Your search found 1822 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1701-1800:

Coimbriae, fautor Pontificis, curavit prohiberi sub poena excommunicationis omnes libellos, qui in favorem factorum regiorum scribebantur; in hac littera pastorali etiam quaedam accerbitates contra regem et ministerium erant; Iosephus ergo eum exauctoratum ad publicos carceres perpetuos [eum] condemnavit; hae acerbitates inter duas aulas durarunt usque mortem Clementis 13; ei successit cardinalis Ganganeli sub nomine Clementis 14‑i; hic praestantissimus vir, aliorum longe principiorum quam Romanus Pontifex prior anno '73. concordatis initis pacem

Romanus Pontifex prior anno '73. concordatis initis pacem restituit, ordinemque Jesuitarum extinxit tamquam ecclesiae et civitatibus noxium. 2 '769. cum Marocanis in belli contentiones venit Iosephus; hi enim populi plurimum ex praedis et rapinis vivunt, hinc in perpetuo statu belli vivunt cum caeteris principibus, nisi praepotentia unius gentis retineantur in respectu, caeteri vero minores gentes tributo annuo sibi inducias emere debent, sub titulo doni gratuiti 20, aut 30,000 aureorum; Marocani enim ante finem induciarum [ceperunt] arcem

cum Hollandis inclinabant in Iohannem; tandem etiam Hollandi et Zelandi retracti sunt ad partes Iohannis sub ea conditione, ut foedus Gandanense solemni edicto nomine Philippi regis ratihabeatur per gubernatorem. 7.1 Hoc edictum a Hispanis Edictum perpetuum dictum fuit, anno '577. fuit promulgatum; interim paulo post apparuit non vanam fuisse suspicionem Hollandorum; Iohannes enim non multo post hoc edictum hostiliter se gessit, castellum Namuriense expugnavit militiamque Hispanicum illocavit; offensi per hoc Belgae Iohannem

sententia canonica declarata; post hoc Mauritius in apertam persecutionem Arminianorum progressus est, multi relegati, sylicio affecti, nempe praecipue ii, qui exosi erant Mauritio; Barnevellius perduellionis reus deprehensus capite plexus est 1619. 16-a Maji, ceteri ad perpetuos carceres damnati [nati] sunt; Arminiani tamen exstincti non sunt penitus, et hodie quoque exstant; interim hoc factum multos adversarios generavit Mauritio, finem tamen hae scissiones in Belgio assecutae sunt cum bellum cum Hispanis renatum fuisset, terminato interstitiorum

Cromvell ut descendentes ex familia Stuard, qui in Belgio latitabant, excedere Belgium jubeant, quod etiam factum est; imo et hoc postulavit Cromvellius, ne unquam ex domo principum Aransionensium vicarios deligant, ipsamque hanc dignitatem in perpetuum exstinguant; et hoc quoque promiserunt Belgae cum maxima sui ignominia, provincia vero Hollandiae hunc ultimum articulum publico decreto firmarunt, quod decretum Lex exclusionis nuncupatum est, anno ergo '654. 9-a Ap. tabulae pacis subsignatae sunt; ab hoc ergo tempore

carceres conjecti per Vilhelmi parentem; hic dignitate eminuit, et libertatis acerrimus erat defensor; erat autem pensionarius, quae dignitas prima est post vicarium; hic ergo eo status perduxit, ut decernerent hanc dignitatem non esse restituendam, imo Hollandia edito decreto in perpetuum abolevit in gremio suo hanc dignitatem. 7 Ita positis rebus Ludovicus 14. bellum intulit Belgis; omnem enim adhibuit operam ut Anglos a foedere Belgico abstraheret, imo eos contra Belgas secum univit, in eandem sentientiam etiam Suecos cum duobus Germaniae

statibus quod Vilhelmum veneno sufferre voluerit; accusationem hanc juramento confirmavit pagensis chyrurgus Vilhelmus Tischelaar; interim argumenta sufficientia pro eo adduci non potuerunt, hinc cum torturae aliquot gradus sustinuisset Cornelius, lata est in eum sententia exilii perpetui, nempe ut Hagae incarceretur ad dies vitae; ante sententiae huius effectuationem cum eius frater Iohannes eum accederet, ut ultimum vale ei diceret, populus irruit in carceres, ambosque fratres in publicum protractos consecuerunt, et dilacerarunt.

partem, nempe totam Angliam hodiernam, subegit; hic Agricola primus detexit Albion perfectam insulam esse, quod ad ea tempora Romani ignorabant. Scotia ergo tamquam montosa, invia provincia immunis mansit eo saeculo a dominatu Romanorum, nomine Caledoniae, perpetuasque molestias causarunt Romanis et Brittis Scotae, et sic Romani coacti sunt se aggeribus, vallis et postremo etiam ducto muro se adversus Caledones munire intra Dumbritoniam et Edinburgum; dein sub Hadriano linea haec rectificata et magis extensa est. 2

sic securitatis gratia arma a ruricolis accipi curavit, conventicula in civitatibus prohibuit. 5 Bellis tamen distractus fuit, primum cum Valliae incolis, quos fregit, et ad tributum solvendum eos adegit; aliud cum Scotis gessit, quorum rex Malcolmus Audax perpetua praedocinia in Anglia exercuit, sed hic domatus coactus est vasallum se profiteri Angliae, Vilhelmoque ut domino directo juramentum fidelitatis spopondit. 6.1 Vilhelmus cum in Anglia moraretur, in Normannia reliquit filium suum Robertum, qui nomine

