Your search found 7492 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 501-600:

IV.20.2 post retineri delevit et sine grauissimis curis IV.20.3 hoc... tempore ] hoc uitę ergastulo isto paruo tempore V1 IV.20.4 gladiis pro gladio IV.20.5 post

filio, quae praestitisset avunculus genitori. Haecce regem nostrum adhortabantur suo erga Sanctitatem tuam et Sedem Apostolicam officio quam primum satisfacere; quod profecto et fecisset, nisi gravi et longinquo bello destitutus abfuisset; ubi vero intractabili anni sydus, et hyberna tempestas intermittere coegit militiam, nihil prius studuit, quam honestissimo isto fidelium principum instituto perfungi. Primum igitur B. T. dignitati tota mentis affectione gratulatur; commendat se et suos ad pedum oscula Beatorum; ac remota omnis conditionis invidia,

nostros ad fidem Catholicam convertit, circiter millesimum Dominicae incarnationis annum, cum Imperatoris Henrici gener, sororiusque esset, maluit tamen coronam regiam a Romano petere Antistite, ac per hoc, regnum illud Sedi Apostolicae devincire. Quem imitatus paullo post D. Ladislaus, cum illius temporis pontifex, pro recuperanda terra sancta crucem late praedicasset, ipse pro Gothfrido Hierosolymam Christianum exercitum duxisset, sed eius mox propositum implevit Andreas; qui superatis Saracenis, et adorato Christi sepulcro, non alia hostium praeda, quam Sanctorum reliquiis onustus, in

et alias pro sacrosancta Ecclesia egerit; supersunt qui experientiae testimonium perhibere possunt. Ne singula percurrendo sim longior, semper gens nostra et principes nostri, huius sacratissimae Sedis auctoritatem longe plurimi fecerunt, et ad eius nutum, inter cetera, pacem pariter ac bellum temperarunt. Novissime illustris Gubernator noster Ioannes, cuius supra mentionem fecimus, cohortantibus et assistentibus legatis Apostolicis, quam saepe cum Turco dimicavit, ac tandem magno praelio victor, inter ipsa trophaea sua, triumphantem spiritum reddidit creatori. Parentis igitur sui et

devotissimum filium tuum, regem nostrum Matthiam, praesertim in iis, quae pro grege tibi commisso non minus sublimi quam pio animo concepisti. Haec est prima B. P. adventus nostri causa hodierno die breviter explicata. De iis, quae multae et item magnae restant, parati sumus mox dicere, loco et tempore per T. B. assignandis. Primum igitur B. T. dignitati tota mentis devotione gratulatur; commendat se et suos ad pedum oscula beatorum; ac remota omnis conditionis invidia maiorum suorum sinceritatem secutus, tibi tanquam vero Christi vicario, puram plenam

maturius et uberius opportunioribus viis, melioribus modis quam caeteri hactenus conati sunt, Reipublicae Christianae, cui praeesse meruit, consulat cum effectu. Quod quum S. T. ultro facturam confidit, more solito, omnes suas et suorum fortunas ac regium insuper caput, id quam necessario patriae debet, sponte fidei pollicetur. Hae sunt B. Pater, adventus nostri causae. Quarum posterior si proposita magis, quam exposita videtur, parati sumus plura mox super ea re et audire et respondere, loco et tempore per V. B. assignatis.

Nec vero tam insolens mei aestimator sum, ut me Plutarcho philosopho gravissimo, historico fidelissimo, oratori eloquentissimo conferre ausim; at maiestatem tuam non iniuria Traiano conpararim. Quia ut olim Romanum imperium iam degenerans sub eo rursus principe movit lacertos, sic nostris temporibus Christiana res publica paene iam a perfidis hostibus prostrata, tuis sese iterum erexit auspiciis. Quod si bonorum apud te consilia maxime valuerint, si minimum aetati indulseris, si summae omnium de te expectationi servies, et favori numinis instando successus tuos urgebis, potes adhuc

primus
Angulus in sacris aedibus ossa tenet.
Haecque piis fratrum tu manibus ipsa referto
Nomine uel uerbis, o Elegia, meis:
"Ille miser iuuenis uestram me misit ad arcam
Nota fuit pietas cuius et altus amor.
Quod sensere quidem uestri sine tempore manes,
Sensit et hanc forsan quaelibet umbra fidem.
Cum subit et uestrae fatum lachrymabile sortis,
Vobiscum quoquo se uelit esse modo;
Ipsum tanta premit pietas tantique doloris
Excruciant miserum non pia fata uirum.

patulo fugientem jacenntem excepit hiatu,
32  Condidit aut oculos composuitue caput;
33  Oscula non carpsit sensitque nouissima uerba;
34  Quis scit an et fati tempore laeta fuit?
35  Certe laeta fuit: quid enim non indole tanta
36  Gaudeat et festum nescia tempus agat?
37  Non tamen Eliseas indeploratus ad umbras
38  Desiliit; mater, desine maesta queri.

ipsorum principes summis decertarunt studiis quisnam eum amplioribus honoribus exciperet et prosequeretur, illeque se uicisse putabat qui plurima in eum ornamenta contulisset. In quibus acceptandis adeo prudens temperamentum inibat ut, cum omnium communis esset amicus, singuli tamen sibi eum uendicasse putabant. Vnde sua illi negotia credebant, et rerum omnium summam fidei ipsius ultro committebant. Fallebat neminem, et communem rem gerendo singulorum tamen uidebatur aduocatus. Secedebat bis terque

uero maxime parcus, excepto hoc piissimo fratre comite Hieronymo; quem quoniam ab inclito duce Mediolani connubio filiae dignatum cernebat, uoluit fraterna munificentia illustrare. Qua in re tale temperamentum adhibuit ut id cum ingenti honore ac laude sedis apostolicae contingeret. Vrbem enim Imolam, quae iam praefecti eius culpa ad alios deuenerat, quadraginta milibus ducatorum de propriis facultatibus redemptam imperio

