Your search found 106 occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1-106:

solemnissime eorum pastoris festum, mirifici martiris Chrysogoni, celebrando non desistunt, dominus Nicolaus, venerabilis pater et archiepiscopus Iadrensis compatriota, in ecclesia beatissimi athletę Chrysogoni, in qua totus erat apparatus clerus ac populus vniuersus eiusdem ciuitatis ad solemnia audienda officia aduenerant, deuotam celebrauit missam. Et post Sancte euangelicę lectionis enuntiationem pulpitum ascendit multosque hortatorios pronuntiauit sermones et benedicens altissima voce omnibus audientibus, qui ad deuotionis festum congregati fuerant, vexillum regis, quod idem

audientibus, qui ad deuotionis festum congregati fuerant, vexillum regis, quod idem rex Lodouicus in signum fidelitatis Iadertinis transmiserat. Expletaque benedictione omnes in basilica adunati vnanimiter cum iubilatione clamauerunt dicentes: Amen. Et dum solemnia explerentur misteria, vniuersus clerus Dalmaticis decoratus vestibus laudibus hymnisque et sanctorum psalmorum ductu in multorum nobilium et plebeiorum comitiua cum eodem antistite in foro in medio ipsius vrbis usque deuenerunt et, susceptam a dicto antistite totus vulgus benedictionem, in

20. mensis iunii, dominus Andriolus quondam ser Stephani de Arbo, cum nonnullis exititiis Arbensium, per modum pacis et concordiae cum intrinsecis intraverunt Arbum hora vesperarum, et cras post celebrationem missae solemnis in ecclesia cathedrali, pacem et unionem inter utrosque sacramento solemni firmaverunt. Die 22. mensis iunii, in festo Sancti Ioannis Baptistae exercitus communis Venetiarum intravit Veronam per partem. Die 7. mensis

ac popularibus dominabus et foeminis puellis, virginibus et maritatis, cum magnis cautionibus ecclesiasticis et musicis instrumentis et cum multa effusione lachrymarum pro devotione, ubi consecratae fuerunt per dominum archiepiscopum cum solemnitate missarum, quo die idem Francolus magnum fecit et solemne convivium nuptiarum ad instar ipsius beatae Virginis ob reverentiam. Die lunae 25. mensis iunii dominus Lucas de Firmo, archiepiscopus iadrensis per homines Cyofi castellani Iadrae, captus in archiepiscopatu suo et

non, Euandre, pudendis uulneribus pulsum aspicies nec sospite dirum optabis nato funus patri. Hac ratione et Xenophon se ipsum est consolatus, cui sollemne sacrificium peragenti cum nuntiatum esset filium eius apud Mantineam in proelio cecidisse, paululum conuersus: "Quonam modo?" interrogauit ac, ubi accepit fortissime pugnantem, coronam capiti reposuit, numina, quibus sacrificabat,

actam, et Sibylla ad Palinurum: "Sed cape dicta memor, diri solacia casus; nam tua finitimi longe lateque per urbes prodigiis acti caelestibus ossa piabunt et statuent tumulum et tumulo sollemnia mittent aeternumque locus Palinuri nomen habebit." His dictis curae emotae pulsusque parumper corde dolor tristi; gaudet cognomine terrae.

erat nisi militari sacramento astrictis 77 . Romani duos uiros et duas mulieres uiuentes obruerunt. Barbaris mos erat homines diis immolare 80 . Hamaxocylistę inter Megarenses pessimi Peloponnesios ad solemne spectaculum euntes curru euersos in paludem detruserunt 87 . Cibus ac potus. Institutum ut mulieres cognati osculentur, ne laterent, si uinum bibissent 74 . Cur ueteri more nemo foris

30.51  Di, quibus est cordi pietas, quorum insidet aure
30.52  Excelsum Veneti nominis imperium:
30.53  Instituam Libycis solemnia templa columnis
30.54  Et cadet ad uestros uictima grata focos:
30.55  Hunc seruate, precor, patriasque remittite ad oras

Quum traherent tauri per florea rura iugales
8.190   Et regerent illos Haio simul Ozaque fratres,
Pontificis magni pia proles Aminadabi,
Ante arcam rex ipse simul, simul agmina regis
Ędebant omnes solemnia cantica diuum
Atque hominum domino, pulsando barbita plectris,
8.195   Cymbala tenta manu, sufflatis cornua buccis.
Tum bifores calamos tenuique canore cicutas,
Instrumenta simul multa et pręclara sonabant

quia filii Ecclesię iam immortalitatis natiuitate lętantur, translati de mundo isto corruptibili ad mundum incorruptionis | et de terreno habitaculo ad cęleste regnum. Cuius immensam et ineffabilem gloriam nunc in Ecclesia laboribus occupata constituti cogitatione comminiscimur, dum solemnia sacra celebramus, Luc. 10 Mariam imitando, quę sedens ad pedes Domini sermonum eius dulcedine pascebatur, ut cum ipsa postea dicere possimus Vidi Dominum et hęc dixit mihi .

operam tunc nauarunt. Importauerant Docleates naui Rhacusam inter alias fruges aliquot uini amphoras, appetente festo die, quem Christiani Sacrosanctam ressurrectionem appellant, quo sane solemni lustrari solent religiosi uiri, et quicquid piaculo dignum per totum annum admiserint ritu Christiano expiare. Hoc eodem die Slouini, ceterorum more barbarorum, non tam sacris precationibusque quam epulis et largiore uino uti

tempore Sedes Apostolica ultimo supplicio afficit; in caeteris conniuere solet, eo quod falsi crimen, quum pontificum, quorum omnis in comparandis duntaxat pecuniis cura fixa est, deterat emolumenta, capitale putatur. Ad hoc accedit quia hic sacerdos solemni stipulatu spoponderat se, simulatque in patriam reuersus esset, ducentos aureos mulctae nomine soluturum, nisi quosdam ueteres authores, qui temporum iniuria non extant, ipsis Maphaeis, seu quibus illi iussissent librariis, imprimendos dedisset, quos sane ille in

agit cum illo, ut Turcam sibi traderet. Rhodius non paruum fortunae suae additamentum existimans in collegium cardinalium cooptari, accepta conditione hominem suae fidei comissum huiuscemodi facile permutat magistratu. Itaque uidimus, si Deo placet, non pecunia modo, quod iam solemne est, sed etiam perfidia atque humano sanguine sacerdotia apud Christianos parari, si Christiani appellandi sunt qui nihil praeter nomen habent Christianorum. Mortuo Innocentio Alexander Sextus, pontificatum pecunia adeptus, Gemium in

muneribus de more ad nouum regem oratoribus, non se quidem consueti aliqua tributi parte donari peterent, sed iniquo exactionum onere leuari postularent. Quae profecto res ei uel maxime perniciem maturauit, omnium animis regis illiberalitate offensis. Est enim fere sapientibus solemne regibus, quum ineunt regnum neminem ab se tristem dimittere. Huius regis auaritiae quum fama extra Italiae quoque fines uulgata esset, ferunt quendam Dalmatam, ut est ea gens in alienis rebus inquirendis natura paulo curiosior, ita de Alfonsi rebus sensisse: regem

