et hujus loci praecipuae prostant; de quibus totaliter adhuc scribere nequeo praeter ea,
quae nuper scripsi de Praeviano. Sint Maecenates etc. Quod reliquum est, circa negotium Ragusinum nihil expeditur, ita ut parens me quotidie obtundat: in ea tamen est spe, in qua eum dominatio vestra reverendissima
casus; videt enim non se solummodo tactum sed etiam plures in hac civitate, qui optimos filios et juvenes amiserunt. Nuper etiam soror novercae unicum filiolum amisit; mortem obiit etiam Joannes Longus alias Misich, et Franciscus Seniunich alias Ciunteta. Vina fuere paucissima, fruges carissimo pretio acquiruntur, et alia omnia desunt, ita ut a longo tempore in pejori statu haec civitas non fuerit.
Caeterum nunc si utiquam alias tempus et occasio est emendi stabilia, qui sumptibus abundat. Tamen inter alia nunc prostant
civilem, inter suas decimas longe a strepitu militari et prope Agriam suam, quin puto etiam illis partibus aliquanti emolumenti futuram ibi dominationis vestrae reverendissimae mansionem, unde jam a prope impertiet salute Geloum nostrum et Zwlam, et Belsium.
De pictore pene praeterieram. Parentem ad vivam imaginem feci effigiari, quem, ut facilius deferri possit ad dominationem vestram reverendissimam, in mediocri feci tabella depingere, ex illa postea exemplum capere quilibet pictor poterit in eam quantitatem, quam voluerimus, et ibi et hic ubique.
parricidiis Transsylvaniae quid scribam? Miseri homines tandem suo damno experiuntur Turcarum amicitias, et muliebre ac puerile imperium. Forsan hisce ostentis revertentur aliquando ad cor.
Quoniam autem praecipua cura habenda est rectae valetudinis et nullus thesaurus est pretiosior sanitate corporis, mihi esset consultum, ut mecum adducerem dominationi vestrae reverendissimae unum physicum bonum, qui semper et sano et aegroto adesset, hominem juvenem et peregrinationis cupidum. Reperi Venetiis unum satis aptum huic negotio, nostrae gentis, natione Pharensem, nomine
de quo scire cupit: est naturalis filius condam Pauli Andronici, filii Joannis, qui Joannes fuit frater doctoris Jacobi, paulo longius a linea familiae Tranquilli nostri; aliud de illius moribus scribere nescio, nisi quod diu studiis incubuit et semel fuit a pyratis captus.
Praeterea quae scribam pro nunc nihil est, nisi ut dominatio vestra reverendissima optime valeat una cum omnibus suis; et quia intelligo ex litteris domini Joannis Bassani futurum Posonii in diaeta per totum mensem Januarii, ex solita diligentia dignetur ad nos de prospera sua valetudine semel et
de legis Divinae ex Hebraica lingua in Graecam translatione, per Septuaginta
interpretes, Ptolemaei Philadelphi Aegyptiorum regis studio ac liberalitate Hierosolyma
accersitos, absoluta, Historia nunc primum Graece edita.
In qua, praeter multa alia lectu
dignissima, et pii Regis imago, et regni optime constituti forma ad unguem expressa
demonstratur.
est, ut saepius, qui velint, vel maiorum negligentia, vel praesentium
invidia ab aditu pulcherrimae laudis arceantur: ac aditu concesso, ni quis utatur,
in publica commoda, ac defunctorum manes graviter deliquisse, merito censeatur.
