Your search found 5813 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 801-900:

46.106  Signa, quibus possent indoluisse ferae?
46.107  Sunt alia et liceat multo grauiora fuissent:
46.108  Praetor adest nobis qui tamen ista leuat.
46.109  Hic requies, nostro sola est medicina dolori,
46.110  Solus adest fessis rebus amica

46.113  Quo celebris Veneta magis exornetur in urbe,
46.114  Quo suus in Spalatum clarior extet amor.
46.115  Nam quoties praetor, digno se gessit honore
46.116  Fecit et in populos munia iusta suos,
46.117  Est mihi mos patrius, quis possum laudibus,

46.152  Croesus, auaritiae stat procul inde sitis.
46.153  Munera nil prosunt, aequas turbantia leges;
46.154  Non prece, non pretio iudicis ardet amor.
46.155  Lancibus aequatis examine ponderat ille,
46.156  Libra suum nulla parte rependit onus.

51.56  Noster Amyntorides, nostri prudentia Iani,
51.57  Qui ratione moues geminas in uertice frontes,
51.58  Praeteriti retinens quicquid praecesserit aeui
51.59  Quicquid et est subita uenturum clade repellis.
51.60  Ingenio uoluens quid sit

62. in laudem Bernardini Rippae, praetoris Spalaeti dignissimi
62.1  Innuerit si quis Rippam secedere iusto
62.2  Exuere et ueri iudicis officium:

69.8  Omnes ad numeros benignioris
69.9  Vitae defuit nil mihi, fatebor,
69.10  Praeterquam tetrici libido fati
69.11  Diuulsum thalamo pudiciore
69.12  Seiunxit, scelus oh! nimis maligna.

79.134  Chlissa uiam reserat, Chlissa uiamque serat. Laus virtusque comitis Petri Crusich:
79.135  Audierant hostes aberat quod praetor ab arce,
79.136  Crusicius clara nobilitate potens.
79.137  Vir probus et prudens totiensque expertus in armis;

Scotum quam Lucretium de philosophia disputantem audire; itaque obeliscum neque unguem neque calamum transversum aut miniatulam caeram timet; alioquin culpam ipsam et Thome et Scoto acceptam referret, cum quibus tamen, utpote magnis auctoribus, error etiam ipse non est inhonestus. Quare nihil praeter aliquot, ut puto, librarii culpas correximus, hoc etiam nostrum epigramma addidimus ornatus gratia. Vale.

4.32  Aetas per grauior leuisque morbus.
4.33  O formam fragilem meae puellae,
4.34  O risus nimium iocosque uanos
4.35   Qui sic praetereunt gradu citato,
4.36  In qua spem posui nimis fugacem,
4.37  Quae tempus placidae tulit iuuentae.
4.38  Erroris tenebras miser relinquo

menteque semper gerimus: et singulari dilectione prosequimur: insudauimus, atque plerosque eximia eruditione uiros magnopere insudasse nouimus: uerum assidua amicorum discipulorumque adhortatione ac precibus ultra causas superius enarratas quom diu fuissem fatigatus, tandem in uestram gratiam (pretermissis omnium aliorum efflagitionibus) aggressus sum rem sane hominum cogitatu ne dum scriptu difficillimam, atque ea quę subtiliter, accurateque (dei optimi et sanctorum suffragio spirituum) excogitaueram, legentium animis

non admittere, quibus ueterum poemata maxime illuminata sunt atque illustrata. Aduertabam Aduertebam praeterea nominum asperitatem, a quibus nisi declines gratia omnis carinis adempta esse, si mutes, ueritatis mysteria detracta uideantur. Tu tamen beneficio ingenii, uel ut tu praedicare soles, dei maximi atque optimi munere

28  Augeat actis.
29  Tantus hinc flores Iacobe Vates,
30  Inde Rhacusae, bimarisque Stagni
31  Dignus es praetor, celebrisque clarae
32  Gloria gentis.
33  Omnibus donis superum redundas,
34  Sorte foelici radias, parensque

et multos alios, quorum memoria ad nos peruenit, ut Georgium Marini patrem, et ipsum Marinum quem memini me puerum uidere et eloquentem habitum in sententiis dicendis in senatu et sapientem; quod dicam de Aloiso equite mei patris auunculo, quid de posteris illius, quos omnes libens praetereo ne aliquid gratiae et affinitati et amicitiae dare uideo; uenio ad domesticas laudes et proximas, quae uerae sunt laudes; nam recte tragicus poeta Qui genus iactat suum, aliena laudat : quamuis plaerique contendant suis primordiis et rerum causis uim certam seminum insitam a natura

182  Saepe iubet populum patribus esse parem,
183  Nec mortale canens lyrico modulamine carmen
184  Gloria perpetuo plectra sonora movet,
185  Maiestasque premens rugoso saecula fastu
186  Tempora praeteritis nexa futura notat,
187  Assidet bis proprium Venetum clementia numen
188  Parcere quae miseris Caesare teste solet.
189  Nam dare subiectis veniam, expugnare rebelles,
190  Sola solent Veneti

omnipotens, varium et mutabile numen,
206  Folle sedens, proprias huic rapit, huic dat opes;
207  Ambitio pernox, curarum sedula nutrix,
208  Pervigil ante fores imperiosa sedet.
209  Multaque praeterea variarum turba dearum
210  Laurigeram vario mulcet honore deam.
211  Hic te dona decet votiva reponere templis,
212  Hic spolia accipiat victor opima leo,
213  Atria marmoreis clarus cui mira

nulla mihi, flavi tibi nulla metalli
6  Cura, nec occiduo ditior orbe viget.
7  Ergo det alter opes. Ego, princeps, do tibi carmen,
8  Nec maius vates, quod dare posset, habet.
9  Gratius argento, fulvo pretiosius auro
10  Carmen et hoc tanto munera digna viro.
11  Verae carmen opes, nam cetera, carmina praeter,
12  Fortuna instabili datque rapitque manu.
13  Excipias igitur placido mea carmina vultu

Ego, princeps, do tibi carmen,
8  Nec maius vates, quod dare posset, habet.
9  Gratius argento, fulvo pretiosius auro
10  Carmen et hoc tanto munera digna viro.
11  Verae carmen opes, nam cetera, carmina praeter,
12  Fortuna instabili datque rapitque manu.
13  Excipias igitur placido mea carmina vultu
14  Parva nec audacis munera sperne viri
15  Qui tua disparibus properet celebrare Camoenis

discussum mentis acumen
157   Cur Plaustra obliquo tardus temone Bootes
158   Conetur refugo frustra summittere ponto,
159   Quid tantum Oceano brumalibus obsita nimbis
160   Astra procellosos properent demergere soles,
161   Cur modo curvatam praetendat in aethere frontem
162   Cynthia, nunc plenum reparabilis attrahat orbem.
163   Cur eadem radios fratris populata micantes
164   Ingerat immodicum Phoebo male grata laborem.
165   Post tamen ipsa luat commisso crimine poenas,
166  

