Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: Pro?Eth?[EI].* Your search found 5813 occurrences
First 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 1601-1700:1601. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 286 | Paragraph | SubSect | Section] tormentis, quibus urbem demoliri conatus erat, quam auus Bazethes et pater Selynes, Mars alter, ne tentare quidem bello ausi sunt. At Hungaros de ope Taurunensibus ferenda consultantes nuntius deditae urbis terrore ingenti ac moestitia compleuit, eoque maiore affecit dolore, quia praeter reipublicae detrimentum, cum summo nominis sui dedecore famaeque ac gloriae iactura, uidebant se ab adolescente Turcarum rege, bellique et omnium rerum, ut ipsi arbitrabantur, imperito, fraude circumuentos, eoque rem eorum cecidisse, ut hostibus aut contemptui posthac essent, aut non
1602. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 287 | Paragraph | SubSect | Section] cupidiores, nunquam ulla uoluptas a rebus gerendis remoratur. Sed nec his, quominus militiam more suo exerceant, corporis mollities obest, quandoquidem, quod apud caeteras gentes turpissimum est, dum sui collatis signis cum hoste depugnant, reges e castris in aciem non prodeunt, sed in praetorio sedentes euentum expectant, cura bellicae rei ducibus delegata. Quin etiam quo tempore ardor certaminis maxime excitatur, equo regio in compedes coniecto regem castra excedere non sinunt, censentes neque illum esse periculis obiciendum, quandoquidem imperatore adempto
1603. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 288 | Paragraph | SubSect | Section] resolutione, seu, ut alii tradunt, ueneno interiit magna Romanorum laetitia, tum quia Florentinum nomen Romanis inuisum erat, quod gens illa, nullae magnae rei gerendae idonea, utpote opificio tantum et mercaturae incumbens, omnia insuper sacerdotia sibi, caeteris pene nationibus praeteritis, uendicauerat, pontifice suis ciuibus impudentissime suffragante, tum quia pontifex ipse uenatui, musicae et gulae deditus, pontificatum flagitiosi hominis consilio atque arbitrio, Iuliani, fratris patruelis ex concubina orti et cardinalatus dignitate contra leges
1604. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 288 | Paragraph | SubSect | Section] uenatui, musicae et gulae deditus, pontificatum flagitiosi hominis consilio atque arbitrio, Iuliani, fratris patruelis ex concubina orti et cardinalatus dignitate contra leges pontificias insigniti, administrauerat. Porro Iulianus dignus odio non immerito uisus est, quia praeterquam, quod nulli praeclarae arti intentus erat, congerendae per omne nefas pecuniae reique ampliandę eo ardore incensus erat, ut neque religionis, neque honesti, neque denique famae cultum magnopere respiceret.
1605. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 290 | Paragraph | SubSect | Section] Thibisco amne, et ipso glacie astricto,
fines Baciensis regionis inuasit, ibique aliquot uicis depopulatis raptim se Taurunum
recępit. Magnam uim pecorum abactam, hominum ad mille et trecentos captos esse ferunt. Haud tamen sine detrimento Turca domum reuersus est, quippe praeter mille
ferme equos ui frigoris absumptos, et aliquot e suis desyderauit, et ipse a quibusdam Hungaris uiam obsidentibus pilula e paruo tormento excussa uulneratus est.
nauibus in portum Rhacusanum
tutus aditus esset, neque inde soluentibus profectio libera pateret
** post
uidebatur app. ed. Crau.: Itaque adeunt praetorem
Rhacusanum, ostendunt se inuenisse uiam Rhacusanae obsidionis soluendae.
Communicato consilio, modoque agendae rei composito, collaudantur Diocleates,
praemiorumque spe, pro fortuna, quae tunc erat ciuitatis, onerati, promissi
modoque agendae rei composito, collaudantur Diocleates,
praemiorumque spe, pro fortuna, quae tunc erat ciuitatis, onerati, promissi
fidem praestare maturant, tempori insidiandum rati. Tuto igitur aditu impetrato,
uinum Slauinis leui pretio de industria addicunt: quos ubi cibo uinoque
grauatos, nullamque pro castris stationem hosti obiectam Diocleates conspiciunt,
nempe eo die et Rhacusanos epulis uinoque indulgere credebant, signum quod
conuenerat Rhacusanis edunt;
poena caperetur.