Quamobrem cum mihi praeterita hyeme, Italiam lustrandi gratia obeunti, singulari
cuiusdam eximii viri humanitate (nomini etenim certis de causis parco) Aristeae libellus
ostensus esset, quo, quae a celebratissimo Aegypti rege Ptolemaeo, cognomine
Philadelpho, in cura legis divinae
quid de eo sentiendum, ex eruditissima Ioachimi explicatione
Chronologiae Nicephoreae, diligens lector perspicere, simulque de interpretationibus
sacrorum librorum ea quae a liberali cognitione, et ab hoc argumento minime sunt aliena,
cognoscere poterit: ita alterius praeter Epiphanium, et a Iustiniano Imperatore Novella
146. cum singulari admiratione relati, et ab Aristea praetermissi, non possum non quasi
in transcursu mentionem iniicere: nimirum, praeter caetera occulta in hac
interpretatione et hoc accidisse, ut cum semper bini
simulque de interpretationibus
sacrorum librorum ea quae a liberali cognitione, et ab hoc argumento minime sunt aliena,
cognoscere poterit: ita alterius praeter Epiphanium, et a Iustiniano Imperatore Novella
146. cum singulari admiratione relati, et ab Aristea praetermissi, non possum non quasi
in transcursu mentionem iniicere: nimirum, praeter caetera occulta in hac
interpretatione et hoc accidisse, ut cum semper bini interpretes seorsim conclusi, et
singulis paribus legis translatio tradita esset, in interpretatione ita
et ab hoc argumento minime sunt aliena,
cognoscere poterit: ita alterius praeter Epiphanium, et a Iustiniano Imperatore Novella
146. cum singulari admiratione relati, et ab Aristea praetermissi, non possum non quasi
in transcursu mentionem iniicere: nimirum, praeter caetera occulta in hac
interpretatione et hoc accidisse, ut cum semper bini interpretes seorsim conclusi, et
singulis paribus legis translatio tradita esset, in interpretatione ita consenserint, ut
collatione conversionis facta, ubi dictio ab uno parium
Dei, Interpretum corda dirigentis, et ad consensionem mentes
inflectentis, hic gratia apparuit. Caeterum haec obiter admonuisse sufficit:
demonstrationes eorum qui quaerit, eas apud Epiphanium loco prius allegato inveniet. Ad
Aristeam autem quod attinet, praeter hunc, et alius liber illius de Consultationibus
regiis, et cellulis atque iugis, in Pharo extat: Ioachimo id quoque in Chronologia
Nicephorea referente.
Cum Rex mandaveris mihi, ut qui deessent Bibliothecae tuae
libri, eos curarem ad eam complendam conquisitos colligi: et simul si quid detrimenti
cepissent, illos ad modum convenientem reficerem: ego hactenus non segnem in hoc
operam navavi. Et nunc praeterea ad te refero, Legum Iudaicarum libros cum paucis
quibusdam deesse. Constant enim hi lingua et literis Hebraicis: sed negligentius, nec
ita ut re ipsa se habent (quemadmodum hoc perhibetur ab illis qui intelligunt) sunt
conscripti: quia nondum
scribi, et indicari
redemptionem captivorum factam. Ac exhibuit ad confectionem craterarum, phialarum,
mensae et vasorum libationum, de auro quinquaginta pondo talentorum, de argento
autem septuaginta, et lapidum preciosorum ingentem numerum. Iussit praeterea, fisci
praefectos facere artificibus copiam eligendi quae vellent, et de pecunia expendere ad
sacrificia et res alias ad talenta centum. Sed exponemus tibi etiam, quomodo singula
fuerunt confecta, ubi epistolam regiam percurrerimus, quae ad hunc modum
precio digno: et simul etiam corrigimus, si quae ex impetu
multitudinis perperam sunt acta. In quo persuasum habemus, nos pie agere, et offerre
munus animi grati Deo maximo, qui nobis regnum conservavit in pace et gloria, quae
praestet in toto terrarum orbe. Praeterea aetate et viribus valentiores in exercitum
recipimus: qui vero idonei essent ut circa nos versarentur, illos dignos iudicavimus,
quibus negocia aulae committeremus. Sed cum non solum his cupiamus gratificari, sed et
omnibus aliis Iudęis in orbe
descriptio Crateres autem duo erant ornatu squammoso, ab imo
usque ad medium perquam artificiose torno exculpti, in medio squamarum intersertis
lapidibus preciosis. Hinc sequebatur meander altitudine cubitali, ita ex lapidibus
variis figuratus, ut in eo praeter speciem pulchritudinis, artis etiam insignis
industria eluceret. Post hunc erat virgularum series, super quam usque ad labia rhombi
ad similitudinem retis complicati. in medio horum scuta ex lapidibus diversi generis,
magnitudine non minore
confecta per quinque stadia, quemadmodum
apparebat undequaque circum templum, quorum singula habent fistulas infinitas, utrinque
in se invicem emittentes fluxus: atque haec omnia in imo et a lateribus plumbo sunt
obducta, et multa terra accurate cooperta. Sunt praeterea multa ostia in fundo et basi,
quae nemo cernere potest, praeter illos quibus ministerium est commissum: per hęc impetu
et effluxu supermissae aquae, sanguis quantumvis copiosus a victimis collectus, abluitur
et expurgatur.
