Your search found 249 occurrences

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1-249:

regnum Chroatie, quia regalis erat episcopus et regis curiam sequebatur eratque unus ex principibus aule et sua iurisditio usque ad Drauum fluuium extendebatur. Ecclesia nempe metropolis has sibi uoluit parochias retinere: comitatum Cetine, Cleune, Clisse, Massarum, Almisium et Corbauiam et ultra Alpes ferreas usque ad confinia Zagrabie totamque Maroniam. 4Nunc autem ad Dabralem episcopum redeamus. Hic enim cum esset potens et nobilis nec foret aliquis ausus ipsius acta reprehendere, quicquid sibi placebat hoc licere putabat. Habebat namque mulierem et filios quasi

exiret dans ei plenam fiduciam id facile posse complere, cum regnum illud uacuum et sine tutela regalis prouidentie remansisset. 4His ergo Vladisclauus rex inductus consiliis absque mora coadunato exercitu copioso uenit et occupauit totam terram a Drauo fluuio usque ad Alpes que dicuntur ferree nullo obice resistente. Post hec transiuit Alpes et cepit impugnare munitiones et castra multaque prelia comittere cum gentibus Chroatie. Sed cum alter alteri non ferret auxilium essentque diuisi ab inuicem, facilem uictoriam rex potuit optinere. Nec tamen usque ad

regnum illud uacuum et sine tutela regalis prouidentie remansisset. 4His ergo Vladisclauus rex inductus consiliis absque mora coadunato exercitu copioso uenit et occupauit totam terram a Drauo fluuio usque ad Alpes que dicuntur ferree nullo obice resistente. Post hec transiuit Alpes et cepit impugnare munitiones et castra multaque prelia comittere cum gentibus Chroatie. Sed cum alter alteri non ferret auxilium essentque diuisi ab inuicem, facilem uictoriam rex potuit optinere. Nec tamen usque ad maritimas regiones peruenit, sed audiens, quod quedam gens sui regni fines

vincet avi acta nepos.
1.297.3  Transeo quam praestet servatam Brixia Nolam,
1.297.4  Quantum septenas, perpetuae, trabeas;
1.297.5  Nunquam illi visas, toties hic contudit Alpes,
1.297.6  Vecta illi caesis, nulla carina, iugis.
1.297.7  Illum unus Sicula, superatum depulit unda,
1.297.8  Parvus adhuc toto luserat iste mari.

et flamma totus edace cremer.
3.2.47   Plus ego Tithono quamvis et Nestore vivam,
3.2.48  Et mea praetereat saecula terna colus.
3.2.49  Ante Padus gelidas cursum reflectet ad Alpes,
3.2.50  Ante petet vetitum Parrhasis ursa mare,
3.2.51  Quam cesset mea Musa tuas percurrere laudes,
3.2.52  Et te qua poterit concelebrare lyra.

Et quam nunc absens scriptam tibi mitto salutem,
3.19.66  Tunc praesens vivo cominus ore feram.
3.19.67  Tunc Athesim faciam citharas audire sonantes;
3.19.68  Qua nunc Alpini perstrepit unda Padi,
3.19.69  Istuc Pierides, istuc transibit Apollo,
3.19.70  Et cum thyrsigero docta Minerva deo.
3.19.71  Istuc incipiam mansuras quaerere laudes,

euasisse se putat quod aduerse uiuit inglorius. Non calamitates miserorum, sed fragilem humanae conditionis statum narro. Horret animus temporum nostrorum ruinas prosequi. Viginti et eo amplius anni sunt quod inter Constantinopolim et Alpes Iulias quotidie Romanus sanguis effunditur, Scythiam, Thraciam, Macedoniam, Thessaliam, Dardaniam, Daciam, Epiros, Dalmatiam, cunctas Pannonias Gotus, Sarmata, Quadus, Alanus, Hunni, Vandali, Marcomanni uastant, trahunt, rapiunt. Quot

Atque ita iustitiam retinens uitamque relinquens
Mattheus uitę dona perennis habet.
Passus est anno a Dominica passione XVII. Iacobus Alphei
Alpheo genitore satus, cognomine Iustus
Moribus atque suis, hic Iacobus erat.
Extitit hic Dominęque nepos Dominique minister,
Sed Domini frater dictus ob effigiem.

ita iustitiam retinens uitamque relinquens
Mattheus uitę dona perennis habet.
Passus est anno a Dominica passione XVII. Iacobus Alphei
Alpheo genitore satus, cognomine Iustus
Moribus atque suis, hic Iacobus erat.
Extitit hic Dominęque nepos Dominique minister,
Sed Domini frater dictus ob effigiem.
5  Natus erat sanctus, sed

corrigitur 86 . Agrippa de carcere gradum fecit ad regnum 164 .
Apostoli. Ioannis Baptistę nex 161 . Iacobus Alphei martyrio coronatur 180 . IDEM DE ANTIQVITATE IVDEORVM
Auaritia contemnit supplicium 64 .

Darius 15 .
Agricola. Babylonia regio fertilissima 18 . BASILIVS MAGNVS Quęre alphabetum in fine eius operis. PLINIVS
Beneficium. Deus est mortali iuuare mortalem 22 . Bellum inter Pygmeos et grues

Raro ante occasum solis discubuit Cicero propter stomachi cruditatem 88 . Graciles et pallentes timuit Cęsar, non nitidos et comatos 104 . Marcus Antonius, dum Alpes transcenderet, aquam corruptam bibit, radices crudas comedit, cum gulosissimus esset 104 . Artoxerxes in siti aquam putridam bibens, ne uinum quidem unquam se iucundius bibisse confessus est 113. 114 .

364 . Britannię siluicolę humanis uescuntur carnibus 394 . Eucratidem filius interemit 376 . Proscriptio sęuissima 393 . Alpinę mulieres deficientibus telis filios in hostium ora contorquent 406 . Herodis sęuitia in pueros 407 . Tiberii crudelitas in matrem 412 . Caligulę feritas

VIII . Diana, Iouis et Latonę filia, Acteonem, qui nudam casu aspexit, uertit in ceruum III . Cum Proserpina erat ad Pegusam lacum Ęthnę, cum rapta est a Dite. Affuit Aretusę Alpheum fugienti et sub terra raptam in insulam Sicilię Ortygiam misit. Bello Gygantum Typhonem timens uersa est in felem V . Cum fratre Apolline sagittis occidit filios Nyobes, Latonę contemptricis VI .

auarus. Paterę aureę 6 . Lydi primi nummum aureum argenteumque percusserunt 11 . BASILIVS MAGNVS Quęre alphabetum in fine eius operis. PLINIVS
Ęger. Ęgritudnis uaria exempla 82 . Exercitatio. Apelles nunquam tam occupatus, ut non lineam duceret

HERODOTVS
Ętas. Macrobii Ęthiopes centum et XX uiuentes annos 38 . BASILIVS MAGNVS Quęre alphabetum in fine eius operis. PLINIVS
Fortuna inuocatur, et accusatur etc. 23 . Fortuna diuersa Macedonię 48 . Fortuna

se prętulerat, ob illa belluę erat exposita. Medusa a multis petita, a Neptunno uitiata, a Minerua deformata IIII . Proserpina a Dite rapta flores legens circa Pegusam, lacum Ęthnę. Aretusa Archaidum nympharum pulcherrima ab Alpheo dilecta V . Pelopis humerus eburneus VI . Iason adamatus a Medea. Ceę matronę forma se Veneri prętulerant, propterea in uaccas cornutas uersę. Cephalus amor Aurorę

Amasis lex, ut quisque apud pręsides monstraret, unde uiuere; qui id legitime non ostenderet, morte mulctaretur, creditus ex furto uiuere 35 . BASILIVS MAGNVS Quęre alphabetum in fine eius operis. PLINIVS Gloria humana quam anguste habitet 32. Laudatus pauo expandit colores 108.

Vlisses et Irus. HERODOTVS
Gula. Solis mensa 37 . BASILIVS MAGNVS Quęre alphabetum in fine eius operis. PLINIVS Iudex. Supra crepidam ne iudicet sutor 330. Lysippus dicebat ab illis antiquis pictoribus factos quales essent homines, a se uero, quales esse

epiphania super Psalmum: Afferte domino 50. De quadragesimaet exitu de Ęgypto. In uigilia paschę de esu agni mystico. De die Dominico paschę. Sabbatum in dominicum mutatum 51. De resurrectione Dominica. De uinculis beati Petri super Psalmum: Domine, probasti me 60. De alphabeto Hebreorum 79. Alleluia. Amen. Maranatha. Diaplasma. Amen. Sela. Salom 80. De optimo genere interpretandi 98. Super illo: Omne masculinum adaperiens uuluam 116. Fulgebunt iusti et tanquam scintille in arundineto discurrent 117. Lętabuntur in

Ignem gladio non fodiendum 82. Pythagoras: In ira nihil aut dicendum aut faciendum 82. Eurylochus, Pyrrhonis discipulus, furore instigatus ita est, ut sumpto ueru cum carnibus coquum in forum usque persequeretur, et in Helide quęstionibus discipulorum fatigatus abiecto pallio Alpheum transnauit fluuium 95. Iniuria. Solon: Quomodo homines minime humana iura uiolarent? Si sic doleant et afficiantur qui non lacessuntur iniuria sicut qui lacessuntur 8. Mirari se dicebat Anacharsis, quare Gręci mulctant eos qui calumniantur, athletas uero inter se

in lacum 339. Deduces eos in puteum interitus 362. Introibunt in inferiora terrę 366. Abyssus 376. Infernus inferior. Superior infernus peccatum est 385. Ciuitas munita 404. Gehenna duplex 434. Interpres. Alphabeti Hebraici interpretatio 8. Torcula pro poena et pro fructu 10. Arcus signat uel insidias uel diem Iudicii uel eloquia sacra 14. Dentes aliquando prędicatores, aliquando sensus interiores signant 14. Aqua quid signat in Scripturis 17. Quid a LXX

mirabilia de lege tua 415. Mirabilia testimonia tua, ideo scrutata est ea anima mea 418. Syon, specula, ecclesia, anima quę Deum contemplatur. In generatione et generatione, Iudeorum et gentilium. Alleluia, laudate Dominum. Littera, spiritus 432. Psalmus alphabetites. Psalmi graduum 436. Ingratus. Mutuabitur peccator et non soluet 349. Obliti sunt beneficiorum eius 377. Pro eo ut me diligerent, detrahebant mihi, ego orabam 404. Inimicus. Oratio pro inimicis 124,352,383,404. Diligite inimicos

Lero inuecti lepores 5 . HOMERVS
Ira Achillis sedari non potest. BASILIVS MAGNVS Querę alphabetum in fine eius operis. PLINIVS Lis. Comitem ęris alieni atque litis esse miseriam. Chilonis sententia est. Elephanti fessi a uenantibus dentes arbori impactos frangunt prędaque

adamauit Hermaphroditum. Hęc natura fonti mansit. Medusę crines in serpentes mutati, quia in templo Mineruę concubuit cum Neptunno IIII . Pireneus Musis uim inferre uoluit; casu elisus moritur. Dites rapuit Proserpinam. Alpheus insecutus Arethusam per subterraneos meatus ab Elide usque in Orthigiam, Sicilię insulam V . Hemus et Rhodope pari amore flagrantes. Iouis, Apollinis, Bacchi, Saturai amores. Latona persecutionem Iunonis passa ob

non tam res gestas quam quid eas sequatur atque antecędat 44. Auide omnia legens guloso similis 50. Loci descriptio. Sicilia 11. Erix, mons Sicilię. Veneris Ericinę templum 15. Carthago 18. Italię descriptio 25. Sagunti 41. Alpium transitus diffìcilis 49. Capua 57. Bizantium, Pontus, Bosphorus Cimerius et Thracius 70. Thracia 71. Sinope in Ponto, Egira in Peloponnesso 73. Ambracia 74. Thebę 97.

omnium regem 40 .
Liberalis. Alcmeon a Croeso auro donatus, quantum ferre potuisset 89 . BASILIVS MAGNVS Quęre alphabetum in fine eius operis. PLINIVS Mundus. Quod ęternus sit etc. 22. Multitudo. Gentes a minutis animalibus deletę 90. Balearici contra cuniculos petiere auxilium 96. In Gyaro insula

luit 15. Disciplina militari eruditissimus 23. Inuentum quomodo hostium impetus excipitur 24. Perire maluit quam armis abiectis nauem relinquere 25. Periturum se potius quam arma rcliclurum 47. Hercules Graius, dehinc Hannibal Alpes transiuit, ut ea elephas onustus ire posset, qua prius unus homo inermis uix repere poterat 48. Musicę studiosus Epaminundas citharizare, cantare sallarequc doctus 30. Mors. Mortem forti animo tulit, quoniam talis exitus summorum uirorum

quod de tot milibus hominum nullus ad centesimum annum esset superfuturus 95 .
Musica. Arion a delphino uectus 3 . BASILIVS MAGNVS Quęre alphabetum in fine eius operis. PLINIVS Nobilis. Praxitelis Venus Gnidum nobilitauit 337. Eiusdem Cupido, propter quem Thespię uisebantur. Nauta. Inuehitur in eos qui

Ęgyptii hominum primi 18 . Quomodo Amasis, rex Egypti, se honorandum monstrauit, quamuis esset humili genere natus 35 . BASILIVS MAGNVS Quęre alphabetum in fine eius operis. PLINIVS Oratio. Miletus ex qua Cadmus qui primus prosaicam orationem condere instituit 6. De uoce et cantu luscinię multiplici. Auium loquatiores

Bosphoro impositus 105. Athos a continente abscinditur 126. Xerxis pons in Hellesponto 126. Nobilissimum Prothegenis opus Lalysius, ob quod Demetrius Rhodo abstinuit 233. Via Appia sternitur 234. Poeni aceto infringunt Alpes 267. Archimedis machina, qua onerariam nauim onustam traxit manu altera sedens 284. Publica Claudii opera 415. Neronis opera 418. Traianus Istro pontem imponit 420. Hecatostylo centum columnarum opus 444.

Hospitatur Vlisses apud Nasicam . BASILIVS MAGNVS Quęre alphabetum in fine eius operis. PLINIVS
Pax. Rhodi et Syracusis quamuis nubiloso die

Diana uitę illius non pepercit qui casu tantum nudam uidit, ne eloqui posset. Narcysus Echo nympham contempsit, suapte forma captus extabuit III . Diana et Proserpina connubia spernentes. Arethusa Alpheum fugiens Dianę implorauit auxilium V . Diana urgente Nesso inclamauit suum Herculem. Caunus illicitos sororis Byblis stimulos non ferens patriam deseruit atque illa ubique sequente multa peragrauit loca

Pudicicia. Candaulis uxor uirum suum peremit, indignata, quod alteri nudam ostendisset 2 . BASILIVS MAGNVS Quęre alphabetum in fine eius operis. PLINIVS
Religio. Rhadata, oppidum Ęthiopum, in quo felis aurea pro deo colebabatur 71 .

HIGINVS
Religio. Ara in qua dii sacrificarunt priusquam Titanas inuaderent 6 . BASILIVS MAGNVS Quęre in alphabeto in fine eius operis. PLINIVS
Sapiens. Nemo mortalium omnibus horis sapit 80 . Aquilę rapta non protinus ferunt, sed primo deponunt

Secretum. Libellus intra leporem latens 13 . Litterę in capite impressę 71 . BASILIVS MAGNVS Quęre alphabetum in fine eius operis. PLINIVS
Temperantia. Priscorum Romanorum parsimonia 177 . Vinum aqua misceri inuenit Staphilus 84 .

