Your search found 7492 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 201-300:

regni dyademate insignito. Venit ergo cum magno principum ac militum comitatu et in castro Tiniensi resedit. Ibique conuocatis omnibus illarum regionum proceribus habuit cum illis de predicta causa colloquium. 2Illis autem diebus contigit, quod quidam de custodibus castri Clisie tempore messium descendentes Salonam, ceperunt in aliquibus locis diripere Spalatensium fruges. Quod cum in ciuitate auditum fuisset, cucurrerunt aliqui indiscrete audacie iuuenes non ex ciuitatis mandato, sed stultitie calore succensi, quasi ad propulsandam iniuriam et uiolentiam uiolenter

ciuitatis Spalati, facta, edita et condita per nobilem et sapientem uirum, dominum Perceualum Johannis, de nobili et honorabili ciuitate Firmana, peritum in iure canonico et ciuili, honorabilem potestatem ciuitatis Spalati sub anno domini Millesimo trecentesimo duodecimo, indictione decima; tempore sanctissimi principis domini Clementis papę quinti, ad laudem et reuerentiam omnipotentis Dei et beatę Marię semper uirginis, specialiter beati Domnij martiris et sancti Anastasij, patronorum dictę ciuitatis, quorum pręsidio et defensione Spalatina ciuitas in pacifico statu gubernatur,

Spalatum Salonę quietum. Post destructionem autem Salonę principes, comites, barones, milites et alij nobiles dictę ciuitatis Salonę in insulis fugientes accesserunt prudenter ad palatium Spalatinum et ibi postmodum habitauerunt. Ex quibus Salonitanis ciuibus nati sunt Deo auctore successiuis temporibus nobiles Spalatini. Et ideo uero sunt nobiles et uera fama nobilitatis eorum, quum ortum a nobilibus habuerunt, sicut Veneti, Paduani et alij quam plures nobiles habuerunt eorum antiquam originem a Troyanis et alijs nobilibus huius orbis.

semper amauit. Isti duo uersus designant interpretationem huius nominis, quod est Perceualus. Caueant igitur inuidi detractores, ut in renouationibus statutorum nullo tempore dictum prohemium debeant immutare, sed semper pro exordio et prohemio statutorum ciuitatis Spalati debeat inuiolabiliter permanere ad memoriam sempiternam.

II. (1)
Urbi Epidauro nomen donavit et esse
Temporibus Moysis fugiens Epidaurus Aegypto
Quam signis visis perituram noverat urbem.
Quidam Romani, destructa sic Epidauro,
Bellum civile fugientes forte

Anno milleno partum post Virginis almae
Centum bis octavo, narravit pagina prisca. (6)
Tempore post multo, quo praesidente tribuno
Iudice Basilio Ragusa quo regebatur,
1159 Centum anno mitte nostrae currente salutis
Quinquaginta novem, etiam voluntate divina

honorabile corpus
Prophetae, qui dixit: Vos rogo, fratres, audite:
Nunc, Deus, dimitte servum tuum in pace;
Quod sancti Viti cum honore locarunt in aede.
Incognito sic nomine, multo tempore stetit
Vsque Leonardi tempus archipraesulis: inde
Nobili Damiano Zade narravit proprium nomen,
Quem et curavit caecum et a phantasmate mutum:
Sum Simeon, dicens, qui Christum

Quem Virgo peperit et post partum Virgo permansit.
Post modicum tempus translatum in Virginis aede,
Telluris arcano est sub altare maiori
Temporibus nostris, qui fecit miracula multa.
Postea requirunt tanto claritatis ardore
Pro quadam causa suum revisere corpus.
Multorum obitus stetit sententia patris,
Qui procul dubio

OBSIDIONIS IADRENSIS LIBRI DUO Liber primus 1. Prologus Domine, quid multiplicati sunt, qui tribulant me? Multi insurgunt aduersum me. Resonare audeo, tipo dicam, quoniam homo qui uanitate temporali est resancitus ac ponderosus uitiorum sicut ouis absque gubernatione in uico errasse iudicatur non recolens, ubi corruat finis eius. Tenebratus mente dicitur, salubre consilium penitus ignorans lippusque uisu proximum, ymmo ad suprema suum intuitum dirigere non atemptat. Dauid equidem

et quondam in extasi sue mentis positus uerba in principio proposita titubabat: Domine, quid etc. Uti reuera ipsum elegicum carumque, manu forti denodatum, tripartitam aut alegoricam presignat censuram. Iadera utique, quę tantis ignominiis et molestiis Venetorum multo iam temporis profluxo curiculo extitit dirissime cepsitata, quod non solum mamonam temporalem, quam homines presenti seculo ducunt uitam, consumere nitebatur, verum etiam, quod deterius est, corpore et uita cupiebat priuare, decus nec gloriam

Uti reuera ipsum elegicum carumque, manu forti denodatum, tripartitam aut alegoricam presignat censuram. Iadera utique, quę tantis ignominiis et molestiis Venetorum multo iam temporis profluxo curiculo extitit dirissime cepsitata, quod non solum mamonam temporalem, quam homines presenti seculo ducunt uitam, consumere nitebatur, verum etiam, quod deterius est, corpore et uita cupiebat priuare, decus nec gloriam recolens, sed eas procul a se abiiciens tanquam iustitiam suffocans atque studiosam politicam, quam summus Monarcha

non minimus, qui diuina similitudine formatus ac eius fuerat gratia illustratus, visione decora est perpetuo priuatus ac in abissum est precipitatus. Igitur, Iadera, non uales illud elegicum metrum regis Dauid resonare. Debuit enim tam horum, quam illorum nimio librante onere uitiorum grandem tempestatis rabiem excitare. Derelinquat ergo impius uiam suam et Deus ipsius miserebitur, reuertatur ad Dominum, et gressus sui prosperentur in sempiternum. 2. Epistola auctoris ad illum, pro cuius rogatu presens opus est editum Uictorie

sincero uestro scripto crebrius auxistis flagitandum, ut motionis casus et condecens memorate nostrę patrie discordiasque habitas inter emulos seriatim uobis segniter festinarem legare. Secundo, ne tam horrendus excessus per Venetos exactus in prolixitate defluat temporis, sed ut posteris eorum crudelitas reminiscentię comendetur, curaui actus militiam agonesque partium per capitula singillatim et distincte in his scriptis pertractare. Explicit prologus et epistola. 3. Incipit pars

