Your search found 1822 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1301-1400:

Nec temere id quidem, vt cuivis rem ritè aestimanti patebit. Nam, ad Bona quòd pertinet, cum ea, suo ingenio caduca, precaria, incertisque casuum obnoxia, nec acquiri, nec acquisita seruari pro arbitratu hominum possint; quorum animos Suo admiratione, atque amore occupauerint, perpetuis illos curarum aculeis effodiant, et iam desiderio, iam timore solicitent, necesse est. Vnde manifestò colligitur, nec Bonorum appellationem mereri, cum amari nequeant, quin obsint; nec ad animi quietem conducere, cum ijs oblectari animus, praeter quietis detrimentum, minimè possit;

nocens, nimij nisi fors peragenda fauoris
1.163  Sit rea? Te Pellae (magnarum exordia rerum
1.164  Fac animo redeant) Pellae te è finibus arctis
1.165  Misit in imperium, quo non ingentius vllum,
1.166  Perpetuos relegens Conuexa per ardua cursus,
1.167  Viderit Hesperio, vel cardine Phoebus Eoo.
1.168  Diuitis intactos, Asiae in tua praemia census
1.169  Seposuit: nullum non surgere iussit arenâ,

Verba dat, et vanâ se credulitate volentem
1.258  Decipit infelix. Cupidum nam longiùs, esto,
1.259  Haud animum ferat in praesens: at, prima potitus
1.260  Cum fuerit; noua continuò maioraque poscet,
1.261  Perpetuùm sitiens, nulloque explebilis haustu.
1.262  Qualis seu turtur, seu pullus hirundinis, aequus
1.263  Cui nondum vigor, et medij experientia caeli,
1.264  Totaque vix tenerae praetexunt brachia plumae:

I nunc, et dubio semper, lapsumque minanti
1.408  Vertice securos ausis defigere gressus:
1.409  I miser, eque Bonis, rapidi quae fluminis instar
1.410  Vlteriùs iam iam fugitiua abscedere sentis,
1.411  Perpetuos fructus, mansuraque gaudia ducas.
1.412  Haud malè Spartanus, vulgi clamore secundo (a) (2) Plut. Apopht. Lacon. Cic. 5. Tuscul.

omnis labor, et solertia cessit:
1.1122  Egregijs nusquam locus artibus: otia cordi,
1.1123  Foedaque segnities. Quid enim te, Gloria, durae
1.1124  Sectari per iter virtutis, vel tua, Pallas,
1.1125  Munera perpetuo malint sudore pacisci,
1.1126  Vna quibus fului blanditur gaza metalli:
1.1127  Haec Sophia, et Virtus, haec quidquid vota requirunt,
1.1128  Quidquid Numina sunt? Par inde licentia: fastus

plebecula censet,
1.1245  Splendida, magnifica, et nostris rationibus apta,
1.1246  Sortis ab arbitrio veniunt quae dona; fruentem
1.1247  Anne ideo laetum facient, solidèque beatum?
1.1248  Haud equidem, ni perpetuo sibi tradita nexu
1.1249  Possideat: veluti neque Croesi aeraria ditem,
1.1250  In patrijs aggesta licet penetralibus, Irum
1.1251  Constituant, ni signatis priùs ille tabellis
1.1252  Legitimum tanti

lacrymas praesumere Diuis?
2.682  Quae miseris aevi talis speranda voluptas?
2.683  Funestae quis amor lucis? Finire laborem
2.684  Non semel, et propero fungi, dum simplice, letho
2.685  Sit satiùs, quàm perpetuo tabescere luctu,
2.686  Totque subire, fluunt vitae quot tempor, mortes?
2.687  27. Et verò prae visa homines si damna, timendo,
2.688  Effugerent, aliquâ vel demum parte leuarent;

nec, si quid duret prolixiùs, vno
2.731  Maius idem titulo spatij maioris habendum.
2.732  Cum series etenim cursusque volubilis aeui
2.733  Per momenta fluat, sibi succedentia, seque
2.734  Ordine perpetuo fugere, et propellere nata;
2.735  Illius exactae partes, partesque futurae
2.736  Quàm nihil in praesens sunt; tam praesentia nullo
2.737  Adiectu cumulant: veluti, qui crastinus, alueûm,
2.738  Seu

geminis caelum feruoribus vrit.
3.153  Nempe quòd hunc illis innatum mensibus vsque
3.154  Scimus, et aeterno sancitum foedere morem.
3.155  At neque naturae stabili minùs ordine fixum,
3.156  Perpetuumque homini est, ferat vt communia fata,
3.157  Et sortis quascunque vices, rerumque labores.
3.158  Cur igitur, si dêinde repens quis talia casus
3.159  Attulit; iratus querulis clamoribus astra

domos? Cur certior vni?
3.167  Cur tibi, quàm Dominis plûs fida prioribus esset?
3.168  Sortis id ingenium certè, sua semper in orbem
3.169  Huc modò conuertens, iamque illò vt munera. Nulli
3.170  Perpetuam stabili addicat se foedere. Ritu
3.171  Auspicijsque tuis si fas tibi ducere vitam;
3.172  Quin patiare suis illam quoque moribus vti?
3.173  At geminos etiam, vix pubescentibus annis,

laniare genas, passos aut vellere crines
3.220  Temperet; Anticyram non ocyùs ire iubebis,
3.221  Quaesitum stolidae purgamina mentis? Ineptas
3.222  Non risu excipies lacrymas, annique niualis
3.223  Perpetuum hunc morem, certa haec constare docebis
3.224  Tot saeclis iam iura? Tuus dolor ille, receptas
3.225  Dum grauiùs vitae leges, humanaque fata
3.226  Excipis: oftensâ ficti sub imagine luctùs

