Your search found 426 occurrences

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1-100:

Ad species generale genus. Inde parat nois argolicum Dans laqueum sibi Syllogicum, Ut triplicet Deitatis opus, Quo viget ecclesiale decus. Spiritus ancipiti gladio Domnius armiger haud timidus Platonicos revocat gemitus Proterit horrificos strepitus. In Deitate gradus varios Non reserans minus haut nimios, Nam Deitatis honor parilis Semper adest, fuit, et fuerat.

animal parvulum, non bene poterat discerni an gatta fuisset, quod habebat pedes octo caput unum et caudas duas et quasi videbantur duo corpora coniuncta iuxta pectus; caput magnum ostendebat aurem, sed et cetera membrorum gatta; quod animal mortuum, proiectum erat prope ecclesiam Sancti Platonis de Iadrai. Die martis 20. mensis octobris, adhuc unus Pagensis ad furcas suspensus fuit in puncta Michae. 1406.

manus illi: desidiosus erit. 212. AD LAURUM
1.212.1  Mortem, Laure, times? frustra mors, Laure, timetur,
1.212.2  Sive Platon verum, sive Epicurus ait. 213. IN ANELLUM
1.213.1  Donec, Anelle, tibi solus portabat asellus

Galeotte, docebo:
2.61.2  Ante mori, quamvis junior, opto tibi. 423. DE MARSILIO FICINO
2.62.1  Nuper in Elysiis animam dum quaero Platonis,
2.62.2  Marsilio hanc Samius dixit inesse senex. 424. DE FORTUNA AULICORUM
2.63.1  Qui modo summus erat, nunc tota est imus

sunt nonnullae Cypriani, Hieronymi, Basilii Magni aliorumque complurium doctissimorum uirorum tam Latinorum quam Graecorum. Scripserunt enim hac ipsa de re et Graecorum complures: Plato, Cleanthes, Crato, Diogenes, Epicurus, Dicaearchus, Posidonius, Carneades, Chrysippus, et Crantor, quem Cicero illo secutus est. Verum hi omnes officio consolandi perfuncti sunt et quidem

Deus quidem bonos (ut egregie etiam sentit Seneca) probat, illisque fortunam, qua eos exerceat, assignat, at imbecilles et effeminatos respuit, nec dignos ducit a quibus fortuna aliquando uincatur. Hanc sententiam primus Plato posuit, quam cum apud eum legisset Callimachus adeo pudore simul et dolore accensus est, quod ei nihil aduersi accidisset, ut se e muro in mare praecipitem daret. Furorem non laudo, laudo tamen singularem uirtutis

Scriptura Nec oculus uidit nec auris audiuit nec in cor hominis umquam ascendit . Horum exiguam minimamque partem cum legisset ille Siculus philosophus apud Platonem bonis uiris esse propositam, non est passus diuturniorem mortis moram, sed eam e uestigio ipse inuenire curauit; itaque in ardentis Aetnae specum praeceps prosilit, sed hac imprudenti temeritate perdidit infelix quod capere tam ardenter

Aetnae specum praeceps prosilit, sed hac imprudenti temeritate perdidit infelix quod capere tam ardenter properabat: non enim per piaculum, sed per pietatem iter ad illa bona patet ipso Platone attestante, qui ait ex hac uita, quam a deo accepimus, nefas esse quenquam iniussum discedere. Praestolanda est igitur illius uoluntas qui nobis uitam dedit et illi reddenda cum iusserit, bonaque accipienda quando ipse

teste Scriptura Nec oculus uidit nec auris audiuit nec in cor hominis umquam ascendit. Horum exiguam minimamque partem cum legisset ille Siculus philosophus apud Platonem bonis uiris esse propositam, non est passus diuturniorem mortis moram, sed eam e uestigio ipse inuenire curauit; itaque in ardentis Aetnae specum praeceps prosilit, sed hac imprudenti temeritate perdidit infelix quod capere tam ardenter

Aetnae specum praeceps prosilit, sed hac imprudenti temeritate perdidit infelix quod capere tam ardenter properabat: non enim per piaculum, sed per pietatem iter ad illa bona patet ipso Platone attestante, qui ait ex hac uita, quam a deo accepimus, nefas esse quenquam iniussum discedere. Praestolanda est igitur illius uoluntas qui nobis uitam dedit et illi reddenda cum iusserit, bonaque accipienda quando ipse

teste Scriptura Nec oculus uidit nec auris audiuit nec in cor hominis umquam ascendit. Horum exiguam minimamque partem cum legisset ille Siculus philosophus apud Platonem bonis uiris esse propositam, non est passus diuturniorem mortis moram, sed eam e uestigio ipse inuenire curauit; itaque in ardentis Aetnae specum praeceps prosilit, sed hac imprudenti temeritate perdidit infelix quod capere tam ardenter

Aetnae specum praeceps prosilit, sed hac imprudenti temeritate perdidit infelix quod capere tam ardenter properabat: non enim per piaculum, sed per pietatem iter ad illa bona patet ipso Platone attestante, qui ait ex hac uita, quam a deo accepimus, nefas esse quenquam iniussum discedere. Praestolanda est igitur illius uoluntas qui nobis uitam dedit et illi reddenda cum iusserit, bonaque accipienda quando ipse

teste Scriptura Nec oculus uidit nec auris audiuit nec in cor hominis umquam ascendit. Horum exiguam minimamque partem cum legisset ille Siculus philosophus apud Platonem bonis uiris esse propositam, non est passus diuturniorem mortis moram, sed eam e uestigio ipse inuenire curauit; itaque in ardentis Aetnae specum praeceps prosilit, sed hac imprudenti temeritate perdidit infelix quod capere tam ardenter