nobilibus erectionem moeniorum admisit, et his artibus usque dies vitae, nempe usque 1154. se in regno conservavit; cum aula Gallica foedus inivit; habuit filium Eustachium, pro hoc solicitavit filiam Ludovici 6-ti regis Galliae Constantiam, quam etiam obtinuit; turbas tamen perpetuas habuit; primi erant Scotae, qui eum infestarunt; accessit dein bellum, quod Mathilda ei intulit ex Normannia, cui ingens copia Anglorum adhaesit; ad Lincolnam ergo pugna decretoria habita est, in qua fortuna favebat Mathildae; captus enim est Stephanus, et exercitus eius

quae modo regni titulo gaudet; ad haec etiam tempora vixerunt in hac insula barbarae gentes liberae et independentes; cogitatum ergo fuit de populis his ad humanitatem et virtutes reducendis; expeditionem ergo suscepit cum consensu Pontificis in incolas insulae, qui ceteroquin perpetua bella inter se habebant; eo enim tempore florebant hi status: Minster, Lainster, Mead, Ulster, Conaugth in Hibernia, quorum principes in statu belli perpetui vivebant inter se; his ergo usus turbis, unam provinciam post aliam devicit, donec totam insulam sibi subjecisset, et

ad humanitatem et virtutes reducendis; expeditionem ergo suscepit cum consensu Pontificis in incolas insulae, qui ceteroquin perpetua bella inter se habebant; eo enim tempore florebant hi status: Minster, Lainster, Mead, Ulster, Conaugth in Hibernia, quorum principes in statu belli perpetui vivebant inter se; his ergo usus turbis, unam provinciam post aliam devicit, donec totam insulam sibi subjecisset, et ab eo tempore permansit conjuncta nomine Dynastiae cum Anglia; Henricus hic auspicatissimum habuit regnum, nulloque bello gravatus fuit per primos viginti

'272. annum intra limites potestatis suae pacifice; ad tempora huius Henrici 3-ii referri debet origo parlamenti inferioris; prius enim in parlamento tantum status et ordines tam ecclesiastici, quam proceres residebant; anno vero '264. etiam deputatis communitatum et urbium locus perpetuus datus est nomine parlamenti inferioris. 4 Simon enim Montfortius convocavit primus etiam deputatos civitatum et communitatum adversus Henricum, et ab eo tempore permanserunt perennes duae camerae.

filia vel Philippus frater Ludovici succedere debeat; nulla enim lex positiva, nulla consuetudinaria habebatur pro hoc casu; status et ordines erant contra successionem feminarum, ne sic devolvatur regimen ad exteros principes, statuta ergo est Lex Salica, vi cuius omnes feminae in perpetuum exclusae sint a successione in regno; Salica dicitur indubie a populo Salico, qui hodie in Hollandia existit, apud quos lex haec vigorem habuit, fragmentumque huius legis repertum est; Philippus ergo nomine 5-i exclusa Iohanna successit, etiam hic mortuus est paulo post

eum throno restituendum, et sic per dethronisationem Richardi Henricus comes rex est proclamatus; cum hoc rege incepit stirps Lancastriensis regnare, quae per Eduardum 3. conjuncta fuit cum Richardo; habuit tamen Henricus per 13 regiminis sui annos perpetuas molestias cum suis agnatis; sic vivente adhuc Richardo exarsit conjuratio contra Henricum 4-tum ad restituendum Richardum, cui conjurationi adstabant Galli, detectam tamen supressit Richardumque, ut pomum discordiarum, sustuli in carceribus curavit sub initium anni 1400;

erat, cuius causa rursus in regem et ministrum Buccincanium retrusa fuit, et odium in eum susceptum auctum, praesertim cum ignominiosam pacem confecerit tardius rex, et per bella haec commercium, fons omnium divitiarum Anglicanarum, multum passum sit; cum parlamentis etiam perpetuas lites habuit, ea cassavit toties quoties, propter listam civilem, seu sumptus pro persona sua, minores constitutos; hinc debita contraxit, pecunias ubique corrasit, quae omnia summopere populum affligebant; proposuit post haec status longiori tempore non convocare, cum

plexus fuit per larvatum carnificem 30-a Jan. 1649. 28.1 Post eius mortem species anarchiae incepit in Anglia usque 12-am decemb. 1653-ii; potestas maxima erat penes Cromvellium et eius asseclas, cuius conatus eo tendebant, ut descendentes Caroli in perpetuum extrudant ex regno; filius Carolus aberat cum matre in Gallia; curia ergo haec inferior abolevit nomen regium, juramentum fidelitatis et insigne regni mutavit, sicque nomen Reipublicae susceperunt; dux Hamilton cum multis aliis capite plexus est. 2

3-um ut praetendentem juniorem efferre eumque regem Angliae declarare; ipse vero Vilhelmus anno '702-o infeliciter ex equo prolapsus mortem opetiit, quin successores relinqueret; facta tamen est dispositio prius, ut Anna succedat, quae etiam in defectum versabatur, hinc decreto perpetuo sub Vilhelmo adhuc statutum est, ut omnes Chatolici in perpetuum excludantur; 2-o) Annae substituerunt successorem Sophiam, quae Ernesto Augusto duci Brunsvico-Linaeburgico, electori Hanoverano nupta fuit; haec Sophia fuit neptis Jacobi 1-i; hic enim habuit filiam

ipse vero Vilhelmus anno '702-o infeliciter ex equo prolapsus mortem opetiit, quin successores relinqueret; facta tamen est dispositio prius, ut Anna succedat, quae etiam in defectum versabatur, hinc decreto perpetuo sub Vilhelmo adhuc statutum est, ut omnes Chatolici in perpetuum excludantur; 2-o) Annae substituerunt successorem Sophiam, quae Ernesto Augusto duci Brunsvico-Linaeburgico, electori Hanoverano nupta fuit; haec Sophia fuit neptis Jacobi 1-i; hic enim habuit filiam Elisabetham quae Friderico electori Palatiniali nupta fuit, ex hoc

