Your search found 1082 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 901-1000:

huic breviter: quid talia poscis, Atrida,
484  Ignarum, vivatne haeres tibi carus Orestes,
485  An periit? dictis haud fas me fingere vana.
486  Hаc vice sermonum dum sede moramur in una
487  Solliciti ac tenero spargentes lumina fletu;
488  Ingens ante oculos Pelidae venit Achillei,
489  Et Patrocli, Antilochique simul sine viribus umbra,
490  Ajacisque, ibat cunctis qui major Achivis, 490

totum non secius aethere mensem
343  Flat notus excito quisquam nec flamine deinde,
344  Ni notus atque eurus, pelago dominatus aperto est.
345  At juvenes, tostae Cereris dum dona manebant
346  Vinaque, solliciti vitae abstinuere juvencis
347  A vetitis. ubi cuncta tamen sensere carina
348  Deficere, ad praedam versi venatibus instant,
349  Rimanturque uncis manibus, si scrupea piscem

subito Eumaeus: qui pinguior omnibus, inquit,
459  O socii properate suem, lectumque sacrabo
460  Hospitis adventu mactans: epulabimur una 460
461  Nos etiam, longum quos cura exercet in annum
462  Sollicitos, nostroque alii sudore fruuntur.
463  Haec fatus, duro aggreditur resonantia ferro
464  Robora, quinquenni dum corpore ducitur ingens
465  Victima, procumbitque focis. super irruit ipse

5  Magnanimi Atridae celsa intra tecta cubantem
6  Vestibulo in primo. vinctum sopor altus habebat
7  Nestoriden; illum dulces non carpere somnos
8  Cura sinit; stat fixa animo genitoris imago,
9  Sollicitoque dolor tristi sub nocte recursat.
10  Cui dea tunc adstans propior sic voce loquuta est: 10
11  Sedibus a patriis nimium jam tempore longo
12  Lentus abes, cui linquis opes ac tecta superbis

Congessitque ingens pro dote parentibus aurum.
406  Me vero indutum pictae sub tegmine vestis
407  Evinctumque pedes ocreis fulgentibus agros
408  Incolere hos jussit missum, complexaque semper
409  Sollicito carum fovit ceu mater amore.
410  Queis nunc indigeo infelix: pia numina tantum 410
411  Respiciunt curasque meas, et vota secundant
412  Omnia proventu magno; satis ipse, sat hospes
413  Hinc

juvenum: non est pudor aptus egenti.
399  Sic ille: Eumaeus paret, tum proximus adstans:
400  Haec Ithaci tibi gnatus, ait, dat munera, et ultro 400
401  Admonet, ut juvenes adiens ex ordine, quemque
402  Sollicites: neque enim bonus est pudor, inquit, egenti.
403  Cui referens Ithacus: faxit jam magnus olympi
404  Ille pater, semper felici gaudeat aevo
405  Telemachus, voto et numquam frustretur inani

stratus humi, juvenes, sic orsus ab ore,
533  Alloquitur. vos o pulcrae connubia nymphae
534  Qui petitis, clari juvenes audite loquentem,
535  Quae fert cumque animus. nullus praecordia maeror
536  Sollicitat, nullusque dolor, cui vulnus adactum,
537  Dum proprias tutatur oves, armentaque pugnans
538  Protegit. id vero indignum, quod vulnere laesit
539  Antinous, quem saeva fames, infausta malorum

19  Invidus alterius certas, oppressus eodem,
20  Quo premor ipse, gravi casu? di forsitan olim 20
21  Respicient utrumque, dabunt et ditia dona:
22  At manibus parcas moneo, nec turbidus iram
23  Sollicites. aliter, quamquam sim fessus ab aevo,
24  Pectoraque, et sparso foedabo fracta cruore
25  Labra tibi: sic orta mihi lux crastina surget
26  Tuta magis; neque enim pulsus Laërtia rursum,
27  Credo

172  Fugit. eum validis domuit Tritonia virgo
173  Telemachi manibus transfixum cuspide ahena:
174  Sed tum, quo cessit, solio consedit eodem.
175  Penelopem interea glauco dea lumine pulcra
176  Sollicitat, coramque monet se ostendere pubi,
177  Altius ut sedeant flammae, gnatique virique
178  Non minus eximio laudum celebretur honore.
179  Illa invita quidem risit, conversaque tali
180  Affata

abiit dea magna per auras;
218  Atque aderant contrа famulae per tecta ferentes
219  Cum strepitu arguto gressus: excussa sopore
220  Nympha manu tersitque genas, subitoque profata est. 220
221  O quae sollicitae curis mihi pectora pressit
222  Blanda quies! utinam ferat et Latonia mortem
223  Tam facilem nunc diva, inter ne carpere fletus
224  Assiduos aevum cogar, dum conjugis ardens
225  Egregii ante

autem ad pingues ardenti lumine taedas
380  Restitit aspectans circum, volvitque sub imo 380
381  Multa agitans animo, quae mox haud vana fuere.
382  Nec minus et juvenes furiosa in jurgia Pallas
383  Sollicitat stimulis acuens, ut durus Ulyssei
384  Pervadat magis ima dolor penetralia cordis.
385  Quos inter prior Eurymachus sic farier infit
386  Illum ultro dictis carpens, atque omnia risu

virtusque viam molita per artem est.
30  His dictis animum increpitat, nec cedere victus 30
31  Ille negat. curis ipse autem ingentibus actus
32  Aestuat, ac stratis hac illac volvitur heros
33  Sollicitus. flammis ceu quando viscera torret
34  Pinguiaque et multo turgentia sanguine pubes,
35  In partesque omnes versat, celeratque laborem
36  Ocius impleri cupiens: sic vertitur heros,
37  Et

experiens; capite arcum: et robur et ipsam
174  Ille animam rapiet multis. occumbere praestat
175  Scilicet, elusos voto quam vivere nostro,
176  Degimus heic una quod propter tempore in omni
177  Solliciti, ac magno correpti pectus amore.
178  Sperat nunc aliquis frustra securus, et ardet
179  Ducere Penelopen; sed quum tractaverit arcum
180  Nequidquam expertus, sibi quaeret Acheïdas inter 180

manu fidens, et me sibi praemia poscat
357  In patriam abducens claro comitatam hymenaeo?
358  Non ea vis misero, non haec fiducia menti
359  Addita; nec quemquam vestrum metus iste fatiget
360  Sollicitum turbans; indigna est caussa timoris. 360
361  Dixerat; Eurymachus contra sic farier infit:
362  Penelope Icarii pulcro sata sanguine nympha,
363  Non ea mens terret, ne sрem sibi conjugis

sic farier infit:
362  Penelope Icarii pulcro sata sanguine nympha,
363  Non ea mens terret, ne sрem sibi conjugis ille
364  Spondeat, ac taedas; absit: sed fama remordet,
365  Foedaque sollicitant vulgi convicia mentem.
366  Namque erit, insultans aliquis quum dicet Achivum:
367  En quibus est ambita procis, quae nupta marito
368  Egregio fuerat: miseri! non vincere nervos
369  Imbelli