Aetnae specum praeceps prosilit, sed hac imprudenti temeritate perdidit infelix quod capere tam ardenter properabat: non enim per piaculum, sed per pietatem iter ad illa bona patet ipso Platone attestante, qui ait ex hac uita, quam a deo accepimus, nefas esse quenquam iniussum discedere. Praestolanda est igitur illius uoluntas qui nobis uitam dedit et illi reddenda cum iusserit, bonaque accipienda quando ipse

templa, monasteria, urbes, ceteraque eiusmodi uel saltem alicuius digni nobilisque facinoris memoria aut fama praeclara. Etenim leuior fit eorum mors qui liberos et praesertim bonae uirtutis uel spei reliquerunt. Filius namque, ut Platoni placet, paruus pater est. Vnde et in prouerbium uenit: Non moritur qui filium relinquit. Et recte quidem; nam cum homini non sit data secundum personam aeternitas, sed secundum genus, aegre ferendum non est si et debitam

eloquii, si uera est fama, futuri
Certa nimis puero signa dedistis, apes,
Dulcibus implentes patulas tinnitibus aures
Atque aliter dulci labra tenella fauo.
5  Hoc magno si credimus euenisse Platoni,
Cur non et magno credimus Ambrosio?
Par fandi splendore fuit, moderamine uitę
Sanctior et ueri cognitione prior.
Hic postquam Insubrum pręses peruenit ad urbem,

2.23.25   Posteritas sapiat Baldos, sapiat quoque Cinnos,
2.23.26   Et quicquid Cicero dixit et ipse Maro,
2.23.27   Totus Aristoteles, omnis doctrina Platonis
2.23.28   Et sit in amplexu Scotia tota tuo.
2.23.29   Ad te concurrat semper studiosa iuuentus
2.23.30   Et

Testamenti. Ouidio Methamorphoses. Seneca De philosophia morali. Plato philosophus. Dionysius Alicarnaseus. Alexandri Aphrodisei problemata.

non possit eo infelicior 65 . EMILIVS PROBVS
Amicicia. Amicum nec in extremis periculis deseruit 39 . Plato uenumdatus Dionis amici precibus liberatus est 20 . Amicorum insidias cauere non potuit 22 . Accusatus amicorum defensionbus est absolutus 26 . Qui armis capi non potuit,

sententię 91 . Quod animi remaneant post mortem 92 . Animorum post mortem sedes 94 . Primus Pherecides Syrus dixit animos hominum esse sempiternos. De eodem Pythagorę Platonisque et aliorum sententię. Animos sursum ferri probat rationibus. Quomodo animum intelligimus, cum nunquam uiderimus 96 . Quod semper mouetur, id ęternum est. Animorum origo a Deo. Quod animus diuidi non possit ideoque nec interire

interire affirmat 99 . Socrates noluit educi custodia sentiens animos esse immortales. Cato gauisus est se nactum causam mortis. Sententię de animo Epicureorum, Dicearchi et Stoicorum 100 . Item Panetius et Plato. Animus in partes distributus duas: altera rationis particeps, altera expers 113 . Idem 130 . Animum cum Deo comparandum dicit 147 .

scientiarum inuentor. Animę affectiones per membra significatę 16 . Animę cibus et potus. Ager animę conuersatio eius 41 . Teombrotus Platonis librum legens se ipsum occidit ratus omnes animas cęlestia conscendere 117 . Anima superbi inhabitata et deserta 125 . Pythagoras immortalem dixit. Democritus non credidit. Socrates disputauit

Accusator. Pharisei arguunt discipulos, quod non lotis manibus manducant VII.
Auxilium. Videns eos laborantes in remigando etc. uenit ad eos VI. Animę locus principalis iuxta Platonem in cerebro, sed iuxta Christum in corde est VII. Anima preciosior uniuerso mundo VIII. Angelus apparuit mulieribus ad monumentum, iuuenis sedens in dextris coopertus stola candida, et obstupuerunt. Qui dicit illis: Nolite

Vnicuique nostrum pedagogum dari deum inferioris notę, secundum Stoicos. Singulis enim et genium et Iunonem dederunt 54 . PLATO
Agricolis et aliis opificibus in generatione ferrum et ęs admixtum 203 . Agriculturę leges: nequis terminos moueat. Caueat uicinus, me uicino noceat. Qui pascuis nocuerit, qui alienas apes fuerit persecutus, qui

et corpus uiuificans tempore 351 . Animarum rationalium gradus tres: in primo mundi, in secundo sperarum, in tertio animalium. Animantes quędam absque semine natę. Mundi anima 352 . Elementa etiam uiuere Platonici arbitrantur. Tres pręcipui principes mundi: Deus, mens, anima. Plato impossibile esse ait terram, cęlum stellasque omnes, nisi animam habuerunt, suum ordinem seruare posse 354 . Animę sperarum mouent speras per legem fatalem in

rationalium gradus tres: in primo mundi, in secundo sperarum, in tertio animalium. Animantes quędam absque semine natę. Mundi anima 352 . Elementa etiam uiuere Platonici arbitrantur. Tres pręcipui principes mundi: Deus, mens, anima. Plato impossibile esse ait terram, cęlum stellasque omnes, nisi animam habuerunt, suum ordinem seruare posse 354 . Animę sperarum mouent speras per legem fatalem in circulum, quia ipsę sunt circuli. De anima Zoroaster ait grammaticus:

et circuitus animarum 432 . Iamblicus et Porphyrius reprobant transmigrationem animę ab homine in bestias et circuitum infinitum 433 . Quomodo intelligitur animas esse ante corpora. Figura animę apud Platonem 433 . Angelos et animos non semper fuisse. Animę creantur quotidie 435 . Vnde anima descendit in corpus. Corpus animę ęthereum et immortale. Zoroaster grammaticus: Ne foedes spiritum neque in

