Your search found 249 occurrences

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 101-200:

ad Regem Gallorum, reliquosque christianos Principes contra Turcas exortatio
4.1.1  O qui terrarum magnas moderaris habenas,
4.1.2  Quas hinc aereae celsis amfractibus Alpes,
4.1.3  Inde Pyrenaei praerupto vertice montes.
4.1.4  Obcingunt, mediasque vago secat amne Garumna,
4.1.5  Quem Pater

4.1.31  Qui toties Scythico Latium turbante tumultu
4.1.32   Transgressi Transuecti gelidas multa cum laude per Alpes,
4.1.33  Sponte sua, afflictis per mille pericla tulere
4.1.34  Rebus opem, mediisque feri de faucibus hostis
4.1.35  Innocuos rapuere greges: maioraque longe

quamquam non ardui et eminentes, ut in superandis non sine periculo rotarum per duo milliaria sudaverimus, donec ad Vaccharel pagum cum occidente sole evasimus, Vaccharel. ubi ampla est planities alpibus interjecta, et pluribus circum per radices earum pagis coronata. Nec aliter eadem planities fusa est, quam area quaepiam in civitate, adeo grata videtur esse aspectu. Caeterum pagani hujus loci

ejusdem loci mox incolae sub quaestionem coguntur, et nisi aut fassi fuerint, latrocinium suos homines commisisse, aut ostenderint, quinam commiserint, aeque poenis multantur, ac si ipsi revera commisissent. Quo factum est, ut alpes illae secure hoc tempore superantur etiam paucis comitibus, dum quilibet pagus, ubi antea ipse latrones emittebat, nunc metu poenae territorium suum custodit. Sed jam ad reliqua. Tertia decima die post a

Izcaris quoque fonte, quem Ciabrum veteres vocavere, ut jam a nobis ante dictum est, haud multum disjungitur eo modo, quo a Rheno Danubius. Simul ac autem caput exerit, tenuem admodum referunt esse incolae, sed qui mox diversis rivis ex alpium hinc inde jugis prolabentibus auctus, fit aliquanto alienis aquis amplior, quod et Pomponius Mela testatur. Vectus inde per multos convallium anfractus, aliquot locis prae montium sinuationibus dilatatur, hoc ipsum Plinio quoque

SCRIPTURAE Sacrae SEU DE SERMONE SACRARUM LITERARUM, AUTORE MATTHIA FLACIO ILLYRICO. PARS PRIMA: In qua singularum vocum atque locutionum S. Scripturae usus ac ratio Alphabetico ordine explicatur. Opus, et maximo annorum aliquot labore ac studio, multisque vigiliis, atque fide singulari confectum: et maximam quoque S. Theologiae studiosis commoditatem, quicunque candide ac dextre uti eodem voluerint, allaturum: ut simile, in hoc

cognito earum sermone, haurire et habere possent. Qua opera, Deo dante, id efficietur, ut tanto magis sacer Codex tum teratur, tum etiam intelligatur. ¶ Prima igitur et prolixissima eius pars continebit singularum Scripturae vocum, et phrasium ex illis ortarum, explicationem, Alphabetico ordine digestam: ita ut primum maxime propria nativaque earum significatio, deinde autem figuratae explicentur: ea tamen serie, ut quanto quaeque significatio nativae magis propinqua est, tanto prius exponatur: quanto autem magis figurata est, tanto posterius: praesertim vero eae, in

ipsemet Propheta testatur illud miraculum conceptionis et partus, futuris aliquando post longum intervallum temporib. a Deo dandum esse: quia praedicit praecessuram antea esse captivitatem Assyriacam et etiam Babylonicam, ut eam praedictionem ad tempora Meschiae referri sit necesse. ALPHA et ω, in Apocalyp. Christus dicitur, quia sit principium et finis omnium rerum, sicut α et ω literarum alphabeti: id est, verus Deus, autor omnium, a quo omnia bona proficiscantur, et

ut eam praedictionem ad tempora Meschiae referri sit necesse. ALPHA et ω, in Apocalyp. Christus dicitur, quia sit principium et finis omnium rerum, sicut α et ω literarum alphabeti: id est, verus Deus, autor omnium, a quo omnia bona proficiscantur, et in cuius laudem fiant. Sic Paulus Rom. 11 dicit: A quo, per quem, et in quem omnia. ipse enim et author et conservator est omnium bonorum, et omnia in eius gloriam spectare ac desinere debent. ALTUM,

indicat, magno impetu ferri reges quocunque inclinant: sed tamen in potestate Dei esse corda et cogitationes eorum. Ab eo igitur petendum esse, ut ille eos a malo ad bonum convertat: sicut initio aquas convertit, eisque quasi viam praemonstravit, qua quaeque flumina fluere debeant: sicut ex Alpibus vias aquarum divisit, ut aliae ad Orientem, aliae ad Occidentem, Septentrionem ac Meridiem properent. De hoc dicto aliquid infra in voce RIVUS disseretur. Aqua profanda alias proprie accipitur in bonam partem, de aquae copia. ut Ezech. 34 An parum vobis est, quod bibatis profunditatem

etc. Varia est bestiae significatio. nam alicubi quidem Antichristus hac appellatione designatur: alias vero ipse satanas. Quare Antichristi bestiam vide supra in ANTICHRISTO. Variae bestiae in Scripturis, variis translationibus et collationibus serviunt: de quibus suo loco in Alphabetica hac serie dicitur. Bestia, pro Romano imperio, per papam instaurato, Apocal. 12 et 13: Datum est illi bestiae bellum facere cum sanctis, et vincere eos. Item 16 et 17: Hi (reges Romani imperii) cum agno pugnabunt, et agnus vincet eos, etc. Apoc. 19, Vidi bestiam, et

aut servire. Vivit Iehova, in cuius conspectu sto. 2. Reg. 5. Sic et Ierem. 35 reperitur. Sic 1. Sam. 1. vovet filium Anna, se eum oblaturam Domino, ut ibi perpetuo conspiciatur: id est, ministret. In conspectu alicuius aliquid facere אל פני alpene significat contra, aut in praeiudicium vel detrimentum eius. Sic Deut. 21 dicitur, maritum habentem liberos ex duabus uxoribus, non posse dare primogenituram filio dilectae in conspectu filii exosae, qui est primogenitus. ubi In conspectu omnino significat quandam contrarietatem, aut

id est, ante nos. Iudicum 5. Montes fluxerunt a facie Domini. id est, eo adventante, eisve insidente. 2 Paralip. 34. Humiliasti te a facie Dei. id est, coram. Sic si coniungatur cum ל aut ב lipene aut bi pene, item Alpene, itidem praepositio est significans coram, aut ante. Facies Dei ampliorem quandam praesentiam ac providentiam circa aliquem significat, sive in bonam aut malam partem, sive ut ille puniatur, sive etiam ut ei a Deo benefiat. Cum in malam partem accipitur, significat iram, indignationem et

quod habetur Prov. 14, ubi inquit Salomon, Brevis irarum faciet stulticiam. i. Qui non tantum facile commovetur, sed etiam mox erumpit in actionem aut poenam, is cito aliquod triste facinus patrabit ut de Theodosio legitur. Cui contrarium remedium a quodam monstratum est, ut. i. ter Alphabetum recenseret, priusquam aliquid iratus mandaret. Sic ibidem Salomon per antithesin ista duo sibi invicem opponit, in quiens: Longus irarum est multae intelligentiae, at brevis spiritu exaltat stulticiam. Longus hic ponitur pro tardo, aut tarde excandescente et puniente: contra brevis, pro