Supplicabitis tamen meo nomine summo pontifici ut aes alienum, cuius maiorem partem pro redimendis ecclesiae rebus contraxi, pro sua benignitate dissoluat. Cogor hoc loco potissimas eius praetermittere laudes, cum temporis exclusus angustia, tum ipsarum rerum multitudine superatus. Qualem se erga amicos, qualem erga parentes, et praesertim qualem erga ipsum summum pontificem gesserit, malo haec omnia in aliud tempus differre quam

esse multo magis melius permanere autem in carne magis necessarium est propter uos . Cognosco enim me tenuem uobis mercedem pro meritis exhibuisse , tametsi nunquam mihi uoluntas defuerit, sed facultas. Et nisi tanta temporis angustia prohibitus fuissem, nullus uestrum meae gratitudinis uices doleret. Meritum, quod potui, moriens uobis persolui. Supplicaui summo pontifici ut beneficia, quae in me contulerat, sua clementia inter uos partiatur, ut et uos meritorum uestrorum et me

uehementer rogasti me ut, quicquid in hac expeditione gestum esset, litteris mandarem, affirmans ea te Apollinis oraculo ueriora habiturum quae a me scripta forent. Igitur, ut tibi morem gererem, quae ab imperatore Mocenico per quadriennium gesta sunt annotaui: tanto enim tempore et ille imperium gessit et ego praefectura functus sum. Quapropter opusculum in quo haec scripta sunt tibi mitto, quod cum perlegeris, non minus te egregias imperatoris uirtutes quam magnifica ipsius gesta admiraturum certum habeo meritoque damnabis eorum sententiam qui affirmare solent

sum. Quapropter opusculum in quo haec scripta sunt tibi mitto, quod cum perlegeris, non minus te egregias imperatoris uirtutes quam magnifica ipsius gesta admiraturum certum habeo meritoque damnabis eorum sententiam qui affirmare solent effetam esse naturam nec producere tales uiros quales priscis temporibus extiterunt omniaque mundo senescente degenerasse; quam falsi sint uel ex hoc maxime apparet. Nam si apud Graecos atque Romanos multi ob singulas uirtutes clari habiti sunt, quid de

in omnes denique iustissimus, alieni abstinens, sui liberalis, et qui omnes cupiditates atque animi illecebras facillime spernit. Nonne ergo iure hunc uirum non solum conferre, uerum etiam praeponere priscis illis imperatoribus atque ducibus debemus gratiasque agere nostris temporibus quae talem tantumque uirum tulerunt? Et quoniam solent pictores alicuius egregi artificis exactum signum atque imaginem ad imitandum proponere ut tales ipsi euadere possint quales auctores illius picturae fuerint, sic etiam huius optimi imperatoris clarissimique principis atque ducis

uicum Ioniae opulentissimum temere sine praesidio esse. Situs est in continenti, ex aduerso Chiorum oppido (Passagium incolae uocant), in quem totius paene Asiae prouinciae merces comportantur, inde Chium deuehuntur. Ea urbs his temporibus, sub Genuensium ditione simul cum insula posita, omnibus fere Italiae populis commune emporium est. Quapropter Passagium et frequentibus habitatoribus, et tabernae in eo mercibus

omnibus fere Italiae populis commune emporium est. Quapropter Passagium et frequentibus habitatoribus, et tabernae in eo mercibus repletae sunt. Igitur sublucano tempore imperator cum classe ad litus uico proximum applicuit. Ibi milites exposuit ac nauales socios, quibus addidit etiam non paruam partem turbae remigum, omnibusque praefecit magistrum suae nauis, quem uulgo comitum appellant, qui e uestigio instructa ac disposita acie uelocissimo

principibus oratoris uerba benigne accipiunt, et ad impetranda quae petebat bene sperare iubent. Insuper ualidissimam classem uiris atque armis optime instructam ostentant, affirmantes ad omnem nutum regi Persarum ubique praesto esse futuram. Itaque dimisso oratore se ad agendum, quoad per tempestates liceret, praeparant. Est ex parte occidentis oppidi Sancti Petri, de quo supra mentionem fecimus, Termerium, Myndiorum promontorium, multa milia passuum in mare excurrens uersus Coum insulam: regio aprica, uentis omnibus peruia, uinetis atque oliuetis caeterisque arboribus fructiferis

Termerium, Myndiorum promontorium, multa milia passuum in mare excurrens uersus Coum insulam: regio aprica, uentis omnibus peruia, uinetis atque oliuetis caeterisque arboribus fructiferis optime consita, frequentibus quoque uicis bene habitata. In qua regione uiri tantum in praesens per autumni tempora colligendorum fructuum gratia remanserant. Nam, propter belli metum et excursiones, superioribus diebus in propinquis locis factas, mulieres ac pueros ad mediterranea loca abduxerant. Ad quas terras delatus

liber secundus Dum imperator operi instat, Antonius, magnae audaciae ac strenuae uirtutis adolescens, natione Siculus, ausurus memorabile facinus ad eum uenit. Narrat se Chalcide a Turcis captum, exinde multo tempore Calipoli seruum fuisse, dumque ibi degeret perspexisse naualia Othomani Calipoli absque excubiis incustodita manere. Praeterea domum iuxta naualia esse magnam, ac omni instrumento nautico refertam: uelis,

