Your search found 1822 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1801-1822:

ingenium illius sic fertile terrae.
Hanc partem Encheliae praefert quod plurimus illi,
Quae solo gaudet Campo, haud mirere, voluptas
Major enim capitur variarum ab imagine rerum,
Quam si perpetuò similes tibi lumina pascant.
Hîc facies diversa soli oblectaminis illud
Ergo genus, quod menti hominum jucundius, offert.
Adde, quod arboribus passim (quo gloria ruris
Crescit) proceris vestitur, et,

Tale dabat biferis, quos ipse colebat, in hortis:
Urbs fervet, tollitque sibi quod cuique libido.
Fertilitas haec tanta soli repetenda videtur
Hinc mihi, quod terram conclusae uliginis humor
Perpetuò nutrit, nam quà fodis illico dulcis
Unda scatet. Multo alluvies hunc creditur aevo
(Quippe egisse pecus fama est hàc Prothea quondam)
Paulatim campum effecisse, quod imminet ingens

Laetior illa situ forte hinc apparet, apertum
Quod mare continuò spectat. Si parcior agri
Est modus, et praeter colles haud contigit ulla
Planities, verùm haec etiam sua commoda servat.
Namque ut perpetuò vivis aspergitur undis,
Sic quodcumque parit tellus, atque educat illa,
Grandius et specie venit, et praestantius esu est.
Mala ego quid sapiant illis crescentia in hortis
Punica, quid ficus novi, quid

Rura vides, sectumque in multas Nerea partes,
Tres modo, plus alià, res perjucunda tuenti,
Dignaque Apellaea docta ut manus exprimat arte.
Sic montis dorsum usque legens, atque inter amoenos
Perpetuò gradiens hortos, ac tecta domorum
Plurima, quà facili se se demittere clivo
Sergius incumbens coepit, sensim urbis ad usque
Moenia deveheris, praecinctasque aggere fossas.
Hîc volvente rota Cererem

magnis,
Divitiae crevere loco; partumque periclo est
Quod capitis, studio norunt servare tenaci.
Vivitur antiquo ritu, non foemina luxu
Indulget, vestisque genus retinetur avitae
Perpetuò: sola illa placet, mutare perosae
Hanc aliis, quas quottidie novus invenit usus.
Non mihi nutritae suis hîc suffita sileri
Perna potest, multumque obeas regionis oportet,
Dum similem

Sidere conveniat coeli, quo vertere glebam.
O vani studiorum, haud has Deus exigit artes
A vobis, alios jubet effodiatis ut agros,
Atque ut longè aliis mittatis semina sulcis,
Semina perpetuae germen parientia vitae.
Malo ego sic vos affari, quam fallere blande,
Invidamque subire, animi quam abscondere sensa.
Hactenus ergo rudes, nunc et cognosce superbos.
Nulla licet jactare queant patrum

Ducunt, caprino texta haec e vellere: nullum
Corporis illae inhiant cultum, similesque Sabinis
Matribus ad duros callum obduxere labores,
Queis pariter parvam cogunt assuescere prolem.
Has sua perpetuò stabili tenet insula sede,
Raraque in urbe mihi, quantum meminisse potestas,
Visa loci illius multos est foemina in annos.
Sic et stant prisci, et stabunt in saecula mores,
Agrestes porrò, at facere,

Esse sui Theramonis; at hi se tramite tanto
Hinc sensim removent, ut in altum jam mare ducta
Infelix germana foret, quae, lumen ut illi
Abstulerunt, omni jam deficiente salutis
Spe sibi, perpetuoque etiam quia lassa cadebant
Brachia motu, ut fracta ratis, demersa profundo est.
Et jam fama volans passim spargebat, ab oris
Disperiisse Maram patriis: lux tertia ut orta est,

Historic. Provinciae Rag. supracitatis §. V.
Esse locum Francisci omnem vult, atque suorum
Perpetuò, queis ut victu subsistere possint
Commodiore illic, sua quaeque relinquit habenda.
Pax, atque alta queis hîc semper regnat, et unos
Haec aliis umquam resonat placidissima sedes.
Apta olim statio

