Your search found 5813 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1701-1800:

felicissimam et incolumem. Ex castris regiis prope Erd ad Danubium positis. XXVII. Julii, 1526. Vestrae Sanctitatis devota creatura et humilimus servulus Stephanus Brodericus cancellarius Illud preterieram me ex episcopo Sirmiensi rursus prepositum Quinqueecclesiensem esse factum. Quia castella, villę episcopatus illius tota diocesis est in hostium potestate. Non remansit ex VIIC vasallis unicus.

reciperetur: adeo regnum hoc nihil mite, nihil benignum amplectitur, sed usque quaque seuitiae Tyrannidis in morem indulget. Iam haec uallis undique rapidissimis fluminibus et uasta palude circumsępta, nullae naues praeter huius senecionis rimosam phasellum haud reuehendis umbris destinatam. Excubat in ostio latrator Cerberus terribilis aspectu, nec minus diligens quam truculentus ianitor, adeo ut ne Mercurii

omnem turpitudinem sigillatim uel ipsas cogitationes impudicas iudicibus explicat: nusquam autem praesidium cernitur: nemo subscriptor adest periclitanti: nemo patrocinium exhibet reo: nemo implorantis opem miseretur praeter benefacta: haec fortissime capitis periculum propugnant nec unquam a defensione desistunt, nisi quum uis aduersariorum et numerus praeualuerint. Proinde honores, imperia, triumphos hinc iam obliuiscere.

auctoritas data, postremo suo cuique dignitas et decor ciuitati redditus sit ac restitutus? CAES. Nimirum ut ingentes sub hoc prętextu parares diuitias et miseria multorum fieres magnus et formidabilis. SyL. Nihil minus,

ciuitatis et ornamenta sibi uendicarent. CAES. Non aliter tu, Sylla, uerbis cupiditates tuas prętexis ac multi Gręcorum philosophi barba et baculo uelabant, nam quorsum candidatus ambiebas tribus, singulos prehensabas, discurrebas ut amens in Campo martio comitiis conturiatis alliciendo largitione

inuidię uero, glorię, atque ambitionis uehemens suspitio restat. Quippe si dulcedine laudis non titillabare, cur tanto conatu resistebas C. Mario ne tua statua una cum monumentis Bocchi regis tolleretur? Pręterea ut cum eodem C. Mario iam minime uerbis contenderes, uerum etiam armis decertares, profecto non concitabat amor reipublicę conseruandae, in qua nulla dum nubecula tempestatis apparuerat: sed

interrogatio ut inuitus in hanc dissertationem descendam, qua Marium uehementer affectum iri sat scio, siquidem recordatione dolor recrudescit ac ueteris erroris noua pęnitentia cruciatus augentur. Hic nulla sunt malorum solatia pręter obliuionem, quae hauritur ex Lętheo flumine: non absunt autem crudelissimi Plutonis ministri qui, ut torqueant, in memoriam peccata subinde reuocent. Itaque, C. Mari, paulum hinc faciem auertas donec Caesaris

Quamquam haec mortalium natura est ut saepe uanis, interdum etiam pestiferis cogitationibus inuadantur: eas tamen rectrix ratio, quae fuerit bonis disciplinis confirmata, protinus tanquam ab arce deturbat, nihil admittens in contubernium praeter honestatem. Quorum autem animus nullis institutis philosophię munitus est, contingit ut ad omnes casus ancipites tandem quod praua cupiditas suaserit amplectantur, non quidem rationi, sed inuidię, dedecori, turpitudini, ac

Ad haec in nobilitatem odio maiore fuerat inflammatus quam non dicam te, sed quemquam alium diligere potuisset. Is demum crudelissimus tyrannus est cui facinora, non uirtutes aditum ad Tyrannidem strauere: praeterea si sit insolens imperii modicisque parentibus, quo dignus principatu uideatur, omnia sursum deorsum miscet in uitam et fortunas ciuium debacchatur: in summa timeri mauult quam amari.

causas introducerentur, qui nihil in uita nouissent propter subulas, crepidas, malleos, ligones, et id genus alia instrumenta. O pręclaram tum demum rempublicam Romanam, o foelix imperium orbis quum nactum fuisset consules, prętores, censores, aediles, reliquosque magistratus ex sutoribus, fabris, ergastulis, aliaque multo magis hominum sordida fece, quos inter mesonautas atque mediastinos nemo sanę mentis recipiendos putaret. Quis nisi impius sui suorumque

uidebatur. Ad excitandum uero bellum ciuile sum necessitate compulsus, quum rescindenda magnis uiribus tot impedimenta fuerint: alioquin parricidium esset ciuium sanguine manus commaculare: quos tamen uniuersos praeter capita factionis aduersae incolumes uolui: undique mea uox in Pharsalico praelio circumsonabat, ut ciuibus parceretur: multique iam profligatis omnibus aduersariis, et bellis ciuilibus extinctis mea clementia seruati

moli senseris, quod tuis humeris sustinere pręgrandis principatus onus non ualueris: alii calumniantur senectute iudicium amisisse: multi etiam mente captum affirmant: mihi uero nescisse litteras uideris, nec ullam rerum pręteritarum memoriam habuisse. Haud alia fere materies bellorum omnium ab orbe condito fuit. Quoties populus Romanus ferociter cum nationibus pro imperio dimicauit, tametsi multis eius possessio futura communis erat?