supra condicionem suam ausus, occubuit. Senatus Venetus ob Antonii merita, quae ei non potuit, fratri puero et sorori uirgini tribuit. Nam et fratri salarium annuum, et sorori dos ex publico data est. Interim, dum imperator ad muniendam urbem Neapolim hiberno tempore studet, et ut naues reficerentur operam dat, nuntius quidam cum litteris regis Persarum ad imperatorem uenit, eadem quae et superior eius orator afferens. Quem cum audisset, triremi impositum Venetias misit. Veneti et oratoribus regis et litteris

etiam maiorem fratrem ex Caramanis inter raros amicos Usunasi esse), regi placere cupiens, fratribus regnum Ciliciae recuperare statuit. Itaque omissis caeteris, ubi forsitan res melius geri potuisset Venetisque magis conduceret, uerno iam tempore refectis nauibus et instructa classe, equitibus quoque assumptis, Ciliciam uersus nauigat, ac Rhodum ueniens a Rhodiis duas naues accepit. Inde soluens, Cyprum,

Iacobum, regem Cyprium, socium et foederatum Venetorum, regnum legitime possedisse: non enim legum formulis aut litium contestatione, sed armis atque uirtute regna in ius principum cedere; regnum autem non tantum sorori, uerum etiam Genuensibus, qui multo tempore meliorem partem insulae per tyrannidem occupatam tenebant, propria uirtute recuperasse, ac iure possedisse affirmat. Nunc reginam, per adoptionem Senatus Veneti filiam, cum postumo (quoniam grauida erat) regni haeredem relictam esse, quam et Senatum Venetum et se

quos stipendio fraudauerat, interfectum esse. Se quoque oratorem Venetias et ad imperatorem mittere uelle dicunt, qui et fidem eorum integram regi suo cum matre, et amicitiam perpetuam Senatui Veneto polliceatur. Praetor, tametsi eos falsa locutos sciret, tamen, tempori inseruiens, omnia se facturum promittit. Deinde coniurati ad regiam conueniunt. Tum filiam regis, puellam annorum sex, filio regis Ferdinandi etiam impuberi despondent, titulum principis Galileae et

ante regiam, ipsa regina cum omnibus Cypriorum principibus inspectante, exercitum lustrauit, omnesque copias in conspectum dedit. Regina et principes uiso ingenti apparatu obstupuere, admirantes imperatoris nostri studium ac diligentiam, qui media hieme saeuiente mari foedaque tempestate nonnunquam interpellante, tantas copias ex diuersis locis tam breui tempore contraxerat. Imperator, inito numero copiarum, naues mercatorias caeterasque omnes quae

admirantes imperatoris nostri studium ac diligentiam, qui media hieme saeuiente mari foedaque tempestate nonnunquam interpellante, tantas copias ex diuersis locis tam breui tempore contraxerat. Imperator, inito numero copiarum, naues mercatorias caeterasque omnes quae undique euocatae aduenerant, praeter rostratas suae classis, soluit. Equites cuiusque generis cum militibus ex praesidiis deductis domum remisit, sagittarios Cretenses tantum retinens.

oppidi est lacus octuaginta milia passuum in circuitu patens; nomen ab oppido sumit, et lacus Scodrae appellatur, ex quo fluuius exit, qui, praeterfluens, radices montis in quo oppidum situm est alluit. Hunc fluuium incolae Bolianam uocant. Scodram priscis temporibus, Plinio teste, Drino quoque amnis a parte orientis praeterfluebat, qui, mutato alueo, nunc iuxta Lissum decurrit; ab ostio Bolianae decem milia passuum orientem uersus bino ostio mare intrat. Cuius fluuii ad Scodram et

dignitati praeferens, omnia ex communi consilio successoris facere et disponere statuit. Miserat Senatus Leonardum Buldum legatum, uirum multarum rerum usu sapientem, et qui in Albania multo tempore uersatus fuerat, ut terrestribus copiis in hac expeditione praeesset. Hunc imperatores cum quattuor triremibus Catarum miserunt. Catarus urbs est Dalmatiae, in sinu Risonum sita, ciuibus frequens, agrum quoque amplum et bene habitatum

rebus suis receperant. Igitur praeter triremes multa nauigia bene armata, ut insulam tuerentur, mittunt. Dyrrachium quoque quattuor triremibus et equitum Epirotarum praesidio firmant. Haec ciuitas maxime tempore bellorum ciuilium celebrata fuit: nam Pompeius omnes apparatus belli contra Caesarem in eam contulerat. Nunc propter aeris malignitatem deserta ac paene inhabitata est; multa tamen monumenta egregiae urbis in ea adhuc manent, inter quae statua equestris aenea, ad

etiam ipsi, tanquam in aliquem praesentem deum ac uindicem christianae rei publicae certantes, in imperatorem officiosi sunt. Nam fama rerum gestarum imperatoris Mocenici omnia impleuerat. Bassa, cum aduertisset expugnatione Scodram capere non posse (et longo tempore oppidum obsidere non audebat, quoniam acceperat a Venetis ad se opprimendum magnos apparatus fieri), bombardas quas fuderat in frusta concidere iussit, ut aes camelis exportari posset. Erat oppidulum,

Aoniam flabis forsan et ipse tubam
Atque cothurnatis pedibus comitabere uatem
10   Qui profugos Troas, qui canit arma uirum.
Viue igitur, sed uiue diu, ne nostra uetustis
Inuideant semper sęcula temporibus,
Ne semper uictam doleat se fama nepotum,
Te tandem sed auis pręferat et proauis. Ad Hieronymum Martiniacum
Hieronyme, Aonię

uestro tectus amore minas. Ad Hieronymum Papalem
Hieronyme, in teneris sic carmina concinis annis
Vt liceat de te coniicere ista mihi:
Tempora Apollinea gestabis cincta corona
Et solues Lycio debita uota deo;
5  Tunc tua per terras ibit perque ęquora fama,
Quisque feret nomen sydera ad alta tuum.
Si, quibus incumbis, studiis