Anglis; videntes Angli se renunciare debere 13 provincias, ut ultionem sumerent de perfidis Belgis, ipsis bellum indixerunt omnesque naves eorum, ubicunque interceptas, occuparunt et spoliarunt; hoc confecto anno '86-o pax coaluit inter omnes, 13que provinciae amissae sunt in perpetuum; insula Minorca Hispanis cessa est. 21 Provinciae 13 haec sunt: Neuhamtpsir, Massakuzetz, Rode Island, Kanektikut, Neu Jork, Neu Jersej, Pensilvania, Delavare, Mariland, Virginia, Nord Karolina, Süd Karolina, Georgia; extensio harum provinciarum ad

erunt civitati, et numerus eorum facilius adaugebitur. Diversitas haec plerumque a climate dependet, a quo etiam color, temperamentum civium dependet; sic in frigidioribus provinciis saluberrimo aere gaudent incolae, et robusti sunt, in calidis vero provinciis fusci, debiles, morbis perpetuo vexati; sic etiam varia deprehendimus temperamenta apud variorum regnorum incolas; ex hac varietate temperamenti varias virtutes et varia vitia; sic aliud est sanguineum, aliud melancholicum, aliud cholericum, aliud denique phlegmaticum; haec omnia maximum quoque influxum

relationibus, et complexus omnium horum remediorum efficiet systema regiminis (Staatssystem); hi fines secundarii dicuntur etiam interesse et ratio status (Staatsinteresse); saepissime fit ut et imperans aliud interesse status habeat, et ipse populus aliud; cum ergo fines horum in perpetua sint collisione, etiam remedia erunt diversa et opposita, parum ergo utrinque efficietur; sed si unicum sit interesse totius gentis, tunc speratur eius felicitas, quia communibus viribus nationis agetur ubique in unum eundemque finem. 2 Ex longo usu et

Ad exercenda jura omnium olim toties quoties congregabantur status universi provinciarum Utrajecti, conventus isti durabant tamdiu, quamdiu non terminabatur negotium, proin hi conventus non erant stati, non fixi; ab anno 1593. hi conventus statuum generales sunt fixi et perpetui, Hagae Conventum, substitutique sunt congregationi statum universalium. 4 Numerus deputatum ex consuetudine determinatus est, sic Utrajectensis provincia mittit 3, Frisia 5, Transisalana 5, Groninga 6, Hollandia 12, Geldria 19, Zelandia 7; mensae

suffragium tantum. 6 Aliquando etiam per deputationes deciduntur speciales casus; quae deputatio semper ex 9 subjectis constare debet: ex 7 deputatis, ex pensionario et secretario Hollandiae; fit haec deputatio sub praesidio pensionarii, quae dignitas est perpetua; secretarius habet tantum votum consultivum, non decisivum. 7 Potestas Statuum generalium est summa, nam omnia jura majestatica exercent illi, legati primam solemnem audientiam coram ipsis habent, secundam coram vicario; potestas tamen Statuum

pertrahuntur; etiam vicarius generalis gaudet sessione in generalibus statuum congregationibus, sed tantum votum consultorum habet, non decisivum, propter militare servitium; milites enim et qui in servitiis exterae aulae sunt perpetuo excluduntur a decisivis votis. 8 Bis jam in casibus extraordinariis congregati sunt status universales, et tunc Statuum generalium evanescit auctoritas, patet ergo et hinc Statuum generalium delegatam esse auctoritatem. 9 Hi

quin detegatur denuncians, nulla locum habet confrontatio, tortura in summo vigore est, omnis condemnatus bona sua amisit partim ad ratam camerae partim ad ratam inquisitionis; descendentibus convictorum macula infamiae inhaeret perpetua; hoc ergo tribunal non tantum episcoporum sed et regis jurisdictioni praejudicat. 4.1 Poena ordinaria fuit poena rogi; fiebat tamen distinctio, qui contumaces permanserunt comburebantur vivi, suspecti vero tantum jugulabantur prius, dein

episcoporum sed et regis jurisdictioni praejudicat. 4.1 Poena ordinaria fuit poena rogi; fiebat tamen distinctio, qui contumaces permanserunt comburebantur vivi, suspecti vero tantum jugulabantur prius, dein comburebantur; alia delicta carcere perpetuo plectebantur, confiscatione bonorum, et macula infamiae. 5.1 Ad mortem condemnati solemniter et publicae executioni tradebantur; solemnis ducebatur processio constans ex ordinibus religiosis omnibus, confraternitatibus, ex nobilitate, imo

est tantus nexus Hispaniae, quam fuit olim, hodie ergo utcumque indifferentes sunt; cum Dania, Svecia, Russia utut hae gentes per distantiam tantum obesse non possint, tamen in foedere haec regna multum obesse possent. 4 Cum Porta Ottomanica olim in statu perpetui belli erant Hispani, hodie tamen ob commercium tractatus et foedera servanda sunt, idem cum Tunetanis et Algiris faciendum erit ob commercii securitatem. Statistica practica

Tertius est ordo Christi, hunc fundavit 1319. Dionysius rex ex bonis Templariorum, hic 454 commendaturas numerat, sedes ordinis huius est Thomar. 7.1 Vota horum ordinum praeter communionem bonorum, castitatem et paupertatem fuit ! etiam perpetui belli contra Saracenos; Alexander 6. anno 1496. dispensavit hos equites a voto castitatis et eos saecularisavit. 2 Singuli hi ordines habebant suos magnos magistros, Ioannes tamen 3. hanc dignitatem propter authoritatem et proventus eorum

cultura domus Domini, et prosperatus est. Si prosperatus, felix ille apud Deum; nam ei in caelis admotus non afficitur de interitu tristitia, sed gloriam refert de justitia, sed de virtute laetatur repensa. Si prosperatus, felix ille et apud homines, quos inter diuturna consuetudine commoratus ea sibi condidit monumenta rerum, quae ad ecclesiae utilitatem, Melitensis hujusce congregationis decus suorumque civium admirationem et exemplar perpetuo manebunt. Finis

agrestis sum, qui ergo potuissem melitissimis tuis nihil rescribere? Utique vero statim ubi per occupationes licuit, scripsi, gratias egi, quas tibi debeo maximas, pro oblata mihi ultro amicitia, commercioque litterario, quod inter nos perpetuum fore censeo. Immista erant alia nonnulla, de quibus nunc satis recte decernere nequeo. Inerant preces, ni fallor, ut per tuam benevolentiam aditus mihi pateret ad doctorum Slavorum, Croatorum, Dalmatorum scrinia mirum enim in