Exponam
templum, quorum singula habent fistulas infinitas, utrinque
in se invicem emittentes fluxus: atque haec omnia in imo et a lateribus plumbo sunt
obducta, et multa terra accurate cooperta. Sunt praeterea multa ostia in fundo et basi,
quae nemo cernere potest, praeter illos quibus ministerium est commissum: per hęc impetu
et effluxu supermissae aquae, sanguis quantumvis copiosus a victimis collectus, abluitur
et expurgatur.
Exponam etiam, quomodo ipse istorum receptaculorum molem et structuram ex singulari
aut qui tumultus, aut
hostium insultus existeret, ne quis posset aditum nancisci in illa circum templum
munimenta. Nam in turribus arcis erant acuta iacula, et varia bellica instrumenta:
locusque iste erat in vertice montis, et supereminens inter alia munimenta. Praeterea
turres custodiebantur a fide dignissimis, et patriae multis argumentis declaratis viris,
qui non habebant facultatem egrediendi ex arce praeterquam festis diebus, idque per
partes et vices: neque sinebant ingredi quenquam. Et a pręside iussi admittere
iacula, et varia bellica instrumenta:
locusque iste erat in vertice montis, et supereminens inter alia munimenta. Praeterea
turres custodiebantur a fide dignissimis, et patriae multis argumentis declaratis viris,
qui non habebant facultatem egrediendi ex arce praeterquam festis diebus, idque per
partes et vices: neque sinebant ingredi quenquam. Et a pręside iussi admittere aliquem
contemplandi gratia, valde ac curate eum observabant: quod etiam tum, cum nos adessemus,
eveniebat. Nam aegre nos duos et inermes
aliae frugiferae
arbores sunt innumerabiles apud ipsos: item iumenta et pecora omnis generis multa, et
pascua uberrima. Itaque praeclare hoc perspicientes, ista loca multitudine hominum
egere, ad hoc et civitatis constitutionem et pagorum numerum accommodarunt. Praeterea
immensa copia aromatum, lapidum preciosorum et auri, importatur eo per Arabes. Nam regio
et ad cultum et ad negociationem est idonea, et civitas abundat artificibus: nec
deest ei quicquam eorum quae mari advehi solent, cum habeat portus
et ordine recto declarare studebant:
denique omnes erant digni praeside suo, et virtute ipsius. Quam vero ipsum Eleazarum
amarent, hinc licebat cognoscere, quia inviti et aegre ab ipso discedebant. Ipse etiam
valde eos amabat, quod inde licebat colligere: quia praeterquam quod scripserat ad Regem
de ipsis restituendis, multum etiam rogabat Andream, ut id negocii promoveret, et in
aliis quibus possemus, ipsis gratificaremur. Cumque nos promisissemus nostram operam, et
dixissemus ipsum non debere de istis sollicitum
si habeat apud se
iustos et moderatos viros, habeat secum regni sui maximum praesidium et munimentum: eo
quod illi libere et intrepide consulant, ad communem utilitatem illorum quibus ipse
bene velit. Talesque dicebat se animadvertere, esse illos ab ipso missos. Praeterea
iureiurando affirmabat, se istos viros non dimissurum, si quod aliud suum negocium
instaret. Nunc vero dimittere illos, ad emendationem rei communiter omnibus civibus
utilis. Nam ut quis bene vivat, hoc situm esse in observantia et diligenti custodia
et effecit, ut si quis tantum cogitet de
aliquo improbo facinore peragendo, nedum si id peregisset, sciret Deum id non latere:
sicque in tota lege sua Dei maiestatem et potentiam illustravit. Hoc initio ita facto,
demonstravit deinde, omnes alios homines, praeter Iudaeos, stulte multos statuere Deos,
et colere eos quibus ipsi sint multo praestantiores. Nam illos simulachra ex lapidibus
et lignis confecta, habere pro imaginibus eorum qui ipsis aliquid ad vitam utile
invenerint: atque ita adorare illa, quae
etiam in manibus
iubet circumplicitum Dei signum expresse et manifeste gestare: quo hoc plane monstrat,
omnia esse instituenda et peragenda iuste cum memoria creationis nostrae, et in primis
cum timore Dei, qui semper et in omnibus negociis adesse debeat. Iubet praeterea et
cubitum euntes, et de lecto surgentes, ex ista menti humanae incomprehensibili
vicissitudine, et alteratione somni et quietis, considerare, et quidem diligenti animi
contemplatione, motiones et vices ac successiones in operibus Dei.