sermone, hec uerba ipsi nuntio est prolocutus. Responsio regis Legationum fidelitatis efficaciter informati, quamuis genitor, filius Neliptii nostram gratiam immeruerit ac- ceptare, cum ipse prolixo iam tempore nostre Mayestati plurimum extitit infidelitate occupatus, nihilominus nos beniuoli, qui ad nostrum accedunt solium, ad apicem honoris sublimare ac illos, pro quibus tantum nobis premonstrasti fidelitatis signum, non ut dignos interitu, sed tanquam adoptionis filios et subditos

potestati. Et accipiente dicta comitiua itinere, cum incolumitate peruenit in fines Bihach, ibi castrametatus est fere per decem et octo diebus. Omnes Slaui sublimes, mediocres et infimi aduentum regis intelligentes, timuerunt quippe, necnon ciuitates maritime, quas tunc temporis Venetorum potentia gubernabat, vehementer conceperunt formidinem, atque ad eum omnes Croati preter tantum duos, quos confestim nominabo, transmearunt debitam reueren- tiam impendentes ac claues castrorum cunctarumque suarum uallationum et

eis recipiens Tnini oppidum cum suis pertinentiis, quod et ipse rex suo nutu feliciter regit et gubernat. Eidemque Iohanni prefatus rex pro brauio quandam diocesim in Cetina premiauit, preterquam tria castra idem rex nequiuit possidere, videlicet Ostrouicam, Clissam et Scardonam, tunc temporis eo, quod comes Paulus Banich seu generationis Subichieuich, cuius brachio oppidum Ostrouice manutenetur, nec non comes Mladinus generationis eiusdem, cuius mandato Clissa et Scardona protegitur, rebelliones sacro imperio ac eius inspirationem adinuicem contra prefatum regem conficientes

rogamus fidelitatem uestram quam clare potest cognoscere benignitatem nostram, nostri dominii, quę tota est disposita ad conseruationem nostrorum fidelium qualiter circa honorem et fidelitatem uestram conseruandam, taliter et sic prompte uos gerere debeatis, quod apud nos possitis omni tempore gratiam promereri, quam inuenietis semper promptam et paratam in omni auxilio uestro et succursu, sicut fuerit oportunum, ad quod solicite uigilamus. De nouis autem per uos comitem significatis uestram prudentiam comendamus mandantes, ut occurentiam continue de die

comendamus. Nos ergo circa conseruationem et defenssionem ciuitatis uestre personarum bonorumque uestrorum, prout operibus et inditiis manifestis audire plenius potuistis, totis uiribus anhellamus tamquam illi, qui statum uestrum prosperum uelud proprium omni tempore peroptamus. Datum in nostro Ducali palatio die XVIII Iulii, XIII Indictione. Quinta epistola Andreas Dandolo, Dei gratia Venetiarum et Dalmatię et cetera ut supra prima epistola, salutem et dilectionis

galleis et aliis togis armorum in signum fidelitatis insigne cum mixtis coloribus epigramant et depingunt. Cumulatur exercitus iussu regio in suffragio Iadertinorum, cuius dux banus Bosnensis nomine Stephanus, heretice prauitatis alumnus, prout et eius regio tali errore a prolixitate iam temporis asseritur et, prout rei est veritas fore mandata, est prefectus. Congregataque ipsa militia in multo cuneo nominatus dum suum iter aripuit imperio regis, cępit deambulare in tutelam Iadrę lento gressu eo quod Veneti animi (quod est naturale) impleuerunt aurea ęra. Secundum

frater Marinus pro parte regis ipsis Iadertinis paginam sua secreta munitam impressione reportauit continentem in effectu, qualiter ipse rex reputat Iadertinos inter electos fideles, ac viriliter contra inimicos regis persistant, cum exercitus presidium eis prebet et in modico temporis spatio Christi gratia opitulante erit eos liberaturus. Ac comitem Gregorium Curiatii pro quo ciues regi supplicauerant, habere eundem regię celsitudini comendatum, non fore dignum ad sui gratiam assumere, cum ipse pluribus vicibus solio regio

siquibus obuiant insulanis, mucrone membra mutilant et occidunt, sponsionem cum fiducia minime recordantur, nulla misericordia mouentur, ultraquam quadraginta viros insulanos lętali ictu interimunt. Illosque duos castellanos captiuatos Venetias transmittunt, quorum vnum aliquo tempore retroacto sanum ad patriam conduci fecerunt, reliquum usque ad executionem operis in duro carcere cum reliquis captiuis nexauerunt. Stipendiarios oppidi cum salute custodiunt Venetiasque captiuatos deducunt. A meridie inchoauit pugna et vsque ad solis occasum

transitum properabant. Fit etiam defectus ac penuria subtilium alimentorum appetentium morbo languido. Nihilominus tantus ac tam intimior amor ac Iadertinorum fiducia erat prefixa et in eorum mentes stabilita in Lodouico, ipsorum rege, quod tunc temporis potius eligerent fame, siti ac vita priuari quam Venetorum principatu subiugare se velle. 22. De triumpho quem Iadertini habuerunt de quodam trabucho confecto in quodam nauigio appellato maranum Sane igitur obsidentes

coronę impensa et, ut firmiter credimus, impendenda constantes sitis viriliterque perseuerare velitis et studeatis, nos enim pręsentibus promittimus comunitatem vestram quoad vobis insultantes et rebellantes cum gente nostra et pro potentia nostra vos defenssabimus et protegemus. At tempore in proximo, quo commodius poterimus, contra vestros ęmulos propria persona ob defenssionem vestri, Deo coadiuuante, properabimus. Medio tempore, quotiens necesse fuerit, de vestro statu litteratione et per nuntios, ut exinde certius instruamur,

comunitatem vestram quoad vobis insultantes et rebellantes cum gente nostra et pro potentia nostra vos defenssabimus et protegemus. At tempore in proximo, quo commodius poterimus, contra vestros ęmulos propria persona ob defenssionem vestri, Deo coadiuuante, properabimus. Medio tempore, quotiens necesse fuerit, de vestro statu litteratione et per nuntios, ut exinde certius instruamur, nos opurtunius informare velitis. Tamen preter hoc statum communitatis vestrę numquam de secretario cordis nostri excidere dubitetis.