O quam magna tibi succedet gloria cum te
Ętas nostra simul posteriorque leget! Ad Thomam Chrancum
Nondum bis geminum memorant tua tempora lustrum,
Tandem maturos ędis ab ore sonos.
Sed non est coepisse satis: persistere oportet
Quisquis par magnis uatibus esse cupit.
5  Perge igitur multisque tuis comes ire memento

Non negat argutam Cinthius ipse lyram.
5  Talia sępe tuo manant de pectore uerba
Qualia ab Hybleis roscida mella fauis.
Et tua nos tantum delectant carmina quantum
Fessos ęstiui temporis aura uiros.
Gaudeat ista quidem tua nobilis insula Pharos
10   Se demum uatem progenuisse nouum,
Quique suę patrię celebret per sęcula nomen
Quique simul laudes edat in orbe suas.

Dum, Francisce, meum tollis super ęthera nomen
Assiduo cantu carminibusque tuis,
Efficis ut comptę mirer dictata Camenę
Ipsaque Phoebea uerba sonanda lyra.
5  Cingent Aonię lauro tua tempora Musę
Teque colit pręsens posteriorque dies.
Hęc dico non ut laudem pro laude rependam,
Sed quia me semper dicere uera iuuat.
Hęc ego si taceam, taceant si deniqui cuncti,

De uirtute animique pręstantia Dominici Manlipetri, Venetę classis pręfecti, cum Pisas obsedione liberauit iuuitque frumento
Pisa, Fluentinę quę multo tempore genti
Seruisti indignum ferre coacta iugum,
Gaude! Nam Venetum tibi parta potentibus armis
Libertas ueteri sorte rediit melior,
5  Libertas auro, gemmis quoque charior Indis

dux Itacensis erat.
Inuicta uirtute ferox memoratur Achilles,
Hannibal armorum pręditus arte fuit.
5  Munificus Cęsar, Cicero sermone disertus,
Felici Croesus sorte beatus erat.
Tempora temporibus ne cędant nostra uetustis,
Vnus, quę multis sunt data, Grittus habet:
Formosus, prudens, animosus, Marte probatus,
10   Largus opum, dulci nobilis eloquio.
In dubiis usus fortunę

erat.
Inuicta uirtute ferox memoratur Achilles,
Hannibal armorum pręditus arte fuit.
5  Munificus Cęsar, Cicero sermone disertus,
Felici Croesus sorte beatus erat.
Tempora temporibus ne cędant nostra uetustis,
Vnus, quę multis sunt data, Grittus habet:
Formosus, prudens, animosus, Marte probatus,
10   Largus opum, dulci nobilis eloquio.
In dubiis usus fortunę munere

Quid Phoebum Musasque uocas Heliconis ab antro
Pyerium quotiens scribere sumis opus?
Non uenient: Cipci celebrant nam tecta poetę
Qui canit antiquo carmina culta sono.
5  Hęc illis iocunda domus: non Tempe lacusque
Bellorophonteos plus pia turba colit.
At tu Vulcanum pete Neptunumque madentem
O, Iacobe, modis numina digna tuis! In Iacotinum pessimum

Mirantes remoratur aquas cursumque refrenat
Et capit Aonias tam noua forma deas.
Illa meos facili circumdabit orbe capillos
10   Et recinet dulci nostra Thalia sono,
Illa mihi ęstiui donabit temporis umbram:
Pro tali pretium munere carmen erit. Ad Musas in amore supplicatio
Iam manu curuos puer acer arcus
Contrahens totam

Falce meto iuuenes et meto falce senes,
Ac sine delectu uir, foemina, rusticus et rex,
Diues inopsque mea concidit ecce manu.
5  Sola potest nostras uires contemnere uirtus,
Viuere quę ęterno tempore sola potest. In Fortunam
Fallaci Fortuna manu dat et eripit omnem
Remque statumque simul.
Hęc struit atque eadem

Illius cultu largo magis ubere glebę
Frugibus implebant horrea nostra suis,
Aprici colles et consita uitibus arua
Vina cadis nostris uix capienda dabant.
15  Interea mihi multa quies et tempora lęta,
Mens tamen in Musis ingeniumque fuit.
Nunc illo amisso successit cura quieti,
Dispulit adueniens ocia longa labor,
Quęque aderant nobis procul effugere Camenę

Sum quoniam, Francisce, tibi charissimus unus
Optas me multas uiuere Olympiadas;
Hoc propter uotis diuos precibusque fatigas
Nec cessas sacris thura cremare focis.
5  Accipe sed quare longeuę tempora uitę
Despiciam: uitii est plena senecta sui.
Curuatur dorsum, titubat pes, membra tremiscunt,
Caligant oculi, dens cadit, ora rigent.
Laxa cutis fluitat, caluum caput ictibus urgent

Seu iam non ullo mors moritura die.
Ergo agite, o miseri, quos nunc malus implicat error,
Dum licet, impliciti soluite uincla pedis.
Euigilate graui ne pressos lumina somno
Occupet extremi temporis atra dies.
75   Cernite quam celeri labuntur tempora cursu
Quamque fugax nullam sentiat hora moram.
Felix qui semper uitę bene computat usum
Cogitat et finem iam fore iamque suum.

o miseri, quos nunc malus implicat error,
Dum licet, impliciti soluite uincla pedis.
Euigilate graui ne pressos lumina somno
Occupet extremi temporis atra dies.
75   Cernite quam celeri labuntur tempora cursu
Quamque fugax nullam sentiat hora moram.
Felix qui semper uitę bene computat usum
Cogitat et finem iam fore iamque suum.