1.66.1  Devia Teutonicae servant haec templa puellae,
1.66.2   Quarum indefesso carmen ab ore sonat;
1.66.3  Carmen, quo Dominum vescae sub imagine frugis
1.66.4   Perpetuo tota nocte, dieque canunt.
1.66.5  Hoc opus; huic instant curae; sic vita beate
1.66.6   Degitur heic magnis aemula coelicolis.

2.3.3  Naufragus hanc vobis tabulam do, vela daturos
2.3.4   Quae moneat, vobis credere se ut metuant. 4. Daphnydis et Antigenis votum. Pro perpetua amicitia
2.4.1  Hanc vobis aram Permessi ad flumina, Musae,
2.4.2   Ponunt unanimes unanimes] corr. ex unamines Daphnis et Antigenes;

solvit amicitias. 15. Ad Quintum, amicum inconstantem.
3.15.1  Non ego, Quinte, mihi si quis contingat amicus,
3.15.2   Possum perpetuas ferre in amore vices:
3.15.3  Quisquis amat constanter, amo; qui vertitur, aura
3.15.4   Ut levis, instabilem, quo lubet, ire sino;
3.15.5  Nec sequor, atque insto

22. Ad Ponticum, in via virtutis nunquam consistendum.
3.22.1  I porro ad metam pulchrae virtutis; eodem
3.22.2  Non est mortalem, Pontice, stare loco.
3.22.3  Aut juga perpetuo conniti ad summa necesse est,
3.22.4   Aut imum volvi praecipitem in barathrum.
3.22.5  Nil medium est: virtus vel crescit, vel minor usque
3.22.6   Fit, male dum foedum

stulti solo rerum omnia sensu
3.42.6  Metimur, brutae non secus ac pecudes.
3.42.7  Quod praesens non est, prorsum nihil esse videtur,
3.42.8   Nec subit, heu, praesens jam fore perpetuo. 43. De incontinentia.
3.43.1  Idalio quisquis non ponit jura furori,
3.43.2   Laxaque dat foedis froena cupidinibus,

venis? Quonam tendis? Quae vita futura est,
3.78.2   Cum venies illuc, tempus in omne tibi?
3.78.3  E nihilo egressus, pergis per tempora, in aevum
3.78.4   Venturus cursu praepete perpetuum.
3.78.5  Illic nempe coles, miser usque, vel usque beatus,
3.78.6   Quam tibi nunc ultro construis ipse, domum.
3.78.7  Haec mihi saepe itero; mulcet spes, at metus

fieri quid pote simplicius. 240. [239.] Quid deceat.
3.240.1  Quid decet? Hoc, nemo quod si laudaverit, ipsum
3.240.2   Intus perpetuae sat sibi sibi] corr. ex tibi laudis habet. 241. [240.] Quid prosit.
3.241.1  Quid

242. [241.] Quid juvet.
3.242.1  Quid juvat? Ad parvum pol tempus plurima rerum:
3.242.2   Virtus, Marce, una atque unica, perpetuo. 243. [242.] De mentis instabilitate.
3.243.1  Usque labas, firmus nec re consistis in ulla,
3.243.2   Fluctuat ut medio

iterum ut raptus mi sis dolor? An mihi rursum
4.2.4   Obductum ut longo tempore vulnus hiet?
4.2.5  I tamen, i (placitum sic divis): hanc brevis horae
4.2.6  Pendam ego perpetuis laetitiam lacrymis. 3. Ad Benedictum Stayum, pro recuperata valetudine.
4.3.1  Quem tristi extinctum fato prope luximus, ut te,

4.139.1  Adsuetis cantu vitam incestare profano
4.139.2   Parca rapit furva, quae cecinere, manu.
4.139.3  Tu contra tua, Petre, feres haec carmina tecum,
4.139.4   Divi ubi perpetuas laeti agitant choreas,
4.139.5  Jessidaeque ibis magno comes ac tibi magni
4.139.6   Certabunt aeque plaudere coelicolae,
4.139.7  Nec minus interea terras tua clara per

4.193.3  Melli etenim est, vati carum quod contigit esse,
4.193.4   Quo pote nil quidquam carius esse mihi.
4.193.5  Vos facite, ambobus communia numina, Musae,
4.193.6  Perpetuo me sic ille, ut amatur, amet. 194. [192.] Ad Lycoridem, de ejus pulchritudine.
4.194.1  Qui formae partem tibi morbus, pulchra Lycori,

213. [211.] Ad eumdem, de ejus Antigona primo acta paucis spectatoribus adhibitis.
4.213.1  Salve Itali columen, salve o spes una theatri,
4.213.2   Stat tua, perpetuo stabit et Antigone.
4.213.3  Acta placet mire paucis spectantibus, at quos
4.213.4   Nemo non multis millibus anteferat.
4.213.5  Quos potis est numero quantovis vincere

utinam, monumentum, obliteret aetas
4.345.4  Coligulae Sexto constituere Pio. 346. [343.] De sene patriae suae res perpetuo curante. Krša
4.346.1  Sis licet annosus, toto et sis vertice canus,
4.346.2   Non tamen idcirco te reor, Aule, senem.