concitati populi subire? Quicquid acciderit aduersi (licet optimas rationes consilio tum explices), intemeritatem tuam et imprudentiam torquebitur. Nam fere usu uenit ut consilia euentis ponderentur, et cui res aduersę praeter spem contigerunt, ille nihil omnino prospexisse dicatur. Interdum etiam corruptus hostium auro proditionis insimulabere. Quapropter accepta ignominia nisi ciuium crudelitatem experiri malis, Alcibiadis, Cononis, Thucididis,

beneficiorum maxima ingratitudine compensare. Non uenit in mentem Milciadis atque Themistoclis, libertatis Gręciae propugnatorum, ut hic ob liberatam patriam in exilio, ille uero in uinculis mori coactus sit? Quid praeterea uirtute Coriolani, quid Camilli, quid Aphricani, quid Asiatici fratris Aphricani aut fortius, aut sublimius, aut populo Romano conducibilius fuit? Contra quid magis ingratum ciuitate nostra, quae optimos ciues ac

esse quibus persuasum erat uiuere populum sine rege non posse: excelsi nostris hominibus semper animi fuerunt et insueti iugum pati. Caeterum de his satis est, redi ad cardinem. CAES. Praeterea uis amoribus operam impendere, speciosissimę uirgines adducentur: uescendum est, Sibariticis mensis accumbes. Quis prohibet aut Parthicis indulgere conuiuiis, aut, quę concupiueris, illico perficere? omnia ex

uices imperia sortiuntur. Olim regnum Aegiptiorum abunde clarum ac gentibus formidolosum fuit: at hi nunc salutem suam populo Romano commendarunt. Fama est Amazonas multis nationibus imperasse, quarum nihil praeter nomen ad nostram aetatem peruenit. Viguerunt Assyrii: Parthorum duodeuiginti regna fuisse produntur: terribiles Persarum copię terra marique metuebantur: quae plane omnia aut euersa sunt, aut multum a superiore fortuna deciderunt.

adiecisti, inexplicabiles anfractus habent: opinor haec in scrinio Iouis tantum seruari, nunquam ad mortales peruenisse. Itaque ne uideamur in tenebris palpare, satius esse puto nos quęstionem hanc silentio praetermittere. CAES. Redeas igitur ad institutam disputationem. SyL.

anxietates introspexerimus. Deum immortalem, quot ueluti diducta Chlamyde uectes, quot claui, quot tela, quot fędę cicatrices et letalia quasi Chironis uulnera in toto corpore luxatis membris ac distortis apparebunt? Si praeterea propius intueamur quibus curis conficiantur, quantos labores perferant, quas sustineant uigilias, quam ingentibus periculis et insomniis exterreantur, nemo carebit admiratione, superesse nonnullos, qui

nemo carebit admiratione, superesse nonnullos, qui tantum onus ab humeris non excutiant, et hanc malorum Hydram priuata redimant quiete. Nam qui hebeti plęrique iudicio nihil neque sceleris neque turpitudinis praetermittunt, quoad in summo constiterint, hi personatam foelicitatem conspicati, magnis calamitatibus inuoluuntur: iis duntaxat, quę oculorum et aurium sensu percipiuntur, animum intendunt, fędissimas autem sub fuco

scilicet ullę uires obstabunt quo minus imperio deiiciatur? dehinc extorris amissa patria et domo, si forte cum spiritu euaserit, miseram uitam exigat? certe nullę Dionysio Syracusano deerant opes ad stabiliendam tyrannidem pręter amorem ciuium, quamobrem turpiter eiectus apud alienos in sua calamitosa senectute ludibrio habitus est: nonne Macedones ob superbam dominationem Demetrium in bello deseruerunt? nunquid etiam simili de

affirmare non dubitarim: nam dementis est, quum semel in tranquillo sis, in dubiam fortunae aleam proficisci, quę sępe dum tentatur, ut est inconstans, unico reflatu sua pulcherrima beneficia miserabili ruina inuoluit; si uero bella pręter opinionem ingruerint, ea legatis demandentur, quo pacto tuum periculum alieno periculo ueluti clauum clauo expelles. SyL. In easdem ansas incidisti, quinimmo fumum defugiens in flammam

uitę pręsidium alienę submittis potestati: tum prębentur arma ciuibus longa seruitute oppressis, uidelicet ut pręliis exacuantur et uictoriis animo erecti diutius pati iugum seruile dedignantes aperta ui se afferant in libertatem. Praeterea quum uita omnium posita in certamen esset agereturque de finibus imperii patrięque incolumitate atque is, cuius maxime interest in pugna praesentem adesse, in commune discrimen descendere neglexisset, quo animo tantam in

SyL. At nullus istius uanę persuasionis tanto locorum interuallo sensus ad inferos descendit, nulla unquam rerum humanarum delectatio Stygem pręteruecta est. Libenter scire uelim, Caesar, ubi substiterint illę ueteranę cohortes, quamdiu uoluptates prosecutę sint: nam uidimus nudum et cicatricosum ac denso curarum agmine stipatum in aulam Plutoni ingredi. Num

ac denso curarum agmine stipatum in aulam Plutoni ingredi. Num tibi magistratus cum insignibus obuiam honoris gratia uenerunt? at nemo plane, ne ipsi quidem minutuli qui quondam supplices tuis genibus aduoluebantur, praetereunti assurexere, non dignati sunt oculis intueri: haud quemquam aliena perinde negocia distringunt: suis fere quilibet aut malis torquetur aut solatium ex bonis capit. Pari conditione reges et inopes agimus, alium a

qua re factum est ut animum quoque ab instituta dissertatione diuerteris. Atqui uellem comparationem tyrannicae uoluptatis ac iuxta malorum (ut proposueras) tanquam in aliqua breui tabella depingeres, ac uelut imaginem poneres pręter oculos, ut sub compendio facilius intelligerentur. SyL. Nihil refert dissimules an