Nimia amicicia interdum causa odii 68 . Lucilius quęrentibus Brutum se esse ipsum dixit, ut ille euadendi spacium haberet 110 . Amiciciarum tria genera--- naturales, ęquales, hospitales. Plato pro amico nullum recusat discrimen 136 . Amatoris animus in suo corpore mortuus, in alieno uiuens 137 .
Auxilium. Themistocles cuidam ex ducibus

proditorem quam captum patibulo suffixit 140 . Prospera immoderatum, aduersa obsequiosum hominem faciunt 4 . Calamitosis miserandum, non culpa obiicienda 59 . Plato uenumdatus 72 . Cicero exilium impatienter tulit 90 .
Ars. Archimedes magnum pondus subleuans tormentis. Idem arti intentus non uidit uitę

9 . LACTANTIVS FIIRMIANVS
Amicus. Qui se deuouerunt pro aliorum salute 58 . Contra Socratem et Platonem, qui dixerunt amicorum omnia communia 68 . Amare bonos et odisse malos potest cum malis esse commune 125 . In quos pręcipue sit humanitas exercenda

59 . Contra eos qui dixerunt animam in uaria corpora transire 65 . Quod sapientissimi immortalitatem animarum, sed infideliter docent 66 . De immortalitate animę argumenta Platonis 155 . Quę sit de hoc fidelis assertio 155. 156 . Contra Lucretium et Epicurum, et de differentia mentis et animę. Quare in pueris sensus crescit 158 .

pro amico sustinendos ne illi quidem negant, qui in uoluptate finem constituunt 25 . Theodorus sustulit amiciciam, quod sapientes sibi ipsi sufficiant, insipientes autem inconstanter ament 25 . Plato ait amicicię species III: naturalem, socialem, hospitalem 36 . Cum Platoni Dionysius diceret "caput tibi quispiam tollet", aderat Xenocrates et suum ostendens "nullus", inquit, "id prius quam istud abscidet"

Theodorus sustulit amiciciam, quod sapientes sibi ipsi sufficiant, insipientes autem inconstanter ament 25 . Plato ait amicicię species III: naturalem, socialem, hospitalem 36 . Cum Platoni Dionysius diceret "caput tibi quispiam tollet", aderat Xenocrates et suum ostendens "nullus", inquit, "id prius quam istud abscidet" 39 . Crantor, cum interrogatus esset, cuius rei gratia ita se Polemoni addixisset, respondit quia

solus ipse laudabat; rogatus, quam ob rem, ait: "Quod talis cum sit, cithara se, non latrociniis exerceret 57 . Aqua omnium principium 5 .
Audacia. Plato tyrannum non timuit. Nam cum illi Dionysius dixisset: "Verba tua ociosorum sunt", tunc ille: "Et tua tyrannidem sapiunt" 31 . Accusatus Anaxagoras, quod solem,

quod solem, candentem laminam dixerit 17 . Socrates accusatus, quod deos negaret et iuuenes nouis disciplinis corrumperet 19 . Viri illustres apud Athenienses dannati 20 . Plato damnatur, quia Atheniensis, sed absoluitur, quia philosophus 31 . Zeno dicente sibi quodam Antisthenis complura sibi minime placere, rogauit, num sibi bona etiam quędam habere uideretur, illo se nescire dicente: "Non piget", inquit, "siquid

scit quisque libens censebo exerceat artem 13 . Suam quisque artem exerceat 23 . EX APOLOGETICO TERTULLIANI
Angelos Plato non negauit 1 . Anima 16 . EX VERGILIO

Quod de Hierusalem diximus, referamus ad animam nostram 46 . Contra Manicheum, qui de eadem substantia esse animas hominum et bestiarum asseuerat 149 . Animę principale non secundum Platonem in cerebro, sed secundum Christum in corde 160, Homo interior 199 . Anima inter carnem et spiritum, si carnem sequitur caro est, si spiritum, spiritus 212. 213 . Qui ante

Mentem in sanguine diffusam dixit Empedocles 4 . Anima Deo similis 16 . Animi cultus 43 . Anima immortalis 76. 77 . Platonis errores de anima 90.
Auaritia. A Mercurio nummularii 39 . Angeli innumerabiles 45 . Ad custodiam dati

Animarum rationalium tria genera 56 . Anima corpore melior 63 . Qui putant animas hominum demones esse post corpora 63 . Contra Platonicos, qui dicunt animam Deo coęternam 75 . De uia animę liberandę 76 . Contra eos qui. dicunt animas beatas iterum ad miserias et labores redituras 90 . De

Quę conditio beatitudinis angelorum bonorum 86 . An sancti angeli Deum habent bonę uoluntatis autorem 87 . An possint dici angeli alicuius rei creatores 91 . Platonici putant angelos fuisse humanorum corporum conditores 92 . Angelorum esus 97 . Angeli Dei homines dicti 116 . Tres apparuerunt Abrahę, duo Loth

Cetos DC pedum longitudinis, CCCLX latitudinis in Arabia 302 . STRABO
Bonitas. Mediterraneos maritimis accolis meliores Plato arbitratus est 121 .
Beneficium. Mortales tunc maxime deos imitari, cum benefici sunt 187 .
Bellum.

efficit 62 . Qnanta uis sit honestatis 64 . Virtus Marci Catonis. Summum bonum non in sola honestate 66 . Omnia bona, quę secundum naturam. Aristoteles, Plato. Marcus Piso contra Stoicos de bonis. Memoria clarorum uirorum loca nobilitata 68 . Bonum summum, si ignoretur, uiuendi rationem ignorari necesse est 69 . Recti ratio et honesti. De

An eripi possit beneficium. Qui sequenti iniuria corrumpunt beneficium 39 . Vtrum ei debeatur, qui nolens profuit uel qui sua causa profuit uel qui et sua et nostra 40 . Plato uectori gratuito se debere dixit. Vbi autem idem omnibus pręstari intellexit, iam non se debere dixit, quod non tanquam sibi pręstitum esset, sed tanquam uni e uulgo 41 . Quomodo sapienti datur beneficium 44 .