Missandi pro mortuis, eosque ex purgatorio liberandi. Memoria, Exod. 12, pro gratiarum actione ponitur: quia memores beneficiorum Dei, ei gratias agimus, eumque de illis celebramus. MENDACIUM, et verbum MENTIRI, cum eandem vim habeant, forte coniungenda essent: sed tamen sequar alphabeticam seriem. Lector ipse, legendo utranque vocem, eiusue explicationem coniungat. Mendacium communiter est, sermo dissonans a rei veritate, et ad hominum damnum tendens. Sed in Sacris literis, sicut et contraria voxueritas, multo latius patet. Nam primum significat omnem fraudem, dolum

in rebus externis ac elementaribus versetur (quae est tertia huius vocis significatio) ut circa cibum, potum, vestitum, gesticulationes aliquas, dies ac tempora, ac similia, non circa Deum ac spiritualem cordis cultum. Dubium ergo est, an Paulus voluerit dicere elementa mundi quasi pueriles, alphabetares, et veluti paedago gicas institutiones: an potius externas, carnales, et corporales. Mundi lucem vocat Christus Apostolos, et omnes alios veros doctores. Matthaei 5. Contra autem negat Evangelista, Baptistam fuisse lucem, sed tantum missum ut testaretur de luce: solum vero Christum

Statuit supra petram pedes meos. Unde porro etiam conditionem tutam ac firmam. Tertio, significat locum munitum ac tutum, ut sunt munitissimae arces: quia petrae in illis locis reperiebantur inexpugnabiles, ob altitudinem, soliditatem, praecipitia ac difficilem aditum: cuiusmodi etiam in Alpibus reperiuntur, qualis ea est quae est ultra Tridentum versus Basanum, quae angustias et claustra illorum montium servat et quae supra Veronam in Athesi videtur: quales plures etiam Alexandri Magni historia describit. Psal. 27 et 61, In petra exaltavit me Ierem. 48,

bonos, qui serius maturescunt. Hinc Racemare, et Racematio, in Sacris literis significat illam secundariam collectionem botrorum, post vindemiam, quae et pauciora et peiora prioribus colligit. In quo genere et illud observandum est, quod in meridionalibus locis, et etiam passim ultra Alpes, cum prima vindemia fiat mense Augusto, aut sub finem eius, secundarii illi botri maturescunt primum mense Septembri: qui secundarii botri in Germania minus noti sunt, quam in Italia, ubi aliquot locis bis fruges crescunt in anno, aut etiam ter, ut Dionysius Halicarnasseus scribit. Racematio

[?: ] Alligare ibid. [?: ] alligare praecepta digitis et cordi [?: ] Aliquid esse ibid. [?: ] Alma ibid. [?: ] Alpha et ω [?: 32. 3- ] Altum ibid. [?: ] altissimus ibid. [?: ] altus spiritus [?: 3-. 4 ] altitudo oculorum

Helenae semper authores fuerant, omne ius belli Achivos abstinuisse: casibus deinde variis Antenorem cum multitudine Henetum, qui seditione ex Paphlagonia pulsi, et sedes et ducem rege Philemone ad Troiam amisso, quaerebant: venisse in intimum maris Adriatici sinum: Euganeisque, qui inter mare alpesque incolebant, pulsis, Henetos Troianosque eas tenuisse terras: et in quem primûm egressi sunt locum, Troia vocatur: pagoque inde Troia nomen est, gens universa Veneti appellata: Aeneam ab simili clade domo profugum, sed ad maiora rerum initia ducentibus fatis, primo in Macedoniam venisse,

aliunde artifices, et etiam nautas petit. Triturarunt bobus, sicut in mea patria Vallachi advenae, quos intra septem constrata manipulis area stimulis agitant. Inde est proverbus. Bovi trituranti os non obstruxeris. ob famem enim solent subinde aliquid arripere frumenti. Sic videmus in Alpibus et alibi onerariis equis ora obstrui, ne pabuli causa de via decedant, sed sese invicem sequendo pergant. Isaias inquit, Rota non immittitur cimino, sed ciminum baculo excutitur. Dulcissima allegoria est, sed quae intelligi nequit, nisi ex ratione triturandi usitata Iudaeis.

virtutibus ornati, meritoque nobis suspiciendi heroes, sunt loquuti. Nec tantum summi illi viri eo usi sunt, sed et ipse verus et omnipotens Deus, eiusque unigenitus filius, noster unicus redemptor ac servator. Haec lingua aliarum omnium mater est, quod et nomina Hebraea in Graeco alphabeto protestantur, et vocabula ipsius in omnes linguas sparsa, et novitas Graecae, ac praesertim Latinae linguae, ut postea dicetur. Excellit haec lingua omnes alias, cum multis aliis nominibus, tum castitate phrasium, brevitate et mirabili energia,

alabastra manus. Christallus.
3.22.1  Eruta ab effossis Christallus montibus alba est
3.22.2  Gemma, nec Alpinis illa gelascit aquis. Unio Margarita.
3.23.1  Cernat et hunc, et quem Cleopatra immersit aceto,

De origine ordinis Divi Stephani apud Tuscos.
6.7.1  Antoni pius ille senex, cui sanguinis ergo
6.7.2  Largius effusi prima corona datur.
6.7.3  Quique modo Alphaeas sublimis respicit arces,
6.7.4   Et nova turritae moenia Cosmopolis.
6.7.5  Ille novos equites, fortesque in bella cohortes
6.7.6  Armat, et ille