lenijt. Aegri (a) (a) Iulian. Casar ep. 37. ad Amer.
3.442  Scilicet augustum subiens penetrale tyranni,
3.443  Desine perpetuis, Rex, desine fletibus, inquit.
3.444  Namque ego dilectam (licet irremeabilis Orci
3.445  Lurida fatali stagna exuperauerit alno)
3.446  Vxorem liquidas caeli reuocare sub oras,
3.447  Iniustamque

iurant,
3.467  Non obitos, non excussos sibi rite Penates.
3.468  Vana tamen studia, irrisos cecidisse viarum,
3.469  Atque operum sumptus: nullo sub sydere quemquam,
3.470  Candida perpetuò vitae cui Summa, repertum
3.471  Terrigenam. Capto Sapiens tum tempore, Iamne
3.472  Ergo vides, inquit, Regnantûm maxime, cunctis
3.473  Hanc adeo legem positam Mortalibus, vnus
3.474  Quisque

Decembres
3.719  Penula submoveat: si quantulacunque paratae
3.720  Frugis ad exiguum non desit copia victum.
3.721  Nec tamen exosam propero vel funere vitam
3.722  Abîjciunt, vel perpetuo maerore fatigant:
3.723  Quin curis miscere iocos, atque edere plausus
3.724  Saepe vacat: festae in primis Solennia lucis
3.725  Cum redeunt, longoque modum posuere labori.
3.726  Tunc etenim, madidi

quêis fulgor opum, quêis lauta supllex,
3.736  Esse sibi gnaris, nisi de sudore diurno,
3.737  Praesidium certum, et vitae instrumenta tuendae?
3.738  Tu, cui res tantò melior, squalentia nigris
3.739  Perpetuùm lacrymans obduces nubibus ora,
3.740  Et tantùm Aemilij non pontis ab aggere mittes
3.741  Danmatum caput: immodici quòd copia luxùs
3.742  Haud superet, vanis sed parcens sumptibus, intra

Res angustae: operum felix at gloria, partum
3.785  Et sophiae studijs manet indelebile nomen:
3.786  Aurea quo regum supra diademata frontem
3.787  Erigis, et, tacitae calxans oblivia Lethes,
3.788  Perpetuos iam nunc vitam disponis in annos.
3.789  Nulla parata mihi tam dulcis pignora famae,
3.790  In tenebris quin voluor, ais, praesentibus aequè
3.791  Ignitus populis, ignorandusque futuris.

vltro
3.1032  Permisisse iuuat nos, nostraque; fidere summo
3.1033  Cur dubitet quisquam Rectori, hominumque, Parenti,
3.1034  Fata supercilij nutu qui condit, et aevi
3.1035  Perpetuos certo deducit tramite cursus:
3.1036  Quem nihil ex Mundi serie vicibusque futuris.
3.1037  Praeterit, et dulci qui nos dignatus amore,
3.1038  Quidquid seu furur hostilis, sive aspera vitae

det Poenis solatia cladibus. Immo
3.1170  Acrior vt redeat, quos et iam fugerat, vltus
3.1171  Hostes, Romuleo Consul moriatur in ostro.
3.1172  Hanc Marij sorten quisquam putat? Haec Hominis sors
3.1173  Perpetua est. Luctus, alternaque gaudia vitam
3.1174  Diuisere sibi: iamque haec, iam protinus illi
3.1175  Temporis orchestram repetunt, nec, qui modò lapsis
3.1176  Vultus erat, vultum esse sinunt labentibus horis:

3.1215  Cur igitur vitamque breuem, immensumque dolorem
3.1216  Conquerimur; nunquam patet hic si longiùs illâ,
3.1217  Saepe etiam gyro cursum breuiore coercet?
3.1218  Aut cur perpetuo manantibus vbere rivis
3.1219  Flere iuuat, standi quae nescia, tangere primos
3.1220  Iamiam supremis properant occasibus ortus?
3.1221   38. Si, quoties rerum laetarum terminus instans

quid legibus aeui
3.1231  Maiorem, genitamque aeterna in saecula mentem
3.1232  His breuibus Gyaris, periturae hoc carcere vitae
3.1233  Stringimus? Illa animo potiùs voluenda capaci
3.1234  Tempora sunt, in perpetuum redeuntibus orbem
3.1235  Temporibus conserta: illud sine fine refusum,
3.1236  Complexumque omnes numeros, nec ab omnibus ipsum
3.1237  Comprensum numeris, totum aeternumque putandum est.