Ferrandinus Venetorum ope Gallos Neapolitano regno exuit; Carolus Gallorum rex obit. Dum haec geruntur Ferrandinus, nepos senioris Ferrandi, reuocantibus eum Neapolitanis, qui iam simul sua leuitate ― est enim solemne Neapolitani regni principibus praesentis regis impatientia nouis rebus studere, et pacem bello, bellumque pace mutare ― simul Gallorum insolentia externum iugum auersari caeperant, cum paucarum

quibus ipse mortem mature erat illaturus. Itaque Cichanis filius Selyni sese adiungit, nescius futurae sortis, nec animaduertens quam sua parum interesset, Selynes an Achimathes regno potiretur: nempe ab neutro ille conseruandus erat, quandoquidem Othomanis regibus, ut docuimus, solemne sit in securitatem suam, quam ipsi imperii conseruationem appellant, omnem cognationem et stirpem regiam, praeter liberos proprios interficere. Porro solis liberis parcunt, ne subsidia spei intereant et regni desit custodia.

in Circumpadanam Italiam miserat, eo consilio, ut Galli, qui tunc Mediolanum tenebant, ex Italia eicerentur, filiusque Lodouici Mauri Sfortiae in auitum regnum restitueretur. Nam et Augustus, eundem belli titulum praetendens, aequum censebat pulso inde Gallo Sfortiam Mediolanum reducere. Plane iam solemne est Romanis pontificibus bellum gerere, non autem, ut olim factitatum est, controuersias iure ac iudicio disceptare. Coeterum quum legibus pontificiis prohibitum sit priuatis sacerdotibus militare, cur summis pontificibus uel iniusto bello certare liceat, ut aduersus Ferrariensium

sermone discrepans, aperte indicat Macedones Graecis minime connumerari, quum ex antiqua sermonis unitate generis unitas abunde soleat demonstrari eosque eiusdem generis esse opinemur, quibus a teneris unguiculis simul cum materno ubere loquelle commertium concessum est. Quamobrem in illa solemni Genesis XI. Genesis XI. (44) Nembrotica linguarum divisione nullo ex auctoribus contrarium docente Macedonibus proprium idioma minime sortitis, quum ex ipsa Graecorum et Macedonum sermonis diuersitate Macedones nequaquam Graecos esse

15.457  Insultant plausus, et inania sibila perflant.
15.458  Hostile exultat cornu, quia fatifer auctor
15.459  Praemeditata sui decretaque perficit oris,
15.460  Ah uideas, animoque meo attende labores,
15.461  Me quasi solemni furor hausit luce uocatam.
15.462  Meque suo gyro conclusam felle coercet,
15.463  Corythique grauis prolem in me exhausit amaram,
15.464  Heu mea templa mihi qua sut disiecta ruina?
15.465  At lamiae catulis exertis ubera mammis

Damiani Benessę De morte Christi liber primus
1.1   1 Funebres ritus solemni Ecclesia uoto 1
1.2  

1.114  Hausit molem oculis, sed se Deus obtulit olli,
1.115  Interior qua prodit homo: tum poscitur amnem
1.116  Et laticum ritu solemnia uota recenti.
1.117  Detrectat, Detrectat. . . 120

1.457  Aegyptus Aegyptus. . . 459 coelo] Ex 14, 8- 10, 23 causam ut solemnia sacra frequentent
1.458  Iamque Iamque olim]

et patriam stabat non temnere legem,
1.486  Quę festo passim cunctosque accersit ad urbem,
1.487  Vt memores renouent solemnia uota .
1.488  Ast Ast. . . 491 amico] Mc 14, 17

inutiles. Iam nulla spes erat adeundi Imperatoris, itaque petitionem V.re M.tis, quam paratam in lingua italica admonitus ad manus Basse tradidi, quam hic subscripsi, premissa consueta salutatione: 6. Molto desiderava el Re mio ser.mo mandar una solemne imbasciaria a Vostra Imperiale Alteza, ma tornando tardi el nuntio dela sua Reg. M.tà con la risposta de V. Imperial Alteza, intanto ch'el Re mio ser.mo non sperava più de haver el salvocondutto per poter mandar imbasciatori a questa Felice Porta, e sta constretto che in soi paesi se

ut castus peragat tua sacra sacerdos,
213  Aureus eloquii cui fons instillet in ora
214  Divinos latices, foecundaque pectora verset;
215  Ut quoties repetita tuae solemnia gentis 215
216  Ore canat, magnis par sit facundia rebus.
217  Interea dux esto viae, da vincere casus,
218  Qui me cumque manent, dubiisque averte periclis.”

ornavit vestibus illud.
3.75  75 Confestim Pariam Ioannes fertur in ędem.
3.76  Quem feretro impositum sacri venerantur honesto
3.77  Presbyteri et feretro astantes solemnia dicunt.
3.78  Testudo templi rutilat funalibus alta
3.79  Thuricremisque calent solemnes ignibus arę,
3.80  80 Spargitur ast aliis lustrali flumine corpus,

sit manus illius, et tenor ac series illarum incorrupta, et per alterum neminem variata. In quibus, hoc singulariter Notandum venit: quod tempore Petitionis parium per Reum, Procurator ipsius (A) solemni cum protestatione, praemittere debeat, se huiusmodi Signaturas, pro repetitis habere velle, et sibi super iis Literas authenticas dari debere necessario, petere.

2.415  Relligio: Caietanus felicibus author
2.416  Consiliis, socio facit hoc commune Caraffae,
2.417  Esse decus; queis vota aether, et Roma secundat,
2.418  Vinculaque immoto firmat solemnia nexu;
2.419  Procidui sacrae Matris cum Virginis arae,
2.420  Praesulibus Latiae subiere stupentibus aulae,
2.421  In Vaticano iuga relligiosa sacello.

quando brumale volucres
3.729  Solstitium convertit equos, Phaebique quadrigas
3.730  Consuetus prohibet Tropicos excedere limes,
3.731  Inclyta Virgineum recolunt solemnia partum,
3.732  Festivamque trahunt sacra incunabula Romam;
3.733  Noctis erat medium, cum candida liba mitratus
3.734  Mysta litat, populumque suo spatiosa theatro

probrum legale ferebat
Laeta. Nec indocilem formare hoc dogmate mentem,
Forte paraturis sobolem suspenderat astris. 4.
Tergemina Hebraeae fuerant sollemnia legis
Festa, Deo sacra, Solymae quibus omnis in aede
Instaurare litaturus consueta quotannis
Vota iubebatur populus. Donaria sacris
Addebant aris, nec fas sine munere cuiquam
Tunc