Pyliae cui mella senectae
193   Dulichiique oris torrentia flumina cedunt.
194   Cuius saepe fides in summis cognita rebus,
195   Orantem magnae stupuit quem curia Romae,
196   Cuius honorato praefulget vertice clarae
197   Pontificalis honos, pretium virtutis, et illi
198   Dat mandata suo referat quae nomine regi,
199   Cui regna Ausoniae, cui Gallica sceptra tenentur,
200   Cognatoque petat prognatam sanguine neptem
201   Sceptriferis thalamis et faustae foedera taedae
202  

III Proconsul XXIIII Consularis VIII Dictator III Tribunus XXXIII Censor XXXVI Quęstor XXXIIII Prętor XXXVI Pręfectus urbis XVII Aedilis XXII Interrex XXXV Duum uiri XXVIII Trium uiri XXIX, XXXIX Quattuor uiri XXIX Quinque uiri

esset, a doctis pariter et indoctis describi solebant. Mihi itaque propositum est non nisi probata exquisitaque decerpere, ut dignum tuis uotis munusculum tibi offeram. Mutilata uerba singularesque litterę quid designent, ostendere conabor. Quicquid pręterea magis aperta expositione indigebit, prout potero, planum faciam, denique nihil omittam intentatum dum tibi satisfacere cupio. I.3. Tametsi sciam non defuturos qui super eadem ista iam pene exesa obsitę uetustatis monumenta, quę tibi nunc instaurare

3.1. Hoc ideo Bruti statuę subscriptum fuisse aiunt Bruti... aiunt ipse addidit in margine quia exacti sunt ab eo reges et nemo postea regis aut domini nomen sibi uendicauit pręter paucos. Qui quoniam contempta senatus autoritate dominari coeperant, optauit qui hoc subscripsit Brutum ad uitam redire ut eorum dominatum compesceret, ex eo innuens tales non esse imperatores, sed tyrannos, qui senatum populumque

TEMPORE IVSTIS REM .P. VLTVS EST ARMIS ARCVM TRI- VMPHIS INSIGNEM DICAVIT. 16.1. (Constantinus) Hoc quidem propterea quod Maxentium, Herculii Maximiani filium, a prętorianis militibus Augustum appellatum ad pontem Miluium uicit atque interfecit anno imperii sui VI. Cf. Euseb. Chron. A. D. 312 [= 310], A. D. 318 [= 316] Deinde idem anno XXVI

Mt 5,8 32. A 71v/5; cf. CIL V 2176 In domo prętoria LOGIVS PATROCLVS SECVTVS PIETATEM. COL. CENT. HORTOS CVM AEDIFICIO HVIC SEPVL. IVNCTO VIVOS DONAVIT. VT EX REDITV EOR. LARGIVS ROSAE ET ESCAE PATRONO

Cf. Per. 4,136,7-19? atque ita seruus uindicabatur in libertatem dicebaturque uindicia manumissus. Vindiciarum etiam actio erat quando inter se litigantes parum terrę de qua litigabant ad prętorem deferrent et eius possessionem sibi quisque uindicare niteretur. Quod etiam manus correptio dicitur et uindicatio et ex iure manu consertum. Cf. Per. 4,137,4-10? Mundum muliebrem:

uero Bacchum clamoribus inuocabant "Hoe Bacche". 38.3. Vide quam profana ueterum religio per uinum insanire et gulę uentrique se se in seruitutem dedere, et hoc putare deo gratum fore quod sobrii cuiusque hominis iudicio reprobatur. Excusatio tamen aliqua prętendi potest his qui Deum uerum pręceptaque eius ignorabant, nostris magis imputabitur ebrietas, quibus ab Apostolo dicitur: (Ad Ephesios V) Nolite inebriari uino, in quo est luxuria.

4,13, ubi Nolumus autem vos ignorare, fratres, de dormientibus, ut non contristemini, sicut et ceteri qui spem non habent. id est ueluti idolatrę, qui futuram corporum resurectionem non credunt nec aliam uitam pręter pręsentem fore sperant. 55. A 75v/4; cf. CIL IX 1552 Ibidem

(III uiri) trium uiri monetales, quibus curę erat numismata fabricare auro argentoque; trium uiri monetales eqs.: cf. Pomp. Laet. 'De praetoribus et X uiris et curatoribus uiarum et triumuiris et V uiris et C uiris' , f. B trium uiri nocturni, qui in muris custodias curabant et nocturnas arcebant seditiones in ciuitate; trium

v] trium uiri capitales, qui carceris custodiam habuerunt, et quum in aliquem animaduerti oporteret, eorum interuentu puniebatur; trium uiri capitales eqs.: cf. Pomp. Laet. ' De praetoribus et X uiris et curatoribus uiarum et triumuiris et V uiris et C uiris', f. B (IIII uiri) quattuor uiri, qui curam uiarum habuerunt; (V

Ipse Fuerunt et decem uiri sacrorum post interpretandis delevit , decem uiri eqs.: cf. Pomp. Laet. ' De praetoribus et X uiris et curatoribus uiarum et triumuiris et V uiris et C uiris', ff. B, [Aiv] (Viri epulonum) Fuerunt et uiri epulonum, primo tres, deinde quinque, postremo septem, ut ludorum epulare

uota faciebant. 67.2. Hic tamen Romanus iniuste de morte queritur, quam ab eo passus est quem ipse interemit. Ne autem nomen hic sepulti lateret, subsignatum est: EQ. M. SP. POM., id est equitum magister Spurius Pomponius siue Pompeianus. Pompeius enim prętor in Hispaniam pro consulibus missus Sertorium uicit. (Magister equitum) Magister autem equitum erat, ius in milites et accensos habens, a dictatore uel a consule constituebatur.

Aed. cur. Q. Aedilis curulis quinquies. Trib. Tribunus. Cętera plena sunt. 71.2. De magistratibus qui hic commemorantur tractatum est supra, Cf. In epigr. 2,1; 15,2; 40,2; 59,2; 67,2; 68,2 pręter quam de interrege. (Interrex) Spacium temporis a defuncto rege usque ad creationem sequentis interregnum dicebatur et qui interim pręerat cum regia potestate, interrex fuit dictus.