Bonum tuum est animus emundatus ac purus, emulator Dei, super humana se extollens, nihil extra se suum ponens, rationale animal. Quod ergo uitę bonum est? Perfecta ratio 63 . PLATO
Beneficium. Nullum nostrum sibi soli natum esse, sed ortus nostri partem sibi patriam uendicare, partem parentes, partem amicos 337 .

Boni scientia, omnium pręstantissima 215 . Quęcunque bona uulgo dicuntur, deprauant anium 216 . Bonum quidem anima omnis expetit 218 . Plato iudicat uirum optimum et iustissimum esse beatissimum eumque esse hominem maxime regium seque ipsum regentem. Pessimum uero et iniquissimum esse miserrimum etc. 231 . Intelligibili atque enti pręferendum bonum

ictus offendere non poterat 97 . Falluntur reges, qui uitam beatam putant bella tractare 103 . Macedonum exercitum sublato Alexandro simile esse Cyclopi excęcato 123 . Plato ter in militiam profectus 136 .
Bruta. Vultur inter uolucres innocentissimus 6 . Bucephalus, equus Alexandri 41 .

prudentiam atque iustitiam, mala uero contrarios habitus, media uoluptatem et dolorem 25 . Euclides bonum esse unum deffiniuit; quę bono aduersa uidentur, sustulit, ea ne esse quidem dicens 26 . Plato: boni finem esse--- similem Deo fieri. Virtutem sufficere ad beneuiuendum, sed tamen instrumentis corporis indigere. Bona humana alia in corpore, alia in anima, alia extrinsecus 36 . Plato primus notionem honesti declarauit, quę a

26 . Plato: boni finem esse--- similem Deo fieri. Virtutem sufficere ad beneuiuendum, sed tamen instrumentis corporis indigere. Bona humana alia in corpore, alia in anima, alia extrinsecus 36 . Plato primus notionem honesti declarauit, quę a laudabili et rationabili utilique et decoro/et congruo non discernitur 36 . Virtutis species IIII 37 . Bonum in IIII genera diuiditur: uirtus, habitus,

dixit obsonare se ambulando famem. Lacedemoniorum uictus simplicissimus ciborumque condimenta labor, sudor, cursus. Ex bestiis intelligi etiam quam paruo natura contenta sit. Persę ad panem nihil adiungunt pretęr nasturcium. Cum his comparat gulę deditos. Timotheus Platonis coena delectatus quid dixit. Contrariorum contraria sunt consequentia 149 . TVLLIVS DE FINIBVS
Cibus potusque. Cui cor sapit, ei non

Catoni ebrietas obiecta est 75 . Aqua et polenta aut frustum ordeacei panis 7 . Circumspiciendum, cum quibus edas et bibas. Ventri da quod debes, non quod potes 8 . Plato uixit annos LXXXI ob parsimoniam et eorum, quę auiditatem euocant modum 20 . Cassius tota uita aquam bibit 34 . Cato sitim tolerauit 52 . Pythagoras animalibus

rem fugacissimam corpus 20 . Inter corporis animique exercitium 32 . Corporis prosperitas ac sanitas uili habenda 41 . PLATO
Consortium. Quemadmodum in fauo fucus ortus examinis apum morbus est, ita et hominem improbum domi natum pestem reipublice fore 226 .
Constantia.

Romulus modice uinum bibens etc. 66 . Qui numerus debet esse conuiuarum. Item de mensis secundis et bellariis 76 . Prandium caninum 83 . Quod Plato largiores in conuiuiis inuitatiunculas uini non inutiles esse existimauerit 88 . Edulcare 93 . Quomodo tolerari inedia possit 94 . De habitu atque natura

celo/uenisti?" 57 .
Concordia. Antisthenes fratrum, qui essent concordes, conuictum omni pariete dixit esse fortiorem 54 . Contraria trifariam diuidit Plato: bona malis, mala malis, neutra malis 38 . Naturę contrarię in animalibus: Demophon, pręfectus mensis Alexandri, ad umbram calefiebat, sole rigebat. Andron per loca Lybię absque potu iter agebat 98 .

Contemplatio. Xenocrates sępe interdiu meditationi inseruiebat atque unam silentio distribuebat horam 39 .
Corpus geometrię ratione constare dixit Plato 35 . Corpus 48 . Corpora alia concretiones, alia ex quibus concretiones fiunt 103 .

Pythagoricus quidam etiam mortuo sutori proiecit quod debebat, nolens alieno assuescere 45 . Leue ęs alienum debitorem facit, graue inimicum 80 . PLATO
Deformis corpore, cum partes secum non consentiunt, etiam imbecillus est 262 .
Dolus. Ne fiat adulteratio, mendacium, deceptio, fraus in rebus uenalibus

sint 309 . Quod dii sint 310. 311 . Quod curam humanarum rerum habeant 312 . Imagines deorum uenerandę 313 . Dii deorum filii apud Platonem et homines. Deorum filios duobus modis intelligi 318 . Theologia uelut omnium regina 323 . Esse deos et omnium rerum curam habere nec precibus flecti pręter iustum 326 .