Instaurare litaturus consueta quotannis
Vota iubebatur populus. Donaria sacris
Addebant aris, nec fas sine munere cuiquam
Tunc Salomoniaco votis incumbere templo.
Haec vero duplici fieri sollemnia causa
Constituit Numen: tum quo sibi debita cultus
Obsequia aequatis ferret gens consona votis,
Tum voluit memorem, quantis hanc cladibus olim
Solverit et quantis dives sibi reddita signis

thalamo ut prodiret ab illo
Fecundorum omnis flos maiestasque parentum. 29.
Viderat octavum tenuis iam pupula solem,
Cum legis veteris ritus sollemne monerent
Nominis auspicium fieri; quo munere fungi
Consuevit levita sacer cognataque matrum
Ambitio dubiis numerabat nomina votis.
Lux erat, haec autem medium quae dividit aequo

vitare pericula cautus
Milvius, aut pica, aut corvus, passerve solebat.
Tanta fuit quondam Solymaei gloria templi. 11.
Craterum par gaza fuit, sollemne colendo
Apta aris servire Deo, nec degener aedi
Augustae numerus: cuncta haec vel purius aurum
Argentumque dedit. Nullus vasa alba metallo
Calculus absolvit. Complebant aurea multas

34.
Ritibus expletis templi, pro more paternos
Virgo alias desponsa lares subitura fuisset;
Nec foret eiusdem sponso data copia tecti,
Limine festivus donec sollemne puellam
Exciperet proprio sponsus. Sed utroque parente
Orba petit Virgo, sacris penetralibus istum
Expectare diem, donec sollemnior aequo
Tempore componat solitos Hymenaeus honores,

Accursu tribuum, quos inter milia matrum
Miliaque infantum rex ut discerneret unam
E cunctis sobolem, patrio quae victima ferro
Quaesita, extinctas ignota reduceret iras
Augere adducto statuit sollemnia nato. 6.
Tempus ubi legale alios movisse tribules
Innotuit proprios templo mutare penates,
Id quoque tergemino Phoebo lassata

20.
Post fata haec heres Cleophae, cognata parenti
Virgineae soboles, Simon Cananea propago,
Posteritas Iudae, propria de stirpe Salomen
Florentem nympham, statuit sollemne iugali
Consociare thoro, accitis ad pacta propinquis
Connubia, utroque ex sexu. Quos adfuit inter
Et Maria et proles, quam tunc trigesima solis
Viderat, annorum percurrens sidera lampas.

ardensque reliquit. 34.
Tempus erat, non quod nigris Aquilonibus undas
Asperat Aeolisque tumentia flatibus ora
Solvit hiems. Ver illud erat, sollemnia mortis
Festa triumphatae, cum sub iuga missus Averni
Maereret princeps perque annua sacra teneret
Victoris memores Messiae gloria gentes.
His Ephebi sacris mater sollemne peractis,

Solvit hiems. Ver illud erat, sollemnia mortis
Festa triumphatae, cum sub iuga missus Averni
Maereret princeps perque annua sacra teneret
Victoris memores Messiae gloria gentes.
His Ephebi sacris mater sollemne peractis,
Aequoris Ionios meditans rate vincere fluctus,
Legit Ioannem socium pluresque relinqui
Nolentes, materna omnes quos traxerat oris
Gratia, Discipulum patrem MARIAMque secuti,

iterat tecum, nisi qui, ne vota novaret,
97  Formidans meruit merito timuisse timendo.
98  O rogo, dum superas sacra tibi luce per aras
99  Festa coronatas ducunt solemnia pompas,
100  Te reddas misero, tantos qui morte vel ipsa
101  Conspectus emisse cupit. Sunt funera votum,
102  Mors placet o, pro qua potuit quoque funus

tibi fumat acerra
23  Largus honos lateque pio fremit ara tumultu,
24  Perque fora et tanto sacratas numine sedes
25  Festa coronatas ducunt solemnia pompas,
26  O ades, alma quies, et motis leniter alis
27  Nostraque nectareo permulcens pectora tactu
28  Rumpe graves nebulas

10 Sanctus Stephanus Vngarorum Rex, et Apostolus, cui primo ob eximia pietatis promerita a Pontifice datum est, ut auream Crucem ante se ferret. Festus ei dies uigesimus Augusti colitur. SS. eius quoque filij Emericus, et Elisabetha, sollemni ritu a Christianorum coetibus celebrantur, alter quarto Nouembr. die, altera decimo nono. 11 Sanctus Henricus Primus huius nominis Imperator sacram habet diem decimam quartam Iulij. 12 Itemque eius Coniux,

nuptiis.) 7. Articulo 29. statutum, ut expensae nuptiales rusticorum et pauperiorum nobilium ad fiendam per dominum vicarium spiritualem limitationem restringantur. Magni in hoc genere fuere abusus. Ego qua parochus Szellensis anno 1743. primus in parochia mea solemnia nuptiarum ad duas dies restrinxeram, episcopo Braniug consentiente qua tum etiam banali locumtenente. Me imitati sunt vicini parochi. Nunc per articulum res est extensa ad omnes. Mos qui fuit anterior, ad annum illum 1743. retulimus in libro alio.

quam tantis opus non fuisse, seque nil valere dicere, cum nullorum recordaretur, digressusque sermone ad obvia una nos abire permisit. Tum sese Viennam disponere causa praeparandorum pro nuptiis sibi necessariorum incepit, quo et conglomeratis undique pecuniis die quarta Augusti tam ob nuptiarum solemnia, quam et ratificandum supra memoratum contractum abiit. | (Baronessa Juliana Sermage moritur; ejus delineatio. Familiae Sermage novae in Croatia notitia.) Die octava Julii Zagrabiae in domibus suis

indignosque beneficiis elevavit, quin quasi ab aula renumeratos fecit, ita me apud minus intelligentes damnatum ab aula exhibuit. Migazzius suorum promissorum meique est oblitus. (Nuptiae serenissimi coronae principis.) Ob imminentia nuptiarum solemnia ex regni congregatione publico nomine destinati dominus comes Joannes Patachich, suae Majestatis camerarius et administrator comitatus Veroviticensis, dominus item regni protonotarius Petrus Skerlecz, assumpturi Viennae canonicum Mathiam Petrovich, collegii croatici rectorem, ex parte ac

regis Romanorum Josephi.) Imperator ipse Franciscus I. cum coronando in regem Romanoram filio suo archiduce Josepho Francofurtum profectus est, ibique ex more electum et postea coronatum vidit filium suum; de quo eos lege, qui coronationi fuere praesentes. Ad haec solemnia invitabantur per aulae rescriptum Hungari, Croatae item, ex his nemo repertus est, qui eo profectus fuisset, nisi fors quispiam turmae praetorianae Croata juvenis. Ex Hungaris plures profectos fuisse, huc scriptum est, ac reliquos inter ipsum Hungariae cancellarium comitem Franciscum