TERTIVM COS. ABSENS CREATVS EST. IIII. COS. TEOTONO- RVM EXERCITVM DELEVIT. V. COS. CIMBROS FVDIT. EX IIS ET TEOTO- NIS ITERVM TRIVMPHAVIT. REM- PVBLICAM TVRBATAM SEDICIONI- BVS. TR. PL. ET PRAETOR. QVI AR- MATI CAPITOLIVM OCCVPAVERANT. VI. COS. VINDICAVIT. POST. LXX. AN- NVM PATRIA PER ARMA CIVILIA PVLSVS. ARMIS RESTITVTVS. VII. COS. FACTVS EST. DE MANVBIIS

ET TEOTONICIS AE- DEM HONORI ET VIRTVTI VIC- TOR FECIT. VESTE TRIVMPHA- LI CALCEIS PATRICIIS. MVLACI- VS ME FECIT. 72.1. Legendum ita: Caius Marius, Cai filius, consul septies, prętor, tribunus plebis quinquies, augur. Tribunus militum extra sortem, id est non per comitia creatus, sed in exercitu. (Tribuni militares) Vnde Pedianus ait tribunorum militarium duo genera esse, primum eorum qui

' De tribunis militum', f. [Aiii v] Reliqua patent legenti. 72.2. De magistratibus quorum hic fit mentio alibi est explicatum, Cf. In epigr. 2,1; 15,2, 59,2; 68,2 de prętore tamen nondum est dictum. (Prętores) Post tribunos plebis anno quinto creatus est prętor, a pręessendo sic uocatus. Prętoris insignia erant sella curulis, trabea, lictores sex, cętera consulum insignia. Quum

Reliqua patent legenti. 72.2. De magistratibus quorum hic fit mentio alibi est explicatum, Cf. In epigr. 2,1; 15,2, 59,2; 68,2 de prętore tamen nondum est dictum. (Prętores) Post tribunos plebis anno quinto creatus est prętor, a pręessendo sic uocatus. Prętoris insignia erant sella curulis, trabea, lictores sex, cętera consulum insignia. Quum consules ad bella proficiscerentur

hic fit mentio alibi est explicatum, Cf. In epigr. 2,1; 15,2, 59,2; 68,2 de prętore tamen nondum est dictum. (Prętores) Post tribunos plebis anno quinto creatus est prętor, a pręessendo sic uocatus. Prętoris insignia erant sella curulis, trabea, lictores sex, cętera consulum insignia. Quum consules ad bella proficiscerentur Correxi ex proficescerentur neque

Cf. In epigr. 2,1; 15,2, 59,2; 68,2 de prętore tamen nondum est dictum. (Prętores) Post tribunos plebis anno quinto creatus est prętor, a pręessendo sic uocatus. Prętoris insignia erant sella curulis, trabea, lictores sex, cętera consulum insignia. Quum consules ad bella proficiscerentur Correxi ex proficescerentur neque esset in ciuitate qui ius reddere

erant sella curulis, trabea, lictores sex, cętera consulum insignia. Quum consules ad bella proficiscerentur Correxi ex proficescerentur neque esset in ciuitate qui ius reddere posset, creatus est prętor urbanus, qui in urbe ius redderet. Postea creatus est prętor peregrinus, qui peregrinis ius diceret. Postremo prętores creati sunt numero captarum prouinciarum, qui partim urbanis rebus, partim prouincialibus pręessent. Ab honore qui

Quum consules ad bella proficiscerentur Correxi ex proficescerentur neque esset in ciuitate qui ius reddere posset, creatus est prętor urbanus, qui in urbe ius redderet. Postea creatus est prętor peregrinus, qui peregrinis ius diceret. Postremo prętores creati sunt numero captarum prouinciarum, qui partim urbanis rebus, partim prouincialibus pręessent. Ab honore qui pręturę debebatur ius honorarium appellarunt prętorum edicta.

Correxi ex proficescerentur neque esset in ciuitate qui ius reddere posset, creatus est prętor urbanus, qui in urbe ius redderet. Postea creatus est prętor peregrinus, qui peregrinis ius diceret. Postremo prętores creati sunt numero captarum prouinciarum, qui partim urbanis rebus, partim prouincialibus pręessent. Ab honore qui pręturę debebatur ius honorarium appellarunt prętorum edicta. Post tribunos plebis eqs.:

creatus est prętor peregrinus, qui peregrinis ius diceret. Postremo prętores creati sunt numero captarum prouinciarum, qui partim urbanis rebus, partim prouincialibus pręessent. Ab honore qui pręturę debebatur ius honorarium appellarunt prętorum edicta. Post tribunos plebis eqs.: cf. Pomp. Laet. ' De praetoribus et X uiris et curatoribus uiarum et triumuiris et V uiris et C uiris', ff. [Aiv v – B]

prouinciarum, qui partim urbanis rebus, partim prouincialibus pręessent. Ab honore qui pręturę debebatur ius honorarium appellarunt prętorum edicta. Post tribunos plebis eqs.: cf. Pomp. Laet. ' De praetoribus et X uiris et curatoribus uiarum et triumuiris et V uiris et C uiris', ff. [Aiv v – B] 72.3. Quę uero hic de Mario dicuntur, cuncta eadem ferme breuitate testatur Plinius Primus commentario quod De uiris

putauit domum esse ęternam mulier infidelis, rata eos qui sepeliuntur nunquam inde exituros. Nobis uero, qui credimus futuram corporum resurrectionem, non est domus ęterna sepulchrum, sed temporalis. Piis enim et fidelibus nulla alia ęterna habitatio est pręter cęleste regnum, nulla impiis pręter infernum. Ibunt hi (sicut in euangelio est scriptum) Cf. Mt 25,41; Mt 25,46 in ignem ęternum, iusti autem in uitam ęternam.

infidelis, rata eos qui sepeliuntur nunquam inde exituros. Nobis uero, qui credimus futuram corporum resurrectionem, non est domus ęterna sepulchrum, sed temporalis. Piis enim et fidelibus nulla alia ęterna habitatio est pręter cęleste regnum, nulla impiis pręter infernum. Ibunt hi (sicut in euangelio est scriptum) Cf. Mt 25,41; Mt 25,46 in ignem ęternum, iusti autem in uitam ęternam.