Intremuere metu concussi. et jam cava gressu
57  Robora scandebant; longo quum doctus ab aevo
58  Plurima, continuit trepidos Neleïus heros
59  Consiliis habitus semper fidissimus auctor.
60  Qui tum sollicitos sic interfatus amicos: 60
61  State viri, nec terga fugae convertite, dixit;
62  Caeruleo e pelago nymphis sociata marinis
63  Mater adest gnati funus visura supremum.
64  Haec ille, et pulsa

non Bacchi vites, non Palladis arbos,
280  Non pirus, ulla tibi non est neglecta per hortum 280
281  Areola. hoc tantum dicam, tu parce moveri:
282  Te cultus non iste decet; simul aegra senectus
283  Sollicitat fessum, simul horres turpiter artus
284  Nudus inops. nec te cessantem durus, opinor,
285  Spernit herus, nec forma tuo servilis in ore,
286  Inque habili membrorum habitu: par omnia regi es;

vero graviter metuo, ne concita contra
393  Irruat huc Ithacae manus omnis, et improba longe
394  Fama Cephallenum rumoribus impleat urbes.
395  At natus: fide, o genitor, nec talibus, inquit,
396  Sollicites curis animum: quin tecta petamus,
397  Telemachus praemissus ubi geminique sequuti
398  Pastores properant jussis convivia mensis.
399  Talia ubi dixit, gressus ad limina torquent,

metuis, patiarque tuum vilescere nomen.
584  Vix ea; quum senior tollens ad sidera palmas:
585  Di magni, exclamat laetus, quae candida fulget
586  Lux haec orta mihi, quae mentem gaudia tanta
587  Sollicitant? una certant natusque neposque
588  Succensi alterno pulcrae virtutis honore.
589  Talia Laërtes, Tritonia cominus adstans:
590  O Arcisiade, sociis magis omnibus, inquit, 590
591  Care mihi,

idoneus praesul assignaretur. Tu vero huic nostro tranquilla pace fruenti praeclaris insignitus virtutibus obvenires. Jure igitur ac merito Ragusina civitas suam sibi gratulatur felicitatem cum in te praesule sit nacta virum qui, parenti optimo simillimus, et fovebit eam benevolentia singulari, et sollicitudine ac diligentia summa administrabit. Benevolo me dicentem animo audiatis, praesul optime, amplissimi cives et multa si minus concinne, multa minus eleganter dixero, id exili meo ingenio tribuatis. Non enim orationem mihi, at me orationi potius defuisse non diffitebor. Quod si mihi munus

innocentium, ad opem impotentium, ad levamen et auxilium calamitosorum offeres, exhibebis, impendes. Verum non is ego sum qui benevolentiae et amoris officiis tantum civilis aut ecclesiastici regiminis summam absolutam contineri existimem; quin eorum qui reguntur diligentem curam gerere eisque sollicite providere, muneris pars sit praecipua et maxima. Quin immo quodnam est istud tam inauditum genus amoris qui curae et sollicitudinis expers sit et vacuus? Aut quis parentum, quos teneat filiorum amor, illis omni diligentia providere detrectaverit? Qua de re illud cuique ecclesiae

benevolentiae et amoris officiis tantum civilis aut ecclesiastici regiminis summam absolutam contineri existimem; quin eorum qui reguntur diligentem curam gerere eisque sollicite providere, muneris pars sit praecipua et maxima. Quin immo quodnam est istud tam inauditum genus amoris qui curae et sollicitudinis expers sit et vacuus? Aut quis parentum, quos teneat filiorum amor, illis omni diligentia providere detrectaverit? Qua de re illud cuique ecclesiae gubernatori, non secus ac parenti optimo, propositum esse arbitror, quod intueri semper et quo omnes animi ingeniique vires intendere

ratio quam non perceperis atque ebiberis? Quae tua in praecipiendo modestia, quae in regendo prudentia, quantum in providendo studium atque solertia! Quae vigilantia ne vetustis legibus et monasticis institutis observantia, ne Deo, ne templis sacrisque rebus cultus ac religio deesset! Quae sollicitudo ne imminutum solitudinis studium, ne mutua pax et concordia dissoluta concideret! An defuit animus quin non recta improbares, vitia argueres, noxios etiam justis poenis mulctares? Neque comitati obfuit severitas neque severitatem lenitas dissoluit. Sic rem omnem absolvisti ut sine ulla

pervenerit, ut ipse abs te non judicaverit leges praeterire, consuetudinem negligere, ut tibi eandem dignitatem servaret. Quid igitur tibi defuit, quin gradum facere atque hac tanta Ragusini pontificis dignitate et amplitudine augeri dignus putarere? Quae ars, quae ratio, quae disciplina? An cura, sollicitudo, vigilantia, fortitudo, prudentia? Quid igitur te praesule religionis integritati pertimescendum? Etsi enim teterrima illa pestis atque effraenis sentiendi libido longe lateque diffusa ita infecerit animos, eorum praecipue qui genere praestant aut qui sapientes videri volunt, ut se

vestri, ut est apud Kerchelichium, multique popularium vestrorum a quorum animis, Teste Laudato Panigyrista errores et Ratkaji disseminati, vix evelli possunt, itaque Glossa illa mea non ego publici status Constitutionem petivi, non placidum tot saeculorum Croatiae cum Hungaria nexum sollicitavi; quomodo enim id agerem, qui potius Lapidem offensionis, fictum nempe illud diploma Ius Slavis in totam Europam tribuens removerem, atque hac ratione etiam Idiotas vestros abligata omni imaginaria in totum Septemtrionem meridionalesque Regiones praetensione, quantum