nostris, et consequenter modo nobis cum effusione sanguinum et multis periculis vestris obseruastis. Pro quibus magnis fidelitatibus vestris regalem gratiam et dilectionem condigne meruistis, et petimus, vt ipsam laudabilem fidelitatem vestram, quam multo tempore tenuistis et diseruastis, modo in fine non uioletis et gloriosa vestra merita non perdatis, sed viriliter Venetis, nostris et vestris inimicis, resistatis et subdere uos non debeatis. Nam nos id, quod per priores litteras nostras vobis promisimus, totaliter et omnino adimplebimus,

et qualiter Iadrenses expectant regem Cum autem Iadertini Deo iustissimo largiente victoriam de antiquis serpentibus sic triumphanter sese asportauerant, in multa elatione cordis sunt erecti ignorantes frameam bisacutam, quam enauanter animam scilicet et corpus in breui temporis spatio dolore debebat penetrare. Quod si misericordia diuina, cui nihil occultum nihilque absconditum est, sed omnia suo conspectui nude presentantur, eis dispensasset ac eis notum fecisset amaritudinem intrinseci cordis, quam supportare

perspicacitate decoratus, qui libraret lancem in corde nec in humano sensu quiescere potest tam ingentem Iadertinorum iocunditatem? Iam Iadertinis lata et spatiosa uia conceditur, tuti gradiuntur, iam repellitur a Iadra spernibilis penuria omnique bono fęcundatur. Sed in breui tempore durabilis, nec plus constantiores in regis fidelitate persistunt. Nunc firmiores contra Uenetorum potentiam assumunt uires, nullus preteritarum reminiscitur calamitatum, quilibet credit a tyrranico liberari imperio. Rectoresque ciuitatis cum

penes sticatum adherere, aliqui trabuchos mirabiliter exercent et aliqui turres seu inimicorum propugnacula accendere procurant et quamplures balistarum et spingardorum properant opponere. Sed iam Veneti pręparati sicut illi, qui nouerant temporis dispositionem, ascenderant sua edificia, certamen mirabiliter officiant, obstant uiriliter hostibus, copiosos ex ipsis vulnerant et ex opposito isti asperius imprimunt et repellunt et in tantum superant, quod tres turres seu propugnacula relicta intuita sunt nec super ipsis

conflatus, nimia atra condensatio, extitit in hostium sticato vaporatus et tantum auctus, quod flamme incendium terribili sagacitate ex se euomuit et per diuersa loca bastidę spaciari cernebatur, quod plusquam ipsius medietas sticati exusta affirmatur et, nisi tunc tranquilum temporis ether extitisset, nil mirum, quin totum in cinerem fuisset redactum. Vltra centum aureorum milia habitatores eiusdem perpessi sunt. Et dum pyr sui officium exerceret, conciues Iadertini coniectarunt sub industrie zelo uel dolositatis specie

eum prestolari, donec venissetis. Quapropter dictum monachum informauimus, qui vobis seriem enarabit per totum. Valeat Magnificencia vestra cum augmento prosperitatis nunc et semper! Data Iadrę, die nono intrante Septembris. Nullusque iurisdictionis temporalis propter quorundam nobilium interpositionis obstaculos ausus fuit in ipsum abbatem et eius collegam extendere manum, sed vsque consumationem discordię captiuus mansit. 17. De quadam iustitia et agone hostium, in quo

resurexit. Non paruum anathema supernę predestinationis in ipsos irruit eorum exigente scelere. Illi, quanta splendide conuiuabantur, qui alebantur vsque ad saturitatem arietum intesticulatorum pro numis paruis ęreis, sub hora qualibet minima mensura falerni tempore felici terno numismate, integer leporis artus vno et semis argenteo, nam triceni erei minimum valebant argenteum. Nec de micis de mensa cadentibus diuitis cupiebant refici et lympha purissima loco Bacchi pitisant nec valentibus alio naturali motiuo huic

elegantiores ac nobiliores ciues Venetias debere celeriter adire, qui sexto Kalendas Februarii ad locum eis constitutum suum iter in galleis Venetorum arriperent. Fit grandis meror in vrbe, fit priuatio tantę nobilitatis, quę in ipsa tempore felici vigebat. Vbi nunc eorum palia muricis coloris, vbi eorum indumenta variis suffulta cutibus? Certe faciliter respondetur: sicut elegerunt et quale semen seminarunt, hoc eligent et metent. Habent enim asperrimum camum, qui eorum fastum vsque ad ima protrahet. Aquiescere

hoc eligent et metent. Habent enim asperrimum camum, qui eorum fastum vsque ad ima protrahet. Aquiescere minime insani et vltimi oratores consilio Sapientis voluerunt dicentis: Numquam credas inimico reconciliato. Hoc est illud frenum, de quo miserabiles Iadertini a multo iam elapso tempore formidarunt, hic est ille biceps mucro non solum corpus corruptibile sed etiam animam inmortalem videtur et epar infelicium pertransisse. Quam cito iuramentum ipsi Veneti infringerunt, ac si sine lege vt Caldei vitam ducerent, non ęquum videtur tam stupendum nouum per eos

Slavi, nobilem nepotem banorum,
Largam vestram copiam pacis et honorum.
Sic preces altissimo date creatori
Quod ipse misericors parcat peccatori.
Hic annorum domini sub cursu milleni
Trecenteni insuper atque quadrageni
Octauo sub tempore traditus et limo
In Calendis Madii mensis die primo.
Cum bona sui memoria mors ipsum voravit
Deo reddens animam hic mox expiravit.

Caput XV. De Origine Civium Civitatis Spaleti. Sciendum est igitur quod Civitas Spalatina contraxit originem a famosa et antiqua ac Nobili Civitate Salonae, quae Salona fuit tempore Trojanorum, et dominabatur totam Dalmatiam et Croatiam usque in Vngariam et dicitur per historias, et Chronicas antiquas ipsam Civitatis Salonae tempore sui status dedisse ad destructionem Trojanorum contra Regem Priamum in

contraxit originem a famosa et antiqua ac Nobili Civitate Salonae, quae Salona fuit tempore Trojanorum, et dominabatur totam Dalmatiam et Croatiam usque in Vngariam et dicitur per historias, et Chronicas antiquas ipsam Civitatis Salonae tempore sui status dedisse ad destructionem Trojanorum contra Regem Priamum in subsidium Graecorum galeas armatas numero LXXII. nam Spaletum secundum veram etymologiam, et interpretationem nominis ipsius Civitatis dicitur proprie Spaletum