In epigr. 61,2) quos ibi nominatim recenset. Inter eos autem Ardeatum Pro Vardaeum meminit et Italię quondam populatores appellat. (Cęsar) Pręter hęc in Cęsaris Commentariis relatum legimus quod M. Octauius cum nauibus Salonas peruenerit, ubi concitatis Delmatis reliquisque barbaris Clissam a Cęsaris amicicia auertit, conuentumque Salonensem quum neque pollicitationibus neque

grandibus, et ipsis e marmore Phrygio dolatis, circumseptum, quibus arcus impositi fulciuntur, ita ut nusquam Romę tot, tantas talesque columnas uno in loco compositas reperies. E regione templi sacellum est, eodem tempore parique structurę genere elaboratum. Pręter ista erant et alia tria templa, reliquo ędificio (ut apparet) uetustiora atque ideo magis dirruta. In his tessellarum pictura, qua exornata fuerant, alicubi adhuc uisitur. Extant et chryptoporticus plurimę, ita ut non minus miremur subterranea ędificia quam

reuertar ad tabellas et scripturam istam, quę de terrę puluere erruta et fato quodam tibi exhibita in tuo seruatur scrinio, interpretari pergam. 125.3. Domitianus imperator Delmatis quibusdam, qui sub eius auspiciis frequenter militauerant, pręter Ipse ex priu (?) in pręter correxit stipendia quę meruerunt, priuilegium facit quo ipsis uxoribusque eorum, liberis posterisque eorum ciuitatem donat, id est ut

tibi exhibita in tuo seruatur scrinio, interpretari pergam. 125.3. Domitianus imperator Delmatis quibusdam, qui sub eius auspiciis frequenter militauerant, pręter Ipse ex priu (?) in pręter correxit stipendia quę meruerunt, priuilegium facit quo ipsis uxoribusque eorum, liberis posterisque eorum ciuitatem donat, id est ut ciuium Romanorum iure utantur et pro ciuibus habeantur. Atque hoc ipsum principis

In hoc meo acerbissimo negotio et causa, postquam nuper nil apud episcopum Zagrabiensem 4 poteram obtinuisse, profectus fueram Zagrabiam, ibi sollicitavi omnes dominos meos de capitulo, ubi vidi rem desperatam, nemo erat, quem adirem, qui pro me domino supplicaret, praeter magnificum dominum Balthasarem de Batthyan; 5 veni igitur ad eum, et Vestram Dominationem etiam deprecor, patronus sit mihi apud epi episcopum Zagrabiensem. Iuro nunquam me negaturum hanc pecuniam, si apud me fuisset, quin potius adhuc in Italia cum ea

Novus regulus ingrediens hac pompa et hoc honore exceptus, nam praelati et alii, qui prius Budam venerant, omnes obviam regulo processerunt. Ordo introitus fuit: primo equites levis armaturae vestri Agriensis et domini cardinalis Strigoniensis, 9 post deinde armigeri. Subsecuti praeterea varii diversorum principum On Lardi see notes for the previous letter. copy of the original manuscript from the 19th century is in the Library of the HAS, Manuscripts Department (Ms 4999, bundle 11., 101–103) 3  See the previous letter. 4  Brodarics did

tamen rogo Vestras Dominationes, ut non loco remunerationis sed loco mutuae benivolentiae velint mihi ordinari facere unum currum pro quattuor equis, et per mercatores huc Budam ad nundinas Sancti Nicolai 2 venturos mittere. Id quod scio me apud Vestras Dominationes servitiis meis posse praeter dominum nostrum gratiosissimum centies promereri. Easdem Vestras Dominationes optime cupio valere. Ex Buda in festo decollationis Beati Iohannis Baptistae Anno 1512. Vestrarum Dominationum in omnibus Stephanus Brodarych decretorum doctor, secretarius

between the compilation and Brodarics convincingly. Compare: Ritoókné Szalay gnes, Janus Pannonius leveleinek kézirata a Pray-gyűjteményben, Az Egyetemi Könyv tár vkönyvei, 14–15 (2011), 283–292. herus meus 6 praeterea apud te egerat, in manus Tuae Dominationis daret. Quod si factum ab illo est, rogo Tuam Dominationem, velit libellos ipsos ad manus magnifici ac reverendi domini oratoris 7 regis nostri, qui tibi praesentes reddet, dare. Ne enim vir tantus perpetuo carie obsitus lateat, decrevi

Nosque, qui de benignitate ad hoc tam amplum atque excelsum regni fastigium sumus evecti, semper ab initio maximae curae habuimus, ut tam armorum quam litterarum studiosi praecipuis [...] et pari quodammodo atque aequali existimatione ac dignitate haberentur. Hac igitur de causa neque te praeterire libuit, quippe qui ab ipsis paene incunabulis omnem aetatem in hoc honestissimum [...] prima adhuc pueritia ad omnium artium altricem Italiam missisti, eam ibi per multos annos variis disciplinis operam impendisti, ut adhuc adolescens et vir, dum pubertatem

patris domini Georgii episcopi Quinqueecclesiensis, 7 summi et secretarii cancellarii nostri, fidelis nostri, nobis sincere dilecti asciri voluisti, apud quos et maxime apud ipsum dominum episcopum Quinqueecclesiensem, qua fide, integritate, constantia, qua praeterea industria ac sollicitudine sis versatus, quantum deinde nobisque et huic inclyto regno nostro per plures annos serviveris, adeo in propatulo est, ut litterarum nostrarum praedicatione et testimonio non indigeat. His igitur virtutibus et obsequiis tuis inducti imperpetuum nostrae erga te

tuis ipsorumque haeredibus et posteritatibus universis, animo deliberato et ex certa nostrae maiestatis scientia dedimus, donavimus et contulimus, immo damus ac concedimus et praesentibus elargimur, ut tu iidemque frater et nepotes tui praenominati, ac haeredes et posteritates eorum universae praetacta arma seu nobilitatis indicia, de more aliorum nobilium armis utentium, a modo imposterum, ubique in proeliis, hastitudiis hastiludiis , tornamentiis, duellis, bellis, omnibusque exercitiis nobilitaribus et

Hungariae, postulamus a te, ut cum inpraesens istic sit et nos oratorem nostrum non habemus, non desit una cum collega suo 7 apud Sanctissimum Dominum Nostrum 8 rebus et negotiis nostris, agatque apud illius Sanctitatem, ne quem alium ad episcopatum Plocensem provehere velit praeter reverendissimum dominum Raphaelem, episcopum Premisliensem, virum ecclesiae et reipublicae perquam idoneum et nobis (Old) Sigismund I (1506–1548), King of Poland, the youngest brother of Vladislaus II, uncle of Louis II. He had no child from her first wife