heroes. Sua si non obfuit illis
4.101  Ad decus, et vitae Summam felicis egestas;
4.102  Nec tibi, crede, oberit: tantùm mens aequior adsit.
4.103   7. Aequa foret mens; inquis: opum si nescius vsque;
4.104  Perpetuum squalorem inter sordesque paternas,
4.105  Creuissem aequevâ cum paupertate: sed aulam
4.106  In patriam foeta vix primùm e matre cadenti
4.107  Supposuit molles Opulentia blanda lacertos,

locus est, quem prima dedit nascentibus hora;
4.780  Quin placeat, quem sors, ratioque assignat adultis?
4.781  Exulat infelix, totius transfuga Mundi,
4.782  Angustis glebae spatijs qui clausus auitae,
4.783  Perpetuò sedem fouet, ac circumspicit vnam.
4.784   42. At locus exilij subtristior. Esse paternum
4.785  Id tibi finge solum; ridebit protinus. Iîsdem
4.786  Indigenae tecum certè veteresque coloni,

quies: tedis flagrantibus aemulus instat
4.950  Vsque calor: longè requies. Spes hinc, timor inde
4.951  Alterno quatiunt sibimet contraria motu
4.952  Pectora. Certamen, quo non operosius vllum,
4.953  Perpetuò miseris sudandum: prima referre
4.954  Dum loca, riualis tantoque ex agmine turbae
4.955  Nullum non famae in stadio superare laborant.
4.956  Nequicquam. Eloquij censu Hic est ditior: Ille

ne impunè lacessere quisquam
4.1175  Posse putet, dedit exemplum memorabile. Vires,
4.1176  I nunc, indomitas, roburque exposce superbum.
4.1177   72. Aequior illorum gemitus, quos lucis egentes
4.1178  Perpetuùm squalens, nullique domabilis astro
4.1179  Plusquam Cimmerijs nox circumplectitur alis.
4.1180  Sed tamen his pariter sua sunt collyria, sortem
4.1181  Queis miseram, tristesque ferant moderatiùs vmbras

verò quod Myrtoi, Icarijve Profundi
4.1395  Indomitis adeo ventorum flatibus aequor,
4.1396  Fortunae vt rapidis iactatur vita procellis?
4.1397  Luctus vbi, curaeque, inconsumptique labores
4.1398  Vndique perpetuâ miseros indagine claudunt:
4.1399  Nulla quies: longè portus: plena omnia monstris,
4.1400  Vorticibus, scopulis: nusquam non multa Charybdis,
4.1401  Scyllaeaeque canes, et concurrentia saxa.

deploratique supremùm
4.1449  Neruos atque cutem tristi concessimus vrnae.
4.1450  Nil Lachesi diuina animorum in semina iuris.
4.1451  Quod dederat, tellus repetit: quod fluxit ab alto
4.1452  Aethere, perpetuùm cineri, taboque superstes,
4.1453  Non defecturos vitam producit in annos.
4.1454  O niueus! Quater o felix, gemmâque notandus
4.1455  Ille dies, lutei quo mens compage soluta
4.1456  Carceris in

fruituram sorte putandum est.
4.1467  Flammiferos cum tandem aestus, inhiantiaque ora
4.1468  Nectaris aetherei optato iam proluet haustu:
4.1469  Inque suo syncera bibens, immensaque fonte
4.1470  Gaudia, perpetuum pascet laetissima, nunquam
4.1471  Non auidi, nunquam non pleni, cordis a amorem?
4.1472   77. Me certè haec animo reputantem abrumpere nexus
4.1473  Ocyùs inuisos, pigrique morantia claustra

officijs vitae semota, Suique
5.272  Deuia. Vesanos ne quisquam credat Amantes
5.273  Ludere, dum querulis toties ploratibus vno
5.274  Aetnaeas se ferre sinu brumasque, facesque,
5.275  Et iam perpetuo sibi vulture diminui cor,
5.276  Iamque Ixioniâ iurant vertigine volui.
5.277  Nil animus veris, nil heu cruciatibus addit:
5.278  Certa fides: non ingenij; sunt verba doloris.
5.279  Dum nimij rapidos

hominum, rerum, vitaeque, Suique
5.359  Immemores Heliconiadum in secreta relegans
5.360  Syluarum exilia, et taciturnae Palladis vmbras?
5.361  Fumosis vbi, blattarum de more, libellis
5.362  Perpetuò impliciti cerebrosa silentia, viuos
5.363  Saepe etiam iratis corrodant morsibus vngues:
5.364  Nullaque somniferae libantes munera noctis,
5.365  Exiugui saturent oculos fuligine lychni.

turbae
5.381  Vix tamen est numerum, tantos quam voluere casus
5.382  Sanguinei facilem decoris spes improba cogit.
15  15. Infelix igitur, durisque laboribus aegra
5.384  Perpetuò est, rigidi quae triste recepit honoris
5.385  Vita iugum: quanquam vel sic toleranda, decus par
5.386  Si meritis, curas si praemia digna manerent.
5.387  At quae operum merces? Mittamus, quaelibet auris

animi. Solitos hyemem defendere tectis,
5.711  Nec caelum, nisi lene, pati, victumque diurnum
5.712  Delectu nimio, medicâque expendere lance,
5.713  Et seruare modum vitae, rerumque tenorem
5.714  Perpetuum, quaevis mox inclementior aura
5.715  Afficit, insuetus quivis labor obruit, omnis
5.716  Aegrotare iubet paulò robustior esca.
5.717  Non secus, ad votum semper cui viuere, molles
5.718  Inter

liquefacta dolore,
5.1048  Nunc etiam veteres, post tot iam saecula, luctus [a] Ouid. lib. 9. Metam.
5.1049  Perpetuus Lycijs in vallibus egereret fons.
51  51. Otia tunc (quamvis nunquam non otia laedunt)
5.1051  Sed tunc praecipuè moneo fugienda. Tenaci
5.1052  Ceu piger aruorum gremio qui desidet

appulerim, latet, admirabile nedum
5.1248  Quidquid, et eximium gessi, populisque loquendum.
5.1249  Heu miseras hominum spes, conclamataque vota!
5.1250  I nunc, sollicitâ famam virtute mereri
5.1251  Nitere. Perpetuis, i, frange laboribus aeuum,
5.1252  Vt tibi inocciduos pariat labor improbus annos.
5.1253  En, quae magnanimis respondet gloria factis.
5.1254  En, quae nostrarum (pudet) ignorantia rerum.
5.1255  At

labor. Fasces regimenque supremum
6.208  Imperij cuperes: speciosum nescius ambis
6.209  Seruitium. Fac obtineas: haud deinde licebit
6.210  Esse tuum: rapient aliena negotia totam,
6.211  Agmine perpetuo sibi succrescentia, mentem.
6.212  Praebendae querulis Miserorum vocibus aures:
6.213  Improbitas cohibenda: arcendus finibus hostis.
6.214  Annonam esuriens vulgus, stipendia miles