HERODOTVS
Tempus. Annus ab Ęgyptiis in XII menses diuisus 18 . BASILIVS MAGNVS Quęre alphabetum in fine eius operis. PLINIVS
Vaticinium. Diuus Augustus leuum calceum prodidit sibi prępostere indutum, quo die seditione militari prope afflictus est 23 .

Hieronis filia, Andronodori tyranni uxor 283 . Autoritas foeminarum apud Germanos 347 . Mulierum ferocia 348 . Amazonum fama 363 . Alpinarum mulierum feritas 406 . Aquilienses mulieres in propugnatione patrię capillos sibi ad intendendos arcus ademerunt 443 . Visus. Strabonis uisus acutissimus

HERODOTVS
Vrbs. Babylon a Cyro capitur 12 . BASILIVS MAGNVS Quęre alphabetum in fine eius operis. MARTIRES CHRISTI Nerone regnante: XLVIIIII milites. Vitalis. Enodius episcopus. Torpetes. Geruasius et Protasius fratres. Priscinus. Processus et Martinianus. Petrus et Paulus. Longinus. Megistus.

1.3.9  Vtque tuas acies summus non deserit aether,
1.3.10   Conspirante Deo uincere uelle tuum est.
1.3.11  Inuictus – quid enim? – uix Alpes scandis, et ecce
1.3.12   Obuia deditio totius Italiae!
1.3.13  Ecce tui fugiunt, quos nondum prospicis, hostes,
1.3.14   Et sine

reges olimque potentes,
3.11.24   Inter Aragonios illa recaepta suos,
3.11.25  Seu Ferdinandi clara ceruice coruscat,
3.11.26   Illa uel Alphonsi uertice fulget aui,
3.11.27  Siue haec Haesperia est, siue Arctica stella uicissim,
3.11.28   (Vtraque nam sanguis sunt, Isabella, tuus),

Itala iurant
5.2.57  Regna, sed extrema quodcunque aspergitur unda
5.2.58  Occeani, quicquid fesso Titane rubescit.
5.2.59  Nec modo trans Alpes Pirenaeumque cucurrit,
5.2.60  Sed longe Herculeas audet transcendere metas
5.2.61  Vester honos, ultra Boreanque Arctonque rigentem

Arni,
5.4.444  Turbine quo fertur medios animatus in hostes,
5.4.445  Quam tonat horrendum clypeo, quam fulminat armis!
5.4.446  Non Alpes te mille iugis arcere ruentem,
5.4.447  Non ualidae turres, non muri adamante rigentes,
5.4.448  Non uallum, non castra queant. Tu Pelion Ossae

sidera Christum
5.5.11  Et postliminium caeli cui saecula debent, 5,10-11 vv. in margine additi
5.5.12  Alphonso faueas, illum caelestibus armis
5.5.13  Protege et aethereo defendas fulmine, Virgo,
5.5.14  Aut prohibere uelis ne tantum Gallia peccet,

amicitiae crescere uincla, Mari! 15. Epitaphium Ludouici regis Francorum
7.15.1  Arma inter dux, miles eram Ludouicus: Alpes
7.15.2   Testor, in armatum Mors fuit ausa nihil:
7.15.3  Scilicet, oppeterem ut positis uxorius armis,
7.15.4   Me dignam inuidit

Hesper et omnis
7.26.42   Pulsa Caledonio terra fragore sonat;
7.26.43  Hinc dea Pyrene flammata ceraunia torquet,
7.26.44   Hinc uolat Alpinis cuspis hyulca iugis.
7.26.45  Tot uolucres coetu conuexa obnubimus uno,
7.26.46   Pascimur et ramis, quercus opaca, tuis,

Copula carnis maculare foeda,
Hyrtacus iussit subito vetantem
Ense necare. DE DIVO IACOBO MINORE
Natus Alphei dominique frater
Iacobus iustus, vocitant minorem.
Sacra templorum Iacobo minori
Omnia florent.
Floruit matris recubans in alvo,
Sanctus effectus fidei vigore,

Illyrici Himani praeterea, Encheleae Dudini et Peuceciae secundum Callimachum. Callimachus Sorretes deinde, Serapilli, Iasi, Sandrizetes, Colaphiani et Breuci secundum Plinium; Norici, Antintimi, Ardiei, Retii, Pallarii et Iapodes intra Alpes incolentes secundum Appianum. Appianus Item et Salasii, Segestani, Daysii, Daci et Gethae vel Gothi. Boii etiam, Istri, Liburni, Curetes et Dalmatae. Mysii denique, Tribali et Prusi qui ad Euxinum pontum a) corr. ex: portum

fluctus
1.183  Et quod pontus habet iam prospectare sub undis per undas."
1.184  Dixit, et haud segnes referunt ascyntheta acentea nymphae
1.185  Alpinis extracta iugis, ac plaustra rotati rotato
1.186  Sistunt delphines magnae prope limina portae.
1.187  Interea genitor mensas instruxerat omnes
1.188  Oceanus magnoque tubae clangore uocabant

Hinc ipse uas electionis Paulus in Apostolorum Gestis ubique memoratur positis genibus preces Domino obtulisse. Bartholomeum quoque centies in die et centies in nocte flexisse genua, dum orationes iteraret, ferunt, Iacobo Alphei utrunque genu, in modum camellorum, procumbendi assiduitate occaluisse. Quod si sic orarunt, qui iam Spiritus Sancti igne excocti omni purius auro renitebant, quid nos facere oportet, qui peccatis peccata cumulantes,

a quibus falso accusatus, inique damnatus crudeliter lapidum ictibus impetebatur, genibus prouolutus orauit, ne ipsis hoc ad peccatum imputaretur, quod sibi cedere sciebat ad gloriam. Iacobum quoque apostolum, Alphei filium, tunc, cum de pinna templi lapidum ictibus deturbaretur ac deturbatus insuper fullonis fuste cęderetur, orasse accepimus illis ignosci postulantem, a quibus iniuste necabatur Sęuiendo impii efficere nequiuerunt,

Christi conuersuri disperguntur. Andreas Achaiam, Philippus Scythiam, Bartholomeus Lycaoniam, Iacobus Zebedei Hispaniam, Ioannes Ephesum, Thomas Parthiam Hyrcaniamque et Indiam, Mattheus Macedoniam et Aethiopiam, Iacobus Alphei Hierosolymam, Iudas Thadeus Mediam, Mesopotamiam, Pontum et cum Simone fratre Persidem in sortem prędicationis accepere, nulli labori parcentes, nullum uitę discrimen deuitantes, dum communi omnium

eius; si sanctitatem, sanctus sanctorum est, gratia et ueritate plenus; si perfectionem, nec augeri in illo nec minui potest. Hic quippe ille est unigenitus Dei filius, per quem omnia facta sunt et sine quo factum est nihil, Alpha et Omega, principium et finis, Christus Iesus, cuius nomen super omne nomen, cui omne genu flectitur, cęlestium, terrestrium et infernorum, in quem angeli prospicere desyderant, quem cum Patre et Spiritu

31.110  Mos dare seu celeres exagitare feras.
31.111  Stramineis habitare casis et uiuere rapto
31.112  Alpe sub aeria gens truculenta solet.
31.113  Gens assueta diu nulli parere, leonis
31.114  Ante pedes tandem concidit illa boni.

42.11  Vomeris urget onus tenerorum colla iuuencum
42.12  Durius: haud sentit qui patienter arat.
42.13  Charolus Astraea deducens Alpe cohortes,
42.14  Mole canant alii qua uenit Ausoniam.
42.15  Agminibus quantis occureret Itala uirtus

io, pharetra, tela repone, puer.
1.13  Non ita captiuus remanet sub iure tyranni
1.14  Vt mea seruitio uita subacta tuo est.
1.15   Et merito: celsas quis non transcenderet Alpes?
1.16  Quis Stygios pro te nollet adire lacus?
1.17  Herculeos pro te quis non perferre labores?
1.18  Quis Lybicas pro te nollet inire feras?

Ossa Thetim resonant, Peneus sustinet undas
23   Cantibus attonitas stupefactaque flumina tardat.

24   Ecce iterum heroum redeunt felicia secla,
25   Rursus faustus Hymen et festae vincula taedae
26   Aspicis, aerea sonus ut prorumpat ab Alpe
27   Parrhasiique celer ripas festinet ad Istri.
28   Ducitur Arctoo Rhodani armipotentis alumna
29   Nupta Iovi, geminae cui Gratia nexa sorori
30   It comes et teneri pariter famulantur Amores,
31   Astat et usque novae lateri Cytherea

annus
49   Floribus ac vernis opibus gemmantia rident
50   Prata et odoriferi mollis viget aura Favoni.
51   Hannibal et flammis et vi mordacis aceti
52   Temptet ver vetitae capturus moenia Romae:
53   Sponte sua attonitas animatis rupibus Alpes
54   Summittent cautes et saxa minantia caelo
55   Agnoscentque suae venientia numina divae.

56   Tu mihi legitimis facibus, Saturnia praeses,
57   Tu, Paphiae proles et casti cultor amoris,
58   Profer, Hymen, tantos quod

Hymen, tua qui connubia sanxit;
384   Duceris et tecum per devia saxa cohortes
385   Lingonicae properant; extrema tendit ab ora
386   Santonis Oceani. Lateri comes haeret euntis
387   Rex regum: Non ille truces ad bella Rutenos
388   Ducit et Alpino populari milite campos
389   Cogitat Ausonios, sed pacis plena verendae
390   Maiestas; saevi non horrida classica Martis
391   Triste minaxque fremunt, sed tota haec pompa triumphi,
392   Virgo, tui; Hesperias tecum, regina, per urbes
393  

sine teste crediderat, uel quam ipse in numerato habebat, non in nominibus, ut tacita sit quasi non scripta nec in tabulis relata. Via Latina: qua in Latium itur. Porta etiam Latina dicitur quę ad uiam hanc spectat. Latium uero ea pars Italię est quę inter Alpes patet et Apeninum, Romaque ipsa cum finibus suis Latii pars est. (Libertus. Ingenuus) Liberto Aug. uindicia manumisso: inter libertum et ingenuum hoc differt quod libertus is est qui seruitute liberatus est, ingenuus qui liber

DOMITIANVS AVGVSTVS GER- MANICVS PONTIFEX MAXIMVS TRIBVNIC. POTEST. X II. IMP. XX II. COS. XVI. CENSOR PERPETVVS. P. P. PEDITIBVS ET EQVITIBVS QVI MILITANT IN COHORTE. III. ALPINORVM ET IN. VIII. VOLVN- TARIORVM CIVIVM ROMANORVM. QVI PEREGRINAE CONDICIONIS Ipse ex CONDITIONIS correxit PROBATI ERANT. ET SVNT IN

DVXISSENT DVMTAXAT SINGV- LI SINGVLAS. A. D. III. IDVS IVLIAS. M. LOLLIO PAVLINO VALERIO ASI- ATICO SATVRNINO. C. ANTIO IV- LIO QVADRATO. COS. COHORT. III. ALPINORVM. CVI PRAEST. C. VIBIVS MAXIMVS. PEDITI. VENETO DITI. F. DAVERS ET MADENAE PLARENTIS FILIAE VXORI EIVS DERAMISI. ET GALLO. F. EIVS. DESCRIPTVM ET RECOGNITVM

D. 83 125.5. Hic igitur ea quę dicta sunt concessit ea... concessit ipse addidit in margine Peditibus et equitibus qui militabant in cohorte tertia Alpinorum: (Alpini) Alpini sunt qui sub Alpibus habitant, Ligures. De cohortium autem generibus diximus. Cf. In epigr. 124,4

125.5. Hic igitur ea quę dicta sunt concessit ea... concessit ipse addidit in margine Peditibus et equitibus qui militabant in cohorte tertia Alpinorum: (Alpini) Alpini sunt qui sub Alpibus habitant, Ligures. De cohortium autem generibus diximus. Cf. In epigr. 124,4 (Romani) Et in octaua uoluntariorum

igitur ea quę dicta sunt concessit ea... concessit ipse addidit in margine Peditibus et equitibus qui militabant in cohorte tertia Alpinorum: (Alpini) Alpini sunt qui sub Alpibus habitant, Ligures. De cohortium autem generibus diximus. Cf. In epigr. 124,4 (Romani) Et in octaua uoluntariorum ciuium

sunt concessit ea... concessit ipse addidit in margine Peditibus et equitibus qui militabant in cohorte tertia Alpinorum: (Alpini) Alpini sunt qui sub Alpibus habitant, Ligures. De cohortium autem generibus diximus. Cf. In epigr. 124,4 (Romani) Et in octaua uoluntariorum ciuium Romanorum : id

figure of the wars in Italy, received a fatal wound at Aosta. More on Bayard’s life: Rázsó, A lovagkor csatái... passim 5  The Chief Commander of the French Army was Count of Bonnivet Guillaume de Goffier who was indeed seriously wounded in the battle, so the rest of the army crossed the Alps under the leadership of a much more experienced commander, Count St. Pol. 6  See the letter by Brodarics on 3 May 1524. 34 István Brodarics to Clement VII Vienna, 21 August 1524

et medicinae doctori acutissimo , astrologorum principi, ordinarie in alma Academia Patavina feliciter legenti, felicitatem. Pater Atlas, quia astrorum motus optime calluit, ideo caelum manibus amplecti dicitur. Quod a Ptolemaeo et Alphonso, rege Hispanorum et imperatore Romanorum, compertum est satis trepidare. Forte quia, senio confectus, robore corporis molem tantam sustinere non valet. Vel forte, quia pater ipse physica cognitione non bene firmatus monitusque caelos a

quiditatem. Qua ignorata, si quid scimus, id certe confuse scimus. Quare Aristoteles nihil sine forti ratione dixit, sed circa omnia fuit sollicitus. Primo enim quando accepit tria elementa, quorum vocalis erat unum, per hoc dedit intelligere figurae primae perfectionem, quia alpha Graece significat vitam, aliae duae figurae sunt sine alpha, id est sine vita. Ideo imperfectae quarum necessitas, id est perfectio et vita, non apparet, nisi prius ad primam reducantur. Per illud etiam, quando accepit tria elementa sibi contigua, significavit, quod in prima figura

scimus. Quare Aristoteles nihil sine forti ratione dixit, sed circa omnia fuit sollicitus. Primo enim quando accepit tria elementa, quorum vocalis erat unum, per hoc dedit intelligere figurae primae perfectionem, quia alpha Graece significat vitam, aliae duae figurae sunt sine alpha, id est sine vita. Ideo imperfectae quarum necessitas, id est perfectio et vita, non apparet, nisi prius ad primam reducantur. Per illud etiam, quando accepit tria elementa sibi contigua, significavit, quod in prima figura medium aequaliter participat utroque

cogitationibus ęstuabat, ad quam edomandam cuidam fratri qui ex Hebreis crediderat me in disciplinam dedi, ut post Quintiliani acumina Ciceronisque fluuios grauitatemque Frontonis et lenitatem Plinij, alphabetum discerem, stridentia anhellantiaque uerba uix meditarer. Quid ibi laboris insumpserim, quid sustinuerim difficultatis, quoties desperauerim, quotiesque cessauerim et contentione discendi

Ad Hedibiam de duodecim quęstionibus. Ad Principiam uirginem super psalmum XLIII. Ad eandem de uita et obitu Marcellę. Ad Paulam urbicam de alphabeto Hebraico. Ad Suniam et Fretellam in quibus cum Hebreo dissideat translatio LXX super psalterium. Ad Castorinam materteram de odio fugiendo paceque appetenda.

Sermo de Domini resurrectione. Sermo de assumptione Marię. Sermo de parentibus honorandis. Tractatus de locis Iudeę per ordinem alphabeti. De decem tentationibus quibus populus Israel in deserto Deum irritauit. De uiris illustribus. De uigilijs.