Libro II. Pag. 208 scripsi Praefligatam esse a praeclaris rerum Sclavonicarum commentatoribus fabulam Chehi et Lehi, frementibus licet Croatis, qui pro Diplomate Alexandri M. tanquam pro aris et focis decertant . Tu haec verba mea intricato sane ac prolixe Dilemmate sollicitas quod in Suma nihil aliud continet quam me verbis illis palmarem injuriam intulisse aut genti ipsi aut gentilitiis Scriptoribus vestris, Lucio, Kerchelichio, Ladanio, Marcellovichio. Neutrum ex Verbis meis inferri potest; nam equidem neque hic, neque alibi scripsi

enim sunt omnibus) legerunt, iisdem tamen Ratkajum, Bedekovichiumque praeferunt. Credisne sparsas a Te incidenter aliquot Satyras tantam apud eos Tibi conciliaturas authoritatem, ut Tibi potius quam luculentissimis illis authoribus fasces submittant? Depone quaeso hac de re omnem sollicitudinem! Praesto nobis sunt in omnibus scholis publici Magistri; non qui fabulas has Iuventutem cum aculeis dedoceant, sed qui eandem ad genuinum Patriae Historiae Systema svaviter perducant. Idiotas autem jam adultos nec sales Tui, nec Porphyrogeniti authoritas, nec omnia Lucii

(ita enim illam accipio) nimirum essemus Croatarum subditi, et captivi, ipsam status publici Constitutionem peti existimavi. Tu per Monachos et Idiotas nostros, qui Diplomate Alexandrino Sclavis in Totum Septemtrionem Ius competere somniant, Croatiae cum Hungaria nexum sollicitari constituisti. Ratiocinatio haec si in nexu argumenti mei assumatur, posset indecoram fortasse tibi apud Lectorem minus sagacem facere significationem, quam ut praevertam ipsus declaro me magnum inter utrumque discrimen statuere. Idiotarum enim nostrorum somnia ultra privata

queat. 19 Sed si tu vel dimidiam voraginis huius partem produxeris, primum dabis adversariis amplam cavillandi occasionem, dein negotium efficies perquam diuturnum, postremo ipsa actorum mole etiam clara alias puncta obscurabis. 20 Haec mihi sollicitudo illa dictavit qua angor ne fortasse iustissima licet causa tua minus optatum successum obtineat. 21 Aliud est quod ab amicitia tua maiorem in modum exorem. 22 P. Maidachich scribit mihi desperatam litteram et me coniurat ut, quidquid

— publicata, et an eidem aliquis terminus praefixus sit? 15 Secus enim ille hoc negotium in annum extrahet. 16 Utinam res eo perduci possit ut is iuxta opinionem Consilii actione coram nobis conveniatur! 17 De instantia anonymi vehementer sollicitus sum; nisi enim et hanc diluas, existimationem tuam necdum in tuto penitus collocasti. 18 Si communicationem eius nulla ratione obtinere potes, forte posses illam per indirectum ita subvertere ut, postquam ad merita instantiae Gotsceianae responderis,

amicitiam tuam in eo quod primis statim adventus tui diebus tantum temporis decerpere volueris ut me litteris tuis convenire possis. 2 Gratias etiam tibi refero pro novis quae mihi significasti. 3 Sunt quidem et haec tristia, magis tamen me sollicitum habent ea quae postea cum legato Gallico evenerunt. 4 Quaeso te significa mihi an spes supersit rem hanc ita componendi ne in bellum erumpat? 5 Uti et an, prout hic fertur, idem eodem plane die legatus Gallicus etiam Berolini attentarit?

Non possum in animum meum inducere ut tantam vim contra unum bassam parari credam. 9 Non possum etiam mihi persuadere quod apparatus hi contra Moscoviam dirigantur. 10> Metuo proinde ne haec nobis propinentur. <11 Leva me, si potes, hac etiam sollicitudine. 12> De Reinvetler hactenus nihil. <13 Si intellexeris mihi consulto non responderi, quaeso te significa mihi causam huius aenigmatis. 14 Ad meam in causa Pethoiana instantiam resolutio aut iam prodivit aut certe proxime

Austriacis semper habebantur) comitia insuper indixit quibus nihil nisi victualia pro externo milite et aes pro aedificandis praesidiis, id est applicandum ab ipsis Ungaris libertatis iugulo ferrum, petebatur. 20 At ii amplius etiam quam unquam alias de libertate solliciti (quod iniecto per externum militem freno, negata palatini in locum Veselenii electione, sublato, ut non pauci ferebant, Austriaca fraude, qui potissimum timebatur, heroe Nicolao Zrinio, palam ferebatur aulam aperte se liberare velle ab omnibus iis qui inducendo

authoritatem suam, aut certo plurima ea etiam, quae concilium concernerent, gaudent manibus suis expediri, adeo ab omni concilio sunt alieni ut memoriam eius, si possent, e mentibus hominum evellere velle videantur. 3 Hinc perpetuum illud: episcopos in partem sollicitudinis esse vocatos, non in plenitudinem potestatis. 4 Hinc qui concilium supra papam esse vel hiscere ausit, reus status appellatur; adeo quoque Ecclesiae princip ib us placet nullis constricta limitibus authoritas, ipsique Ecclesiae

Hanc vero doctrinam Stoici potissimum auis de Fato disputationibus foede corruperunt. 519 At quando iam foeta Iovem etc. Rhea quidem de natis omnibus, sed praecipue de Iove sollicita describitur. Cur ita? quia Iovem sciebat, ut oraculum Telluris ferebat, fatis designari, qui rerum rriaxime potiretur. Porro notum est antiquissimos tyrannos appellari folitos cognomento Iovis: hinc illi tot Ioves.

veritati indulsisse, fortunamque illam suam non esse admodum fortunatam. hoc est de comparandis facultatibus sollicitis, malum magnum, Pandoram nempe, hoc est Fortunam, quae omnia deorum dona, id est beneficia naturae, sibi vindicare coepit, in medium produxit. Ita tota vitae comparandae ratio, Fortunae est commissa: prudentiae autem hominum

487  Si te digna manet natorum cura parentem;
488  Ne male vicinos tristis sic usque petendo
489  Sollicites, ipsi neglectum denique spernant.
490  490 Fors etenim bis terque dabunt: at poscere perges
491   Si gravis, heu vacuus nequidquam multa querere,
492  Verborumque sonus