proluunt quo pacto aliunde premantur non satis uideant, quod uel in uenatoribus et citharędis deprehenditur: illi studio persequendarum ferarum allecti laboribus haud animum intendunt, hi, quum pretermodum uocis harmonia capiantur, plęrumque fidium discordiam non recte percipiunt; utcumque tamen sęse res habet, quoniam modo Zeusis, Phidię, Timantis copia caremus, nec ipse arti pingendi sum initiatus, ea conspectu

non animo concideres? nimirum, opinor, ab illa elegantia et splendidis apparatibus oculi quam longissime auerterentur: palatus etiam num suauissimas dapes, omniaque lauticiarum lenocinia quasi cicutam refugeret. Pręterea non trepidares, non paueres crebro suspiciens districtos enses et Samiata spicula de tectis aureis tenuissimo filo ceruicibus impendentia? securitatem profecto cunctis huiusmodi molestis delitiis et ingrata pompa

postquam desciuerint, cogere sub imperium rationis cum in primis magnę difficultatis, tum omnium pulcherrimum atque laudatissimum est. Te uero, Caesar, quis ignorauit Bithinicum fornicem olim assectatum in prętexta, dehinc prętaxatorum et matrum familias assectatorem impudicę gurgitem atque uoraginem impudicitię? cui tuę falacissimę libidines per omnes gradus aetatis augescentes ac stupris nobilibus insignes non

cogere sub imperium rationis cum in primis magnę difficultatis, tum omnium pulcherrimum atque laudatissimum est. Te uero, Caesar, quis ignorauit Bithinicum fornicem olim assectatum in prętexta, dehinc prętaxatorum et matrum familias assectatorem impudicę gurgitem atque uoraginem impudicitię? cui tuę falacissimę libidines per omnes gradus aetatis augescentes ac stupris nobilibus insignes non poenę

HUNGARORUM CUM SOLYMANO TURCARUM IMPERATORE AD MOHACH HISTORIA VERISSIMA (Partes selectae) AD LECTOREM PRAEFATIO Operae pretium fore putavi, si bellum, quod divus Ludovicus Hungariae et Bohemiae rex, unicum hoc seculo nostro verae probitatis exemplum, cum Solymano potentissimo Turcarum imperatore maiore animo ac necessitate quam vel viribus vel eventu proxime gessit, et in quo interiit, breviter describerem eo etiam

quod ab eo tempore, quo Christi dei optimi maximi ductu ex Scythia venimus et fidem Christi professi sumus, fuimus semper scutum et clipeus omnium aliorum Christianorum, et quod in hoc praeclaro nostra sententia Christianitatis obsequio duos iam reges, ambos eadem Iagellonia stirpe prognatos, tot praeterea utriusque ordinis principes viros, tantum nobilitatis et militiae, tantam et tam innumerabilem populi multitudinem amisimus ipsis interim, si deo placet, bella plus quam civilia ac plus quam fraterna inter se gerentibus et uno in alium culpam huiusmodi bellorum referente. Potuissent,

undique equites levis armaturae et pedites quoque a lateribus, quod superius diximus. In latere eius dextro post antistites et secretarios erant illi tres, quibus tutelam regii corporis commissam fuisse diximus. Locus, ubi acies fuit instructa, recesserat a Mohachio milliario uno, a Danubio praeterfluente milliario medio. Erat, quod et superius dictum est, in eo loco ingens et lata planicies nullis neque sylvis neque virgultis neque aquis neque collibus impedita, nisi quod ad laevam inter eum locum ac Danubium erat aqua palustris et limosa, crebra arundine plena, ubi postea multi

Maczeyowzky Poloni omnes cubiculi regii ministri, a quibus postea ad reginam reversis multa cognovimus, quae brevitas historica commemorare nunc non permittit. Servatus fuit et Michael Fekethe ac Bartholomaeus Maytiny, qui postea magno aere fuerunt inde redempti. Perierunt in eo praelio et in fuga praeter regem ex antistitibus Ladislaus Zalkanus archiepiscopus Strigoniensis, Paulus Thomory Colocensis dux belli, Franciscus de Peren Varadiensis, Philippus More Quinqueecclesiensis, Blasius Paxy Iauriensis, Franciscus Chaholy Chanadiensis, Georgius de Palyna Boznensis episcopi, ex baronibus

et potioribus regni Franciscus Balassa, Nicolaus Tharczay, Ioannes Paxy, Ioannes Istwanffy, Emericus Warday, Michael Podmaniczky, Gregorius Orlowchich capitaneus Segniensis, Stephanus Aczel castellanus Posoniensis, Sigismundus Pogan, Ioannes Tornaly, Ioannes et Stephanus Kalnay, Nicolaus Forgach; praeter hos nobiles potiores usque ad quingentos, equitum praeterea tria vel quatuor millia. Pedites paucissimi evaserunt, fuerunt autem usque ad duodecim vel tredecim millia peditum, ex quorum ducibus vix evasit quisquam alius praeter Hannibalem Cyprium. Tormenta bellica omnia et illa, quae in

Ioannes Paxy, Ioannes Istwanffy, Emericus Warday, Michael Podmaniczky, Gregorius Orlowchich capitaneus Segniensis, Stephanus Aczel castellanus Posoniensis, Sigismundus Pogan, Ioannes Tornaly, Ioannes et Stephanus Kalnay, Nicolaus Forgach; praeter hos nobiles potiores usque ad quingentos, equitum praeterea tria vel quatuor millia. Pedites paucissimi evaserunt, fuerunt autem usque ad duodecim vel tredecim millia peditum, ex quorum ducibus vix evasit quisquam alius praeter Hannibalem Cyprium. Tormenta bellica omnia et illa, quae in acie fuerunt, et ea, quae partim in castris partim in navibus