Vestram esse, in cuius virtute post Deum sita esset labentis rei Christianae fortuna, solam esse, in qua serenissimus Ludovicus, rex nepos, 7 regni sui tuendi et Belgradi recuperandi 8 spem ponere deberet, multaque in hanc sententiam magna cum laude Vestrae Maiestatis dixit, praeter alias virtutes domesticas, summam eius in re militari peritiam, incredibilem felicitatem miris laudibus extollens. Sed haec et eiusmodi non sunt iam in auribus meis nova, qui nunquam possum ad eius Sanctitatem accedere, quin semper de Maiestate Vestra honorificentissimam faciat

neque prioribus illis apud pontificem actionibus atque intercessionibus interesse potuerat, praesenti negotio affuisse. Itaque cum ipse prior (ut par erat) apud pontificem diligentissime pro hoc negotio egisset, responsumque non valde a desiderio Vestrae Maiestatis alienum reportasset, ego suam praeterea reverendissimam dominationem subsecutus et re omni rursus ex integro Sanctissimo Domino Nostro declarata commemoratisque incommodis et incendiis, quae ex hoc 1  Achilles de Grassis (or Achille Grassi) (1456–1523), Cardinal. A high priest of Polish origin. He went on

te ad litteras pontificis, ex quibus nihil pro voto nostro cognovimus, alteris item litteras reverendissimi domini cardinalis protectoris nostri, quas non habuimus, allegas, unde in dies magis in ipso negotio incerti reddimur. Quae res molestior est nobis, quam dici possit, nihilque nobis magis praeter spem accidere potuit, quam cum nos et serenissimus dominus nepos noster unum simus, et illius maiestatis negotia non secus istic Romae, quam nostra propria per oratores nostros curabantur. Nunc istud negotium nostrum talibus involucris et ambagibus tractari.

mihi gratulor, et Vestrae Dominationi, quas maiores possum, gratias ago. Equidem nihil magis cupio, quam hunc illius erga me animum aliquibus meis officiis demereri, meumque vicissim erga illam studium et observantiam testari. Quod ut aliquando praestare possim, nihil operae meae, nihil occasionis praetermittam. [2] Quod vero Vestra Dominatio eam mihi gratiam, qua me valere apud serenissimum dominum meum intellexit, gratulatur, ago quidem illi immensas gratias, verum mallem, ut aliquando quieti meae, cuius sum amantissimus, praesertim in tantis rerum publicarum turbis ac discriminibus

obsecrare non desinas, ne aliquam in mittendo illo subsidio pecuniario iam promisso et in legato expediendo moram velit interponere. Sera enim praesidia parum aut nihil omnino afferre adiumenti poterunt. Hostes autem, ut intelligis, imminent omnibus rebus parati et accincti. [4.] Instabis praeterea diligentissime pro pace, concordia aut indutiis inter principes Sanctitatis Suae auctoritate conciliandis. Nos enim, ut saepe sumus testati, his dissidentibus exiguam admodum aut potius nullam publicae salutis et conservandae reipublicae Christianae spem habemus. Noli existimare nos ita

Christianos partim inter se digladiari, partim otio domestico torpere et nihil penitus de re Christiana pensi habere. In Sede autem Apostolica, vel quod sit mala Leonis pontificis 4 administratione, quod multi queruntur, penitus exhausta, vel quod in excusationem suam hoc utatur praetextu, parvam admodum spem nobis esse ponendam. Fui ego hic per annum integrum et amplius dies et noctes sollicitando aliquod subsidium pro nepote Maiestatis Vestrae, promissa sunt mihi maria et montes, 5 declarati cardinales in Hungariam mittendi, multi menses in his consultationibus

in negotio episcopatus Plocensis miseramus, narravit nobis, quantam curam et diligentiam adhibueris in ipso negotio ex ipsis labyrinthis extricando. Qua re persuadeas tibi te nobis acceptissimum factum ac in eorum esse numero, quibus libenter commodare vellemus, prout hoc per omnem occasionem non praetermittimus. [2.] Ceterum quod haereat adhuc istic ipsum negotium propter auctam annatam est nobis molestissimum, praesertim cum non ignoremus eas annatas fuisse primitus ad defensionem contra infideles concessas, quam nos cum serenissimo domino nepote nostro soli assidue sustinemus. Et

et precibus permotus dat omnem operam pro pace vel saltem treugis inter principes Christianos faciendis. Ad hanc rem in proximo consistorio III ex reverendissimis dominis cardinalibus deputavit, 3 qui hanc solam curam habeant. Quid sequatur, nescio. Ego, quod in me erit, nihil praetermittam. Utinam iam tandem aliquid consequi possemus. Me et meam servitutem perpetuam rursus in gratiam Vestrae Maiestatis humillime commendo. Quam Deus felicissimam et incolumem conservet. Ex Urbe XI. Decembris 1523. Eiusdem Vestrae Maiestatis

Serenissime Princeps et Domine, Domine mihi Gratiosissime. Post servitutis meae perpetuae in gratiam Vestrae Maiestatis humillimam commendationem. [1.] Scripsi his diebus 1 ad Vestram Maiestatem, neque nunc aliud scribere possum, quam quod tunc scripsi, praeter quam quod in annata Plocensi tantam video difficultatem, ut parum aut nihil spei apud me sit reliquum. Aiunt, et in hoc se fundant, ecclesiam illam ab initio semper in duobus milibus ducatorum fuisse expeditam, et ita in libro etiam annatarum (quem vocant) contineri: si Alexander

vero duce Prussiae ea lege, ut ipse princeps Albertus habeat terram Prussiae illam, quam habuit hucusque, in feudum a regibus Poloniae ipse et heredes masculi eius et quattuor fratrum suorum, quibus deficientibus ipsum feudum recidat in regem Poloniae restitutis hinc inde occupatis tempore belli praeteriti. 2 Et sic feria secunda praeterita 3 ipse princeps Albertus praestitit iuramentum uti domino suo naturali serenissimo regi Poloniae sedenti in diademate in throno ad id constructo in foro Cracoviensi. Cui in signum subiectionis rex dedit nova insignia, vexillum