Negant Messiam, id est Christum, Deum esse et ab hoc ipso propheta erroris conuincuntur. Quod enim Christus Deus sit et non tantum homo purus, ipse idem qui in Apocalypsi ait: Ego sum Alpha et Omega, principium et finis, hic dicit: Ego primus et ego nouissimus et absque me non est Deus. Quis similis mei? Trinitas Negant quoque in Deo

Atraque candentes abscondunt nubila soles.
Extremo saeuaeque ruunt Aquilone procellae.
Horrida nunc Scythico reparantur bella furore.
Thurcarum crudele genus ceruicibus instat
Christianae sobolis / ferro / flammisque minatur
Omnia trans Alpes / Rhenum / Rhodanumque / Tagumque
Perdere: nec pugnax bellaces Cantaber hostes
Ipse nec Hesperio Lethes a littore / nec tu
Arcebis cunctis diuisa Britannia terris.
Ni pietas immensa dei / nostrique miserta
Excidii: magnisque malis /

studiosissimos praetereamus, quid aliud et Pyrrhum regem Pirrhus Rex. in Italiam transfretare contra Romanos induxit, et Hannibali Hannibal. portentosum iter in Alpibus patefecit, quam ingens gloriae cupido? Eadem sane causa fuit Leonidae Leonidas. in Thermopylis Thermopylae. fortissime occumbendi. Iidem exoptandi stimuli

Gallorum impetus sustinerent ac repellerent. Deus quemlibet populum intra suos fines pulcherrime concluserat: separauerat Hispanos a Gallis Pyreneis montibus: Pyrenaei montes. ab his uallata fuerat Alpibus Alpes. Italia: Germaniam Rhenus Rhenus. a Gallis, a Sarmatis Vistula, Vistula. Danubius

repellerent. Deus quemlibet populum intra suos fines pulcherrime concluserat: separauerat Hispanos a Gallis Pyreneis montibus: Pyrenaei montes. ab his uallata fuerat Alpibus Alpes. Italia: Germaniam Rhenus Rhenus. a Gallis, a Sarmatis Vistula, Vistula. Danubius Danubius. a

pereuntibus quidem stulticia est, iis autem, qui salui fiunt, id est nobis, Dei uirtus est. Ob hoc sane in Ezechiele mandat Dominus uiris, qui uasa mortis in manu tenebant, dicens: Omnem, super quem uideritis thau, ne occidatis. Thau autem extrema alphabeti Hebraici littera crucis habet similitudinem. Propter quam ergo non occidimur, per eam et saluamur, si modo uitii alicuius macula tam preciosum** signum non deleuerimus. O felix lignum, a prophetis *corr. ex appręhen- **corr. ex

uenisse, et ipse licet strenuus miles, dux tamen nouus, occasionem gloriae sibi quoque oblatam ratus statuit, haud satis exploratis suis aduersaeque partis iuxta uiribus, confestim ad hostem pergere. Peruenerant iam Turcae ad montem inter Illyricas Alpeis, asperitate ac sylua ex proceris arboribus insignem, Gosdenum incolae uocant. Eo loci triduum se continent incerti, utrum in patentem campum descenderent, an ibi hostem operirentur. Acceperant enim ab exploratoribus suis haud contemnendam Hungarorum manum in

euertendum Alfonsi regnum. Igitur pollicitus Francorum regi praeter ducenta millia aureorum nummum omnem suam operam se in expellendo e regno Alfonso nauaturum, persuasit ei ut in Italiam, deinde in regnum Neapolitanum cum exercitu ueniret. Qui quidem transmissis cum non mediocri manu Alpibus ubi Astam togatae Galliae oppidum ingressus est, promissum a Lodouico confestim accepit aurum, quo militibus numerato magnis itineribus per Ligusticum agrum Florentiam contendit, ubi quum tantundem pecuniae publicae ei tributum esset, Romam perrexit. Interea Alfonsus, ubi

mortalia, quamquam hoc seculum seu mortalis uitae curriculum uidetur potius esse naturae quam iudicii. Itaque dum ab se pestem auertere conatur, Galliarum prius pariter et Germaniae principibus nequicquam in nouum Francorum regem solicitatis, aduersus Gallicas copias iam Alpes transgredientes atque in se aduentantes parat exercitum, propriis uiribus tandem sese postea quam externa deerant auxilia defensurus. Coacta igitur magna militum ui castra in Ligustico agro ad urbem Alexandriam ducem exercitus sui locari iussit, ratus et eo Gallos, ut euenit, primum

fortunae simulque Turcarum uirtuti patere ratus, securus propter Peloponnesiacum litus Methonem uersus nauigabat. Iamque Cyparissiam attingens oram ad ostium Alphaei fluminis aquandi gratia substiterat, quum eo Bazethes rex studio suam e proximo uisendi classem cum parte equitum uenit, atque ubi e iugis Cyparissio incumbentibus litori naues omnes cursum tenentes, nec incolumes modo, sed etiam aliqua ex parte uictrices prospexit, ex equo,

quidam Patauinorum, Vicentinorum, Veronensium, Taurisanorum, qui ei hanc expeditionem suscipiendam odio in Venetos ita suaderent, ut defectionem a Venetis pollicentes certam spem uictoriae ― adeo mortalibus fiduciam ira attollit ― augurarentur. Sed quoniam, quoad superatis Alpibus, quae Italos a Germanis dirimunt, in Italiam transcenderet, dissimulare bellum tutius uidebatur quam illud aperte indicere, seu uiribus suis, seu fidei illorum, qui eum in Italiam uocabant, diffisus misit ad Venetos nuntium se iter Romam habere, quo ibi a Romano pontifice imperii

manum conserere statuunt; rex Triuilio Ripaltaque ab hostibus recepta Cassianum cum exercitu aduolat. Dimisso pontificis legato conscribit ocyus exercitum, atque quum primum per anni tempus licuit, transmissis Alpibus Mediolanum uenit. Inde misso Venetias uno ex aulicis nobili uiro senatui Veneto suo solius nomine (et ita inter socios conuenerat) bellum denuntiauit. His autem uerbis nuntium, qui hoc bellum indixit, usum esse ferunt:

a Gallis captus fuerat; alter in praelio ad Abduam cum hoc ipso rege infeliciter commisso, quippe quo Venetorum opes fractae sunt, in hostium uenerat potestatem. Ad Nouariam Germanis terga dantes tormenta bellica relinquunt et trans Alpes fugiunt; Germani Venetorum agrum misere diripiunt; Veneti pacem auro redimere statuunt, quam a Maximiliano uix impetrant; digressio auctoris politica, an mercatores et opifices agricolis praeferendi; Matthiae Hungariae regis de statu democratico indicium. Itaque

aciem hostium, quae aduersus erumpentes opponi coeperant, intulissent, multique ex Gallis primo congressu cecidissent, caeterique omni ex parte pellerentur et Germanis aduersariorum trepidatione crescerent animi, terga Galli, relictis hosti omnibus tormentis, ita dederunt, ut nusquam cis Alpes consisterent. Huius certaminis fortuna elati Alemani in gratiam Maximiliani Caesaris arma in Venetos conuertunt. Quos quum aequo campo congredi non ausos Patauinis muris inclusos cognouissent, adiunctis sibi Hispanis sociis urbem obsidere instituunt. Et quia ea

parta ingenti hominum multitudine et Hispanie rege huc se conferente ut sibi praesidium ferret, cesis fere omnibus Hispanis, acriter pugnans dux omnium, se suosque cum ingenti gloria seruat, ut nunciaretur Indis et Armenis huius ducis prudentia et fama, uictis Hispanis Penisque ad Rauennam ab Alphonso Ferrarie duce. Sed et pauca praeter hec mirra tamen tibi afferam de uirtutibus tui clarissimi parentis, ut qualis ipse fuerat et te talem exhibeas. Dum dux regnat, priusquam esset pontifex maximus Leo Florentinus, profugus a patria, factionibus ciuium ipsum cum Iuliano eius

Principis cura pro populo et regno. quod quia euentus rei minime probauit et quia et deorum nutu et celorum conflexu cuncta domari necessum est, hinc quae omnium rerum dari uicissitudinem uidemus. Laurentius cum coniuge et prole ab eo suscepta moritur, Alphonsina mater paulo post extremum diem claudit. Dei ultio pro uero et christiano duce Francisco Maria. Duos annos seuiendo Leo e superis discedit, quo genere mortis ipsos etiam clynycos uel peritissimos latuit.

3.286  Crassatur, pauidumque ruit genus omne per urbem
3.287  Turbatam, pars templa petunt, pars atria complent,
3.288  Tectaque, tum trepidi currunt ad moenia ciues.
3.289  Qualis ubi aestiuas noctes, solesque secutus
3.290  Trans gelidas alpes, trans Strymona, transque sonantes
3.291  Ionii fluctus, exercitus aduolat ingens
3.292  Raucisono clangore Gruum, et stridentibus alis
3.293  In uada precipitat sese, siue amnis Hiberi
3.294  Siue lacu Benace tuo, seque accola fontis

4.502  Prompta, uolens, ornata tuo septemplice mundo. Iacobi Boni Racusaei Hierarchiae secundae Chorus.V. / Principatus Deo Filio Dedicatus, / qui Pastor incribitur.
5.1  Protinus aerias alpes, iuga summa citatus
5.2  Per Hiericontini sinuosa cacumina montis
5.3  Emicat, hic uanos saecli calcauit honores,
5.4  Dum fugit a populis altae sacrator Eremi.
5.5  Hic dux armipotens inuicto Marte gerenda
5.6  Bella parat, curatque pius

ut stetit ille grabato
5.421  Integer, unde pedum uegeta uirtute perexit.
5.422  His Deus atque aliis dum percrebrescit eundo
5.423  Magnus in ore uirum, magnusque in corde sequentum.
5.424  Rursus arenosum Genesarae littus amoenae,
5.425  Alpheidamque petit Matthaeum nomine Laeui
5.426  Quem penes omnis erat fiscalis cura tributi,
5.427  Qui lucris inhians, auroque intentus, habebat
5.428  Per mare uectatas in res fas omne, nefasque.
5.429  Vertit in hunc oculos, et lumina fixit acuta

arma ministrent,
6.5  Atque triumphales omni uirtute coronas.
6.6  Tum pater omnipotens foecundos impulit imbres
6.7  Nubibus eloquii, et uiuos sapientia fontes,
6.8  Lucidus internos et spiritus extulit ignes.
6.9  Haud secus Allobrogum super alpibus, imbriferisque
6.10  Verticibus, collectus aquas dat nubibus aether,
6.11  Et tonat ingeminans, et fulgura fulgure miscet.
6.12  Ac primum summo celsas in uertice ualles
6.13  Implet, et inde ruunt bibulis a monte cauernis

agressus es gentem bellicosam nec tamen uno praelio uniuersam, sed pares inuadendo (quia Galli sub multis regibus agunt) alios dolis, alios magna ex parte suis ipsorum uiribus debellasti. Centornes, Garocelos, Carieriges, Alpinas gentes, non fuit magnum negocium superare, dehinc horum ope additis Vocontiis, Allobrogibis, Heduis, Aruernis, Latobricos, Rauracos, Boios, Treuiros ad deditionem compulisti: haud aliter Ariouistus quoque debellatus

Parthenope, Romaeque simul versatur, obitque
161  Passim nobilium diversa palatia Regum.
162  Hinc mox digressum subit illicet altera cura,
163  Et petit occasum, aerias traiecit et Alpes,
164  Teque tuasque simul transmittit, Gallia, campos.
165  Protinus invisit ditem validumque Britannum —
166  Insula in Oceano nostris distermina terris

Nec quibus illa modis sparsas per compita metas
Expediant, variaque refertas merce tabernas.
Sat mihi sit, si tecta Patrum, si templa Deorum
Complectar. Quis namque breui queat omnia versu
215  Dicere? Perge igitur: prima est Alpheia proles, 41) Templum SS. Philippi et Jacobi, Ap., vulgo "San Giacomo de Loggia".
Obiiciat quae templa tibi; si tendere pergis
Ad Diui patrii plateam, Patareius heros, 42) San Nicolo dei Marineri sive "Della Marinezza".

ad se accivit, relictis Budae, aliisque in locis, exactiore cura conservandis, firmis atque opportunis praesidiis; Transsylvanos ad unum in arma domibus evocavit, et in aciem unam cum eis concessit; Stephano Maylad et Emerico Balassa vaivodis Transsylvanis obstruendi, impediendique materia semitas alpium provinciam injunxit; Brassoviam et Cibinium validas hujus regni civitates externis praesidiis communivit, diffisus Saxonibus; senes, impuberes ac omnem reliquam plebem imbellem atque imbecillem intra urbium, fortalitiorumque munitiones inclusit; fruges et quicquid cujusque generis annonae in

ad IX. properant, tum propter tristissimas et graves difficultates, in quas horrendae et continuae Magni Turcae Zulimani victoriae nos abiecerunt, factus sim semisenex, et ferme totus barbarus, quod inter hanc pervicacem, sylvestrem et alpinam gentem tam intime, tamque diu, velut aeternum a vobis solum venissem, degam. Et quamquam me hominem ex vultu membrisque agnoscam, quod et os fero sublime, et coelum videam, quippe qui nondum omni ex parte destitutus sum ratione,

1.1.59  Parte alia umbroso cantat secretus in antro
1.1.60   Tityrus, Ausonii gloria prima soli:
1.1.61  Et dum septenna modulatur harundine Thyrsis,
1.1.62   Pastorum ludos Alphesiboeus agit.
1.1.63  In medio saltat coetu formosus Amyntas,
1.1.64   Nec cessat Lycidas, nec Coridonis amor.
1.1.65  Exultant circum montes, atque ardua saxa,

2.4.116   Nobilis: et magno Caesare digna parens.
2.4.117  Nec minus invictos Oenotria cogit alumnos
2.4.118  Terra virum, et veterum fruge beata ducum;
2.4.119  Alpibus, et gemino circim vallata profundo
2.4.120   Dignaque quae terris imperet, atque mari.
2.4.121  Haec secum infestos Caesar deduxit in hostes
2.4.122   Agmina Barbaricis non

ad Regem Gallorum, reliquosque christianos Principes contra Turcas exortatio
4.1.1  O qui terrarum magnas moderaris habenas,
4.1.2  Quas hinc aereae celsis amfractibus Alpes,
4.1.3  Inde Pyrenaei praerupto vertice montes.
4.1.4  Obcingunt, mediasque vago secat amne Garumna,
4.1.5  Quem Pater

4.1.31  Qui toties Scythico Latium turbante tumultu
4.1.32   Transgressi Transuecti gelidas multa cum laude per Alpes,
4.1.33  Sponte sua, afflictis per mille pericla tulere
4.1.34  Rebus opem, mediisque feri de faucibus hostis
4.1.35  Innocuos rapuere greges: maioraque longe

quamquam non ardui et eminentes, ut in superandis non sine periculo rotarum per duo milliaria sudaverimus, donec ad Vaccharel pagum cum occidente sole evasimus, Vaccharel. ubi ampla est planities alpibus interjecta, et pluribus circum per radices earum pagis coronata. Nec aliter eadem planities fusa est, quam area quaepiam in civitate, adeo grata videtur esse aspectu. Caeterum pagani hujus loci

ejusdem loci mox incolae sub quaestionem coguntur, et nisi aut fassi fuerint, latrocinium suos homines commisisse, aut ostenderint, quinam commiserint, aeque poenis multantur, ac si ipsi revera commisissent. Quo factum est, ut alpes illae secure hoc tempore superantur etiam paucis comitibus, dum quilibet pagus, ubi antea ipse latrones emittebat, nunc metu poenae territorium suum custodit. Sed jam ad reliqua. Tertia decima die post a