Pater et Filius 390 . Vtrum Deus, quia facturus erat omnia, cuncta cognouit? Non 390 . Deus in se ipsum respiciens nouit omnia 390 . Plato Deum comparat soli. Ioannes: Videbimus Deum sicuti est 395 . Deus principium, finis, species 396 . Vnum super ens. Vnum bonum, pulchrum 396 . Deus apud multos esse

immo ueritas bonitasque omnium est forma luxque purissima, radix, ratio et exemplar 426 . Prisci theologi 431 . Quę sunt, quę affirmantur a Platone de rebus diuinis? Pauca 434 . Deus ita centrum est omnium, quia sic est in omnibus, ut cuique rei interior sit quam ipsa met sibi. Est etiam circumferentia mundi, quia extra cuncta existens ita supereminet uniuersa, ut cuiusque rei

Seruile est amare diuitias 46 . Somnium Antigoni, quo serendo aureas micas auream segetem ortam uidit 94 . Platonis sententia: Ei, inquit, qui uelit esse diues, non cumulandam pecuniam, sed minuendam cupiditatem censeo 99 . Cleopatrę opes 111 .
Dolor.

unde 65 . Deus Adranus in Sicilia maxime cultus 97 . Apud Lacedemonios templa affectibus dicata: timori, morti, risui 108 . Duo rerum principia: Deus atque hyle iuxta Platonem 136 .
Debitum. Solon, cum debita ciuium decreto rescidisset, id constitutum sisathiam appellauit, id est oneris leuationem, quo ęsalienum remittebatur

Pherecides primus de diis scripsit Gręcis 15 . Theodorus omnes de diis opiniones sustulit 25 . De diis philosophorum facete dicta 27 . Plato: totius generationis causam esse deum. Deos esse igneos 35 . Deum sicut et materiam incorporalem esse 36 . Aristoteles, sicut et Plato, deum incorporalem diffinit eiusque prouidentiam

dicta 27 . Plato: totius generationis causam esse deum. Deos esse igneos 35 . Deum sicut et materiam incorporalem esse 36 . Aristoteles, sicut et Plato, deum incorporalem diffinit eiusque prouidentiam ad cęlestia usque pertingere, ipsum uero immobilem esse 48 . Lysia pharmacopola sciscitante, an deos esse crederet: "Quomodo", inquit, "non credo, qui te diis inimicum puto"

Pręda Pausanię iussu in unum locum coaceruata 133 . Sub Gylippi tecto multę noctuę 181 . Stilpo solam sapientiam suas diuitias esse putauit 192 . Plato uenditus XX minis 200 . Darius diuitias relinquere hostibus statuit, ut illis immersi a pristina uirtute degenerent 219 . Alexander Susis potitus 219 .

lapides 32 . Ex motu cęlestium futura pręuidebant 32 . Diuersa de diis opinio 42. 51 . Numa nullam imaginem deo tribuit 58 . Plato contempsit deos gentilium. Poetę de diis mendaces 85 . Socrates propter deorum contemptum occisus 85 . Orpheus de deo uno. Item Aratus 87 . Idola

Poetę de diis mendaces 85 . Socrates propter deorum contemptum occisus 85 . Orpheus de deo uno. Item Aratus 87 . Idola 89 . Plato de deo inconstanter 89 . Prothagoras atheos. De entibus 92 . Philosophi de diis 94. 95 .
Diabolus.

Poena demonum. Boni demones 28 . Mors demonum 30 . Diaboli malignitas 45 . Contrarię uirtutes 76 . Serpentis fraus a Platone tangitur 80 . Serpentis et Euę collocutio 81 . Maligna anima 88 . Plato non recte sensit de demonibus 89 .

Contrarię uirtutes 76 . Serpentis fraus a Platone tangitur 80 . Serpentis et Euę collocutio 81 . Maligna anima 88 . Plato non recte sensit de demonibus 89 . AVGVSTINVS DE CIVITATE DEI
Diuitię. Qui uolunnt diuites fieri, incidunt in laqueum

Libri Numę Pompilii combusti 52 . Dii cęlestes. Demones aerei 63 . Quid dii ab hominibus differant secundum Apuleium 64 . Diffinicio deorum cęlestium secundum Platonicos 65 . Apis. Serapis 139 . Mercurius, Hercules, Minerua 140 . De sacris falsorum deorum. Fabularum figmenta. Diomedes in deos relatus

non expressisset, si eum tantummodo uidisset, uitę eius interfuit etc. 3 . Exempla docent a uitiis caueri et ad uirtutes excitari 52 . PLATO
Ęger. Non aliter affectus sum quam ille quem uipera mordet. Illum quippe ferunt, qualis sit eius passio, aperire nolle nisi iis qui similiter egrotant. Quasi hi soli, ut pote mali non ignari, ignoscant, siquis cruciatu

de ui 141 . Festa. Dies festi instituti tanquam necessarium laboribus temperamentum 75 . Sine luxuria dies festus agatur 7 . PLATO
Fortuna. Parce. Fata. Dea Necessitatis 235 . Fortuna. Ars. Fatum 280 . Fatum. Parcę 319. 322 . In Deo nihil potest cogitari fortuitum

Fatum 39 . Felix. Aristippus uoluptatem bonorum, dolorem malorum finem constituit 4 . Felicitas nulla in bonis externis 54 . Terra cęlestis iuxta Platonem. Paradisus 78 . Beati, beati 79 . Beatorum insulę 80 . Beati 89 . Finis. Causę quattuor omnium quę sunt

fidem Christi 9 . Salubritas religionis Christianę 16 . Fides dea 28 . Tria genera theologię: fabulosum, naturale, ciuile 42 . Plato proximus Christianis 56 . Religio, pietas, latria 67 . De uero Dei cultu. Vnus Deus 67 . Etiam Legis sanctos sub fide Christi iustificatos