Castalios penitùs deplere minatur
6.340  Prima sitis latices. Nondum tamen altera fluxit
6.341  Pagina; cum, satur Aonidum, sublimia coepta
6.342  Deserit, extremo nascentis ab ordine Mundi
6.343  Ad sua perpetuis deducere tempora fastis
6.344  Historiam meditans. Operis libamina prima
6.345  Sumpserit; extemplo Ciceronem, et rostra, forumque
6.346  Plùs probat: haec pariter mox damnaturus eâdem
6.347  Ingenij

Veri,
6.577  Obstrusosque iuuat naturae attingere fontes;
6.578  Seu magis, vmbriferi lustrantem culmina Pindi,
6.579  Musarum celebrare choros, et Apolline dextro
6.580  Condere perpetuos victurum carmen in annos.
6.581  Latus vbique operum campus. Sint publica curae
6.582  Munia, sint leges: neutri non aequa Mineruae
6.583  Seu calamum, seu belligeram manus occupet hastam.

in melius reuocandis nil sibi promptum
6.670  Auxilij, surdis transcurrere sensibus. Hoc si
6.671  Praeceptum docili seruauerat Heraclitus
6.672  Pectore; non, largos adeo resolutus in imbres,
6.673  Tabida perpetuo vexasset lumina fletu:
6.674  Nec Pandionius, pronam si vocibus aurem
6.675  His dederat, funesta adeo meruisset iniquo (a) (a) Vide Plut. in Antonio, et

vrgeret, et hosti
6.824  Adderet externo vires ciuilis Enyo.
6.825  39. Vltima laetitiae, sed princeps, regula, parque
6.826  Omnibus vna, Deo haerere, illum mente tueri,
6.827  Perpetuo illi nexu, et amoris foedere iungi.
6.828  Venimus ad summum: procul hinc cureque, metusque:
6.829  Intima quaesitae dudum penetralia Pacis
6.830  En tandem patuere: en ipsa in limine sacros

volitant Risus, et Gaudia pennis.
6.847  Haec nobis iam meta: huc remi, et carbasa toto
6.848  Accelerent nisu: nil iam debere procellis,
6.849  Nil pelago superest: tam dulci in littore proras
6.850  Perpetuò religandum. O cordis plena voluptas!
6.851  O vitae syncera quies! Libare Deotum
6.852  Ambrosiam, puro satiari Numinis haustu,
6.853  Aeternumque auidis illud constringere votis,
6.854  Vnum implet

regit, nullis per tot labentia saecla
6.990  Siue minor damnis; siue auctior incrementis.
6.991  Penè Deum viues, diâ tibi lampade pectus
6.992  Si caleat: tot tam mirae, quêis ille beatus
6.993  Perpetuùm, dotes tua sors, tua gaudia fient.
6.994  Talis Amans, qualis suus est amor: accipit omnis
6.995  Hinc habitum formamque animus. Telluris opacae
6.996  Cur gremio caeli tam nobile pignus, honestum,

anxietas et formido colligitur. Postremò laetitia, et satietas, cuius gratiâ Fortunae Bona exquiruntur, potiùs pauca appetentibus, quàm multa possidentibus solet contingere. Quanta igitur eorum stultitia, qui multis egere perpetuò malint, talia sine fine appetendo; quàm paucis statim expleri, superuacua eorum vota abscindendo? Describitur Sapientis felicitas, qui externa contemnat, nihil ideo solicitus de Magistratibus et

Quid enim tunc externi vim infert? Quidue animum, nisi ipsemet animus, fodit? Reprehensio eorum stultitiae, qui vano, et inutili futurorum, immo et nunquam fortasse futurorum discriminum metu, omnem sibi praesentium Bonorum laetitiam, atque fructum corrumpunt, perpetuisque seipsos, ac penè tartareis cruciatibus torquent. Et sequuntur vsque ad 26. Quos ideo cruciatus in fabulosâ Mycenaei Andremonis imagine expressos proponimus. Quanquam parùm poeticis, ad eos adumbrandos,