Izcaris quoque fonte, quem Ciabrum veteres vocavere, ut jam a nobis ante dictum est, haud multum disjungitur eo modo, quo a Rheno Danubius. Simul ac autem caput exerit, tenuem admodum referunt esse incolae, sed qui mox diversis rivis ex alpium hinc inde jugis prolabentibus auctus, fit aliquanto alienis aquis amplior, quod et Pomponius Mela testatur. Vectus inde per multos convallium anfractus, aliquot locis prae montium sinuationibus dilatatur, hoc ipsum Plinio quoque

SCRIPTURAE Sacrae SEU DE SERMONE SACRARUM LITERARUM, AUTORE MATTHIA FLACIO ILLYRICO. PARS PRIMA: In qua singularum vocum atque locutionum S. Scripturae usus ac ratio Alphabetico ordine explicatur. Opus, et maximo annorum aliquot labore ac studio, multisque vigiliis, atque fide singulari confectum: et maximam quoque S. Theologiae studiosis commoditatem, quicunque candide ac dextre uti eodem voluerint, allaturum: ut simile, in hoc

cognito earum sermone, haurire et habere possent. Qua opera, Deo dante, id efficietur, ut tanto magis sacer Codex tum teratur, tum etiam intelligatur. ¶ Prima igitur et prolixissima eius pars continebit singularum Scripturae vocum, et phrasium ex illis ortarum, explicationem, Alphabetico ordine digestam: ita ut primum maxime propria nativaque earum significatio, deinde autem figuratae explicentur: ea tamen serie, ut quanto quaeque significatio nativae magis propinqua est, tanto prius exponatur: quanto autem magis figurata est, tanto posterius: praesertim vero eae, in

ipsemet Propheta testatur illud miraculum conceptionis et partus, futuris aliquando post longum intervallum temporib. a Deo dandum esse: quia praedicit praecessuram antea esse captivitatem Assyriacam et etiam Babylonicam, ut eam praedictionem ad tempora Meschiae referri sit necesse. ALPHA et ω, in Apocalyp. Christus dicitur, quia sit principium et finis omnium rerum, sicut α et ω literarum alphabeti: id est, verus Deus, autor omnium, a quo omnia bona proficiscantur, et

ut eam praedictionem ad tempora Meschiae referri sit necesse. ALPHA et ω, in Apocalyp. Christus dicitur, quia sit principium et finis omnium rerum, sicut α et ω literarum alphabeti: id est, verus Deus, autor omnium, a quo omnia bona proficiscantur, et in cuius laudem fiant. Sic Paulus Rom. 11 dicit: A quo, per quem, et in quem omnia. ipse enim et author et conservator est omnium bonorum, et omnia in eius gloriam spectare ac desinere debent. ALTUM,

indicat, magno impetu ferri reges quocunque inclinant: sed tamen in potestate Dei esse corda et cogitationes eorum. Ab eo igitur petendum esse, ut ille eos a malo ad bonum convertat: sicut initio aquas convertit, eisque quasi viam praemonstravit, qua quaeque flumina fluere debeant: sicut ex Alpibus vias aquarum divisit, ut aliae ad Orientem, aliae ad Occidentem, Septentrionem ac Meridiem properent. De hoc dicto aliquid infra in voce RIVUS disseretur. Aqua profanda alias proprie accipitur in bonam partem, de aquae copia. ut Ezech. 34 An parum vobis est, quod bibatis profunditatem

etc. Varia est bestiae significatio. nam alicubi quidem Antichristus hac appellatione designatur: alias vero ipse satanas. Quare Antichristi bestiam vide supra in ANTICHRISTO. Variae bestiae in Scripturis, variis translationibus et collationibus serviunt: de quibus suo loco in Alphabetica hac serie dicitur. Bestia, pro Romano imperio, per papam instaurato, Apocal. 12 et 13: Datum est illi bestiae bellum facere cum sanctis, et vincere eos. Item 16 et 17: Hi (reges Romani imperii) cum agno pugnabunt, et agnus vincet eos, etc. Apoc. 19, Vidi bestiam, et

aut servire. Vivit Iehova, in cuius conspectu sto. 2. Reg. 5. Sic et Ierem. 35 reperitur. Sic 1. Sam. 1. vovet filium Anna, se eum oblaturam Domino, ut ibi perpetuo conspiciatur: id est, ministret. In conspectu alicuius aliquid facere אל פני alpene significat contra, aut in praeiudicium vel detrimentum eius. Sic Deut. 21 dicitur, maritum habentem liberos ex duabus uxoribus, non posse dare primogenituram filio dilectae in conspectu filii exosae, qui est primogenitus. ubi In conspectu omnino significat quandam contrarietatem, aut

id est, ante nos. Iudicum 5. Montes fluxerunt a facie Domini. id est, eo adventante, eisve insidente. 2 Paralip. 34. Humiliasti te a facie Dei. id est, coram. Sic si coniungatur cum ל aut ב lipene aut bi pene, item Alpene, itidem praepositio est significans coram, aut ante. Facies Dei ampliorem quandam praesentiam ac providentiam circa aliquem significat, sive in bonam aut malam partem, sive ut ille puniatur, sive etiam ut ei a Deo benefiat. Cum in malam partem accipitur, significat iram, indignationem et

quod habetur Prov. 14, ubi inquit Salomon, Brevis irarum faciet stulticiam. i. Qui non tantum facile commovetur, sed etiam mox erumpit in actionem aut poenam, is cito aliquod triste facinus patrabit ut de Theodosio legitur. Cui contrarium remedium a quodam monstratum est, ut. i. ter Alphabetum recenseret, priusquam aliquid iratus mandaret. Sic ibidem Salomon per antithesin ista duo sibi invicem opponit, in quiens: Longus irarum est multae intelligentiae, at brevis spiritu exaltat stulticiam. Longus hic ponitur pro tardo, aut tarde excandescente et puniente: contra brevis, pro

Missandi pro mortuis, eosque ex purgatorio liberandi. Memoria, Exod. 12, pro gratiarum actione ponitur: quia memores beneficiorum Dei, ei gratias agimus, eumque de illis celebramus. MENDACIUM, et verbum MENTIRI, cum eandem vim habeant, forte coniungenda essent: sed tamen sequar alphabeticam seriem. Lector ipse, legendo utranque vocem, eiusue explicationem coniungat. Mendacium communiter est, sermo dissonans a rei veritate, et ad hominum damnum tendens. Sed in Sacris literis, sicut et contraria voxueritas, multo latius patet. Nam primum significat omnem fraudem, dolum

in rebus externis ac elementaribus versetur (quae est tertia huius vocis significatio) ut circa cibum, potum, vestitum, gesticulationes aliquas, dies ac tempora, ac similia, non circa Deum ac spiritualem cordis cultum. Dubium ergo est, an Paulus voluerit dicere elementa mundi quasi pueriles, alphabetares, et veluti paedago gicas institutiones: an potius externas, carnales, et corporales. Mundi lucem vocat Christus Apostolos, et omnes alios veros doctores. Matthaei 5. Contra autem negat Evangelista, Baptistam fuisse lucem, sed tantum missum ut testaretur de luce: solum vero Christum

Statuit supra petram pedes meos. Unde porro etiam conditionem tutam ac firmam. Tertio, significat locum munitum ac tutum, ut sunt munitissimae arces: quia petrae in illis locis reperiebantur inexpugnabiles, ob altitudinem, soliditatem, praecipitia ac difficilem aditum: cuiusmodi etiam in Alpibus reperiuntur, qualis ea est quae est ultra Tridentum versus Basanum, quae angustias et claustra illorum montium servat et quae supra Veronam in Athesi videtur: quales plures etiam Alexandri Magni historia describit. Psal. 27 et 61, In petra exaltavit me Ierem. 48,

bonos, qui serius maturescunt. Hinc Racemare, et Racematio, in Sacris literis significat illam secundariam collectionem botrorum, post vindemiam, quae et pauciora et peiora prioribus colligit. In quo genere et illud observandum est, quod in meridionalibus locis, et etiam passim ultra Alpes, cum prima vindemia fiat mense Augusto, aut sub finem eius, secundarii illi botri maturescunt primum mense Septembri: qui secundarii botri in Germania minus noti sunt, quam in Italia, ubi aliquot locis bis fruges crescunt in anno, aut etiam ter, ut Dionysius Halicarnasseus scribit. Racematio

[?: ] Alligare ibid. [?: ] alligare praecepta digitis et cordi [?: ] Aliquid esse ibid. [?: ] Alma ibid. [?: ] Alpha et ω [?: 32. 3- ] Altum ibid. [?: ] altissimus ibid. [?: ] altus spiritus [?: 3-. 4 ] altitudo oculorum

Helenae semper authores fuerant, omne ius belli Achivos abstinuisse: casibus deinde variis Antenorem cum multitudine Henetum, qui seditione ex Paphlagonia pulsi, et sedes et ducem rege Philemone ad Troiam amisso, quaerebant: venisse in intimum maris Adriatici sinum: Euganeisque, qui inter mare alpesque incolebant, pulsis, Henetos Troianosque eas tenuisse terras: et in quem primûm egressi sunt locum, Troia vocatur: pagoque inde Troia nomen est, gens universa Veneti appellata: Aeneam ab simili clade domo profugum, sed ad maiora rerum initia ducentibus fatis, primo in Macedoniam venisse,

aliunde artifices, et etiam nautas petit. Triturarunt bobus, sicut in mea patria Vallachi advenae, quos intra septem constrata manipulis area stimulis agitant. Inde est proverbus. Bovi trituranti os non obstruxeris. ob famem enim solent subinde aliquid arripere frumenti. Sic videmus in Alpibus et alibi onerariis equis ora obstrui, ne pabuli causa de via decedant, sed sese invicem sequendo pergant. Isaias inquit, Rota non immittitur cimino, sed ciminum baculo excutitur. Dulcissima allegoria est, sed quae intelligi nequit, nisi ex ratione triturandi usitata Iudaeis.

virtutibus ornati, meritoque nobis suspiciendi heroes, sunt loquuti. Nec tantum summi illi viri eo usi sunt, sed et ipse verus et omnipotens Deus, eiusque unigenitus filius, noster unicus redemptor ac servator. Haec lingua aliarum omnium mater est, quod et nomina Hebraea in Graeco alphabeto protestantur, et vocabula ipsius in omnes linguas sparsa, et novitas Graecae, ac praesertim Latinae linguae, ut postea dicetur. Excellit haec lingua omnes alias, cum multis aliis nominibus, tum castitate phrasium, brevitate et mirabili energia,

alabastra manus. Christallus.
3.22.1  Eruta ab effossis Christallus montibus alba est
3.22.2  Gemma, nec Alpinis illa gelascit aquis. Unio Margarita.
3.23.1  Cernat et hunc, et quem Cleopatra immersit aceto,

De origine ordinis Divi Stephani apud Tuscos.
6.7.1  Antoni pius ille senex, cui sanguinis ergo
6.7.2  Largius effusi prima corona datur.
6.7.3  Quique modo Alphaeas sublimis respicit arces,
6.7.4   Et nova turritae moenia Cosmopolis.
6.7.5  Ille novos equites, fortesque in bella cohortes
6.7.6  Armat, et ille

12.14.3  Pol sapit. haudquaquam sua dona agnoscit inepta,
12.14.4  Oscula inempta dedit si qua puella seni. Gusmana Alphonsi Castellae regis Pallaca venustissima Unius horulae spatio duos mares edidit, Henricum, Fridericumque et hic ferro occisus, ille vero per vim regnum paternum adeptus; hinc inter genethliacos oritur

utraque enim eundem, et eodem pene fato partum edidit. Sed in hoc inter se differunt, quae enim de Rhea traduntur, fabulosa ea, et a Poetis ficta reputantur: Gusmanae progenies hodie in Hispania regnat. Libet hanc genealogiam paucis explicare. Gusmana ex Alphonso Henricum Regem fratricidam parit, huic Ioannes filius in regnum succedit, Ioannem Henricus valetudinarius excipit, hic ex Caterina Lancastria Ioannem suscipit. Huius Isabella filia Ioannam insanam Caroli Caesaris matrem edidit, a Carolo

tepidum focum Tibullus. Ad Linum.
14.15.1  Potorum Line Beta, nam Sabinus
14.15.2  Iampridem sibi vendicavit Alpha.
14.15.3  Si vis, ut tibi debeam, quod aura
14.15.4  Vitali fruar, et poeta dicar,
14.15.5  Mitte seriolam Trebenniani,

Exod. 23. sed recto tramite in omnibus, et contra omnes procedat, necesse est. Prolog. cap. 6. Sicque Dei, et hominum legem adimplebit. Super quibus refert Sylvius, Magnanimum illum Alphonsum Aragonum et Siciliae Regem, ante annos 176. dixisse: Quod si tempore veterum Romanorum vixisset, se constructurum fuisse, contra Curiam, templum Iovi Positorio, in quo Senatores, priusquam in Senatum venirent, odium,

et ego idipsum, atquè ideò ad succurrendum studiosae Juventuti, ac alijs quibusvis vernaculam nostram ediscere volentibus, propria illa nomina, utpoté quibus vix est invenire correspondens nomen Illyricum, ex serie appellativorum dispunxi, sola propè communia ad Alphabeticum ordinem redegi, verbis Illyricis interdum multiplicibus efferre studui, diversas significationes, quas numeri Arithmeticô charactere notati, exprimunt, diligenter explicui; ità, ut tot sint futuri numeri, quot significationes, genus, declinationes, ac conjugationes adnexui,

quantitatem aliasque non spernendas observationes opportunè adnotavi. Eae porrò notae cum vulgaribus, quamvis abbreviatis tamen characteribus expressae sint, nè tibi plus obscuritatis quàm lucis affundant, sic claritatis gratiâ exponuntur.
Notum Alphabeti Elementum a.--- Activum. n.--- Neutrum. d.--- Deponens.

4.--- Quartae. ait verbum esse Conjugationis. Rursum cûm Nomen, vel Participium cujusnam sit generis, et Declinationis, docere volo, semper post Nomen, vel Participium vulgaribus Alphabeti litteris, itidem numerô Arithmetico juncto efformo; qui v. g.
g. m. -- G -- Masculini. g. f. -- e -- Foeminini.

rudis ignorem, quando sublimia nescit,
3.790  Ipse etiam expertus sua promere dona Thiene.
3.791  Hoc tamen exposuit, scriptum quod missile prodit:
3.792  Mirari alpina pectus sibi rupe fuisse
3.793  Durius, immitesque ursas feritate, vel ipsas
3.794  Hircanas superasse tigres, et frigore brumam
3.795  Arctoi minuisse freti, quod lentus, et excors

vices, et bella domestica Virtus
1.4  Protegat, Ausonijs primus vulgare camoenis
1.5  Aggredior. Pulchrae vos, ò cupidissima pacis
1.6  Pectora, nimbisoni quam per vada caerula ponti,
1.7  Aeriasque alpes, per dura, per inuia longis
1.8  Vsque alacres votis, et anhelo inquiritis aestu,
1.9  Irrita si toties conamina, praedaque dulcis
1.10  Hactenus elusit vacuos, finire laborem
1.11  Si iuuvat, opratoque

maestitiae abstergens quod Nubila, puris
2.19  Cordibus aeternae inseribat. Thaumantida pacis;
2.20  Vllane te medij facies discriminis, vlla
2.21  Terreret series longarum immensa viarum,
2.22  Oppositaeque Alpes, tumidisque agitata procellis
2.23  Aequora; quin dulcem ad metam per saxa, per vndas,
2.24  Ipsaque Daedaleis per Nubila cursibus ires?
2.25  Vllane Lydorum abnueres aeraria regum
2.26  Muneris in tanti

3.1104  Duc, age, duc Famulos: tua quò suprema vocârint
3.1105  Imperia, obsequij haud segnes, animisque parati,
3.1106  Aspera, seu mollis via sit calcanda, sequemur.
3.1107  Nubibus immistas Alpes, rapidisque negata
3.1108  Vel Volucrum pennis audaci vincere nisu
3.1109  Saxa iubes? Celsarum inter pendere ruinarum
3.1110  Ilicet Abrupta aspicies. Foecunda venenis
3.1111  Reptilibus Libyae sitientis

vt vinceret armis
5.405  Italiam, vincenda fuit Natura. Niuosum
5.406  Hospita condentes caput inter Nubila non tam
5.407  Ignique, ferroque, et vi mordacis aceti,
5.408  Ipse suis quàm perfregit sudoribus Alpes.
5.409  Post tamen illatam vim rupibus, aruaque densis
5.410  Stragibus insignita, et Poeni militis ipsa
5.411  Vsque sub attonitae nutantia moenia Romae
5.412  Terrorem perlatum, oculi post damna

ex variis autoribus festino, haud festivo Calamo exaratas, praecantantes decenter operam, non parco labore delatam; ea est declarans late nomen, deos, sanctos, arma, bella, acta, decorem, dotes, regna, reges, leges, coronas, metropoles: ad haec amnes, alpes, latos agros, aedes, colonos, opes, bona et mala, moderna ac antehac terrae Croatae a Deo Magno cessa; pie vovit Devotissimus Vasallus Eques Paulus Ritter MONITIO AD PRODROMUM.