Albertus habeat terram Prussiae illam, quam habuit hucusque, in feudum a regibus Poloniae ipse et heredes masculi eius et quattuor fratrum suorum, quibus deficientibus ipsum feudum recidat in regem Poloniae restitutis hinc inde occupatis tempore belli praeteriti. 2 Et sic feria secunda praeterita 3 ipse princeps Albertus praestitit iuramentum uti domino suo naturali serenissimo regi Poloniae sedenti in diademate in throno ad id constructo in foro Cracoviensi. Cui in signum subiectionis rex dedit nova insignia, vexillum scilicet ex serico album cum aquila nigra habente

cardinali de Salviatis Lombardiae legato etc. Parmae [On the outer side in a different handwriting:] Datae Romae X Iunii. Redditae Parmae 16. [Attachment to Brodarics’ letter] Ex Hungaria ex litteris XXV. praeteriti 3 habemus conventum 4 regni, qui celebrabatur, fuisse turbulentissimum ac nobilitatem rebus infectis abiisse male contentam et 4 post poterit: quam del. We do not have Salviati’s letter. See the

Teutonic Knights into a secular Lutheran state in 1525 and gave fealty to the Polish ruler on 10 April. See Statileo’s letter on 12 April 1525. 6  Sigismund signed peace with the Sultan in November 1525. He refused to send military aid to his cousin the following year on this pretext. 4  3  calamitates sustineamus. Cetera committimus virtuti et industriae tuae, quam iampridem exploratam habemus. Datum. 7

Káldy-Nagy Gyula, Szulejmán... 62–63. Me et servitia mea in gratiam Vestrae Maiestatis rursus supplex commendo. Romae 4. Iulii 1525. Supervenerunt litterae ex Hispania, regem Christianissimum XVII. mensis Iunii proxime praeteriti ad portum Barcinonae appulisse. Eiusdem Vestrae Sacratissimae Maiestatis humillimus minimus servulus Stephanus Brodericus praepositus Quinqueecclesiensis On the outer side: Sacratissimae regiae maiestati Poloniae, magno duci Lithvaniae etc. domino mihi clementissimo.

aruis,
7.3.57  Dedita planities fundis per amoena propinquis
7.3.58  Rura, suburbanique soli noua praedia quondam,
7.3.59  Nunc quoque nec steriles campi nec lassa colendo
7.3.60  Aut effoeta seges. Verum praetoria restant
7.3.61  Nulla uetustatis, licet illa fuisse probemus
7.3.62  Saxorum magnis per tot fragmenta ruinis
7.3.63  Ruderibusque nouis. Squallent magalia paruae
7.3.64  Nunc angusta casae, duris

7.3.133  In gemmis uitium est, maculae nec marmoris omnes,
7.3.134  Non 3,134 Non suprascriptum: Atque omnis pulcro est inhonestus corpore naeuus.
7.3.135  Quod si praeterita est magni scriptoribus orbis
7.3.136  Vna tot et tantis ex urbibus, haud mihi multum
7.3.137  Culpanda est parua haec incuria: nanque uidetur
7.3.138  Dote sui merito reliqui redimenda laboris.

humeris geminantia mortem
7.3.561  Spicula, at insertam custodit fibula clauam.
7.3.562  Ast alios plumbi liuentis missile pondus
7.3.563  Orbe pugillari armauit, cui laetifer ictus,
7.3.564  Sed laeua clypeos praetendunt omne tegentes
7.3.565  Corpus et ense latus cingunt mucronis acuti,
7.3.566  Et galea caput et munimine pectus aheno
7.3.567  Praetexunt, ferrumque manus et brachia uestit
7.3.568  Nexile

pugillari armauit, cui laetifer ictus,
7.3.564  Sed laeua clypeos praetendunt omne tegentes
7.3.565  Corpus et ense latus cingunt mucronis acuti,
7.3.566  Et galea caput et munimine pectus aheno
7.3.567  Praetexunt, ferrumque manus et brachia uestit
7.3.568  Nexile consertumque hamis; nec scorpio durus,
7.3.569  Nec balista grauis ratibusque phalarica saeuos
7.3.570  Portatura ignes armandis defuit illis,

vix amicorum est, quod tam diu siluimus, non invicem redargui, non irasci, non est (ut opinor), non est vehementer amantium. Quare tibi succenseo, te familiarius accuso, eo magis, quo maior es amicus accusandum quod tandiu ne unam quidem litteram abs te. Quod crimen nihil est quod excusare possit praeter tuas et plures et longiores litteras. Quod officium non rependi non modo erit negligentis sed etiam ingrati. Neque me audias, neque te exorari sinas si non utriusque criminis vel solam suspitionem crebriores et copiosae litterae meae deprecabuntur atque ita (dii faxint) ut neque meum, neque

medicinis necnon sacrae theologiae enixe operam navare volui, solum ut altius secreta naturae et arcana huius scientiae mathematicae speculari valerem. Qua nihil divinius, nihil praestantius divina bonitas humano generi praestitit. Quia, praetermissa auctoritate Philosophi dicentis tres tantum esse artifices scientificos: mathematicum scilicet, physicum atque metaphysicum , quorum mathematicus obtinet primum gradum certitudinis; praetermissa

Quia, praetermissa auctoritate Philosophi dicentis tres tantum esse artifices scientificos: mathematicum scilicet, physicum atque metaphysicum , quorum mathematicus obtinet primum gradum certitudinis; praetermissa etiam auctoritate divi Boethii affirmantis nullum ad culmen sacrae philosophiae posse pervenire neglectis mathematicis; praetermissa etiam auctoritate magni Commentatoris Averrois negantis sine habitu mathematico quempiam posse pervenire ad illam felicitatem

scilicet, physicum atque metaphysicum , quorum mathematicus obtinet primum gradum certitudinis; praetermissa etiam auctoritate divi Boethii affirmantis nullum ad culmen sacrae philosophiae posse pervenire neglectis mathematicis; praetermissa etiam auctoritate magni Commentatoris Averrois negantis sine habitu mathematico quempiam posse pervenire ad illam felicitatem speculativam, quae secundum falsam opinionem peripateticorum est ultima perfectio nostra, quia

et aeternum, sed unica ratione volo esse contentus, excellentes scilicet mathematicas sua nobilitate omnes scientias humanitus acquisitas excedere, quia per eas solas Deo optimo maximo similes esse posumus, cum ipsi (Deo benedicto) et praeterita et futura sint praesentia. At sola mathematica inter omnes alias scientias humanitus acquisitas praeterita et futura praesentia facit (quamvis imperfectiori modo). Etsi haec magis exacte et dearticulate inquiramus et ad singulas partes huius scientiae

