Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: TEmp[aEI].* Your search found 7492 occurrences
First 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 1301-1400:1301. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 9 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] templa subuerti iussit. Cf. Euseb. Chron. A. D. 321 [= 316], A. D. 335 Extremo uitę suę Correxi ex suo tempore ab Eusebio, Nicomediensi episcopo, baptizatus in Arrianum dogma declinauit. Cf. Hier. Chron. A. D. 340 Quum bellum pararet in Persas, iuxta Nicomediam in Acirone, uilla publica,
1302. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 16 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] enim quam excellens in poetica fuerit, opera eius testantur, quum priorum poetarum operibus conferenda, tum posteriorum pręferenda. Non immerito igitur statuam eius nomini dedicarunt Arcadius et Honorius imperatores. 34.3. Quod si nostri temporis principes imitari uellent, eruditos uiros digno honore prosequendo, haberent fortasse qui pręclare gesta eorum posteritati commendarent. Quę quamuis modo clara habeantur, in dies paulatim obscurari necesse est, quia idoneis scriptoribus
1303. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 19v | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] si nepotes mihi non fecerint, Marcellus Tucidanus, ex damnato sumptus cohitu, heres designatur. Quae lego omnium esto. 37.2. Kłis Sextilibus: die prima Augusti, qui et Sextilis dicitur. Consulibus: per consules tempora designabantur. Testament. iur. mili.: militibus liberam testamenti factionem primus quidem diuus Iulius Cęsar concessit, ut, quoquo modo testati fuissent, rata esset eorum uoluntas. Cf. Maph. Veg. 'Militibus
1304. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 20v | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] aratra, ligones, sarculos, falces putatorias, bidentes et alia ad rus excolendum parata. Postremo filiis, si absque liberis decesserint, substituit heredem Marcellum Tucidanum. 37.3. Vide quam paucis uerbis ista omnia comprehensa sunt, quę nostri temporis tabellionibus si scribere contigisset, uix mille uersuum ambagibus meandrisque absoluissent, neque id quidem Latinę dictionis structura, sed inepta prorsus atque uulgari, ut dolendum sit nostros a ueteribus tantum degenerasse, tantum, inquam, et
1305. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 35v | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] 71.2. De magistratibus qui hic commemorantur tractatum est supra, Cf. In epigr. 2,1; 15,2; 40,2; 59,2; 67,2; 68,2 pręter quam de interrege. (Interrex) Spacium temporis a defuncto rege usque ad creationem sequentis interregnum dicebatur et qui interim pręerat cum regia potestate, interrex fuit dictus. Cf. Pomp. Laet. 'De interrege', f. A v
1306. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 40v | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] OBSEQVENTI MARITO. 83.1. Sepulturam putauit domum esse ęternam mulier infidelis, rata eos qui sepeliuntur nunquam inde exituros. Nobis uero, qui credimus futuram corporum resurrectionem, non est domus ęterna sepulchrum, sed temporalis. Piis enim et fidelibus nulla alia ęterna habitatio est pręter cęleste regnum, nulla impiis pręter infernum. Ibunt hi (sicut in euangelio est scriptum) Cf. Mt 25,41; Mt 25,46
1307. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 41v | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] acerbe. Eum in insula Abaton sepeliuit iuxta Memphim et paludem Stygem. Apparuit Ęgyptiis de improuiso bos. (Apis) Illum Osirim esse putauerunt adorabantque ut deum, Apin uocantes, alii Serapin dixerunt. Apis enim eorum lingua bos dicitur. Hunc bouem annuis temporibus (ut aiunt) cum luctu quęsitum et casu compertum per annum alunt, certoque tempore Memphim adductum, sequentibus sacerdotibus et populo et pueris cum sonis et cantibus musicis, in fonte sacro submergunt et alium ei similem cum luctu quęrunt, inuento
1308. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 41v | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] de improuiso bos. (Apis) Illum Osirim esse putauerunt adorabantque ut deum, Apin uocantes, alii Serapin dixerunt. Apis enim eorum lingua bos dicitur. Hunc bouem annuis temporibus (ut aiunt) cum luctu quęsitum et casu compertum per annum alunt, certoque tempore Memphim adductum, sequentibus sacerdotibus et populo et pueris cum sonis et cantibus musicis, in fonte sacro submergunt et alium ei similem cum luctu quęrunt, inuento letantur et post annum similiter mergunt, atque ita annua sacra Osiridi persoluunt.
1309. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 51v | Paragraph | Section] uestibulum ipsum atriumque patet spaciosum, columnis grandibus, et ipsis e marmore Phrygio dolatis, circumseptum, quibus arcus impositi fulciuntur, ita ut nusquam Romę tot, tantas talesque columnas uno in loco compositas reperies. E regione templi sacellum est, eodem tempore parique structurę genere elaboratum. Pręter ista erant et alia tria templa, reliquo ędificio (ut apparet) uetustiora atque ideo magis dirruta. In his tessellarum pictura, qua exornata fuerant, alicubi adhuc uisitur. Extant et chryptoporticus plurimę, ita ut
1310. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 55v | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] 177] (Commodus) Hic Commodum filium regni consortem fecit, cum eo de hostibus triumphauit, multa largitus est, pecuniam quę fisco debebatur debitoribus remisit, legum ueterum seueritatem nouis constitutionibus temperauit. Cf. Euseb. Chron., A. D. 180, 181, 182 [= 179, 180, 181] In ęditione ludorum centum simul leones exhibuit. Cf. Euseb.
1311. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 59 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] stipendia aut plura meruerunt: id est qui quinquies et uicesies uel pluries in expeditione belli fuerunt. (Tria missionum genera) Item dimisso honesta missione: triplex fuit missionis ratio: honesta, quando exacto militię tempore miles dimittebatur; causaria, quando uitio corporis uel mentis parum idoneus putabatur; ignominiosa, quum ob delictum aliquod exautorabatur. Emeritis stipendiis: id est persolutis. Emeriti enim dicuntur militia soluti. Singuli singulas: per hoc
1312. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 62v | Paragraph | Section] illis qui aliquo uirtutis studio claruerunt et uel foris uel domi magni habiti sunt honorem publice exhibitum laudemque litteris, quo perennior fieret, marmore insculptis memorię mandatam. V.2. Sed nos pręmia ista, quę momentanea sunt et tam uulgi quam temporis obnoxia iniurię, contemnentes ad illam tantum totis animi corporisque uiribus capiendam mercedem contendamus quę nobis ab ipso omnium rectore ac dominatore Deo promissa est. Sola enim neque uetustatis sentit situm neque sui status mutationem formidat nec
1313. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 65v | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] Ex 20,13 et si alios occidere uetamur, quanto magis nos ipsos? Longe autem satius est seruitutem, exilium, proscriptionem et quęque aduersa inuita pati quam malis istis quę temporaria sunt euitatis in malum ęternum incidere, et post corporis animęque solutionem ad inferos relegari. Diuini quippe mandati pręuaricatoribus talis proposita est poena. 134.