cęli terręque sator mundique uerenda
Maiestas nullumque Deus reticende per ęuum;
Ęterne o rerum genitor, cui summa potestas,
Infinita boni uirtus, sapientia prima,
Cui neque principium nec in ullo tempore finem
15  Constituo; superas solus longe omnia sęcla
Tempus in omne idem, sine mensuraque modoque,
Ipsi par Tibi, cui conferri nulla queat res,
Et cuius formam concessum effingere nullo

roseum lunę uultum stellasque minores,
Vt, dum lentus habet mortalia corpora somnus,
Lustrarent tacitas nocturno lumine terras.
Diuidis inde diem a tenebris mensesque reducis
35  Et partita quater sua tempora sufficis anno
Restituisque uices quibus unco uomere putrem
Pinguibus in campis glebam uersaret arator
Et quibus aut messor fruges aut uinitor uuas
Cogeret, ante acti gratissima dona laboris,

Peruolitant hyememque ferunt camposque patentes
Occuluere, uagus frustra cum forte uiator
Ter notum quęsiuit iter, ter deuius alto
Frigore contectis gelidisque errauit in aruis.
60  Tu tempestatem diram sęuasque procellas
Colligis atque fugas rursum redeunte sereno.
Per Te terra suos educit prodiga foetus,
Frugifero partu nunquam frustrata coloni
Spem cupidam, sata lęta ferens et dulcia

passione XLVII. Philippus
Audax in Scythica docuit regione Philippus
Et multos Christo subdidit ille suo
Atque ibi bis deno transacti temporis anno
Ducitur ad Martis templa prophana dei.
5  Stabat marmoreo bellator corpore Mauors,
Armis terribilis, fronte oculisque minax.
Huic dare thura deo dum cogitur ipse Philippus,

Sed Domini frater dictus ob effigiem.
5  Natus erat sanctus, sed sanctus coepit haberi
Cum coepit dubios promere barba pilos.
Carnibus abstinuit nec uini pocula sumpsit,
Nullo illi placuit tempore tonsa coma.
Non unguenta quidem fuerant nec balnea curę,
10  Sed sine fraude fides et sine labe pudor.
Huic licuit soli sanctorum sancta subire,
Hunc quę uelabat linea uestis erat.

labe pudor.
Huic licuit soli sanctorum sancta subire,
Hunc quę uelabat linea uestis erat.
Orandi huic usus submisso poplite creber
Callorum adduxit duritiem genibus.
15  Tempore quo calicem diuinaque pocula sumpsit,
Vllos esurum se negat esse cibos
Donec post dura Christum supplicia mortis
Surrexisse suo nouerit a tumulo.
Exurgens igitur Dominus se reddidit illi

35  Tanta autem pietas fuit illi et gratia uitę
(Si quid Iosepho credere teste licet)
Illius ut propter cędem deleta putauit
Hebrea gens urbis tecta fuisse suę.
Martyrii lętus nunc tempora cincta corona
40  Ostentans Christo iungitur ille suo.
Passus est anno a Dominica passione XXXI. Symon et Iudas
Thadeus est

si cupias, rerum metire suprema,
30   Et causam disces finis ab indicio.
Ille etenim potuit qui talia spernere multa
Contentus paruo, nunc bona summa capit.
Nunc fruitur cęlo, sed quo quoque tempore terras
Incoluit, mira dote beatus erat.
Mentis enim leuibus transcendens ęthera pennis 35
Non semel angelicos fertur adisse choros
Et sanctos uidisse patres, uidisse sedentem

sęuę feriant mea uela procellę
Concutiantque meum quanta pericla caput.
Affer opem misero, lasso succurre clienti,
Auxilium tardet iam mora nulla Tuum.
Exigit hoc ętas: albent mea tempora canis,
Pallent ora, cutem ruga senilis arat,
Caligant oculi, patulę, surdescitis, aures,
Vix geritis, tremuli, dorsa repanda, pedes.
Denique ad extremos ęui peruenimus annos,

mutatę uerso moderamine mentis
Vota uidens placidis nutibus illa foue.
Aduentat suprema dies, discrimine paruo
A gelido durę limine mortis abest.
Sic properant anni, fugit ętas, tempora semper
Prępetibus pennis irrequieta uolant.
Interea stimulis mea mens agitatur amaris
Conscia delicti iustitięque memor.
At Tu, Diua, omnes uincens pietate fideque

Prospicis arma foris, prospicis arma domi.
Interea foelix tu lęta mente reponis
Ocia candidulis candidiora rosis.
Integer espectans aethernę pręmia uitae,
Irrides nostri temporis exicium,
Inconcussa fides suffert tentamina mundi,
Concilias Christum dum tibi, Marce, tuum,
Quem pro Francisco uelis exorare misello,
Perpetuo sic te donet, amice, bono.