12.14.3  Pol sapit. haudquaquam sua dona agnoscit inepta,
12.14.4  Oscula inempta dedit si qua puella seni. Gusmana Alphonsi Castellae regis Pallaca venustissima Unius horulae spatio duos mares edidit, Henricum, Fridericumque et hic ferro occisus, ille vero per vim regnum paternum adeptus; hinc inter genethliacos oritur

utraque enim eundem, et eodem pene fato partum edidit. Sed in hoc inter se differunt, quae enim de Rhea traduntur, fabulosa ea, et a Poetis ficta reputantur: Gusmanae progenies hodie in Hispania regnat. Libet hanc genealogiam paucis explicare. Gusmana ex Alphonso Henricum Regem fratricidam parit, huic Ioannes filius in regnum succedit, Ioannem Henricus valetudinarius excipit, hic ex Caterina Lancastria Ioannem suscipit. Huius Isabella filia Ioannam insanam Caroli Caesaris matrem edidit, a Carolo

tepidum focum Tibullus. Ad Linum.
14.15.1  Potorum Line Beta, nam Sabinus
14.15.2  Iampridem sibi vendicavit Alpha.
14.15.3  Si vis, ut tibi debeam, quod aura
14.15.4  Vitali fruar, et poeta dicar,
14.15.5  Mitte seriolam Trebenniani,

Exod. 23. sed recto tramite in omnibus, et contra omnes procedat, necesse est. Prolog. cap. 6. Sicque Dei, et hominum legem adimplebit. Super quibus refert Sylvius, Magnanimum illum Alphonsum Aragonum et Siciliae Regem, ante annos 176. dixisse: Quod si tempore veterum Romanorum vixisset, se constructurum fuisse, contra Curiam, templum Iovi Positorio, in quo Senatores, priusquam in Senatum venirent, odium,

et ego idipsum, atquè ideò ad succurrendum studiosae Juventuti, ac alijs quibusvis vernaculam nostram ediscere volentibus, propria illa nomina, utpoté quibus vix est invenire correspondens nomen Illyricum, ex serie appellativorum dispunxi, sola propè communia ad Alphabeticum ordinem redegi, verbis Illyricis interdum multiplicibus efferre studui, diversas significationes, quas numeri Arithmeticô charactere notati, exprimunt, diligenter explicui; ità, ut tot sint futuri numeri, quot significationes, genus, declinationes, ac conjugationes adnexui,

quantitatem aliasque non spernendas observationes opportunè adnotavi. Eae porrò notae cum vulgaribus, quamvis abbreviatis tamen characteribus expressae sint, nè tibi plus obscuritatis quàm lucis affundant, sic claritatis gratiâ exponuntur.
Notum Alphabeti Elementum a.--- Activum. n.--- Neutrum. d.--- Deponens.

4.--- Quartae. ait verbum esse Conjugationis. Rursum cûm Nomen, vel Participium cujusnam sit generis, et Declinationis, docere volo, semper post Nomen, vel Participium vulgaribus Alphabeti litteris, itidem numerô Arithmetico juncto efformo; qui v. g.
g. m. -- G -- Masculini. g. f. -- e -- Foeminini.

rudis ignorem, quando sublimia nescit,
3.790  Ipse etiam expertus sua promere dona Thiene.
3.791  Hoc tamen exposuit, scriptum quod missile prodit:
3.792  Mirari alpina pectus sibi rupe fuisse
3.793  Durius, immitesque ursas feritate, vel ipsas
3.794  Hircanas superasse tigres, et frigore brumam
3.795  Arctoi minuisse freti, quod lentus, et excors

vices, et bella domestica Virtus
1.4  Protegat, Ausonijs primus vulgare camoenis
1.5  Aggredior. Pulchrae vos, ò cupidissima pacis
1.6  Pectora, nimbisoni quam per vada caerula ponti,
1.7  Aeriasque alpes, per dura, per inuia longis
1.8  Vsque alacres votis, et anhelo inquiritis aestu,
1.9  Irrita si toties conamina, praedaque dulcis
1.10  Hactenus elusit vacuos, finire laborem
1.11  Si iuuvat, opratoque

maestitiae abstergens quod Nubila, puris
2.19  Cordibus aeternae inseribat. Thaumantida pacis;
2.20  Vllane te medij facies discriminis, vlla
2.21  Terreret series longarum immensa viarum,
2.22  Oppositaeque Alpes, tumidisque agitata procellis
2.23  Aequora; quin dulcem ad metam per saxa, per vndas,
2.24  Ipsaque Daedaleis per Nubila cursibus ires?
2.25  Vllane Lydorum abnueres aeraria regum
2.26  Muneris in tanti

3.1104  Duc, age, duc Famulos: tua quò suprema vocârint
3.1105  Imperia, obsequij haud segnes, animisque parati,
3.1106  Aspera, seu mollis via sit calcanda, sequemur.
3.1107  Nubibus immistas Alpes, rapidisque negata
3.1108  Vel Volucrum pennis audaci vincere nisu
3.1109  Saxa iubes? Celsarum inter pendere ruinarum
3.1110  Ilicet Abrupta aspicies. Foecunda venenis
3.1111  Reptilibus Libyae sitientis

vt vinceret armis
5.405  Italiam, vincenda fuit Natura. Niuosum
5.406  Hospita condentes caput inter Nubila non tam
5.407  Ignique, ferroque, et vi mordacis aceti,
5.408  Ipse suis quàm perfregit sudoribus Alpes.
5.409  Post tamen illatam vim rupibus, aruaque densis
5.410  Stragibus insignita, et Poeni militis ipsa
5.411  Vsque sub attonitae nutantia moenia Romae
5.412  Terrorem perlatum, oculi post damna

ex variis autoribus festino, haud festivo Calamo exaratas, praecantantes decenter operam, non parco labore delatam; ea est declarans late nomen, deos, sanctos, arma, bella, acta, decorem, dotes, regna, reges, leges, coronas, metropoles: ad haec amnes, alpes, latos agros, aedes, colonos, opes, bona et mala, moderna ac antehac terrae Croatae a Deo Magno cessa; pie vovit Devotissimus Vasallus Eques Paulus Ritter MONITIO AD PRODROMUM.

Paulus Ritter MONITIO AD PRODROMUM.
Vade per immensas circum, mi Prodrome, Terras:
Illyricum vasto qua patet Orbe solum.
Hinc iuxta, Italiam claudentes, iveris Alpes:
Noricum utrumque, penes Rhaetiam utramque, vide.
Natales fontes lustrato binominis Istri:
Quaque nigrum rapidis in mare fertur aquis.
Adriaco cunctas lustrabis ab aequore terras.
Pontoque, ac gelido Regna

et Albonam in Croatico solo esse affirmat Ioannes Lucius /Operis citati libro 6. capite 3./; priorem quippe ad Formionem amnem fuisse memorat Fuscus Palladius /De Situ orae Illyrici libro 1./, antiquitus ad Timavum et Alpes usque extensum fuisse in tractatu sequenti de Liburnia, docebimus; Patriorum scriptorum, omnium merito antiquissimus Thomas Spalatensis Archidiaconus /Capite 13./ haec Regni Croatiae adscribit fuisse Confinia, Ab Oriente Delmia, ubi Civitas Delmis, in qua

parte 3. ab Anno 820. ad 823./) et Carinthiam, pervasit suaeque adiecit ditioni. Quod ipsum Adelmus /Ad Annum 820./ innuit, ubi de tribus, contra Lindevitum Imperatoris exercitibus de Italia in Pannoniam missis, ennarat; quod unus in Alpium Noricarum transitu, hostium manu resistente, prohibebatur; et alter, medius, qui per Carantanos intrabat, in tribus locis hostes sibi resistentes superaverit. Ac post Lindevitum, Carantaniae et Carnioliae Ducem Vratislavum, sive potius Brazlavum, intra

et Rubeam, uti reperimus ante distinctam: medium limitem rectificaturi. Albam dein (in qua nobis plurimum agendum proponimus) in Maritimam, Mediterraneam et Interamniam, hactenus ita appellatas, nec non Alpestrem. alias Dalmatiam, Croatiam modernam, Sloviniam propriam, et Noricum, sive Iapidiam veterem. Rubeam porro in Serbiam, Macedoniam, Bulgariam et Odrysiam. Septemtrionalem demum in Venedicam, Sarmaticam et