570  570 Tempestas dum suda, solumque humore madescit
571   Collecto. primo te surgens aurea mane
572  Tithoni coniux opera inter talia visat
573   Sollicitum, ne plenus ager tua vota moretur.
574  Vere solum primo domita, rursumque sereno
575  575 Arva iterato aestu, tum semina sparge novali
576   Proscisso leviter glebisque

764  Munera laetantis Bacchi. mox rursus ut alto
765  765 Pleiadesque Hyadesque et vis valida Orionis
766   Occiderint caelo, cupidum te vomeris ardor
767  Sollicitet, rurisque heic desinet annua cura. 765 Pleiadesque Hyadesque etc. De occasu Pleiadum superius dictum est. De Hyadum

Displicet Clerico ro ajj*au(>aSreiri , quod est proprie obscurentur, vertere intereant, malletque dicere corrumpantur. Sed non persuadet: itaque nihil de vocula sollicitor. — medium re cautus etc. Quamquam jj.er^a (puXaa

8  Tale decus, spirat paphio quale aurea luco
9  Ipsa suos Cytherea adiens quum visit amores.
10  Atque eadem, quanto non arserat ulla priorum,
11  Sollicito cari flagrabat coniugis igne,
12   Ille licet miserae stravisset funere patrem
13  Irascens in caede boum. quo tempore supplex
14  Finibus e patriis Cadmaeam

5  5 Quadrupedante solum, superas it nimbus ad auras
6   Pulveris excitus volucrum vi subter equorum,
7  Stridentesque gemunt currus. iam gaudia Cycnum
8  Sollicitant, magnique Iovis demittere letho
9  Progeniem aurigamque ardet spe laetus, et armis
10  10 Daedaleis multa victor cum laude potiri.
11  At vota Arcitenens risit sperantis,

sunt. 172 Magnus at horrifico etc. Supra Gorgones acerrima pugna insculpta erat: ante urbem milites praeliabantur pro coniugibus natisque; matres e moenibus exitum praelii sollicitae despectabant, senesque diis preces ac vota offerebant pro incolumitate natorum.
173  Natarum supra

Nicolai Skerletz de Lomnitza. Propositio Regia Cupit Sua Maiestas Sacratissima (verba sunt Rescripti) ut Domini Status et Ordines de eo etiam sollicito studio et omni conatu agunt quo insurectionis negotium in eum redigatur ordinem ut per eius regulationem promptum atque efficax auxilium pro publica necessitate atque adeo ipsius Regni defensione in omnes eventus

eorum, qui personaliter insurgere obligantur, quam et eorum, quos sub rationem banderii cadere supra dictum est, per comitatus medio consilii regii locumtenentialis suae maiestatis annue submittatur ita ut et iidem comitatis sollicitam adhibeant curam, quatenus cum personaliter insurgere obligati tum alii sub rationem banderii cadentes congruis armis et equis sint provisi. Articulus vero iste ad ista quoque Regna Dalmatiae Croatiae et Sclavoniae

duo, iam etiam sex aratrorum terras possedisse apparet. 4 Quare probabilius videtur quod nullus seu pro his, seu pro aliis conditionibus iugerum numerus definitus fuerit, sed quod quantitas terrae a mutua inter regem et conditionem iobagionis castri solicitantem stipulatione pependerit, prouti postea, postquam colonorum systema 26.4 systema: sistema MS inductum est, dotatio coloni servitionumque et obventionum emensio a mutua inter hunc et dominum conventione pendebat, id quod

cum enim contra ea solum scripta, quae ipsam tantum rempublicam perturbare, aut secus eidem officere possent, leges poenam decreverint, de aliis omnibus suas pandere cogitationes, imo publicis etiam typis illas vulgare cuique liberum est. 13 Ita fit ut sollicita de conservatione constitutionis suae natio omnes etiam indirectos singulae, sed praesertim executivae potestatis passus anxie observet, et si quis civium vel minimum aliunde periculum imminere putet, de eo totam statim de conservatione constitutionis suae alioquin

Carolo Siciliae rege filius. 44 E quo apparet ne id quidem satis exploratum fuisse an remotior masculus proximiorem sexum foemineum excludat. 45 Frustra itaque sunt omnes illae, quas patroni contrariae sententiae e diversis diplomatibus sollicite conquisiverunt, primogeniturae ordinem praedicantes clausulae; quis enim prohibebit reges ne clausulas infundatis licet praetensionibus suis faventes propriis diplomatibus inserant? 46 Res ipsa eventuumque vices et factorum series indagari debet.

distracta fuit, aliquot vero dynastae minori licet hujus parti accesserunt, facile evenit ut non id, quod potior, sed quod fortior pars nationis tuebatur, decretum fuerit. 11 De aliis, quae ad internum regni statum regulandum pertinent, parum adhuc solliciti status fuere. 12 In id unice intendebant ne rex suam cum detrimenta statuum potestatem extendat, neve proceres nobilitatem opprimant. 13 Id si evenit, convenere status, etiam a rege non rogati, concepere brevia aliquot legum capita quibus

ex sorore nepotem Mathiam, qui jam tertius Arpadianam domum nullo nexu contingebat, 1458. 28-a Januarii regem dicere; Garaium enim palatinum, qui de impulso in necem senioris Mathiae fratris rege Ladislao sibi conscius fuit, jam non ambitio, sed conservandae vitae suae sollicitudo tenebat. 2 Itaque postquam Szilághius huic clientibusque ejus de nece hac non vindicanda fidem dederat (a), hi quoque in Mathiam adminus ad speciem consenserunt. Capitulationi pro Mathia subscribit.

potestatis jus in possessorio sancti hujus pignoris, ut jam explicuimus, radicari. 22 Ideo grave licet illud litrum status e propriis facultatibus ultro prompte contulerunt; ideo his primum inauguralibus comitiis eos de securiori coronae conservatione sollicitudo incessit, sed et tunc totam hanc curam regi per articulum 2 detulerunt. 23 (a) Vide com. Coronini Genealogia domus Austriacae. 24 (b) Vide confectum super ea re