5.105.7  Ast alios, quotquot non aequa mente manemus,
5.105.8   Excipere aeternas auribus Iliadas,
5.105.9  Atque tibi interea tacitos mala multa precari,
5.105.10   Perpetuo male dum plectimur eloquio. 106. In Licinium de generis nobilitate gloriantem.
5.106.1  Clarum saepe genus jactas male degener. Unde

amor corpus qui spernere, mente morari
5.197.4   In sola atque alii, non sibi, velle bonum,
5.197.5  Cui vigilet, quem sollicitet noctesque diesque,
5.197.6   Cui bene vult, fiat perpetuo ut melior,
5.197.7  Nil extra ut numerum faciat, virtutis honore
5.197.8   Ut magis atque magis clareat omnigeno.
5.197.9  Hunc Plato nimirum, sed non tibi, laudat

5.250.5  Deprensi et veluti verso pallescimus ore,
5.250.6   Torpent frigidulo praescia corda metu.
5.250.7  Quippe ingens instat clades, audire loquentem
5.250.8   Perpetuo, contra posse referre nihil.
5.250.9  Hac Cicero in coetum veniat si lege, facesse,
5.250.10   Clamarem: Nulli non gravis es, Cicero.

5
5.293.6   Omnem fruge bona vincit at historiam.
5.293.7  Nec, quae facta semel sunt rerum, singula narrat,
5.293.8   Morem aperit vitae sed mage perpetuum.
5.293.9  Hoc solidum est, dignum hoc, sapiens quod scire laboret,
5.293.10   Securus, cursu quin fluat instabili.

olim,
5.338.10   Si quis erit, virtus quem regat una, chorus. 339. Ad Quintum, majora viribus aggredientem.
5.339.1  Nil non perpetuo moliris, Quinte, labore,
5.339.2   Ut venias clarum nomen in ore virum.
5.339.3  Parvum, operi magno nec par sed, Quinte, labascit,
5.339.4   Ingenium et nisu deficit in

carus si potes esse tibi. 352. De medicis ac medicina.
5.352.1  Non culpo medicum, culpo artem, nil ubi firmum est,
5.352.2   Docti perpetuo quod teneant medici.
5.352.3  Artem illi haud produnt, ars foede prodit at illos,
5.352.4   Non secus ac fracto qui cecidit baculo.

sedet elinguis vultu matrona severo,
5.425.2   Nosque gravi spectat moesta supercilio,
5.425.3  Ne talem credas, qualem nunc conspicis esse,
5.425.4   Ostendi nobis, Pontice, perpetuo.
5.425.5  Garrula jam fiet, jam fiet blandior aequo,
5.425.6   Cum primum flavus venerit huc Lycidas. 426. In

ducis tam foedam? Quis tibi, stulte,
5.505.2   Ambos exemit, ne videas, oculos?
5.505.3  Horrendam hanc faciem, terret quae visa tuentes,
5.505.4   Tu vitae sociam vis tibi perpetuam?
5.505.5  Vis modo, Cinna, brevi at nolis, longoque peribis,
5.505.6   Frustra vincla querens tristia, supplicio.

Nam celer eloquio es, quod nunquam plurima rerum,
5.540.4   Quae fantem possunt sistere, Quinte, vides. 541. [540.] In Postumum, culum sibi rumpi perpetuo dicentem.
5.541.1  Nescio quid rumpi dicis tibi, Postume, dictum
5.541.2   Et semel inde iteras atque iteras toties.
5.541.3  Urbe at jam tota sit nemo, cui tua dicta

5.542.5  Felix, quem voto spes non frustratur inani,
5.542.6   Tam facilem quaerit dum sibi gloriolam. 543. [542.] In Philippum de se perpetuo loquente.
5.543.1  Nusquam non de se gaudet garrire Philippus,
5.543.2   Hinc laudesque suas et sua probra refert,
5.543.3  Rideri et se se patitur, fatuumque putari,

563. [562.] Ad Aulum. De Gellia, eum semper sibi comitem quaerente.
5.563.1  Omnes stultitia qui vincis scilicet, unum
5.563.2   Vult sibi te comitem, Gellia, perpetuum.
5.563.3  Unum impune potest quodquam vult spernere et unum
5.563.4   Testem stultitiae non timet, Aule, suae.

5.585.7  Quosque tuo credis mirari mentis acumen,
5.585.8   Miramur solam, Pontice, stultitiam. 586. [585.] In Quintum, ne perpetuo ineptiat. ne perpetuo ineptiat] inter seria jocantem Radelja
5.586.1  Frigida ridentes ridentes] Ramnenses

mirari mentis acumen,
5.585.8   Miramur solam, Pontice, stultitiam. 586. [585.] In Quintum, ne perpetuo ineptiat. ne perpetuo ineptiat] inter seria jocantem Radelja
5.586.1  Frigida ridentes ridentes] Ramnenses Radelja

5.598.3  Quidquid ais, prorsus nihil est; nec vel nihil istud
5.598.4   Verborum multo conficitur numero. 599. [598.] In hominem, perpetuo eadem repetentem.
5.599.1  Dicta semel verbis iterum proponis iisdem,
5.599.2   Mox iterum atque iterum, dein iterum atque iterum,
5.599.3  Obtundensque aures, multam praecordia