Svevlado, Budimiro, aliisque plurimis Regibus, a postrema Pannonicorum in amplissimo Croatiae Regno dominatione inchoandum fore satis existimabam. Hi namque post Ladislavum Divum (qui sorori Lepae, Zvonimiri sive Demetrii Regis viduae, a Regiae dignitatis Competitoribus persecutae, opem laturus ad Alpes usque Ferreas processerat). Colomanus eiusdem ex fratre nepos, per legatos duodecim Croatiae Tribuum in Dravi ripa (A. C. 1100.) exceptus, Regnum pacifice obtinuit; et (1102.) in Albae Maritimae Civitate coronatus extitit. Cuius universi successores, legitimi Pannoniae sive Ungariae Reges, in

Numine si plenas sanctis afflatibus impar
Reiecit Pindus, totum sparsere per orbem
Afflatûs arcana sui, cum Musa bicornis
Ascensu contenta iugi et Parnassia laurus
Vix ultra Ausonias sese protenderet Alpes.
Illa Sibyllarum late dispersa volabant
Metra secuturis pondus praebentia fatis.
Has Erythraea Tethis, Phrygiae illas Gargarus Idae,
Attonitae Samiis illas Nereides actis
Audivere,

et modicis natum de fontibus Istrum
47  Obvia inexhausto susceperat ore Propontis.
48  Nec dum mole gravi campos pressere iacentes
49  Culmina, non Alpes, non saeva Ceraunia nautis
50  Aerio obiectas fregerunt vertice nubes.
51  Hunc tamen (o superum vires, o munera nondum
52  Intellecta Dei!) subeuntem exordia

CVIII. IN PEDAGOGUM INSULSUM EPIGRAMMA 61.
1  Mens tua, Pygmalion, tibi creditur alpha docentum,
2  Sed male, nam dici non nisi beta potest. CIX. IN LISIMACHI ET

»HANC TIBI SEQUANICAE ETC.«
1  Quae Graium titulos et Achaica nomina gestat
2  Endromis, indomito quam lavit Sequana fluctu,
3  Dona invisa Notis Boreaeque Alpina minanti
4  Frigora et hirsuto multum placitura Novembri,
5  Mittitur ecce tibi. Satis haec tibi proteget udum
6  Pectus et humentes calidis sudoribus artus,

1.144  Arte locique situ validissima, subdidit hosti
1.145  Captivum miseranda caput: nec Banus adesse
1.146  Tutandae poterat; fato namque ipse sinistro
1.147  Per Plisias alpes hostes venatus, in horum
1.148  Labitur insidias, sine milite, tum sine et armis:
1.149  Ut sceptro tantùm Prorex et presbyter usus

Malkoç Begus Krescicem Mutniciamque
1.632  Depraedavit ovans et longa valle redivit
1.633  Incolumis, valli cuj Castaneapolis haeret.
1.634  At paulò post haec Alpes transgressus ad arcem
1.635  Corbaviae Bunic', Perusic'que in finibus agri
1.636  Likensis (pauca nostrorum à gente relictas 1493.
1.637  Post

meorum.
1.712  Magnus enim numerus crebrò confunditur, et quò
1.713  Curet plura, minùs quis singula prospicit aptè.
1.714   Jam verò Hoçevios invadit Turca per alpes
1.715  Difficili passu, ceu clam juvat ire latrones:
1.716  Expilant duris assvetam vivere gentem,
1.717  Ribniciumque solum (piscoso nomen ab amne est)

passu, ceu clam juvat ire latrones:
1.716  Expilant duris assvetam vivere gentem,
1.717  Ribniciumque solum (piscoso nomen ab amne est)
1.718  Depraedantur; iter vertuntque deinde per alpes
1.719  Señonias: spoliis, captivorumque superbi
1.720  Ingenti turba. Sed vindex Martia Seña
1.721  Opponit Cives, et poenas exigit ense.

1.728  Semper in est aliquid culpae cum mole timendum. 1558.
1.729   Thrax iterum ad praedas, velut ad mel ursus, anhelus
1.730  Tendit, ubi hospes iners minùs hosti opponitur; alpes
1.731  Transit in Hoçeviam et Karsos praedatus inermes,
1.732  Praeteritas metuens poenas confinia Señae
1.733  Evitat: tutum deserta amplissima praebent

illi factis, non verbis, militi agendum,
1.1286  Respondent: veniatque, vocant, cum toto Oriente:
1.1287  Ornata inveniet portas, sciat, urbe patentes:
1.1288  Ipsi et in alpinis tanta agmina Turcica pratis
1.1289  Excipient, nullo vestiti pectora ferro,
1.1290  Non clypeo, interulis tantùm nudisque lacertis,
1.1291  Armati propriis peltis. Haec altiùs

1.1428  Mansit inoffensus dura inter moenia Turcus. 1595.
1.1429  Contra Cernikii (Cirtissa vocata Latinis
1.1430  Olim) Beg longo spatio telluris ad alpes
1.1431  Carniolas multo cum milite transit: et illic
1.1432  Innumeros pagos, castellaque ditia praedo
1.1433  Exspolians, alio reditum cùm tramite vertit,

2.102  Ne, qua sorte olim redituris tecta supersint. 1604.
2.103   Carlopolis (quam non pridèm Dux Carolus amni
2.104  Imposuit Kulpae, Carnas tueatur ut alpes
2.105  Japodiumque solum) consummitur igne repenti:
2.106  Ut vix salvarit nudam novus incola vitam. 1605.

XI. Caeterum nulla in scriptorum nomlnibus commendandis gradus, opinionis aut promeritorum ratio habita est, ut in suos ordines pro dignitate disponerentur; uti nec aetatis et temporis, quo quisque in vivis fuit, ordo servatus est, neque enim omnium certam novimus aetatem, sed alphabeti ordine servato cuique locum dedimus, quem litterarum ratio postulabat, quae optima id genus series disponendi ratio esse videtur. Sicut auteiri recentiores aliquot scriptores, quos vel ipsi novimus vel patrum, qui proxime nos antecesserunt, memoria floruere, a quibus res

1660  At medium tenuere locum Germania Lechi
1661  Cum regnis late campestribus, et ditiones
1662  Gallorum, quos a Pyrenes montibus illinc,
1663  Alpibus hinc clausos tellus alit alma feraxque.

