Your search found 5813 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 301-400:

fusos ac fugatos, nullamque spem praesidii sibi iam reliquam esse et murorum partem prostratam, ciuibus etiam maxime ad deditionem hortantibus, non esse amplius expectandum ratus, ad imperatorem misit, omnia praeter libera capita cum oppido imperatori tradens. Igitur imperator accepto oppido Charagum cum oppidanorum turba abire quo uellet permisit. Praeda militi concessa est, oppidum igne succensum ac solo aequatum. Erant suburbana, propter forum

quibus certior fit regis Persarum exercitum et Othomani, Turcorum principis, non multum inter se distare, et ad paucos dies collatis signis proelium inire et armis rem decernere uelle. Praeterea orator imperatorem monebat, ut quam primum ad Ciliciam se cum tota classe conferret, affirmans propediem Usunasanum illuc uenturum esse, cum eo de statu totius belli acturum. Igitur imperator mutata uelificatione Ciliciam uersus nauigationem dirigit.

medio castrorum sibi priuatim munitiones facere, et in eis se quasi in arce continere. In hac quoque expeditione circiter quattuor milia passuum in circuitu locum uallo fossaque munierat, currusque catenis compactos circunquaque post uallum obiecerat, singulis plaustris binas bombardas imponens, praeterque eas ingentem copiam tormentorum cuiusque generis ad defendendas munitiones disposuerat. Ad haec regenda ad quindecim milia, uiros in administratione bombardarum aliorumque tormentorum exercitatos, locauerat. Intra uallum habebat equites uiginti quinque milia, quos de toto exercitu

hominum ab eo inquirit, et num aliquid timeret, aut alicuius rei indigeret interrogat. Ille tranquilla ac tuta esse omnia respondit, nec in praesens alicuius rei opus esse affirmat. Imperator tamen, inopinata etiam metuens, praeter illas triremes magnas, quae tormenta et alia dona regi Persarum mittenda aduexerant, duas alias addidit, quas praesidii gratia Famaugustae reliquit. Praefectis nauium mandat, uti dicto Cornarii audientes sint. Interim legatus Pontificis

tametsi castra amisisset, proelio tamen et occidione hostium multo superiorem extitisse, nec credi debere Othomano, hosti fallacissimo. Quibus persuasis, Sporadas atque Cycladas praeternauigans, Peloponnesum uenit, Methonamque se recepit, quoniam iam hibernum tempus aduenerat et ab amicis litteras acceperat, quibus certior factus erat successorem propediem sibi designatum iri. Ibi expectare statuit Senatus decretum, quo domum

multis suasionibus ad contrahendum matrimonium regem perpulit. Igitur rex unum ex suis fidum cum archiepiscopo, datis duabus triremibus, quae eos deueherent, Cyprum mittit. Imperator, cum audisset duas regias triremes, quae ad se non diuerterant, Cyprum uersus praeternauigasse, causam profectionis earum ignorans, Coriolanum Cepionem et Petrum Tholemerium, Dalmatas praefectos, cum duabus triremibus illuc mittit, quibus mandat, ut reginam adeant, suoque nomine eam salutent, et, si res exigeret, imperatorem cum classe

iubet. Interim dux Cretensium imperatori, rumore quodam motus, scribit Cyprios animum sincerum non habere, atque res nouas moliri. Quapropter imperator Victorem Soprantium legatum cum octo trireniibus, praeter illas duas quas iam miserat, Cyprum mittit, ut uideret ne quid detrimenti regnum illud caperet. Victor absque mora Methona soluens praemissas triremes Cretae consequitur, Coriolano uti praecedat iubet, mandata ab imperatore

uestibusque expoliatos nuda corpora relinquunt, quae quidam dispensator Andreae in aede diui Dominici sepeliuit. Ex foedere antiquo Veneti praetorem Cyprum mittunt, qui Venetis in ea insula ius dicit. Erat tunc praetor Nicolaus Pasqualicus, ad quem coniurati conueniunt.