et ad nocendum prona.
mures enim omnia vastant et corrumpunt, non solum quantum ad ipsorum nutrimentum
attinet: sed etiam, quia quę invadunt, illa omnino corrumpunt, et reddunt homini
inutilia. Et mustelę natura est peculiaris, quia hoc animal praeter iam commemoratam
nocendi inclinationem et facultatem, hoc etiam proprium habet, ut auribus concipiat, ore
vero pariat foetum suum. Quo significatur, hanc naturam et consuetudinem hominum esse
impuram, qua quae auribus percipiant, verbis exaggerata,
responderant ad
interrogata, coepit cum undecimo colloqui, quia decem die priori erant interrogati. ac
silentio facto, quaerebat: 11 QUA ratione dives permanere posset? Tum,
qui interrogatus erat, paululum moratus, dixit: Si nihil praeter regni dignitatem et per
luxum egeris, sique sumptus nullos in inania et inutilia impenderis: tuos vero subditos
studueris beneficiis tuis perducere in benevolentiam erga te. Nam Deus est summe
beneficus, et omnium bonorum causa: quem imitari oportet.
quantum
ego possum assequi intelligentia mea, ita puto tibi faciendum esse Rex, ut omnia quae et
agenda et dicenda sunt tibi, illa referas ad pietatem. Nam ut ipse expertum habes, dum
meditaris et agis ea quae sunt virtutis, interim neque gratificaris alicui praeter
rationem, neque potentia confisus ius tollis. Fere autem, quibus in negociis quis
vigilans multum versatur, in illis etiam in somno animus eius occupatur. Hinc ergo, qui
vigilans omnem cogitationem et actionem suam ad honestissima et optima habet
QUOMODO quis vacuus esse possit a
tristicia? Ille respondit: Si neminem laeserit, sed omnes ex amore et studio colendae
iusticię iuverit. huius enim fructus pariunt securitatem, et tranquillitatem animi.
Interim tamen Deus erit orandus, ne quę praeter animi nostri voluntatem et sententiam
incidere solent, ut obitus, morbi, moesticia, et similia, illa etiam eum turbent.
Sed tibi, pietatis cultori, nihil horum accidere potest.
Recte autem et hoc approbato, decimum interrogabat:
haec
admiratione digna, et praecipue Philosophis. existimo autem fore, ut et aliis omnibus
qui haec sunt lecturi, videantur ea supra fidem esse. Sed profecto non licet aliquid
falsi narrare de illis quae excepta et annotata sunt, et nefas iudicem etiam praeterire
aliquid in huiusmodi rebus: sed ut haec sunt acta, ita ea exposui, ut vitarem omnem
errorem. Licet ipse haec omnia percepissem, tamen studiose istam expositionem meam
accepi ab illis, qui singula quae fiunt et dicuntur in regiis negociis
ita consonum et elaboratum erat, ut dignum esset descriptione, a
Demetrio scripto excipiebatur. Ac quidem quotidie ad nonam usque horam in tali studio
congregati erant: deinde discedebant ad curandum corpus, quibus omnia large
suppeditabantur quae cupiebant, et praeter haec quotidie de illis quae regi apparabantur
et his Dorotheus ex mandato regio subministrabat. Atque etiam quotidie bene mane
veniebat in aulam, et salutato Rege redibant ad suum locum: lotisque manibus pro communi
omnium Iudaeorum more ex mari, et votis
argenteis pedibus
praeditas, et omnem earum ornatum, et calicem triginta talentorum. Stolas item decem, et
purpuram, ac coronam insignem decore, tum circiter centum linteola byssina. Ad haec,
phialas et pelves, et duos aureos crateras ad libationes sacras. Praeterea scripsit ad
ipsum, et eum rogavit, ne prohibere vellet, si quando qui istorum virorum iter ad se
suscepturi essent. Nam sibi gratissimam futuram conversationem cum tam doctis et
intelligentibus viris: seque malle suas opes large et magnifice conferre in
cum instet mensis Martius, quem nulla ratione est evadere; quamvis huic podagrae etiam succenseam, eo nomine, quod ante festa natalitia suum officium facere neglexerit, distuleritque in hos menses, quibus me in itinere ad vos esse oportuerat. Tamen quoniam video festinandum esse, erit operae pretium, quamprimum pedibus insistere potero, vel semisanum iter invadere. Nunc ad alia.