1664   Demum quod superest, magnum Mare, circuit omnem
1665  Quod Terram, Oceani vocitamus nomine; at illud
1666  Pro regione

1  Gallia, quae Medii glaucis hinc aequoris undis
2  Illinc Oceani rauco perfunditur aestu,
3  Ultro cui fines posuit Natura tumentem
4  Rhenum et nubiferam Pyrenem Alpinaque clausta,
5  Propter multa quidem multis regionibus una est
6  Anteferenda, quia et mitis laetissima caeli
7  Gaudet temperie, telluris et ubere gleba,
8  Felicesque

21. Ejusdem: Litterae de processione Spiritus sancti adversus schismaticos.... folio. VII. Anonymi. 22. Notitiae quaedam ad historiam patriam spectantes ab anno 1553. usque 1736.; ubi adnectitur catalogus imperfectus episcoporum Zagrabiensium et series canonicorum ordine alphabetico; denique: Responsum Zrinianum ad scriptun Montecuculianum.... quarto. VIII. Anonymi. 23. Fragmentum circa rebellionem Sisciensem.... quarto. IX. Anonymi. 24. Notitiae circa archidiaconatum de Gruesche.... folio. X. Anonymi. 25.

Extundens: tum deinde oculos, tum deinde labori
Adjungat dextram: Arcadicis haec cura colonis
125  Digna magis, longe et jaculorum dignior usus,
Haec nostros meliora decent certamina ludos.
Praemia digna dabo victoribus. Alphesibaei Primi nimirum Arcadiae Custodis Jo. Marii Crescimbeni
Illa manu primum quae consita laurus in auras
Intonsum aerias tollit caput, illa virentes,
130  Ipse ego sublimi quas carpam in vertice frondes,

videndum:
1809  Perfacile extemplo curvos veniemus ad arcus.
1810   Sic ubi deveniunt equites spumantis ad undae
1811  Obstantes ripas pluviis torrentibus auctae,
1812  Alpinaque nive, ut nequeant transire, soluta;
1813  Decedunt, retroque abeunt, campumque relinquunt
1814  In medio, per quem porro decurrere possint,
1815   Quadrupedesque ciere; illi interjecta repente

2192  Divitias, tauros et jugera durus arator.
2193  Demum in rebus ubi non semper tenuia magnis
2194  Despiciuntur? Ut in vasto gutta aequore ponti
2195   Unica, praeruptis ut in Alpibus addita saxi
2196  Pondera, quae digito moveas, et ut una per agros
2197  Flaventes stipula, ut paulum quoque bella retenta.
2198  Attamen hic opus est intentis esse, quid ingens

2205   Sese ostentabant; nova proles adveniebat
2206  Oceani rursum, et rumpebat viscera patris.
2207  Montibus hic magnis ortus, sic Taurus, et ingens
2208  Caucasus, et mediis praecinctae nubibus Alpes,
2209  Celsus Athos, et Olympus, et imbrifer Apenninus
2210   Prodiit; hinc et Pyrenes, et Atlantis origo,
2211  Inniti dorso cui sidera cernimus alto.
2212  Dein alii, qui

marine,
2347  Saepe eadem siccis haec condita sic reperiri
2348  Montibus a falso distantibus aequore longe.
2349  Sunt quot in Helvetiis ea rupibus, atque nivosis
2350   Alpibus? Omnigenos discissa caute tuemur
2351  Pisces; in duro non desunt corpore squamae,
2352  Spinarumque tenor, dentesque, oculique rotundi,
2353  Omnia naturae speciem servantia veram.

788   Tantundem super undisonum sustollitur aequor,
789  Quantum ipsi montes convexo ad sidera dorso
790  Se super evexere, minus subvecta nec alte est,
791  Aëriis quam quae magis Alpibus edita rupes.
792  Illi recta licet violenti ad verbera Solis
793   Perstent perpetuum procero culmine montes,
794  At quoniam et terrae procul a fervoribus imae

caetera vires
1014  Conficiunt ipsae, et momento temporis acres
1015  Motibus insultant, et turbis omnia complent.
1016  Sic declive nimis celsi latus Appennini,
1017  Aut hinc Alpina atque ollinc divortia aquarum
1018   Qua pendent, magnosque ipsa a gravitate supinum
1019  Dispositas late per dorsum disque tributos
1020  Ostentant lapides, sed eos tamen usque minores

1913  Vestraque, quotquot sunt, famulantia sidera circum;
1914  Atque ita distantum longe sit nuncia rerum
1915  Lux cita, plusque illic, quid fiat, quidve novetur,
1916  Quam trans oceanum, trans alpes, scire queamus.
1917  At magis haec multo est spes irrita propterea, quod
1918  Esse ingens moles speculi deberet, ut ipsum
1919  Tot caperet radios, quot grandem ad imaginis auctum

urbes magnas, centum labentia subter 625
1.2.625  Flumina felicesque agros de vertice gaudet
1.2.626  Despicere. Ex oculis sed jam fugit abdita nostris
1.2.627  Ausonia, et fugiunt alpes: jam Norica retro
1.2.628  Culmina rarescunt; vix et Germania saevum
1.2.629  Ad boream conversa, aliaque apparet ab ora 630

genuisse Ammon ad fluminis undas.
1.2.689  Quid memorem Nomadas, Maurosque, aut illa superbae 690
1.2.690  Moenia versa solo Carthaginis? Unde juventus
1.2.691  Punica romuleis alpes immisit apertas
1.2.692  Arcibus, ingentemque metum. Cunctantis adesset
1.2.693  Ni Fabii [z] prudens in tali tempore virtus,

pariter rapiuntur ab aestu.
1.2.699  O ubi Thessalia est, ubi sunt Peneїa rura, 700
1.2.700  Amphrysusque, et Taygeti Juga laeta Lacaenis
1.2.701  Virginibus, Dirceque, Alphaeaque flumina, et Ascra
1.2.702  Hesiodo celebrata seni: Nemeaeaque vallis,
1.2.703  Pythonisque nemus dictum, tua Pindare fama,
1.2.704  Isthmosque, argivaeque olim stadia illa

Auras, ingentique sonant virgulta querela.
4.48   Tu tamen, o fugitive, ruis, nec matris imago,
4.49   Tristia nec miserae tangunt suspiria sponsae.
4.50   Et nunc desertis recubas seu lassus arenis,
4.51   Sithoniasque nives Alpinaque frigora lustras,
4.52   Et dubias sequeris per devia flumina ripas;
4.53   Sive per incertas Euris spirantibus undas
4.54   Saxa inter scopulosque maris metuendaque cete
4.55   Curris, et audaci sulcas vada salsa