Pogan, Ioannes Tornaly, Ioannes et Stephanus Kalnay, Nicolaus Forgach; praeter hos nobiles potiores usque ad quingentos, equitum praeterea tria vel quatuor millia. Pedites paucissimi evaserunt, fuerunt autem usque ad duodecim vel tredecim millia peditum, ex quorum ducibus vix evasit quisquam alius praeter Hannibalem Cyprium. Tormenta bellica omnia et illa, quae in acie fuerunt, et ea, quae partim in castris partim in navibus remanserant, hostis habuit. Horum cura demandata fuerat sed sero et non nisi eadem illa nocte, quae pugnam praecessit, comiti Ioanni Hardegh viro strenuo et industrio et

dicta est Septem collis. Ponit sedem quoque illius super aquas multas: quę significant populos, gentes, ac uarias linguas, ex quibus magis quam ulla alia, in orbe praesertim Christiano collecta est haec Vrbs, ut uidemus. Et propterea dicitur communis patria omnium undecunque uenientium. Dicit pręterea plenam esse nominibus blasphemiis, matrem immunditiae, fornicationum et abominationum terrae. Haec quippe uerba demonstrationem huius uerbis magis specificam non exigunt, cum haec flagitia (etsi ubique fere regnent) hic tamen sedem et Imperium habent. His tot et tantis

antiquorum militaris disciplina. Romani aliquot Imperatores alii in filios, alii in Principes ciues capitaliter animaduerterunt, quia iniussu Imperatorum, cum legitimis hostibus prouocati pugnassent, fuitque tanta disciplinae seueritas, ut hostium loco haberentur, qui praeter Imperatoris edictum gladium strinxisset. Quanto iustius hostium loco ducendi sunt isti Cares, qui inauditam crudelitatem iniussu Imperatoris aduersus inermes exercuerunt? At quam tandem ob causam saeuitum est in urbem? Romae

eo profugerant. Tanta nominis Christiani reuerentia apud barbaros illos fuit, qui doctrinae coelestis ignari, nomen tantum Christianorum audierant. At isti sacrilegi quas aras, quod sacellum reliquerint intactum? Et accepimus non tantum omnia fana spoliata esse, monumenta sanctorum uirorum praetiosiora, et thesauros ad publicam utilitatem totius Italiae ibi conditos, direptos esse, sed etiam caede et aliis sceleribus prophanata esse, decantatae sunt per ludibrium sacrae cantiones. Ita nulla non contumelia effecta est religio Christiana. Quid Turcae aliud faciunt expugnatis

fuit: sed cum aliis in rebus continentior caeterarum nationum militibus hactenus fuit, tum singulari religione uim a sacris rebus abstinuit. Nunc autem, o dii immortales, quam dissimilis hic exercitus maiorum nostrorum fuit? Quam longe degenerauit a ueterum modestia? Maiores nostri nihil praeter uictoriae laudem cupiebant domum reportare. Itaque nec priuatorum fortunas diripiebant, tantum abest, ut attingerint res sacras. Nec procul exempla continentiae requirenda sunt. Quis toto Veneto bello a Maximiliani exercitu unum oppidum audiuit direptum esse? Nemo profecto. Et Maximilianus

in tota Graecia, importatum est. Haec monumenta, cum aeterna esse debuerint, tamen furore militum aliqua ex parte corrupta dicuntur. Et haud scio an impia flamma per urbem uagata, Bibliothecas etiam attigerit. O iacturam nullo unquam seculo reparabilem. Quot religionis nostrae interpraetes, qui praeterea nusquam extant, quot aliarum optimarum artium authores amissos arbitremur? Quis non uehementer doleat tot seculorum labores, tot noctium uigilias a doctis hominibus ad utilitatem posteritatis lucubratas, in hanc fortunam incidisse. Statuas aut picturas elegantes magnorum uirorum magno cum

isti odio, credo religionis Christianae, non ueriti sunt impiis manibus lacerare ac perdere. Non est autem obscurum, quantum detrimenti acceperit Respublica Bibliothecis illis dissipatis, quae in Ecclesiasticis dissensionibus tanquam oraculum consuli solebant: ex quibus publici legum libri, praeterea omnium bonarum artium emendabantur. Neque uero studia literarum sine literis ac libris emendatis florere possunt. Quae si extincta fuerint, quae barbaries, quae religionum confusio, quae ciuitatum perturbatio apud omnes gentes secutura est? Non igitur ad unam urbem haec

Illustris et Magnifice Domine Domine semper obseruandissime, salue. Datis ultimis ad te litteris 22. Martij, nil aliud hactenus sequutum est: nec fama de Thurcorum apparatu in Hungariam leuatur. Preterea significatur nondum omnia satis esse parata in Germania. Quoniam binas litteras ad me dederas uno exemplo, alterę paucis ante diebus redditę mihi sunt. Ex utrisque et amorem tuum agnosco, et uoluntatem tuam percipio: et in hoc sum, ut tibi praesto semper sim. Tu interim curato, ut ad