1314. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 55 | Paragraph | Section] et ornamentis dignum iudicarunt. 5 Porro inde egressus non socordiae neque ignaviae animum dedisti, sed ne bonum otium inerti desidia [...] primum reverendissimi domini Thomae cardinalis Strigoniensis ac patriarchae Constantinopolitani 6 etc. aulam es secutus, succedente deinde tempore in obsequia reverendissimi in Christo 22 claritudinis correxi ex: claritudine The multitude of expressions denoting age, which show that Brodarics got to Italy at a very early age, provide the strongest proofs that his date of birth should be put around
1315. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 62 | Paragraph | Section] Maiestatem amorem et de illius clarissimis virtutibus opinionem. Nullus est princeps in tota Christianitate, cui non Vestram Maiestatem rebus omnibus, quae ad excellentissimum regem pertineant, quaeve domi forisque sint magno principi necessariae, non quam longissime anteponat. Deum testor, eo tempore, quo ei litteras Vestrae Maiestatis redderem et cum hae per secretarium eius me audiente legerentur, eum in eam Vestrae Maiestatis laudum praedicationem prorupisse, ut clara voce et quae ab omnibus, qui ibi tum aderant (aderant autem et ex cardinalibus nonnulli et multi archiepiscopi,
1316. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 62 | Paragraph | Section] iam in auribus meis nova, qui nunquam possum ad eius Sanctitatem accedere, quin semper de Maiestate Vestra honorificentissimam faciat mentionem. [3.] Si quid id est, in quo Maiestati Vestrae inservire possum, id tam libenter ac prompto animo faciam, ut certe nihil libentius, scio me eodem tempore, quo Maiestati Vestrae servio, servire etiam gratiosissimo et serenissimo principi meo. Quod si non esset, singularis tamen Vestrae Maiestatis virtus, magnanimitas, prudentia et generosi 4 He wrote another letter the same day, in which he asks for confirmation of
1317. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 70 | Paragraph | Section] maiore ad nos propediem venturum praesidio intelleximus. Explicas autem non obscure, quantum id praesidii futurum sit, videlicet unde conduci, atque aliquamdiu sit opus, peditum decem milia possint, fatemur has copias viribus nostris nec levem, nec mediocrem futuram accessionem. Si tamen hoc tempore pedites istos conductos et in locis opportunis cum nostro peditatu atque equitatu dispositos haberemus, maiori essent nobis adiumento, quam si paucis post mensibus viginti milia conducerentur. [2.] Nam, ut rerum nostrarum statum cognoscas, vayvoda Radwl, quem nos anno superiore
1318. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 70 | Paragraph | Section] aut ne quid de partibus loquamur, quantum universo regno nostro impendeat periculi. Adiungere enim hostes sibi poterunt Valachiae utriusque populos et, si libitum fuerit, ipsos etiam Tartaros in belli ac praedae societatem allicere. Quibus etiam si resistere possimus, quomodo resistamus eodem tempore Turcarum caesari, quem constans fama est intra hos dies paucos regnum nostrum a partibus illis inferioribus cum omnibus suis et terrestribus et navalibus copiis invasurum. Habet iam ad vada Danubii non procul a Zenderonia 8 validissimum et paratissimum cum ducibus peritissimis
1319. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 70 | Paragraph | Section] invading his country in April 1523, but with the support of János Szapolyai, Transylvanian Voivod, he recaptured his throne already in January 1524. When he turned against the Sultan once again in 1529 his subjects killed him. 7 Vladislav III, supported by the Turks, was Voivod of Wallachia temporarily three times between 1523–1525. 8 Szendrő (today: Smederevo, Serbia). [3.] Non putes Croatiam periculis vacuam fore. Designati sunt et expediti praefecti duo, qui cum aliquot hominum milibus excidio illius quoque regni nostri deserti extremam manum
1320. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 73 | Paragraph | Section] in Hungariam mittendi, multi menses in his consultationibus et legatorum expeditionibus frustra consumpti, actum non solum per me et collegam meum Franciscum Marsupinum, 6 sed etiam per oratorem serenissimi principis Ferdinandi 7 diligentissime atque acerrime toto isto tempore maximo labore et 3 Cardinal Francesco Soderini, Bishop of Volterra, was arrested on 27 April 1523 for encouraging the French King to occupy Sicily. Soderini was locked up in the Saint Angel Castle and a legal procedure started. Only the death of Hadrian VI brought it to an
1321. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 76 | Paragraph | Section]
1322. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 86 | Paragraph | Section] Toma Crnić jedini sloven nuncije u Polskoj, Radovi 21 Zavoda za hrvatsku povijest Filozofskog Fakulteta, Zagreb, 1988, 35–44.) 1 Photocopy in the MOL DF 276058. Christianorum regnis non amplius hoc tempore cogitare, quam ut relictis praesidiis necessariis ea tantum, quae ab illo sunt parta, in reditum suum defendi ac retineri possent, et haec tanto ingenio et artificio fingebantur, ut eos quoque fallerent, qui secretorum tyranni se non esse ignaros arbitrarentur, qua fraude et simulatione
1323. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 86 | Paragraph | Section] tecum una ad Sanctitatem Domini Nostri et ad reverendissimos dominos cardinales accedet. Vide, ne illi usquam desis, agitur commune utriusque nostrum negotium. Hostis instat, tempus breve est. Vos ita provinciam vestram administretis, ut, quod ab ista Sede Apostolica flagitamus, auxilium adsit in tempore. [3.] Nam in his quinquaginta milibus ducatorum, quod reverendissimus dominus legatus 8 habet in potestate, adversus hostem potentissimum leve admodum et per exiguum habebimus praesidium. Mandet nihilominus Sanctitas Domini Nostri eidem domino legato, ut hanc pecuniam,
1324. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 89 | Paragraph | Section] non parum peditum numerum ad obsidendum Clyzium 5 subsecuturum ipsum quoque brevi cum valido equitatu. Habuerunt Veneti et ex Constantinopoli litteras VIII. Ianuarii datas Turcum facere ingentes apparatus et terra et mari, aggressurum omnino Hungariam primo quoque tempore. Sanctissimus Dominus Noster 6 mittit ad succursum Clyzii commeatum, si intromitti poterit, et alia ad defensionem necessaria. Sed vereor, ne tarde veniant. 7 Cetera idem dominus comes. Me et meam servitutem rursus in gratiam Vestrae Serenitatis humillime commendo. Quam
1325. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 90 | Paragraph | Section] tight financial situation since the Fuggers have been instructed to provide him with the needed money.