Impiger, atque armat seorsum, nec cessat in hostem Hortari, cupiens uxoris primus abactae Raptumque, et longos ulcisci Marte dolores. Inde Pyli, Arenesque viri qui moenia linquunt, Atque Thryum Alphei, structum vada propter, et Aepy, Et Cyparisseenta, et belligeram Amphigeniam, Et Pteleon, et Helos, et celsum Dorion; olim Nactae ubi Threicium Thamyrin, dum forte redibat Oechalia ex alta, tua

5.644  Tum geminos premit Aeneas, duo lumina Grajūm
5.645  Morte Dioclidas Crethonaque, Orsilochumque,
5.646  Dives opum genitor queis Pherae celsa colebat
5.647  Moenia ab Alpheo prognatus flumine, late
5.648  Qui Pylios pulchro campos interluit amne.
5.649  Orsilochum Alpheus regem, Orsilochusque Dioclem
5.650  Magnanimum genuit. Chreton hinc natus, et una

5.646  Dives opum genitor queis Pherae celsa colebat
5.647  Moenia ab Alpheo prognatus flumine, late
5.648  Qui Pylios pulchro campos interluit amne.
5.649  Orsilochum Alpheus regem, Orsilochusque Dioclem
5.650  Magnanimum genuit. Chreton hinc natus, et una 650
5.651  Orsilochus, clari bello, Martisque periti
5.652  Omnigeni; primo vernantes flore

11.880  Cornipedum numerus, geminique Moliones arma 880
11.881  Induerant pariter, pueri ambo, corpora nondum
11.882  Firmi, nec vario docti contendere Marte.
11.883  Est quaedam Alphei ripam super edita in alto
11.884  Colle, Pyli extremis in finibus, urbs Thryoëssa.
11.885  Hanc tristi primam optabant evertere bello.
11.886  Necdum etiam campos transgressi moenibus

Heic equites Pylii, pubes delecta, rubentem
11.899   Mansimus Auroram, peditumque affluxit eodem
11.900   Post nos densa manus. tum, bello instructa juventus, 900
11.901   Cuncti una, Alphei, medio jam Sole, fluenta
11.902   Venimus. utque Jovi primum de more litatum est,
11.903   Alpheo taurum, taurum mactamus opimum
11.904   Neptuno, indomitamque bovem, sua sacra

11.900   Post nos densa manus. tum, bello instructa juventus, 900
11.901   Cuncti una, Alphei, medio jam Sole, fluenta
11.902   Venimus. utque Jovi primum de more litatum est,
11.903   Alpheo taurum, taurum mactamus opimum
11.904   Neptuno, indomitamque bovem, sua sacra Minervae,
11.905   Instruimusque dapes turmatim; strataque, in armis
11.906   Quisque suis, dedimus

arva fuga linquentes moenia retro. 540
540  Sic celeres totam per lucem ivere; sed undas
541  Quum subiit sol almus, iterque nigrescere coepit,
542  In Pheras venere citi, tectisque Dioclis,
543  Quem satus Alphaeo Ortilochus produxit in auras,
544  Hospitio excepti merito sub nocte quierunt.
545  Inde ubi se ostendit roseae Titanidos ortus,
546  Sub juga cornipedes ducunt, curruque locati
547  Limina tectorum

rotis agitant volventibus orbem 200
201  Pulveream rapido glomerantes impete nubem.
202  Sol ruit, atque viae tenebris densantur opacis;
203  Adveniunt Pheras, subeuntque in tecta Dioclis,
204  Quem satus Alphaeo superas emisit ad auras
205  Orsilochus. placidae per amica silentia noctis
206  Hospitio in molli dulcem cepere soporem.
207  Inde ubi purpureo conjux Tithonia ab ortu
208  Extulit os roseum, juga

latitans tellure sub ima:
382  Vltima Phorcynis Cetusque haec edita proles.
383   Fudit at Oceano labentia flumina Tethys
384  Eridanum, et Nilum, Alpheumque, et Strymona, et Istrum, 378 Ceto autem cupidi etc. Cetus et Phorcynis superius etiam mentio incidit.

et natas peperit, quae per sola terrae
392  Educunt homines cum rege et Apolline et almis Aegyptum, qui ab Homero Aegyptus dictus est, Alphaeus ad Peloponnesum, quem curn Arethusa Siciliae fonte immisceri vates prodiderunt, Strymon Orphei cantu celebris ad Thraciam, Ister ad Scythiam, Maeandrus ad Lydiam seu Cariam, Rhesus ad Troiam, Phasis ad Colchos,

Nobilis, et nullus publica ferre onera.
Non est his certe notio vel prima gubernii,
Et tamen his nunc vos vendere sponte lubet!
Barbara praeterea lingva est, quam respuit omnis,
Ni extremi Lappon incola forte poli.
Ac merito, nam alphabetum non exstat in orbe,
Hunnica quo possis scribere verba bene.
Theuto fuit durus, quod vos peregrina jubebat
Verba loqui: quanto durior Hunnus erit?
Ille tenet cultos mores et se excolit ultro,
Hic revocat barbis barbara secla

si adhuc forsitan existunt. Fuit nuper et alius vir Clemens de Comitibus Grubiscich, qui non illotis, ut ajunt, manibus ad haec sacra tractanda accessisset, et cujus habetur insignis disquisitio in originem et historiam alphabeti Slavonici glagolitici vulgo Hieronymiani Venetiis apud Pasquali impressa anno 1766. Sed quum nulla sint studiis praemia proposita, nullae pene laudes, nisi quae ab ignotis et toto, ut ita dicam, orbe divisis sperari

iuvat prendere barbiti;
1.1.2.19  non gnati deerunt, qui revocent pias
1.1.2.20  20 vates in iuga Saviae.
1.1.2.21  Qua Dari latices Alpibus effluunt
1.1.2.22  dulcentes patriae per sata Noricis,
1.1.2.23  qua Savus placido rura parapluus 6
1.1.2.24  tingit rore

milliaria complectitur. Animas 7,116.789 praeter Confinia anno 1787. numeravit. A septemtrione propriis, ab occidente Styriacis, si exiguam, qua Austriae adiacet, particulam excipias, montibus clauditur, a meridie mox post Vunam et Savum Turcicis, in reliquo Croaticis alpibus concluditur, ab oriente rursus Transylvanicis et Valachicis montibus terminatur. § IV. Mediterranea tamen plaga in vastas plerumque planities abit. Pars Hungariae septemtrionalis, Posonio usque extremum comitatus