§ 71 Decreto 1471. eadem quae capitulationi vis attribuitur. 1 Caeterum memorabilis est, quae hoc articulo et in conclusione decreti hujus exprimitur, de ejus observatione sollicitudo. 2 In aliis et praecedentibus et subsequis decretis rex in conclusione tantum generaliter pollicebatur quod praemissos articulos observare observarique facere velit. 3 Hic distinctus articulus conditur quo conditarum his comitiis legum

cum depactam in Olomuczensi tractatu summam non deposuerit, provincias has Uladislaus ultro retinuit. 6 Cum sex illae Austriacae civitates velut eotum corpori Austriae inclusae in tractatu Olomuczensi nominanter expressae non fuerint, incessit status sollicitudo ne Maximilianus eas absque lytro recipiat. 7 Obligarunt itaque Uladislaum 1492. articulo 4-o ut ipsas has civitates ad tales de se litteras elargiendas disponat, quibus se Hungariae sub certa summa oppignoratas agnoscunt, litteras vero has rex ad

quam Sigismundea fuerit, insurrectionis norma, unius nimirum equitis a 20 portis articulo 20. defixa fuerit, quodve licet post annum 1492. toto reliquo Uladislai regno nullum bellum gestum sit, sub nullo tamen rege tanta fuerit circa ordinandum insurrectionis modum sollicitudo. 11 Plurimae enim comitiorum 1492, 1498, 1500, et 1504. leges circa objectum hoc versantur. 12 Videntur nempe status defectum stipendiariae per nationalem militiam compensare voluisse. 13 Caeterum cum institutum

fert pectore miles ahenum
1.2.1.4  diversoque ferox praelia Marte gerit,
1.2.1.5  5 Boiorum tellus similem 2 non viderat hostem,
1.2.1.6  non fuit Austriaca haec sollicitudo lari.
1.2.1.7  Ter denos iam iam 3 soles numerare valemus,
1.2.1.8  quod Prussus nostros depopulatur 4 agros.
1.2.1.9  Nititur Austriacam

taxatoratus Cancellariae Hungaricae Viennae defixae pro mandatis chracteribus, dignitatibus facile 100.000 exportat, proventus quos ditissimi Regni magnates, qui se Viennae defixerunt, aut qui secus ex officio ibi morantur, Viennae consumunt ad 800.000 tuto assumi possunt. Sumptus, quos aut sollicitantes negotia sua aut animi etiam causa ad tempus Viennae commorantes Hungari sustinent, praesertim si vestes, quas ibi sibi curant aliaque mobilia et galanterie merces, quas per eam occasionem sibi comparare consueverunt et quae tabellas tricesimales non intrant, in reflexionem sumantur,

Evocentur sumptibus fundi litterarii viri in historia naturali apprime gnari. Hi sub directione Consilii Regii Locumtenentialis ( quod tamen eatenus Facultatem philosophicam praevie semper audiet) peragrent omnes Regni partes; producta omnium trium regnorum sollicite pervestigent et colligant; sub ipsum peregrinationis tempus Consilio periodicas relationes praestent. Si quod tale productum detexerint, cuius praesens statim usus haberi posset, id locali iurisdictioni continuo insinuent, una tamen et Consilio referant; terminato vero cursu generalem

Prata artificialia tantum monitis et exemplis inducenda. Cum defectu foeni plures Regni partes reipsa laborent, optandum quidem foret, ut industria haec in omnibus eiusmodi locis inducatur; verum haec coactive lex imponere non potest: dirigentis tamen dicasterii sollicitudo, localium magistratuum activitas, ac praesertim parochorum et pastorum zelus, multum ad id conferre possunt, ut ubi necessum est, monitis, persuasione, praecipue vero exemplo artificialium eiusmodi pratorum usus, sensim propagetur. § CV. Leges,

propriae procreationis providere potuerit. Postquam magna praediorum pars impopulata est, ut regiones hae bubulis provideantur, iam multa boum millia etiam e Gallicia, Moldavia et Valachia educi debent. § CXXXIX. Neque interest de augendo eorum numero sollicitari. Res haec tantam apud nonnullos sollicitudinem excitavit, ut eo omnia studia convertenda esse existimarint, quo copiosior denuo boum procreatio procurari possit. Quodsi tamen res ad vivum resecetur, hanc quoque superfluam esse curam facile apparebit. Procreatio boum

praediorum pars impopulata est, ut regiones hae bubulis provideantur, iam multa boum millia etiam e Gallicia, Moldavia et Valachia educi debent. § CXXXIX. Neque interest de augendo eorum numero sollicitari. Res haec tantam apud nonnullos sollicitudinem excitavit, ut eo omnia studia convertenda esse existimarint, quo copiosior denuo boum procreatio procurari possit. Quodsi tamen res ad vivum resecetur, hanc quoque superfluam esse curam facile apparebit. Procreatio boum haud secus augeri possit, quam si iam impopulata praedia denuo

ascensurus sit, nolui te meque postalibus expensis inutiliter gravare, sed omnia ipsa hac occasione tibi submittam. Volui te de eo in antecessum certiorem reddere, ne longior exspectatio aliquam tibi fortasse sollicitudinem iniiciat. Superest ut de eo etiam, quomodo in hoc opere versatus sim, te edoceam. In decretis, quae in articulos iam divisa fuerunt, ordinem numerorum reliqui et rubricas tantum et notas adieci. Alia insuper

quae ego subtraxi, minutiore typo exprimantur. Verum magna hac in re attentione opus est. Saepe enim debui ipsam subtractam clausulam maioris claritatis causa meis aliquot verbis, quae non subtraxi, interpolare. Nisi ad haec sollicite advertatur, et mea etiam verba minutiori typo exprimantur, debebit id lectorem minus emunctae naris, qualis plurimos habebimus, confundere. Interest etiam, ut textus maiori, notae minori, prout in prima

referet. Promisit mihi episcopus quod illum hodie velit expedire. Puto tamen litteram hanc citius atque praedialem ad te perventurum. Quare id tibi eo nomine significandum existimavi ut te a sollicitudine de recipiendo tuo opere quantocuius liberem. Iam ad quaesita quae per traditam Mandichio schaedam formasti. Cum Statutorium de 1426. sequentem clausulam habeat: Consvetudinaria

vero legum memoria facile poterat obliterari donec aut per praecones tantum publicabantur aut pauca tantum scripta earum exemplaria conficiebantur. Sicuti enim privati litteras, quae eorum iura et posessoria continebant, sollicite et usque ad superstitionem secreta conservabant, ita e converso publicorum documentorum nulla, aut certe exigua aevo illo cura fuit. De publico aliquo tabulario nemini vel incidit cogitare. In 1-a periodo reges ipsi