Ne me iterum impeterent, Mauros cum classibus unà
Jadertinae urbis pepuli. Me magna potentum
Vis magis angebat Venetûm, qui adjungere sceptris
Perpetuò studere suis, plus arte dolisque,
Quam bello, atque armis usi: vitasse timendo
At laqueos licuit, magnique ut nominis umbra
Protegerer, me Caesaribus non foedere casso
Cum Byzantinis penè ipsa ab

Illius aequiparat tua virtus inclita laudes;
Jure tibi nomen tradidit illa suum.
At crinem ornarat gemmis, pectusque pudicum,
Et sese nitidis vestibus induerat;
Signaque perpetui moeroris nulla gerebat,
Infandum ut ferro scinderet illa caput.
Hostem dum vincis, te contegit hispida vestis,
Et quae decipiunt gaudia cuncta fugis.

in Satyris modo, sed etiam in Epistolis succo, ut ajunt, plenis et sanguine. Interim praeter eas, quas nobis reliquit, Satyras, quascumque adhuc, si diutius vita superfuisset, castigasset accuratius et emendasset, aliam quoque, quam Satyram perpetuam vocabat, exarare statuerat, uti patet ex ejus epistola nobis dana et infra posita (2) . Novam domum, quam in suburbio, situ quidem peramoeno, aedificare jam coeperat, novae huic rei litterariae conficiundae destinaverat.

possit, nisi quid fortuito objiciatur ex insperato, quod hercule nunc nullo modo divinare possum. Visne ergo mihi in limando totam in posterum aetatem traduci, aut in nihil agendo? Vide, quaeso, quid in mentem venerit. Consilium est scribere Satyram perpetuam, quae una mihi, quoad vixero, perscribetur, ita ut eadem mors vitae, et Satyrae meae finem imponat: argumento erit vario, omnis generis, ac paene infinito: quidquid quotidie occurret, aut cogi dabitur, illic conjicietur: utemur quoque stylo vario,

1.5.140  Nam Graeca assuitur Romano fimbria panno.
1.5.141  Calcei ab Aegypto veniunt, a Perside mitra;
1.5.142  Fervet opus Creta, Etruscis, Lacedaemone, Athenis;
1.5.143  Perpetuique movent Bruti et fastidia Cassi.
1.5.144  Juppiter! heu chaos! heu rudis, indigestaque moles!
1.5.145  Et tamen hac aliquis tanta de gente Sophorum
1.5.146  Prodire et

1.11.18  Absque cibo vixisse hominem natura negavit,
1.11.19  Indidit et gustu pollere. Comesse voluptas
1.11.20  Est. Heu! naturae nimium male serviet ille,
1.11.21  Qui esca perpetuo contentus vixerit una,
1.11.22  Nec mutare catus norit melioribus usque
1.11.23  Fercula, vescendique omnes libare lepores.
1.11.24  Scilicet hic vivet misere, et sensu

via tramite ducit.
1.15.315  Immensi hortorum hîc campi, clarissima caeli
1.15.316  Tempestas, et dulce strepentis murmur aquai,
1.15.317  Florum laeta seges, tepidumque et perpetuum ver.
1.15.318  Luctifer obscenos sed fausto hîc omine bubo,
1.15.319  Atticaque obscenos emittit noctua cantus,
1.15.320  Cycnaeosque vigil numeros immurmuat anser,

2.5.40  Et lyra frigidulis labitur e manibus.
2.5.41  Immortale aevum dio nam carmine vives
2.5.42  Exequiis major, major et invidia.
2.5.43  Sic tua perpetuae renovabis tempora vitae,
2.5.44  Ut Phoenix varias unicus inter aves,
2.5.45  Donec erunt artes, donec discetur Achilles,
2.5.46  Donec, sed longe sit precor illa