1326. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 91 | Paragraph | Section] negligentia accedere poterit, sed quoniam haec exigua unius Hungariae vectigalia tuendis amplissimis finibus sufficere nullatenus poterunt. Non parvi reditus ex Bosnia proveniebant, magnum ex Croatia et Dalmatia tributum quotannis in fiscum regium paulo ante hanc aetatem vel ipsius Matthiae regis temporibus deferebatur. Integrae erant, et fructuosae Themesiensis, Sirmiensis, Posega, Walko, et inferiores civitatum partes, hostium vero opes, numerus, potentia dimidio, quam sint hodie, minores erant. At nunc ea, quae commemoravimus, loca assiduis Turcarum incursionibus pene in solitudinem sunt
1327. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 91 | Paragraph | Section] Turcarum incursionibus pene in solitudinem sunt redacta, adeo, ut tenues reliquias et paucas, quae adhuc in illis regnis supersunt, arces, maxima parte redituum nostrorum tueri nequeamus. [2.] Nam, ne quid amplius de illis regnorum nostrorum finibus dicamus, ad Croatiam pacatis etiam temporibus in banorum stipendium et tenenda locis necessariis praesidia triginta duo milia florenorum singulis annis facile absumuntur. Jaycza, quae in mediis hostibus sita est, et quo non, nisi iusto et firmo exercitu importari commeatus solent, non multo minorem exhaurit pecuniam. Arx item
1328. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 92 | Paragraph | Section] in Turcos sumenda acrius et vehementius posset inflammare. Dedimus, ut mones, nostris oratoribus 7 mandatum, cum ipso domino legato et archiduce Ferdinando ceterisque principibus nostro nomine de rebus necessariis consultandi atque etiam decernendi. [6.] Vix aliquid molestius hoc tempore audire possemus, quam pertinax et acerrimum adhuc bellum inter caesaream maiestatem et Christianissimum Gallorum regem durare et ad Mediolanum geri. Missus est per serenissimum fratrem nostrum archiducem dominus Andreas Burgo, 8 vir prudens et ingeniosus multarumque rerum
1329. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 93 | Paragraph | Section] supplicabisque eius Sanctitati, ne gravetur deinceps quoque illi praesertim loco providere, nam quod nos potuimus praestare, praestitimus et praestabimus omnia vel supra vires et facultates nostras. [10.] Significas te propediem venturum ac coram tuas expositurum necessitates, quod hoc tempore citra magnum rerum nostrarum incommodum fieri non poterit. Nolumus itaque, ut ex Urbe antequam ab illa legatione absolutus et per nos revocatus fueris, revertaris. Nam quod ad tuos, et tui collegae sumptus attinet, thesaurario nostro mandavimus, ut mora omni posthabita per Fuccaros,
1330. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 107 | Paragraph | Section] Prussiae, nunc vero duce Prussiae ea lege, ut ipse princeps Albertus habeat terram Prussiae illam, quam habuit hucusque, in feudum a regibus Poloniae ipse et heredes masculi eius et quattuor fratrum suorum, quibus deficientibus ipsum feudum recidat in regem Poloniae restitutis hinc inde occupatis tempore belli praeteriti. 2 Et sic feria secunda praeterita 3 ipse princeps Albertus praestitit iuramentum uti domino suo naturali serenissimo regi Poloniae sedenti in diademate in throno ad id constructo in foro Cracoviensi. Cui in signum subiectionis rex dedit nova insignia,
1331. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 111 | Paragraph | Section] Domine Colendissime. Servitutis commendationem. [1.] In isto primo meo in Urbem adventu 1 fui adeo occupatus, ut nihil potuerim in hanc horam ad Vestram Reverendissimam Dominationem scribere. Etsi alioquin non erat magnopere, quod scriberem. Nihil enim ex Hungaria a toto illo tempore habemus. [2.] Ex Polonia autem illud tantum, quod puto Vestram Reverendissimam Dominationem intellexisse serenissimum Poloniae regem 2 cum magistro Prussiae 3 perpetuam inivisse pacem illis conditionibus, 4 quas ex scheda 5 praesentibus inclusa
1332. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 112 | Paragraph | Section] cum ingenti Vestrae Dominationis Reverendissimae gloria. Puto Vestram Reverendissimam Dominationem intellexisse mentem Sanctissimi Domini Nostri 7 de persona mea cum Vestra Reverendissima Dominatione mittenda. 8 Quamvis iter sit et longum et laboriosum praesertim hoc anni tempore, tamen non poterit esse nisi iucundum cum Vestra Dominatione Reverendissima. Exspecto litteras a serenissimo rege. 9 [3.] Est hic in Urbe dominus Petrus Antonius Berrus Parmensis 10 secretarius serenissimi regis Hungariae, domini mei gratiosissimi Dominationi
1333. Crijević, Ilija. De Epidauro, versio electronica [Paragraph | Section]
campos omnes simul aruaque mersat
colonis;
omnia uersant,
nil tale uerentes,
uocabere tantum
et in mucrones fastigiatas xiphias appellant. Quid mali portendant nescio, tamen altera sese in partes orientis altera in meridiem iaculatur. Sunt qui dicant Imperatori Turcae mortem nunciari, nam eiusdem coloris est quo et stella, hoc est chryseus. Ita graviter aegrotat, neque Turcae a tumultu temperant. Duos etiam ex libertis quos Bassalarios vocant qui vestibulo regis assident et ad ipsum res quotidianas referunt a tribunali suo motos exauctoratosque crebri rumores dissipant et Arsacis Alisophi oratores non admissos. Reliquum est ut me Marino Barbo et Traiano Bollano meis patronis
et iocundus. Tu vel paucis omnes
ad te allicis. Tu quidem unicus in omni genere laudum
materiam praebes te extollendi et tamen numquam es
satis laudatus. Tu denique Chrisogonus es, quod Latine
sonat aureum genus, quia vere aureus es intus et extra. O
nos felices, quibus contigit in haec tempora incidisse, talemque
ducem in doctrinis enucleandis modo habere, sub
vexillo cuius continget nos tramite recto et non obliquo
ad terminum felicitatis properare! Ex quo mi Federice:
quamvis te inter sidera post sera tempora
in haec tempora incidisse, talemque
ducem in doctrinis enucleandis modo habere, sub
vexillo cuius continget nos tramite recto et non obliquo
ad terminum felicitatis properare! Ex quo mi Federice:
quamvis te inter sidera post sera tempora collocabimus,
tamen interim praeconia tuarum disputationum lectionumque
in Gymnasio Patavino hincinde collecta; orationem
etiam cum tractatu universali in divinas mathematicas
(qui speculum astronomicum iure dici debet, terminans
totam potentiam intellectus humani in omni scientia,
cum nihil aliud sint, nisi figura tribus vel quatuor
lateribus vel angulis contenta, quae omnia solo numero
compraehenduntur? Non musicae, cum nihil aliud sit
quam numerus ordinatus ad sonum. Non astrologiae,
cum nihil aliud sit, quam diversae observationes, motus
planetarum, vices temporum, annuae conversiones, diversi
labores solis atque lunae, quae omnia solo numero
mensurantur. Non corporum caelestium, non substantiarum abstractarum; denique non Dei benedicti, cum et
ipse numero subiacere videatur, quatenus est unum principium actu existens, a quo omnis
. Quis enim negare
potest luna existente veloci cursu crisim septimam ad
sextam non pervenire et eadem tarda, septimam ad octavam?