versiculus Palatium laetum Spalatum Salonae quietum . post destructionem vero Salonae a Totila Duce Polonorum, Principes, Comites, et Barones, et alii milites Nobiles dictae Civitatis Salonae ad Insulas fugientes, et ibidem aliquo tempore permanentes, postea major pars Nobilium Salonae accesserunt prudenter ad aedificium, et Palatium Diocletiani Imperatoris Romani quod constructum erat pro Regia Aula prope Civitatis Salonae quod Spalatum appellare caeperunt, et ibi

aqua et serena ad bibendum circuibat totam Civitatem Salonae, et consolabatur omnes ibi stantes in ea. Et usque Spaletum per conductos discurrebat, fuit impositum ipsi nomen fluvii Iader. Licet igitur quod Civitas Spaleti sit depressa in temporalibus, tamen in spiritualibus superat, et excellit omnes Civitates de Dalmatia honore, et dignitate, eo quod Archiepiscopus Spalatinus vocatur Primas totius Dalmatiae habens sub se suffraganeos suos

et Dalmitensem. qui tenentur ex vinculo Sacramenti obedire ipsi Archiepiscopo, et respondere Ecclesiae Metropoli Spalatinae et venire omni anno ad festum Sancti Domnii ad Ecclesiam praedictam salvo justo impedimento, quia antiquo tempore Salonitanorum Salona habebat suffraganeos XXIIII. Episcopos omnes de Dalmatia superiori, et inferiori, respondebant ipsi Ecclesiae Metropolitanae Spalatensi et obediebant jure Metrico, sed propter invidiam Clericorum et Civium

de Nassis et ser Cosa de Begna per consilium sapientum Iadrae ad contirmandam dietam concordiam cum ipsis dominis episcopis, pro parte nostrae communitatis. Die sabbati penultimo mensis novembris Segniae obiit comes Anz, tunc temporis Sclavoniae et Chroatiae banus, et die lunae sequenti sepultus fuit ibi apud fratres minores. 1394 Die 27. mensis ianuarii in Iadra in domo illorum de

die duobus ipsorum captivorum, ser Ballio filio Damiani Tutnich et filio Lucae Leonis de Iadra eruerunt oculos. Die 11. mensis aprilis, scilicet die sabbati, vigilia dominicae Palmarum, inceperunt canonici in civitate Iadrae, tempore reverendissimi in Christo patris, domini Petri de Matafaris, archiepiscopi iadrensis, qui eos primo constituit et duodecim eorum in ecclesia sua cathedrali die praedicta solemniter pronuntiavit. Die

16. mensis ianuarii, recepi a eodem ser Paulo de grano quartas 150 ad rationem solidorum novom, pro singula quarta. Die veneris 5. mensis martii data fuit a generali consilio mihi soli libertas, toto tempore offitii mei, in praedicto comitatu posse condemnare ultra statuta Sibenici et bannire omnes malefactores pro libitu voluntatis. Die 15. mensis martii expuli a Sibenico duos Spalatenses populares praedicta auctoritate,

ducentum. Die 5. mensis aprilis in generali consilio creati fuerunt quattuor nobiles qui una mecum et cum curia provideant de iactu fiendi inter portas portus Sibenici, data et concessa eis omni auctoritate de dicto loco et tempore, faciendi praedictos iactus, dissicandi tantum quantum videbitur eis et die crastina videlicet sexto praedicti mensis ivimus cum domino Thoma Thomasevich, Andrea Iurani et Nicolao Todosii iudice sibenicense et cum dietis quattuor provisoribus, videlicet ser Stephano Dragani, ser Cipriano

legatione. Dio 11. mensis aprilis relegavi quinque personas de Sibenico, videlicet ser Nicolaum Dissori et ser Discottam Nicole in Tragurium, ser Thomam Iurich in Brach, ser Damianum Nursiae quo vult, et hoc sine praefixo tempore ad nostri beneplacitum. Die 12. mensis aprilis proclamavimus per civitatem, quod nullus Spaltensium intrinsecorum audeat et praesumat accedere Sibenicum sine licentia et permissione nostra

In festo Sancti Nicolai, scilicet die 6. mensis decembris, amputatum fuit caput in platea Iadrae Antonio sartori pro eo, quia tractaverit cum Angelo quondam Nicolai cimatoris et quibusdam aliis forensibus, interficere nobiles Iadrae, et hoc fuit tempore regiminis dominorum Ioannis de Victor, Cosae de Begna et Luciani de Georgiis. 1402. Die sabbati 7. mensis ianuarii, captum fuit in consilio generali

Grisogonis extra districtum Iadrae per 50 milliaria et per tempus unius anni, qui die crastina, quae fuit dominica Palmarum 23. eiusdem mensis, quia sic sententiatum fuit et determinatum per ipsos dominos rectores, recessit a Iadra in exilium. Tempore primiveris paucissimae hvrundines venerunt ad partes nostras, et illae quae venerunt per plures dies ante tempus consuetum transfretaverunt ultra mare, et ubi aliis temporibus bis ante recessum nidificabant, tunc semel. Die

quia sic sententiatum fuit et determinatum per ipsos dominos rectores, recessit a Iadra in exilium. Tempore primiveris paucissimae hvrundines venerunt ad partes nostras, et illae quae venerunt per plures dies ante tempus consuetum transfretaverunt ultra mare, et ubi aliis temporibus bis ante recessum nidificabant, tunc semel. Die lunae 7. mensis aprilis, religiosa domina Francischina de Zivalellis, abbatissa monialium Sancti Nicolai monialium de Iadra, obiit et cras die sequenti sepulturae

Insula Bracia iacet inter insulas Pharam et Soltam et inter Spalatum et Crainam, primordiae cuius ambitus non excedit octoginta miliaria. Habet spaciosas valles et portus frequentes et sylvis, montibus est tota cooperta, unde multitudo magna animalium, caprarum et ovium etiam a vetustis temporibus. Omnes habitantes sunt catholici praeter una familia, quae huc ex Cephalonia appulit, et non excedunt sex milia. Fructus eius consistunt in animalibus supradictis, in mele et vino et ficis. Est autem parva in quibusdam terrenis. Rex noster est Uladislaus, Hungariae,