26. Quos ideo cruciatus in fabulosâ Mycenaei Andremonis imagine expressos proponimus. Quanquam parùm poeticis, ad eos adumbrandos, commentis sit opus: cum plurimorum in vitùm poeticis, ad eos adumbrandos, commentis sit opus: cum plurimorum in vitâ perpetuis agitatâ inanium formidinum laruis, citra fabulam, passim occurrant. Atqui nihil hisce terroribus stultius, et rationi oppositum magis: primò, quia nullum afferunt

quàm longissimè liceat, mentem auertere, deque ijs potiùs cogitare, quae inflicti vulneris dolorem imminuant. Afferuntur iam communia solatia, quibus cuiuslibet Mali mitigari acerbitas possit: primumque adeo illud, vt cogitemus, quaecunque nos premunt Aduersa, perpetuas vitae leges, et naturalia humanae conditionis onera esse. Quocirca praeter rationem de iacturis siue rei, siue sobolis homines queri: perinde quasi non vtramque hac acceperint lege, vt scirent, posse sibi aliquando subduci: aut quasi mirum censeri vlli

dolenda esset, suae iucunditatis memoriâ solari, et rependere potiùs debeat, quàm acerbiorem efficere. Qua occasione ostenditur, Sapientis esse, non ex praesentibus solùm, sed ex praeteritis quoque Bonis laetitiae fructum haurire: alioqui breues plùs nimiò voluptates, immo et dolorem perpetuum fore, si praeterita Bona meroris potiùs, quàm laetitiae inter causas ponantur. Pari ratione, iniustas eorundem esse aduersùs Fortunam querelas, ostenditur. Quo enim pacto accusari mereatur, quia munerum suorum vsum non perpetuum concesserit, quae, vel si

nimiò voluptates, immo et dolorem perpetuum fore, si praeterita Bona meroris potiùs, quàm laetitiae inter causas ponantur. Pari ratione, iniustas eorundem esse aduersùs Fortunam querelas, ostenditur. Quo enim pacto accusari mereatur, quia munerum suorum vsum non perpetuum concesserit, quae, vel si nullum concessisset, accusari iure non posset? Aut cur illius crimen potiùs ducamus, sua tandem resumere; quàm meritum, tandiu vtenda annuisse? Quanquam, etiamsi Fortuna nos iniustè laesisset, repetendo, quae dederat; stultum

IV. Regem Apostolicum/ rite appellat; quae quamvis Germanicis moribus, sermonique iam populariter assueverit, nihilominus tamen, ut alia a Germania, tellus, praerogativa suffragiorum, in Sacri Romani Imperii Comitiis ferendorum, omnibus Germanicis Provinciis communi, abdicitur perpetuo, suaeque priscae iuncta manet Illyricae origini. Septentrionales vero sive Albi aut Magni Chrobati sunt Slavi Vandali et quos in Venedicos et Sarmaticos distinguit Georgius Hornius /In Arca Noë/; et Venedicos denuo in Bohemos, Moravos et

fuisse, dignoscitur ex sensu antiqui registri Privilegiorum monacorum Sancti Chrisogoni Iadrensis Anno Dominicae Incarnationis 1067. conscripti, quae sunt; Hanc ipsam denique terram his ipsis terminis terminatam, sine infestatione quorumlibet hominum servis Dei perpetuo possidendam, hoc modo antiquitus in nostro iam dicto Monasterio ferunt fuisse datam, quod Rex quidam Croatorum veniens votum reddere Deo, ad Ecclesiam praefatam petentibus servis Dei pro suo remedio animae donavit eam; quod factum pronepos eius, praedictus Rex nostris quoque stabilivit

pugnare silendo.
Demum victi omnes, caelo cessere ruentes
Immani numero genii, deponere saevum
Indociles rancorem animi, quo Virginis almae
Regalem sprevere thronum; summam unde, Mariae
Perpetuo ardentes odio, vim nominis horrent.
Hanc eadem caeli solio exaltanda ruinam
Novit Virgo, Deum cum dispersisse superbos 603 superbos: superbas
Sedibus e summis et

Sibyllis
Nomina virginibus vidit longaeva vetustas;
Quëis afflata Deo ructabant pectora, quondam
Venturam radiisque animo caelestibus haustam
Mirandam rerum seriem, quae foedere caelum
Perpetuo terrae iungi dabit atque stupendos
Numinis in carnis nexu testabitur ignes.
Hae superum nactae lumen ventura sonoro
Fata dedere metro Musasque vocare poëtae
Debuerant. Sed Castalidum, quo gaudet

gentis
More suae, sperata Deum cultura iuberet
Progenies, tamen illa sui candoris honorem,
Et soboli et genti caluit praeferre parata,
Grata Deo spretae nosset si munera taedae.
At quia perpetua pro virginitate sequendum
Defuit exemplum mulierque id nulla pudoris
Attigerat culmen, putat hoc insvave Tonanti
Obsequium quod nulla dedit: libravit utrumque
Nympharum nuruumque decus; sed pectoris

confinia ripâ.
Una Zabulonis campos rigat, altera montes
Fortunata tuos fecundis roribus Hermon.
Dulcibus Aurorae lacrymis hic vertice pingui
Praevalidi laetas Issacharis umbrat aristas.
Perpetuis mox inde patent data culmina diris,
Quo nulli veniunt rores, pluviamque negantes
Occurrunt tantum nubes: ut gramina perdat,
Sidus aquosarum venit imbris inane sororum.
Hinc subito planis protenditur

Ne ferro confecta cadat. Sic ille locutus:
“Grata fuit Patri aetherio tua pectore fixa
Virginitas; cuius meritum plus grande probari
Si cupias, placituro istum, thalami impote voto
Perpetuum servare prior promitte nitorem.
Ire per adversos casus saevasque dolorum
Quod voveas tolerare neces, non vana cupido est:
Poenarum immunem temet non esse futuram
Indubita sed morte procul. Te funeris