Ex foedere antiquo Veneti praetorem Cyprum mittunt, qui Venetis in ea insula ius dicit. Erat tunc praetor Nicolaus Pasqualicus, ad quem coniurati conueniunt. Andream ob auaritiam a militibus, quibus mercedem non soluerat, occisum narrant: se in fide reginae et in Venetorum amicitia mansuros affirmant; praetorem rogant, ut Senatui Veneto et

Erat tunc praetor Nicolaus Pasqualicus, ad quem coniurati conueniunt. Andream ob auaritiam a militibus, quibus mercedem non soluerat, occisum narrant: se in fide reginae et in Venetorum amicitia mansuros affirmant; praetorem rogant, ut Senatui Veneto et imperatori scribat Andream sua culpa a militibus mercenariis, quos stipendio fraudauerat, interfectum esse. Se quoque oratorem Venetias et ad imperatorem mittere uelle dicunt, qui et fidem eorum integram regi suo cum

Andream sua culpa a militibus mercenariis, quos stipendio fraudauerat, interfectum esse. Se quoque oratorem Venetias et ad imperatorem mittere uelle dicunt, qui et fidem eorum integram regi suo cum matre, et amicitiam perpetuam Senatui Veneto polliceatur. Praetor, tametsi eos falsa locutos sciret, tamen, tempori inseruiens, omnia se facturum promittit. Deinde coniurati ad regiam conueniunt. Tum filiam regis, puellam annorum sex, filio regis Ferdinandi etiam impuberi

si uera sunt quae pollicentur, arces ac uectigalia regni reginae restituant. Illi, ex communi consilio reliquorum, omnia se facturos promittunt. Legatus, cum plures dies in componendis rebus cum tyrannis consumpsisset, nihilque ab iis praeter uerba se habere posse aduerteret, ad Senatum atque ad imperatorem scribit reginam ac regnum graui tyrannide oppressum, nec a se tyrannos ad sanius consilium oratione adduci potuisse; itaque ad liberandum regnum armis atque ualidiore expeditione opus esse.

in eas equitum imponat, cursusque earum Rhodum uersus dirigat. Ipse, ex urbibus Peloponnesi praesidiarios milites assumens, in naues distribuit. Praeter haec equites in singulas naues decem assumit, duas triremes magnas, quae classi necessaria subministrare solent, cibariis ac tormentis ad expugnandas urbes necessariis onerat; equitum etiam quantum ferre poterant imponit. Tum per omnes urbes atque insulas Graeciae edictum

apparatu, metu perterriti, profugissent, restare tamen multos, qui omnium consiliorum participes tyrannorum fuerant, et qui multa contra ius et fas dixerant et fecerant; praeterea plurimos etiam praeter noxios esse, qui nunc, ad potentiam suam cuncta trahendo, omnia perturbabant, totumque regnum in magno discrimine esse affirmabat. Quapropter uehementer imperatorem rogabat obtestabaturque, ne se ac regnum in maximo

profugissent, restare tamen multos, qui omnium consiliorum participes tyrannorum fuerant, et qui multa contra ius et fas dixerant et fecerant; praeterea plurimos etiam praeter noxios esse, qui nunc, ad potentiam suam cuncta trahendo, omnia perturbabant, totumque regnum in magno discrimine esse affirmabat. Quapropter uehementer imperatorem rogabat obtestabaturque, ne se ac regnum in maximo periculo positum

nonnunquam interpellante, tantas copias ex diuersis locis tam breui tempore contraxerat. Imperator, inito numero copiarum, naues mercatorias caeterasque omnes quae undique euocatae aduenerant, praeter rostratas suae classis, soluit. Equites cuiusque generis cum militibus ex praesidiis deductis domum remisit, sagittarios Cretenses tantum retinens. Deinde ex Veneta natione praefectos delegit, quos cum praesidio Cretensium sagittariorum omnibus arcibus

occupata, nunc Albania appellatur, regio fertilis, omnibus ad uictum mortalium necessariis abundans. Ex parte occidentis oppidi est lacus octuaginta milia passuum in circuitu patens; nomen ab oppido sumit, et lacus Scodrae appellatur, ex quo fluuius exit, qui, praeterfluens, radices montis in quo oppidum situm est alluit. Hunc fluuium incolae Bolianam uocant. Scodram priscis temporibus, Plinio teste, Drino quoque amnis a parte orientis praeterfluebat, qui, mutato alueo, nunc iuxta Lissum

et lacus Scodrae appellatur, ex quo fluuius exit, qui, praeterfluens, radices montis in quo oppidum situm est alluit. Hunc fluuium incolae Bolianam uocant. Scodram priscis temporibus, Plinio teste, Drino quoque amnis a parte orientis praeterfluebat, qui, mutato alueo, nunc iuxta Lissum decurrit; ab ostio Bolianae decem milia passuum orientem uersus bino ostio mare intrat. Cuius fluuii ad Scodram et alueus siccus et pontis uestigia extant. Miror cur nec Plinius nec