futuri saeculi eventurum reor. Gaudebunt tunc operosi in re litteraria patriae cives quod tu per collectionem tuam viam ipsis straveris, et cineres tuos floribus conspergent. Unum tantum me adhuc sollicitum tenet. Vides ipse quod tibi nec aetas, nec aes ad typis vulgandam collectionem tuam sufficient. Quae sors manebit manuscripta tua, dum tu, quamcunque demum tarde, naturae debitum exolveris? Quid si te saeva vis fati

et utilem habent Lignorum distractionem, Locis hactenus inductus est. Torfa et Lycanthraces. Ut Regnum a Lignorum penuria praeservet, eadem Augusta Sollicitudinem Suam etiam ad Lignorum Surrogata extendit, proposuitque illi, qui Torfam aut inferiorem Lycantracum seu Carbonum Fossilium Speciem detegerit 24, illi vero, qui idoneos plane

coepit. Antea, quia nulla fuit inter emptores Concurrentia, Tabaca Hungarica exili admodum pretio veniebat, et tamen ut vel hoc pretio Viennam distrahi posset, Cultores de bona eius qualitate Solliciti esse cogebantur. Intercepta Americanae Tabacae importatione, cum plures ad semel Emptores comparuissent, quam erant Producentes, pretium Tabacae Hungaricae uno ictu

respectu vicinarum vero Provinciarum exclusivum ferme sit productum, tamen nonnisi Anno 1765. coli caepit: et tunc quoque non privata Industria, sed vere materna Augustae Mariae Theresiae Sollicitudo Culturam eius excitavit. Si de aliquo Producto naturalisando, propagandaque eius Cultura genuina via inita est, hanc certe quoad Sericum attestata Augusta inivit. Constituit illa Eszekini in Cuius peripheria

praescriptam sibi Normam. Ducebat exactum per totum Culturae tempus Diarium, quod Superioritati Suae periodice submittebat. In hoc et omnes Singulae diei tempestatis mutationes et eas, quas ex iterata quotidie et sollicita Plantarum inspectione, deprompserat Observationes, referebat. Evoluto Culturae tempore combinabat experientiam totius Anni, et si in aliquo erratum fuisse, aut quidpiam emendari posse deprehendit, id

Plantarum inspectione, deprompserat Observationes, referebat. Evoluto Culturae tempore combinabat experientiam totius Anni, et si in aliquo erratum fuisse, aut quidpiam emendari posse deprehendit, id altero Anno sollicite immutabat. Sed incassum tanta cura primis 4 Annis ne plantam quidem ad maturitatem perducere potuit, quinto tandem Anno eam ad maturitatem provexit, produxitque Colorem Coeruleum, sed eo, quem Planta haec

plurium vecturarum, proque harum compendio talium etiam equorum necessitatem produxit, qui devehendis etiam graviter oneratis Currubus pares sint. Omnia haec maternam Augustae Mariae Theresiae Sollicitudinem eo permoverunt, ut emendandae etiam in Hungaria Equorum Speciei Consilium iam Anno 1767. susceperit. Norma

Progressum. Quoad Fabricas et manufacturas ea tantum hactenus Consilio Commerciali Cura fuit, ut certam Germanicis Artefactis in Hungaria distractionem procuret. Nunc ea iam illud Sollicitudo incessit, ne erectis forte sensim in Hungaria Fabricis Distractio haec diminuatur; itaque ut Fabricarum in Hungaria ortum antevertat, varia iis in Vectigali hoc posuit Impedimenta.

quando exigere possint, haec autem non secus praestari valeat, quam aut per Schaedae Tricesimalis exhibitionem, aut vero eius, a quo eas emit? indicationem §o 48. quo fit ut Mercator plurium saepe Annorum Schaedas Sollicite conservare debeat, et si quae forte eidem depereat, gravi damno exponi possit. Deinde designantur §. 49 duodecim eiusmodi mercium maxime ferme usuales Articuli, quorum

illae merces, veluti vestes, Monilia, Clenodia et minoris molis sed magni pretii utensilia, quae Hungari Viennae praesentes sibi procurant, et 30males Tabellas non ingrediuntur. 2o Sumptus illi, quos Hungari dum aut Negotia sollicitant, aut Officia vel Honores quaerunt, Viennae faciunt. 3o Taxae, quae pro expeditionibus Negotiorum, Officiorum et Honorum persolvi debent. 4o Habitatio Viennae ditissimorum Magnatum, qui omnes Bonorum suorum

Augusta Maria Theresia primo Postulato ea Lege, ut Status innocentem pro Securitate eius, quod Dicasteria ex obvenientia illorum 15 denariorum exacte solvenda sint, fundum remonstrent. Verum Status de eo Solliciti, ne forte ex insufficientia Fundi huius, Plebem novo oneri involvant, a postulato hoc ultro recesserunt. Quoad Secundum monuit Status Altefata Augusta interesse Regni ut eductio Productorum facilitetur

trifariam, iuxta mentem Augustae Fundatricis nempe in Scholas Nationales, Nosocomia et orphanos, sed tota haec Cassa simultanee administrabatur. Inde factum est, ut cum pro Noscomiis et Orphanis nemo sollicitaverit, Directio e contra Litteraria necessitates Scholarum Nationalium continuo adurserit, ad titulum hunc plus, quam Interusuria unius tertiae Fundi ad pias causas destinati efferant, iam sit

est actualis omnium quae Deputationi huic elaboranda Benigno gratiose commissa sunt Obiectorum Status. Hunc si uno obtutu complectamur apparebit, quantum parte ex una postremi duo Imperantes ad excitandam Nationalem Industriam Regiam suam Sollicitudinem intenderint. Parte e converso ex alia, quanta per Vectigal Tricesimale Commercio Hungarico posita fuerint impedimenta? Quomodo genius Nationalis ad duos hos contrarios Scopos cooperatus sit? Et cum industria Commercium.