Quia variatis causis et effectus variabuntur. Quis
etiam sano existente homine eadem hora letali morbo
infici? Sicut et aura lenis et placida, quam tempestuosae
procellae minus momento violant atque corrumpunt. Nec
sane est recurrendum ad proprietates occultas medicorum, quia sunt manifestae ex stellis: teste Averroe, acerrimo
medicorum stimulo, in fine sexti Colliget , qui insecutus
cognoscimus.
Sed maria fluxum et refluxum a luna accipiunt; mineralia
in visceribus terrae generantur, plantae et animata omnia.
Vici et civitates leges Maurorum, Chaldaeorum solum a
stellis accipiunt; nativitates, periodos et statuta tempora
durationis ab eisdem habent. Quibus quidem ignoratis
cuncta convenit ignorare, quibus etiam cognitis anima
suam perfectionem habebit. Haec etiam Philosophus confirmat
dicens, quod virtus solis et stellarum diffusa in aëre
facit omnes istas alterationes in sphaera activorum et
peripateticos tanti criminis inanes esse video,
quia etiam posita per vos aeternitate mundi, nonne sensate videtis solem unum individuum, unum incorruptibile, unum aeternum, unum aeterno tempore conservans
aeternas species? Solem dico, quem prisci deum esse credebant, tantae est divinitatis atque virtutis, nec tamen
ista speculari curatis; sed tantum in his, quae in materia
sunt secundum esse et secundum diffinitionem immersi
estis.
aliud est, quam considerare situs
planetarum, primo per lineam rectam, quae est ipse situs
vel coniunctio planetarum adinvicem. Per figuras etiam,
quae sunt ipsi aspectus stellarum inter se, puta sextilis,
quadratus, trinus et huiusmodi, quae est ipsa geometria.
Si vero fiunt observationes temporum annuaeque conversiones,
solis etiam atque lunae diversi labores, certe
haec omnia solo numero mensurabuntur. Cum autem
ipse numerus in quantitate continetur, astrologia etiam
in eadem continebitur. Sed cum istae partes mathematicae
contineant omnes alias scientias, certe multo magis
in Deo. Sed iste numerus,
de quo quaerimus modo scientiam, est accidens, quia
causatus ad divisionem quantitatis continuae. Quare illo
modo accipiendo numerum, bene est prior, non solum
ista quantitate continua et discreta (quae sunt accidentia),
verum etiam ipsis intelligentiis secundis tempore
et natura (secundum veritatem catholicam), quamvis
secundum peripateticos non sit prioritas temporis in substantiis
abstractis, quia in aeternis non prius tempore est
unum quam alterum, quamvis in illis sit ordo perfectionis.
Tamen de tali numero difficilis est scientia. Maxime
apud
quantitatis continuae. Quare illo
modo accipiendo numerum, bene est prior, non solum
ista quantitate continua et discreta (quae sunt accidentia),
verum etiam ipsis intelligentiis secundis tempore
et natura (secundum veritatem catholicam), quamvis
secundum peripateticos non sit prioritas temporis in substantiis
abstractis, quia in aeternis non prius tempore est
unum quam alterum, quamvis in illis sit ordo perfectionis.
Tamen de tali numero difficilis est scientia. Maxime
apud peripateticos, qui negavere Ideas Platonis, ut sunt
abstractae a singularibus. Tamen Aristoteles certe
bene est prior, non solum
ista quantitate continua et discreta (quae sunt accidentia),
verum etiam ipsis intelligentiis secundis tempore
et natura (secundum veritatem catholicam), quamvis
secundum peripateticos non sit prioritas temporis in substantiis
abstractis, quia in aeternis non prius tempore est
unum quam alterum, quamvis in illis sit ordo perfectionis.
Tamen de tali numero difficilis est scientia. Maxime
apud peripateticos, qui negavere Ideas Platonis, ut sunt
abstractae a singularibus. Tamen Aristoteles certe non
sensum, sed verba Platonis impugnavit. Quia tales ideae
reperitur. Quae penitus ab illa caelesti removenda
est et tamen ibi musicam esse perfectissimam,
imo proprie dictam, nullus sani capitis negare potest.
Quia nisi ibi esset motus amicabilis et proportio musicam
constituens, utique ille motus velocissimus convexi, non
eodem tempore ad medium caeli veniret cum illo motu
tardissimo concavi neque ad alias partes eiusdem circumferentiae, puta ad horoscopum vel occasum vel ad imum
terrae. Quia si vel in comate deficeret, certe iam non servaret iustitiam neque amicam et harmonicam
posset, confitetur in ipsa huius prophetę
pręfatione ita dicens: Post Quintiliani et Tullij lectionem et
flores rhetoricos cum me in linguę huius pistrinum inclusissem et
multo sudore multoque tempore uix coepissem stridentia
anhellantiaque uerba resonare, et quasi per criptam ambulans rarum
desuper lumen aspicere, impegi nouissime in Danielem, et tanto tedio
affectus sum ut desperatione
doctrina ecclesiastica scripserant, legit. Nec aliam hac de re
quam prędixi tenuit prompsitque sententiam. Si sic Augustinus, quis
aliter audet uel dicere uel sentire?
Seuerus quoque Sulpicius, qui ijsdem temporibus fuit, in suo de beati
Martini episcopi miraculis dialogo (eius enim discipulus fuit)
Posthumianum monachum de beato Hieronymo adhuc in terris degente inducit
sic loquentem: Inde digressus ,
in lectione, totus in libris est. Non
die, non nocte requiescit: aut legit aliquid semper aut scribit.