Illustrissime et Magnifice domine domine obseruandissime, salue. Nescio quam celeriter meę litterę tibi redduntur: tuę quidem et Carabeti uix intra unum mensem ad me perueniunt. Quę tarditas nullam utilitatem negocijs affert. Ego uero pręter diligentiam nihil aliud prestare possum. Tuis binis litteris quas utrasque ad me Pape 19. et 23. Nouembris, respondi 22. X-bris. Noua ista (ut mandaueras) legi magnifico domino Petro Erdeudi, eumque et uxorem tuo nomine salutaui: quę res illi valde grata fuit. Indies

improbus et iniustus est, citabo Romam in judicium: omnia tamen ex tua voluntate faciam. Duo hec audiui ex quodam magno et probo viro Cesarem petiisse a Venetis ut liceret ei per Tridentum in Italiam mittere X milia peditum, ac Venetos quidem recusauisse; preterea Dulfinum dixisse patri ut omitteret facere pacem simulatam cum Cesare, sed totum se conuerteret ad bellum serio gerendum, eoque summam rei experiretur. Rex Romanorum cogitur impedito Cesare in bello Gallico tentare proferre inducias cum Thurco: sed uereor ne minus id

respicientes (ut verbis Aristotelis utar) facile decipimur. Hic assiduus ego sum apud dominum Georgium omni acceptus humanitate, nullius quidem rei indigens, nisi unius tui presentia, quem deus faxit quam primum videamus. Iam ex frigore quod in itinere contraxeram in occipicio, preterea etiam ex cruditate propter insomnium pene conualui, nuntio precipue de optatissimo tuo successu mirum in modum confirmatus. Vale felix et redi. Ex arce tua Saruar, 6 Xbris 1551..

In Saruar. Generose et egregie domine. Mitto tibi in uno barileto semina caulium et raparum et tertium nescio quod semen ex Apulia mihi allatum, et lentem magni grani, preterea pauculum semen cuiusdam rubri floris purpurei sed nullius odoris, et unum magnum citrum pomum, et duas pixidulas tiriace. Vnam dabis domino Sarkano, alteram domino Francisco Segnej. Item septem pixidulas cidoniati nostratis, duas pro te seruabis,

pixidulas aliquot cidoniati. Scripseram quod mitterem in uno barileto pisces frictos, sed nescio quo pacto iam obsignatis litteris quispiam in domo de Piero Dente ipso ignaro pęnitus aperto vasculo pisces aliquot exemerat: itaque non fuit consilium mittere semiplenum, corrumperetur enim in uia; preterea misi satis bonam copiam lauri. Hec omnia si tibi reddita sunt integra et incorrupta, facias me certiorem rogo, et si quid aliud uelis significes. Narrantias, garum et farcimina, pro quibus diligenter scripseram Venetias, nondum habere potui; credo consumpta esse uetera, et

uehendas machinas; licet sparserint famam eos uelle munire sua quedam castella nuper exstructa, tamen ego timeo ne uelint uel Bichac uel aliam nostram arcem finitimam opugnare, antequam aliam prouintiam suscipiant. Itaque uos decet esse cautos in rebus uestris. Turchus instruit triremes octuaginta preter piraticas. fuit in stipendiis nostri regis cum aliquot equitibus quidam Dalmata qui olim militabat apud regem Anglie. Nuper enim comoratus est in oppido Tregeste, deinde profectus Venetias repente remuneratus, etsi ob aliquam

mittit ad Thurcum medio Ibraym bassa a Christianitate avertendum. Quod ubi nullo modo impetrari potest Turca in Ferdinandum, mira et incredibili ira percito, quod reliquum erat, dat omnem operam, ut regnum suum conservat, accedens in persona propria ad Turcum in Hungariam intrantem nihil ibi pretermittens in salutem regni sui procurare, quicquid a Christiano principe 52. Etiam Thurcus habito Joanne rege colloquio Budam, postea et alia omnia penes Danubium usque Posonium capit et ad Joannis, ut promiserat, manus tradit non reperto 53 aut viso 54

carbones igneos super caput suum, id est provocet rursus contra se potentissimum inimicum. Qui si redierit – sicut rediturum si Ferdinandus non queat [avertere?], nemo dubitet –, longe maiora faciet, quam proxima expeditione fecit, neque est quisquis preter Deum rebus presertim Christianis sic stantibus, qui possit eius viribus resistere, quicquid fortasse aliqui Christiani 56. 51 Vergilius (475. I. Aen.) 52 Desideratur in longitudine 3 cm locus litterarum circiter octo.

ad devorandam et prorsus abolendam rem publicam christianam (ut ipsi ariolantur et firmiter tenent), quod Dii, praecor, omen in ipsos convertant. Quibus stantibus ut stant, opere pretium sum arbitratus offerre Sanctitati Tuae in hac causa reliquias senectutis meae, quo vel mihi ut martiri indigno cita mors veniat, vel Sanctitati Tuae suisque ovibus victoria laeta, cum in senibus ex periculo

erat terminatum per imperatorem Turcarum poni suos milites ianicaros ad custodiam dicti castri ellapsis viginti diebus, prout eisdem scripserat. Quapropter, Sanctissime Pater, nos ad quem recursum habere valeamus, habemus neminem preter Sanctitatem Vestram. Scit Sanctitas Vestra serenissimum imperatorem nostrum ipsiusque fratrem regem Romanorum quibus impraesentiarum urgentur negotiis, itaque, quam primum potis est, provideat precipue de hominibus. Hic inveniemus

cogitabundus die noctuque, qualiter fidei Christianę ac Sanctitati Vestrę operibus meis inservire possem, caute agens misi servitorem meum per civitates Segniensem, Fluminensem et alias mea stippe conducendo aliquos milites, cum quibus pretendebam omnino arcem Turcarum Salonis ad excidium et totalem ruinam non solum Clisii, verum etiam plurimarum aliarum Christianorum civitatum et gentium positam et extructam perurere. Hoc autem intellecto a servitore meo strenui

sunt omnibus blandimentis unacum principe eorum in officio contineri, facilius est enim hominem preservare, ne incidat in morbum, quam cum inciderit relevare, hec ut supplicavi iterum supplico, ut eo animo legantur, quo scripta sunt. Preterea ego hucusque hic fui in serviciis Christi et huius regni, quibus periculis me obiectaverim, quidve serviverim, taceo. Cum pax Dei optimi et Turcharum cesaris voluntate iam in procinctu est, supplico Sanctitati Vestre, velit et ad