[2.] Franciscus Natalis ad Marcum Marulum de obitu Valerii fratris
Marule, Socraticę non dispar gloria uitę,
Pręualido fultum robore pectus habens,
Exemplar uirtutis, honos, lux, Marule, nostri
Temporis, o patrię uita salusque tuę!
Tramite qui recto diuinę sedis ad urbem
Tendis et inuitans dirigis hinc alios,
Quid mandata Dei iubeant qui solus ad unguem
Obseruas, plures dinde docere

Homerus ranarum murumque simul crudelia bella, Virgilius Culicem, Lucanus Orpheum tanquam studiorum primitias descripserunt, ut exercitatione magistra ad graviora describenda et commodius et facilius ascendere potuissent, quemadmodum eos temporum curriculo et studiorum diligentia ascendisse videmus. Quod et in Iliade Meonides et in Eneide Maro et poeta Cordubensis in magno civium motu ostenderunt. Nos vero saepenumero doloris cruciatu affecti, aliquando refecti ipsa

potuisses, neque ut Orpheus, si tibi recuperanda fuisset, dimisisses Euridicem. Macte virtute, pro quo insuper et iura pontificia intercessere, quibus te frustra insudasse videretur, si tam inmaturo tempore decessisses. Neque postremo amicorum vota tibi defuere, qui te sanum ac incolumem fore vehementer optavere. Inter quos et eum poteris ponere, cuius nomen tuis chartis voluisti inserere. Et cum a me exigeres

mihi sit dolens poeta.
1.5.19   Cur uates elegos sonat lyramque?
1.5.20   Fors turbat mala saepius poetam,
1.5.21   Interdum lyra temperat dolorem.
1.5.22   Musarum repetas, rogo, cateruam.
1.5.23   Certe Pyerios petam triumphos
1.5.24   Et nomen referam mei

2.5.38   Gauderem extinctis tot mihi morte malis.
2.5.39   Nec te plorassem tantum, mihi frater adempte,
2.5.40   Cui Iacobo uite tempore nomen erat,
2.5.41   Nec gemerem ipse tuo fatali funere, frater,
2.5.42   Dimidium cordis, mi Nicolae, mei.

Iacobus erat.
2.5.45   Lustra duo, qui maior erat, geminauit et unum
2.5.46   Addidit infoelix, cum periturus erat.
2.5.47   Temperies celi uiciarat amara minorem,
2.5.48   Tabida quem subito perdidit ipsa lues.
2.5.49   Infoelix cecidit crudeli uulnere maior

2.9.27   Vidimus et rigido, sed molli cortice mala
2.9.28   Persica uel ficus dente premente bonas.
2.9.29   Nec, Raphael, stupeas: hec tempore uno uidi,
2.9.30   Quamuis diuerso tempore cuncta uigent.
2.9.31   Equora camporum uiridi patuere capillo,
2.9.32  

2.9.28   Persica uel ficus dente premente bonas.
2.9.29   Nec, Raphael, stupeas: hec tempore uno uidi,
2.9.30   Quamuis diuerso tempore cuncta uigent.
2.9.31   Equora camporum uiridi patuere capillo,
2.9.32   Quem ferit aspirans saepius aura leuis.

Ad Petrum Petrachium Spalatensem

2.18   Virtutem Ascanei mirantur tempora prisca,
2.18   Miramur Musas, candide Petre, tuas.
2.18   Euryalo pulchro pubes formosa fauebat,
2.18  

2.22.5   Saepe tue carmen tenerum componis amice
2.22.6   Et mulces dominam carmine saepe tuam,
2.22.7   Littoreamque ferunt Veneris tua tempora myrtum,
2.22.8   Aspirat facibus blanda columba tuis.
2.22.9   Carmine tu facies notam per soecula Gallam
2.22.10  

corpus,
3.1.2   Non tamen exitio corpus inane dedit,
3.1.3   Vel quia me noluit melioribus addere fatis,
3.1.4   Vel quia non uno tempore sceua premit.
3.1.5   Hei mihi, cum primum coepi sentire uapores,
3.1.6   Iam caput ex stomacho qui petiere malo,
3.1.7   Hei

3.2.2   Vt faueat uelis, Acciarine, tuis.
3.2.3   Non sine uersiculis sacram et iugulauimus agnam,
3.2.4   Temperet ut rabiem uentus et unda suam.
3.2.5   Sanguine placantur pecudum pia numina quedam
3.2.6   Placatumque magis carmine numen erit.

3.6.49   Sed, rogo, quis uates fictos toleraret amicos?
3.6.50   A, pereat simulans hostis amicitiam!
3.6.51   Nisus et Euriali perierunt tempora cari,
3.6.52   Quos mirata fuit denique prisca fides.
3.6.53   Lelius in sacro semper uiuebat amore,
3.6.54  

ipse dei.
3.11.45   Vulnere defessus si forte uagatur in urbe,
3.11.46   Querit amans sociam uulneris ipse suam.
3.11.47   Tempora si placidam tribuunt nocturna quietem,
3.11.48   Occurrunt misero somnia multa uiro.
3.11.49   Dormit miles amans et clausis cernit ocellis

3.12.1.7   Pompilius Ianum perfecit mensibus anni,
3.12.1.8   Incipit a Iani mense poeta canens.
3.12.1.9   Principium nostris sunt Iani tempora coeptis,
3.12.1.10   Ordinibus priscis conuenit ordo nouus.
3.12.1.11   Prima dies Iani toto celeberrima mundo est,

facta beata dei. Februarius
3.12.2.1   Februa post Ianum ueniunt cito tempora nobis,
3.12.2.2   Laetitiam nobis februa festa dabunt.
3.12.2.3   Altera lux mensis totum radiata per euum est.

3.12.2.11   Ter octaua dies numero numerata sub isto
3.12.2.12   Sortibus electum lux dabit ista nouum
3.12.2.13   Ieiunique caput ueneratur temporis ipsum,
3.12.2.14   Quo sacer ad cinerem cuncta redire docet.