Ducar in amplexus, sanctorum exempla sequente
Proposito: sic Thesbites, quem flamma iugalis
Commendat neglecta thori similique praeivit
Virtute Helciades, quorum vestigia pressi.
Sed quod perpetuum voto firmare nitorem
Me doceas, ignota licet foret hactenus altae
Semita virtutis, mentem festina parabo.”
Nilque morata, statim genibus minor ardua dixit
Sic vota: “O cunctarum opifex fortissime

pudoris
Virginei si flamma mihi, variare sed illam
Libertas potuit; tua nunc arcana voluntas
Affulsit, quam tota sequor, tibi gratius esse
Virgineum pressâ quoque libertate nitorem,
Perpetuo, stabili et mansuro in funera voto
Si supplex ancilla feram. Nihil ecce moratur
Se meus offerri fixus constante deinceps
Arbitrio candor, quem nunc promitto, meique
Corporis aeternum niveum tibi spondeo

Pronubus Ausoniis hic Virginis annulus oris
Splendet adhuc urbisque umbras, Perusina, penates
Condecorat fortuna tuos; quo munere quondam
Connubii signata fides, modò Virginis isto,
Perpetua ipsius vobis devincta metallo
Est pietas. Istâ nescit nisi fausta pacisci
Virgo, suae fidei falsae non iudice gemmâ. 33.
Antistes vero,

Taliter hanc affatus ait: “Tua vota benignus
Admisit iussitque tui rata dona pudoris
His foliis te scire Deus: nec bruma nec aestas,
Cernis, huic ramo gravis est; utraque virorem
Perpetuum laurus potis est servare sub aura.
Te modo non aliter, Virgo, florere vel extra
Connubii leges, aut intra vincula casti
Foederis, ignaram thalami, isto munere primam
Designo, quamvis duce te venientia

13.
Interea non parca precis Iesseia Virgo,
Curva genu primos surgentis ab aequore solis
Optabat radios. Quamvis iam certa pudoris
Perpetui, casto voluit sua vota marito
Pandere, communique thorum signare smaragdo,
Dignius ut certae fidei candore parentem
Virginei nactus flos intemeratus honoris
Candidus exurgat purusque uterique

Olympo
Ut citius flos ille, cui inter lilia pasci
Summus amor, primus divina ab origine splendor.
Nec tibi me celare volo: quibus una recusat
Esse caro sit, mens eadem. Nam pectore toto
Perpetuum decerno mei servare pudorem
Corporis et thalamos penitus nescire iugales.”
“O concesse mihi divino Flamine sponse!”
Rettulit exultans Virgo, “Quam optabilis Hymen!
O custos, Iosippe, mei secure

profatur:
“Iam dudum stat fixum animo tibi, maxime caeli
Terrarumque author, lapsos miserabile prima
Mortales culpa, venia superante vel ipsum
Peccati damnum dignari et reddere paci
Perpetuae quos dura tibi collisit Enyo.
At nimia irarum deciesque quaterna recensens
Tempora centenas solis complentia Zonas,
Eheu plectendis raptorum Astraea parentum
Reliquiis, poenasque omnes crudelis in

Emacules labemque premas, mox horrida ponam
Flagra, tuosque, soror Pietas, Astraea benignos
Curret in amplexus positisque ante ora flagellis
Luminaque vultusque parique calentia flamma
Pectora perpetuo iunget concordia nexu.
Posce, soror, patrem, diram cui tollere labem
Fas uni. Perimat culpas, donetque soluto
Supplicium sceleri; quamvis nihil hiscere contra
Ausuram cernes hominum suspendere

Matrem.
Flaminis aeterni dic adveniente quod umbra,
Grata mihi Virgo sit susceptura coaevam
Progeniem, Iudae accedet cui regia fatis
Purpura, quodque premet solio nec excidet unquam,
Perpetuaeque geret decus immortale coronae.” 26.
Ille celer casti vultus assumit ephebi
Aptatis, librent quae membra gravantia, pennis.
Officio

Ne ratio fallat numeri, sollertia mentis
Humanae minor est; quae dein protenditur ultra,
Empyreo tenus aethra micans maioribus astris,
Seipsam nosse vetat, nullo unquam prodita signo.
Hoc scio: perpetuum lux aspicienda beatis
Caelitibus, divinae Urbis quae fulgurat illic
Per iucunda suburbia, non cum simplice molis
Atque loci excessu maior spectabitur, omni
Quae posita est infra, vitae mortalis ad

31.
Virgo ubi divinae prolis praeconia viso
Aligero restante tulit, “Promittitur,” inquit,
“Quis mihi natorum commendatissimus infans,
Si mea perpetui numquam solvenda pudoris
Vota obstant? Sum iuncta viro, sed nupta iugalis
Nescia sum thalami.” Gabriel huic ore reponit:
“Virginitas illaesa tua est, illaesa manebit,
Virgo uni fecunda Deo:

Horrida 596: Horrida: Horrita lustra, profunda cavis 596: cavis: cevis in rupibus antra,
Umbrosaeque specus: totum hoc est insula, nigros
Perpetuum reddens atro de litore fluctus.
Respicit haec saevos interlabente Brasilos
Oceano, matrum saturos patrumque Brasilos
Eiusdemque gulae saxis prospectat iisdem
Auriferis nudos stantes Patagones arenis.

lenta
Sidera, ne puro tingatur in aequore pellex.
Paruit Oceanus semperque a fluctibus Ursam
Reicit. Haec vetita quod non mergatur in unda
Adversus nobis spectabilis esse recusat
Axis: perpetuo siquidem stat foedere fixum,
Alter ut emergat casu quo mergitur alter,
Seque levet tantum, quantum se deprimit alter.
Iam vero Arctoo numquam se cardine ponto
Inclinante tenus, non se levat aemulus