150. Sua quemque magis delectant 151. Democritus gloriatus se Athenis ignotum fuisse 157. Nec gloriam per se expetendam nec ignobilitatem extimescendam. Demosthenes mulierculę susurro delectatus. Gula. Repleti cibis nec mente recte uti possumus 156. Platonis epistola dicit sibi non placere bis in die saturum fieri. Epitaphium Sardanapali 157. Lex Gręcorum in conuiuiis: Aut bibat, inquit, aut abeat 159. TVLLIVS DE FINIBVS Gloria.

et gloriam. Laus utrum laudati an laudantis sit 50. Qui uirtutem suam publicari uult, non uirtuti laborat, sed glorię 56. Gloria uanum et uolatile quiddam est 62. Gula. Vinum incendit iram, quia calorem auget pro cuiusque natura. Vinum pueris negandum precipit Plato 51. Gulosos carpit, maxime coenam Cai Cęsaris Augusti 69. Apicius scientiampopinę professus 70. Conuiuiorum luxuria 80. In gulosos inuehitur 84. In gulam pisces appetentium 98. In eos qui se ingurgitant cibo ac potu 102. Circa

plura recipit qui scit reddere 85. Negamus quenquam scire gratiam referre nisi sapientem 32. Reddere beneficium si aliter non possumus, etiam per speciem iniurię licet 32. Quanta gratum facere oportet. Nihil est grato honestius 33. PLATO Gloria Deus indignatur, quoties quispiam illius similem improbat aut probat dissimilem 19. Non erubescis in eo omnem operam ponere, quo tibi pecuniarum et glorię et honoris quamplurimum sit, ut autem prudentia et ueritas et optimus animi habitus in te sit, neque

est in ęrarios 32. In delicatorum hominum luxuriantem gulam 48. Censores equum adimere soliti equitibus corpulentis et prępinguibus 50. In mulieres quę uinum bibissent mulcta 62. Polysarchia, id est corpulentia 67. Quidam, suę ebrietati fauens se ex Platonis sententia agere dicebat 88. Phauorinus de coenarum atque luxurię exprobratione 90. Contra eos quorum pluris coquus aut pistor est quam ipsi 92. Foedissima uoluptas ex gustu tactuque. Philoxenus gruis collum optauit. Socrates: Multos

Gloria. Quidam iactabat se de natandi peritia. Ad quem Aristippus: Non erubescis, inquit, in his quę delphinis propria sunt gloriari 22. Exultanti cuidam quam multum bibens non ebriaretur: Hoc, inquit, etiam mulus facit 22. Aiunt Socratem, cum Platonis Lysidem audisset recitari: Proh dii immortales, dixisse, quam multa de me mentitur adolescens 32, Xenocrates glorię et fastus imprimis contemptor fuit 39. Gloriam annorum esse matrem 43. Theophrastus: Nihil est inanius amore glorię 49. Heraclides gloriam pecuniis

ebriaretur: Hoc, inquit, et mulus facit 22. Stilpo aliquando Crati Cynico caricam interrogatiunculamque proposuerat. Eam uero ille statim comedit, et cum diceret illi Stilpo: Hercules, caricam perdidi, non solum, inquit, caricam, sed et interrogatiunculam, cuius hęc arra fuit 27. Plato ebriis consulere solitus, ut in speculo studiose intuerentur 33. Xenocrates ad Antipatrum missus, ut peteret captiuos, ab eo ad coenam inuitatus noluit ante quicquam gustare quam quod petebat impetrasset 39. Arcesilaus obiit, cum merum immodice hausisset 43. Lacydes ex

effecerint Romani pro libertate et laudis cupiditate 37. Gloria humana 38. Ciuitas terrena et cęlestis 107. Gula. In uescendo non cibi genere, sed auiditate immodesta quemque culpandum, ut Esau 127. Gratia. Superna illuminatio secundum Platonicos 67. Promissio gratię in Isaac 124. Quod omne opus gratię ad futuri sęculi pertineat nouitatem 180. Sub gratię legibus omnis ętas 180. Deus operatur uelle 186. Gentium uocatio in Isaac 124,125. Duę gentes in utero Rebeccę

Quantum malum ira contra Aristotelem. Facies irati. Ira incipit a suo malo. Remedia ne irascamur 53. Celius orator iracundissimus clientis conuiuę patientia mollitur. Pythagoras perturbationes animi lyra componebat. Non uis esse iracundus, ne sis curiosus. Irę remedium dilatio. Plato in seruum iratus quomodo iram compescuerit. In Socrate irę signum erat uocem suhmittere, loqui partius 54. Omnis indignatio in tormentum suum proficit. Rex iracundus: Darius, Xerxes, Alexander in Clytum, Lysimacum, Lucius Sylla, Marcus Marius, Caius Cęsar.

Inobediens. Crudelem medicum intemperans facit ęger. Vir fortis in bello manus perdidit, deprehendit adulterum cum uxore, imperauit filio ut occideret, non occidit, adulter effugit, abdicat filium, res uenit in iudicium 120. PLATO Iudicium. Iudicatę animę sub terra in iudicii locum euntes meritas illic poenas sustinent 162. Opera eorum sequuntur illos. Locus ubi oporteat omnes collectos iudicari ac deinde ad inferos proficisci 84,185. Non iuuenem, sed senem esse bonum iudicem

in limine apposuit, nequis exire posset, sed omnes in curruli sedentem inuiti uiderent 40. Apud Laberium poetam scriptum est Democritum sibi sponte cęcitatem consciuisse. Et aciem, inquit, effodit luminis, malis bene esse ne uideret ciuibus 59. Emulatio tacita inter Xenophontem et Platonem 86. Alexander de Aristotele queritur, quod disciplinam, qua ipsum erudierat, aliis uulgasset 119. Cepe reuirescit et congerminat decedente luna, contra autem inarescit adolescente 120. Ira. An sapiens irascetur. Deffinit mediocritatem esse seruandam 11.