et multarum rerum restauratione. Taceo de hiis, quae de abusibus Sedis Romanae ubique predicantur, ommitto, quae de tanta beneficiorum, aliorum super alia congerie, de nulla animarum, sed tantum de proventuum et corporis cura iactantur. Praeterea neminem pene esse in toto Christiano orbe antistitem in tot opulentissimis et Craesi divitiis equantibus ecclesiis, qui verbum Dei, ad quod episcopi et sacerdotes sunt ordinati, doceat. Charta me deficeret, si vellem vel partem

stringitur uni
1.12  In populum gladius, utcunque ulciscitur ira;
1.13  Illicet in Christum colaphis datur ire potestas.
1.14  Hinc trahor in poenas, prętoria protinus intro.
1.15  Ecce aulę in medio redimitus tempora dumis
1.16  Et deiectus humi uultum conspectus in ostro

sicubi, turbas
1.174  Vix iam ferre ualet, nunquam intellecta docentem
1.175  Tantus amor uidisse uirum: tum gliscit eundo
1.176  Qua Libano prętenta iacent Traconitidis arua,
1.177  Atque uias coelo commentus in aequore Phoenix,
1.178  Quaque Arabes cingunt tunica gens usa fluenti.

Nocte intempesta trepidos aggressus et ensem
1.461  Per mediam cędens exegit Spiritus urbem
1.462  Hebręos pręteruehiturque sub indice postes
1.463  Defensos iussi monstrata aspergine sacri.
1.464  Prodigium fastis ascribi in

1.502  Neue leues populi motus exciuerit ultro,
1.503  Vrbem adit: armari capto nunc milite Iudas
1.504  Vellet, et arreptum subito ad prętoria duci.
1.505  Pestis tanta premit, totusque insederat Orcus
1.506  Visceribus! Pretio nam sanguinis aere recepto

1.504  Vellet, et arreptum subito ad prętoria duci.
1.505  Pestis tanta premit, totusque insederat Orcus
1.506  Visceribus! Pretio nam sanguinis aere recepto
1.507  Proditor intranti mox limen adhęserat urbis,
1.508  Consilio procerum ueniens

ignominię mens ipsa obnoxia restet
1.678  Si iam fas contra ueroque proboque repugnet,
1.679  Fingit, quid culpę prętendat, callida semper,
1.680  Non Non. . . quamuis]

Vt. . . sodales] Mt 14, 22-33; Mc 6, 45-52; Io 6, 16-21 suspensa tulit tumido uestigia ponto,
1.736  Et prętergreditur cimba obnitente sodales,
1.737  Vtque

1.918  Aduentus quę causa docet, nouisse recessus
1.919  Christi secretos, mortemque paciscitur auro.
1.920  Conuenit: aes una accepit pretiumque cruoris.
1.921  Ille Ille. . .

Quorsum hęc iactura? Receptum
1.948  Pręstabat uenire, inopi succurrere possent
1.949  Vt loculi!" Tali prętendens furta loquela
1.950  Atque alios specie fallente instigat .
1.951  Exoritur murmur, qualis cum flamina siluę

uirorumque.
2.508   Obtentum quodcunque iacet procul inter Amanum
2.509  Et qua tam leni subit aequora flumine Nilus:
2.510  Ora Syro prętenta mari, porrecta sub axem
2.511  Vsque Arabum regio, quam limite linea certo
2.512  Partitur tribubus cunctis segmenta coęquans.

37 iterum patri simulatum signa cruorem
3.120  Ostendunt, uerumque seni mouere dolorem,
3.121  Atque fidem incursus fecit prętexta ferarum.
3.122  At puero educto crudelia pectora fratrum
3.123  Auro mutarunt uitam preciumque gerebant;

suprascr. pro vocabulo quod haud legi potest crimen in omne!
3.355  Primo non adeo aggressu mortalibus ille
3.356  Impius apparet; prętexit nomen honestum
3.357  Principio sceleri foedo et crudelibus ausis.
3.358  Admissus tali paulatim errore scelestus
3.359  Omne nephas suadet, sensim et per uiscera

3.693  Alma Ceres corpus. Naturę protinus omnis
3.694  Res ex materia et propria stat condita forma,
3.695  Tertia res, pręter sua namque exordia, iure
3.696  Quę proprio nobis substantia nomine fertur.
3.697  Mutari hanc legimus geminę constante

3.743  Et faciem quamuis alternet imago uicissim,
3.744  Mutari tamen at tantum uariata resistit,
3.745  Addita cui, partu manant quęcunque benigno
3.746  Naturę, pręter quod iam substantia signat.
3.747  Quo uis naturę haud prorsus pertingere compos, 14

3.913  Foelix iam cui nosse datum bona quanta recondis,
3.914  Qui tali puro discumbunt pectore mensa.
3.915  Isque ego sim, ualeam qui tota mente tueri
3.916  Prętento coelas quem nunc uelamine terris,
3.917  Atque illum penitus uacuis haurire medullis;
3.918  Huius in erumnis uitę sentire iuuantem
3.919  Vt possim, docti mihi denique

4.47  Inquit in id dudum scribis sua uerba teneri.
4.48  Non animaduertit tamen hoc auersa suorum
4.49  Mens, dictum incautos subito pręterfluit omneis.
4.50  Sic uetitum nunquam fas est attingere cuiquam,
4.51  Namque obscura homini et demum res ardua sola est,
4.52  Qua lux coelestis menti non limite certo