Iisdem fere temporibus, ager Epidaurius, addita Vitalia, et tota regione,
quae ab aquae
rex, Phariam,
quam quidem Lesinam, ut dictum est, uocant, Braciam, et Corcyram nigram,
insulas habitatoribus satis frequentes, singulari benignitate in Rhacusanos
usus, ditioni Rhacusanae adiunxit. Iam coeperant Rhacusani praetores
mittere, qui insulanis ius dicerent: quos cum uiderent, Pharenses
praesertim, regendis populis minime idoneos, utpote iuris dicundi literarum
inscitia imperitos ― Rhacusani enim soli paene mercaturae per ea tempora
nunc quoque perrarae sunt
Rhacusae, dabant operam ― ad hoc, quum audirent, Canalensem agrum, inique,
et per summam iniuriam ueteribus possessoribus ereptum, adeo consternati
sunt, ut, ni saniori auxilio uis prohibita esset, praetores urbium uiolati
fuissent. Itaque confestim consilium ceperunt, sese in regiam potestatem
restituendi, adiutore in primis Iaxia quodam, ex Naresiis principibus. Erat
Iaxias et per se Rhacusinis infensus, ut est inter
nota sunt omnibus, non est necesse nunc
repetere. Olim fleuimus, olim lamentis lachrymisque
prosecuti sumus monasteria desolata, uirgines constupratas,
pueros baptismate sacro dudum purificatos deinde uero
Maumethanae perfidiae more circumcisos et ex fidelibus
infideles factos. Sed praeteritorum malorum pene
obliuisci compellimur praesentibus oppressi angustiis, non
quia grauiores sint sed quia recentiores. Vix enim ullo
die cessant immanes infidaeque bestiae quamcunque possunt
iniuriam Christi inferre cultoribus. Templa in quibus
iugiter Deo sacrificabatur stabula
sacrificabatur stabula iumentorum fiunt; sanctorum
corpora, quae fidelibus uenerationi erant, infidelium pedibus
conculcantur. Pictae ficteque beatorum imagines, ipsius etiam
Saluatoris nostri et Mariae uirginis, eius matris, aut
dissipantur aut in sterquilinium proiiciuntur. Denique
nihil praetermittere impii pium putant quod religioni nostrae
ludibrio fore arbitrantur. Atque talia quidem et quondam
passi sumus et nunc patimur.
Post haec commune periculum exponam etiam illis qui
nihil horum experti sunt imminens atque timendum. Periculum
Unum quippe
occupet. Commune periculum communibus armis
propulsandum est. Nemo in eo se tutum arbitretur quod ab
impiorum finibus multa distet locorum intercapedine.
Incendium quod timemus, nisi mature extinguatur, cum proxima
quaeque exhauserit, ad extrema quoque proserpendo penetrabit.
Nemo praeterea propriis uiribus confidat nisi fratri ab
inimicis circumuento opem tulerit: et ipse similiter peribit.
Potentissimus omnium est si cum singulis conferas. Ad
unum illum debellandum tot regum, tot principum uiribus opus
est quot ipse quondam regna Christianis et nuper Syris
Medisque
ruffo,
cui dicitur: Quare rubrum est indumentum tuum?33 — tunc anima illa uirtute
143v
144r
Quare ergo rubrum est indumentum tuum Is 63,2
sacramenti illius prosperatur. Nam a peccatis pręteritis purgatur, a pręsentibus
abstinet, a futuris cauet et uirtutibus proficit.
Demum arca ducta est in Hierusalem et postea sub Salomone pacifico in
templo collocata. Quia de Christi sacramento est dictum: In pace inuentus est locus
eius,34 et: Beati
extitit, Frederici Vrbinatium ducis filia, modestia admiranda et incredibili religionis obseruantia et probitate uite, ut si quis eam cum priscis mulieribus comparari uoluerit omnia secula facile cedent in hac illustri parente ducis laudibus suis. Non est silentio praetereundus dux inclytus Guidobaldus
Guidobaldus dux omnibus plenus uirtutibus.