Stirpe Palaestinas pretiosa ad vulnera frondes
Vidit et afflata redolebat suavius aura. 35.
Gleba urbi vicina fuit, quam fonte rigari
Perpetuo (verum loquitur si fama superstes)
Isidis afflictae fecit sitis, atque loquendi
Tota ferè nimio consumpta labore facultas.
Amisso, referunt, charo nam coniuge divam
Isida, cognatus quem post data

gratum
Marginis adversae sensere fruteta liquorem.
Phoebopolitanis quod non ea dissita longè
Lympha foret tectis, pro matre et prole maritus
Has ipsas pro more undas hausturus adibat.
Perpetuum fontis decus est lavisse tenelli
Numinis exuvias 963 exuvias: exavias et lina tegentia corpus
Humoremque manu matris fundente, per ipsum
Corporis arcentem maculas fluxisse

opacans
Lumina, frontis honor nil plus mortale timentis,
Totaque mirando facies perfusa sereno.
Os humerosque viro similis, cui victa decoram
Effigiem Libitina dedit lumenque iuventae
Perpetuum et laetos oculis afflavit honores. 7.
Agnovit sobolem genetrix (nil gloria vultum
Mutavit, sed perfecit: nam quae abdita mente,
In corpus

illo
Articulo favor et casta pro morte precantem
Si matrem audivit soboles, fuit integra nati
Haec pietas, cui me totam quoque debeo, Disma.
Quod modo te vero videam splendoris adeptum
Perpetui dulcem patriam, tibi gratulor, hospes
Aeternum felix; cuius rudis incola terrae
Mater, inexpletùm sitiens ad lumen anhelo.
Me tibi sed postquam Nati sociaverit ardor,
Tecum erit una simul Numen

sine flamine corpus
Servastis, triplicem numerans a stipite lucem.
Fortunate lapis, Iudaeae pectore petra
Mollior, humanis exclusam cordibus istam
Celasti quae fida facem: te muneris ergo
Perpetuus celebrabit honor, seu turpis Idumen
Vastabit Scytha, seu veniens sua fana Gradivus
Ausonia flagrare dabit face; sanctior isti
Stabit honor saxo, decus et reverentia stabit
Barbaricosque inter vivet sua

Membra vident, sine tabe, animam expectantia membra.
His subito Natus mortem depellit et artus
A fato resides vitali lumine complet
Atque prior matrem caeli ad sublimia tollit.
Nec mora, perpetuas regni acceptura coronas,
Tota simul, revocato animae cum corpore nexu,
Lustrali pariter flammarum ardore solutis
Spiritibus comitata piis, resonante per omnes
Aetheris augusto genetricis nomine

III. DE HERBA TABACCO METAMORPHOSIS
1  Frigus erat; iunctis foribus tectusque lacerna
2  Servabam multo viventem in torre favillam.
3  Fraxina perpetuo producta foramine virga
4  Prae manibus fuerat, modicae cui molis ad ima
5  Figlinus est crater teretique dat oscula ligno.
6  Hunc secta oppletum fronde et

81  Qui totam heroa complectoris indole Romam,
82  Qui magnos, Hieronime, sensus,
83  Qui labris tactas lynphae Aganippidos undas
84  Perpetuum transmittis in aurum.
85  Te vastae mentis tollit vrgor aliger ultra
86  Mortalem nisumque fidemque.
87  Naturae latebras superumque arcana sagaci

pudet, socii. Nos celsa iuventus,
34  Nos divum de gente sati quid ad infima rerum
35  Volvimur et superos et vani sydera mundi
36  Ducere perpetua servorum lege iubemur?
37  Quin etiam est maius quiddam, gravioraque nobis
38  Probra parat

12  Caelorum in medio sedem, in statione serena
13  Diva Pronoea tenet, vasti dux provida caeli
14  Atque opifex, toti quae iuncta atque indita mundo
15  Perpetuo servando creat quaecunque creavit:
16  Et causas animans et miscens semina rerum
17  Naturam non mota movet. Hanc orbe fugata
18  Religio, passis per lactea colla

33  Sed debere pudet, socii. Nos celsa iuventus,
34  Nos Divum de gente sati quid ad infima rerum
35  Volvimur et superos et vani sidera mundi
36  Ducere perpetua servorum lege iubemur?
37  Quin etiam est maius quiddam, graviora parantur
38  Probra quidem nobis, proh fata infandaque semper

7  Nec timeo ductos longa vertigine menses
8  Aut annos, Solisque vias, dentemque severi
9  Temporis implacido rodentem marmora morsu.
10  Ergo ubi perpetuo claudet mea lumina somno
11  Terribili Libitina manu, vivam usque superstes
12  Ipse mihi et rigidi ridebo spicula fati
13  Posteritate potens, plectri quoque laude

vix vestigia, multae neque nomen hodiè retinuerunt. Adeò Bellorum assiduae tempestates pluribus jàm saeculis Croatiam depopulabantur; quòd suis vasti agri Colonis, Oppida et Urbes Civibus, Castella Proceribus, Arces Primatibus, Templa Sacerdotibus aut caesis, mactatis, vel in perpetuam servitutem abactis, aut pulsis fugatisque, miserrimam toti Regioni faciem induxerint: non Civibus duntaxat omni aevo plorandam, nec viciniae compassione tantùm, sed et Orbis Christiani commiseratione dignam. Inde, pristinas Croatiae calamitates, atque tot plagas atroces

effeceris: Tui alioquin veneratorem studiosissimum. Accipe igitur, Heros Excellentissime, hoc mole quidèm exiguum, sed animi pondere ingens, pignus, benevolo affectu: atque tam in Croatiam à Majoribus Tuis pridèm inchoatum, quàm erga me Tui nuper conceptum amorem generoso pectore nutrire perpetuò non desine: illaque Tibi diu sospiti, salvo et fortunato, unà mecum applaudat, collaetetur: DEO Ter Optimo Maximo ita propitiante: ut, qui nunc infaustum ploranti statum Croatiae compateris, melioribus dein fatis beatae fastos excipias. Vale.