Exprimit, ac telam o quanta levis arte colorat!
Benacum Hic enunciantur Benacus, sive Julius Caesar Grazzinus, Thyrsis, sive Jo. Baptista Zappius et Alaurus, sive Bernardinus Perfettius, versibus ex improviso recitatis celebres, quorum postremus in Capitolio solemni pompa et rarissimo exemplo coronatus est. Eorum et aliorum extemporalium poetarum effigies proponit Eurasius, sive Petrus Franciscus Versarius. Eurasius, Thyrsimque, et format Alaurum.
Ollis Phoebus adest, promptamque in carmina venam
195  Sufficit, et

orbem similisque nitenti
6.919  Ora soror fratri radios diffundit ab alto
6.920  Aethere nocturnasque aspectu discutit umbras,
6.921  Foemineo elatam fastu formaque superbam
6.922  Ostentare jubar coelo ac solemnia festa
6.923  Saepe agere et cum solemnes ducere pompas.
6.924  Mille igitur Dryadas sylvis et Oreadas altis
6.925  Montibus impavido secum per inane volatu
6.926  Avehit. Illae agitant choreas ac

rursum terras ausim deducere ad imas:
1.2.17  Tu me diva mone, atque omnes dic ordine leges,
1.2.18  Dic varias artes, ignotaque pande reperta,
1.2.19  Dum nostri tibi dona parant solemnia nautae,
1.2.20  Ut Nereo et Panopeae et Tethyi Neptunine. 20
1.2.21   Si pluvii de parte noti, si fulminat austri

quondam regnavit Erechtheus, Alma solo tellus quem vitae fudit in auras, Inque suo eduxit gremio puerilibus annis Nata Jovis, templo in pingui statuitque, Minerva; 60 Sacra ubi Erechthidae celebrant solemnia, divam Et tauris, agnisque colunt volventibus annis: Hos ducit Petei clara de stirpe Menesteus, Cui par terrigenas inter nemo exstitit unquam Aut peditem, aut equitum bello disponere turmas.

Arma viri ad delubra feram Phoebeïa, et arcem
7.93  Iliacam, atque deo suspendens rite dicabo:
7.94  At corpus patiar spoliatum in castra referri,
7.95  Funus ut exstincto ducant solemne, sepulchrum
7.96  Hellespontiaco statuant ac litore Graji.
7.97  Quod sera cernens aliquis de prole nepotum
7.98  Navita, fluctivaga dum sulcat caerula puppi,

manum admorit quam coepto cuilibet? en ut
7.510  Argivi murum ingentem struxere, carinas 510
7.511  Qui tegat, immani fossa et cinxere, nec ulli
7.512  Sacra prius fecere tamen solemnia divūm.
7.513  Scilicet hic murus fama ut praestante feratur
7.514  Per gentes late varias, quascunque videt Sol;
7.515  Amplius at nusquam memorentur moenia Trojae

aquilam, qua nulla volat praestantior ales,
8.292  Demisit cervae celeris curvo ungue tenentem
8.293  Hinnuleum. hunc veniens aram dejecit ad ipsam,
8.294  Sacra ubi fatidico suerant solemnia Graji
8.295  Ferre Jovi, in dubiis oracla et poscere rebus.
8.296  Hi postquam augurium laeti agnovere secundum,
8.297  Atque Jove a magno missam sensere volucrem,

domo in superūm: cunctos audire licebit
15.124  Mox inter divos, quae rerum horrenda minetur
15.125  Efferus; haud quisquam possit quae audire, nec angi,
15.126  Mortalisve, deusve, licet solemnia laetus
15.127  Mente hilari plenis agitet convivia mensis.
15.128  Sic ait; auratoque locavit membra sedili.
15.129  Omnes perculso moerebant pectore: summis

ac roseo stans haec tantum edidit ore.
23.267  Non vacat heic, venti, considere: quippe revertor
23.268  Oceani ad fluvium longe, sedesque remotas
23.269  Aethiopum; faciunt nam dīs solemnia sacra;
23.270  Ipsa etiam in partem ut veniam: verum ocyus ire 270
23.271  Pelides orat Boream, Zephyrumque sonorum;
23.272  Sacraque promittit, vestro si munere gliscat

mora est, geminas aerata in casside fortes 1020
23.1021  Concussere: prior Teucro locus exiit: ille
23.1022  Ocyus adducto telum vi misit ab arcu;
23.1023  Nec grege de intacto vovit solemnia Phoebo
23.1024  Munera, primitias agnorum. rite sagitta
23.1025  Ergo ipsam haud potuit (laudem hanc invidit Apollo)
23.1026  Figere avem: fixit, queis nexa volabat, ad ipsum

circum sonuerunt litora plausu. 1030
23.1031  Meriones Teucri e manibus capit ocyus arcum,
23.1032  Et calamum celer imponit, quem jam ante pararat;
23.1033  Dehinc grege de intacto vovit solemnia Phoebo
23.1034  Munera, primitias agnorum; et nube sub alta
23.1035  Ut sese curvos flectentem vidit in orbes,
23.1036  Stridentique petit calamo, mediamque sub ala

et dulcia tangeret arva.
26  Aethiopas at forte pios tum visere gaudens,
27  Extremos hominum Aethiopas, pars altera quorum
28  Solis ad occasum, pars altera vergit ad ortum,
29  Cesserat, atque illic sollemni more sacrorum
30  Ante suas laetus conviva adsederat aras. 30
31  Di Jovis in sedes alii advenere frequentes
32  Sidereum per iter: solio queis orsus ab aureo
33  Ipse hominum summus fari pater

est:
243  Non tibi di generis spondent ignobile nomen,
244  Spero equidem, talem genuit quum te inclita fama
245  Penelope. sed pauca mihi precor insuper addas.
246  Quodnam epulum, quaenam turba haec? sollemnia sacra,
247  Connubia anne paras? non haec socialia mensae
248  Gaudia sunt, dulces non hic mos inter amicos:
249  Usque adeo insueto misceri tecta tumultu
250  Aspicio indignans. nemo tam turpia

invitat resoni prope caerula ponti.
46  Jamque ultro dans exta viris fumantia, et auro
47  E solido cratera implens sic voce Minervam
48  Affatur. supplex Neptuni numen adora
49  Hospes, ait, cujus placidi sollemnia adestis
50  Ad sacra. postquam autem libaveris ipse precatus 50
51  Ore deos, comiti pariter cratera rigentem
52  Tende manu, post te superis ut libet honorem.
53  Auxilio divum nemo non indigus:

reclinant.
469  Ad quos tum senior Nelides talibus infit: 470
470  Protinus o gnati, quae fert mea corde voluntas,
471  Perficite, armisonae quamprimum ut sacra Minervae
472  Rite feram, quae clara dei ad sollemnia venit.
473  Ergo alius campos properans petat, et mihi pastor
474  Ocуus intacta ducat cervice juvencam:
475  Telemachi ast alius socios in litore stantes
476  Evocet huc omnes, geminis in puppe

reddas nudatum turpiter artus.
353  Sed non ante tuum meme conscendere cernes
354  Nympha torum, quam sancta deum mihi numina rite
355  Adjures testata; nihil dein triste timendum.
356  Nec plura: illa deos sollemni more sacrorum
357  Jussa vocat, spondetque fidem. queis ipse peractis,
358  Haud renui nymphae votis parere vocantis.
359  Sedibus in pulcris forma praestante puellae
360  Quattuor, assuetae varios

viden ardua ramos
378  Explicat ut patulas mihi sacra in vertice oliva?
379  Subter Naïadum domus atro horrescit hiatu
380  In latere excisae rupis. latet undique septa 380
381  Arboribus spelunca, ubi tu sollemnia nymphis;
382  Vota dabis lectas statuens de more bidentes:
383  Neriton en illic nemoroso vertice surgit.
384  Haec ubi fata, scidit nebulam; tum visa refulsit
385  Terra viro, patriique soli

fugi qui vix elapsus ab Orci
54  Faucibus, o genitrix? quin tu nunc flumine puro
55  Lota manus, niveaque artus circumdata veste
56  In superas ascende domos comitata puellis,
57  Ferque diis jam rite preces, sollemnia spondens
58  Munera, si placidus fors tandem rector olympi
59  Adnuat, ingratumque velit mutare laborem.
60  Contra ego nunc populi in coetum progressus abibo 60
61  Adducamque virum, qui me simul

ipse autem tecta intra regia ducens
212  Suscepique virum, fovique amplexus honore
213  Ingenti; sociisque super cerealia jussi
214  Dona dari a populo, ferrique liquentia vina,
215  Mactandosque boves sollemni munere duci.
216  Illic bissenos epulati in littore nautae
217  Consedere dies; praeceps nam turbine vasto
218  Irruerat ponto boreas, camposque per omnes
219  Pastoresque domosque altas, lucosque

ille minaci pectore fatur.
310  Monstra Jovis vetuere; aliter jam magna sonantem 310
311  Sedibus in tacitis mersisset funere Parca.
312  Dixerat Antinous; nec talibus ille movetur.
313  Et jam praecones sollemnia sacra per urbem
314  Ibant ducentes, populumque ad festa ciebant
315  Munera; conveniunt Phoebi jaculantis oраcum
316  In nemus, et molli sternunt se in gramine cives.

290  Arguet indecores fama, aeternumque manebit. 290
291  Dixerat Eurymachus, subito cui talia contra
292  Antinous reddit: non haec ita semper abibunt,
293  Tuque etiam scis ipse. deum sollemnia sacra
294  Vulgus agit, Phoebumque vocat de more per aras,
295  Quis domito fidens nunc praemia speret ab arcu?
296  Desinite: infixae maneant ex aere bipennes
297  Haud erit, heic positas temere

sit necessitudinis, domicilii aut civitatis societas et conjunctio. Quare non alienae dignitatis celsitudo nec ulla beneficiorum magnitudo, nihil utilitatis aut commodi inflexit animum tuum, sed natura finxit ad omnem humanitatis comitatisque rationem. Quid igitur mirum si tibi in more positum ac solemne fuerit dissimulare injurias, illatas facile remittere, ingratos fovere, invidos humanitate demereri, immeritos etiam beneficiis cumulare iisque operam, studium ac laborem impendere ut et bene et male de te meritos insigni amore devincires. Quamquam quae dixi praeclara et gravia sint,

quo Augustae Domui Austriacae haereditatem detulere, regi omnia ea, quibus tunc gaudebat, iura confirmarunt; iam vero certum est regi tunc et ius propositionis et absolutum veto competiisse; non possunt itaque nunc illud revocare, quod tam sollemni eoque 20.7 eoque] eaque bilaterali pacto largiti sunt. 8 Est tamen aliud, quod communio legislationis natura sua importat, et tamen, quod diserte necdum definitum est, obiectum per quod aequilibrium

quondam cupido furtim commixta Tonanti
58  Pieria in viridi fausto dedit aurea partu latinis poetis sollemne est rebus etiam inanimis risum tribuere. Sic praeter alios Lucretius lib. I: „ tibi suaves daedala tellus „ Submittit flores, tibi rident aequora ponti. 46 illae cantu

semper infesta fuit, ita Pallas propitia. Porro KyeXeict Graecis dicitur Pallas, quod praedatrix est ab aya) nimirum et Xetct • Hoc vero adiunctum, quum sollemne fit Palladis, placuit retinere in latina etiam vevsione. 361 Mox eadem etc. Echidnae proles etiam Chimaera, cuius multi poetae meminerunt, ac in primis Homerus

444 Nam statuit , quidquid etc. Styx quod prima omnium Titanidum Iovi adstiterit cum filiis, retulit sollemne illud ac ab omnibus celebratum munus, ut ratum esset firmumque semper, quidquid per ipsam et Iupiter et alii dii iurassent. Quae vero poena diis fuerit, si peierassent, indicta, alibi videbimus ab Hesiodo luculenter

Vide haec quam magnifico verborum apparatu lib. vI Aen. a Virgilio efferuntur. Omnibus autem notum est, Plutonem e Siciiia rapuisse filiam Cereris Proserpinam, quae fTTfx/va dicitur sollemni apud Graecos adiuncto, quod sacrum
851  Moenia, Plutonis domus ardua, terribilisque

981  Ac primum iunxit Metin sibi plurima doctam rus vocatur. Vide Plinium lib. II: Quid igitur dicendum? Sollemne illud Horatii, irasci nempe oportere, quandoque bonus dormitat Homerus. 981 Ac primum iunxit etc. Hinc tertiam deorum aetatem proprie auspicatur Hesiodus. Iupiter Saturno

Neof TtTt^a.' sic etiam Virgi— lius; et velorum pandimus alas. et alio loco remigium alarum dixit etc. Sollemne enim poetis ea, quae sunt volucrum propria ad naves transferre, et vice versa, non sine elegantia.

iisdem supplicandum iter facienti, ut bene fausteque omnia procedant.
912  Nec siccum a viridi sollemni in honore deorum
913  Nigranti reseca ferro conversus ad ungues;
914  Nec calices umquam crateri impone bibentum,
915  915 Exitiale subest nam fatum: ubi condere tecta

siccum a viridi etc. Reddere hunc volui versum ipsa usus Hesiodi metaphora, addidi autem conversus ad ungues , ut esset minus obscura. Ceterum non modo id in convivio sollemni deorum nullo pacto faciendum, sed ne in familiari quidem mensa inter cognatos aut amicos. Uevro^ov vocat manum quinque digitis constantem quasi quinque ramis. 914