sint, mittunt, quoniam Lissi oppidum in plano situm ac male munitum est. Insula non parua Lisso adiacet, quam Drino, diuisus bino ostio mari influens, efficit. In hac se paene ex omnibus uicis Albaniae incolae cum rebus suis receperant. Igitur praeter triremes multa nauigia bene armata, ut insulam tuerentur, mittunt. Dyrrachium quoque quattuor triremibus et equitum Epirotarum praesidio firmant. Haec ciuitas maxime tempore bellorum ciuilium

oppidi deiceret, fuderat. Itaque die noctuque non cessabat crebris ictibus bombardarum muros prosternere, qui, non multae crassitudinis, ob uetustatem etiam debiles ac inualidi, facile ruebant. Erat in oppido Scodrae praetor et totius Albaniae legatus Antonius Laoredanus, clarissima familia ortus, uir maximi animi indefessique ingenii, et omnia extrema pro patria subire paratus, qui, praesenti animo omnia circumspiciens, ubi muros lapsuros aduertebat, palos defigebat, quos transuersis

lectis litteris ad Leonardum ut rem acceleret cum Iuano scribunt. Leonardus sua diligentia omnia expedierat, et Iuanus non paruam manum peditum, quibus Georgium, fratrem suum, praefecit, collegerat. Leonardus, praeter quattuor naues, quas ipse fabricauerat, fluuiaticas lintres triginta instructas et bene armatas in classe habebat. Est mons a sinu

diligentiorem curam ad conualescendum adhibere statuit. Nam et morbus in dies crescebat, et iam audierat Lodouicum Bembum legatum Catari diem suum obiisse, Triadanum quoque Grittum, successorem suum, graui morbo oppressum proximum morti esse, multos praeterea ex praefectis triremium naturae concessisse. Eadem sibi metuens, ad medicos Rhagusium concessit, relicto ibi Stephano Malipetro legato, etiam non satis ualido, qui imperatori affirmat nunquam a Boliana se recessurum, etiam si certa mors sibi

Patiens laboris, somni parcissimus, uictuque militari potius quam imperatorio contentus erat. Semper sollicitus et intentus ne hosti occasionem rei bene gerendae daret, ipse non cessans hostem aliqua insigni clade afficere. Nam praeter urbes captas et prouincias ab eo desolatas atque euersas multae naues onerariae Turcorum mercibus onustae et supra quadraginta biremes cum lembis piraticis interceptae sunt. Piratas omnes captos supplicio affecit. Naues uel igne consumpsit uel ad commodum urbium quae

Bathus pastor
Hic lapis est index, sed si Cylenia furta
Desisset quondam prodere, Bathus erat. Aglauros
Aglauros pretio noctem depecta sororis
Duruit et nullas saxea quęrit opes. Cadmus
Cadme, iuuat patria iussis cęssisse paternis
Nobile Thebeę surgat ut urbis

Chiron
In scopulos Chirona tibi fuge, nauita, uersum:
Latro fuit nec adhuc non habet ille dolos. Arne
Hęc patriam pretio Sithonia uendidit Arne:
Nunc aurum uolucris facta cupit rapere. Mirmidones
Magnum ne paruo natum mirere parente
Si formica potest ędere

De Antheo ab Hercule superato
Antheus Herculea sublatus in aera dextra
Defecit: uictor, si cecidisset, erat. De Męra, Proethi filia, a Ioue uitiata et a Diana interfecta
Cinthia, Proethidem quid curuo confodis arcu?
Parce, satis telum quod tulit illa Iouis! Pluto

Antheus Herculea sublatus in aera dextra
Defecit: uictor, si cecidisset, erat. De Męra, Proethi filia, a Ioue uitiata et a Diana interfecta
Cinthia, Proethidem quid curuo confodis arcu?
Parce, satis telum quod tulit illa Iouis! Pluto
Dux Herebi Pluton superas peruenit ad auras
Frugiferęque rapit

iussa uerenda sequi.
Ille dabit populo cęlestia regna fideli
Infernisque reos ignibus ille dabit. Supra portam urbis Tragurinę
Hoc prętoris opus Pizamani conspicis, hospes,
Dominico si uis noscere nomen erat.
Quęris qualis erat? Celebrarunt laudibus illum
Cum patribus populus cum populoque patres.