5.59  Atque rei tribuunt sublimia cuncta supremę,
5.60  Perfectumque bonum simul immensumque fatentur,
5.61  Et longe remouent contraria finibus illis.
5.62  Quin pręter sibi quod substantia uindicet illa,
5.63  Quę uere est eadem, quę uere prorsus et una est,
5.64  Quęque absorbet eo tollens simul optima rerum,
5.65  Vt nil diuersum

quę uere prorsus et una est,
5.64  Quęque absorbet eo tollens simul optima rerum,
5.65  Vt nil diuersum ponat, nil deserat, inquam,
5.66  Vsque boni, uerum doctrina hęc talia pręter
5.67  Personas etiam diuina in parte reponit.
5.68  Atque hinc quod nobis exordia certa petemus,
5.69  Persequar interea rationem carmine talem

5.267  Mox fore conductę sese, tunc mente reducit,
5.268  Vt caperent operę, quę uincula protinus addant
5.269  Compręhenso, et ductum raptim ad prętoria sistant.
5.270  Scilicet iccirco quęsitus militis usus,
5.271  Cogit et egregius stipendia tanta sacerdos
5.272  Compręhensum

medio siluas ac arua petiuit,
5.483  Posse tamen cępisse rati, tunc proripit inde
5.484  Se propere, atque intus confestim ingressus Iudas
5.485  Longe aliud capto prętextu explorat agentis,
5.486  Vtque abiisse uirum sensit, mox emicat extra.
5.487  Carnificum

6.21  Cui propria est ratio, quicquid sit scilicet ipsum,
6.22  Externique ignara nihil uariabile sensit
6.23  Natura hęc opifex rerum substantia simplex.
6.24  Hic nil pręteritum, aeque nil spectare futurum
6.25  Contingit, pręsens non usquam labitur aeuum.
6.26  Res prorsus nullo quę nouit limite finem,

6.39  Immensos geminę naturę: namque parauit
6.40  Vna rudi et crassę moli spaciosa receptus,
6.41  Altera uiuenti degebat prędita sensu.
6.42  At prętenta aciem abducit caligo tuentis,
6.43  Inde Deo rectos impos defigere uisus
6.44  Restitit, euectam quo tollere gloria demum
6.45  Debuit, ingressa

6.642  Perculsi tacuere diu, diuertere tandem
6.643  Cuncti oculos; facto hoc pulsus pudor omnis abiuit,
6.644  Inde odium sensim compressaque tollitur ira.
6.645  Prętextu sumpto, captaret sedula Legem
6.646  Concio Mosaicam tanquam prędictaque Vatum,
6.647  Et uestigaret uenturi tempora regis
6.648  Messię, senior quidam sic protinus

6.751  Quis nil consulto temere omnia facta placerent.
6.752  Atque adeo sedit cunctis illum ante tribunal
6.753  Sisti, cognoscant talem ut prętoria causam.
6.754  Vincitur, retroque manus in uincula nectunt.
6.755  Continuo Caiphas facinus crudele perurgens,
6.756  Quod cęptum

7.43  "Non Non. . . 47 quiuit] Io 18, 30 tam maturo frustra tot tempore, prętor,
7.44  Adsumus, et uinctum stipati milite multo
7.45  Offerimus, pridem

pereunt properantibus: illicet arua
7.183  Vlteriora procul tenui, ceu nubila, primum
7.184  Apparent uisu, spacii discrimina sensim
7.185  Decrescunt, currunt Sirbonis littora pręter.
7.186  Vertice summisso hac palmas flectebat Idume,
7.187  Vt suaues liceat cariotas carpere lassis.
7.188  Dextrum iter

adhuc dubię peragens spacia ultima noctis.
7.240  Sibila stridoresque meant gradientibus una,
7.241  Et qua diuertunt, nocturna silentia frangunt.
7.242  Postquam incomposito prętoria turba tumultu
7.243  Percussit, subito commotus Pontius exit;
7.244  Audit ut est habitus, uinctum una et cernit Iesum.
7.245  Ingens exoritur subito contentio uocum

leuius. . . tueri] Io 19, 12 si puniat, illum
7.272  Cęsareas partes grata non mente tueri.
7.273  Iniectum dubium prętorem pectore mouit,
7.274  Romanus cessit pulsus uelut ordine miles,
7.275  Hostis quando subit pręnsis non impiger armis.
7.276  Inde abit et secum tacitus tunc multa

Hęc. . . ora] e marg. fatus breuiter prętor mox comprimit ora.
7.296  "Sponte petis uel te potius commouerit alter
7.297  Talia scitari nostrosque inquirere gressus?"

poenas subito compręhensi forte dedissent,
7.443  Atque iugum impositum doleant exemptaque regna.
7.444  Illicet emicuit Barathri dux ocyor Euro:
7.445  Iudęam inuisens adiit prętoria nota.
7.446  Ingressum species tormenti uisa moratur:
7.447  Percussum media tabescere cernit in aula.
7.448  Non linguę quicquam, uiui non amplius oris,

7.474  Nec mentem Demon commotam deserit usquam.
7.475  Infoelix mulier nusquam sibi tuta uidetur,
7.476  Conuocat huc famulas, trepidans mandata referri
7.477  Prętoremque iubet somni monuisse minantis.
7.478  Quattuor interea restabant lassa uicissim
7.479  Cędendo paria, atque una attriuere flagellos.

uisu.
7.483  Vtque Vtque. . . 488 abire] Io 19, 4-5 animo prętor ducebat corda moueri
7.484  Posse sacerdotum si demum cernere plagas
7.485  Contingat totis impressaque uerbera menbris,
7.486  Produxit coram, dehinc turbis talia

per auras:
7.494  "Tolle illum, iam tolle", sonat, "damnatus agatur,
7.495  Atque animam ligno suffixus brachia ponat!"
7.496  Vox ea prętorem loetali perculit ictu,
7.497  Non ulla facie gentis fera corda retundi
7.498  Miraturque magis redigi crudelia poenis.
7.499  Ceu semel in capta rabies si sęuiat urbe

7.712  "Ecce Ecce. . . 718 ista] Io, 4-5 hic assistet, culpę prętendere causam
7.713  Quo nemo ualeat, si poenam deluat insons."
7.714  In dicto egressus cocco sertisque reuinctus
7.715  Astitit et medio lustrauerat omnia circum.