Ideo sustineamus inimicos generis humani, adeoque et nostros!- insistemus eo fidelius virtuti, quod illa absque adversitatibus plene nec eluceat, quodve sibi soli sufficiat. Beati enim qui patiuntur persecutionem propter justitiam, et profecto beati, non modo ibi, ubi vera et perpetua sine fine est beatitudo, sed hic quoque beati conscientia recti.- Beati existimatione et amore concivium.- Beati sensu gratitudinis defensae calamitatis- Et fors etiam suo tempore beandi ipsius, rectius informandi, terrae domini clementia- saepe enim,

Aethereis conspersa rosis vestigia calcat.
16  Sidera clara micant, radiant regione stupendo
17  Corpore purpureis centum funalibus orbes,
18  Atque meant remeantque vias, dum vere nitentes
19  Perpetuo fovet annus agros, et candida campi
20  Lilia. Nunquam immitis hiems, creberque procellis
21  Africus, aut boreas nivibus metuendus et imbre
22  Turbavere polos, nec splenduit ignibus aether.

factum fuerit, omnino habebit: ast quo prius fit initium, eo prius finem sperare licet; dulce autem esset si et nos ipsi necessarios ex literaria Concordia promanantes utiles fructus supervivere possemus! Haec dum Tibi ardentius commendo, persevero Tuarum virtutum perpetuus cultor Antonius Mažuranić, juratus causarum advocatus et in ArchiGymnasio Zagrabiensi grammaticalium classium professor. Zagrabiae die 4. Aprilis 1838.

Hranjec ita delusis srećno omine nymphis
Deposuit larvam: egressus kak golub amoenus,
Nec circumcisa sed cielom in stipite kožom
Virtute ingenti junačko srce probavit
Perpetuumque spolu mužkomu fecit honorem.
Sed satis est. Jam musa liram suspendit. Odičan
Caetera pri dobroj volji canet ipse viator.

te non piguit vitae discrimen adire. 320
321  O decus infelix formae, mihi caussa doloris!
322  Iam fulgore cares, nigrâ caligine tectum.
323  Me tibi perpetuam sociam si volvere fata,
324  Et domino parere tibi, dum vita maneret,
325  Cur me non pariter stravere haec vulnera dira?
326  Sic nos sors unâ letho iunxisset eodem,

Bibliographia locorum inventorum

Sivrić, Antun (1765 - 1830) [1803], Traduzione latina delle Anacreontiche ... e dei sonetti, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis epigramma; poesis versio; paratextus prosaici] [word count] [sivrichaanacreont].

Rastić, Džono; Appendini, Franjo Marija; Zamanja, Marija; Zamanja, Bernard; Ferić, Đuro; Appendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816], Carmina, versio electronica (), Versus 6583, verborum 46647, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [word count] [rasticdzc].

Jelačić, Ljudevit (1792-1851) [1824], Valedictoria, versio electronica. (), 1148 verborum, Ed. Franjo Fancev [genre: prosa - epistula] [word count] [jelaciclvaledictoria].

Mažuranić, Ivan (1814-1890) [1837], Honoribus Magnifici Domini Antonii Kukuljević , versio electronica. (, Zagreb), versus 315; Verborum 3140, Ed. Vladimir Mažuranić [genre: poesis - carmen; prosa oratio - commentarii] [word count] [mazuranicikukuljevic].

Mažuranić, Antun (1805-1888) [1838], Epistula ad A. Kaznačić, versio electronica. (, Zagreb), Verborum 1113, Ed. Milivoj Šrepel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [mazuranicaepist].

Milašinović, Franjo (1808-1883) [1850], Viator Zagorianus Jožko Hranjec, versio electronica (), 190 versus, verborum 1282, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen macaronicum] [word count] [milasinfviator].

Gundulić, Ivan; Getaldić, Vlaho (1588-1638; 1788 - 1872) [1865], Osmanides, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović Juraj Ozmec Željka Salopek Jan Šipoš Anamarija Žugić [genre: poesis epica; poesis versio; paratextus prosaici; carmen heroicum] [word count] [getaldibosmanides].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report