se salvaverit, cum omnes interciperentur sub Josepho, et nulla diligentia intercipi potuit donec anno 1783. Ulissiponae in hospitali in articulo mortis revelaret confessario omnia ea esse vera et certa, quae haero suo objecta sunt, regicidii causa; Iosephus mascula prole destitutus solicitus fuit ut Mariae Franciscae filiae suae regnum procuret; hinc procuravit matrimonium inter Petrum, fratrem suum, et filiam, coronae principem; Petrus frater eius fuit prior ordinis Melitensis et prior de Crato; hoc accidit anno '760, anno '61. natus est filius Franciscus, qui

proin sorore Henrici Clerici; hic ergo remisit onera populo, nobiles privilegiis cumulavit, nobilibus erectionem moeniorum admisit, et his artibus usque dies vitae, nempe usque 1154. se in regno conservavit; cum aula Gallica foedus inivit; habuit filium Eustachium, pro hoc solicitavit filiam Ludovici 6-ti regis Galliae Constantiam, quam etiam obtinuit; turbas tamen perpetuas habuit; primi erant Scotae, qui eum infestarunt; accessit dein bellum, quod Mathilda ei intulit ex Normannia, cui ingens copia Anglorum adhaesit; ad Lincolnam ergo pugna decretoria

ingressa est; Ioannes Tudlei interceptus est, una cum Ioanna Graya, et in Tower concludi curavit; Tudleum 22. Aug. capite plecti curavit. 8 Prima eius cura fuit negotium religionis; haec enim Chatolicae religioni addictissima solicitabatur regnum suum cum Pontifice expiare et religionem avitam reducere; initium cum episcopis fecit; omnes incarcerati sunt, qui non elicuerunt aliam fidei professionem; idem cum pastoribus factum est, his incarceratis substituti sunt Chatolici; aggressa est dein Parlamentum

trucidati etc; plurima tamen copia eorum redivit territa exemplis aliorum ad ecclesiam Chatolicam; Pontifex Hiberniae insulae titulum regni dedit, quem jam Henricus ipse susceperat in contestum Pontificis. 14 Maria solicitata est etiam ad bellum contra Gallos gerendum, in societate cum marito suo Philippo; hoc bellum dispendiosum fuit pro Anglis, amiserunt Caletum cum toto territorio, quod in Gallia possederunt, Anglique omnes ejecti sunt ex Gallia, relictis omnibus suis; huic bello anno '58.

sententiaeque suae obnoxios reddidit, et sic decretum est Scotiam incorporare Angliae sub nomine unius reipublicae. 30.1 Post haec cum Belgis foederatis in belli contentiones venit, ex eo quod spreverint legatos Cronvellii amicitiam eorum sollicitantes; interim Cronvellus victis Scotis et Hibernis tulit legem navigationis, qua interdicta fuit advectio mercium in Angliam exteris navibus; per hanc legem Belgis magnum illatum est damnum, praesertim cum naves praedatoriae ipsis multas naves arriperent; his constitutis

copia Hugonotarum ex Gallia migravit in Angliam propter sublationem aedicti Navetensis; inter quos praestantissimi artifices, fabricantesque erant, per quorum industriam res commercialis Angliae mirum in modum promota est. 4 Circa haec tempora Ludovicus 14. solicitus fuit ut nepotem suum Philippum regno Hispanico imponeret, quod per defectum Caroli 2-i vacans erat, hinc Belgas et Anglos spe divisionis provinciarum conatus est in partes suas pertrahere; hinc defuncto anno '699-o Carolo, vel potius '700. anno Ludovicus induxit

sed juxta doctrinam reformatam. 2 Diu tamen turbis theologicis distinebantur Belgae, uti scimus, donec ad hunc florem pervenisset. 3 Ius iurisque prudentia plurimum Belgis debet per Grotium, de jure tamen publico suo minime sunt soliciti. 4 In medica magnopere excellunt Belgae lucem praeferente Boeravio, Hallero, Merzio, Zvitten defunctus; maxime tamen inclaruerunt in botania, chimia, et anatomia. 3.1 Speculativis

ex partibus solis littoribus munita est. § 6 De legibus municipalibus et jure privato 1.1 Portugalli prout omnes aliae gentes per leges consuetudinarias et leges Romanas regebant suos; Emmanuel Magnus prius solicitus fuit de collectione sparsarum legum, et ex his consuetudinariis legibus fecit leges positivas; anno '63. Phylippus 3. rex Hispaniae novam compilationem legum adornavit fusiorem et ampliorem et nomine ordonanczas de Portegal venit; praeter has leges etiam Iustinianeus

gaudet, hic dependet a consilio status; pro America duo sunt, gubernator alter in Sant Salvador, alter vero in Rio Dianeiro residet. § 13 Ratio status 1.1 Cura et solicitudine omni agendum erit ut omnia removeantur quae hactenus civitati oberant; Iosephus plurimum egit ut auctoritatem suam extendat neglectis statibus sicque absoluta monarchia evasit Portugallia. 2.1 Non obstantibus tamen his in regimine copiosi

Quamquam vero Gregorius adeo fuerit in pastorali munere exercitatus, ut ad caetera omnia animus ac quies sibi penitus defecisse videretur, nihilo tamen minus Melitensis hujusce congregationis, cujus adhuc praesidis vices gerebat, calamitatem ac impendentem tanti ordinis pene labentis casum sollicita consideratione perlustravit. Hinc quantum pro sedula ejusdem reparatione et apud Ragusinum Senatum et apud pontificem maximum Pium VI egerit atque consilio et auctoritate valuerit, nec mente concipere nec oratione possim complecti. Cernere erat huc illuc eum volitare, consulere, opem

severe nimis iudicari. Ipse enim scio, οἰκονομίαν totius ὠδῆς melius disponendam fuisse, ut taceam unum alterumque prosodicum σφάλμα, de quo non ita ac de interna vi poetica sollicitus sum. Hujus enim generis vitia levi deterguntur spongia, ast quod poeta intrinsecus deest, hoc nulla illi conciliare vel κριτικωτάτη τέχνη potest. Doleo tantum sinistra me auguria pro dextris

Ni dobru stezi, ni aerghjavu ostavi. Nec bono acquire, nec relinque. Homo pro haerede nimis sollicitus.
Exempla quidam solida virtutum suae
Sobolis ob oculos suetus usque ponere,
Animumque honestis institutis fingere

pote si fieri credis, tu nil sapis ipsa,
3.108.4   Crede mihi ac tantum desipis, Herophila.
3.108.5  Jungetur glacies igni prius hercle, quietae
3.108.6   Jungat amor quam se sollicitus sophiae. 109. Ad lusorem victoria stulte abutentem.
3.109.1  Nempe iterum, atque iterum ludo instas victor eidem,

clarescit sed domus ob dominam. 129. Ad Gallae amatorem.
3.129.1  Ureris et Gallam visis: pol quam mage vises,
3.129.2   Tam mage sollicitus visere discupies.
3.129.3  Non requiem ardori praesens fert illa molesto,
3.129.4   Pulchra sed ardorem suscitat usque novum.
3.129.5  Apposita stulte vis flammam