5. 1 In comitiis ante coronationem ducis in regem Hungariae omnes naevi, qui inde ab ultimis comitiis irrepsere, praevie corrigendi et ad leges ac municipales consuetudines reducendi sunt. 2 Post solemnia coronationis vero, inaugurata Sua Regia Maiestas cum Statibus et Ordinibus Regni in prorogatis comitiis de immutandis in bonum reipublicae veteribus sancitis; de confirmandis et legalisandis Senatus Regni Excelsi modo provisorio factis constitutionibus; deque

cedendam coegit. 16 Ita editum semel inter fratres partiendi regni exemplum effecit ut idem postea non tantum fratrueles, sed et primogeniti regum assectarentur, id quod Hungariam decem funestis civilibus bellis involvit. § 23 Solemnia coronationis omnes epochae hujus reges subiverunt. 1 Singulum epochae hujus regem coronationis solemnia mox cum aditu regni subivisse extra dubium versatur (a). 2 Tantum Geyzae I coronatio uno, S. Ladislai triennio integro dilata fuit

sed et primogeniti regum assectarentur, id quod Hungariam decem funestis civilibus bellis involvit. § 23 Solemnia coronationis omnes epochae hujus reges subiverunt. 1 Singulum epochae hujus regem coronationis solemnia mox cum aditu regni subivisse extra dubium versatur (a). 2 Tantum Geyzae I coronatio uno, S. Ladislai triennio integro dilata fuit (b). 3 Neque tamen circumscriptam interea fuisse horum regum authoritatem uspiam comperimus, ut adeo institutum

ergo quod regnum suum subjicere velit Pontifici ut feudum velitque tributum solvere; Innocentius ergo reclamantibus Castilianis ei titulum regium tribuit; promissionem suam defuncto Innocentio sub Alexandro 3‑o renovavit et consummavit; hic Pontifex misit ipsi coronam cum bulla solemni, qua etiam anno 1143. Lamaci in comitiis coronatus est; bellum quidem gestum est cum Castilianis, sed favente fortuna semper Lusitanis. 5 Tardius coronatio una cum solutione tributi neglecta est a Portugalis.

habuit. 5 Studium eius omne in commercio situm erat. 6 Cum maximo successu Emanuel hic Iudaeos et Saracenos persequendos suscepit, et ad sacra Christiana coegit '498. partim zelo religionis impulsus, partim hortatu uxoris suae; hinc solemni aedicto statuta est poena relegationis aut servitutis in obstinatos Judaeos et Saracenos. 7 Multi ergo Africam petierunt, opulentiores vero, qui res suas relinquere non poterant, ad speciem ad sacra Christianorum transiverunt; ipsae proles invitis

jura majestatica sua, praesertim circa sacra versantia, erexit et confirmavit, quod Romanus Pontifex nullo modo ferre voluit; edidit ergo bullam anno '65. in favorem Iesuitarum, recte tunc, cum Hispania et Portugallia eum urgeret ! ad sufferendum hunc ordinem; qua bulla sollemni ordinem hunc tamquam ecclesiae summe necessarium in perpetuum confirmavit; Iosephus vero sub poena capitis prohibuit episcopis publicationem hujus bullae; episcopus Michael dela Annunciata, episcopus Coimbriae, fautor Pontificis, curavit prohiberi sub poena excommunicationis

eas administrare, ad facilitanda regiminis negotia; hoc tamen coeptum ei non successit ob ampla privilegia et immunitates omnium provinciarum, quae tamen nullo modo induci poterant ad renunciandum juribus suis; permanserunt ergo hae provinciae in suo statu; cavit tamen Carolus solemni edicto ab omnibus provinciis recepto, ne unquam ullo sub praetextu dividantur hae provinciae, ad omne malum divisionis antevertendum; sub hoc Carolo Belgae florentissima tempora habebant; ille enim ibi natus et educatus totus Belga erat, eosque in ipsa Hispania omni modo

in Hollandia et Zeelandia, qui suadebant non esse fidendum Philippo et eius gubernatori Iohanni, caeterae vero provinciae conjunctae cum Hollandis inclinabant in Iohannem; tandem etiam Hollandi et Zelandi retracti sunt ad partes Iohannis sub ea conditione, ut foedus Gandanense solemni edicto nomine Philippi regis ratihabeatur per gubernatorem. 7.1 Hoc edictum a Hispanis Edictum perpetuum dictum fuit, anno '577. fuit promulgatum; interim paulo post apparuit non vanam fuisse suspicionem Hollandorum; Iohannes enim non multo

praedicari curavit contra Ioannem, sub plenariarum indulgentiarum appromissione; videns Ioannes serio apparatus in Angliam fieri ubique, clam reconciliatus est Pontifici per cardinalem Anulfum, omnes monachi restituti sunt, damna ipsis illata resarcita, imo totum regnum Angliae solemni edicto declaravit feudum Sedis Romanae, imo 1000 marcas argenti promisit quotannis Romano Pontifici solvere velle, 700 ex parte Angliae et 300 ex parte Hiberniae, et adhuc denarium S. Petri reduxit; haec omnia negotia arbitrarie fecit Iohannes, hinc totum regnum infensum ei

bona in fiscum redacta sunt; opes et thesauros ecclesiarum corrasit in fiscum suum; clerici Anglicani conventum celebrabant sub Cromvelii praesidio egeruntque de statuendis certis fidei articulis, qui dein sub poena mortis credendi propositi sunt; ad haec Henricus edita bulla solemni subditos a vinculo subjectionis liberavit, sed nihil profecit pauper, rex enim nobiles et clerum ex parte sua habebat, et hinc turbae excitatae non sunt; articuli fidei 6 in concilio Anglicano procusi a parlamento confirmati sunt sub poena capitis; visque sic illata est

eam, quod id vi pulveris pirei fieri debeat; missis ergo fidis hominibus illuc depraehenderunt omnia; Robertus Catesius, Thomas Perci, Thomas Vinter, comes DicBüc cum pluribus aliis meris Chatolicis convicti criminis huius ultimo supplicio affecti sunt; illa occasione solemne jusjurandum inductum est in Anglia, quod praestare debebant omnes regi et regno servientes, quod et hodie retinetur. 10 Sub Jacobo conspicuae coloniae missae sunt in Americam, in Hiberniam, quae valde desolata fuit his

hos titulos inter se diversis honoribus et praerogativis utuntur; antiquitus barones erant omnes proceres generatim, sed successive alii tituli recepti sunt; hi omnes titulo Lords gaudent, quod Dominum denotat; tituli hi per solemne diploma a rege acquiruntur, cum prerogativa paris Curiae, et tunc plerumque acquirunt praedicatum, ab urbe vel praedio suo quodam; hic conspicuus titulus tantum ad primogenitum filium transit, qui etiam tantum jure sessionis et voti gaudet in Curia superiori; stirps