De dissidiis domesticis Turcarum imperatoris et filiorum nil certius est, quae sine dubio illum domi hoc anno retinebunt; particulariter autem nescitur hic, quid inter illos secutum sit hucusque.
classibus quiescent, multi enim apparatus in ea re audiuntur. Quid caesarea majestas in ista Germanorum diaeta concluserit, omnes provinciae istae hiante ore exspectant.
Quod ad nostram civitatem attinet: inter alias urbes vicinas annona commodiore fruimur, licet carissimo pretio omnia emantur, panis praesertim. Oboriuntur etiam ab aliquo tempore nocturna furta per apothecas et domos; nuper tamen deprehensus unus suspendii supplicio affectus est. Is erat Petrus Rancolinovich Placarius, propter quandam butegam
mercatoriam expilatam,
pecuniis et panno. Novo autem anno prima Januarii nocte praecedente parum adfuit, quin magna ex parte civitas conflagraverit; nam ignis erat accensus in Gorica circa domum Thomae Prahulich, cum spiraret vehementissimus Boreas, ita ut nemo vel accedere propius potuerit ad exstinguendum; tamen praeter omnium opinionem, singulari Dei miraculo exstinctum est incendium in medio cumulo ligneorum aedificiorum, non multis absumptis domibus. Aliud nihil est tale scitu dignum, nisi si hoc: quod Franciscus Semiunich Civuleta mortem obierit, desponsata in mortis articulo Dragna concubina ejus, et
Civuleta mortem obierit, desponsata in mortis articulo Dragna concubina ejus, et turpiter et indigne ad damnum filiae suae unicae.
Noster autem consanguineus dominus Michael Lucich ex Venetiis satis honorifice rediit. Auctum enim est illi stipendium duobus ducatis plus; praeterea creatus est capitaneus super viginti equites croatos, primos qui in hac provincia vacaverint, tempore vero belli super quinquaginta. Christophorus vero frater ejus cogitat mecum venire ad dominationem vestram reverendissimam, nondum tamen totaliter secum deliberavit.
crescat et augeatur, ut omnes posteri sua in hac domo beneficia consecrata videant et fruantur.
videant et fruantur.
ab indicata quasi fovea declinantes,
laudabilis industriae cursu ad propositam nobis in historia metam pervenire possimus.
Has iudicandi partes inter Latinos non nulli sumpserunt: sed feliciores aliquanto ab
hac etiam laude Graeci. quorum si nulla praeterea nunc exstarent summae doctrinae
monumenta, quae miserabili vetustatis naufragio plurima periere, unius Dionysii
Halicarnassei, ingenio simul et iudicio praestantis, confractae ac decurtatae tabulae
satis ostendunt, quantum ingenii acumine,
AELIUM
TUBERONEM
Andrea Dudithio interprete.