5.665.5  Tu caveris fraudem juvenis: me longior aetas
5.665.6   Quaerere jam docuit, sub cute quid lateat. 666. [665.] In Eunum, perpetuo proceres crepantem.
5.666.1  Nil nisi purpureos proceres semper crepat Eunus,
5.666.2   Credi et vult magnis magnus amicitiis.
5.666.3  Nec sentit, quam se parvum putet ipse,

sciri, nil quod largitur amicis,
5.853.4   Fortunae haudquaquam, sed vitium esse suum. 854. [848.] Cavet amico, ne perpetuo poscens carmina in funere Sacchini fiat molestus et esse odio incipiat. Krša
5.854.1  Sacchinum laudare tuum dum pergis, amice,
5.854.2   Carmina et

at nostris haud rarum in matribus, ex quo
5.935.6   Externis vivit moribus Italia. 936. [930.] In hominem voluptatibus perpetuo studentem. Krša
5.936.1  Insomnem ludo, quam longa est, ducere noctem,
5.936.2   Ad lucem foede stertere dein mediam,

994. [988.] In fortunam.
5.994.1  Tu mollis rebus laetare, o Phylli, secundis;
5.994.2   Adversis aegro pectore versa geme.
5.994.3  Durus perpetuum vitae servare tenorem
5.994.4   Fortunae medio in turbine cogor ego.
5.994.5  Instabili servire Deae pudet hercle, pigetque:
5.994.6   Foemina

huic nimium frigus nocet, Aule. Requiris
5.995.2   Et tibi quid nimium, judice me, noceat?
5.995.3  Dicam equidem. Iste tuus, qui te sine fine modoque
5.995.4   Consultis vexat perpetuis, medicus;
5.995.5  Quo nolo prorsus careas (vis parva veneni
5.995.6   Haud nocet); utaris, nolo sed, immodice.

5.1024.2   Felix non parvas congerit Aulus opes.
5.1024.3  Attamen et parvus laedit labor et sibi nullo
5.1024.4   Stultus opes tantas stare velit pretio.
5.1024.5  Ergo perpetuas iterat sine fine querelas,
5.1024.6   Atque dolet vitae tristia fata suae.
5.1024.7  Non secus ac doleat si rusticus hoc, sibi fructus
5.1024.8   Quod ferat eximios non,

aliquod sapiens optabam; verba poetae
5.1119.4   Venabar patulis omnia et auriculis,
5.1119.5  Ullum nec potui (cantores dii male perdant)
5.1119.6   Nequidquam intentus perpetuo excipere,
5.1119.7  Humanasque inter voces nil denique dignum
5.1119.8   Audivi humano quod foret ingenio. 1120.

istis, demunt communem quae tibi sensum,
5.1138.2   Parce istis, moneo, Cinname, literulis;
5.1138.3  Istaec vel tibi habe mysteria, provenit unde
5.1138.4   Falsi perpetuis auctibus ampla seges.
5.1138.5  Stultorum satis est. Si quis non desipit, illum
5.1138.6   Stultitia noli perdere, stulte, tua.

5.1148.4   Se tangi ut dextra jam moriente ferat? 1149. [1143.] "Tangere enim ac tangi gaudet vitiosa libido". Ad Postumum dextram Pollae dextrae perpetuo jungentem. Krša
5.1149.1  Foedus amicitiae simul ictum est, Postume, Pollam
5.1149.2   Teque inter, dextrae dextraque juncta fuit.

5.1153.6   Duro quo prestit me mea, servitio. 1154. [1148.] In Italiam, toties referentem machinam volantem, aliena inventam. In Italiam, perpetuo crepantem machinam volantem, ab aliis inventam. Krša
5.1154.1  Quod coelum incluso follis petit actus ab igne,
5.1154.2   Inventum jactat Gallia

pingat formam tibi, poscis, Iolas;
5.1226.2   Nil opus est: pictum in pectore, Tulla, geris.
5.1226.3  Pinxit amor; mentique objectat nocte dieque,
5.1226.4   Cogit et, ut nolis, perpetuo adspicere.
5.1226.5  Posce tamen: ventosus amor quam pingit, imago
5.1226.6   Nam cita foemineo diffugit ex animo.
5.1226.7  Id tibi quum fiet, saltem spectabis Iolam

fidem longe insignique coronae,
6.26.4   Ex proavum sceptris omnibus antetuli.
6.26.5  Nunc mi eadem coelumque aperit, regnoque rependit
6.26.6  Exiguum ingenti, perbreve perpetuo. 27. [26.] Tumulus Polidori Trojani Tumulus Polidori Trojani] Trojani3 Polidori2

Kr š a
7.166.2  Cunctis cara, uni cur te das, Gellia, et omni
7.166.3   Unum de coetu perpetuo alloqueris?
7.166.4  Circum alii mussant taciti, spernique dolent se,
7.166.5   Ullo tam multos esse nec in numero,
7.166.6  Nullo hercle in numero, cum solo sola

Amicis inter se mutuo bene facere debere. Krša
7.170.1  Fert claudum caecus, caecum regit ille: sodales
7.170.2  Mutua sic faciunt commoda perpetuos.
7.170.3  Ingenio tu, Quinte, meo saepe uteris, uti
7.170.4   Nunquam vis manibus me pedibusve tuis,
7.170.5  Vel curru, vel equo. Valeas, mi Quinte, sodalem

Postume, num valeam. 198. In juvenem anum ducentem.
7.199.1  Ducis anum juvenis? Fatuo quid comprecor? Istud
7.199.2   Sit tibi perpetuum, Cinname, conjugium. 199. (inter varia) Krša In Alexim, fingentem sibi factum, quod

8.21.5  Et quae nunc victrix parto laetare triumpho,
8.21.6   Cincta dein dura compede victa gemas.
8.21.7  Reginas didicit qui vincere, non feret ille
8.21.8   Vinci perpetuo se, mea Lyda, tibi. 22. Ad Philippum, de Lyda neglecta.
8.22.1  Dic, rogo, qua laesit te re bona Lyda, Philippe,
8.22.2  

potis est non nisi rara seni. 169. De vero conjugis erga Lydam amore.
8.169.1  Vix unquam dictis, factis testatur amorem
8.169.2   Perpetuo at multis vir tibi, Lyda, tuus.
8.169.3  Res ubi tam crebra, tam clara voce loquuntur,
8.169.4   Verborum cassis nil opus officii,
8.169.5  Queis, ut coeperunt se vafrae

8.214.3  Nimirum, tribuis quam laudem, aut vera fatendo,
8.214.4   Aut falsa, ex aequo derogat ipse sibi.
8.214.5  Noscis, veracem dici, non qui semel, at qui
8.214.6   Perpetuo, verum quod putat, eloquitur.
8.214.7  Scis aliis, pulchre scis, quot sunt, omnibus: uni
8.214.8   Id soli nescis mirifice Antigeni.