auus tuus, cuius doctrina atque eloquentia admirationi fuit et his qui doctissimi eloquentissimique fuerunt. Summorum enim hominum phylosophie et
et Hispanie rege huc se conferente ut sibi praesidium ferret, cesis fere omnibus Hispanis, acriter pugnans dux omnium, se suosque cum ingenti gloria seruat, ut nunciaretur Indis et Armenis huius ducis prudentia et fama, uictis Hispanis Penisque ad Rauennam ab Alphonso Ferrarie duce. Sed et pauca praeter hec mirra tamen tibi afferam de uirtutibus tui clarissimi parentis, ut qualis ipse fuerat et te talem exhibeas. Dum dux regnat, priusquam esset pontifex maximus Leo Florentinus, profugus a patria, factionibus ciuium ipsum cum Iuliano eius germano amplectitur, fouet et seruat in
refertos, passim vadoso ac pellucido salo natantes infinitasque insulas, pelagi iniurijs consulto obiectas nec aliter toto tractu illo disiectas quasi vagare variarum nubium instar limpido cęlo volitantium. Inter quas si quando remis velove perreptare libuerit, alie recedere, pręterire alię, nonnulle obuiam properare, vniuersę moueri et concurrere videantur. Et illarum pars potior aratri ligonisque patiens, feraxque fructibus quibus a seculo plurimę damnatę sunt prouincię. Quis piscium infinitam copiam varietatemque, quis magnitudinem, nobilitatem, saporemque
vniuersę moueri et concurrere videantur. Et illarum pars potior aratri ligonisque patiens, feraxque fructibus quibus a seculo plurimę damnatę sunt prouincię. Quis piscium infinitam copiam varietatemque, quis magnitudinem, nobilitatem, saporemque enumerare posset? Vt ostrea aliaque conchilia preteream, quorum nullibi nec copia nec magnitudo maior reperitur, illa est vnica ni fallor regio quę dat mensis diuitum Dentale coronatum, piscem precipuę nobilitatis singularitatisque Phenicię proximum. Et cum late illi maria omnia pateant, solę portus Sibenicensis angustię placuerint. Iam
statutum ac conclusum esse.
Proinde
die noctuque insudauit. Per posticum celulę ad templum gloriosae Virginis et diui Domnii, Petri, apostolorum principis, discipuli, nominibus consecratum, a templo in celulam se conferebat. In quo diuinis oficiis continuo assistebat, ingressu primus, egressu ultimus; diuina officia nunquam prętermittebat. Carnibus minime uescebatur. Quicquid sibi temporis a sacrarum vacatione rerum supererat, id totum studio et litterato ocio imparciebatur. Misericors, pius, omni laudum genere cumulatissimus erat. Pauperibus quicquid poterat, mendicis et egenis, illius euangelci memor:
secretarium,
in qui exponit causas rebellionis Axmatia a Solymano Turcarum
imperatore, et quo pacto Axmati consilia oppressa fuerint cum ipsius interitu,
praeterea ut Solymanus rebus Cayri compositis, expeditionem in Valachiam
susceperit.
cuius sane prouinciae situs, amplitudo, fertilitas, hominum mores,
ingenia, quaedamque alia descibuntur gratissima
sustinendis. Quapropter ne id aliquo impedimento foret, decreuit
occulte Mamelucos, qui Selymitani belli furorem effugerant, in uicinis
prouinciis passim perquirere, ingentibusque pollicitationibus allectos
amicos sibi facere. Praeterea non solum uicinos Principes, sed etiam
Sophaenos, hoc est Armenos, et Persas, quorum Ismael Sophus princeps est, ad
hanc rem peragendam solicitare. At in his occupatus priusquam cum
principibus pacisceretur, allectis
ab Rege missas dicit, in his omnia
priora reuocat, Capadociae Principem qua uenerat redire iubet, Axmatum uero
Cayri manere, neque hoc contentus abeunti successori, tabellariisque
insidias ponit, omnesque ad unum interficit. Praeterea milites praetorianos,
quos Ianizaros, et quorum in Regem Turcarum nota fides erat, per diuersa
loca non paruo ineruallo semota distribuit, hos ab Aegyptiis, suisque paulo
post praecipit iugulari. Atque his peractis
in his omnia
priora reuocat, Capadociae Principem qua uenerat redire iubet, Axmatum uero
Cayri manere, neque hoc contentus abeunti successori, tabellariisque
insidias ponit, omnesque ad unum interficit. Praeterea milites praetorianos,
quos Ianizaros, et quorum in Regem Turcarum nota fides erat, per diuersa
loca non paruo ineruallo semota distribuit, hos ab Aegyptiis, suisque paulo
post praecipit iugulari. Atque his peractis fratrem, cui
periculum, communi marte administraturos. Has literas Rex nescio quomodo
intercipit, Praefectumque Peloponnesi interfici iubet, quod et perfectum
est. ad haec unum ex consiliariis Aias nomine cum quinque millibus
Praetorianorum, multisque equitibus Hellespontum transfretare, rectaque cum
caeteris Asiaticae militiae hominibus Cayrum proficisci. Praeterea classem
quattuor triremium Alexandriam misit. Interea dum apparatus isti in itinere
iubet, quod et perfectum
est. ad haec unum ex consiliariis Aias nomine cum quinque millibus
Praetorianorum, multisque equitibus Hellespontum transfretare, rectaque cum
caeteris Asiaticae militiae hominibus Cayrum proficisci. Praeterea classem
quattuor triremium Alexandriam misit. Interea dum apparatus isti in itinere
sunt, Solymani fortuna, Othomanorumque per tot curricula temporum continuata
foelicitas, Regem amplius uexari passa non est, absenti
in latitudine a meridie in septentrionem trium et amplius, in
hac planicie perpetua solum pingue, capaxque cultus, nisi qua paludes, aut
siluae intercidunt. Regio omnium ferax, quae ad humanae uitae necessitatem
pertinent, praeter uinum, cuius alioquin ea gens, utpote crapulae, uentrique
dedita, appetentissima est. pecudum nullibi maior copia, equorumque armenta
uix minoribus animalibus cedentia, uicis, non urbibus, sed frequentissime
habitatur.