3.12.8.1   Venit et Augustus plenus crescentibus uuis,
3.12.8.2   Augustus festas et dabit ipse dies.
3.12.8.3   Augusti nobis Nonarum tempora prestant
3.12.8.4   Virginis ad laudem festa beata nimis.
3.12.8.5   Laurifer aduenit decima cum luce leuita,

Simplicitas Securitas Salutatio Solicitus Sacrilegium Sacerdos Sacrificium Spiritus Sanctus
T Temperantia Timor Terra Tedium Tinctura Testis Tentatio Tentatio Tempus, horę

Anima. Quod anima sit immortalis 51 . TVLLIVS IN TVSCVLANIS
Amicus amico uas factus in tempore occurrit ad sententiam capitis. Dionysius: Vtinam tertius uobis asscriberer 151 . Fructus amiciciarum in quo consilium uitę omni consentiens et iocunditas quotidiano cultu

283 . Auaritia detestabilis 299 . Moniales ob auaritiam ruina oppressę monasterii 319 .
Aduersa. Bellorum calamitas tempore beati Hieronymi 198 . Eiusdem temporibus Roma obsessa. Ad Marcellam in aduersis probatam 248 . Ad uirginem exulem consolatoria 249 . In hac uita plus aduersi quam

Moniales ob auaritiam ruina oppressę monasterii 319 .
Aduersa. Bellorum calamitas tempore beati Hieronymi 198 . Eiusdem temporibus Roma obsessa. Ad Marcellam in aduersis probatam 248 . Ad uirginem exulem consolatoria 249 . In hac uita plus aduersi quam prosperi 253 . Militia Christiana est

Vir amicabilis. Amicicia uenalis. Amicicia. Amor absconditus 131 . Amicum cole. Amici consilia. Ne fias pro amico inimicus proximo 142 . Amicus probatur in aduersis. Amicus pro tempore. Amicus mensę. Ne derelinquas amicum antiquum etc. 143 . Omne animal diligit simile sibi, sic et omnis homo proximum sibi. Fatuo non erit amicus, sed adulator 145 . Ad amicum etsi

eruditus 237 . Lex: Ne faber, ęrarius cum lignario simul sint; nequis duabus artibus uacet 303 . Artem mortalem a mortalibus factam 311 . Lex de artificibus: Si statuto tempore opus non absoluerint per maliciam, ne plus ęquo opus liceatur nec decipiat. Siquis opifici mercem pactam non dederit 316 . Quid est artificium? Mens artificis in materia separata 352 . Duo

est et non composita, ideo nec dissoluenda. Item quia inuisibile semper eodem modo est, quia per se ipsum animus excogitat, et illuc se confert ad purum sempiternum immortale. Item quia anima naturaliter pręest, et domina est corporis. Item quia corpus uisibile mortuum multo tempore integrum durat, multo magis anima inuisibilis integra permanebit 179 . Anaxagorę sententia: mentem omnia exornare omniumque causam esse 182 . Animam esse immortalem 183.

Quomodo implet corpus. Quomodo in singulis corporis partibus tota pręsens. Quomodo diuidua simul et indiuidua. Anima corporum domina est, Anima rationalis est uita intelligens discurrendo et corpus uiuificans tempore 351 . Animarum rationalium gradus tres: in primo mundi, in secundo sperarum, in tertio animalium. Animantes quędam absque semine natę. Mundi anima 352 . Elementa etiam uiuere Platonici arbitrantur.

ab affectibus phantasię 400 . Signum ab affectibus rationis 401 . Mens animę caput et auriga 402 . Septem uacationis genera: somno, sincopa, humore melancholico, temperata complexione, solitudine, admiratione, castitate 403 . Ab artium et gubernationis industria. Quattuor hominis dotes in artibus. Signum ab effectu miraculorum 404 . Quęstiones de miraculis

primum bonum 407 . Animus conatur omnia fieri, item facere omnia et omnia superare. Homo affectat ubique esse et esse semper 408 . Cupimus IIII Dei uirtutes assequi, id est ut simus prouidi, iusti, fortes, temperati 409 . Animus summam expetit opulentiam et uoluptatem. Colimus nos ipsos ac Deum. Animus a uitiis abhorret 410 . Religio humano

Prisci immoderata auri cupiditas 425 . Vespasianus dicax et auarus urinę uectigal excogitauit 426 . Pręstigiator alieni cupidus 432 . Seuerus auaritia omnes omnium temporum principes superauit 435 . Auarus et sęuus Maximinus 442 .
Aduersa. Aegypti clades 15 . Miraculosa

omnium temporum principes superauit 435 . Auarus et sęuus Maximinus 442 .
Aduersa. Aegypti clades 15 . Miraculosa tempestas supra Fhilistinos 44 . Quid sit ut pinum exterere 114 . Veteranus bonis bello amissis ęre alieno oppressus 115 . Xerxis fuga 132 .

Anthistenes dixit: Tunc ciuitates omnino interituras, cum boni ab improbis nequirent discerni 192 . Pestilens annus 198 . Dionysii casus aduersi 201 . Foeda tempestas 227 . Ariaractis regis sors 236 . Abderitę ranarum muriumque multitudine patrium solum relinquere coacti 238 . Aduersa Demetrio 244 .

uersentur et sequentibus sęculis erunt habitaturi". Idem aiebat, si in unum locum cuncti mala sua contulissent, futurum ut propria reportare domum quam ex communi miseriarum aceruo portionem suam ferre mallent, liber VII, caput II. Apium Claudium maritima tempestas reum fecerat, cęlestis absoluit, liber VIII, caput I.
Ars. Quam magni effectus artium sunt, liber VIII, caput XI. Casu factum quod ars facere nequibat in equo pingendo, eodem. Quędam

requirimus te 249 . Stulta Epicuri sententia, qui asserit recordatione pręteritorum bonorum mala pręsentia mitigari 270 . Lazarus. Iob, nec bona nec mala 301 . In tempore afflictionis dicent: Surge et libera nos 336 . Peruenit gladius usque ad animam 338 . Nostro uitio accidunt mala 339 . Aduersa, in quibus mors pręfertur uitę

Amicorum fides 165 . Proximus 232 . Qui despicit amicum 267 . Qui negligit damnum propter amicum, iustus est 268 . Omni tempore diligit qui amicus est 272 . Amici diuitem sequuntur, a paupere separantur 273 . Amicum ne dimiseris. Melior est uicinus iuxta quam... 281 . Melius est duo simul

Auxilium. Virga et baculus 78 . A iusto ne subtrahas manum tuam 299 . Accelera, ut eripias me 341 . Protector eorum in tempore tribulationis 349 . Inuoca me in die tribulationis tu 359 . Equi mali demones, equi boni angeli 375 . Petra refugium erinaciis 399 .

