Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: TEmp[aEI].* Your search found 7492 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 401-500:401. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] habeat quam uoluptatis. Nam si ab ipso exordio uitae incipias (est enim opere pretium per singulas discurrere aetates), nonne id plenum tristitia, fetore, et pudore est? Quae si diuina sapientia amore incredibili parentum non temperasset, quis id umquam pati potuisset? Aut cui non stomachum fecissent sordes nostrae? Cuius bilem continui uagitus, ploratus, et bestialia fastidia non commouissent? Aut quem non
402. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] decertant, atque ubi unum nos reliquit, mox aliud saeuius aggreditur, quibus cum uolentes plerumque cedamus, necesse est uictoris subire legem: cuius in ius cum semel concesseris et sub iugum eius missus fueris, necesse est id toto uitae tempore feras. Quod si illud aliquando detractare tentaueris, cogeris inuitus; licet tu sicut canis uinctus catenam assidue rodas, rumpere quidem anulum unum aut duos forsan poteris, semper tamen supererit
403. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] media uero omnis fastidii et calamitatis plena. Si cetera desint, sed quantam illam uitae miseriam putas quam ex corporis cura patimur indesinenter, nunc aestus, nunc frigora declinando; modo fugitando imbres, modo uentos ac tempestates, sedulo autem sanitatem procurando. Quamobrem aliquando ab his, aliquando ab illis abstinemus alimentis et tamen gulae instigatione cruciamur; mane grauis somno et hesternis adhuc indigestis crapulis surgere cunctaris,
404. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] uersat, nec una hora patitur eodem habitu perseuerare. Ad haec circa te uelut lacessentium canum turbam saeuissimam immittit: hinc famem, inde sitim, illinc algorem, ex alia parte aestum, deinde metum, imbres, tempestates, muscas, culices, pediculos, pulices, pruritum, scabiem, impetiginem, et duas infestissimas dolorum et cupiditatum turmas, quarum nec nomina nec numerum ullus umquam scire potuit.
405. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] melius atque aptius ex persona Dei apud pias mentes poterit disserere. Vt Hieronymus ad Tyrasium: Quod dederat, abstulit qui creauit. Quis est alius qui plangat quod ad tempus acceperat: commodaueras ut haberes quantocumque tempore uoluisset et, cum uellet, rursum auferret. Nihil abstulit tuum cui recipere decuit creditorem, et nihil aliud decet quam creditori gratias agere mutuantem. Sic Iob legimus quam sequamur deuotissimam uocem dicentis: "Dominus dedit,
406. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] ei somno similis est, qui nonnumquam etiam sine uisis somniorum placatissimam quietem affert, dii boni, quid lucri est mori, aut qui multi dies reperiri possunt qui tali nocti anteponantur, cui simul futura est perpetuitas omnis consequentis temporis, quis me beatior? Sin uera sunt quae dicuntur migrationem esse mortem in eas oras, quas qui e uita excesserunt incolunt, id multo iam beatius est te, cum ab his, qui se iudicum numero haberi uolunt, euaseris, ad eos uenire qui ueri
407. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] ei somno similis est, qui nonnumquam etiam sine uisis somniorum placatissimam quietem affert, dii boni, quid lucri est mori, aut qui multi dies reperiri possunt qui tali nocti anteponantur, cui simul futura est perpetuitas omnis consequentis temporis, quis me beatior? Sin uera sunt quae dicuntur migrationem esse mortem in eas oras, quas qui e uita excesserunt incolunt, id multo iam beatius est te, cum ab his, qui se iudicum numero haberi uolunt, euaseris, ad eos uenire qui ueri
408. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] ei somno similis est, qui nonnumquam etiam sine uisis somniorum placatissimam quietem affert, dii boni, quid lucri est mori, aut qui multi dies reperiri possunt qui tali nocti anteponantur, cui simul futura est perpetuitas omnis consequentis temporis, quis me beatior? Sin uera sunt quae dicuntur migrationem esse mortem in eas oras, quas qui e uita excesserunt incolunt, id multo iam beatius est te, cum ab his, qui se iudicum numero haberi uolunt, euaseris, ad eos uenire qui ueri
409. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] et amputatio membrorum et priuatio sensuum et oppressio corporis ad obscenam libidinem opprimentis explendam et alia multa horrenda saepe contingunt. Quid ab innumeris casibus, qui forinsecus corpori formidantur aestibus et frigoribus, tempestatibus et imbribus, coruscatione tonitruum, grandine, fulmine, motibus hiatibusque terrarum, oppressionibus ruinarum, ab offensionibus et pauore uel etiam malitia iumentorum tot uenenis fruticum, aquarum, ranarum, bestiarum, ac ferarum,
410. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Cleobolo et Bitone, quorum mater cum sacerdos esset et dies festus Iunonis apud Argiuos instaret, in quo sacerdoti adesse necessitas summa erat, et boues ei ex agro praesto ad horam non essent, tum iuuenes temporis interclusi angustia iugum subeuntes per quinque ac quadraginta stadia matrem uehentes mira celeritate ad templum toto praestolante populo ac spectante perduxere dicentibus omnibus et acclamantibus felicem matrem,
411. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] et amputatio membrorum et priuatio sensuum et oppressio corporis ad obscenam libidinem opprimentis explendam et alia multa horrenda saepe contingunt. Quid ab innumeris casibus, qui forinsecus corpori formidantur aestibus et frigoribus, tempestatibus et imbribus, coruscatione tonitruum, grandine, fulmine, motibus hiatibusque terrarum, oppressionibus ruinarum, ab offensionibus et pauore uel etiam malitia iumentorum tot uenenis fruticum, aquarum, ranarum, bestiarum, ac ferarum,
412. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Cleobolo et Bitone, quorum mater cum sacerdos esset et dies festus Iunonis apud Argiuos instaret, in quo sacerdoti adesse necessitas summa erat, et boues ei ex agro praesto ad horam non essent, tum iuuenes temporis interclusi angustia iugum subeuntes per quinque ac quadraginta stadia matrem uehentes mira celeritate ad templum toto praestolante populo ac spectante perduxere dicentibus omnibus et acclamantibus felicem matrem,
413. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Cleobolo et Bitone, quorum mater cum sacerdos esset et dies festus Iunonis apud Argiuos instaret, in quo sacerdoti adesse necessitas summa erat, et boues ei ex agro praesto ad horam non essent, tum iuuenes temporis interclusi angustia iugum subeuntes per quinque ac quadraginta stadia matrem uehentes mira celeritate ad templum toto praestolante populo ac spectante perduxere dicentibus omnibus et acclamantibus felicem matrem,
414. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] praesentia rerum naturam quam errorem nostrum damnare maluimus. Sed et huius culpae et ceterorum uitiorum peccatorumque nostrorum omnis a philosophia correptio petenda est. Cuius in sinum cum a primis aetatis nostrae temporibus uoluntas studiumque impulisset nos, his grauissimis casibus in eundem portum, ex quo eramus egressi, magna iactati tempestate confugimus. O uitae philosophia dux, o uirtutum indagatrix expultrixque uitiorum! Quid non modo nos, sed
415. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] peccatorumque nostrorum omnis a philosophia correptio petenda est. Cuius in sinum cum a primis aetatis nostrae temporibus uoluntas studiumque impulisset nos, his grauissimis casibus in eundem portum, ex quo eramus egressi, magna iactati tempestate confugimus. O uitae philosophia dux, o uirtutum indagatrix expultrixque uitiorum! Quid non modo nos, sed etiam omnis uita hominum sine te esse potuisset? Tu urbes peperisti, tu dissipatos homines in societatem uitae conuocasti, tu eos
416. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] praesentia rerum naturam quam errorem nostrum damnare maluimus. Sed et huius culpae et ceterorum uitiorum peccatorumque nostrorum omnis a philosophia correptio petenda est. Cuius in sinum cum a primis aetatis nostrae temporibus uoluntas studiumque impulisset nos, his grauissimis casibus in eundem portum, ex quo eramus egressi, magna iactati tempestate confugimus. O uitae philosophia dux, o uirtutum indagatrix expultrixque uitiorum! Quid non modo nos, sed
417. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] peccatorumque nostrorum omnis a philosophia correptio petenda est. Cuius in sinum cum a primis aetatis nostrae temporibus uoluntas studiumque impulisset nos, his grauissimis casibus in eundem portum, ex quo eramus egressi, magna iactati tempestate confugimus. O uitae philosophia dux, o uirtutum indagatrix expultrixque uitiorum! Quid non modo nos, sed etiam omnis uita hominum sine te esse potuisset? Tu urbes peperisti, tu dissipatos homines in societatem uitae conuocasti, tu eos
418. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] brutis et obnoxiis corporibus, dissimilibus moribus, similibus erroribus, peruicaci audacia, pertinaci spe, casso labore, fortuna caduca. Sigillatim mortales cuncti, uniuersi genere perpetui, uicissim sufficienda prole mutabiles; uolucri tempore, tarda sapientia, cita morte, querula uita. Et Seruius Sulpicius ad Ciceronem ipsum de morte filiae consolando ait: si hoc tempore non diem suum
419. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] mutabiles; uolucri tempore, tarda sapientia, cita morte, querula uita. Et Seruius Sulpicius ad Ciceronem ipsum de morte filiae consolando ait: si hoc tempore non diem suum obiisset, paucis tamen post annis ei moriendum fuisset, quoniam homo nata fuerat. Et Menander Trophimum consolando: "Si enim", inquit, "te solum hac
420. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] et Hieronymus ad uirginem in exilium missam ita scribens: Sed cur ego te ad tribulationis patientiam humanis aut praesentis uitae prouocare conor exemplis, cum nullum paene sciamus fuisse sanctorum qui procellosum huius temporis agonem absque tribulationis tempestate transierit et tantorum odia insectationemque pertulerit, quantos uitae suae dissimilitudine castigauerit.
421. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] uirginem in exilium missam ita scribens: Sed cur ego te ad tribulationis patientiam humanis aut praesentis uitae prouocare conor exemplis, cum nullum paene sciamus fuisse sanctorum qui procellosum huius temporis agonem absque tribulationis tempestate transierit et tantorum odia insectationemque pertulerit, quantos uitae suae dissimilitudine castigauerit. Castigare enim alium uidetur quisquis
422. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] iacet. Quae latet inque bonis cessat non cognita rebus, apparet uirtus arguiturque malis. Dat tibi nostra locum tituli fortuna caputque conspicuum pietas quae tua colat, habet. Vtere temporibus quorum nunc minime freta es et patet in laudes area magna tuas. Quo carmine uide quaeso quam prudenter uxoris aerumnas leuat atque ad alias
423. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] cui parens ademptus est, dicere consueuimus: "Venit tempus in quo tua uirtus cognoscetur et quid ualeas ostendatur; hucusque alterius ope tutatus gubernatusque uixisti securus, nunc tibi in te ipso spes omnis relicta est: fac te uirum probes. Tempestas gubernatorem et stricta acies militem probat. Vir quoque fortis miseria examinatur." Hae consolationes omnes ad laudem inuitant, habentque locum dumtaxat in publicis aut apertis casibus, et qui in conspectu populi sunt
424. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] ingemiscat etiam maximis aut detrimentis aut laboribus ex quibus non dubitat magnam se emolumentum consecuturum? Suauis enim omnis quaestuosus labor et, quicquid amaritudinis opus habet, temperat spes lucri; quod intelligens apud apud nobilissimum poetam Aeneas ad socios ait: Per uarios casus, per tot discrimina rerum tendimus in Latium, sedes ubi fata quietas ostendunt; illic fas regna resurgere
425. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] "Ita ergo", inquit, "nos quoque iocundos ac laetos esse oportet dum spei nostrae signa conspicimus, cum probatores eius sumimus, cum per mala praesentia futura bona indubitatae fidei manibus iam teneamus. Siquidem et dictum est: Salus nostra in tempore tribulationis. Nullam ergo debet generare tristitiam, qualecumque id est, quod maximam uidet significare laetitiam. Est enim ille superbus, aut inuidus, aut sui fastidiosus boni, quem eius probatio reddit tristiorem. Dicit enim in
426. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] et praesentes angustias non sentiamus dum in futuram spem tota animi intentione protendimus. At si bellator aliquis dolorem uulneris aut contemnat aut nesciat, dum omnibus uiuacitatis sensibus solam uidetur cogitare uictoriam. Nam et qui tempore hiemis uadit ad balneas prius asperitatem frigoris nudus patienter excipit quia eum secutura calefactio consolatur; ita certa spes rem uincit instantem, ut illud quodammodo esse incipiat quod futurum est, et desinat esse quod praesens
427. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] certa spes rem uincit instantem, ut illud quodammodo esse incipiat quod futurum est, et desinat esse quod praesens est. "Vt in me", inquit Dominus "pacem habeatis", hoc est dicere: firmius uobis sit quod in me est, qui semper sum, quam quod in temporali geritur mundo, quia mundus transibit et malitia quaecumque agitur, in ipso finietur. Pax uero mea nulla umquam defectione temporis soluetur. Et alibi dicit: Mulier cum parit tristitiam habet quoniam uenit dies eius, cum autem peperit
428. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] inquit Dominus "pacem habeatis", hoc est dicere: firmius uobis sit quod in me est, qui semper sum, quam quod in temporali geritur mundo, quia mundus transibit et malitia quaecumque agitur, in ipso finietur. Pax uero mea nulla umquam defectione temporis soluetur. Et alibi dicit: Mulier cum parit tristitiam habet quoniam uenit dies eius, cum autem peperit puerum, non meminit iam passurae propter gaudium quia natus est homo in mundo. Et uos nunc quidem tristitiam habetis, sed tristitia
429. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] quanto se amplius desudasse cognouerit et de labore impenso sperat ubertatis augumentum. Quicquid in creaturis paene omnibus ita esse cognoscimus illic maiorem fructum gigni ubi onerosae acerbitatis cura praecesserit. Nam et aestatis et autumni temporis, quae tempora ministra sunt frugum, sterilitatem nimiam nonnumquam hiemis lenitas intulit, cum fecunditatem maximam frigoris saepe praestiterit austeritas, et quicquid clementia ueris resoluit, spem ubertatis amisit. Arbores uero ipsae
430. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] desudasse cognouerit et de labore impenso sperat ubertatis augumentum. Quicquid in creaturis paene omnibus ita esse cognoscimus illic maiorem fructum gigni ubi onerosae acerbitatis cura praecesserit. Nam et aestatis et autumni temporis, quae tempora ministra sunt frugum, sterilitatem nimiam nonnumquam hiemis lenitas intulit, cum fecunditatem maximam frigoris saepe praestiterit austeritas, et quicquid clementia ueris resoluit, spem ubertatis amisit. Arbores uero ipsae tanto
431. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] utile impedimentum pruinae et quod
reprimit non obserat, sed includit. At uero si paulo clementius extiterit imbrium,
quanto luxuriant prius in disciplina
432. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] commissa quanto glaciali frigore arcente tardius surgunt in frugem utili radice proficuunt, ac tanto post modum amplioribus fructibus praegrauata curuantur. Nauigantibus quoque ipsis longae serenitatis spem pollicetur nimis ualida ac diuturna tempestas. Sic et omnium fere creaturarum specie difficile exultatio aliqua nisi maerore praeeunte succedit. Quae cum ita sint, aequanimiter ferre conuenit, etiam si nos tribulationum imbribus ac dolorum asperioris hiemis procella concusserit;
433. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] tanto ampliorem aestatis fructum delaturi, quanto in praesenti frigore uitam habere contingerit acriorem. Digerit enim austeritate, qua poterat reseruare, quicquid primo impetu erumpit in exitum. Nec ulla nos insurgens pelagi debet terrere tempestas cum uentura sit etiam numquam finienda tranquillitas. Domini est enim illa uox dicentis: Beati estis cum uos maledixerint et persecuti uos fuerint et dixerint omne malum aduersum uos; gaudete et exultate, quia merces uestra copiosa est
434. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] solent esse damnorum, et propter maioris lucri spem nauigationis et peregrinationis incommoda libenter assumit. Quia quamuis magnus, facile contemnitur labor ubi non tam laboris quantitas quam eius utilitas cogitatur, et si id fieri propter temporalia et incerta lucra conspicimus, quid nobis propter aeterna et sine ulla ambiguitate uentura sit agendum, cogitemus. Nam cum illorum lucra insidiae uel pericula praecedant, similiter nostra commoda dispendiis cumulantur et sub periculo
435. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | Section] exiguum esse secundum
quod ad multa potest referri. Comparari enim potest malum uel ad tempus uel ad aliud
malum grauius uel ad bonum; ad quodcumque autem horum conferas, semper inuenies unde
eius molestiam diminuas. Et primum ex ratione temporis tripliciter, quia
aut iusto tempore illatum, aut cito abiturum, aut paulo post necessario futurum.
436. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | Section] potest referri. Comparari enim potest malum uel ad tempus uel ad aliud
malum grauius uel ad bonum; ad quodcumque autem horum conferas, semper inuenies unde
eius molestiam diminuas. Et primum ex ratione temporis tripliciter, quia
aut iusto tempore illatum, aut cito abiturum, aut paulo post necessario futurum.
437. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] unde
eius molestiam diminuas. Et primum ex ratione temporis tripliciter, quia
aut iusto tempore illatum, aut cito abiturum, aut paulo post necessario futurum.
438. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] aut iusto tempore illatum, aut cito abiturum, aut paulo post necessario futurum.
439. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] persuadere uoluit filiam eius amplius uiuere non oportuisse, nec fas esse re publica extincta ipsam superstitem optare, cum post casum eius honeste uiuere nequiuisset; atque ex eo insinuat oportunissimo tempore ipsam a uita destitutam. Hic locus optime senibus congruit qui iam et aetate et honoribus perfuncti sunt; poterit tamen prudens orator hanc consolandi rationem et florentibus aetatibus adaptare iuxta
440. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] mea.
– et Cicero:
Nemo parum diu uixit qui uirtutis perfectae perfecto functus est
munere.
Sane sicut casum uitae iusto tempore uel congruo euenisse docuimus, ita
tu et aliarum rerum similibus rationibus poteris persuadere.
441. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Sane sicut casum uitae iusto tempore uel congruo euenisse docuimus, ita
tu et aliarum rerum similibus rationibus poteris persuadere.
442. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] euenisse docuimus, ita
tu et aliarum rerum similibus rationibus poteris persuadere.
443. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] rationibus poteris persuadere.
444. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] – Ciceroque ad Figulum: Ego quod intelligere et sentire ualeo et quia sum Romae, et quia curo attendoque quod possum, id tibi affirmo te in istis molestiis, in quibus es hoc tempore, non diutius futurum. – praeterea Hieronymus ad Theodoram: Aduersus mortis duritiam et crudelissimam necessitatem hoc solacio erigimur quod
445. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Dominum quare suum sanguinem non
defenderet, acceperunt diuinum responsum: Sustinete adhuc modicum tempus donec
impleatur numerus fratrum uestrorum.
Haec de temporis breuitate dicta sunt satis.
446. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] "Sed debemus", inquit, "et nos animo praemeditari quod aliquando futuri sumus, et quod, uelimus nolimus, longius abesse non potest. Nam si nongentos uitae extenderemus annos, ut ante diluuium uiuebat genus humanum, et Mathusalem nobis tempora donarentur, tamen nihil esset praeterita longitudo quae esse desisset. Etenim inter eum qui decem uixit annos et illum qui mille, postquam idem uitae finis aduenerit et irrecusabilis mortis necessitas, transactum omne tantundem est nisi
447. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] quando robustae aetatis, quando senex factus sis? Quotidie morimur, quotidie commutamur et tamen aeternos nos esse credimus. Hoc ipsum quod dico, quod scribo, quod relego, quod de uita mea trahitur; quot puncta notaui, tot meorum damna sunt temporum. Scribimus atque rescribimus, transeunt maria epistulae et findente sulco carina per singulos fluctus aetatis nostrae momenta minuuntur. Solum habemus lucri quod Christi amore sociamur.
448. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] iusta omnipotentis dispositione. De qua re
poterit consolator et apte et copiose multa disserere, quae nos prolixitatem
deuitantes simulque ingeniis peritorum non diffidentes praetermittimus ut cetera
pleraque. Haec ergo ex ratione temporis sufficiant.
Iam quo modo unum malum ex collatione alterius mali minui conueniat,
aperire incipiamus.
449. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] commemorare, si forte eadem res tibi minuere dolorem posset. Ex Asia rediens cum ab Aegina Megaram uersus nauigarem, coepi regiones circumcirca inspicere. Post me erat Aegina, ante Megaron, dextra Epirus, sinistra Corinthus, quae oppida quodam tempore florentissima fuerunt, nunc prostrata et diruta ante oculos iacent. Coepi egomet mecum sic cogitare: en nos homunculi! si quis nostrum interiit aut occisus sit, quorum uita breuior esse debet, cum uno loco tot oppidorum cadauera
450. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] cum uno loco tot oppidorum cadauera proiecta iacent. Visne tu te, Serui, cohibere et meminisse te hominem esse natum? Crede mihi, cogitatione ea non mediocriter sum confirmatus: hoc idem, si tibi uidetur, fac ante oculos tibi proponas: modo uno tempore tot uiri clarissimi interierunt, de imperio praeterea tanta imminutio facta est, omnes prouinciae conquassatae sunt; in unius mulierculae animula commoueris tantopere?
451. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Hunc locum et ille caelestis rhetor Hieronymus scribens ad Heliodorum episcopum haud segnius pertractauit his uerbis: Verum quid ago medens dolori quem iam reor et tempore et ratione sedatum ac non potius replico tibi uicinas regum miserias et nostri temporis calamitates ut non tam plangendus sit, qui hac luce caruit, quam congratulandum ei qui de tantis malis euaserit? Constantius, Arianae fautor
452. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] et ille caelestis rhetor Hieronymus scribens ad Heliodorum episcopum haud segnius pertractauit his uerbis: Verum quid ago medens dolori quem iam reor et tempore et ratione sedatum ac non potius replico tibi uicinas regum miserias et nostri temporis calamitates ut non tam plangendus sit, qui hac luce caruit, quam congratulandum ei qui de tantis malis euaserit? Constantius, Arianae fautor hereseos, dum contra inimicum paratur et concitus fertur ad pugnam, in Mopsi uiculo moriens
453. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] stipes mendicauit. Timasius praecipitatus repente de altissimo dignitatis gradu euasisse se putat quod aduerse uiuit inglorius. Non calamitates miserorum, sed fragilem humanae conditionis statum narro. Horret animus temporum nostrorum ruinas prosequi. Viginti et eo amplius anni sunt quod inter Constantinopolim et Alpes Iulias quotidie Romanus sanguis effunditur, Scythiam, Thraciam, Macedoniam, Thessaliam, Dardaniam, Daciam, Epiros, Dalmatiam, cunctas
454. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] cum tonat, exanimes primo quoque murmure caeli, non quasi fortuitu nec uentorum rabie, sed iratus cadat in terras et uindicet ignis; illa nihil nocuit, cura grauiore timetur proxima tempestas uelut hoc delata sereno. Praeterea lateris iuguli cum febre dolorem si coepere pati, missum ad sua corpora morbum infesto credunt a numine; saxa deorum haec et tela putant.
455. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] solacio afficitur languens, uno, quod
proprium huic loco est, scilicet
quod sua mala parua esse recognoscit, alio, quod ad quintam medendi rationem
pertinet, quod ultionis uoluptate temperat suum maerorem. De qua re plenius
disputabimus cum ad proprium locum perueniemus. Nunc uero cetera prosequamur
quibus malorum opinio solet attenuari.
456. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] addito quid ad dolorem adiungi potuit? Aut qui non illis rebus exercitatus animus calere iam debet atque omnia minoris existimare? An illius uicem, credo, doles. Quotiens in eam cogitationem et tu ueneris et nos saepe incidimus, hisce temporibus cum his esse actum quibus sine dolore licitum est mortem cum uita communicare. et paulo post: At uero malum est liberos amittere, nisi prius peius sit hoc
457. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] et Cicero ad Titium: neque hae neque ceterae consolationes, quae sunt a sapientissimis uiris usurpatae, tantum uidentur proficere debere quantum status ipse ciuitatis et haec perturbatio temporum perditorum, cum beatissimi sunt qui liberos non susceperunt, minus autem miseri qui his temporibus amiserunt quam si eosdem bona aut denique aliqua re publica perdidissent.
458. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] consolationes, quae sunt a sapientissimis uiris usurpatae, tantum uidentur proficere debere quantum status ipse ciuitatis et haec perturbatio temporum perditorum, cum beatissimi sunt qui liberos non susceperunt, minus autem miseri qui his temporibus amiserunt quam si eosdem bona aut denique aliqua re publica perdidissent. et parum infra: Quid est enim iam non modo pudori, probitati, ac saluti loci?
459. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] his miseriis atque iniquissima conditione uitae uideretur. Hoc ipsum fecit scribens et ad L. Fabium: Ea demum uidetur conditio impendere legum iudiciorum temporum ut optime actum cum eo uideatur esse qui quam leuissima poena ex hac re publica discesserit. Hunc eundem locum et Hieronymus ad Tyrasium
460. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Hunc eundem locum et Hieronymus ad Tyrasium sapientissime perstrinxit: Ad quid putas Christianam et fidelem animam intra carcerem mundi remorari debuisse cui totus mundus naufragium est? Tantas ac tales tempestates uitae, tot impugnationes diaboli, tot corporis bella, tot saeculi clades euasit et lacrimas fundis? Quasi nescias quid in te ipsum cotidie patiaris, propter quod Dominus sic admonet apostolos suos dicens: "Si diligeretis me,
461. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] – et Ouidius: Hoc satis in titulo est aeterna maiora libelli et diuturna magis sunt monumenta mihi. Quos ego confido, quamuis nocuere, daturos nomen et auctori tempora longa suo. Hoc se solacio et Dido moritura consolabatur quando ait: Vixi et, quem dederat cursum fortuna, peregi, urbem praeclaram statui, mea
462. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] lugeant eos qui suspenduntur, qui in exemplum populi publice trucidantur, qui comburuntur secantur suffocantur et aliis acerbissimis suppliciis enecantur. Lugeant quoque et illos quos aut atra inuoluit tempestas aut uorax flamma conripuit aut ruina insperata oppressit aut inimica iugulauit uel confodit manus aut alius inoptatus, inopinatus, inexspectatusque exstinxit casus. Ista autem
463. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] uero rei studium in tantum inualuit apud uniuersas nationes ut firmiter animos hac inani superstitione falsaque religione inducerent ad credendum nulli inhumato nisi centum annis expletis ad destinatum locum licere peruenire, interea uero toto tempore circum haec loca errare. Quod etiam doctissimus poeta testatus est: Haec omnis, quam cernis, inops inhumataque turba est; portitor ille Charon his, quos uehit unda, sepulti. Nec ripas datur horrendas nec
464. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] flumine, quidam uitro circumdatos domi seruant, alii in uasis fictilibus conditos circa templa sepeliunt, alii, qui ad meridiem habitant Ichthyophagi nomine, defunctos in mare proiciunt inundationis tempore. Porro qui insulam Pityussam incolunt, sepeliendorum membra concisa in uase multo lapidum aggere recondunt. At apud Persas mortuus non prius humatur quam ab alite aut
465. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] in oris et fierent ipso tristia fata loco; nec mea consueto languescent corpora lecto, depositum qui me non fleat ullus erit; nec dominae lacrimis in nostra cadentibus ora accedent animae tempora grata meae; nec mandata dabo, nec cum clamore supremo labentes oculos condet amica manus. Est enim hominibus in desideriis uanitatis illud
466. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] hominum deuitantes totam uitam luctuosam peragunt dicentes se non debere ullis uoluptatibus oblectari quando amici eorum illis erant priuati; eadem ratione multi nec solem nec caelum toto tempore suspiciunt. Sed mitius Aegyptii in simili re insaniunt, siquidem apud hos, dum homo alicuius momenti decedebat, familiae suae omnis muliebris sexus caput sibi et uultum oblinibat luto. Deinde relicto domi cadauere ipsae
467. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] Amplius extenuatur pretium boni si non sit a bono auctore administratum sed ab ignauo aut indigno; si non diligitur aut magni fit ab aliis et praecipue bonis; si non spectat ad probos; si non bene ordinatum aut concinne positum; si non debito tempore exhibitum nec oportuno loco impensum, nec nostri sed alterius gratia. Praeter hos hic inducere poteris omnes fere mansuetudinis locos, de quibus suo loco disputauimus. Etenim singulis propemodum rationibus, quibus ira
468. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] praecipua sit mortalibus uitae cura retinendae, o te (si tua bona cognoscas) felicem cui suppetunt etiam nunc quae uita nemo dubitat esse cariora. Quare sicca iam lacrimas; nondum est ad unum omnis exosa fortuna nec tibi nimium ualida tempestas incubuit, quando tenaces haerent anchorae quae nec praesentis solamen nec futuri spem temporis abesse patiantur." "Quam multos esse coniectas qui sese proximos caelo arbitrentur
469. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] suppetunt etiam nunc quae uita nemo dubitat esse cariora. Quare sicca iam lacrimas; nondum est ad unum omnis exosa fortuna nec tibi nimium ualida tempestas incubuit, quando tenaces haerent anchorae quae nec praesentis solamen nec futuri spem temporis abesse patiantur." "Quam multos esse coniectas qui sese proximos caelo arbitrentur si de fortunae tuae reliquiis pars eis minima contingat? Nam is ipse locus, quem tu exilium
470. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section] uel alio simili casu quippiam superfuit, dicendo: "Age gratias Deo qui tibi uel haec saltem reliqua esse uoluit." Quo in casu ideo homo solacium accipit, immo nonnumquam et se ipsum consolatur, quod dirior pernicies discriminis ac tempestas uehementior omnia absorbere poterat ac per eam cuncta sublata erant uel diruta, nec aduersus eam nostrum aut consilium aut opera satis erat; quod ergo incolume superfuit, id iure in lucro deputatur ac fortunae uel Dei potius munus esse
471. Nikola Modruški. De consolatione liber, versio... [Paragraph | SubSect | Section]
Et ita collatione boni mali opinio attenuatur. Quomodo autem collatione
alterius mali aut quod utrumque metitur ipsius temporis, iam diximus.
DE QVARTA CONSOLANDI RATIONE LIBER QVARTVS
praecipere consilio prudentiaque debemus; etenim si nulla fuit umquam liberis
amissis tam imbecillo mulier animo, quae non aliquando lugendi modum fecerit,
certe nos, quod est dies allatura, id consilio anteferre debemus, neque expectare
temporis medicinam quam repraesentare ratione possumus.
Hoc ipsum attigit et Seneca Lucilium de morte filiae consolando:
finem dolendi etiam qui consilio non fecerat,
temporis medicinam quam repraesentare ratione possumus.
Hoc ipsum attigit et Seneca Lucilium de morte filiae consolando:
finem dolendi etiam qui consilio non fecerat, tempore inuenit. Turpissimum autem
est in homine prudenti remedium maeroris lassitudo maerendi. Malo relinquas
dolorem quam ab illo relinquaris, et quam primum id facere desiste quod, etiam si
uoles, diu facere non poteris. Annum feminis ad
languescet.