Turcas receperunt,
sed in demortui locum alio Principe suffecto, oratores ad Turcam mittunt,
rogant, Principem per eos electum confirmaret, puerum aetate inutilem et
tanto imperio regendo minime idoneum persuadere conantur, praetera non esse
hoc ueteris instituti, ut Turcis prouicia daretur, neque hoc Valachos unquam
passuros affirmant. Quamobrem irritatus Turca oratores, contra ius, fasque
gentium iugulare iussit, caeteris uero qui cum eis
daretur, neque hoc Valachos unquam
passuros affirmant. Quamobrem irritatus Turca oratores, contra ius, fasque
gentium iugulare iussit, caeteris uero qui cum eis uenerant, naribus
praecisis domum redire permisit. Praefectis praetera Nicopolis Bedini, atque
Cilistriae manum praedatoriam colligant, imperat, Valachiamque uastent.
Quibus perceptis Valachi Ioannem Comitem Seposiensem ex transyluania
accersunt, huic se suaque omnia permittunt, palam ab
ingenium, et semper in proditionem spectans) perlibenter
susceperunt. foedus initum est, ut Turcarum Rex aliquem ex Valachis, quos
penes se haberet Principem institueret, Valachi eo modo quo prius uectigal
penderent, et si in praeteritis uectigalibus quicquam non dedissent,
resarcirent, Turcis uero posthac, praeter ista, nulla potestas in prouincia
esset. Iis ita compositis Voieuodam ab Turca missum suscipiunt, Comes
Seposiensis ad sua redit. Sed
est, ut Turcarum Rex aliquem ex Valachis, quos
penes se haberet Principem institueret, Valachi eo modo quo prius uectigal
penderent, et si in praeteritis uectigalibus quicquam non dedissent,
resarcirent, Turcis uero posthac, praeter ista, nulla potestas in prouincia
esset. Iis ita compositis Voieuodam ab Turca missum suscipiunt, Comes
Seposiensis ad sua redit. Sed semper praesenti statu Valachi non contenti
alterum quaerunt. nam expulso ab Rege
equitibus
Vaalchiam destinat, ad Principem recens electum insignia Principatus mittit,
clauam ferream, uexillum, quo in bello omnes Praefecti, quos Turcae
Sangachos uocant, uti solent, hoc ex cauda equina confectum est, praeterea
insigne quoddam capitis aureo filo, ualut Diadema circumdatum. Hic postquam
Valachiam uenit, a Voieuoda honorifice excipitur, sed dum in conspectu
Regulorum, plebisque, fingit insigne capiti aptare, clauam ferream
CONFUSA SUNT OMNIA hominum genera, et perplexa est originum series, inexplicabilibusque inuoluta tricis nationum propago, uiri Pharenses praestantissimi, quibus fit, ut inanis multorum labor eo amplius eorum ineruditionem ostendat, quanto diutius in euoluendis, quae nostram praetereunt notitiam, sunt immorati. Nam quum auctorum plerique non, quae puram sinceramque sapiunt ueritatem, sed magis, quae lectoribus grata forent, scribere consueuerint, necesse fuit posteros, nullo innixos fundamento, ruinosum in scribendo aedificium erigere falsumque falso addentes semet
Dalmatiae confinium fuit? An non diuus ipse Hieronymus suae originis regionem
est Nouigrod nuncupata, ambitu maior quam Roma (habet enim in circuitu quinque supra triginta milliaria),
Ciuitas Nouigrod ambitu maior quam Roma in Moscouia.