10   Nostra ferens auras dissipet in tenues!
Sed nisi discordes iungat commune periclum,
Phoebea fient uera magis tripode! Domino Ioanni Baptistę de Molino Spalati prętori bene merito
Qui Christum profudit aqua Baptista uocatur
Atque eadem noster nomina prętor habet.
Alter sanctus erat, iustus nunc dicitur alter:
Ergo ut nominibus, sunt ita laude pares.

Phoebea fient uera magis tripode! Domino Ioanni Baptistę de Molino Spalati prętori bene merito
Qui Christum profudit aqua Baptista uocatur
Atque eadem noster nomina prętor habet.
Alter sanctus erat, iustus nunc dicitur alter:
Ergo ut nominibus, sunt ita laude pares.
5  Illius est merces cęlum; speramus et istum
Consortem cęli participemque fore.

refrenat
Et capit Aonias tam noua forma deas.
Illa meos facili circumdabit orbe capillos
10   Et recinet dulci nostra Thalia sono,
Illa mihi ęstiui donabit temporis umbram:
Pro tali pretium munere carmen erit. Ad Musas in amore supplicatio
Iam manu curuos puer acer arcus
Contrahens totam uacuat pharetram
Dum meos

De Durato equo
Gloria nobilium iacet hic Duratus equorum,
Qui potuit currum, Phoebe, decere tuum.
Ocior hic uentis, Euro, Zephiroque Notoque
Non potuit mortem pręteriisse feram. De morte accipitris Marini
Accipitrem reuocas dum tu, Marine, uolantem,
Ille redire suum noluit ad dominum.
Ceruorum rapido poenas

marinos
Vel quos flagitiis inuigilare iuuat.
Innocua est nobis, simplex sine crimine uita
Et morum rectas tradere cura uias.
25  Insomnes mihi cęde dies, sub nocte licebit
Me pręter ronchos nil agitare sinas.
Sin me horis etiam pergas sopire diurnis,
Nonne erit ista quies morte molesta magis?
Mors etenim solos dissoluit corporis artus,
30   Non animos perimit nec uigilare uetat.

Cogitur exhausto lumine flere senex:
Non natos Neleus spectasset ab hoste peremptos
20   Consumptus senium si foret ante suum;
Non uersa in cineres uidisset Pergama si non
Ętate Anchises pręteriisset auos.
Nolo mihi toties, Lachesis, tua stamina laxes
Vt pigeat soles me numerare meos.
Sit ualidum corpus, mens sana et criminis expers, 25
Cum nos de terris cędere fata uolent.

Didymus ipse Medos, Hyrcanos, Bragmanas idem
Persasque et Parthos Armeniosque docet.
Gondophorum regem credentem fonte perenni
Lauit: res miras credidit ille uidens.
5  Tum pręter puerorum coetus ac mulierum
Sunt hominum pariter milia lota nouem.
Sed, magis extremos postquam transiuit ad Indos,
Lauit, qui Christo dona tulere, magos,
Atque oculis captam Synticem cernere

Euthicus uitam, Publi pater ipse salutem
30  Accipit, hic ęger, mortuus ille quidem.
Et cum uiperei pateretur uulnera morsus, =
Ipsum lęserunt sęua uenena nihil.
Pręterea uirtutis amor, reuerentia Christi
Omni illum uitio fecit abesse procul.
35  Inde animi imperio corpus seruire subegit,
Frigore, uigiliis esurieque domans.
Nulla illum potuit metuenda

15  Intrepidus sęuos dum criminis arguit idem
Induperatores, compulit esse pios.
Ecclesię firmum columen fuit, inspice quicquid
Scripserit, hoc dices uerius esse nihil.
Inspice, pręterea, quicquid, dum uita manebat,
20   Gesserit, hoc dices iustius esse nihil.
Ergo sydereum merito conscendit Olympum
Et fruitur summis perpetuisque bonis.

Subiectumque suo detinuere iugo.
Iam, quoniam teritur tempus mihi, Diua, supremum,
Ne cessa rebus consuluisse meis.
Ecce dies nostri per plurima crimina lapsi
Hei mihi quam celeri pręteriere fuga!
Tam cito Threicio cornu uolat acta sagitta,
Ventorum rapidus tam cito turbo uolat.
Pręteriere dies, mors nigris obstrepit alis
Et curuam falcem iam furibunda quatit.