151. γαμοι πληθουσιν ανιας
3.151.1  Nube; animum tristi complebis, Gellia, cura,
3.151.2  Multus sollicitam te premet usque dolor.
3.151.3  Aequa mente potes tua nunc perferre; tuorum
3.151.4   aequa non poteris mente tulisse mala.
3.151.5  Saepe virum at miserum plorans, vel

Hoc habet ingenium: quos cępit blanda, severi
3.194.6   Implicitos vinclis torquet acerba viros. 195. [194.] Ad matrem in custodienda prole nimium sollicitam.
3.195.1  Narcissum quondam sevit formosa Lycoris,
3.195.2   Eduxit curis sedula et omnigenis.
3.195.3  Dein verita est, multo surgentem germine florem,

mihi cur factum, cur dictum hoc, Quinte, requiris,
3.254.2   Nil non exactam pendis et ad trutinam.
3.254.3  Quaere alium, vexes isto quem more, sodalem,
3.254.4   Isto quem semper sollicites odio.
3.254.5  Me juvet is. quicum liceat sic vivere, possim
3.254.6  Ut simplex rerum plurima negligere. 255.

, cui se Deus ipse
4.27.4   Infundit totus? Quin ope munificus
4.27.5  Solaris, blandusque foves, ut sedula mater
4.27.6   Sollicito prolem pectore languidulam.
4.27.7  Divitias alius habeat sibi; me juvat una
4.27.8   Pauperies, istos quae potis una tuos
4.27.9  Accipere amplexus, gemmis quos omnibus,

4.74.4   Pallida sed scisso Roma sinu ingemuit,
4.74.5  Et mihi, ait, tantum, proh, Divi, avertite vulnus,
4.74.6   Mi tantum, ah, miserae avertite perniciem.
4.74.7  Sollicitae valuere preces. Mors jussa recessit,
4.74.8   Sacratoque manus abstinuit capite,
4.74.9  Atque ita discedens: Tibi praemia salva manebunt,
4.74.10   Communi interea vivere

4.184.5  Nec te unum tantum, verum se se prope cunctos
4.184.6   In te uno pariter convaluisse putant. 185. [183.] Laus Saliceti a solicitudine civium in ejus periculoso morbo.
4.185.1  Tam carum Romae qui te, Salicete, probavit,
4.185.2   Si fas est, morbum gratulor hercle tibi.

4.351.4   Eripite e duris casibus incolumes,
4.351.5  Et date mansurasque domos, vastandaque nunquam
4.351.6   Saevorum bello moenia Grajugenum.
4.351.7  Haec mihi sollicitat mentem unica cura meorum;
4.351.8   Ipse mihi nam, dii, quid metuam aut cupiam,
4.351.9  Qui jam postremo languens in fine senectae
4.351.10   Nec felix possum, nec miser

Quo tu non potis es, Glaucia, sed sapiens.
5.197.3  Possit amor corpus qui spernere, mente morari
5.197.4   In sola atque alii, non sibi, velle bonum,
5.197.5  Cui vigilet, quem sollicitet noctesque diesque,
5.197.6   Cui bene vult, fiat perpetuo ut melior,
5.197.7  Nil extra ut numerum faciat, virtutis honore
5.197.8   Ut magis atque magis clareat

Disce oculos nimium, disce, o, cohibere loquaces,
5.302.2   Isthinc, Phylli, tuus et male prodit amor;
5.302.3  In caro vultum defigis Daphnide et haeres
5.302.4   Uni sollicitis anxia luminibus.
5.302.5  Quid prodest blandis nequidquam parcere verbis?
5.302.6   Nil opus est verbis, vultus ubi eloquitur.

Bibliographia locorum inventorum

Kalić, Arkanđeo (1739-1816) [1778], In adventu Domini Gregorii Lazzari oratio, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 3698, Ed. Relja Seferović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [kalicaadventu].

Škrlec Lomnički, Nikola; Szalágyi István (1729-1799; 1739-1796) [1778], Epistolae Nicolai Skerlecz ad Stephanum Salagi et responsorium Salagi (, Zagreb; Pečuh), Verborum 7797 [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistsalag].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1782], Operum omnium tomus II, versio electronica (), Verborum 46753, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl2].

Hesiodus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1785], Hesiodi Ascraei opera, versio electronica (), 2747 versus, verborum 58425 [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [word count] [zamagnabhesiod].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1790], Discursus in secundum membrum propositionum regiarum seu opinio de insurectione in Regno Hungariae, versio electronica (), Verborum 10693, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skerlendisc].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1790], Operum omnium tomus III, versio electronica (), Verborum 71764, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl3].

Katančić, Matija Petar (1750-1825) [1791], Fructus autumnales, versio electronica (), 948 versus, verborum 7599, Ed. Tomo Matić [genre: poesis - ode; poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - paratextus; prosa - dedicatio; prosa - praefatio] [word count] [katancicmpfructus].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Descriptio physico-politicae situationis Regni Hungariae, editio electronica (), Verborum 26295, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skerlendesc].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Quindecim epistulae ad Martinum Georgium Kovachich, editio electronica (), Verborum 12898, epistulae 15, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skrlepistkov].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Status actualis oeconomiae publicae, versio electronica (), Verborum 39967, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skerlenstatus].

Barić, Adam Adalbert (1742-1813) [1792], Statistica Europae, versio electronica (), Verborum 91598, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [baricastat].

Kordić, Marko (m. 1806) [1792], In funere D. Gregorii Lazzari Archiepiscopi Ragusini oratio, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 3282, Ed. Relja Seferović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [kordicmfunerelazzari].

Baričević, Adam Alojzije (1756-1806) [1793], Epistulae XVI invicem scriptae, versio electronica (), Verborum 7902, Ed. Luka Vukušić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [baricevaaepistpenzel].

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1794], Fabulae, versio electronica (), 2266 versus, verborum 52873, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - fabula] [word count] [fericdfab].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report