haud procul a mari Balteo Graecorum ritu, quemadmodum et uniuersi Moscorum populi, iniciata; nullum fere praeter Slauorum idioma calentes. Pauci enim ex his oram, quae mare glaciale respicit, incolentes Vgnorum, qui (ut Isidorus dicit)
enimuero, praestantissime regum Alexander, si caetera te monumenta Slauum esse tacerent, unicum hoc ampliandi nominis tui desiderium ardensque adipiscendae gloriae feruor abunde produnt ea te ex gente oriundum esse, quae rebus praeclare gestis nomen ex gloria deriuatum merito est adepta. Consulto praetereo magnam ex Macedonibus Alexandri Magni sociorum successorumque multitudinem bellorum gloria et patratorum a se operum (quemadmodum Plutarcus
referuntur, quid si totius Slauonici generis pristina gesta fideliter essent recensita? Heu quantum gloriae nobis ademptum credimus, quia per multa annorum curricula, qui futuris saeculis innumerabilia Slauorum praeclara opera aspicienda proponerent, defuerunt. Nam si quid sparsim de eis et quasi praeter intentum, dum propria extollunt, ab aduersae factionis auctoribus exaratum fuit, sic ieiune aut aliter, quam res gesta est, scriptum inuenies, quod maiorem sibi historiae ethnicae partem uendicante adulatione
Adulatio maiorem ethnicae historiae partem sibi
necnon et Diomedes Illyricum sulcarent salum, nullas in Dalmatia uacuas habitatore sedes inuenerunt. Sed
quorsum Antenorem Diomedemque refferro, cum Argonautae longe ante litus Dalmaticum lustrantes sui transitus memoriam in eo nullibi relinquerint, quos Dalmatiam praeteruectos fuisse insulis ab Absirtho a sorore Medea in eis discerpto (unde, quemadmodum Strabo
salis facilitate praeciosum, Coricta (223)
Coricta.
quoque lanificio potens, Segnia (224)
Segnia.
etiam a mercatoribus frequentata et plura alia, et in littore maris et procul a mari, haud spernenda oppida (nos enim praeter Dalmium et Larissam non nisi maritimas tantum urbes pluribus ex eis ommissis enumerauimus). Nam quinquaginta castella dignitate praestantia Dalmatas Strabo scribit habuisse.
ab hostibus deuastationes a maioribus nostris non multum ante haec tempora instaurate, pristinas necnon et nouas fortunas, uiri integerrimi, (quemadmodum uobis policiti sumus) repetere in primis ipsum insulae, in qua haec ciuitas posita est, situm pro mei tenuitate ingenioli describere opere pretium uisum fuit, ut, comperta praecipua eius ad bellica facinora opportunitate, nulli mirum uideatur Pharenses a Romanis, quemadmodum Polybius ac Appianus Alexandrinus tradunt, ualida classe ingentibusque copiis Paulo Emilio, qui (ut idem Polybius
est) uineasque excolant, a pastoribus pecudum inhabitate suntque hi inter Pharae incolas asperiores. Ressiduum insulae campos umbrosis montibus permixtos habet, multarum rerum in usus hominum cedentium, uini uidelicet oleique ac ficorum necnon et croci melisque ac caeterorum fructum praeter Cererem feracissimos, haud spernendo uirorum numero et robore corporis
Pharenses fortes.
et animi uiuacitate preditorum, peculiari quadam naturae probitate sobrietatem atque a superfluis uini potationibus abstinentiam amplectentium refertos.
medio insulae optime cultus, circa quem undecim sunt uile.
ex quibus minimus quadraginta, medius autem uiginti supra centum, nonnullus ducentas et triginta, supremus autem quingentas habet domos, altas et amplas, laquearibus caeterisque urbanis ornamentis optime distinctas sic, ut nihil ei praeter murum in circuitu desit ad
satas pulchre dispositae speciem ciuitatas. Quo in loco urbem olim pulcherrimam fuisse non ambigimus, cum in dies et antiquos aquarum puteos urbis ruina obstrusos et thesauros auri et argenti gemmarumque in
lapidibus turris est unicum habens angustum hostiolum, in qua ob antiquitatem nullum cementi uestigium apparet. Sunt et in plerisque
aliis huius insulae locis humanae habitationis uestigia, in quibus antiqui illi Pharenses uicatim habitauerunt. Ex his collige praeter primariam, in qua sumus, urbem, quae a meridiolani (240) insulae parte posita Pharum proprie, uulgo autem (sicut Calepinus prodit) Lisna,
maris in radice occidentalis monticuli sub regulari instituto incolunt, protelato. Vbi inter caetera hoc forum, quod ualde magnum est ipsum uenustantia, exstat prae foribus episcopii cisterna mirae magnitudinis, cui aequalem me nunquam uidisse reminiscor. Quid dicam de pulcherrima praetoria aula
Praetoria aula.