Paulus Ritter MONITIO AD PRODROMUM.
Vade per immensas circum, mi Prodrome, Terras:
Illyricum vasto qua patet Orbe solum.
Hinc iuxta, Italiam claudentes, iveris Alpes:
Noricum utrumque, penes Rhaetiam utramque, vide.
Natales fontes lustrato binominis Istri:
Quaque nigrum rapidis in mare fertur aquis.
Adriaco cunctas lustrabis ab aequore terras.
Pontoque, ac gelido Regna

et Albonam in Croatico solo esse affirmat Ioannes Lucius /Operis citati libro 6. capite 3./; priorem quippe ad Formionem amnem fuisse memorat Fuscus Palladius /De Situ orae Illyrici libro 1./, antiquitus ad Timavum et Alpes usque extensum fuisse in tractatu sequenti de Liburnia, docebimus; Patriorum scriptorum, omnium merito antiquissimus Thomas Spalatensis Archidiaconus /Capite 13./ haec Regni Croatiae adscribit fuisse Confinia, Ab Oriente Delmia, ubi Civitas Delmis, in qua

parte 3. ab Anno 820. ad 823./) et Carinthiam, pervasit suaeque adiecit ditioni. Quod ipsum Adelmus /Ad Annum 820./ innuit, ubi de tribus, contra Lindevitum Imperatoris exercitibus de Italia in Pannoniam missis, ennarat; quod unus in Alpium Noricarum transitu, hostium manu resistente, prohibebatur; et alter, medius, qui per Carantanos intrabat, in tribus locis hostes sibi resistentes superaverit. Ac post Lindevitum, Carantaniae et Carnioliae Ducem Vratislavum, sive potius Brazlavum, intra

et Rubeam, uti reperimus ante distinctam: medium limitem rectificaturi. Albam dein (in qua nobis plurimum agendum proponimus) in Maritimam, Mediterraneam et Interamniam, hactenus ita appellatas, nec non Alpestrem. alias Dalmatiam, Croatiam modernam, Sloviniam propriam, et Noricum, sive Iapidiam veterem. Rubeam porro in Serbiam, Macedoniam, Bulgariam et Odrysiam. Septemtrionalem demum in Venedicam, Sarmaticam et

Svevlado, Budimiro, aliisque plurimis Regibus, a postrema Pannonicorum in amplissimo Croatiae Regno dominatione inchoandum fore satis existimabam. Hi namque post Ladislavum Divum (qui sorori Lepae, Zvonimiri sive Demetrii Regis viduae, a Regiae dignitatis Competitoribus persecutae, opem laturus ad Alpes usque Ferreas processerat). Colomanus eiusdem ex fratre nepos, per legatos duodecim Croatiae Tribuum in Dravi ripa (A. C. 1100.) exceptus, Regnum pacifice obtinuit; et (1102.) in Albae Maritimae Civitate coronatus extitit. Cuius universi successores, legitimi Pannoniae sive Ungariae Reges, in

Numine si plenas sanctis afflatibus impar
Reiecit Pindus, totum sparsere per orbem
Afflatûs arcana sui, cum Musa bicornis
Ascensu contenta iugi et Parnassia laurus
Vix ultra Ausonias sese protenderet Alpes.
Illa Sibyllarum late dispersa volabant
Metra secuturis pondus praebentia fatis.
Has Erythraea Tethis, Phrygiae illas Gargarus Idae,
Attonitae Samiis illas Nereides actis
Audivere,

et modicis natum de fontibus Istrum
47  Obvia inexhausto susceperat ore Propontis.
48  Nec dum mole gravi campos pressere iacentes
49  Culmina, non Alpes, non saeva Ceraunia nautis
50  Aerio obiectas fregerunt vertice nubes.
51  Hunc tamen (o superum vires, o munera nondum
52  Intellecta Dei!) subeuntem exordia

CVIII. IN PEDAGOGUM INSULSUM EPIGRAMMA 61.
1  Mens tua, Pygmalion, tibi creditur alpha docentum,
2  Sed male, nam dici non nisi beta potest. CIX. IN LISIMACHI ET

»HANC TIBI SEQUANICAE ETC.«
1  Quae Graium titulos et Achaica nomina gestat
2  Endromis, indomito quam lavit Sequana fluctu,
3  Dona invisa Notis Boreaeque Alpina minanti
4  Frigora et hirsuto multum placitura Novembri,
5  Mittitur ecce tibi. Satis haec tibi proteget udum
6  Pectus et humentes calidis sudoribus artus,

1.144  Arte locique situ validissima, subdidit hosti
1.145  Captivum miseranda caput: nec Banus adesse
1.146  Tutandae poterat; fato namque ipse sinistro
1.147  Per Plisias alpes hostes venatus, in horum
1.148  Labitur insidias, sine milite, tum sine et armis:
1.149  Ut sceptro tantùm Prorex et presbyter usus

Malkoç Begus Krescicem Mutniciamque
1.632  Depraedavit ovans et longa valle redivit
1.633  Incolumis, valli cuj Castaneapolis haeret.
1.634  At paulò post haec Alpes transgressus ad arcem
1.635  Corbaviae Bunic', Perusic'que in finibus agri
1.636  Likensis (pauca nostrorum à gente relictas 1493.
1.637  Post

meorum.
1.712  Magnus enim numerus crebrò confunditur, et quò
1.713  Curet plura, minùs quis singula prospicit aptè.
1.714   Jam verò Hoçevios invadit Turca per alpes
1.715  Difficili passu, ceu clam juvat ire latrones:
1.716  Expilant duris assvetam vivere gentem,
1.717  Ribniciumque solum (piscoso nomen ab amne est)

passu, ceu clam juvat ire latrones:
1.716  Expilant duris assvetam vivere gentem,
1.717  Ribniciumque solum (piscoso nomen ab amne est)
1.718  Depraedantur; iter vertuntque deinde per alpes
1.719  Señonias: spoliis, captivorumque superbi
1.720  Ingenti turba. Sed vindex Martia Seña
1.721  Opponit Cives, et poenas exigit ense.

1.728  Semper in est aliquid culpae cum mole timendum. 1558.
1.729   Thrax iterum ad praedas, velut ad mel ursus, anhelus
1.730  Tendit, ubi hospes iners minùs hosti opponitur; alpes
1.731  Transit in Hoçeviam et Karsos praedatus inermes,
1.732  Praeteritas metuens poenas confinia Señae
1.733  Evitat: tutum deserta amplissima praebent

illi factis, non verbis, militi agendum,
1.1286  Respondent: veniatque, vocant, cum toto Oriente:
1.1287  Ornata inveniet portas, sciat, urbe patentes:
1.1288  Ipsi et in alpinis tanta agmina Turcica pratis
1.1289  Excipient, nullo vestiti pectora ferro,
1.1290  Non clypeo, interulis tantùm nudisque lacertis,
1.1291  Armati propriis peltis. Haec altiùs

1.1428  Mansit inoffensus dura inter moenia Turcus. 1595.
1.1429  Contra Cernikii (Cirtissa vocata Latinis
1.1430  Olim) Beg longo spatio telluris ad alpes
1.1431  Carniolas multo cum milite transit: et illic
1.1432  Innumeros pagos, castellaque ditia praedo
1.1433  Exspolians, alio reditum cùm tramite vertit,

2.102  Ne, qua sorte olim redituris tecta supersint. 1604.
2.103   Carlopolis (quam non pridèm Dux Carolus amni
2.104  Imposuit Kulpae, Carnas tueatur ut alpes
2.105  Japodiumque solum) consummitur igne repenti:
2.106  Ut vix salvarit nudam novus incola vitam. 1605.

XI. Caeterum nulla in scriptorum nomlnibus commendandis gradus, opinionis aut promeritorum ratio habita est, ut in suos ordines pro dignitate disponerentur; uti nec aetatis et temporis, quo quisque in vivis fuit, ordo servatus est, neque enim omnium certam novimus aetatem, sed alphabeti ordine servato cuique locum dedimus, quem litterarum ratio postulabat, quae optima id genus series disponendi ratio esse videtur. Sicut auteiri recentiores aliquot scriptores, quos vel ipsi novimus vel patrum, qui proxime nos antecesserunt, memoria floruere, a quibus res

1660  At medium tenuere locum Germania Lechi
1661  Cum regnis late campestribus, et ditiones
1662  Gallorum, quos a Pyrenes montibus illinc,
1663  Alpibus hinc clausos tellus alit alma feraxque.

1664   Demum quod superest, magnum Mare, circuit omnem
1665  Quod Terram, Oceani vocitamus nomine; at illud
1666  Pro regione

1  Gallia, quae Medii glaucis hinc aequoris undis
2  Illinc Oceani rauco perfunditur aestu,
3  Ultro cui fines posuit Natura tumentem
4  Rhenum et nubiferam Pyrenem Alpinaque clausta,
5  Propter multa quidem multis regionibus una est
6  Anteferenda, quia et mitis laetissima caeli
7  Gaudet temperie, telluris et ubere gleba,
8  Felicesque

21. Ejusdem: Litterae de processione Spiritus sancti adversus schismaticos.... folio. VII. Anonymi. 22. Notitiae quaedam ad historiam patriam spectantes ab anno 1553. usque 1736.; ubi adnectitur catalogus imperfectus episcoporum Zagrabiensium et series canonicorum ordine alphabetico; denique: Responsum Zrinianum ad scriptun Montecuculianum.... quarto. VIII. Anonymi. 23. Fragmentum circa rebellionem Sisciensem.... quarto. IX. Anonymi. 24. Notitiae circa archidiaconatum de Gruesche.... folio. X. Anonymi. 25.

Extundens: tum deinde oculos, tum deinde labori
Adjungat dextram: Arcadicis haec cura colonis
125  Digna magis, longe et jaculorum dignior usus,
Haec nostros meliora decent certamina ludos.
Praemia digna dabo victoribus. Alphesibaei Primi nimirum Arcadiae Custodis Jo. Marii Crescimbeni
Illa manu primum quae consita laurus in auras
Intonsum aerias tollit caput, illa virentes,
130  Ipse ego sublimi quas carpam in vertice frondes,

videndum:
1809  Perfacile extemplo curvos veniemus ad arcus.
1810   Sic ubi deveniunt equites spumantis ad undae
1811  Obstantes ripas pluviis torrentibus auctae,
1812  Alpinaque nive, ut nequeant transire, soluta;
1813  Decedunt, retroque abeunt, campumque relinquunt
1814  In medio, per quem porro decurrere possint,
1815   Quadrupedesque ciere; illi interjecta repente

2192  Divitias, tauros et jugera durus arator.
2193  Demum in rebus ubi non semper tenuia magnis
2194  Despiciuntur? Ut in vasto gutta aequore ponti
2195   Unica, praeruptis ut in Alpibus addita saxi
2196  Pondera, quae digito moveas, et ut una per agros
2197  Flaventes stipula, ut paulum quoque bella retenta.
2198  Attamen hic opus est intentis esse, quid ingens

2205   Sese ostentabant; nova proles adveniebat
2206  Oceani rursum, et rumpebat viscera patris.
2207  Montibus hic magnis ortus, sic Taurus, et ingens
2208  Caucasus, et mediis praecinctae nubibus Alpes,
2209  Celsus Athos, et Olympus, et imbrifer Apenninus
2210   Prodiit; hinc et Pyrenes, et Atlantis origo,
2211  Inniti dorso cui sidera cernimus alto.
2212  Dein alii, qui

marine,
2347  Saepe eadem siccis haec condita sic reperiri
2348  Montibus a falso distantibus aequore longe.
2349  Sunt quot in Helvetiis ea rupibus, atque nivosis
2350   Alpibus? Omnigenos discissa caute tuemur
2351  Pisces; in duro non desunt corpore squamae,
2352  Spinarumque tenor, dentesque, oculique rotundi,
2353  Omnia naturae speciem servantia veram.

788   Tantundem super undisonum sustollitur aequor,
789  Quantum ipsi montes convexo ad sidera dorso
790  Se super evexere, minus subvecta nec alte est,
791  Aëriis quam quae magis Alpibus edita rupes.
792  Illi recta licet violenti ad verbera Solis
793   Perstent perpetuum procero culmine montes,
794  At quoniam et terrae procul a fervoribus imae

caetera vires
1014  Conficiunt ipsae, et momento temporis acres
1015  Motibus insultant, et turbis omnia complent.
1016  Sic declive nimis celsi latus Appennini,
1017  Aut hinc Alpina atque ollinc divortia aquarum
1018   Qua pendent, magnosque ipsa a gravitate supinum
1019  Dispositas late per dorsum disque tributos
1020  Ostentant lapides, sed eos tamen usque minores

1913  Vestraque, quotquot sunt, famulantia sidera circum;
1914  Atque ita distantum longe sit nuncia rerum
1915  Lux cita, plusque illic, quid fiat, quidve novetur,
1916  Quam trans oceanum, trans alpes, scire queamus.
1917  At magis haec multo est spes irrita propterea, quod
1918  Esse ingens moles speculi deberet, ut ipsum
1919  Tot caperet radios, quot grandem ad imaginis auctum

urbes magnas, centum labentia subter 625
1.2.625  Flumina felicesque agros de vertice gaudet
1.2.626  Despicere. Ex oculis sed jam fugit abdita nostris
1.2.627  Ausonia, et fugiunt alpes: jam Norica retro
1.2.628  Culmina rarescunt; vix et Germania saevum
1.2.629  Ad boream conversa, aliaque apparet ab ora 630

genuisse Ammon ad fluminis undas.
1.2.689  Quid memorem Nomadas, Maurosque, aut illa superbae 690
1.2.690  Moenia versa solo Carthaginis? Unde juventus
1.2.691  Punica romuleis alpes immisit apertas
1.2.692  Arcibus, ingentemque metum. Cunctantis adesset
1.2.693  Ni Fabii [z] prudens in tali tempore virtus,

pariter rapiuntur ab aestu.
1.2.699  O ubi Thessalia est, ubi sunt Peneїa rura, 700
1.2.700  Amphrysusque, et Taygeti Juga laeta Lacaenis
1.2.701  Virginibus, Dirceque, Alphaeaque flumina, et Ascra
1.2.702  Hesiodo celebrata seni: Nemeaeaque vallis,
1.2.703  Pythonisque nemus dictum, tua Pindare fama,
1.2.704  Isthmosque, argivaeque olim stadia illa