Ecce dies nostri per plurima crimina lapsi
Hei mihi quam celeri pręteriere fuga!
Tam cito Threicio cornu uolat acta sagitta,
Ventorum rapidus tam cito turbo uolat.
Pręteriere dies, mors nigris obstrepit alis
Et curuam falcem iam furibunda quatit.
Hinc rogo, me tanto subtractum, Virgo, periclo
Dirige per uitę iam melioris iter.
Illa ego quam

tibi fore quam gratissimas non diffido, cum non minus mea quam me ipsum et diligas et ames. Satis profecto mihi erit, si meam dumtaxat perspexeris voluntatem. Invenies enim Georgium Sisgoreum te diligenter ad sacra Musarum excitare, qui preterea te et recta prosequitur benivolentia et honore non mediocri. Vale et Musam nostram cantantem audiamus!
Villia miretur vulgus, mihi flavus Apollo
pocula Castalia plena

ore
2.3.22   Musarum; Phoebi cedite, cuncta, lyre!
2.3.23   Nasonem spiras certe redolesque Tibullum
2.3.24   Et, quod pretereo, Virgiliumque sapis.
2.3.25   Perge, mones, pulchris, Raphael, cantando puellis!
2.3.26   Pergam ego nec metuam liuida corda canens.

surripuisse rosas.
2.9.65   Innuit hic alios cupiens nescire sodales,
2.9.66   Actorides nullus Pirythousque foret.
2.9.67   Preterea plures grato sub tegmine fagi
2.9.68   Cantabant doctos, clare poeta, uiros:
2.9.69   Meonidem et magnum, genuit quem Mantua, uatem,

ipse tua.
2.29.19   Ille dolor cunctos uincebat, Naso, dolores,
2.29.20   Quem uincit certe nunc meus iste dolor.
2.29.21   Praetereo fratres crudeli morte peremptos,
2.29.22   Quos fleuit misero nostra querella sono,
2.29.23   Et taceo multos, qui me pressere, dolores;

Pectora cerne. Ad Marcum Bollanum pretorem
3.5.1   Magnum, Marce, decus Veneti, Bollane, senatus,
3.5.2   Quem sortita uirum patria nostra fuit.
3.5.3   Nam tua laetitiam

senatus,
3.5.2   Quem sortita uirum patria nostra fuit.
3.5.3   Nam tua laetitiam nobis pretura gerebat,
3.5.4   Cum te pretorem curia sacra dedit.
3.5.5   Venisti, pretor, miro expectatus amore,
3.5.6   Publica res tali preside laeta fuit.

nostra fuit.
3.5.3   Nam tua laetitiam nobis pretura gerebat,
3.5.4   Cum te pretorem curia sacra dedit.
3.5.5   Venisti, pretor, miro expectatus amore,
3.5.6   Publica res tali preside laeta fuit.
3.5.7   Vrbs tibi tota dedit plausum, sonitumque tubarum

3.5.20   Hei mihi, crudelis mors cita, cruda nimis.
3.5.21   Te dolor inclusus constanti pectore uexat,
3.5.22   Et fers pullatam, pretor, in urbe togam.
3.5.23   Nam dolor iste tuus dolor est communis in urbe,
3.5.24   Moestitiam populus luget et ipse tuam.

3.5.25   Certe elegos lusi semper, miserabile carmen,
3.5.26   Degebat miseros nam mea uita dies.
3.5.27   Te ueniente quidem nostram, bone pretor, ad urbem
3.5.28   Scribebam laetis Sapphica metra modis.
3.5.29   Laetitiam nostram mutauit funus amarum,
3.5.30  

3.5.35   Pone, rogat populus, totas de corde querellas,
3.5.36   Tu sic moestitie, Marce, leuamen eris.
3.5.37   Ciuibus esto tuis foelix, clarissime pretor,
3.5.38   Estoque iustitie cum probitate tenax!
3.5.39   Esto mihi misero et nostris tutella Camoenis,
3.5.40  

3.6.9   Melpomene citharam pulsabat moesta gementem,
3.6.10   Cum mala uexabat pectora nostra lues.
3.6.11   Fugerat extremo fato pretoria coniunx
3.6.12   Et cecinit tristes nostra Thalia modos.
3.6.13   Hei mihi, perpetui uexabor carmine luctus,

post hoc uideasque campos
3.9.28   Elysiorum. Ad Paulum Rippam pretorem
3.10.1   Paule, magistratus dignissime, Rippa propago,
3.10.2   Principium cuius Mantua clara fuit.
3.10.3   Rippa domus fuerat