Gradatium et Podgracischie. Sui primi habitatores, ut excerpsi ex aliquibus membranis, fuerunt Graeci, qui destructa Troia applicuerunt ad hanc insulam. Multi, et Stoissa archipresbyter scripsit, quod hi Graeci fuerunt ex civitate Ambraciae, et ideo insula Bracia fuit appellata. Progressu temporibus hi Graeci aedificaverunt civitatem Braciae, quae vulgo nominabatur Scripea, hodie Scrip, quae postea habitata fuit a Romanis, dominatoribus mundi, postquam in sua potestate redigerunt Salonam cum tota Dalmatia, in qua Post multis temporibus regnante imperatore Iustiniano hanc

et ideo insula Bracia fuit appellata. Progressu temporibus hi Graeci aedificaverunt civitatem Braciae, quae vulgo nominabatur Scripea, hodie Scrip, quae postea habitata fuit a Romanis, dominatoribus mundi, postquam in sua potestate redigerunt Salonam cum tota Dalmatia, in qua Post multis temporibus regnante imperatore Iustiniano hanc civitatem, ut legi in codicibus antiquis, quaedam gens barbara Gothica destruxit et suos cives partim interfecit et partim duxit captivos, quae barbara gens multum sanguinem profudit in nostra Dalmatia et destruxit multas civitates, loca et castella,

Diocletiani, ex quo hodierna civitas extat Spalati, et multi tam nobiles quam populares remanserunt in hac insula, nec voluerunt ire cum illis, nec exponere se in faucibus gentis barbarae. Tunc unanimiter reaedificaverunt antiquam civitatem Braciae, facta inter eos hac conditione et lege, usque ad tempora praesentia observata, quod qui erant nobiles in Salona et in Epetio, fierent et in hac, et qui erant populares et subditi in illis civitatibus, fierent et in hac insula. Ex illis praesentes nobiles trahunt originem et sunt veri nobiles, quia proveniunt ex antiquis nobilibus illustrium

Bracianos in sua potestate retinerent, illorum civitatem destruxerunt et sic Braciae civitas secunda vice destructa fuit. Haec civitas erat fortis et bene munita, et in praesenti extant reliquiae moenium, turrium ris inscriptiones et alia signa eius magnificentiae. Usque ad haec tempora hi nobiles eam deplorant et ob id et alia damna Narentanos freguenter latrones et maledictos vocant. At illi nobiles cives post destructionem civitatis convenerunt ad oram maritimam, vulgo Splagiam, versus insulam Pharam, et ibi ob defensionem sui construxerunt quoddam oppidum et castellum,

acuit auditoris, mentem illuminat, animum clarificat et id quaeque penetralia diuine humanaeque rationis sano intellectui et accurate considerare studenti viam pandit et quasi quibusdam clauibus operta recludit. Quid plura? paruo tempore didici quae attingere secundum communes philosophantium vias magno tempore studioque fuisset opus. His itaque occupatum tibi me non scripsisse pateat non quod tui fuerim immemor, cum caritate, beniuolentia, amicitia firmissima, zelo honestissimo ita nectamur quod

humanaeque rationis sano intellectui et accurate considerare studenti viam pandit et quasi quibusdam clauibus operta recludit. Quid plura? paruo tempore didici quae attingere secundum communes philosophantium vias magno tempore studioque fuisset opus. His itaque occupatum tibi me non scripsisse pateat non quod tui fuerim immemor, cum caritate, beniuolentia, amicitia firmissima, zelo honestissimo ita nectamur quod neque temporis cursus neque locorum distantia animos tam coniunctissimos ualeat separare. Parce

didici quae attingere secundum communes philosophantium vias magno tempore studioque fuisset opus. His itaque occupatum tibi me non scripsisse pateat non quod tui fuerim immemor, cum caritate, beniuolentia, amicitia firmissima, zelo honestissimo ita nectamur quod neque temporis cursus neque locorum distantia animos tam coniunctissimos ualeat separare. Parce igitur, obsecro, si tibi hactenus mei praesentiam tam diu non exhibui et cum meo commodo compensa siquid ex hac mora molestiae contraxisti. Si ab his detraho calamum,

DLIII Olympiadis anno II, Petrus, Cresii filius, Cresiavus, Jadertinus, divini iuris doctor, ac beati martyris et Jadertini patroni Chrysogoni ecclesiae venerabilis abbas, arcum, priori tempore labantem et longa patrum maiorumque incuria obscure atque indigne oppressum, proprio sumptu, hodie idibus Novembribus, ad pristinam suam faciem splendoremque restituit.

meque hortatur ut tibi magis imperem quam te exorem. Qua ex re, si temeritati mihi hoc imputes, humanitas tua et obiurganda et accusanda erit, quae mihi tantam audatiam tribuit. Et si saepenumero et opera et diligentia tua mirifice usus sim, hac tempestate vero et armis et viribus et nervis tuis utendum est: te ad hanc rem conficiendam ducem et patronum animosissimum esse vellem. Angelus de Castro iuris consultus superiori die consuluit in quadam causa: Tragurii copiam illius consilii perlubens habere vellem:

Traguriensis suo suauisssimo Mapheo Vallaresso salutem Heri vesperi humanissimę tuę litterę mihi oblatę fuerunt: quas sane tanta cum voluptate lectitavi ut, etsi ea tempestate febris dolore aliquantisper commoverer, lectis tamen tuis suauissimis litteris non parum ex illo merore me vendicavim. Quod autem scribis te magna lętitia affectum quod Tragurium diis continue secundis venerim: id crede mihi ob singularem tuam

tibi natum esse, verum et patrię, parentibus et amicis. Pluribus verbis te hortarer ut in hac sententia persisteres, nisi pro tua innata prudentia confiderem te ita facturum ut fortem virum decet. Scribis etiam rem nostram totumque litterarum ordinem dirruptum ac prostratum esse, qui superiori tempore adeo florentissimus erat ut ad eius maiestatem, gloriam ac dignitatem nihil addi posse videbatur. Dabit Deus his quoque finem! Scribis etiam plures ex nostra disciplina viros illo execrando morbo esse consumptos, sed eos non nominas; qua ex re perlubens nomina eorum scire vellem. Reliquum

20  Quippe Deum, turbante viro, metus acer habebat. 20
21  Inde dolor, facilem ducentia Numina vitam
22  Asperat, et visum misero Saturnius aufert,
23  Nec longo, infensus Divis post, tempore vixit.
24  Haud igitur cupiam cuiquam certare Deorum.
25  Sin hominum ex numero es, terrae qui munera carpunt, 25
26  Accede, ut Leti quamprimum limina tangas.

genus exquiris, sate sangvine Tydeos alti?
29  Quale genus foliis, tale et mortalibus aegris.
30  Nam folia haec rapiens sternit notus; illa comantes 30
31  Producunt silvae, frondosi tempore veris.
32  Haud aliter soboles, viget haec, nunc illa, virorum.
33  Quod si tantus amor stirpem tibi noscere nostram;
34  (Quam tamen innumerae gentes novere per orbem,)

Tantum Guarino, lingua Latina, suo. 12. DE QUODAM IACTABUNDO
1.12.1  Est quidam nostri, qui se vocat archipoetam,
1.12.2  Temporis; en titulum, Bartholomaee, novum!
1.12.3   Sed cum nunc fatui sint mille, poeta nec unus,
1.12.4  Hoc inter primum, se, reor, ille vocat.