Auras, ingentique sonant virgulta querela.
4.48   Tu tamen, o fugitive, ruis, nec matris imago,
4.49   Tristia nec miserae tangunt suspiria sponsae.
4.50   Et nunc desertis recubas seu lassus arenis,
4.51   Sithoniasque nives Alpinaque frigora lustras,
4.52   Et dubias sequeris per devia flumina ripas;
4.53   Sive per incertas Euris spirantibus undas
4.54   Saxa inter scopulosque maris metuendaque cete
4.55   Curris, et audaci sulcas vada salsa

Impiger, atque armat seorsum, nec cessat in hostem Hortari, cupiens uxoris primus abactae Raptumque, et longos ulcisci Marte dolores. Inde Pyli, Arenesque viri qui moenia linquunt, Atque Thryum Alphei, structum vada propter, et Aepy, Et Cyparisseenta, et belligeram Amphigeniam, Et Pteleon, et Helos, et celsum Dorion; olim Nactae ubi Threicium Thamyrin, dum forte redibat Oechalia ex alta, tua

5.644  Tum geminos premit Aeneas, duo lumina Grajūm
5.645  Morte Dioclidas Crethonaque, Orsilochumque,
5.646  Dives opum genitor queis Pherae celsa colebat
5.647  Moenia ab Alpheo prognatus flumine, late
5.648  Qui Pylios pulchro campos interluit amne.
5.649  Orsilochum Alpheus regem, Orsilochusque Dioclem
5.650  Magnanimum genuit. Chreton hinc natus, et una

5.646  Dives opum genitor queis Pherae celsa colebat
5.647  Moenia ab Alpheo prognatus flumine, late
5.648  Qui Pylios pulchro campos interluit amne.
5.649  Orsilochum Alpheus regem, Orsilochusque Dioclem
5.650  Magnanimum genuit. Chreton hinc natus, et una 650
5.651  Orsilochus, clari bello, Martisque periti
5.652  Omnigeni; primo vernantes flore

11.880  Cornipedum numerus, geminique Moliones arma 880
11.881  Induerant pariter, pueri ambo, corpora nondum
11.882  Firmi, nec vario docti contendere Marte.
11.883  Est quaedam Alphei ripam super edita in alto
11.884  Colle, Pyli extremis in finibus, urbs Thryoëssa.
11.885  Hanc tristi primam optabant evertere bello.
11.886  Necdum etiam campos transgressi moenibus

Heic equites Pylii, pubes delecta, rubentem
11.899   Mansimus Auroram, peditumque affluxit eodem
11.900   Post nos densa manus. tum, bello instructa juventus, 900
11.901   Cuncti una, Alphei, medio jam Sole, fluenta
11.902   Venimus. utque Jovi primum de more litatum est,
11.903   Alpheo taurum, taurum mactamus opimum
11.904   Neptuno, indomitamque bovem, sua sacra

11.900   Post nos densa manus. tum, bello instructa juventus, 900
11.901   Cuncti una, Alphei, medio jam Sole, fluenta
11.902   Venimus. utque Jovi primum de more litatum est,
11.903   Alpheo taurum, taurum mactamus opimum
11.904   Neptuno, indomitamque bovem, sua sacra Minervae,
11.905   Instruimusque dapes turmatim; strataque, in armis
11.906   Quisque suis, dedimus

arva fuga linquentes moenia retro. 540
540  Sic celeres totam per lucem ivere; sed undas
541  Quum subiit sol almus, iterque nigrescere coepit,
542  In Pheras venere citi, tectisque Dioclis,
543  Quem satus Alphaeo Ortilochus produxit in auras,
544  Hospitio excepti merito sub nocte quierunt.
545  Inde ubi se ostendit roseae Titanidos ortus,
546  Sub juga cornipedes ducunt, curruque locati
547  Limina tectorum

rotis agitant volventibus orbem 200
201  Pulveream rapido glomerantes impete nubem.
202  Sol ruit, atque viae tenebris densantur opacis;
203  Adveniunt Pheras, subeuntque in tecta Dioclis,
204  Quem satus Alphaeo superas emisit ad auras
205  Orsilochus. placidae per amica silentia noctis
206  Hospitio in molli dulcem cepere soporem.
207  Inde ubi purpureo conjux Tithonia ab ortu
208  Extulit os roseum, juga

latitans tellure sub ima:
382  Vltima Phorcynis Cetusque haec edita proles.
383   Fudit at Oceano labentia flumina Tethys
384  Eridanum, et Nilum, Alpheumque, et Strymona, et Istrum, 378 Ceto autem cupidi etc. Cetus et Phorcynis superius etiam mentio incidit.

et natas peperit, quae per sola terrae
392  Educunt homines cum rege et Apolline et almis Aegyptum, qui ab Homero Aegyptus dictus est, Alphaeus ad Peloponnesum, quem curn Arethusa Siciliae fonte immisceri vates prodiderunt, Strymon Orphei cantu celebris ad Thraciam, Ister ad Scythiam, Maeandrus ad Lydiam seu Cariam, Rhesus ad Troiam, Phasis ad Colchos,

Nobilis, et nullus publica ferre onera.
Non est his certe notio vel prima gubernii,
Et tamen his nunc vos vendere sponte lubet!
Barbara praeterea lingva est, quam respuit omnis,
Ni extremi Lappon incola forte poli.
Ac merito, nam alphabetum non exstat in orbe,
Hunnica quo possis scribere verba bene.
Theuto fuit durus, quod vos peregrina jubebat
Verba loqui: quanto durior Hunnus erit?
Ille tenet cultos mores et se excolit ultro,
Hic revocat barbis barbara secla

si adhuc forsitan existunt. Fuit nuper et alius vir Clemens de Comitibus Grubiscich, qui non illotis, ut ajunt, manibus ad haec sacra tractanda accessisset, et cujus habetur insignis disquisitio in originem et historiam alphabeti Slavonici glagolitici vulgo Hieronymiani Venetiis apud Pasquali impressa anno 1766. Sed quum nulla sint studiis praemia proposita, nullae pene laudes, nisi quae ab ignotis et toto, ut ita dicam, orbe divisis sperari

iuvat prendere barbiti;
1.1.2.19  non gnati deerunt, qui revocent pias
1.1.2.20  20 vates in iuga Saviae.
1.1.2.21  Qua Dari latices Alpibus effluunt
1.1.2.22  dulcentes patriae per sata Noricis,
1.1.2.23  qua Savus placido rura parapluus 6
1.1.2.24  tingit rore

milliaria complectitur. Animas 7,116.789 praeter Confinia anno 1787. numeravit. A septemtrione propriis, ab occidente Styriacis, si exiguam, qua Austriae adiacet, particulam excipias, montibus clauditur, a meridie mox post Vunam et Savum Turcicis, in reliquo Croaticis alpibus concluditur, ab oriente rursus Transylvanicis et Valachicis montibus terminatur. § IV. Mediterranea tamen plaga in vastas plerumque planities abit. Pars Hungariae septemtrionalis, Posonio usque extremum comitatus

plerumque abundet, longa tamen montium catena raro intersecetur. § V. Directio cursus, quam fluvii eius tenent. E septemtrionalis Hungariae montibus versus meridiem, e meridionalibus e contra Croatiae et Turciae alpibus versus septemtrionem, fluvii omnes decurrunt. Ac ex his quidem nullus, qui navigabilis sit, in Adriaticum effunditur, ex illis unicus Popradus, qui ipse primo in Galliciae limite navigabilis evadit, versus septemtrionem defluit, in Vistulam se exonerat et per eum

se exonerat et per eum Mari Baltico nectitur. Styriaci et respective Carniolici montes quinque fluvios protendunt: Rabam, Muram, Dravum, Savum et Colapin, qui omnes versus orientem cursum habent, dum eos maiores fluvii excipiant; Transylvanicae e converso alpes quatuor fluvios emittunt, Samusium nempe, duos Crisios et Marsium, qui e contra versus occidentem procurrunt, donec perinde maioribus fluviis misceantur. Danubius, ut primum emensa magna Germanici Imperii parte, paulo supra Posonium

effeceris comitatum. § X. Quale solum habeat relate ad rem metallurgicam. Solum quod attinet, id in protenso, per plures latitudinis et longitudinis gradus Regno, varium utique et multiplex esse debet. Non modo septemtrionales Hungariae alpes, sed ipsi etiam, quibus ab oriente versus Transylvaniam cingitur, montes, omnis fere speciei metalla et semimetalla, imo varii etiam generis pretiosos lapides et inexhauribilem salem illum lapideum subministrant, sed densis plerumque sylvis teguntur adeoque necessaria ad culturam minerarum

fere speciei metalla et semimetalla, imo varii etiam generis pretiosos lapides et inexhauribilem salem illum lapideum subministrant, sed densis plerumque sylvis teguntur adeoque necessaria ad culturam minerarum ligna ultro subministrant. Croaticas, quibus ditio Hungarica a meridie terminatur, alpes nulla adhuc metallurgica manus pertentavit. § XI. Quale relate ad sylvas et ligna. Mediterranei montes plerumque proceris et ad construendas naves, si via iis educendis parari possit, idoneis arboribus virescunt. In ipsis campis

tanta lignorum penuria laborant, ut pauperiores accolae domos sibi in terra effodere, cibos vero stramine aut exsiccatis etiam animalium excrementis praeparare cogantur. § XII. Quale relate ad rem agrariam. Verum sicut natura in alpestribus partibus ingratum solum per recondita in visceribus montium metalla compensavit, ita eadem in spatiosis his campis defectum sylvarum ubertate soli retribuere videtur voluisse. Quamquam enim solum Hungaricum universim agriculturae perquam idoneum sit, nullibi tamen in Hungaria fertilitas

sed is quidem hac parte ne obiectum quidem aliquod habere potest. Facto ipso Generalatus Carolostadiensis eam cum Venetis habet relationem, quod e Dalmatia Veneta triginta circiter millia Dalmatici vini quotannis in illum inferantur quodve viciniores Licani in hyeme animalia sua ex alpibus Croatiae in adiacentes Dalmatarum Veneticorum planities erga stipulatum censum pro pascuo depellant ea ferme ratione, qua id Transylvani in pascuis Moldavorum et Valachorum factitare solent. § XX. Qualem ad portus Mediterranei et

Verum Litorale hoc a Carolostadio et Kosztanicza, ubi Hungaricam navigationem iam desinere vidimus, intercludunt altissimae, pascuo, aqua, ipsa ferme terra destitutae, arboribus, qua parte mare respiciunt, denudatae et in hyeme per plures saepe menses ob nives imperviae alpes, quae alicubi sex, alibi octo postarum spatio porriguntur. Ut hoc communicationis impedimentum removeat, piae memoriae Imperator Carolus VI (Sextus) a Boszilyevo, idest duabus supra Carolostadium postis usque Flumen, viam a nomine suo dictam

si tricesima non pro freno commercii, sed pro aerariali proventu tractabitur; denique, si in ipsis diaetis plurimae commercio heterogeneae leges perlatae sunt. Verum vix turbo ille, qui Hungariam per duo saecula agitaverat, desaeviit; vix Imperator Carolus VI perruptis Styriacis et Carniolicis alpibus, Germanicis provinciis ad Mare Adriaticum viam reseravit; vix salutares in linea commerciali et navigationis pro iisdem provinciis edere coepit ordinationes,- cum legislatio etiam Hungarica curas suas ad obiectum commercii extendit. § XXIV. Quid

contingit, plagam, altissimis undique et longo spatio porrectis montibus concludatur, per axem commodum tantum cum Austria commercium possit exercere. Quod Hungaria unicum Mare Adriaticum immediate contingat; sed ab hoc etiam protensis octo postarum spatio alpibus (ut §-pho 20.) intercludatur. Mare Balticum per Popradum, qui in Vistulam influit (ut § 5.) contingit quidem; sed ipse hic fluvius a comitatibus illis, qui obiecta eductionis praebere deberent, longiori adhuc asperrimorum montium intervallo

diversis in praesens iurisdictionibus Carlobagum, nempe et Segnia, militari, Portus-Regius, Buccari, et quod subinde accessit, Flumen, politicae iurisdictioni subiaceant; quod Litoralis huius cum Hungaria per Carolostadium nexum, intermedia alpium series, per quam Carolina et Iosephina procedunt, adhuc admodum impeditum efficiat; quod Segnia iam etiam per Vunam et Costaniczam, verum per medium Statum Militarem, cum Hungaria nectatur; et quod nullius adhuc

eos saltem comitatus, qui Danubio et Tibisco adiacent ad perficiendam producti huius culturam exstimulare operae pretium videtur. Comitatus enim Croatiae, quamquam Litorali viciniores, eum ibi a necessaria frumenti cultura parum terreni supersit, productum hoc, quod alioquin per intermedias Alpes axe trasportare deberent, cum lucro vix colere possent. Interea et hoc institutum unice ad administrationis publicae activitatem et privatam industriam refertur. DE CULTURA APUM § CXIX. Quomodo alicubi cultura apum sensim

in Hungaria. Piae memoriae Imperatrix et Regina Maria Theresia 1768. impetravit a Rege Hispaniae, ut eidem unum talium ovium gregem una cum pastoribus, qui domesticos modum oves has curandi edoceant, per mare transmiserit. Pastores hi lustrato Litorali in Alpibus Croaticis Mercopail, locum pro sede harum ovium selegerunt. Et vero quamquam locus hic raram, et ad apparentiam minime succosam herbam producat, quamquam item adeo frigidus sit, ut oves octo ferme mensium spatio in ovili foeno interteneri debeant, oves illic optimo cum successu

Valaszkios, qui elucubrandis eruditorum Hungariae vitis operam impenderunt, ubi per occasionem editorum etiam per singulum librorum meminere. Nullus tamen eorum obiectum hoc exhausit. Horanyi in alphabetico, cuius unum tomum iam edidit, eruditorum Hungariae cathalogo videtur hunc etiam sibi scopum proposuisse. Verum nescio an opus hoc consumaturus sit; hactenus enim, quoad mihi constat, tantum litteras A, B, C edidit.

hoc nullus ex Hungaria navigabilis fluvius effunditur. Fluvialis versus illud navigatio Carlostadii et respective Kosztaniczae desinit, inde nonnisi per asperas, ad plura milliaria protensas Croatiae Alpes ad mare perveniri potest. A Septentrione influit quidem Popradus in Vistulam, qui se deinde in mare Balticum effundit. Verum Popradus primo in finibus Regni naves easque minores tantum sustinet; donec ad eum

Status Incolas Physica communicatio ut e Dalmatia Veneta 60 circiter millia Urnarum Vini Dalmatici in Carlostadiensem Generalatum quotannis inferantur, e converso confiniarii Regiminis Licani Animalia e suis Alpibus in Dalmatarum Venetorum planities in hyeme erga stipulatum censum ad pascua depellant, ea ferme ratione, qua et Transylvani in pascuis Valachiae et Moldaviae factitare soleat. Caterum nulla inter Hungariam et Venetos

usque Tergestum instauravit, hic portum construere coepit locumque quanquam exilis adhuc Oppidi formam eotum praeseferret, pro Portu Libero declaravit. Ut Croaticis Hungaricisque pariter mercibus exitum aperiat, aliam per Alpes Croatiae viam Carolinam Croaticam dictam, instauravit; formatum iam a Natura Portum Regium artis insuper subsidio ad omnigenam securitatem et commoditatem perduxit; eundemque sensim impopulandum sibi

alimentationis modum praebet: nimirum septentrionalem, quae §o 2o deffinita est, orientalem quae iuxta limites Transylvaniae procurrit, et meridionalem quae per Alpes Croatiae usque mare protenditur. Verum hic iam necessitas industriam procuravit. In 1-ma et 2-a res metallurgica et salinaria ut plurimum viget, et hic populus impensis in harum culturam operis se sustentat.