7.739  Multa Multa. . . 741 iuuentę] Io 19, 8-9 agitans mente ingressus prętoria Christum
7.740  Accersit, repetens dehinc ordine singula quęrit
7.741  Et genus, et patriam, et primę rudimenta iuuentę.

Incerti uacua ne forte erremus in urbe."
8.118  Dixit et in dicto factus tunc ante Iohannes
8.119  Pręibat prima tinguens lanugine malas.
8.120  Interea exoritur nouus ad prętoria clamor,
8.121  Ecce foras cum ad solium processit Iesus
8.122  Exutus trabea proprioque recinctus amictu.
8.123  Stabat, quo moris, quoties sententia ferri

Conspecto. . . reclamant] Io 19, 6 populus clamorem tollit Iesu,
8.131  Atque cruci figi prętoria tota reclamant.
8.132  Crebrescit, Crebrescit. . . 136

8.151  Cęlesti patri dum uno conspirat amore,
8.152  Aspectuque grauis reddebat sarcina dignum.
8.153  Altera non facies, species non altera coeli,
8.154  Si nebula aut solis prętenta intercipit orbem,
8.155  Stentque simul nigrę coelo circum undique nubes,
8.156  Luce repercussa radius si nube receptus,
8.157  Inter dissectas qua lucidus emicat

fieret sibi tuta tyrannis.
9.218  Certatumque diu, dum fatum promouet ultra
9.219  Correptumque genus dum sęuius implicat Orcus.
9.220  Sed stabant clauso prętenta repagula coelo,
9.221  Donec promissę iam secla salutis adessent.
9.222  Insons conciderat tandem cruce tentus in alta,
9.223  In se ultro

9.322  Statque fides dictis omnes testantis in oras.
9.323  Inter terrores rerum mediumque tumultum
9.324  Solliciti consultum adeunt prętoria nuper.
9.325  Mox aderant mercati operam operam]

suprascr. pro contra insonti nil pensi nectere fraudem,
9.333  Et demum indigna meritum nil perdere morte?
9.334  Prętorem Prętorem. . . 340 ferebat] Mc 15, 42-45 interea pręsenti pectore adiuit,

demum indigna meritum nil perdere morte?
9.334  Prętorem Prętorem. . . 340 ferebat] Mc 15, 42-45 interea pręsenti pectore adiuit,
9.335  Affatusque simul facili sermone Iosippus
9.336  Poscebat corpus tollendi libera iura.

Parte. . . 640 urbe] Mt 27, 62-64 alia iam turba frequens concurrit et una
9.537  Circumstant solium, prętorem ac uocibus urgent.
9.538  Mens nocuos torquet dudum sibi conscia culpę.
9.539  Nescit stare loco tam multis territa monstris
9.540  Christi obitu nuper morientis qualia

forte cadauer
9.555  Ancipiti imponat populo fallatque timentes,
9.556  Vt peius dubii posthac agitemur in urbe!"
9.557  Hęc fatus; prętor reddit contra ore uicissim:
9.558  "Iam dudum falsos frustra uos ludit imago,
9.559  Quę passim curis subeuntibus angit anhellos,
9.560  Nec miseros usquam demum sinit esse

Bibliographia locorum inventorum

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1527], Dialogus Sylla, versio electronica. (), Verborum 15372, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfsylla].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1527], De conflictu Hungarorum cum Solymano Turcarum imperatore ad Mohach historia verissima, versio electronica. (), Verborum 959, Ed. Arnold Ipolyi [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - historia] [word count] [brodaricsmohach].

Štafilić, Ivan; Ioannes Staphileus (1472-1528) [1528], Oratio ad Rotae auditores excidii Vrbis Romae, sub annum Christi 1527. causas continens (, Roma), 4294 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - oratio] [word count] [stafilicioratioroma].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1532], Epistolae ad Thomam Nadasdinum, versio electronica (, Venecija; Beč; Beč; Beč; Venecija; Venecija; Venecija; Trogir; Rab; Sarvar; Venecija; Trogir; Bakar; Sarvar; Trogir; Sarvar; Trogir; Venecija; Trogir), Verborum 5603 (pro tem), Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepistnadasd].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1532], Memoriale Antonii Verantii de statu rerum Hungaricarum a morte regis Ludovici II. usque ad finem anni 1529, versio electronica (), Verborum 1364, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - historia] [word count] [vrancicamemoriale1532].

Niger, Toma [1532], Epistula ad Clementem VII, versio electronica (, Venecija), verborum 279, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - epistula] [word count] [nigertepistclem1532].

Kružić, Petar (m. 1537) [1532], Petrus Crusich comes Clissie et Lepoglave Clementi papae VII, versio electronica (, Klis), Verborum 990, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [kruzicpepist15320828].

Kružić, Petar (m. 1537) [1532], Petrus Crusitch castellanus Clissii Clementi papae VII, versio electronica (, Klis), Verborum 561, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [kruzicpepist15320922].

Frankapan, Franjo (m. 1543) [1533], Franciscus de Frangepanibus Clementi papae VII, versio electronica (, Budim), Verborum 805, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [frankapanfepist15330705].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1533], Stephanus Brodericus episcopus Sirmiensis Clementi papae VII, versio electronica (, Budim), Verborum 722, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15330801].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report