Carminibus nostris nocet illud, Paule, notavi,
1.25.2  Quod non sunt Latiis edita consulibus.
1.25.3   Quidvis cana facit multo pretiosius aetas,
1.25.4  Rebus et a longo tempore surgit honos.
1.25.5  At tu, si quando mea legeris; esse putato
1.25.6  Prisca; videbuntur sic meliora tibi. 26.

Thespis. 171. DERIDET EUNTES ROMAM AD IUBILAEUM
1.171.1  Mille quadringentis Hyperion aureus annis
1.171.2  Adiicit haec decimae tempora Olympiadis,
1.171.3  Natus ut aeterni, qui condidit omnia, patris,
1.171.4  Prodiit intacta virgine factus homo.
1.171.5  Nunc propius quaerenda salus, et ac aethera

veris opes, aestatis carpit arator,
1.174.2  Vinitor autumni, lenta quiescit hiems.
1.174.3  Nec nisi raro capit quicquam piscator et auceps,
1.174.4  Coponis nullo tempore lucra vacant. 175. DE EODEM
1.175.1  Nec mercatori, nec nunc ego bella gerenti,
1.175.2  Nec nautae invideo, nec, Macer,

1.179.2  Protinus huc ad nos, fac precor, illa volent,
1.179.3   Nonne vides quantos moveat Fortuna tumultus?
1.179.4  Nec sperare sinat nos meliora timor?
1.179.5  Tempore sollicito tragicos deponere luctus
1.179.6  Convenit, et levibus pellere maesta iocis. 180. RESPONSIO

fallor digitis, hodie centesima nobis
1.190.10  A te dicta modo est, et puto, quinta salus.
1.190.11  At nobis esset vitam satis una per omnem,
1.190.12  Ut superent Pylios tempora nostra dies.
1.190.13  Dum queror, ecce iterum misero fers, Paule, salutem,
1.190.14  O quam te longe, Paule, valere velim!
1.190.15  Parce, precor, tenero capiti, et

frondibus Ide,
1.225.11  Quot fluvii pisces, quot sidera stellifer axis,
1.225.12  Terra feras nutrit, volucres agitabilis aër,
1.225.13  Quot segetes aestas, vernalia tempora flores,
1.225.14  Quot pater Autumnus dulces in vite racemos,
1.225.15  Humantes pluvias quot bruma novissima gignit,
1.225.16  Irrigui pictis quot abundant floribus

Alexandro, maior et ille Tito est. 231. DE IACTURA VITAE HUMANAE
1.231.1  Nocte cadente orimur, nihil anterioris habentes
1.231.2  Temporis, excepit nos simul alma dies.
1.231.3   Semper et hesterni vitam deperdimus aevi,
1.231.4  Principium reliquae lux modo nata facit.
1.231.5  Esse tibi multos senior se

1.306.16  Ac defendere dogma perseveras;
1.306.17  Dii talem tibi dent beatitatem! 307. IN MARCUM
1.307.1  Tempora, Marce, soles praeponere nostra vetustis;
1.307.2  Adiicis hoc etiam qua ratione putes.
1.307.3   Nunc, inquis, media nemo iam nocte salutat
1.307.4  Astutum portans

summo, Nicolao ex ordine Quinto:
1.313.4  Andreolae hunc sacro genuerunt viscera partu.
1.313.5  Adde et puniceo redimitum sacra galero
1.313.6  Tempora, Bononiae servantem iura Philippum.
1.313.7  Quae defuncta, brevi iacet hoc contenta sepulcro.
1.313.8  Cui probitas morum, nec sancta modestia vitae,
1.313.9  Inclyta nec

1.321.11  Tam sunt iudicio meo politi,
1.321.12  Tam belli, ut merito politiores
1.321.13  Ac bellos magis edidisse nullum
1.321.14  Nostris temporibus rear poetam.
1.321.15  Quod vero implacide iugum puellae
1.321.16  Captivo gemit imminere collo,
1.321.17  Hoc fatum premit eruditiores,

quondam viridis primaevo in flore iuventae
1.355.4  Mortis inaudito procubuit genere.
1.355.5  Cum famulo nitidis sese exercebat in armis,
1.355.6  Nec galea, ut famulus, tempora tectus erat;
1.355.7  Curritur, et falsum pugnae certamen initur:
1.355.8  Corruit inflictis unus et alter equis; P
1.355.9  ars galeae anterior iugulum perrupit

faciles, quanta merere, Dei. 358. DE EPISCOPO MUTINENSI
1.358.1  Aonios nullo vates nunc esse querebar
1.358.2  In pretio, et nostri temporis hostis eram;
1.358.3  Cum mea respexit Mutinensis carmina praesul,
1.358.4  Coepit et ingenio mitis adesse meo.
1.358.5  Sic inopem, nec adhuc notum tibi, Roma,

Tu tamen et pugnas misces et moenia frangis,
2.10.6  Tantum vel Martis, vel genitoris habes.
2.10.7  Otia iam placeant; castris mox rite locandis,
2.10.8  Commodiora novi tempora veris erunt. 372. DE CAPTIVITATE DRAGULAE WAIVODAE TRANSALPINI
2.11.1  Dicite, Io Paean! captus fert vincla tyrannus,

post tam longum, tam breve taedet iter.
2.13.5  Quando ego te tota suspensus luce tenebo,
2.13.6  Narrantem vastae, dura pericla, viae?
2.13.7  Quis status Ausoniae, quae sint ibi tempora rerum,
2.13.8  Quas urbes, quales videris ipse viros.
2.13.9  Quodsi non fallit cupidam, spes irrita, mentem;
2.13.10  Tota, tuo nobis pectore, Roma, venit.