Quod nisi mihi fuisset fixum animo et promissum Deo teste
propositum eremum adire, uel exigui temporis puncto a tanto uiro
discedere noluissem. Hactenus Posthumianus.
Pręterea quanta illi ingenij promptitudo, quanta dictandi facilitas
affuit, ex dictis eius discere possumus, ita ut quędam diu
Hactenus Posthumianus.
Pręterea quanta illi ingenij promptitudo, quanta dictandi facilitas
affuit, ex dictis eius discere possumus, ita ut quędam diu multumque
meditatum crederemus, nisi ille ex tempore prolata atque ędita fassus
fuisset. Libellum ad Fabiolam, in quo longo disertoque sermone de
uestibus Pontificis ac sacerdotum, de tabernaculo uasisque sacrificij
pertractans tropologiam eorum explanat,
epistolę ait: Hęc tibi, uir eloquentissime, iam duplicis
pręfecturę honore transacto, nunc in Christo honoratior tumultuaria
et breui lucubratione dictaui, ne uiderer omnino reticere. Eodem
enim tempore, immo eodem mihi die, et litterę tuę redditę sunt et
meę expetitę, ut aut tacendum fuerit aut incompto eloquio
respondendum. Quorum alterum pudoris, alterum charitatis est.
Denique aliam
impetrauit ut poenis
ęternis libera purgatorio traderetur, post delictorum emundationem beata
futura, eo quod Theodonius nomen Sancti huius reuerenter in uita
habuisset.
Eodem tempore idem monachus uidit adolescentem pulcherrimum ad beatum
Hieronymum accurrisse, uotumque Petri patricij eius deuotissimi
retulisse, ut uidelicet a Domino sibi filium impetraret generandum; diu
enim cum uxore
et quidem eorum primo indicem texere quę ipse confitetur
a se confecta usque ad XIIII. Theodosij Principis annum; deinde simul
cuncta quę adhuc extare comperimus et perlegimus recensebuntur, pręter
illa quę uel temporis longitudine uel Gothici belli uastationibus uel
hereticorum inuidia intercępta ad nostram usque ętatem perdurare
nequiuerunt. Igitur libro
fluuium, Ptolomeus quoque Istriam Italię finibus uidetur concedere; Pomponij libro
nosse cupis, inspice apud eundem autorem tabulam quintam Europę. Ibi, si a Scardona, quam Liburnię finem et initium Delmatię esse Plinius deffiniuit, septentrionem uersus lineam intenderis, in radicibus montis, qui Illyricum cum Pannonia diuidit, Sidronam inuenies; hoc oppidum tametsi Ptolomei tempore, qui multo ante Hieronymum fuit, in Liburnię finibus erat, postea tamen longius productis finibus, quibus Iaderam, Enonam Arbamque Liburnię quondam oppida compręhendimus, Delmatię dictum fuit: iccirco in eo deffiniendo Hieronymus Delmatię non Liburnię fecit mentionem; iuxta quod
Marulus Tuus
|
1362. Crijević, Ilija. In Junium Sorgium avunculum suum... [Paragraph | Section]
inter respirandum haec scripsi et emendavi, non mea igitur sed tot rerum quibus obruor, culpa est, quod tardius hanc orationem quam velles accipis, uberior tamen est, et quasi corpulentior; quae prius pro ratione temporis habita fuit exilis. Scis enim inter parandas exequias hanc subito laudationem effudisse: quare olim paene crudam nunc maturiorem accipe quae moram etiam tibi persolvit cum ad te veniat expolita, ut operae pretium sit expectasse, ut sponsam aliquam, quae
1363. Crijević, Ilija. In Junium Sorgium avunculum suum... [Paragraph | Section]
AELIUS LAMPRIDIUS CERUINUS POETA LAUREATUS IN JUNIUM SORGIUM AVUNCULUM SUUM FUNEBRIS ORATIO. Cum celerius quam opinabar Avunculus meus decesserit et ego gravibus curis distinear, neque in hoc obitu a lachrymis temperare possim: et hunc qui supra privatum virum est in funere laudandum susceperim, non mea, sed fortunae et temporis erit culpa, si neque larga aut magnifica neque amplitudine defuncti digna fluxerit oratio et eo magis quod in otio et umbra sine usu et stilo studiorum intermissione dicendi
1364. Crijević, Ilija. In Junium Sorgium avunculum suum... [Paragraph | Section]
IN JUNIUM SORGIUM AVUNCULUM SUUM FUNEBRIS ORATIO. Cum celerius quam opinabar Avunculus meus decesserit et ego gravibus curis distinear, neque in hoc obitu a lachrymis temperare possim: et hunc qui supra privatum virum est in funere laudandum susceperim, non mea, sed fortunae et temporis erit culpa, si neque larga aut magnifica neque amplitudine defuncti digna fluxerit oratio et eo magis quod in otio et umbra sine usu et stilo studiorum intermissione dicendi desuetudine ac situ quodam consenuerim: scitis enim quantis angustiis, quo
1365. Crijević, Ilija. In Junium Sorgium avunculum suum... [Paragraph | Section]
fluxerit oratio et eo magis quod in otio et umbra sine usu et stilo studiorum intermissione dicendi desuetudine ac situ quodam consenuerim: scitis enim quantis angustiis, quo sermone quotidiano inter provinciales obruor, ut vix succissivo tantum tempore nec nisi libris legendis vacare possum; quo magis magisque mirandum esset litteras et verba Romana: quae nunc ubique locorum in tanta hominum colluvione degenerant, mihi penitus non exolevisse; praesertim cum mihi non patria nec ingenerata, sed nova et ascita et aliunde sita fuerint:
1366. Crijević, Ilija. In Junium Sorgium avunculum suum... [Paragraph | Section]
A keziratban: iigyanazon abbreviatioval, mint fentebb lattiik U. 0. ocio. U. 0. amusim. Equestri, sed etiam Senatoria dignitate praediti sine ulla justi temporis occasione suscipere non veritus sim; quasi nesciam nihil triviale, aut obscurum, aut exile, sed amplum, magnificum luculentum excelsum et immortale quiddam huic funeri ornando conferri oportere, alioqui maligni laudatoris esset et infelicis ingenii tot laudes deterere, gloriam
1367. Crijević, Ilija. In Junium Sorgium avunculum suum... [Paragraph | Section]
excelsum et immortale quiddam huic funeri ornando conferri oportere, alioqui maligni laudatoris esset et infelicis ingenii tot laudes deterere, gloriam elevare: amplitudinem coarctare, fastigium detruncare, famam non extendere: proinde nequid tanti viri laudibus derogetur, multo majori temporis et ingenii copia; nec nisi Demosthenis aut Ciceronis opus esset eloquentia. Nam ut imaginem Alexandri magni nemini praeter Apellem et Lysippum licuit effingere; sic fortium virorum pacis et belli praeclara facinora, ne scribendo devenustentur multum diuque neque ab omnibus
1368. Crijević, Ilija. In Junium Sorgium avunculum suum... [Paragraph | Section]