8.220.5  Quod si Lyda parens tua tecum venerit una,
8.220.6   Ipsis dicetur laetior Elysiis. 221. Guascum, quamquam longissime habitet, Lydam perpetuo invisurum.
8.221.1  Guascus habet longe; verum, hic dum Lyda manebit,
8.221.2   Hac mage erit Guasco nulla propinqua domus.

8.230.5  Sed neque propositae me spes, nec jussa potentum,
8.230.6   Sola movet nutu me mea Lyda suo. 231. Decere, Lydam in coetu perpetuo loqui.
8.231.1  Esse gravis fando, metuis, Lyda optima! Crede,
8.231.2   Una tibi est, possis qua gravis esse, via.
8.231.3  Si vites quemquam, si raro et pauca loquare,

acu quae si rem quamque, probare
8.232.4   Ut verum haud possim, ni tua dicta probem. 233. In idem argumentum.
8.233.1  Dicor perpetuo, quae sentit Lyda, probare,
8.233.2   Nec vero id dici, Postume, diffiteor.
8.233.3  At quid agam? Mire solerti est, crede, puella,
8.233.4   Mire subtili est praedita

8.237.5  Ergo vel faciem noli tibi poscere pictam,
8.237.6   Cum facie vocem vel tibi posce simul. 238. De Lydae perpetua moderatione.
8.238.1  Frigidior Leonilla gelu est, ferventior igni
8.238.2   Gellia et haec nescit, nescit et illa modum.
8.238.3  Quae peccet magis, incertum; certe utraque

8.259.5  Nectar et ambrosiam tua munera scilicet aequant:
8.259.6   Illa ipsum vincit nectar et ambrosiam. 260. Fore ut sibi displiceat, nisi Lydae perpetuo adsit.
8.260.1  A te, Lyda, tuus cultor secedere nolo,
8.260.2   Nec metus est, abiens ne tibi displiceam,
8.260.3  Cui me tam tristem ac tacitum, cassumque leporis

8.286.7  Qua clarum audivi juvenem sua scripta legentem,
8.286.8   Miranti assedit qua mihi Lyda comes. 287. Fore ut Lydae eo ingenio, quo praedita est, perpetuo et magis in dies placeat Cicero.
8.287.1  Tunc ego, Lyda, parum te credam posse probare
8.287.2   Scripsit Romani quae pater eloquii,
8.287.3  Quum tibi judicium Veri,

8.313.5  Id curnam fiat, nec possum dicere; aperte
8.313.6   Si possim, dici nec sibi Lyda velit. 314. Se Lydae, nisi quid aliud illa jusserit, perpetuo adfuturum.
8.314.1  Quod viso cupide Lydam, mirorque, coloque,
8.314.2   Illius ingenio captus et eloquio,
8.314.3  In me, Guasce, soles ullo sine fine jocari,

8.355.5  Di faciant, saevos Auster ferat horridus imbres,
8.355.6   Sit mihi ut haec clara luce serena dies. 356. Votum pro Lyda, opem perpetuam miseris ferente.
8.356.1  Usque omnes mea Lyda juvat, facilisque, volensque,
8.356.2   Quo potis est, miseros allevat auxilio.
8.356.3  Reddere felices tam multos quae studet, o

Me dicat, videar ni tribuisse parum. 369. In idem argumentum.
8.369.1  De te jamdudum tacui, longumque tacebo,
8.369.2   Olim perpetuum quae mihi carmen eras,
8.369.3  Nec tibi enim, quidquid scribo, mihi nec placet ipsi;
8.369.4   Judice me, nisu quolibet ingenii.
8.369.5  Haud possum optatum veri

possum optatum veri contingere finem,
8.369.6   Judice te, verum, Lyda, supergredior. 370. Cunichius et Pindemontius coram Lyda ante aram amicitiae perpetuum jurant amorem.
8.370.1  Pindemonti, aram sacro hanc Cunichius, ambo
8.370.2   Quam colimus, magnum numen, amicitiae.
8.370.3  Hic Lyda coram alternum juremus amorem,

8.384.1  Nulla fuit toto lux haec mihi laetior anno,
8.384.2   Nulla magis memori pectore digna coli,
8.384.3  Dum Vaticani regales visimus aedes,
8.384.4   Tecum perpetuo quo, mea Lyda, fui;
8.384.5  Tantaque tot rerum vidi miracula, nec, quam
8.384.6   Mirarer, ni te, res tamen ulla fuit.