Helveticae, aut Germanicae vaccae passim adhiberi incoeperint. Caeterum in vicinis Germanicis Provinciis res peccuaria et Lacticinia plerumque in alpibus floret; in Hungaria loca plana, aut submontosa hunc Industriae ramum montosis Partibus praeceperunt. §.40. Primitiva Equorum Hungaricorum

fuit, quasi spuria esset; Henricus enim ferebatur esse impotens, proin Pertrandus dela Gueva ferebatur esse genitor Iohannae; et hinc exclusam volebant Iohannam ex regno et Isabellam substitui; rex Henricus favit filiae suae, et hinc etiam cum vicinis regnis contulit rem, maxime cum Alphonso 5‑o rege Portugalliae, affine suo (nam huius soror Iohanna fuit uxor Henrici, et mater Iohannae nothae). 6 Cum tamen semper obessent status, determinarunt reges ut Alphonsus rex Portugalliae ducat Isabellam, filius vero illius Iohannam, ut in omni casu

Henricus favit filiae suae, et hinc etiam cum vicinis regnis contulit rem, maxime cum Alphonso 5‑o rege Portugalliae, affine suo (nam huius soror Iohanna fuit uxor Henrici, et mater Iohannae nothae). 6 Cum tamen semper obessent status, determinarunt reges ut Alphonsus rex Portugalliae ducat Isabellam, filius vero illius Iohannam, ut in omni casu regnum Castiliae conjungatur cum Portugallia. 7 Rex tamen Arragoniae cum suo filio idem consilium favit, ut nempe regnum Castiliae conjungat per matrimonium suo cum regno;

nempe regnum Castiliae conjungat per matrimonium suo cum regno; hinc evertere ut possint projectum Portugallorum, in eo adlaborarunt ut eam foeminam in matrimonium accipiant, quae maximam spem successoribus habet, nempe Isabellam; Castiliani interim excitati per Aragones et fratrem Alphonsum Henrici 4‑ti coegerunt Henricum renunciare regno suo, post mortem tamen fratris iterum substitutus est; Ioannes vero 2‑us cum filio suo omnem lapidem movit ut Isabella consentiret in sponsalia cum Ferdinando filio Ioannis; hoc cum multi ex statibus devicti jam

munimentum Dünkircsum demoliri curare. 2 Portugalli acceperunt in America ! promontorium Capitis viridis. 3 Sabaudiae dux recepit suas terras, quas prius Galli arripuerunt, nempe usque Alpium altitudines. 4 Hollandi desiderabant ut Belgium Hispanicum nec Hispanis, nec Gallis detur, sed alteri tertio remotiori detur, nempe Austriacis remotis; secundo, sciverunt Hollandi se perpetuis rixis Gallorum expositos esse ob defectum munimentorum in

sub initium 8‑i saeculi Saraceni regni Gothici finem imposuerunt, et ab eo tempore caliphae Saracenorum Lusitaniam sibi subegerunt; donec dein diversi reges Chatolici, Gothici Hispanici, pedetentim recuperassent a Saracenis tam Hispaniam, quam Portugalliam. 4 Alphonsus 1. rex Legionis primus fuit qui Saracenis saec. 8‑o adhuc extorsit Interamnensem provinciam, tardius vero etiam provinciam Transmontanam; his duabus provinciis commune nomen Portucale inditum fuisse deprehendimus; hoc dein nomen tardius per g loco c scriptum invenimus, et

spatium est. Atalanta ut vidit, ut arsit,
Vt penitus toto concepit pectore amorem!
Duxit et ex Othry vates armenta Melampus
In Pylon; inque manus cessit formosa Bianti
Illa parens genitura decus clarum Alphesiboeam.
An non et pascit niveas in collibus agnas
Dum puer, in furias Venerem sic egit Adonis,
Vt gremio complexa nec ipsa in morte relinquat?
Felix indomito pressus languentia somno

atque confido earum publicationem viris doctissimis non adeo ingratam fore. Multi mihi etenim multa scripsere a Constantinopoli inde, (vero loquor, nec hyperbolice) usque ad Pades. Tomus primus earum epistolarum, qui sex priores alphabeti litteras complectitur, prodibit ut quidem spero, intra hujus, quod nunc incepimus anni spatium, sed hoc non solum θεῶν ἐν γούνασι κεῖται,

filio subditum, i. e. ultima orbis terraquei Europeani, versus septentrionem portio aliud esse possit, quam terra Getarum. Novi Hungaros Magÿar se scribere, Madschar appellitare, secuti nimirum alphabetum Arabicum, ubi g et dsch uno modo puncto diacritico discernuntur. Sed ohe iam satis est! Amabo, reddidistine litteras meas Mauro (Dombajum intelligo). Nam earum litterarum mihi interest,

Ubi multi naucleri, cito frangitur navigium. Naves duae.
Pinus recisae Juliis in Alpibus,
Quas in Gravosii (*) parte declivi sinus
In geminas doctus verterat rates faber,
Compactae eodem forma, onustae mercibus
5  Iisdem aquoso pariter in Thetidis sinu

Illyr. Kako rillo, tako i dillo. Qualis ore, talis opere. Mustela alpina, et Sus.
Alpina proprio quae vocatur nomine
Mustela, amictam pelle quam percandida
Natura voluit, quamque sic coenum inquiunt

Kako rillo, tako i dillo. Qualis ore, talis opere. Mustela alpina, et Sus.
Alpina proprio quae vocatur nomine
Mustela, amictam pelle quam percandida
Natura voluit, quamque sic coenum inquiunt
Horrere, pluviis ut diebus e suo
5  Cavo recuset, ne se

esse morum juncta turpitudini. Priciza XI. Pr. Kako rilo, tako i dilo. Lasiza alpinska, i Prasaz. Kâse Alpinska ſove Lasiza, i svôme Pribjelom snjegove nadhodi dlakome, Kâ kad daſcdi ù svomu (tacse strasci kala) Stoi skrovna domu, das' nebi

Priciza XI. Pr. Kako rilo, tako i dilo. Lasiza alpinska, i Prasaz. Kâse Alpinska ſove Lasiza, i svôme Pribjelom snjegove nadhodi dlakome, Kâ kad daſcdi ù svomu (tacse strasci kala) Stoi skrovna domu, das' nebi iſmegljala, Parvi put po

Grubochi kojase od dusce priklada. 20 Pripov. XI. Kako rillo, tako i Dillo. Lasiza Alpinſka, i Prasaz. Cîmſe dano po naravi Svegh Lasizzi bjelom bitti; Gne Cistochie bigliegh pravi Ghlib maerſitti:

3.121.9  Nulla viros stulte vel tollat, vel premat omnes,
3.121.10   Nec totum e parti judicet alterutra. 122. Ad Alphium, ex cujusdam, ut ajebat, oraculi responso invidiam spernentem.
3.122.1  Invidiam sperni patior, si quam tibi virtus
3.122.2   Attulit, eximiis clara micans radiis;
3.122.3  Quae fulgore

In tota vates unicus Ausonia;
3.122.9  Censorum turbae tot, quos incuria fudit
3.122.10   Monstranti maculas, asper et indocilis,
3.122.11  Hanc, oraclum istud quidquid responderit, Alphi,
3.122.12  Crede mihi, stulte spreveris invidiam. 123. De Varo et Rufo, altero omnes improbante, altero omnes probante.

4.203.2  Conatus sine vi deficit in medio.
4.203.3  Haec ubi conspirant simul et junguntur amice,
4.203.4   Tunc opus eximium, Quinte, fit eximie.
4.203.5  Conatum Alpheri qui laudas, vim quoque lauda.
4.203.6   Utraque res Italum juncta dedit Sophoclem. 204. [202.] Ad Victorium Alferium.

quam levis es nebulo! 163. Ad Quintum in sermone odiosum.
5.163.1  Insulsus, semperque omni sermone molestus,
5.163.2   Et multo Alpina frigidior glacie,
5.163.3  Ingenuo in coetu qua possis arte placere,
5.163.4   Quinte, rogas; dicam, quod breve, quod facile est.
5.163.5  Queis natura salem dedit, hos sino

Nec pavor, informis nec verso est pallor in ore?
5.362.8   Udis nec lacrymae prosiliunt oculis?
5.362.9  Non saevos culpo mores: male displicet istud
5.362.10   Ingenium Alpino frigore frigidius.
5.362.11  Culpo istaec ullo tangi quae corda dolore
5.362.12   Haud possunt, brutis aemula stipitibus.

De Phyllidis in amoribus exercundis inverecundia. Krša
5.418.1  Phyllis amicitias, exercet Phyllis amores;
5.418.2   Illas Alpina frigidior glacie,
5.418.3  Hos contra aetnaeo longe ferventior igne,
5.418.4   Flammas eruptis cum vomit aggeribus.
5.418.5  Cui sit amica viro, non pronum est noscere;

Sequana, vel Tamesis.
5.927.3  Quid tum? Quantumvis pulchrum, contemnitur, illud
5.927.4   Quod non huc misit Sequana, vel Tamesis.
5.927.5  O patriae obliti! Digni trans et mare et Alpes
5.927.6   A Tiberi pelli ad Sequanam et ad Tamesim. 928. [922.] Non sentire Aufidium, se indignum esse fungi

novus obrepsit mihi torpor? Cur mea Musa
5.1134.2   Languet iners, dulces nec meminit numeros?
5.1134.3  Quis terrae affigit mentem stupor? Heu, tua legi
5.1134.4   Scripta, Bavi, Alpina frigidiora nive.
5.1134.5  Hinc mihi ceu diro vinctum cor nempe veneno est,
5.1134.6   Hinc algu hoc subito perditus obrigui.

argumentum.Radelja
7.91.1  Gratia quem formae commendat rara, Fabullum
7.91.2   Deformem ac foedum dicere, Galle, soles.
7.91.3  Credo, Alpes citra quod natus: Gallus at idem
7.91.4  Si foret, aequaret Nirea, vel Paridem. 92. In Cinnam, se sibi uni inservire velle dicentem.

silet Violanta. Doles? Gaudesne, Philippe,
8.535.2   Quem torquet cantu, quem fugat illa suo?
8.535.3  Cantu, quo rigidas possit deducere quercus,
8.535.4   Duraque ab Alpinis saxa vocare jugis?
8.535.5  Dii faciant, sint ista tibi ne gaudia longa,
8.535.6   Ocyus et solito dulcior illa canat.

at est, dulci (res mira, auditaque nunquam!)
8.537.4   Longe unum cantu quod, Violanta, fugas.
8.537.5  Te cantus laedit; laedunt nos tot tua dicta,
8.537.6   Quae jacis Alpina frigidiora nive.
8.537.7  Tam multi patimur, placet uni quod tibi: cur tu
8.537.8   Unus, tam multis quod placet, haud pateris?

9.209.3  Et juvat Eleo certantem pulvere spargi,
9.209.4   Dum rota se metam fervida circumagit,
9.209.5  Atque omnis fremituque virum, plausuque faventum
9.209.6   Lucus et Alphei flumina pulsa sonant.
9.209.7  Quod mihi speratae veniant si proemia palmae,
9.209.8   Quid ni vel superis me rear esse parem?

Desunt nonnulla. Radelja 361. [358.] Ad Italos de Gallis.
9.361.1  Dira fremens celsas jam Gallus transilit Alpes,
9.361.2   Et pulchrae cladem comparat Italiae.
9.361.3  Este viri et fortes venienti occurrite: quas et
9.361.4   Jactat, constanti spernite mente minas.

in nomen, parvoque assueta vigebit:
8.156  Illa velut felix sub duri lege Lycurgi
8.157  Nondum Asiae corrupta opibus Spartana juventus;
8.158  Aut Italos altis dirimunt ubi montibus Alpes,
8.159  Noricaque, et potior tibi cara Helvetica pubes.
8.160  His ego me solor votis, nec tristia duco
8.161  Tempora, securus, quid agant horrentia Martis

10.66  Inter ruris opes, Neptuni et munera laetos
10.67  Continuas sine nube dies, et inania rides
10.68  Vota ducum, regumque, procul discordibus armis,
10.69  Alpibus effractis dum fulminat hostis ad altum
10.70  Eridanum, victorque Italas male territat urbes.
10.71  Et nunc vectus equo vicinae moenia ad urbis
10.72  Adproperas, celeri nunc cymba

Deque animis Gallorum; eadem sententia menti
13.126  Num sedeat, sumptis non ante abscedere ab armis,
13.127  Quam pacem videant humiles orare Britannos,
13.128  Et Rhenum, atque Alpes statuant confinia regni?
13.129  Fors aliquid votis minuent e grandibus: uni
13.130  Militat haud semper stabili victoria Marte,
13.131  Et mutat fortuna vices, quae laeta revisit,

efficit.
Quae rapidum, et vasto absorptum telluris hiatu
Antra per, et caecos huc deduxere meatus.
Haud secus Elea properans Alphaeus ab urbe
Sub mare flectit iter Siculas delapsus ad oras,
Inque Arethusaeum mutat sua nomina fontem.
Nil hoc frigidius latice est, crateraque plenum
Haud interrupto facile siccaveris

6 Anno 1490. 6
Excolier mihi, per quas lucri fons adapertus
Largus erat, mecumque Italae nova foedera gentes 27 Cum Alphonso Rege Neapollitano, cum Florentinis, et multis Italiae civitatibus Rhacusani foedera propter commercium inierant. 27
Jungebant: sed jam fatalis

che poi sulle mie tempie inchine
Con gran mistero aperta s' intertenne;
Dessa pur è, che la mia cetra alfine
Arma di corde, e 'l dosso mio di penne
Use a posarsi o sulle vette alpine,
O sulla punta dell' eccelse antenne.
Or dove sei tu, che riprendi il suono,
Che dolce io traggo dalle fila aurate,
Ed al franco mio vol neghi perdono?

nell' Accademia de' Gelati.
Storge ilbuon cacciator da sua capanna
Augelin vago, e vuol' uscirne in traccia,
E dietro a lui, ch' errando oltre si caccia,
Per dura alpestra via suda, e s' alfanna.
E tal con l' occhio il siegue, e si procaccia
Oprando or laccio,or rete, or vischio, or canna,
Che pure al fin lui mal’ accorto inganna,

cecidit fortuna: mari ipsi
1.3.94  Frena dedit Macedo, Tyriaque est urbe potitus.
1.3.95  Euphrate averso Babylon fit regia Cyri.
1.3.96  Contra, nequidquam superatas Annibal Alpes
1.3.97  Jactat, et infractos Cannarum clade Quirites.
1.3.98  Nil ultra potuit. Frustra certasse Philippum
1.3.99  Novimus Anglorum Hispanos immittere terris,

sal, et Boeoticae acumina mentis.
1.5.84  Inde penu instruitur jejuno nobile luxu
1.5.85  Undique diphthongis differtum, commate, punctis.
1.5.86  Hic jacet O, illic E, hic Alphae concurrit Iota,
1.5.87  Atque inter socias, veluti Regina, minores
1.5.88  Eminet, et blaesum elingui melos elicit ore U.
1.5.89  Anglica constricta quod si quisd sibila

a littore mensa.
1.6.51  Nulla coquum mihi, nec structorem Gallia misit.
1.6.52  Non ego uti Galli, sed coenet ineptus Iolas
1.6.53  Dalmata citra Alpes natus: male Dalmata pinguis
1.6.54  Externas affectat opes, alienaque frustra
1.6.55  Captat inurbanus, rudis, et prope dictus agrestis.
1.6.56  Ridiculus propria nescire in

mox noscere, postquam
1.16.168  De serta audieris vadimonia mille, solomque
1.16.169  Versum. Venali domus at praeclara sub hasta,
1.16.170  Hortique Alphenum praeconis voce sequuntur.
1.16.171  A fure ingenuum praeco discriminet unus.
1.16.172   Hos tibi praecipuos delegi. At maxima turba est
1.16.173  Cetera, quam vellem si

speculator ab arce,
1.24.13  Una omnes homines, hominumque videre labores.
1.24.14  Tu quoque fac, quod magni olim fecere poetae,
1.24.15  Versiculis tribus; evulsas radicitus Alpes
1.24.16  Tauro impone super, vastique juga addito Atlantis:
1.24.17  Scande gradus quasi structos scalarum, et supera alta
1.24.18  I, pete; Te sequar usque, O quam bene! quam