In iis libris, Quinte Aeli Tubero, quos iam antea de imitatione conscriptos emisimus,
tam de iis qui carmine, quam qui soluta oratione scripserunt, quos quidem praeter
ceteros putavimus excellere, disseruimus; et quas quisque tum verborum, tum
sententiarum virtutes haberet, breviter ostendimus. atque illud praeterea
examinavimus, qua maxime in parte quisque a proposito aberrans, se ipso interdum
conscriptos emisimus,
tam de iis qui carmine, quam qui soluta oratione scripserunt, quos quidem praeter
ceteros putavimus excellere, disseruimus; et quas quisque tum verborum, tum
sententiarum virtutes haberet, breviter ostendimus. atque illud praeterea
examinavimus, qua maxime in parte quisque a proposito aberrans, se ipso interdum
factus deterior esse videatur: idque, sive quod, quae litteris mandaret, parum
scienter delegerit, sive, quod vires ad praestandum defuerint. quae quidem omnia eo
videntur, illud satis
fuerit, si dixero, ita me totam ante-actam vitam ad haec usque tempora instituisse,
ut me a maledicendi ac frustra oblatrandi studio quam longissime abducerem; neque
ullum umquam scriptum edidisse, quo quemquam insectarer. praeter illud quo civilem
philosophiam contra eos qui eam immerito oppugnarent, defendi. Quod cum ita sit, non
ego nunc primum indignam homine libero, a me vero longe alienam improbitatem,
Thucydidis historicorum omnium clarissimi scripta insectando,
eius institutum ac dicendi facultatem
oppugnare. eiusque scripta reprehendere: neque hoc animo ad scribendum aggressus sum,
ut vitia tantum colligerem, aut eiusmodi aliquid facerem, neque ut, quae in eo
praeclare confecta animadverterem, silentio praeterirem; ea vero quae non optime
dicta essent, invaderem: sed ut, quae mea de eius oratione esset sententia,
explicarem; atque omnia complectens, quid ille cum aliis commune haberet, qua in re
differret, ostenderem. Quod mihi facere instituenti, non
non licet iis quos earum
artium scientia cum his ipsis minime conferri potuisse constat: neque de Phidiae, aut
Polycleti, aut Myronis operibus ceteri opifices sententiam minus ferre potuerunt, cum
ab eorum tamen laude longe distarent. ut illam rationem praetermittam, quod saepe usu
contingit, ut homo inscius atque idiota, siquid sit iudicandum iis in rebus quae sub
sensum cadunt, ne artifice quidem ipso sit inferior. huc enim omnis ars intendit,
hincque iudicandi sumit initium. Verum ne longiorem hac
ad utilitatem legentium accommodare: quod ipse in historiae
prooemio testatum reliquit: quo in prooemio haec scripsit ad verbum: Et auditu
quidem, ut quaeque pars fabularum expers in ipsis est, ita minus iucunda fortasse
videbitur. quicumque autem et praeteritas res, et quantum humano consilio licet,
etiam futuras, praeteritis similes, considerare, planeque inspicere voluerint, his,
dum illa utilitatem pariant, satis erit. emolumentumque potius, quod semper idem sit,
quam spectaculum, quod in
testatum reliquit: quo in prooemio haec scripsit ad verbum: Et auditu
quidem, ut quaeque pars fabularum expers in ipsis est, ita minus iucunda fortasse
videbitur. quicumque autem et praeteritas res, et quantum humano consilio licet,
etiam futuras, praeteritis similes, considerare, planeque inspicere voluerint, his,
dum illa utilitatem pariant, satis erit. emolumentumque potius, quod semper idem sit,
quam spectaculum, quod in praesenti tantum oblectet, in scribendo cogitamus. Ac de
ipso quidem, et
illius tueri velit, ea ratione possit uti, quod
vel parvae res essent, nec satis dignae quibus explicandis opera daretur; vel
communes, et ab aliis antea sic protritae, ut nihil opus esset ab his initium ducere.
ipse enim hunc locum, ut a veteribus praetermissum, historia dignum existimavit, qui
ad verbum ita scripserit: Scripsi autem ea, et ab instituto sermone propterea
diverti,quod superiores omnes hunc locum omiserunt, et aut res Graecas ante Medicas,
aut Medicas dumtaxat composuerunt: eas
apud Peloponnenses ob exsilium meum, versatus
essem; factum est ut aliquid ego peritius, quam ipsi, potuerim in otio cognoscere.
Dissensionem igitur post decem annos exortam, et foederum perturbationem, et quae
deinde in bello consecuta sunt, explicabo. Praeterea et in ea parte ubi
amplificationibus res persequitur, minus illum esse MG: In capitum tractatione non satis accuratus
est.
In capitum tractatione non satis accuratus
duce Cimone, Miltiadis filio,
victoria potiti sunt, captis ac depressis omnibus Phoenicum navibus ad ducentas.
Atque his quidem non dissimilia sunt ea quibus de terrestribus proeliis agit. Nam,
aut longius, quam par sit, oratione provehitur; aut rem praeter modum in angustum
contrahit. Cum enim ea quae ab Atheniensibus circa Pylum et Sphacteriam insulam gesta
sunt, cum obsessos in ea Lacedaemonios Athenienses expugnarunt, in quarto libro
narrare coepisset, atque interim pauca quaedam leviter
Iam de priori verba faciens, cum Athenienses, omni sua regione vastata,
civitate vero propter pestilentiam exhausta, auxilium prorsus omne desperantes,
Spartam legatos miserunt, qui pacem, qua maxime egebant, poscerent, non modo
legatorum nomina praetermisit, sed illud simul, quam apud eos orationem habuerint,
quique eorum petitioni adversantes effecerint ut foedus Lacedaemonii
existimavit: cur non idem in iis qui Lacedaemone Athenas venerunt, institutum
servavit: cum illi quoque pace infecta discesserint? Sin autem in his commemorandis
magna diligentia opus esse non ignoravit, cur illa per negligentiam praetermisit?