scilicet mathematicas sua nobilitate omnes scientias humanitus acquisitas excedere, quia per eas solas Deo optimo maximo similes esse posumus, cum ipsi (Deo benedicto) et praeterita et futura sint praesentia. At sola mathematica inter omnes alias scientias humanitus acquisitas praeterita et futura praesentia facit (quamvis imperfectiori modo). Etsi haec magis exacte et dearticulate inquiramus et ad singulas partes huius scientiae inspiciamus, certe inveniemus, quod ignorata mathematica et qualibet parte eius, ignorabitur quidem tota

facilem (quamvis sint multa in eis abdita et secreta). Omnia etiam superflua resecare et necessaria ad perfectam cognitionem huius scientiae adducere. Ad quidditates rerum descendere et ad sermones per se, qui sunt apti solvere omnes quaestiones contingentes in hac scientia. Dico viam brevem, praeterquam in isto principio, in quo convenit, ut sermo noster dilatetur circa octo particulas universales reducibiles ad quatuor genera causarum tactas ab Averroe in prooemio De physico auditu. Utiles tamen erunt et necessariae, quando bene

enim numerus nullo mensuratur, nisi unitate, tamquam suo parente. Istam etiam rationem triangulus in figuris sibi vendicavit, quia est parens et mensura omnium figurarum rectilinearum . Cum de non rectis lineis non sit scientia praeterquam de circulo, cuius est tantum una scientia, sicut et una diffinitio: quia figura, in qua lineae a centro ad circumferentiam ductae sunt aequales. Unde sicut unitas est mensura in quantitate discreta, linea in

est, quod semper in ea procedimus a causis magis notis nobis et naturae, opposito modo, quam fit in naturalibus, in quibus innata est via nobis, ut ex notioribus nobis, incertioribus vero naturae, procedimus ad ea, quae sunt magis nota naturae et minus nobis. Quia ab effectu supra causam, praeterquam in paucis, quia in duobus vel ad plus in tribus in tota philosophia naturali et divina primo processu demonstramus, ut in textu commenti xxiiii. secundi De anima, et in De memoria et reminiscentia. Capitulum

operationis, circa etiam praecones suae voluntatis ordinatae ab aeterno, quae sunt corpora caelestia; et haec eadem, sola extensione, habet considerare omnes effectus infra concavum orbis lunae, scilicet quaecumque sunt in sphaera activorum et passivorum. Haec enim est illa scientia, qua praeterita et futura praesentia facimus. Qua cognoscimus fatales dispositiones hominum ad mores et ad vitia. Ad exaltationes et depressiones . Ad divitias et paupertates. Ad religionem et militiam ei oppositam. Haec est etiam illa quae de

non potest non calefacere, debite agens applicatum passo et non impeditum, necessario provenit actio. Sicut et lapis, extra locum suum, non prohibitus, necessario descendet. Similiter in nobis quae sunt naturalia, sunt cum necessitate et talia sunt omnia, praeter illa, quae a sola voluntate dependent, ut fuga, persecutio vel electio per voluntatem liberam. Quae sunt opera ipsius voluntatis, quae per se nullomodo subiacet necessitati, quamvis possit impediri a suis rectis operationibus. A quo autem ipsa voluntas habet hanc liberam actionem?

vel saltem nobis notam, ergo neque veram diffinitionem et in talibus accipimus passionem et aliquam eius operationem per se loco formae: qualis est ipsius animae scilicet, quod est actus corporis: secundo De anima. Instantis etiam quod praeteritum futuro copulat. Puncti etiam quod habet terminare vel quod est indivisibile. Quare concedo, quod haec diffinitio privativa est imperfecta. Qualis imperfecta cognitio est in toto, 12. Metaphysicae in quo agitur de Deo et aliis substantiis abstractis: ubi processus

sola ratione) est in materia secundum esse et secundum diffinitionem, ergo mathematica est philosophia naturalis. Confirmatur mea ratio per ea, quae unusquisque in se experitur scilicet posse concipere lineam tantum et superficiem tantum, ut supra declaravi. Praeterea patet hoc esse verum ex ipsis diffinitionibus lineae et superficiei, quae sunt longitudines absque profunditate, quibus diffinitionibus ipse Philosophus et omnes mathematici utuntur in suis scientiis. Declaro modo errorem ipsorum et causam erroris. Peccant enim per fallaciam

sola ratione) est in materia secundum esse et secundum diffinitionem, ergo mathematica est philosophia naturalis. Confirmatur mea ratio per ea, quae unusquisque in se experitur scilicet posse concipere lineam tantum et superficiem tantum, ut supra declaravi. Praeterea patet hoc esse verum ex ipsis diffinitionibus lineae et superficiei, quae sunt longitudines absque profunditate, quibus diffinitionibus ipse Philosophus et omnes mathematici utuntur in suis scientiis. Declaro modo errorem ipsorum et causam erroris. Peccant enim per fallaciam

a qua plus distant, utique non concurrerent. Contra tamen istam maximam vel communem animi conceptionem Euclidis memini coram illustrissimo Duce Florentiae disputasse et haec eadem erat una de meis conclusionibus in disputationibus publicis, quas anno praeterito habui in alma Academia Patavina. Nec tamen usque in hodiernum habui solutionem. Imaginatus enim sum unum modum, in quo possum ducere duas lineas rectas super eandem superficiem, non aequidistantes, in infinitum ducere, quae tamen numquam concurrere possent.

indicare et nobis exemplo esse poterant. Quam ob rem illa eadem, suo in quo gesta sunt ordine, perscribere et alia quędam quę minime tacenda esse duxi, adijcere decreui, breuiter quidem cuncta perstringens, pręter illa quę uel ipsum de se loqui continget uel aliorum testimonijs affirmare oportebit, hoc est Augustini, Eusebij, Cyrillij, Seuerique Sulpicij. Nihil intactum prętermittam quod de illo usquam legere

quidem cuncta perstringens, pręter illa quę uel ipsum de se loqui continget uel aliorum testimonijs affirmare oportebit, hoc est Augustini, Eusebij, Cyrillij, Seuerique Sulpicij. Nihil intactum prętermittam quod de illo usquam legere potui, ne tantus ac talis uir sua laude (quantum in me est) fraudetur; non quod illi quicquam nostra addere possit laudatio (quem nemo satis digne laudauit), sed ut eius acta

creatus. Post hęc Liberio in Arrianam heresim delapso et Constantio Imperatore catholicos persequente, cum plerique metu perculsi latebras peterent, ipse constanter pro ueritate stetit nullum ueritus periculum, pręterquam ne alij uel territi uel decępti subuerterentur. Et quoniam persecutionis procella iam ecclesię turbauerat bona, a Paula uidua Romana, quę et genere et sanctitate nobilis erat, uitę sustentamenta