2.3.19  O nondum amplexu te nostro subtrahe! fors et
2.3.20  Extremis te nunc alloquimur lacrymis!
2.3.21  An non Helveticas satis est tentasse pruinas,
2.3.22  Praeter et Alpinos isse vagum scopulos?
2.3.23  Teutoniaque diu desudavisse palaestra
2.3.24  Artibus allectum pallados ingenuae,
2.3.25  Ni Fors ignotis te iterum populisque, plagisque

tibi quae similem saecula ferre queant?
2.5.25  Nilus, et Euphrates, Gangesque, atque Ister, et Hebrus
2.5.26  In mare quas olim, nunc quoque volvit aquas.
2.5.27  Stant immotae Alpes; et adhuc longaevus eisdem
2.5.28  Axem humeris, eadem et sidera torquet Atlas.
2.5.29  Si folia in sylvis gelidam cecidere sub Arcton,
2.5.30  Vere renascuntur vividiora

3.2.13  Ipse potes gressu salebras, quin aspera rerum
3.2.14  Ingenio nubem offundant. Hinc te Illyris ora
3.2.15  Coetibus annumerat patriae, licet aeriis sub
3.2.16  Alpibus, et magna Eridani prope flumina cretum,
3.2.17  Quod veterem latio princeps de fronte coronam
3.2.18  Deripis, et magna nobis cum laude reponis.
3.2.19  Magna quidem messis

Turca sagax reddit responsa sagaciter illi:
“A me cum quaeras, tibi verum dicere cogor: 140
Notus ego sum heros ex Morača, flumine claro,
Et sane rure ex parvo, cui Tušina nomen,
In radice sedet resonantis Durmitor alpis.
Haec tria tristia corde fero tormenta dolorum:
Corde fero primum tormentum, quod Smail-aga 145
Nostrates caros violenta caede peremit;
Tormentum fero corde secundum, quod Smail-aga
Morte meum

de ventre trahit perae sibi caseolum album.
Ardescitne siti? Non distat Morača flumen.
Estne calix opus huic? Palmas adhibebit utrasque.
Interea caelum sine nube rubescere coepit,
Pastor oves vigil in vicina convocat alpe, 240
Et ducis arietis aes huic dat responsa sonoro.
Ecce gregem proprium visurum cernis euntem
Nunc alium mitem pastorem. Non decor eius
Aurum ac argentum, sed virtus et toga nigra.
Cum funalibus et

Spiritus est Sanctus: viva sectare fide, tum
Haecce fides et te salvum servabit in aevum.”
Dixit et hinc unda Turcam perfudit acerbum 360
Testibus excelsis, praeruptis Montibus atque
Illorum natis, hoc agmine in alpe morante.
Tumque senex oculos tollit venerandus in altum,
Mansuetos oculos, et brachia nix velut alba,
Ac agmen solvit peccatis. Deinde videtur 365
Hoc donare Deo: iuveni dat cuique superni

modo me adiuverunt, praecipue doctori Aurelio Herkov, gratias ago maximas. PRAEFATIO AUCTORIS IN TOMUM II Posteaquam Indicem scriptorum Croaticorum, qui Opera sua usque ad annum 1848. lingua Latina vulgaverunt, ordine alphabetico edidi, prodit nunc nova editio Indicis seu Tomus II eorundem operum ordine secundum classes digestus. Editio prior variis de causis polygraphi ope edita est, inde nullo modo fieri potuit, quin multa in ea errata remanerent. Haec itaque spalmata typothetica

operis, qui libro praemissus est, exhibet. In una quaque classe opera ordine chronologico enumerantur, ita enim statum et progressum cuiuslibet disciplinae per seriem temporis quivis facile distinguere valebit. Pro maiore lectorum commoditate subnectitur copiosus auctorum index alphabeticus. In fine grato animo memoro me in adornanda hac editione opera doctoris Dana Čučković assidue adiutum esse. Scribebam in Metropoli Croatiae Kalendis Aprilibus anno MCMLXXI.

Bibliographia locorum inventorum

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1465], De consolatione liber, versio electronica (, Italija), Verborum 79291, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [modrncons].

Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].

Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678].

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], Odae de apostolis, versio electronica (), 526 versus, verborum 2640, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - oda; prosa oratio - epistula] [word count] [sisgorgodae].

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], De situ Illyriae et civitate Sibenici, versio electronica (, Šibenik), Verborum 3721, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - descriptio; prosa oratio - chorographia] [word count] [sisgorgdesitu].

Bunić, Jakov (1469-1534) [1490], De raptu Cerberi, editio electronica (, Dubrovnik), 1034 versus, verborum 6750, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjder].

Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].

Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1497], Francisci Natalis Carmina, versio electronica (), 3135 versus, verborum 19055, Ed. Miroslav Marcovich [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [natalisfcarmina].

Pucić, Karlo (1458-1522) [1499], Elegiarum libellus de laudibus Gnese puellae, versio electronica (, Dubrovnik), Versus 194, verborum 1177, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - cyclus] [word count] [pucicklibellus].

Andreis, Matej (c. 1500) [1502], Epithalamium in nuptias Vladislai Pannoniarum ac Boemiae regis et Annae Candaliae reginae, versio electronica (), 451 versus, verborum 3143, Ed. Ladislaus Juhász [genre: poesis - epithalamium] [word count] [andreismepith].

Marulić, Marko (1450-1524) [1503], In epigrammata priscorum commentarius (), Verborum 25316, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - commentarius] [word count] [marulmarinepigr].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1505], Epistulae, versio electronica. (), Verborum 166, Ed. Petrus Kasza [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepistulae].

Grisogono, Federik (1472-1538) [1507], Speculum astronomicum, versio electronica (), Versus 100, verborum 18852, Ed. Mihaela Girardi-Karšulin Olga Perić Tomislav Ćepulić [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus; poesis - ode; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [grisogonofspeculum].

Marulić, Marko (1450-1524) [1507], Vita diui Hieronymi, versio electronica (), Verborum 10681, Ed. Darko Novaković [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvita].

Marulić, Marko (1450-1524) [1517], De Veteris instrumenti uiris illustribus, versio electronica (), Verborum 29840, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvirill].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Oratio Tranquilli Parthenii Andronici Dalmatae contra Thurcas ad Germanos habita, versio electronica (, Augsburg), 35 versus, verborum 5015, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [andreisfthurcgerm].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Oratio de laudibus eloquentiae auctore Tranquillo Parthenio Andronico Dalmata in Gymnasio Lipsensi pronuntiata, versio electronica (, Leipzig), Verborum 4822, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [andreisfeloq].

Marulić, Marko (1450-1524) [1519], De humilitate, versio electronica (), Verborum 81625, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarhumil].

Crijević Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522], Commentarii de temporibus suis, versio electronica (), Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio - historia] [word count] [tuberocomm].

Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1522], Feretreidos libri tres, versio electronica (), 807 versus, verborum 8510, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [severitanipferetr].

Bunić, Jakov; Cortonus de Vtino Minorita, Bernardinus; Petrus Galatinus; Colonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526], De vita et gestis Christi, versio electronica (), 10155 versus; verborum 68245, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjvgc].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1527], Dialogus Sylla, versio electronica. (), Verborum 15372, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfsylla].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], Epicedion in morte Jacobi Boni, versio electronica (, Dubrovnik), 263 versus, 1707 verborum, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - carmen; poesis - epicedion] [word count] [benesadepicedbun].

Bolica, Ivan (c. 1520 – 1572) [1538], Descriptio Ascriviensis urbis, versio electronica (), 2842 verborum, 331 versus [genre: poesis - epica; poesis - descriptio] [word count] [bolicaidesc].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1538], Epistulae anni 1538, versio electronica (), Verborum 4332, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist1538].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1543], Magdalenae Millaversiae, versio electronica (, Alba Iulia), Verborum 523, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist15430720].

Paskalić, Ludovik; Camillo, Giulio; Molza, Francesco Maria; Volpe, Giovanni Antonio (c. 1500–1551; c. 1480–1544; 18. 6. 1489 – 28. 2. 1544; 1515–1558) [1551], Carmina, versio electronica (), 2642 versus, verborum 17191, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - elegia; poesis - sylva; poesis - epigramma] [word count] [paskaliclc].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1553], Iter Buda Hadrianopolim, versio electronica (), Verborum 10368, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - itinerarium; prosa oratio - diarium] [word count] [vrancicaiter].

Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis1].

Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars secunda, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis2].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato].

Kitonić, Ivan (1561-1619) [1619], Directio Methodica processus iudiciarii iuris consuetudinarii Inclyti Regni Hungariae, versio electronica (), 154 versus, verborum 69145; 12 epigrammata, 12 capita, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [kitonidirmeth].

Belostenec, Ivan; Glavinić, Sebastijan; Anonymus (1593./1594. - 1675) [1675], Gazophylacii dedicatio et prologus, versio electronica (), 3558 verborum, 12 versus, Ed. Damir Boras [genre: prosa - dedicatio; prosa - epistula; prosa - prologus; prosa - paratextus; poesis - epigramma] [word count] [belostenecigazophylaciumded].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1686], Thieneidos libri sex, versio electronica (), 5415 versus, verborum 33672, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [vicickthien].

Rogačić, Benedikt (1646–1719) [1690], Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica (), 8211 versus, verborum 111.074 [genre: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [word count] [rogacicbeuthym].

Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1700], Croatia rediviva, versio electronica (, Zagreb), 68 versus, verborum 7054, Ed. Zrinka Blažević [genre: prosa oratio - historia; poesis - elegia] [word count] [vitezovritterpcroatia].

Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1700], Dissertatio regni Croatiae, versio electronica (, Zagreb), Verborum 780, Ed. Zrinka Blažević [genre: prosa oratio - historia] [word count] [vitezovritterpdiss].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1700], Poetici lusus varii, versio electronica (), versus 5453, verborum 35062, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - epigramma; poesis - elegiacum; poesis - ode; poesis - sonetto; poesis - idyllium; poesis - metamorphosis; poesis - paraphrasis] [word count] [djurdjevipoe].

Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1703], Plorantis Croatiae saecula duo, versio electronica (), 2815 versus, verborum 19809 [genre: poesis - epica; poesis - elegia; paratextus prosaici] [word count] [vitezovritterpplorantis].

Crijević, Serafin Marija (1686-1759) [1740], Bibliotheca Ragusina, loci selecti, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 6633, Ed. Stjepan Krasić [genre: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - lexicon; prosa oratio - prosopographia; prosa oratio - commentarius] [word count] [crijevicsbiblioth].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1747], Philosophiae versibus traditae libri sex, versio electronica (), 11229 versus, verborum 82047, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - didactica] [word count] [staybphilos].

Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Additamenta ad Annuas, versio electronica (, Zagreb), Verborum 17030, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbannadd].

Bošković, Ruđer (1711-1787) [1753], Ecloga recitata in publico Arcadum consessu, versio electronica (), 325 versus, verborum 3023 [genre: poesis - ecloga] [word count] [boskovicrecl].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1755], Philosophiae recentioris versibus traditae, versio electronica (, Rim), 24209 versus (24170 epici), verborum 184044, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; prosa oratio - dialogus] [word count] [staybphilrec].

Zamanja, Bernard; Kunić, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768], Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica (), 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [word count] [zamagnabnavis].

Bošković, Baro (1699-1770) [1770], Eclogae V, versio electronica (, Italija), 415 versus, verborum 2891, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - ecloga] [word count] [boskovicbecl].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica (), 18.330 versus, verborum 126.883, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [kunicriliaslibri].

Homerus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1777], Homeri Odyssea Latinis versibus expressa, versio electronica (), 13633 versus, verborum 95,658, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - argumentum; prosa - paratextus; prosa - epistula] [word count] [zamagnabodyssea].

Hesiodus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1785], Hesiodi Ascraei opera, versio electronica (), 2747 versus, verborum 58425 [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [word count] [zamagnabhesiod].

Brezovački, Tito (1757-1805) [1790], Dalmatiae, Croatiae et Slavoniae trium sororum recursus, versio electronica (), 94 versus, verborum 664, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - satura; poesis - elegia] [word count] [brezovtrecursus].

Sorkočević, Miho; Malinius Sandecensis, Gasparus; Asirelli, Pierfilippo; Fortis, Alberto; Marullo, Michelle (1739-1796) [1790], De illustribus familiis quae hodie Rhacusae exstant, versio electronica (), 121 versus, verborum 3295, Ed. Miho Sorkočević 1739-1796 [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - tractatus; prosa - notae] [word count] [sorkocevicmfam].

Katančić, Matija Petar (1750-1825) [1791], Fructus autumnales, versio electronica (), 948 versus, verborum 7599, Ed. Tomo Matić [genre: poesis - ode; poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - paratextus; prosa - dedicatio; prosa - praefatio] [word count] [katancicmpfructus].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Descriptio physico-politicae situationis Regni Hungariae, editio electronica (), Verborum 26295, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skerlendesc].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Quindecim epistulae ad Martinum Georgium Kovachich, editio electronica (), Verborum 12898, epistulae 15, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skrlepistkov].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Status actualis oeconomiae publicae, versio electronica (), Verborum 39967, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skerlenstatus].

Barić, Adam Adalbert (1742-1813) [1792], Statistica Europae, versio electronica (), Verborum 91598, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [baricastat].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1792], Theocriti, Moschi et Bionis idyllia omnia (excerpta), versio electronica (), 476 versus, verborum 5000, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - idyllium; poesis - versio - ex Graeco] [word count] [zamagnabidyllia].

Baričević, Adam Alojzije (1756-1806) [1793], Epistulae XVI invicem scriptae, versio electronica (), Verborum 7902, Ed. Luka Vukušić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [baricevaaepistpenzel].

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1794], Fabulae, versio electronica (), 2266 versus, verborum 52873, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - fabula] [word count] [fericdfab].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1795], Epistolae scriptae an. 1795. et 1796, versio electronica (), 1960 versus, verborum 13466, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epistula] [word count] [zamagnabepist].

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1803], Periegesis orae Rhacusanae, versio electronica (, Dubrovnik), 3368 versus, verborum 28363 [genre: poesis - epica; poesis - praefatio; prosa - index] [word count] [fericdperiegesis].

Sivrić, Antun (1765 - 1830) [1803], Traduzione latina delle Anacreontiche ... e dei sonetti, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis epigramma; poesis versio; paratextus prosaici] [word count] [sivrichaanacreont].

Rastić, Džono; Appendini, Franjo Marija; Zamanja, Marija; Zamanja, Bernard; Ferić, Đuro; Appendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816], Carmina, versio electronica (), Versus 6583, verborum 46647, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [word count] [rasticdzc].

Mažuranić, Ivan [1957], Mors Smail-Agae Čengić (, Split), Verborum 6318, versus 916, Ed. Baković, Ivan [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [mazuranicbakovicmors].

Jurić, Šime (1915-2004) [1971], Praefatio in Iugoslaviae scriptores Latinos recentioris aetatis, versio electronica (, Zagreb), 1646 verborum [genre: prosa - praefatio] [word count] [juricspraefatio].

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report