confectae cum Joanne Bono deposuit hunc titulum; restaurato vero bello sub Carolo 5. filio Joannis Boni titulum regis Franciae reassumpsit Eduardus et ad haec usque tempora permansit. 4 Henricus 8. a Leone 10. accepit titulum Defensoris fidei anno 1521--o solemni edita bulla. Idem Henricus dein, ut affligat Pontificem propter non admissum divortium uxoris suae, se regem Hyberniae adpellavit, et Caput ecclesiae; tempore Jacobi 1--i accessit titulus regis Scotiae, sed Jacobus se cepit jam regem Magnae Brittaniae apellare; qui

hos pontifex confert, in ceteris rex aut conventione aliorum renunciat; etiam annatis et juri spolii renunciarunt pontifices; nuncius pontificis hodie adhuc tribunal suum Madritti habet, in quo causae nomine pontificis deciduntur. 3 Anno '761. Carolus 3. solemne decretum edidit, solemniterque cavit nullas bullas, nullum breve pontificum per diaeceses circulare, quin judicio et revisioni regio substernantur; placetum ergo regium anno primo '61. introductum est in Hispaniam. 4 Praecipuum pontificis reique

in medio ad locum suplicii; actus hic Auto da fee (Actus fidei) compellatur; leguntur intra 14 anos a fine saec. 15. et initium 16. combusta fuisse 6000 hominum. 2 Anno '782. et '3. lectum quidem est inquisitionem cessasse in Hispania, sed anno '784. adhuc solemne Auto da fe celebratum est; plebs veneratur hoc tribunal, eruditiores tamen aversantur totum institutum, sed nihil in contrarium possunt; ea tamen ex parte prodest hoc tribunal, quod populus in obsequio retineatur, et omnia praecaveantur mala, quae ex turbis religionis

Cujus Roma mali est conscia flagitii,
3.280.3  Turpis erit, Pylii vivat si Nestoris annos,
3.280.4   Et longa incanae saecula Deiphobes,
3.280.5  Turpis erit, quamvis solemni more sacrorum
3.280.6   Nubat, quem foede pertulit ante, viro,
3.280.7  Regali vel si thalamo se se inferat illa,
3.280.8   Atque gerat domina sceptra superba manu.

4.152.7  Ut, nugas veluti, puerumque crepundia, spernam
4.152.8   aeraque Lysippi, saxaque Praxitelis. 153. [151.] In solemni ingressu exteri oratoris apud Sanctam Sedem.
4.153.1  Romuleam inveheris dum rite orator in urbem,
4.153.2  Atque teris curru divite Flaminiam,
4.153.3  Et pompam, sumptusque tuos, vir

in coetu major dea vincet honores,
442  Mortalis nec erit quisquam ullo in tempore, triste
443  Qui tibi supplicium non pendat, multa per aras
444  Ni tibi sacra ferat casto solemnia corde
445  Placet et omnigenis, qua fas, tua numina donis." 445
446   Sic ait: illa thoro mentem laetata relicto
447  Exsilit ac dulcem gestit festina parentem

nunc doctrinae atque annalibus una sophorum
15.190  Praesit, et alma sono gentes conjungat eodem
15.191  Inter se varias, monumentaque publica servet.
15.192  Heus! Tu me insanire putes solemnia, scribo
15.193  Talia dum natus trans et mare, et altus acutis
15.194  Illyriae in scopulis? Atqui me corrige sodes,
15.195  Vana movent captam si fors insomnia mentem;

haud emeret ditissimus urbis.
Parcius id tamen, et recolunt cum propria quaedam
Festa loci, et bove tum vetitum sit, et ariete vesci.
Copia quae Bacchi tum absumitur! Orgia credas,
Non sacrum celebrare pio solemne Patrono.
Nec tamen ingeniove carent, tempusve quod agri
A cultu vacuum turpi patiuntur abire
Segnitie: hic tractat fabrilia, construit alter
Dolia: sunt calathos qui lento e vimine texunt,

Non hîc abjectus cultu incola, mosque per urbem
Armato est illis se corpore ferre, virosque
A solo fortes aspectu dixeris: ornant
Et sexum pulchrae luxu hîc mage divite vestes,
Cum festa aut agitant solemnia; sive puellas
Cum matres jungunt laeta in connubia. Multi
Enchelia servantur adhuc in gente vetusti,
Quos forte externis placeat perdiscere, ritus: 5

Flammeolo velata caput tum virgo pudico
Hos inter graditur media, ad templumque feruntur.
Hîc sponsus, magna comitum stipante caterva,
Expectat venientem: ut sacra in foedera ritu
Solemni dextras junxere, en altera turba
Pars in equis, multi pedites reboantia crebro
Tormenta explodunt strepitu, ad sponsaeque penates
Approperant: ruralis ibi convivia pompa
Exstruit, haud aries unus

iis insulanis a Senatu Rhacusano concessum, ut ab iis solis seligatur navium Praefectus, vulgo dictus l'Ammiraglio.
Hinc quod seligitur Praefectus navibus, ostro
Qui venit indutus, quoties solemnia in urbe
Verba è sublimi recitat, plaudente popello.
Re caret at nomen, nam classis deficit: unum
Officium est olli, quantis sit quaeque ferendis
Mercibus apta ratis, cognoscere, publicus aeris

qui scriptores Satyrarum, quique poetas
1.12.205  Dixisti insanos? Nunc te docuere poetae,
1.12.206  Chrysippo praeeunte viam, memorabile carmen,
1.12.207  Insanire omnes pariter solemnia stultos.
1.12.208  Haec neque servorum capiti, neque formula regum
1.12.209  Dat veniam, tantum sapientes excipit. Ergo
1.12.210  Aut esto sapiens, aut posthac parcius

faber ut scamnum fecitve Priapum,
1.15.73  Hi sectam abietibus, trinoque foramine capsam
1.15.74  Trini ipsi, trino inflectentem lumina vitro
1.15.75  Circumquaque ferunt, illud solemne canentes:
1.15.76  Este faces procul: ecce novi nova machina mundi.
1.15.77  Nunc oculis opus. En Numidae venatio Regis:
1.15.78  Cernitis, ut jaceant ursi, caesaeque

96   Queis caput exornant roseo de flore corollae,
97  Carmina laeta canunt, agiles ducuntque choreas,
98  Pluribus atque aliis celebrant solemnia ludis.
99  Iuxta virgo sedens iuveni per florea prata
100  Demulcet vario curas sermone vicissim, 100

140  Nec te foemineis illas potuisse lacertis 140
141  Eximere, herois qui laude extolleris altâ.
142  Virginei coetus solemnia festa rapinis
143  Ne sine turbari, celebras quae in sede paternâ.
144  Nobiscum at metuis campo concurrere aperto,

150  Longâ cessassent ut postquam ambage viarum, 150
151  Prodirent cultae geniale ad festum Hymenaei.
152  Haec dum solemni pompâ, rituque parantur,
153   Krunoslava manet tenebroso in carcere clausa.
154  Pulsae

fida,
200  Esse sibi in pretio magis, aiens, cara quod illi, 200
201  Quam quod Caesareo dabitur diademate cingi.
202  Pacto hinc coniugio solemnia laeta parantur,
203  Aulaque magnificis resplendet fulgida lycnis.
204  Undique fama volat memorandi nuncia facti,

359  Ianicerum ire acies properent ad bella paratae;
360  Gazam ipse ad Scodram glomeret, tentoria, et arma, 360
361  Ut post coniugii solemnia festa moretur
362  Nil quidquam Eoas illum discedere ad oras.