Seditione magìs quàm Thraci marte coacta,
1.25  In me Oriens ruit omne malum, quo tristior olim
1.26  Vix fuit lllyricis gelidus Septentrio regnis:
1.27  Perpetuo Thrax namque jugo crudelis, avarus,
1.28  Subdita colla premit: tantòque superbior ausu
1.29  Inflatur tumido, quantò vel blandior illi
1.30  Arridet fortuna, magìs vel supplicat

1.813  Ac tanto major, quòd mille pericla saluti
1.814  Insultent nostrae: plagis cùm nemo medetur,
1.815  Afflictam nemo solatur: saeva Croatis
1.816  Perpetuò celerem propendunt fata ruinam.
1.817  Alter me Prorex Petrus Erdęodius, alter
1.818  Ipse Pater Patriae, bellis defessus et ipse,
1.819  Deserit, ad Coelos pacata

1.1038  Zriñiadum Comitum Vernali tempore sedes.
1.1039  Sic servasse fidem per tristia letha probatam,
1.1040  O Nati, decuit. Non est haec actio mors, non:
1.1041  Ast ad perpetuam felix migratio vitam;
1.1042  Pro patria, ante Deum ac homines, obiisse, decorum est.
1.1043   Ad Colapim Turci penetrant, veteremque Dubovac
1.1044  In cineres redigunt injectis

1.1152  Pignora in amplexus matris. quod grata dedissent
1.1153  Numina, Christiadum concordia dummodo Regum
1.1154  Communem hostem adversus justa arma levasset.
1.1155  Ast hi perpetuò privata febre calentes
1.1156  Sese odiis scindunt: ne praegrandesceret alter.
1.1157  Concidat Imperium: rursus videamque redire
1.1158  Sic mea me fallunt pia vota; novique

2.429  Puchajmus salvat. Likenses Zriñius hostes
2.430  Castigat Petrus, Kula Siroka vocato
2.431  Castello exusto, gente igni ac ense perempta.
2.432  Perpetuas inter belli sic nuto procellas,
2.433  Vicinum sortita malum: cuj ipsa libido est,
2.434  Esse malum. Virtus tamen exercetur in armis:
2.435  Otia mitescit genius Mavortius

2.436   Anni principio post quinquaginta secundi
2.437  Seña Equitem Paulum genuit, sat grandibus aptum
2.438  Rebus, at exiguae fortunae: qui mea quondam
2.439  Nomina perpetuis mandabit forsitan actis.
2.440  Ingratam Patriam tamen experietur, amicos
2.441  Instabiles, et spes vanas. namque incidet illam
2.442  Temporis aetatem, qua

miserum vicum fracto ense manuque, salutem
2.580  Extremae vitae fugiendo turpiter ambit:
2.581  Seña et Karlopoli doctus, cognoscere; sortis
2.582  Humanae non perpetuò durare favores,
2.583  Momentoque brevi commiscier intima summis.
2.584   Sic consternatis Señae in confinibus armis
2.585  Threciis Petro Duce Zriño: frater eodem

2.1155  Praesidium à Superis, cùm scilicet optima statȗs,
2.1156  Semper amare Deum, ratio est, semperque timere.
2.1157   VOS ergo Superi, rapido qui sydera motu
2.1158  Perpetuò immensos facitis discurrere gyros,
2.1159  Et media terram nullo fulcimine in aura
2.1160  Sistitis. A vobis capiunt animantia vitam
2.1161  Cuncta:

Austria tandem,
45   45 Et septemgeminae patuerunt atria lucis;
46   Illico sydereos Proceres augusta virago,
47   Perpetuosque suae custodes sortis adorat.
48   Excipiunt cupidi venientem, et perpete plausu
49   Cognatâ faciles laetantur in hospite Diui:

Numen
19  Novit, et humana sub imagine Numen amavit.
20  Illa et delicias ardens liquisse priores,
21  Et scelerum causas, cultaeque piacula frontis
22  Perpetuo culpam compensatura labore
23  Ferales penitus sibi, criminibusque latebras,
24  Horrendumque cavo reperit sub monte sepulchrum.
25  Ut post praeteriti vestigia dempta reatus,

1.133   Ergo trium, quarum haec pendent a nutibus
1.134   Gens devincta tibi est nomine quaeque suo.
1.135  Quas ubi perpetua tentabis iungere pace, 135
1.136   Corde iram aspicies efluere arma manu.
1.137  Nec tantum Italiam servaveris. Abdet in imam
1.138   Belona et Mavors improbus ora Stygem.

tandem me tibi affectui et amori commendo, obsecrans Te, drago srce moje, ut Te amantem redamas. Recorderis velim cordis illius, quod mihi hic anno superiori pro Te reliquisti, et rogo Te, pro me DEUM ores. Sum enim servus fidelis et perpetuus Balthasar Adam Kerchelich. m.p. Actum Bononiae die 13. martii 1736.