praeter quidlibet. 379. VERIS PROGNOSTICON
2.18.1  Texit ut e virgis arguta ciconia nidos,
2.18.2  Hibernum vel quae temperat aequor avis.....
2.18.3  ................ 380. FRAGMENTUM
2.19.1  Turris aviclarum, qua

arcanos, quaerere sueta, sinus.
2.34.7  Nec poterat quisquam reserantes aethera claves,
2.34.8  Non exploratis sumere testiculis.
2.34.9  Cur igitur nostro, mos hic iam tempore cessat?
2.34.10  Ante probat quod se quilibet esse marem. 396. DE INTEMPESTIVE COMEDENTE
2.35.1  Ante diem prandes, medio vix

illos seculi sinceritas
2.91.20  Virtute fecit praeditos-
2.91.21  Iste, iste maior, labe quem nulla inquinat
2.91.22  Nec ultimi faex temporis,
2.91.23  Sed sic nitescit improbos inter probus,
2.91.24  Spinas ut inter lilium,
2.91.25  Quare superbas parce mirari domos,

455. (EPIGRAMMA)
2.94.1  Laus tua, non tua fraus, virtus non copia rerum
2.94.2  Scandere te fecit hoc decus eximium.
2.94.3   Condicio tua sit stabilis. Nec tempore parvo
2.94.4  Vivere te faciat hic deus omnipotens. 456. VATICINIUM CALCHANTIS DE EXCIDIO TROIAE
2.95.1  Ferte animis et

3.3.213  At sine me paullum tantis praeludere rebus,
3.3.214  Ut sternant magnis metra minora viam.
3.3.215   Labuntur sensim, dum te praeludere fingis,
3.3.216  Tempora; sic aetas praeterit omnis iners.
3.3.217   Prolusum est, ventis, pelagus patet omne, fugatis,
3.3.218  Strataque carminibus satque superque via est.
3.3.219  Incipe, quid

me delectant aestivae gratius umbrae,
3.6.8  Arbore nec mollis sub viridante sopor.
3.6.9  Nec suavis tepidi veris mihi gratia, nec Sol
3.6.10  Dulcior hibernis est mihi temporibus.
3.6.11  Terque quaterque tuos uno stans in pede versus
3.6.12  Perlegi, et fixo lumine semper hians.
3.6.13  Protinus obstupui, cuius de gurgite fontis

te religio non sinit esse Deam?
3.7.61  Numina placavit peregrinae, Roma, Cybelles,
3.7.62  Manibus haec laus est inficianda tuis?
3.7.63  Cum vel progenie totum quae temperat orbem,
3.7.64  Plura, vel officio promereare tuo?
3.7.65  Gentiles Divos mendax Rhea protulit, et quem
3.7.66  Utilius fuerat non peperisse, Iovem.

aliis et cumulamus opes;
3.8.39  Sic, tanquam torvi nusquam sint ostia Ditis,
3.8.40  Nauta nec in Stygia remiget ater aqua.
3.8.41  Sic, tanquam nobis Iunonia temperet Hebe,
3.8.42  Quod potat sumpta, Iuppiter, ambrosia.
3.8.43  Haec nos credulitas et terris iactat et undis,
3.8.44  Haec nostrae sortis nos meminisse vetat.

de nostro pectore, cura cadat.
3.8.159   Nec tibi, credo equidem, venient oblivia nostri,
3.8.160  Non, tu si Lethes flumina tota bibas.
3.8.161   Unum est quod verear; nam dum mihi tempora vitae
3.8.162  Spondeo longa tuae; dum reor esse Deos;
3.8.163   Tardavi demens meritas tibi solvere grates,
3.8.164  Nec tribui obsequiis, praemia digna, tuis.

fateor munus id esse tuae.
3.11.7  Per te conscendi celsas Heliconis in arces,
3.11.8  Gorgonei fontem pes ubi rupit equi.
3.11.9  Per te Parnasi peragravi rosida Tempe,
3.11.10  Tu monitor, tu dux, tuque magister eras.
3.11.11  Accipe nunc carmen, quod nobis ante dedisti.
3.11.12  Collati fructum muneris, auctor, habe,

Ipse ego tunc Italas primum devectus ad urbes,
3.11.54  In castris coepi tiro merere suis.
3.11.55  Magnus amicitiae iunxit nos protinus usus,
3.11.56  Ex illo noster tempore crevit amor.
3.11.57  Idem nos tenuit thalamus, tum mensa duobus
3.11.58  Communem semper praebuit una cibum.
3.11.59  Saepius ad mediam noctem vigilavimus ambo,

et aeterno complacuisse Deo.
3.12.13  Iure tua est igitur cuivis laudanda voluntas,
3.12.14  Iure igitur coniux, et pater esse cupis.
3.12.15  Sed festas matura faces cum tempora poscent,
3.12.16  Luxque celebrandis venerit apta toris;
3.12.17  Quilibet egregio tecum certabit amicus
3.12.18  Munere, dans animi, pignora certa, sui.

3.13.4  Iussit et auctoris nomen habere sui.
3.13.5  Excipit Aprilis: Cum venero, mitior aer,
3.13.6  Floridior tellus, densior arbor erit.
3.13.7  Temporibus nostris ferro desecta recurvo
3.13.8  Procumbunt late gramina, Maius ait.
3.13.9  Iunius insequitur: Cum me fervere videbit,
3.13.10  Maturas segetes rustica turba metet.

ET MARGARITAM COSTABILEM FERRARIENSEM
3.15.1  Non opus est citharis, ad sacra iugalia, vestris.
3.15.2  Bellerophontei, turba verenda, chori;
3.15.3   Huc potius roseo redimitus tempora vinclo,
3.15.4  Legitimas dextra concutiente faces,
3.15.5  Huc ades, et taedis faveas, Hymenaee, maritis,
3.15.6  Haec est tutelae, subdita cura, tuae.

quod ter denos sponsus transegerit annos,
3.17.32  Optio Guarini corripienda venit.
3.17.33  Haec est conveniens taedis genialibus aetas,
3.17.34  Haec extrema fugit, temperiemque tenet.
3.17.35  Nec matura nimis siquidem, nec cruda videtur,
3.17.36  Sed media aetates tangit utrimque duas.
3.17.37  Namque senectutem citra est, ultraque

vix recolo vestra olim signa subivi,
3.18.6  Nunc dubitat nostras barba operire genas.
3.18.7  Iam satis est; depono lyram, depono coronam,
3.18.8  Ac flavis hederas detraho temporibus.
3.18.9  Nescio, quae graviora iocis concepimus istis,
3.18.10  Advocat et nostros area maior equos.
3.18.11  Grande patet pelagus, quod littora nulla coercent

Ergo tui nobis, fiet tibi copia nostri;
3.19.62  Illa erit, illa sacris annumeranda dies.
3.19.63  Tunc tecum longis ducam sermonibus horas;
3.19.64  Plurima tunc tecum tempora laetus agam,
3.19.65  Et quam nunc absens scriptam tibi mitto salutem,
3.19.66  Tunc praesens vivo cominus ore feram.
3.19.67  Tunc Athesim faciam citharas audire

tanto nunc mea vita metu.
4.2.9  Hic nec opinanti gelidos tremor occupat artus,
4.2.10  Illis quam veniat cernitur ante malum.
4.2.11  Nos pugnam inviti capimus; nisi tempora suadent,
4.2.12  Vos detrectatis conseruisse manum.
4.2.13  Non ulla hic caecos astutia defugit ictus,
4.2.14  Illic vitari missa sagitta potest.