pergerem, bibliotheca quam mihi Romę summo studio ac labore confeceram, carere non potui. Itaque miser ego lecturus Tullium ieiunabam. Post noctium crebras uigilias, post lachrymas, quas mihi pręteritorum recordatio peccatorum ex intimis uisceribus elliciebat, Plato sumebatur in manibus. Siquando in memet reuersus prophetam legere coepissem, sermo horrebat incultus, et quia lumen cęcis

testis est conscientia tam mea qui passus sum, quam eorum qui mecum uitam duxerunt. Et gratias ago Domino quod de amarissimo semine dulces fructus capio. Cęterum pręter hanc Hebraicam Caldaicam quoque linguam sibi quęsisse, ut Danielem interpretari posset, confitetur in ipsa huius prophetę pręfatione ita dicens: Post Quintiliani et Tullij lectionem et flores

regit. Nam parochia est episcopi qui Hierosolimam tenet. Mihi iampridem Hieronymus superiore illa mea peregrinatione compertus facile obtinuerat ut nullum mihi expetendum rectius arbitrarer. Vir enim pręter fidei meritum non solum Latinis atque Gręcis, sed Hebreis etiam litteris ita est institutus, ut se illi in omni scientia nemo audeat comparare.} Et post pauca: Ego, inquit, ut

Quod nisi mihi fuisset fixum animo et promissum Deo teste propositum eremum adire, uel exigui temporis puncto a tanto uiro discedere noluissem. Hactenus Posthumianus. Pręterea quanta illi ingenij promptitudo, quanta dictandi facilitas affuit, ex dictis eius discere possumus, ita ut quędam diu multumque meditatum crederemus, nisi ille ex tempore prolata atque ędita fassus

sibi de Hieronymo significatum scribit, quod postquam in solitudinem secessisset, uinum nunquam gustarit, carnem nullam comederit, nec coctum aliquid in cibum sumpserit, nisi bis in uita ęgritudine compulsus, quod pręterea nudum corpus cilicino sacco texerit, ut carnis mollitiem uestis quoque asperitate domaret, tunica uili rudique desuper indutus, quod denique ad captandam quietem humi dumtaxat cubitarit et quotidianis

succederent, ait: A lusione ista nisi uictor non exurgam, uel inuito Hieronymo, qui aleam prohibet! Vix uerba finierat, cum a demone formam ęthiopis assimulato raptus nusquam comparuit nihilque fuit patri relictum pręter lachrimas moeroremque orbitatis, ne et ipse poena careret, qui suum sic educauerat filium. Crudelis est pater qui delinquentes non castigat liberos. Hoc

sunt, cursim referre, et quidem eorum primo indicem texere quę ipse confitetur a se confecta usque ad XIIII. Theodosij Principis annum; deinde simul cuncta quę adhuc extare comperimus et perlegimus recensebuntur, pręter illa quę uel temporis longitudine uel Gothici belli uastationibus uel hereticorum inuidia intercępta ad nostram usque ętatem perdurare nequiuerunt. Igitur libro De uiris illustribus se in

Bibliographia locorum inventorum

Dragišić, Juraj; Crijević, Ilija; Karlo Pucić; Frano Galatin (non post 1445-1520; 1463-1520; 1458?-1522; floruit 1499) [1499], Oratio funebris habita pro magnifico et generoso senatore Iunio Georgio patritio Rhagusaeo, versio electronica (), 28 versus, verborum 2459, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; poesis - epigramma; prosa oratio - oratio] [word count] [dragisicjoratio].

Pucić, Karlo (1458-1522) [1499], Elegiarum libellus de laudibus Gnese puellae, versio electronica (, Dubrovnik), Versus 194, verborum 1177, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - cyclus] [word count] [pucicklibellus].

Dragišić, Juraj (ante 1445 – 1520) [1499], De natura angelica, libri principium, versio electronica (), 1777 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - tractatus] [word count] [dragisicjang].

Bunić, Jakov; Caluus, Hieronymus; Gučetić, Ivan; Hieronymus; And.; Severitan, Ivan Polikarp (1469-1534; c. 1526; 1451-1502; c. 1526; 1472 - c. 1526) [1502], Carmina minora ex libro De vita et gestis Christi, versio electronica (), 360 versus, 4279 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - sapphicum; prosa - epistula] [word count] [aavvcarminavgc].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1502], Oratio funebris in Joannem Gotium (fragmenta), versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 775, versus 2, Ed. Darinka Nevenić Grabovac [genre: prosa - oratio; prosa - oratio funebris] [word count] [crijevigotius1502].

Niger, Toma [1502], Divina electio ac tempestiva creatio serenissimi principis Veneti Leonardi Lauretani cum pronostico sui invictissimi principatus, versio electronica (), 429 versus, verborum 2723, Ed. Giuseppe Praga Neven Jovanović [genre: poesis - elegia; poesis - panegyris; poesis - epigramma] [word count] [nigertdivin].

Andreis, Matej (c. 1500) [1502], Epithalamium in nuptias Vladislai Pannoniarum ac Boemiae regis et Annae Candaliae reginae, versio electronica (), 451 versus, verborum 3143, Ed. Ladislaus Juhász [genre: poesis - epithalamium] [word count] [andreismepith].

Marulić, Marko (1450-1524) [1503], In epigrammata priscorum commentarius (), Verborum 25316, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - commentarius] [word count] [marulmarinepigr].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1505], Epistulae, versio electronica. (), Verborum 166, Ed. Petrus Kasza [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepistulae].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1506], De Epidauro, versio electronica (, Dubrovnik), 573 versus, verborum 3825, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - epica] [word count] [crijeviepidauro].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1506], Epistula ad Marinum Bonum (1506), versio electronica (, Dubrovnik), versus 6, 432 verborum, Ed. Irena Bratičević [genre: prosa oratio - epistula; poesis - versus intertexti] [word count] [crijeviepist1506].

Grisogono, Federik (1472-1538) [1507], Speculum astronomicum, versio electronica (), Versus 100, verborum 18852, Ed. Mihaela Girardi-Karšulin Olga Perić Tomislav Ćepulić [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus; poesis - ode; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [grisogonofspeculum].

Marulić, Marko (1450-1524) [1507], Vita diui Hieronymi, versio electronica (), Verborum 10681, Ed. Darko Novaković [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvita].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report