Bibliographia locorum inventorum

Pavlović, Pavao (1347-1416) [1371], Memoriale, versio electronica (), Verborum 12550, Ed. Ferdo Šišić [genre: prosa oratio - chronica] [word count] [paulopmemoriale].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1465], De consolatione liber, versio electronica (, Italija), Verborum 79291, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [modrncons].

Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].

Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1497], Francisci Natalis Carmina, versio electronica (), 3135 versus, verborum 19055, Ed. Miroslav Marcovich [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [natalisfcarmina].

Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Dauidias, versio electronica (), 6765 versus, verborum 45407, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [marulmardauid].

Marulić, Marko (1450-1524) [1516], Evangelistarium, versio electronica (), Verborum 155872, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmareuang].

Crijević Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1520], Commentariolus de origine et incremento urbis Rhacusanae, versio electronica (), Verborum 5404, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio – historia] [word count] [tuberocommrhac].

Crijević Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522], Commentarii de temporibus suis, versio electronica (), Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio - historia] [word count] [tuberocomm].

Pribojević, Vinko (mortuus post a. 1532) [1525], Oratio de origine successibusque Slauorum, versio electronica (, Hvar), verborum 14680, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - oratio; poesis - epigramma; poesis - carmen] [word count] [pribojevvor].

Bunić, Jakov; Cortonus de Vtino Minorita, Bernardinus; Petrus Galatinus; Colonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526], De vita et gestis Christi, versio electronica (), 10155 versus; verborum 68245, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjvgc].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1543], Commentarius rerum actarum Constantinopoli anno 1542. Versio electronica (), Verborum 4922, Ed. Srećko M. Džaja Guenter Weiss [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfconst].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1583], De divo Blasio Rhacusanae reipublicae patrono carmen, versio electronica (, Dubrovnik), 326 versus, verborum 2571, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; prosa - epistula] [word count] [didacuspblasio].

Mladinić, Sebastijan (c. 1561 - c. 1621) [1590], Vita beati Ioannis episcopi Traguriensis, versio electronica (), Verborum 4659, versus 746, Ed. Mladen Ivanišević [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; poesis - ode; prosa - epistula - praefatio] [word count] [mladinicsvita].

Kitonić, Ivan (1561-1619) [1619], Directio Methodica processus iudiciarii iuris consuetudinarii Inclyti Regni Hungariae, versio electronica (), 154 versus, verborum 69145; 12 epigrammata, 12 capita, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [kitonidirmeth].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1686], Thieneidos libri sex, versio electronica (), 5415 versus, verborum 33672, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [vicickthien].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1700], B. Stanislai Kostkae obitus. Poema, versio electronica (), versus 355, verborum 2485, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - epica; poesis - carmen; poesis - poema] [word count] [djurdjevikostka].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1700], Poetici lusus varii, versio electronica (), versus 5453, verborum 35062, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - epigramma; poesis - elegiacum; poesis - ode; poesis - sonetto; poesis - idyllium; poesis - metamorphosis; poesis - paraphrasis] [word count] [djurdjevipoe].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1717], Eugenii a Sabaudia... epinicium, versio electronica (), versus 984, verborum 8618, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - epica; paratextus prosaici] [word count] [djurdjeviepinicium].

Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Annuae 1748-1767,versio electronica (, Zagreb), Verborum 244601, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbann].

Bošković, Ruđer (1711-1787) [1753], Ecloga recitata in publico Arcadum consessu, versio electronica (), 325 versus, verborum 3023 [genre: poesis - ecloga] [word count] [boskovicrecl].

Bošković, Ruđer (1711-1787) [1761], De solis ac lunae defectibus, versio electronica (), 5828 versus, 91294 verborum, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica; poesis - epistula; paratextus prosaici - commenta] [word count] [boskovicrdsld].

Zamanja, Bernard; Kunić, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768], Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica (), 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [word count] [zamagnabnavis].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica (), 18.330 versus, verborum 126.883, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [kunicriliaslibri].

Homerus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1777], Homeri Odyssea Latinis versibus expressa, versio electronica (), 13633 versus, verborum 95,658, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - argumentum; prosa - paratextus; prosa - epistula] [word count] [zamagnabodyssea].

Kalić, Arkanđeo (1739-1816) [1778], In adventu Domini Gregorii Lazzari oratio, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 3698, Ed. Relja Seferović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [kalicaadventu].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1782], Operum omnium tomus II, versio electronica (), Verborum 46753, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl2].

Hesiodus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1785], Hesiodi Ascraei opera, versio electronica (), 2747 versus, verborum 58425 [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [word count] [zamagnabhesiod].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1790], Operum omnium tomus III, versio electronica (), Verborum 71764, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl3].

Barić, Adam Adalbert (1742-1813) [1792], Statistica Europae, versio electronica (), Verborum 91598, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [baricastat].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Ex Graeco Homeri Hymnus ad Cererem, versio electronica (), 567 versus, verborum 3992, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - hymnus; versio] [word count] [kunicrhymnuscererem].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1795], Epistolae scriptae an. 1795. et 1796, versio electronica (), 1960 versus, verborum 13466, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epistula] [word count] [zamagnabepist].

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1803], Periegesis orae Rhacusanae, versio electronica (, Dubrovnik), 3368 versus, verborum 28363 [genre: poesis - epica; poesis - praefatio; prosa - index] [word count] [fericdperiegesis].

Rastić, Džono; Appendini, Franjo Marija; Zamanja, Marija; Zamanja, Bernard; Ferić, Đuro; Appendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816], Carmina, versio electronica (), Versus 6583, verborum 46647, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [word count] [rasticdzc].

Gundulić, Ivan; Getaldić, Vlaho (1588-1638; 1788 - 1872) [1865], Osmanides, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović Juraj Ozmec Željka Salopek Jan Šipoš Anamarija Žugić [genre: poesis epica; poesis versio; paratextus prosaici; carmen heroicum] [word count] [getaldibosmanides].

Click here for a KWIC Report