neque enim existimandum est, eum facultatis imbecillitate prohibitum, ne aut
invenire, aut, quae utrobique rebus ipsis convenirent, eloqui posset. Quodsi suis
quibusdam rationibus adductus, alteram legationem exaggerare maluit; nequeo sane
ac liberis Aegina eiecerunt; incusantes, quod belli caussam
potissimum praebuissent; atque existimantes, si ex suis incolas eo mitterent,
propterea quod Aegina Peloponneso adiaceret, minore cum periculo se Aeginae imperium
habituros. Nec vero pauca praeterea in illius historia liceat invenire, quorum alia
summam eum in scribendo amplificationem adhibuisse ostendunt, cui neque addi
quidquam, neque detrahi possit: alia ita sunt negligenter decursa, ut eximiam illius
in dicendo facultatem ne minima
ii se ad illorum pedes
componeret. ac,
quoniam is secundo illius belli anno vita functus est, nec ullis aliis urbis
calamitatibus superstes fuit, iccirco videtur Thucydides in res tam minutas, quaeque
vix tanti essent, ut in illis explicandis opera sumi debuisset, tantas, praeter
illarum rerum dignitatem, laudes contulisse. Porro quam in aequali sit ratione usus
in amplificando, facile quis animadvertat, si consideret, multis eum magnisque rebus
praetermissis historiae suae prooemium ad quingentos versus protraxisse, ut,
vix tanti essent, ut in illis explicandis opera sumi debuisset, tantas, praeter
illarum rerum dignitatem, laudes contulisse. Porro quam in aequali sit ratione usus
in amplificando, facile quis animadvertat, si consideret, multis eum magnisque rebus
praetermissis historiae suae prooemium ad quingentos versus protraxisse, ut, quae
ante hoc bellum gesta a Graecis fuerant, non magnum habuisse momentum, neque eiusmodi
fuisse illa, ut conferri cum hoc debeant, ostenderet. Nam praeterquam quod haec
multis eum magnisque rebus
praetermissis historiae suae prooemium ad quingentos versus protraxisse, ut, quae
ante hoc bellum gesta a Graecis fuerant, non magnum habuisse momentum, neque eiusmodi
fuisse illa, ut conferri cum hoc debeant, ostenderet. Nam praeterquam quod haec
veritatem non habent, ut ex multis rebus ostendi potest; non haec est ratio ineunda
iis qui ex arte rem aliquam exaggerare volunt. non enim, quae res inter minimas
excellit, sed quae magnas exsuperat, vere magna est iudicanda.
Vrančić, Antun (1504-1573) [1553], Iter Buda Hadrianopolim, versio electronica (), Verborum 10368, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - itinerarium; prosa oratio - diarium] [word count] [vrancicaiter].
Vrančić, Antun (1504-1573) [1553], Petro Francisco Parrhisio, versio electronica (, Sofia), Verborum 137, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist15530812].
Vrančić, Antun (1504-1573) [1557], Casimiro nepoti suo salutem, versio electronica (, Vienna), Verborum 440, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist15571224].
Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Vienna), verborum 209, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15580429].
Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Vienna), verborum 282, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15580525].
Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Venezia), verborum 699, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15580822].
Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Šibenik), verborum 243, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15581106].
Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Šibenik), verborum 1499, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15581227].
Grbić Ilirik, Matija (1503/1512 - 1559) [1559], Aristeae historia cum conversione Latina, versio electronica (), Verborum 3353, Ed. Nino Zubović [genre: prosa oratio - historia; prosa oratio - versio] [word count] [grbicmaristea].
Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1559], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Šibenik), verborum 651, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15590209].
Dudić, Andrija; Dionysius Halicarnassensis (1533-1589) [1560], De Thucydidis historia iudicium... A. Duditio interprete (), Verborum 18906, Ed. Petra Šoštarić [genre: prosa - epistula; prosa - versio] [word count] [dudicathucydid].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.