plerumque abundet, longa tamen montium catena raro intersecetur. § V. Directio cursus, quam fluvii eius tenent. E septemtrionalis Hungariae montibus versus meridiem, e meridionalibus e contra Croatiae et Turciae alpibus versus septemtrionem, fluvii omnes decurrunt. Ac ex his quidem nullus, qui navigabilis sit, in Adriaticum effunditur, ex illis unicus Popradus, qui ipse primo in Galliciae limite navigabilis evadit, versus septemtrionem defluit, in Vistulam se exonerat et per eum

se exonerat et per eum Mari Baltico nectitur. Styriaci et respective Carniolici montes quinque fluvios protendunt: Rabam, Muram, Dravum, Savum et Colapin, qui omnes versus orientem cursum habent, dum eos maiores fluvii excipiant; Transylvanicae e converso alpes quatuor fluvios emittunt, Samusium nempe, duos Crisios et Marsium, qui e contra versus occidentem procurrunt, donec perinde maioribus fluviis misceantur. Danubius, ut primum emensa magna Germanici Imperii parte, paulo supra Posonium

effeceris comitatum. § X. Quale solum habeat relate ad rem metallurgicam. Solum quod attinet, id in protenso, per plures latitudinis et longitudinis gradus Regno, varium utique et multiplex esse debet. Non modo septemtrionales Hungariae alpes, sed ipsi etiam, quibus ab oriente versus Transylvaniam cingitur, montes, omnis fere speciei metalla et semimetalla, imo varii etiam generis pretiosos lapides et inexhauribilem salem illum lapideum subministrant, sed densis plerumque sylvis teguntur adeoque necessaria ad culturam minerarum

fere speciei metalla et semimetalla, imo varii etiam generis pretiosos lapides et inexhauribilem salem illum lapideum subministrant, sed densis plerumque sylvis teguntur adeoque necessaria ad culturam minerarum ligna ultro subministrant. Croaticas, quibus ditio Hungarica a meridie terminatur, alpes nulla adhuc metallurgica manus pertentavit. § XI. Quale relate ad sylvas et ligna. Mediterranei montes plerumque proceris et ad construendas naves, si via iis educendis parari possit, idoneis arboribus virescunt. In ipsis campis

tanta lignorum penuria laborant, ut pauperiores accolae domos sibi in terra effodere, cibos vero stramine aut exsiccatis etiam animalium excrementis praeparare cogantur. § XII. Quale relate ad rem agrariam. Verum sicut natura in alpestribus partibus ingratum solum per recondita in visceribus montium metalla compensavit, ita eadem in spatiosis his campis defectum sylvarum ubertate soli retribuere videtur voluisse. Quamquam enim solum Hungaricum universim agriculturae perquam idoneum sit, nullibi tamen in Hungaria fertilitas

sed is quidem hac parte ne obiectum quidem aliquod habere potest. Facto ipso Generalatus Carolostadiensis eam cum Venetis habet relationem, quod e Dalmatia Veneta triginta circiter millia Dalmatici vini quotannis in illum inferantur quodve viciniores Licani in hyeme animalia sua ex alpibus Croatiae in adiacentes Dalmatarum Veneticorum planities erga stipulatum censum pro pascuo depellant ea ferme ratione, qua id Transylvani in pascuis Moldavorum et Valachorum factitare solent. § XX. Qualem ad portus Mediterranei et

Verum Litorale hoc a Carolostadio et Kosztanicza, ubi Hungaricam navigationem iam desinere vidimus, intercludunt altissimae, pascuo, aqua, ipsa ferme terra destitutae, arboribus, qua parte mare respiciunt, denudatae et in hyeme per plures saepe menses ob nives imperviae alpes, quae alicubi sex, alibi octo postarum spatio porriguntur. Ut hoc communicationis impedimentum removeat, piae memoriae Imperator Carolus VI (Sextus) a Boszilyevo, idest duabus supra Carolostadium postis usque Flumen, viam a nomine suo dictam

si tricesima non pro freno commercii, sed pro aerariali proventu tractabitur; denique, si in ipsis diaetis plurimae commercio heterogeneae leges perlatae sunt. Verum vix turbo ille, qui Hungariam per duo saecula agitaverat, desaeviit; vix Imperator Carolus VI perruptis Styriacis et Carniolicis alpibus, Germanicis provinciis ad Mare Adriaticum viam reseravit; vix salutares in linea commerciali et navigationis pro iisdem provinciis edere coepit ordinationes,- cum legislatio etiam Hungarica curas suas ad obiectum commercii extendit. § XXIV. Quid

contingit, plagam, altissimis undique et longo spatio porrectis montibus concludatur, per axem commodum tantum cum Austria commercium possit exercere. Quod Hungaria unicum Mare Adriaticum immediate contingat; sed ab hoc etiam protensis octo postarum spatio alpibus (ut §-pho 20.) intercludatur. Mare Balticum per Popradum, qui in Vistulam influit (ut § 5.) contingit quidem; sed ipse hic fluvius a comitatibus illis, qui obiecta eductionis praebere deberent, longiori adhuc asperrimorum montium intervallo

diversis in praesens iurisdictionibus Carlobagum, nempe et Segnia, militari, Portus-Regius, Buccari, et quod subinde accessit, Flumen, politicae iurisdictioni subiaceant; quod Litoralis huius cum Hungaria per Carolostadium nexum, intermedia alpium series, per quam Carolina et Iosephina procedunt, adhuc admodum impeditum efficiat; quod Segnia iam etiam per Vunam et Costaniczam, verum per medium Statum Militarem, cum Hungaria nectatur; et quod nullius adhuc

eos saltem comitatus, qui Danubio et Tibisco adiacent ad perficiendam producti huius culturam exstimulare operae pretium videtur. Comitatus enim Croatiae, quamquam Litorali viciniores, eum ibi a necessaria frumenti cultura parum terreni supersit, productum hoc, quod alioquin per intermedias Alpes axe trasportare deberent, cum lucro vix colere possent. Interea et hoc institutum unice ad administrationis publicae activitatem et privatam industriam refertur. DE CULTURA APUM § CXIX. Quomodo alicubi cultura apum sensim

in Hungaria. Piae memoriae Imperatrix et Regina Maria Theresia 1768. impetravit a Rege Hispaniae, ut eidem unum talium ovium gregem una cum pastoribus, qui domesticos modum oves has curandi edoceant, per mare transmiserit. Pastores hi lustrato Litorali in Alpibus Croaticis Mercopail, locum pro sede harum ovium selegerunt. Et vero quamquam locus hic raram, et ad apparentiam minime succosam herbam producat, quamquam item adeo frigidus sit, ut oves octo ferme mensium spatio in ovili foeno interteneri debeant, oves illic optimo cum successu