8.554.5  Ut lentam increpitas votis properantibus horam,
8.554.6   Hos subeat genitrix qua tua chara lares,
8.554.7  Aspectuque suo, longo et sermone fruare,
8.554.8   Secum perpetuo nempe futura die!
8.554.9  Nulla mora est, jam jam veniet, sed lenta videtur
8.554.10   Quae veniens, celeri mox ruet hora pede,
8.554.11  Elapsum et mirans magna inter

8.584.1  Mater, triste mihi nil contigit. aegra dolori
8.584.2   Pone modum: divam ne lacrymis viola,
8.584.3  Divam coelicolum tecta in stellata receptam,
8.584.4   Plena ubi perpetuae saecla quietis eunt,
8.584.5  Nec curis locus est ullus, durove labori,
8.584.6   Candida sed pennis Gaudia purpureis,
8.584.7  Laetitiaeque omnes volitant, largaque

8.589.3  Coelicolae ad sese placitam rapuere puellam:
8.589.4   Flerunt rapta sibi gaudia terrigenae. 590. Ad Lydam, filiae desiderio perpetue anxiam.
8.590.1  Omnia jam natae solvisti, Lyda; tibi jam
8.590.2   Ipsi, quae debes solvere, Lyda, para.
8.590.3  Sume animos, moestas, quantum potes, abjice curas,

tibi opus comite est si quando, Lyda, rogare
8.629.2   Parce "vacem, anne aliqua re male distinear?"
8.629.3  Nunquam distineor cura districtus ab ulla,
8.629.4   Totus perpetuo quin tibi, Lyda, vacem;
8.629.5  Cujus me virtus cepit sic, ut mihi malim
8.629.6   Nil prorsum in vita, quam tuus esse comes.

71. [70.] De inani Vari amatoris querela.
9.71.1  Quae mala dissimilem tibi me fors junxit, ut esses,
9.71.2   Tulla, mihi aeternus scilicet usque dolor?
9.71.3  Perpetuas iterem nulla ut non luce querelas,
9.71.4   Quod facto, aut dicto laeseris immeritum,
9.71.5  Quod quaecumque tibi feci bene, vel bene dixi
9.71.6   Ingrato spernens

tu scis; scis et mirare, relicto
9.77.8   Te, interdum Scaurum visere quod soleo?
9.77.9  Hoc mirum est tantum, interdum quod viso; sodalis,
9.77.10   Te spreto, Scauri nec fio perpetuus. 78. [77.] [ = 352]
9.78.1  De salso, atque insulso.
9.78.2  Insulsum quod sit, si nescis, Polla docebit,

134. [131.] Non miser est, qui non miserum se cogitat esse.
9.134.1  In vita quodcumque mali est si, Quinte, dolebis,
9.134.2   Est tua perpetuus vita futura dolor.
9.134.3  Fortunam emmendet sapientia; mens bona saevum
9.134.4   Angorem et curas, qua potis, arte levet.
9.134.5  Sicque, boni quod erit, sese hoc

168. [165.] In Aulum interpellatorem.
9.168.1  Si pars ulla vacat mihi temporis, hanc tibi poscis,
9.168.2   Aule, mihi ne pars temporis ulla vacet.
9.168.3  Ut mihi, perpetui post toedia longa laboris,
9.168.4   Si qua datur, pereat, te rapiente quies,
9.168.5  Qua sine vitalem possim qui dicere vitam,
9.168.6   Nec liber vili cedere

298  Ipsa sibi et celerans damnum sic ore profata est:
299   "Dulcis Demophoon, te multo condit in igne
300  Saeva hospes luctusque struit, fletusque parenti 300
301  Perpetuos miserae!" Tales de pectore questus
302  Rumpebat Metanira. Ceres vocem audiit alma
303  Et puerum, carae spemque et solatia matris,
304  Multa dolens animi magnoque incensa

314  Aeternum tribuens diae olli laudis honorem.
315  Nunc mortem, et Parcas, qua vitet, nulla relicta est 315
316  Jam ratio. Famae referet sibi munera tantum
317  Perpetuae, genibusque meis quod sederit ulnis
318  Inque meis dulces consuevit carpere somnos.
319  Bellaque Eleusinae quondam volventibus annis
320  Certatim huic gentes et

2.87  Undique concurrunt, madefacta ubi dolia musto.
2.88  Ipsi etiam agricolae furentur, ut omnia, olivi
2.89  Partem aliquam; tantum ne sit tabescere curis
2.90  Perpetuis, quae mi stimulis praecordia figant;
2.91  Contra ac te video sentire, et credere pridem.
2.92  Non te, quo praesente viget, quo absente labascit
2.93  Indiga consilii patriae movet

Hos ubi praetereas scopulos, iter omne peractum est.
Appulsus facilis, locus et venientibus ultro
Sic patet, aspicier conjectu ut luminis uno
Cuncta queant, primo incipiunt nam a littore tecta
Surgere, perpetuoque alia editiore sequuntur
Dum tumulo, species oculos pulcherrima pascit.
In varios apte vicos, et compita sectus
Ille locus, multisque focis, structisque decenter
Incolitur: Rhacusa

Altius effoderent: nam quae hîc est adsita vallis,
Quaeque antiquae urbs potior pars debuit esse,
Imbribus a nimiis, qui terram egere propinquis
E clivis, nunc in tumulum magis edita surgit.
Terrae ita perpetuò facies ubicumque novatur,
Vixque ulla, ut fuerat, nunc est, aevum omnia mutat. De Enchelia, nunc regione

Bibliographia locorum inventorum

Kordić, Marko (m. 1806) [1792], In funere D. Gregorii Lazzari Archiepiscopi Ragusini oratio, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 3282, Ed. Relja Seferović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [kordicmfunerelazzari].

Baričević, Adam Alojzije (1756-1806) [1793], Epistulae XVI invicem scriptae, versio electronica (), Verborum 7902, Ed. Luka Vukušić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [baricevaaepistpenzel].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Ex Graeco Homeri Hymnus ad Cererem, versio electronica (), 567 versus, verborum 3992, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - hymnus; versio] [word count] [kunicrhymnuscererem].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1795], Epistolae scriptae an. 1795. et 1796, versio electronica (), 1960 versus, verborum 13466, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epistula] [word count] [zamagnabepist].

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1803], Periegesis orae Rhacusanae, versio electronica (, Dubrovnik), 3368 versus, verborum 28363 [genre: poesis - epica; poesis - praefatio; prosa - index] [word count] [fericdperiegesis].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report