eloquentia. Nam ut imaginem Alexandri magni nemini praeter Apellem et Lysippum licuit effingere; sic fortium virorum pacis et belli praeclara facinora, ne scribendo devenustentur multum diuque neque ab omnibus sudari oportet, quod utrumque cum mihi desideretur: videlicet idonea temporis et ingenii facultas: temere me arbitrabor facere qui rude quiddam et inexpolitum in talis ac tanti viri laudes non verear effutire: tua tamen pietas Petre vir integerrime paternis laudibus prospectura caeteros omnes obaudit; me unum, quod vehementer exoptat, et expetit, sperat vel ex
1369. Crijević, Ilija. In Junium Sorgium avunculum suum... [Paragraph | Section]
et ingenii facultas: temere me arbitrabor facere qui rude quiddam et inexpolitum in talis ac tanti viri laudes non verear effutire: tua tamen pietas Petre vir integerrime paternis laudibus prospectura caeteros omnes obaudit; me unum, quod vehementer exoptat, et expetit, sperat vel ex tempore praestaturum praeterea neminem: quod si vulgus et triviales magistros repudiatum, me praeter omnes selectum iri non poenituerit; et tua te non fefellerit opinio, non ingenio, sed Aleae dicentis erit tribuendum, incertum anceps fallax et citra rerum
1370. Crijević, Ilija. In Junium Sorgium avunculum suum... [Paragraph | Section]
meruisse. Nam defunctorum laus instar patrimonii haereditarium bonum est nullumque majus in suorum desiderio solatium, aut efficacius exemplar quam cognatorum est ad bonos mores; quamvis igitur repentina oratio periculorum plenum opus Aleae. Cuncta tamen temeritati non permittam pro temporis et loci ratione cursim dicturus, et mensariorum more facturus, qui multorum annorum rationes in unam tabellam colligunt: aut naves gubernantium, qui portus maria littora insulas in unius membranae corio, minore veritatis, quam magnitudinis dispendio circumscribunt.
1371. Crijević, Ilija. In Junium Sorgium avunculum suum... [Paragraph | Section]
omnia quae de tanto viro dicenda sunt libris vel voluminibus capi possunt. Quo fit ut non unus aut alter dies: sed ne plurimi quidem tantis virtutibus enarrandis satis esset. Facilius enim quis illius pacis et belli praeclara facinora nimis quam satis ut puto laudaret: quo magis in hoc temporis articulo laboro et ineptire videor, dicam tamen non ut volo, sed ut scio et possum nec ab re est animi bona corporis et externa commoda recensere: neque quicquam quod domi aut foris militiaeve privatus aut in potestate gesserit conticescere. Ut tamen ordine quo quaeque pars exposita
1372. Crijević, Ilija. In Junium Sorgium avunculum suum... [Paragraph | Section]
quis ab illo
tanquam a Catone injusta petere ausus? qua spe, quo
1373. Crijević, Ilija. In Junium Sorgium avunculum suum... [Paragraph | Section]
unquam a sententia potuit abduci, cui non inimicitias pro patria? cui non perpetuum bellum indixit, ut judicare nescias an justior an constantior fuerit? hoc idem de temperantia et omnium virtutum matre prudentia possum affirmare. Quarum alterius oris probitate, frontis verecundia, oculorum temperie manifesta et perspicua signa praebuit; alteram tot urbibus perspectis, tot moribus exploratis: tot diversarum rerum variis percepit eventis, hinc illius continentia parsimonia, frugalitas modestia, sobrietas clementia, liberalitas circumspectio, providentia docilitas, nec vulgaris
1374. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [Paragraph | SubSect | Section]
utriusque Juris Doctori sapientissimo, Prothonotario Apostolico, ac Auditori Reverendissimi Cardinalis Neapolitani Divi Oliverii Caraphae Protectoris Praedicatorum Ordinis salutem plurimam dicit.
Quum saepe mea mente revolverem, Virorum Prudentissime, nostra tempestate degentium, tui olim Parentis Jacobi tum mores sanctissimos, tum prudentiam in rebus gerendis integerrimam, ita ut non solum Ferrarianis Patriciis, verum et totius Italiae Primatibus, unicus in Orbe Phoenix, visus clarior haberetur, ut liquido patuit Hercule Duce omnibus saeculis
1375. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [Paragraph | SubSect | Section]
Lapsum, et Reparationem Humani Generis adeo concinne cecinit, ut alter suo carmine Maro videatur; nec miror, studuisse potuit, ut id, et majora efficeret; habuit enim Praeceptorem clarissimum Joannem Raphanellum Ferrariensem, utriusque Philosophiae facile Principem dixerim, et hac nostra tempestate Musarum decus, a teneris unguiculis colentem Fontes Aonios, nunc Sacri Palatii Apostolici Magistrum, Fidei Nostrae, ut ita dicam, jam collapsae timonem validum, et Georgium Babbam Sibenicensem Ordinis Praedicatorum Fratrem, Bachalarium Perusinum, in quo daretur virtus Literaria sicubi
1376. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [Paragraph | SubSect | Section]
Potus tyro Vir grauis Edito hoc opusculo, mi princeps, sepius conueni Egregium Virum, prudentia et omni probitate perspicuum Petrum Tyronum Calliensem patritium Rueriae
1377. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [Paragraph | SubSect | Section]
domus facile seruum cui olim ea tempestate qua Caesar Valentie Dux Alexandri Pon. Max. filius flagraret in auum tuum illustrissimum Guidobaldum, Vrbini ducem erat tutelle T. clarissimus pater, quo cum Gallias et Hispanias peragrauit ut eum saluum redderet, hocque domi et rure quo se aestiuo tempore conferebat Pianiuantagii semotum humanis curis, quod et etas iam senescens et uitae suae modestia expostulabat, ubi obiter nobis fuit sermo, de diuinis rebus, quibus oppido oblectatur, audissetque nos edidisse libellum de mundi origine lapsu et reparatione eiusdem, non eo more quo olim
1378. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [page aii_r | Paragraph | SubSect | Section]
olim in molli incude pressa fuit cuiusdam Barbule agnomine, non Policarpi, nunc grauiori ere emissam tibi mi princeps, quod et ego concupiebam dicari uoluit, nec ab re tibi est pater illustrissimus Laus ducis Urbini. Dux Franciscus Maria in maximis et belli et pacis tempore negociis exercitatus, quem ueluti alterum Martem hostes exhorrent, et nunc belli et pacis arbitrium et moderatorem uniuersa Italia habet et reueretur, praecipue Adrianus VI. sanctissimus Pon. Max. cum R. pub. Florentina hylari animo et serena florente complexus est; ipse pro
1379. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [page aiii_r | Paragraph | Section]