4.2.37  Verum sive tua est, seu sors mea durior, oro,
4.2.38  Nos tibi, te nobis, reddat ut una dies.
4.2.39  Ac reduci sanus large nova musta propinem;
4.2.40  Tempora signabit candidus illa lapis. 23. DE STELLA AESTIVO MERIDIE VISA
4.3.1  Quodnam hoc tam clara sidus sub luce refulget,

triste feras; sed lumine dextro,
4.3.22  Pelle procul quicquid fata sinistra parant.
4.3.23  Saturni tu frigus iners, tu Martis iniqui
4.3.24  Ardores, placida corrige temperie.
4.3.25  Perfice ne terris noceant Arcturus et Haedus,
4.3.26  Arcturus ventis, saevior Haedus aquis.
4.3.27  Grandine flaventes ne pulset Scorpius uvas,

4.5.5  Sive illam Libyco longe deprensus in aestu,
4.5.6  Sive Lycaonio sidere pressus agam.
4.5.7  Nam quoties agilis sese converterit annus,
4.5.8  Nostra recrudescet tempore plaga suo,
4.5.9  Admonitus plangam, pietas renovabit honorem,
4.5.10  Moesta pius tumulo munera reddet honos.
4.5.11  Atra dies, Nonas, sequeris quae quinta,

gelu faciles praebeat unda vias.
4.5.37  Te quondam Genio sacravit vana vetustas,
4.5.38  At tu debueras manibus esse sacer.
4.5.39  Vana queror demens, nil unquam tempora peccant,
4.5.40  Quae peragit verso mobilis orbe polus.
4.5.41  Vos potius nostri moeroris crimen habetis,
4.5.42  Sidera, fatales volvere nata vices.

et Musas quaerere in orbe iubet.
4.5.107  Illius impensa Venetas celebravimus urbes,
4.5.108  Dum sol undecies per sua signa redit.
4.5.109  Quod desiderium tanto tibi tempore nostri?
4.5.110  Quanta inter dubios gaudia saepe metus?
4.5.111   At postquam patriae me reddidit Itala tellus,
4.5.112  Obtigit et iuveni pontificalis honos,

subito in vacuas discedens spiritus auras,
4.5.132  Destituit tepido, frigida membra, toro.
4.5.133  Mater io cur me rerum inter prospera linquis?
4.5.134  Hoc tibi vivendum tempore, mater, erat.
4.5.135  Cum me florentem, cum me spectare beatum,
4.5.136  Cum poteras omni commoditate frui.
4.5.137  Pupillae et certe nondum nupsere, sorores,

Bibliographia locorum inventorum

Perceval Ivanov iz Ferma (c. 1312) [1312], Prohemium statutorum Spalati, versio electronica (), 1216 verborum, 44 versus, Ed. J. J. Hanel [genre: prosa oratio – praefatio; poesis - carmen] [word count] [percevalprohem].

Milecije (c. 1340) [1340], Miletii versus, versio electronica (), 91 versus, verborum 573, Ed. Stjepan Krasić [genre: poesis - historia] [word count] [miletversus].

Anonymus (floruit 1346-1353) [1346], Obsidio Iadrensis, versio electronica (), Verborum 22573, Ed. Veljko Gortan; Branimir Glavičić; Vladimir Vratović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [anonymusobsidioiadrensis].

Anonymus (floruit 1020) [1348], Inscriptio sepulcri comitis Mladini, versio electronica (, Trogir), 126 verborum, 22 versus, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - inscriptio; poesis - epitaphium] [word count] [nnmladini].

Madijev de Barbazanis, Miha (c. 1280 - post 1358) [1358], De gestis Romanorum imperatorum atque pontificum, caput XV, versio electronica (), 471 verborum, Ed. Ivan Lučić [genre: prosa oratio - historia] [word count] [madijevmdgrip].

Pavlović, Pavao (1347-1416) [1371], Memoriale, versio electronica (), Verborum 12550, Ed. Ferdo Šišić [genre: prosa oratio - chronica] [word count] [paulopmemoriale].

Hranković, Dujam (m. 1422) [1405], Braciae Insulae Descriptio, versio electronica (, Nerezi Braciae), Verborum 899, Ed. Vedran Gligo ; Hrvoje Morović ; Karlo Kadlec [genre: prosa oratio - descriptio] [word count] [hrankdbracia].

Jurjević, Juraj (fl. 1400) [1418], Doctrina rebusque gerendis ornatissimo uiro Baptistae Bauiloquae Georgius de Georgiis plurimam salutem dicit, versio electronica. (, Venecija), Verborum 755, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [jurjevicjepist14180601].

Kršava, Petar (fl. 1434) [1434], Inscriptio in arcum restitutum, versio electronica (, Zadar), Verborum 46, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio – inscriptio] [word count] [krsavaparcus].

Sobota, Ivan (m. 1467) [1438], Epistulae V ad Mapheum Vallaressum, versio electronica. (, Trogir), Verborum 672, Ed. Arnaldo Segarizzi [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepistvallar5].

Sobota, Ivan (m. 1467) [1438], Epistula ad Mapheum Vallaressum (Tragurii, 1438), versio electronica. (, Trogir), Verborum 255, Ed. Darko Novaković [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepist14380715].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Diomedis et Glauci congressus, versio electronica (, Italia; Hungaria), 121 versus, verborum 831, Ed. Samuel Teleki Alexander Kovaczai [genre: poesis - epica; poesis - versio; poesis - fragmentum] [word count] [ianpandiomed].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report