qui laudant uel uituperant quenpiam quam eorum de quibus fit sermo 30. Inuidia. Bonis mali infensi, quod a uoluptate abstineant 13. Sosis Dioni infensus se ipsum sanguine foedans, a Dionis satellitibus id se passum dixit, ut illi tyrannidis inuidiam conflaret 75. Plato delatori in amicum non credidit etc. 136. Simultas inter Xenophontem et Platonem, item inter Platonem et Eschinem 137. Ira. Scipio Africanus, ne iratus puniendi modum excederet, rem ad multorum consilium detulit 76. Caius Grachus natura iracundus,

mali infensi, quod a uoluptate abstineant 13. Sosis Dioni infensus se ipsum sanguine foedans, a Dionis satellitibus id se passum dixit, ut illi tyrannidis inuidiam conflaret 75. Plato delatori in amicum non credidit etc. 136. Simultas inter Xenophontem et Platonem, item inter Platonem et Eschinem 137. Ira. Scipio Africanus, ne iratus puniendi modum excederet, rem ad multorum consilium detulit 76. Caius Grachus natura iracundus, cum concionaretur, Licinium seruum post se collocabat, qui uehementius concitatum fistulę modulis

a uoluptate abstineant 13. Sosis Dioni infensus se ipsum sanguine foedans, a Dionis satellitibus id se passum dixit, ut illi tyrannidis inuidiam conflaret 75. Plato delatori in amicum non credidit etc. 136. Simultas inter Xenophontem et Platonem, item inter Platonem et Eschinem 137. Ira. Scipio Africanus, ne iratus puniendi modum excederet, rem ad multorum consilium detulit 76. Caius Grachus natura iracundus, cum concionaretur, Licinium seruum post se collocabat, qui uehementius concitatum fistulę modulis mitigaret 113.

76. Caius Grachus natura iracundus, cum concionaretur, Licinium seruum post se collocabat, qui uehementius concitatum fistulę modulis mitigaret 113. Alexander in Attalum contorsit poculum in conuiuio iratus 42. Ira percitus Clytum amicissimum interemit 47. Iratus Plato noluit uerberare seruum. Iratis consulebat, ut se in speculo intuerentur 137. Iniuria. Solon omnibus licere statuit de iniuria alteri illata supplicium sumere, et eam ciuitatem optime habitari dixit, in qua singuli singulorum iniuria ita mouerentur ac sua atque eam inferentes

homine emendo aspectu contenti sumus 56. Cleantes ex specie comprehendens mores 78. Heraclitus mundum ex igne nasci et rursus per quosdam ambitus per uices hoc omne sęculum ignescere 89. Inuidia tacita inter Platonem et Xenophontem 32. Bion inuido cuidam subtristi: Nescio, inquit, utrum tibi malum an alteri bonum contigerit 43. Demetrius inuidia agitatus, quia clarissimus 52. Antisthenes: Sicuti rubigo ferrum, ita inuidiam inuidos consumere aiebat. Absurdum esse dicebat triticum

54. Heraclitus dixit: Merentur Ephesii omnes adulti mori impuberibusque urbem derelinquere, quoniam Hermodorum sui pręstantissimum expulerunt dicentes: Nostrum nemo inęqualis sit, quod siquis erit talis, alibi et cum aliis habitet 89. Ira. Plato iratus timuit uerberare seruos, ne modum excederet 32. Pseusippus iracundus fuit et uoluptarius. Aliquando iratus in puteum se iecisse dicitur 38. Quid sit ira, quid odium, quid iracundia, quid excandescentia 73. Ignem gladio non fodiendum 82. Pythagoras: In

id est iniurię obliuiscendum 82. Iniuria per se malum non est, uerum in suspicionis metu id malum positum est etc. 110. Imprudens. Solon, ut reipublicę prosit, stultitiam simulat 7. / Diogenes Platone de ideis disserente et nominante mensalitatem et cyathitatem: Equidem, inquit, o Plato, mensam et cyathum uideo, mensalitatem uero cyathitatemque non uideo. Et ille: Recte, inquit. Quibus enim cyathus mensaque conspicitur, oculos habes, quo autem mensalitas et cyathitas intelligitur, animam

suspicionis metu id malum positum est etc. 110. Imprudens. Solon, ut reipublicę prosit, stultitiam simulat 7. / Diogenes Platone de ideis disserente et nominante mensalitatem et cyathitatem: Equidem, inquit, o Plato, mensam et cyathum uideo, mensalitatem uero cyathitatemque non uideo. Et ille: Recte, inquit. Quibus enim cyathus mensaque conspicitur, oculos habes, quo autem mensalitas et cyathitas intelligitur, animam non habes 58. Monimus , mensarii cuiusdam famulus, amentiam

Spiritalis interpretatio sequi debet ordinem historię 219. Cur ędificas in littera occidente 243. Liber scriptus intus et foris, in sensu et littera. Apostoli et euangelistę non sunt interpretati uerbum de uerbo nec LXX interpretum autoritatem sunt secuti 256. Thimeum Platonis non intelligit Tullius 274. Intelligentia spiritalis 298. In eos qui litteram tantum sequuntur 302. Apochriphi 321. Amen 325. Tharsis mare et Indię regio. Tharsum urbs Cilicię 330. Circumcidimini