magnificis quatuor turribus ab occidentali ciuitatis parte iuxta aedem diui Marci euangelistae uallata, portui ac foro excellenter imminente, in qua late patens est curia, duae cysterne, ampla caenacula, iocunda deambulatoria, uaria
sub regulari instituto incolunt, protelato. Vbi inter caetera hoc forum, quod ualde magnum est ipsum uenustantia, exstat prae foribus episcopii cisterna mirae magnitudinis, cui aequalem me nunquam uidisse reminiscor. Quid dicam de pulcherrima praetoria aula
Praetoria aula.
magnificis quatuor turribus ab occidentali ciuitatis parte iuxta aedem diui Marci euangelistae uallata, portui ac foro excellenter imminente, in qua late patens est curia, duae cysterne, ampla caenacula, iocunda deambulatoria, uaria aestiua ac hyemalia iudiciorum loca, et
(ut dici solet) apparatu cuncta intus forisque disposita? Consulto priuata dimitto aedificia (quoniam, si cuncta sermone cpmplecti uoluero, nimium nostra excrescet oratio), nostri tamen caenobii ex opposito episcopalis aedis in littore maris (ut praefati sumus) siti amoenitatem non praetermittam. Cuius templum beatassimo Marco euangelistae dicatum (quemadmodum antiquiores refferunt) nobilium capella nuncupatur.
Monasterium s. Marci ordinis praedicatorum.
Extra quod maiores nostri, praesertim patritii, cadauera suorum sepeliri nephas
obsidionem, nam (ut Polybii uerbis utar)
a se trucidatorum expirauit. Enimuero (ut fama fuit), si mille in castris Venetorum Vitto similes uiri fuissent, minime tam faeda plaga Christianum nomen affectum, minime tot castra, tot pagi, tot uille conflagrate, minime innumerabilis multitudo hominum et pecudum fuisset abducta. Nec silentio praetereundum esse puto recentem octo ruralium ex Pharensibus nautarum prius cum mioparone, deinde cum duabus biremibus mioparoni uehementer laboranti suppetias ferentium circa littus Appulum atrocem pugnam,
Atrox nauales praelium.
quando quidem aedita prius magna
nostris, presentium exhibitorum pro quibusdam negociis nostris expediendis.
Supplicamus eidem Sanctitati Vestrae, ut his, quę nomine nostro ille exponet,
tantam fidem habere dignetur, quantam nobis, si coram loqueremur, haberet,
votivam pręterea illi expeditionem concedere, quam a Sanctitate Vestra speramus
et humiliter exoramus.
Vestre mittere, ut eorum incommoda Sanctitati Vestre explicaret – in
maxima necessitate constituti sunt serviendo tam Beatitudini Vestre, quam
serenissimo regi nostro Hungarie, precipue, cum pecunię Sue Maiestatis nullius
sunt pretii, qualiter vivere possint, ipsi soli ignorant, serviunt fideliter –,
ideo illos Sanctitati Vestre humiliter commendamus, nos quoque inter paucos dies
spetialem nuntium nostrum ad Sanctitatem Vestram destinabimus.
tam paternum amorem et de rebus huius regni curam. De oratoribus ad caesaream
maiestatem mittendis et de quibusdam aliis rebus nondum responsum habui.
Postquam habuero, Vestram Sanctitatem faciam de rebus omnibus certiorem. Fui
preterea cum reverendissimo domino Strigoniensi, qui certe singulari observantia
(quod et coram semper testatus sum) Vestram prosequitur Sanctitatem. Contuli cum
eo Vestre Sanctitatis nomine de rebus illis, de quibus conferendum erat. Videtur
omnes rationes mundi
inducunt, Clementissime Pater, ut idem suadeam Vestrę Sanctitati faciendum atque
ipsum dominum Strigoniensem omni gratia prosequendum. Non sum ego nescius earum
rerum, quę hic hiis diebus preteritis contigere, non sermonum, quos multos cum
Vestra Sanctitate et quidem liberrimos habui, sed res ita se habet, ut a domino
Francisco Marsupino Vestra Sanctitas intelliget. Ad quem plura scribo, ut dixi,
et certe omnia verissima.