Valaszkios, qui elucubrandis eruditorum Hungariae vitis operam impenderunt, ubi per occasionem editorum etiam per singulum librorum meminere. Nullus tamen eorum obiectum hoc exhausit. Horanyi in alphabetico, cuius unum tomum iam edidit, eruditorum Hungariae cathalogo videtur hunc etiam sibi scopum proposuisse. Verum nescio an opus hoc consumaturus sit; hactenus enim, quoad mihi constat, tantum litteras A, B, C edidit.

hoc nullus ex Hungaria navigabilis fluvius effunditur. Fluvialis versus illud navigatio Carlostadii et respective Kosztaniczae desinit, inde nonnisi per asperas, ad plura milliaria protensas Croatiae Alpes ad mare perveniri potest. A Septentrione influit quidem Popradus in Vistulam, qui se deinde in mare Balticum effundit. Verum Popradus primo in finibus Regni naves easque minores tantum sustinet; donec ad eum

Status Incolas Physica communicatio ut e Dalmatia Veneta 60 circiter millia Urnarum Vini Dalmatici in Carlostadiensem Generalatum quotannis inferantur, e converso confiniarii Regiminis Licani Animalia e suis Alpibus in Dalmatarum Venetorum planities in hyeme erga stipulatum censum ad pascua depellant, ea ferme ratione, qua et Transylvani in pascuis Valachiae et Moldaviae factitare soleat. Caterum nulla inter Hungariam et Venetos

usque Tergestum instauravit, hic portum construere coepit locumque quanquam exilis adhuc Oppidi formam eotum praeseferret, pro Portu Libero declaravit. Ut Croaticis Hungaricisque pariter mercibus exitum aperiat, aliam per Alpes Croatiae viam Carolinam Croaticam dictam, instauravit; formatum iam a Natura Portum Regium artis insuper subsidio ad omnigenam securitatem et commoditatem perduxit; eundemque sensim impopulandum sibi

Bibliographia locorum inventorum

Vrančić, Antun (1504-1573) [1553], Iter Buda Hadrianopolim, versio electronica (), Verborum 10368, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - itinerarium; prosa oratio - diarium] [word count] [vrancicaiter].

Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis1].

Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars secunda, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis2].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato].

Kitonić, Ivan (1561-1619) [1619], Directio Methodica processus iudiciarii iuris consuetudinarii Inclyti Regni Hungariae, versio electronica (), 154 versus, verborum 69145; 12 epigrammata, 12 capita, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [kitonidirmeth].

Belostenec, Ivan; Glavinić, Sebastijan; Anonymus (1593./1594. - 1675) [1675], Gazophylacii dedicatio et prologus, versio electronica (), 3558 verborum, 12 versus, Ed. Damir Boras [genre: prosa - dedicatio; prosa - epistula; prosa - prologus; prosa - paratextus; poesis - epigramma] [word count] [belostenecigazophylaciumded].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1686], Thieneidos libri sex, versio electronica (), 5415 versus, verborum 33672, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [vicickthien].

Rogačić, Benedikt (1646–1719) [1690], Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica (), 8211 versus, verborum 111.074 [genre: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [word count] [rogacicbeuthym].

Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1700], Croatia rediviva, versio electronica (, Zagreb), 68 versus, verborum 7054, Ed. Zrinka Blažević [genre: prosa oratio - historia; poesis - elegia] [word count] [vitezovritterpcroatia].

Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1700], Dissertatio regni Croatiae, versio electronica (, Zagreb), Verborum 780, Ed. Zrinka Blažević [genre: prosa oratio - historia] [word count] [vitezovritterpdiss].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1700], Poetici lusus varii, versio electronica (), versus 5453, verborum 35062, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - epigramma; poesis - elegiacum; poesis - ode; poesis - sonetto; poesis - idyllium; poesis - metamorphosis; poesis - paraphrasis] [word count] [djurdjevipoe].

Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1703], Plorantis Croatiae saecula duo, versio electronica (), 2815 versus, verborum 19809 [genre: poesis - epica; poesis - elegia; paratextus prosaici] [word count] [vitezovritterpplorantis].

Crijević, Serafin Marija (1686-1759) [1740], Bibliotheca Ragusina, loci selecti, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 6633, Ed. Stjepan Krasić [genre: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - lexicon; prosa oratio - prosopographia; prosa oratio - commentarius] [word count] [crijevicsbiblioth].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1747], Philosophiae versibus traditae libri sex, versio electronica (), 11229 versus, verborum 82047, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - didactica] [word count] [staybphilos].

Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Additamenta ad Annuas, versio electronica (, Zagreb), Verborum 17030, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbannadd].

Bošković, Ruđer (1711-1787) [1753], Ecloga recitata in publico Arcadum consessu, versio electronica (), 325 versus, verborum 3023 [genre: poesis - ecloga] [word count] [boskovicrecl].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1755], Philosophiae recentioris versibus traditae, versio electronica (, Rim), 24209 versus (24170 epici), verborum 184044, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; prosa oratio - dialogus] [word count] [staybphilrec].

Zamanja, Bernard; Kunić, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768], Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica (), 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [word count] [zamagnabnavis].

Bošković, Baro (1699-1770) [1770], Eclogae V, versio electronica (, Italija), 415 versus, verborum 2891, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - ecloga] [word count] [boskovicbecl].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica (), 18.330 versus, verborum 126.883, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [kunicriliaslibri].

Homerus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1777], Homeri Odyssea Latinis versibus expressa, versio electronica (), 13633 versus, verborum 95,658, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - argumentum; prosa - paratextus; prosa - epistula] [word count] [zamagnabodyssea].

Hesiodus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1785], Hesiodi Ascraei opera, versio electronica (), 2747 versus, verborum 58425 [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [word count] [zamagnabhesiod].

Brezovački, Tito (1757-1805) [1790], Dalmatiae, Croatiae et Slavoniae trium sororum recursus, versio electronica (), 94 versus, verborum 664, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - satura; poesis - elegia] [word count] [brezovtrecursus].

Sorkočević, Miho; Malinius Sandecensis, Gasparus; Asirelli, Pierfilippo; Fortis, Alberto; Marullo, Michelle (1739-1796) [1790], De illustribus familiis quae hodie Rhacusae exstant, versio electronica (), 121 versus, verborum 3295, Ed. Miho Sorkočević 1739-1796 [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - tractatus; prosa - notae] [word count] [sorkocevicmfam].

Katančić, Matija Petar (1750-1825) [1791], Fructus autumnales, versio electronica (), 948 versus, verborum 7599, Ed. Tomo Matić [genre: poesis - ode; poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - paratextus; prosa - dedicatio; prosa - praefatio] [word count] [katancicmpfructus].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Descriptio physico-politicae situationis Regni Hungariae, editio electronica (), Verborum 26295, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skerlendesc].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Quindecim epistulae ad Martinum Georgium Kovachich, editio electronica (), Verborum 12898, epistulae 15, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skrlepistkov].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Status actualis oeconomiae publicae, versio electronica (), Verborum 39967, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skerlenstatus].

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report