Amor insanus 140. Amoris curatio. Labor. Inter laborem et dolorem 112. Lacenę in laboribus consuescunt. Labores non esse ęque graues imperatori et militi sentit Xenophon 115. Sollicitudo est ęgritudo cum cogitatione 131. Pythagorę, Democriti et Platonis labor in studiis et cupiditas 135. Lex Gręcorum in conuiuiis 159. Lętitia gestiens an cadat in sapientem 130. Lętitia est quę adepta cupitum effertur et gestit. Gaudium rationabile dicunt Stoici; sine ratione lętitiam gestientem appellant 131.

hostis in quenquam tam contumeliosus fuit quam in quosdam uoluptates suę sunt etc. 13. Luxuria epulonum 15. Voluptates latronum more quos philisteas Ęgyptii uocant, in hoc nos amplectuntur, ut strangulent 17. Diutius uiuitur, si uoluptas coherceatur, ut Plato 20. Luxuria ędificiorum 36. Luxuria 39. Quid adinuenitluxuria, etiterum. A natura luxuria desciuit 40. Voluptas bonum pecoris est 42. Luxuria diuitum 55. Luxuria opulentię 56. Luxuria diuitum 61. Luxuriosi loquacitate

In legendo imitemur apes 34. Qualiter alios imitari oporteat in scribendo 35. Vni lectioni intenti diuersum propositum habentes 54. Loci deseriptio. Cripta Neapolitana 108. [Serpens mire] Villa Scipionis 36. PLATO Lis Atrei et Thyesti solem et sydera retro egit 72. In eos qui omne uitę tempus in controuersiis conterunt 202. In foro iudiciali honeste uersari non esse malum. Qui inique per malitiam causas agunt 318. Litigantes non permittantur aut iurare

erant 106. Artoxerxes ab omnibus munuscula accipiens et maiora rependens. Pauperis munus pugillus aquę oblatum Artoxerxi 112. Luxus Alcibiadis usque ad uitium 31. Virtus in ignauiam uersa apud Capuam occasione uoluptatum. Plato escam malorum appellat uoluptatem 71. Luculli luxus, horti, uestes etc. 11. Aphrodisia Veneris festa 12. Phocion in luxuriam filii 61. Marci Antonii luxuria et turpis uoluptas 105. Quam luxuriose in Asia susceptus 105. Libido.

uinculis solutos libere pasci sinebant 91. Agesilaus labore gaudere, ocium fugere solitus 28. Maxime regium insudare laboribus 46. Reges manuum labore delectati 96. Herba qua gustata homo insaniens lapides uoluit ita assidue et enixe, ut moriatur 107. Plato iuuenes exhortans dicere solebat: Ocio labores anteponite, ni rubiginem splendori pręstare putatis 157. Lex. Lycurgi leges, agri diuisio, nummus ferreus 11. Artes inutiles eiecit. Coenę in communi. Legibus usi non scriptis. Leges quędam rhetrę dictę

20. Draconis leges ob crudelitatem abrogatę a Solone, quę minima etiam delicta capite puniebant. Demades dixit Draconem non atramento, sed sanguine leges conscripsisse 22. Lętitia. Quasdam mulieres subita lętitia expirasse compulit 70. Plato Xenocrati philosopho, quod tristior natura uidebatur, dicere consueuerat: O felix Xenocrates, rem sacram lętitię age 133. Luna. Lunaris uarietatis rationem primus depręhendit Anaxagoras 18. LACTANTIVS FIRMIANVS

publice absque ullo reprehensionis rubore scortis congressurum 25 . Stilpo, cum illi impudicam filiam probro esse dicerent: Non, inquit, ista maiori mihi probro est quam ego illi ornamento 26 . Platonis amor in pueros 32 . Polemo pecunias circumferens secum meretricandi causa et uoluptatibus indulgendi 40 . Arcesilaus philosophus Theodote ac Philetete

frumentum multitudini gratis distribuit 148. Periclis et Anaxagorę liberalitas 150. Nicias gratia et liberalitate omnes superauit 168. Matronarum liberalitas ad munus Apollini conflandum 189. Manlii Capitolini liberalitas calumnię causa in patres 190. Plato ingentem sibi oblatam a Dionysio pecuniam accipere noluit. Aristippus dixit illum tuto liberalem esse. Ei enim qui nihil accipit, multa tribuit 200. Alexandri liberalitas in milites 210. Alexandri munificentia 217,220, 227. Item in Taxilem regem 228. Munera

et liberalitate 125. Liberalitas 126. Propensior benignitas esse debet in calamitosos 128. Maius est certeque gratius prodesse quam magnas opes habere 189. Liberalis officium, non fructum sequitur 191. Luxus. Voluptas corporis 40. Plato escam malorum uoluptatem appellat 41. Bestię nihil sentiunt nisi uoluptatem 96. Corporis uoluptas homine indigna. Luxuria, turpis 97. Voluptas contraria honestati 166. Voluptatem esse summum bonum 175. Luxus supellectilis 184. Lex

Bibliographia locorum inventorum

Pavlović, Pavao (1347-1416) [1371], Memoriale, versio electronica (), Verborum 12550, Ed. Ferdo Šišić [genre: prosa oratio - chronica] [word count] [paulopmemoriale].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1465], De consolatione liber, versio electronica (, Italija), Verborum 79291, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [modrncons].

Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].

Šižgorić, Juraj; Marulić, Marko; Mihetić, Ambroz; Tideo Acciarini; Andrea Banda di Verona; Hilarion di Vicenza; Raffaele Zovenzoni; Giliberto Grineo (c. 1445-1509?; 1450-1524; c. 1420-post 1487) [1477], Elegiarum et carminum libri tres, versio electronica (), 1585 versus, verborum 10077, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - carmen; poesis - elegia] [word count] [sisgorgeleg].

Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report