notissima volvit
1.104 Sensibus externis jam semina tradita Mundo;
1.105 Constant ingenii vigor, et munuscula vitae 105
1.106 Interni sensus; comitatur gratia linguae
1.107 Perpetuam mentem depressam tempore nullo.
1.108 Principe pulchra Deo, quamvis producta sub axe
1.109 Coelorum vigeat fixo, convexa meatu
1.110 Temporis inspiciens, in tempore forma creata, 110
1.111 Nec tamen hoc lumen decrescit,
1380. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [page aiii_r | Paragraph | Section]
1.106 Interni sensus; comitatur gratia linguae
1.107 Perpetuam mentem depressam tempore nullo.
1.108 Principe pulchra Deo, quamvis producta sub axe
1.109 Coelorum vigeat fixo, convexa meatu
1.110 Temporis inspiciens, in tempore forma creata, 110
1.111 Nec tamen hoc lumen decrescit, lassa vetustas
1.112 Corporis at rapiet tandem peritura ruinam
1.113 Condita cuncta Virum mirantur, ab ordine pulchro
1381. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [page aiii_r | Paragraph | Section]
sensus; comitatur gratia linguae
1.107 Perpetuam mentem depressam tempore nullo.
1.108 Principe pulchra Deo, quamvis producta sub axe
1.109 Coelorum vigeat fixo, convexa meatu
1.110 Temporis inspiciens, in tempore forma creata, 110
1.111 Nec tamen hoc lumen decrescit, lassa vetustas
1.112 Corporis at rapiet tandem peritura ruinam
1.113 Condita cuncta Virum mirantur, ab ordine pulchro
1.114
1382. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [page aiii_r | Paragraph | Section]
murmur
1.119 Aequoreum, cujus merguntur et obruta Ponto
1.120 Ubera in Hesperio quum pellit montibus umbras. 120
1.121 Ore oraturus proprio sub nomine Gentis,
1.122 Quarum pars tenet aevi nomen, tempore pars et
1.123 Perditur, atque patrem verbis affatur amicis.
1.124
Phebi oratio
Salve, chare Deo, domitor mi, celsa Tonantis
1.125 Viscera, pulchre Parens, Terrarum
1383. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [page aiii_r | Paragraph | Section]
amicis.
1.124
Phebi oratio
Salve, chare Deo, domitor mi, celsa Tonantis
1.125 Viscera, pulchre Parens, Terrarum gloria salve: 125
1.126 Ad Te nunc venio Titan, qui tempora novi
1.127
Solis motus
Qui status est Coelo, qua sidera lege moventur
1.128 Ipse ego namque Deo duce Parcis stamina furtim
1.129 Accipio, latos agilis sublatus ad
1384. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [page aiii_r | Paragraph | Section]
retro aeternos Coeli frenantia cursus,
1.132 Et Mundi Secreta noto, Centrumque, Polosque
1.133 Hic metior, Pater, ut radiis latissima regna
1.134
Phebi potestas
Orbis temperet hoc propriis mea numine virtus.
1.135 Principe mira Deo magno loquor; haec mihi nunc est 135
1.136 Vis etiam, semper possim defessus ab ullo
1.137 Motu quotidie conduci Phoebus anhelis
1385. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [page aiii_r | Paragraph | Section]
Iovis
Conticuit dictis, grates persolvit et ille
1.152 Omnibus. At Rector Superum, Telluris, et Alti
1.153 Talia dicta movet: Nostrum generosa propago,
1.154 Sit tibi nomen Adam; felicis tempora vitae
1.155 Invenies semper, me dum mea fata volutant, 155
1.156 Si tamen, ut nosces, nostra haec moderabere jussa
1.157 Ecce vides, quod te tam pulchrum nostra reliquit
1386. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [page aiii_r | Paragraph | Section]
1.220 Mox tulit ante pedem juvenis generosus avitis. 220
1.221 Porta patens Regni nitido splendebat eburno
1.222 Dextra viro tenero, qua sic festinus adibat
1.223
Tempe paradisi
Perpetuam Sedem, similem sibi, conscius aevi
1.224 Venturi, claraeque parans exordia formae
1.225 Ingreditur tandem, et Pario de marmore templum 225
1.226 Erectum cernens, aurato vertice post
1387. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [page aiii_r | Paragraph | Section]
nautica Pinus;
1.265 Tellus cuncta tulit, sunt aurea saecula, nulli 265
1.266 Murmur erat vulgo; sed sic plebs illa fidelis
1.267 Spectabat Superos tali statione reposta.
1.268 Felix illa quies, felicia tempora, quorum
1.269 Lucida perpetuo splendebat lumine virtus.
Liber II.
1388. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [page aiii_r | Paragraph | Section]
eum incautum crudelibus armis.
2.30 Perniciem quorum, vitam tristesque dolores 30
2.31 Posteritate sua notos, mugitibus implens
2.32
Narrat
Auras ipse cano. Phoebus quo tempore fervet
2.33 Jam Veneris socius, quom summa cacumina montis
2.34 Visurus properat, fessos perfundat Hiberus
2.35 Fuscus equos, vaga tunc genitrix spaciatur arena 35
2.36 Floribus et vario redimita
1389. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [page aiii_r | Paragraph | Section]
libido
2.40 Tunc famis horriferae stridentes venit ad aures 40
2.41 Gorgonis obtectu. Longe supereminet arbos
2.42 Pulchra equidem superis: pallam genitricis obumbrat,
2.43 Ut solet aestivo vel quovis tempore nubes
2.44 Inter nos residens atque aurea lumina Phoebi
2.45 Jam cultas operire comas telluris ab alto. 45
2.46 Magna explorandi sitis et solertia
1390. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [page aiii_r | Paragraph | Section]
mihi, mea cura salusque,
2.134 Inspice, quid vetuit nobis moderator Olympi,
2.135
Eva respondet Adamo.
Frater Adam, pomum, in quo sunt longissima vitae 135
2.136 Tempora. Dulce est, crede mihi; tibi vera fateri
2.137 Non piget; hoc gusta, hoc est dulcius illa
2.138 Ambrosia divûm, qua coelo Conditor orbis
2.139 Vescitur aeterno memorandus carmine vatum:
2.140 Cuncta
1391. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [page aiii_r | Paragraph | Section]
Paucis perstringere verbis 145
2.146
Causa originalis peccati.