Francisco Marsupino Vestra Sanctitas intelliget. Ad quem plura scribo, ut dixi,
et certe omnia verissima. In summa: maiestas regia omnino optat a Vestra
Sanctitate ac ei enixe suplicat, ne dominus Strigoniensis in hac petitione
pretereatur, neque dubito Vestram Sanctitatem preces eius exaudituram. Ioannes
Bornemÿza (pater regis et omnium nostrum) incredibile est, quante amore,
observantia, servitute Vestram Sanctitatem prosequatur et colat. Credo Deum ita
illis percipientur, ad alios deferantur,
nos uolentes tuis supplicationibus annuere, omnibus et singulis extra
nostra et sanctae Romanae Ecclesiae loca degentibus sub poena
excommunicationis, nostris uero et dictae Romanae Ecclesiae subiectis
praeterea sub poena amissionis librorum quos impresserint et centum
ducatorum camerae apostolicae applicandorum, mandamus ne ipsos libros
infra decennium imprimant, aut impressos uendant sine concessione
tua. Qui contrafecerit poenam statim incurrat, et ea
praesentis temporis Ecclesiam illustrat, utpote in de Talmudicis
ueritatibus, super Apocalypsim, super Matheum, et mille Tractatibus, quorum
congestu uel titulos legere datum est. Nunc autem istud tuum Euangeliorum
uolumen, tanquam pretiosum locale ex occiduis plagis erutum ad Maronitas et
Armenos traducam fauente Deo Opt. Maximoque Clemente VII diuo
Pontifice iubente, cuius animo inhaeret unitati sanctae Ro.
Ecclesiae omnes animas
animi robusta, habituque decoro
uiro
in paupere tecto,
fluentis,
Nilus.
deficiant hostes te bella gerente.
omni,
expauit aperta
fantur.
Bacchus.
petens aliunde lacessit.
uisa refulgens,
sanie squallenbant ulcera toto
resurget,
purum preciosa pixide nardum.
ignis aget lachrymas, et torua cruento
capita aedituum coiere nefanda, ❦
iura tyranni.
iniquus,
honoris.
tunicam pariter, quae desuper omnis
Cygni
detriti a monte metalli,
aethere flammae,
Sanctitatis circa castrum Clissÿ provisio
facta attulit iucunditatem, contentor etiam de hoc bono viro, Vestre Sanctitatis
nunctio, quem existimo Vestre Sanctitati ad votum serviturum et huius castri
comodis, necessariis profuturum. Preterea, Pater Sancte, quod in omnibus
necessitatibus meis post deum in nullo alio preterquam in Vestra Sanctitate
habeo fiduciam, ideo libere ad eandem necessitates meas expositurus recurro.
Itaque, Pater Sancte, recordetur Sanctitas
etiam de hoc bono viro, Vestre Sanctitatis
nunctio, quem existimo Vestre Sanctitati ad votum serviturum et huius castri
comodis, necessariis profuturum. Preterea, Pater Sancte, quod in omnibus
necessitatibus meis post deum in nullo alio preterquam in Vestra Sanctitate
habeo fiduciam, ideo libere ad eandem necessitates meas expositurus recurro.
Itaque, Pater Sancte, recordetur Sanctitas Vestra, quod cum anno elapso ad
oscula pedum Vestrae Sanctitatis accessissem
aureis apud quendam Laurentium de
Cechis merchatorem Florentinum dimisi, cum quibus castrum illud usque ad Vestre
Sanctitatis nunctii adventum gubernatur, propter que Vestre Sanctitati suplico,
ut mihi illa redimerentur pignora. Praeterea, Pater Sancte, Regia Maiestas
consuevit tenere Clissÿ centum pedites pixidarios et quinquaginta domesticos,
quatenus huius adminculo adiuti domesticorum familia retineretur. Si Vestra
Sanctitas intendit sustentare omnes, bene
Regia putabit, quod Sanctitas Vestra in toto illius castri
necessariis providit. Insuper asueti sunt ibidem Clissÿ aliquot
teneri equites, prout omnia hec Vestre Sanctitatis nunctius vidit latiusque
ecclesie scribere potuit. Praeterea, quod annis elapsis Maiestas Regia, dominus
meus gratiosus parvam erga me provisionem fecit nec salaria debita mihi dedit,
Maiestas Regia hoc anno pene nullam de salario meo fecit mihi provisionem et cum
ab amicis
XII Marcii, 1526. Cetera omnia
quoad hanc rem prospere succedunt tam cum Regia ac Reginali Maiestatibus
aliisque regni proceribus, quam cum Reverendissimo Domino Strigoniensi,
valitudinis tantum imbecillitas est mihi admodum suspecta. Nam preter oculos,
qui nondum recte valere non desunt, alia quoque incommoda. Sed fiat in omnibus
voluntas domini.