Aut enim nulla uirtus est, aut contemnendus est dolor. Prudentiamne uis esse sine
qua ne intelligi quidem ulla uirtus potest? Quid ergo ea? Patieturne te quicquam
facere nihil proficientem et laborantem? An temperantia sinet te immoderate
quicquam facere? An coli iustitia ab homine poterit propter uim doloris enuntiante
commissa, prodente conscios, multa officia relinquente? Quid fortitudini
comitibusque eius magnitudini animi, grauitati,
tuo dolore maerent, da patriae ut, si qua in re opus
sit, opera consilio tuo uti possit. Denique, quoniam in eam fortunam deuenimus ut
etiam huic rei nobis seruiendum sit, noli committere ut quisquam te putet non tam
filiam quam rei publicae tempora et aliorum uictoriam lugere.
Simili ratione Ioab a luctu Dauid regem reuocauit, quo ob necem Absalom
filii sui uehementius cruciabatur. Cum enim rex capite uelato
uoluptatibus nec ullis ornamentis uti uolunt.
Quoniam illa in tantis malis putant sibi minime conuenire, ut Ouidius libellum
suum facere monet:
Vade, sed incultus, qualem decet exulis esse
infelix habitum temporis huius habe,
nec te purpureo uelent uaccinia suco,
non est conueniens luctibus ille color;
nec titulus minio nec cedro charta notetur
candida nec nigra cornua fronte geras
nec
dolorem intermiserint. Pueros uero castigare matres et magistri solent nec uerbis
solum, sed etiam uerberibus, si quid in domestico luctu hilarius factum ab his est
aut dictum," ut minus illo tempore et ea rerum conditione dignum. Vnde et
Sappho, cum se aptiorem alio scribendi carmini diceret, in flebili tamen materia
flebile carmen elegit. Similem huic rationi et Boethius assignauit. Ouidius quoque
ait:
flebile carmen,
materiae scripto conueniente suo.
et alibi ex persona libelli:
Inspice quid portem; nihil hic nisi triste uidebis,
Carmine temporibus conueniente suis.
Claude quod alterno subsidunt carmina uersu
et pedis hoc ratio uel uia longa facit.
Quod neque sum cedro cultus nec pumice leui,
erubui domino dulcior esse meo.
inuitat, puta ad uenationem, ludum, cantum sonum ceteraque
eiusmodi. Quod nimirum et Ouidius in exilium missus et probasse et libens
usurpasse se scribit:
Si qua mei fuerint, ut erunt, uitiosa libellis,
excusata suo tempore, lector, habe.
Exul eram requiesque mihi, non fama petita est,
mens intenta suis ne foret usque malis.
Hoc est cur cantet uinctus quoque compede fossor
indocili numero cum graue mollit opus.
uideantur, te autem ab initio aetatis memoria
teneo summe omnium doctrinarum studiosum fuisse omniaque, quae a sapientissimis
uiris ad bene uiuendum tradita essent, quae quidem uel optimis rebus ac usui et
delectationi esse possent, his uero temporis habemus nihil in quo acquiescamus.
Nihil faciam insolenter neque te tali uel scientia uel natura hortabor ut ad eas
te referas artes quibus a primis temporibus aetatis tuum studium dedisti; tantum
dicam quod te spero approbaturum: me,
essent, quae quidem uel optimis rebus ac usui et
delectationi esse possent, his uero temporis habemus nihil in quo acquiescamus.
Nihil faciam insolenter neque te tali uel scientia uel natura hortabor ut ad eas
te referas artes quibus a primis temporibus aetatis tuum studium dedisti; tantum
dicam quod te spero approbaturum: me, postea quam illi arti cui studueram nihil
esse loci neque in curia neque in foro uiderem, omnem meam curam atque operam ad
philosophiam contulisse. Tuae
omnes uero occupationes aut studia, quibus animus a maerore
reuocatur, uis amoris est potentissima sacris etiam litteris testimonium
perhibentibus, in quibus legimus Rebeccam adeo ab Isaac dilectam ut dolorem, qui
ex matris morte acciderat, temperaret. Prudentissimum ergo et familiares Assueri
inierunt consilium, cum nouas puellas regi quaerere decreuerunt, quo maerorem
regis, quem ob reiectam Vasthi reginam , amore nouae coniugis
ibi maerori loci est nihil. Aliarum uero rerum
studia, quae nominauimus, uel quia singula eorum certae sequuntur uoluptates, uel
quia animum a cogitatione rerum inuisarum abducunt et eorum memoriam tollunt: hinc
diuturnitas temporis sedat dolorem, sed ea dumtaxat quae frequenter animum ad
alias curas euocauit, id enim agendo facit imaginem praeteritorum malorum
excedere. Cito enim decidunt e memoria quae frequentius non
retractantur.
corda a luctu reuocare atque his abducere locis; qui omnes quinque fuerunt atque
eorum primus a studio dictus, secundus a facetiis, tertius a spe, a munere uel
pollicitatione quartus et quintus ab alio euentu grauiore. Et hi quidem omni fere
et tempori et personae conueniunt.
omnibus perfectis artibus omnique doctrina hominum uita
erudiretur.