Est opus: ecce pudor sequitur; male sana voluptas
2.147 Mortales fecit miseros; spaciosa gemendi
2.148 Tempora non desunt longum mansura per aevum.
2.149
Subiicitur ratio sensui.
Proh dolor! Hi subito norunt pudibunda magistro
2.150 Angue sacro; faciunt membris
1392. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [page aiii_r | Paragraph | Section]
fuit”. Haec referens curis jam pressus iniquis
2.172 Torpida convolvens nodoso viscera cornu
2.173 Dejectis oculis lacrymosis plangit uterque.
2.174 Mox ait ipse Deus: “Mea quondam dulcis imago
2.175 Temporibus peritura malis, quam lucida veri 175
2.176 Effigies alti latuit, privata deorum
2.177
Maledictio in parentes.
Sede, parum vives; miseri cognoscite causam
1393. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [page aiii_r | Paragraph | Section]
2.201 Sedibus aethereis, nitidi spectator Olympi
2.202 Qui fueras pridem, tandem per tempora longa
2.203 Tuque tuumque genus, tam grandia gaudia flebis.
2.204 Et tu, flamma vorax sanie depressa maligna,
2.205
Mulier
1394. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [page aiii_r | Paragraph | Section]
extensis moerens sub mole soporis 305
2.306 Obruitur. Subito capistratos more capillos
2.307 Foemineo curvat Pluto ad se, cardine forti
2.308 Quos stringit madidus quo surgit in arbore dulcis
2.309 Tempore quisque suo viridi cum gramine fructus.
2.310 Ecce dolor sequitur, macies, pallorque, situsque, 310
2.311
Conditio mala humani generis
1395. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [page aiii_r | Paragraph | Section]
varias rerum vires pulchro ordine servat
2.434 Ipse Deus, quem nunc mirantur cuncta creantem
2.435 Numina prima aevi: firmatum sidere coelum, 435
2.436 Quod velox lustris omni sine labe peractis
2.437 Tempora, quaeque caduca suo stant saecla sub axe,
2.438 Volvit et huic tandem cessabit fama laborum,
2.439 Aera qui posuit sub magno cardine clari
2.440 Aetheris, exicium nullius numinis ira 440
2.441 Cui
1396. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [page aiii_r | Paragraph | Section]
quove suos quoties perficere cursus
2.445 Atque Diana soror nullo concussa labore 445
2.446 Inspicitur, quos aetas non superaverit ulla.
2.447 Quo subeunt anni fragiles et curva senecta,
2.448 Tempore quo fructus producunt omnia passim,
2.449 Cuncta sibi parent, nihilo qui cuncta creavit.
2.450 Sors hominum sterilis, superum quae sola retardat 450
2.451 Amplexus dulces tanti sine fine Tonantis.
1397. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [page aiii_r | Paragraph | Section]
Fama caduca manet nobis expersque sepulchri
2.457 Nullus erit nostrum; consumens omnia tempus
2.458 Nos agitat, solum mortalibus ipsa relicta est
2.459 Virtus, sola manens delapso tempore vitae,
2.460 Qua mortale genus longa assuetudine fecit, 460
2.461 Quisque locum sanctos heroidas inter haberet.
1398. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [page aiii_r | Paragraph | Section]
3.18 Pectora mortalis generis, quod vota reservat
3.19 Illius, proh, tantum solus originis ordo
3.20 His extat nec dantur tetra prementia tale 20
3.21 Tempora divinum numen, quae servat anhelis
3.22 Phoebus equis. Idem semper sunt, omnia tandem
3.23 Perpetuo curant, nulla variante senecta
3.24
Deorum concilium pro
1399. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [page aiii_r | Paragraph | Section]
ubique
Ipse Parens novit scelerato cognitus Orbi.
3.60 Sub juga jam positus bos scindit vomere collem, 60
3.61 Pravus et inculto tellurem vertere rostro
3.62 Rusticus haud cessat, fallax hoc tempore surgit
3.63 Mercator, nulli splendescunt lumina coelo,
3.64 Bella furore ruunt, jam coeli sidera cuncta
3.65 Cessere horrendo Marti, qui tecta minaci 65
3.66
1400. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [page aiii_r | Paragraph | Section]
3.157 Infans laetus erat blande suadente Maria,
3.158 Gaudent hi Puerum vagientem cernere cunis.
3.159 Prosequitur dictis: “Sidus Maris, inclyta Virgo,
3.160 Undantes fluctus tempestatesque sonoras 160
3.161 Surgentis compone Deo, sanctissima Virgo,
3.162 In tua regna freti; premitur formidine magna
3.163 Humanum genus, o spes fractis unica rebus,
3.164 Sancta Parens Domini,
Marulić, Marko (1450-1524) [1503], In epigrammata priscorum commentarius (), Verborum 25316, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - commentarius] [word count] [marulmarinepigr].
Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1505], Epistulae, versio electronica. (), Verborum 166, Ed. Petrus Kasza [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepistulae].
Crijević, Ilija (1463-1520) [1506], De Epidauro, versio electronica (, Dubrovnik), 573 versus, verborum 3825, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - epica] [word count] [crijeviepidauro].
Crijević, Ilija (1463-1520) [1506], Epistula ad Marinum Bonum (1506), versio electronica (, Dubrovnik), versus 6, 432 verborum, Ed. Irena Bratičević [genre: prosa oratio - epistula; poesis - versus intertexti] [word count] [crijeviepist1506].
Grisogono, Federik (1472-1538) [1507], Speculum astronomicum, versio electronica (), Versus 100, verborum 18852, Ed. Mihaela Girardi-Karšulin Olga Perić Tomislav Ćepulić [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus; poesis - ode; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [grisogonofspeculum].
Marulić, Marko (1450-1524) [1507], Vita diui Hieronymi, versio electronica (), Verborum 10681, Ed. Darko Novaković [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvita].
Marulić, Marko (1450-1524) [1507], Reuerendo in Christo Domino Iacobo Grassolario, versio electronica (, Split), Verborum 328, Ed. Branimir Glavičić Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [marulmarepist15070404].
Crijević, Ilija (1463-1520) [1509], In Junium Sorgium avunculum suum funebris oratio, versio electronica (), Verborum 4212, versus 35, Ed. István Hegedüs [genre: prosa - oratio; prosa - oratio funebris] [word count] [crijevisorgo1509].
Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1509], Solimaidos libri III, versio electronica (), 1154 versus, verborum 9287, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; poesis - carmen; prosa - epistula - praefatio] [word count] [severitanipsolimaidos].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.