recusat, et hic quanto desiderio domum, liberos,
uxorem, amicos et propinquos, atque eciam Vestram Sanctitatem suspiret, sed
valeat pocius amicicia illorum, quam ista tanta huius regni et reipublice
Christiane recte constituende occasio pretermittatur. Ego, quantum maxime
possum, supplico Vestre Sanctitati, dignetur hec, que nunc scribo, diligenter
considerare. Quod ad me pertinet, licet satis tenui vale tudine sim ad onus tantum ferendum ac
Sanctitas, per amorem
Ihesu Christi, cuius vicarium agit, cogitet quamprimum de salute nostra et eam
modis omnibus procuret. Ego, quod ad me attinet, ad hunc magistratum Vestrae
potissimum Sanctitatis favore et authoritate evectus nihil pretermittam, quod
meis serviciis prestari possit – quod quidem non ignoro, quam sit exiguum. Sed,
qui fecit, quod potuit, legem implevit. Valetudo, presertim oculorum, non satis
bene mihi obsequitur. Sed hanc quoque spero, Deus
mea ipsius et
paupertate et novitate, et eorum, qui me dignitate et opibus longe antecedunt,
ob hunc locum, in quem me Vestra Sanctitas evexit, invidia, mille denique aliis
maximis atque incredibilibus difficultatibus? Nihil tamen pretermittam, usque ad
capitis discrimen, quod a me fieri possit. Adeptus sum, clementissime
Clemens 31 , hunc magistratum difficilimo tempore, sed fortasse
Deus ex sua misericordia rumpet hos difficultates et aperiet mihi
Marulić, Marko (1450-1524) [1522], Epistola ad Adrianum VI Pontificem Maximum, versio electronica (), Verborum 2644, Ed. Darko Novaković [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [marulmarepistadr].
Marulić, Marko (1450-1524) [1522], Tropologica Dauidiadis expositio, versio electronica (), Verborum 5871, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - expositio] [word count] [marulmartrop].
Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1522], Feretreidos libri tres, versio electronica (), 807 versus, verborum 8510, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [severitanipferetr].
Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1522], Dalmatiae encomii principium, versio electronica (), 7 versus, verborum 41, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - oratio] [word count] [vrancicmencomium].
Frankapan, Bernardin (1453-1529) [1522], Bernardini de Frangepanibus comitis Segniae, Vegliae, Modrusiique etc. Oratio pro Croatia Nürenbergae in Senatu Principum Germaniae habita XIII. Cal. Decemb. An. Ch. M.D.XXII, versio electronica (, Nürnberg), Verborum 2137, Ed. Violeta Moretti [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio] [word count] [frankapanboratiocroatia].
Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1524], Vita Marci Maruli Spalatensis per Franciscum Natalem conciuem suum composita, versio electronica (), Verborum 1777, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - vita] [word count] [natalisfvitamaruli].
Bučinjelić, Miho (1479 - c. 1550) [1524], Epistula ad Gerardum Planiam, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 2445, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [bucinjelicmepist].
Pribojević, Vinko (mortuus post a. 1532) [1525], Oratio de origine successibusque Slauorum, versio electronica (, Hvar), verborum 14680, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - oratio; poesis - epigramma; poesis - carmen] [word count] [pribojevvor].
Rektor i Veliko vijeće Dubrovnika [1525], Rector et consilium Rhagusii Clementi papae VII, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 107, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [dubrovnikepist15250325].
Kružić, Petar; Orlović, Grgur (m. 1537; fl. 1492-1526) [1525], Gregorius Horlovicz et Petrus Crusich, capitanei Segnie et comites Clisii Clementi papae VII, versio electronica (, Senj), Verborum 197, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [kruzicorlovicepist15250419].
Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1525], Stephanus Brodericus secretarius regius Clementi papae VII, versio electronica (, Budim), Verborum 387, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15250913].
Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1525], Stephanus Brodericus secretarius regius Clementi papae VII, versio electronica (, Budim), Verborum 579, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15250930].
Bunić, Jakov; Cortonus de Vtino Minorita, Bernardinus; Petrus Galatinus; Colonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526], De vita et gestis Christi, versio electronica (), 10155 versus; verborum 68245, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjvgc].
Kružić, Petar (m. 1537) [1526], Petrus Crusich capitaneus Segniae Clementi papae VII, versio electronica (, Senj), Verborum 555, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [kruzicpepist15260130].
Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1526], Stephanus Brodericus electus episcopus Sirmiensis, cancellarius Clementi papae VII, versio electronica (, Budim), Verborum 271, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15260312].
Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1526], Stephanus Brodericus electus episcopus Sirmiensis, cancellarius Clementi papae VII, versio electronica (, Budim), Verborum 653, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15260317].
Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1526], Stephanus Brodericus cancellarius Clementi papae VII, versio electronica (, Budim), Verborum 568, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15260326].
Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1526], Stephanus Brodericus cancellarius Clementi papae VII, versio electronica (, castra regia prope Erd ad Danubium posita), Verborum 350, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15260727].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.