Auaritia. Gracchi caput auro expensum 23 .
Aduersa. Commoda et incommoda bonis malisque communia 2 . Quod sanctis in amissione temporalium nihil pereat 3 . Christiani captiui 4 . Aduersa quę Christianis contingunt 8 . Quod a furore hostili non liberantur 8 .

uirorum loca nobilitata 68 . Bonum summum, si ignoretur, uiuendi rationem ignorari necesse est 69 . Recti ratio et honesti. De summo bono sententię multorum. Virtutes uoluntarię prudentia, temperantia, fortitudo, iustitia 73 . Quę summa bona in corpore et quę in animo 74 . Bonum summum cumulatur ex integritate corporis et mentis ratione perfecta. Honestum omnes uirtutes complectitur

115 . Ascendens de uirtute in uirtutem. Psalmus LXXXIII. Innocens. Psalmus LXXXV 116 . Iustus ut palma florebit. Psalmus XCI. Beati qui faciunt iustitiam omni tempore. Psalmus CV 118 . Beati immaculati in uia. Psalmus CXVII 119 . Feci iudicium et iustitiam. Psalmus CXVIII 120 . Iusti

apparens. Iustus 130 . Mundus corde et ore. Rectus 131 . Iustorum multiplicatio. Iustus 132. Homini bono dedit Deus sapientiam, scientiam et lętitiam. Deus cuncta fecit bona in tempore suo. Nihil melius quam lętari in opere suo 133 . Melius est bonum nomen quam unguenta preciosa. Iustus perit. Virum de mille unum reperi; mulierem ex omnibus non inueni.

133 . Melius est bonum nomen quam unguenta preciosa. Iustus perit. Virum de mille unum reperi; mulierem ex omnibus non inueni. Iustis aliquando male est et impiis bene. Omni tempore sint uestimenta tua candida 134 . Virtus probata. O quam pulchra est casta generatio cum claritate, id est fideles iusti. Ętas senectutis uita immaculata 137 . Iustitia consummata est nosse Deum

Effundam aquas super sitientem etc. 161 . Omnes sitientes uenite ad aquas etc. 163 . De regeneratione per baptismum 167 . Deducam imbrem in tempore suo, et pluuię benedictionis erunt 191 . Effundam super uos aquam mundam 192 . Ecce aquę egrediebantur subter limen domus ad orientem in latus dextrum; traduxit me etc.

nostrum. Baptizato Iesu apertum est celum. Signat baptizatis in Christo patere paradisum et donari Spiritum Sanctum et filios Dei fieri per gratiam III. Parant pasca, ubi aquę infertur amphora; quia tempus adest quo ueri pascę [temporibus] cultoribus typicus de limine auferatur cruor et ad tollenda crimina uiuifici fontis baptisma, consecretur XXII.
Benedictio. Eleuatis manibus suis benedixit eis. Et factum est, dum benediceret

habere 83 . Effici bonum difficile est. Nam ante uirtutem sudorem positum aiunt, deinde facile 85 . Fieri bonum difficile est, perdurare bonum impossibile. Optimi illi quos diligunt. Vtrum sapientia, temperantia, fortitudo, iustitia, sanctitas quinque nomina eiusdem rei sunt 86 . Vir uirtute pręditus primo quidem sui ipsius, deinde et regum rex est 88 . Ad illa quisque bonus est, ad quę sapiens, ad

Bibliographia locorum inventorum

Jan Panonije (1434-1472) [1465], Oratio legatorum Matthiae regis ad pontificem, in publica audientia, versio electronica (, Roma), 1091 verborum, Ed. Ács Pál Jankovics József Kőszeghy Péter [genre: prosa - oratio] [word count] [ianpanoratio].

Jan Panonije (1434-1472) [1467], Serenissimo Hungarorum regi Matthiae epistula, versio electronica (, Italia; Hungaria), 406 verborum, Ed. Ács Pál Jankovics József Kőszeghy Péter [genre: prosa - epistula] [word count] [ianpanepistmatth].

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1469], Prosopopeya, versio electronica (), 98 versus, verborum 1000, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia] [word count] [sisgorgeleg].

Cipiko, Alviz (1456-1504) [1474], Naenia de clarissimo adolescente Petro Rhiario Sixti summi pontificis nepote, versio electronica (), 124 versus, verborum 799, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - elegia] [word count] [cipikoanaenia].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1474], Oratio in funere Petri Riarii, versio electronica (, Rim), Verborum 4115, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [modrnoratioriar].

Cipiko, Koriolan (1425-1493) [1477], Petri Mocenici imperatoris gestorum libri tres, versio electronica (), Verborum 16317, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [cipikokpetri].

Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].

Šižgorić, Juraj; Marulić, Marko; Mihetić, Ambroz; Tideo Acciarini; Andrea Banda di Verona; Hilarion di Vicenza; Raffaele Zovenzoni; Giliberto Grineo (c. 1445-1509?; 1450-1524; c. 1420-post 1487) [1477], Elegiarum et carminum libri tres, versio electronica (), 1585 versus, verborum 10077, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - carmen; poesis - elegia] [word count] [sisgorgeleg].

Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report