Similes sunt et ille indignationes aut exclamationes quas homines
contra fortunam, contra imbres, maria, tempestates, proditiones, iniustitias
malitiasque, ac perfidias humanas intorquere ac iaculari consueuerunt. Ex quorum
numero est illud Iob:
Pereat dies in qua natus sum et nox in qua dictum est conceptus est homo. Dies
aedificandas urbes, imperiumue in
homines exercendum; uel ad aliud quippiam ex humanis rebus possidendum
consequendumque? Atqui horum quaedam nobis cum brutis communia sunt, reliqua
uero nec perpetuo haberi neque illo pauculo et exiguo tempore sine magnis
laboribus comparari queunt, sine ingenti fastidio administrari et sine
grauissimis curis anxietatibusque retineri . Non ergo iste dignus est
humani
propter quem etiam caeli conditi sunt. Alius ergo mortalium est finis et ob
aliud procul dubio hoc in mundo producimur; nimirum ut per patientiam ac
obedientiam Deo creatori nostro in hoc ergastulo isto paruo nostrae uitae
tempore eas possessiones, illam gloriam et honorem promereamur quae
antiquus ille serpens diabolus per superbiam inobedientiamque amisit et quae
nobis scelestissimus inuidens ab initio cum homine
gladios nihilominus transibo. Nullus mihi propositum praemium praeripere
poterit, nullus adimere.
Video negotiatores per tot et maris et terrae, fluminum,
tempestatum, latronum, piratarum, aestuum, imbrium pericula ad caducas tam
diuitias properantes; et ego per minora aut etiam longe grauiora, si esse
possunt, ad illas sempiternas uerasque diuitias pergere non festinabo, quas
mihi nec
tempestatum, latronum, piratarum, aestuum, imbrium pericula ad caducas tam
diuitias properantes; et ego per minora aut etiam longe grauiora, si esse
possunt, ad illas sempiternas uerasque diuitias pergere non festinabo, quas
mihi nec tempestas labefactari aut corrumpere, nec tyrannus eripere, nec fures
subtrahere, nec demoliri tinea, nec aerugo exedere ualet; latrunculi
sanguine suo et capitis certo discrimine miserrima spolia et
II.2.6 post uerum delevit decernere |
cernere addidit
II.2.7 Ov. rem. 119-134, ubi 121
descendere; 123 artem; 132 Temporis ars medicina fere est pro Temporibus...
ualet; 133 accendas... inritesque
II.3.1 medelis pro unguentis ] medicaminibus pro unguentis V1 |
illud tollere
II.2.6 post uerum delevit decernere |
cernere addidit
II.2.7 Ov. rem. 119-134, ubi 121
descendere; 123 artem; 132 Temporis ars medicina fere est pro Temporibus...
ualet; 133 accendas... inritesque
II.3.1 medelis pro unguentis ] medicaminibus pro unguentis V1 |
illud tollere transposuit | laborabis pro quoad
II.18.6 multos pro uniuersos (quod etiam V1)
II.18.7
Cic. Tusc. 5,1-2 (4-5), ubi uenientia pro eminentia; malumus; petenda
correctio; temporibus aetatis nostra pro ętatis... temporibus; nos compulisset
pro impulisset nos; omnino pro etiam omnis; tum pro tu; ante a te opem add.
Cic. ad te confugimus
pro uniuersos (quod etiam V1)
II.18.7
Cic. Tusc. 5,1-2 (4-5), ubi uenientia pro eminentia; malumus; petenda
correctio; temporibus aetatis nostra pro ętatis... temporibus; nos compulisset
pro impulisset nos; omnino pro etiam omnis; tum pro tu; ante a te opem add.
Cic. ad te confugimus
II.18.6 multos pro uniuersos (quod etiam V1)
II.18.7
Cic. Tusc. 5,1-2 (4-5), ubi uenientia pro eminentia; malumus; petenda
correctio; temporibus aetatis nostra pro ętatis... temporibus; nos compulisset
pro impulisset nos; omnino pro etiam omnis; tum pro tu; ante a te opem add.
Cic. ad te confugimus
pro uniuersos (quod etiam V1)
II.18.7
Cic. Tusc. 5,1-2 (4-5), ubi uenientia pro eminentia; malumus; petenda
correctio; temporibus aetatis nostra pro ętatis... temporibus; nos compulisset
pro impulisset nos; omnino pro etiam omnis; tum pro tu; ante a te opem add.
Cic. ad te confugimus
II.18.6 multos pro uniuersos (quod etiam V1)
II.18.7
Cic. Tusc. 5,1-2 (4-5), ubi uenientia pro eminentia; malumus; petenda
correctio; temporibus aetatis nostra pro ętatis... temporibus; nos compulisset
pro impulisset nos; omnino pro etiam omnis; tum pro tu; ante a te opem add.
Cic. ad te confugimus
pro uniuersos (quod etiam V1)
II.18.7
Cic. Tusc. 5,1-2 (4-5), ubi uenientia pro eminentia; malumus; petenda
correctio; temporibus aetatis nostra pro ętatis... temporibus; nos compulisset
pro impulisset nos; omnino pro etiam omnis; tum pro tu; ante a te opem add.
Cic. ad te confugimus
ex proprius
addidit
IV.20.2 post retineri delevit
et sine grauissimis curis
IV.20.3 hoc... tempore ] hoc uitę ergastulo isto paruo tempore
V1
IV.20.4 gladiis pro gladio
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.