3.10.11   Est honor iste tuus, nam, si dormisset Vlixes,
3.10.12   Dormisset pigro tota caterua uiro.
3.10.13   Vidisti ueniens Sibenicam pretor in urbem
3.10.14   Prorsus ob aduentum gaudia facta tuum.
3.10.15   Te gaudet populus, miseri letantur in urbe

3.10.17   Credimus Astream tecum uenisse micantem,
3.10.18   Credimus et Charites ducere posse choros.
3.10.19   Dique tuis faueant, pretor iustissime, coeptis
3.10.20   Erigoneque decens nunc tua sceptra regat!

An ęque cara debeat esse amici ratio ut sua 51 . Amiciciam non parandam propter utilitates. Amicicia nihil illustrius 79 .
Auaricia. Lucullus prętor accepit pecuniam ob rem iudicandam 24 .
Ars. Artis cuiusque propria uocabula 38 . Ars dux certior quam natura 55 .

quia terra sculptilium est et in portentis gloriatur 180 . Argentum et aurum, in quo confidunt homines, et non est finis acquisitionis eorum etc. 183 . Iniquitas Sodomę pręter cętera: manum egeno et pauperi non porrigebant 187 . Item de auaritia eorum 189 . Lac comedebatis et lanis operiebamini, et quod crassum erat occidebatis, gregem autem meum non pascebatis

quod constitutum est eis, faciant III. Diabolus promittit regna, quę tamen dare non potest; sic subuertit auarum animum IIII. Contra foeneratores VI. Ve uobis, phariseis, qui decimatis mentam et rutam et omne olus, et pręteritis iudicium et caritatem Dei XI. Cauete ab omni auaritia, quia non in abundantia cuiusquam uita eius est ex his quę possidet. De illo qui uberes fructus in annos multos reponere cogitabat, et ipsa nocte fuit mortuus XII.

88 . Spiritus facit motum 93 . Habemus animum, sed quid sit aut ubi sit, non expedimus 110 . Animi diuinitas 114 . Cogita in te pręter animum nihil esse mirabile, cui magno nihil magnum est 3 . Animus est ratio in animo perfecto, hominis proprium, quod nec dari nec eripi potest 14 . Quid enim aliud est animus quam quodam modo se

honestum 152 . Amoris descriptio. Amor immortalis 154 . Vtrum amanti an non amanti magis gratificandum 160 . In omnibus sic uersari cum eo quem amas decet, ut nihil unquam pręter honestum uidearis ab adolescente requirere 201 . Qualiter affici debemus erga ciues, erga peregrinos, erga nos ipsos 285 . Qui amat animam suam, perdet eam 285 .

Laberii uersus sub persona auari sumptum filii in luxuriam effusi deplorantis 59 . Demosthenes ab aduersario pecunia corruptus tacuit, clienti synanchen se habere simulans 65 . Auaritia prętorum prouincialium 91 . Hęredis fletus sub persona risus est 104 .
Aduersa. Epictetus philosophus confitetur se fuisse seruum, corpore mancum, pauperie

Anima endelechia. Aristides primus animum pinxit 233 . Animę immortalitas 425 . Habitaculum. Vesta ędificandarum domuum commenta rationem 21 . Ne domorum culmina pręterquam securi hostiaque serra fabrefacta haberent 63 . Gallorum domicilia ex pluteis et cratibus intestudinis speciem 185 . Hic optime manebimus 188 . Mardi specus

Aduersa aliquando prosunt 244 . Nox, mane 248 . In angustia requirimus te 249 . Stulta Epicuri sententia, qui asserit recordatione pręteritorum bonorum mala pręsentia mitigari 270 . Lazarus. Iob, nec bona nec mala 301 . In tempore afflictionis dicent: Surge et libera nos 336 . Peruenit gladius

Apostolicorum nominum interpretatio 184 . Apostolus Hebraice, Latine missus. Quattuor apostolorum genera. Christus apostolus 191 . Duo Iacobi 195 . Alii apostoli pręter XII 195 . Columnę Ecclesię 196 . Cęphas Petrus 197 . Apostoli philosophis pręlati 210 . Ioannes Euangelista

Frugi hominem omnia recte facere 134 . Quod uirtus non sit subiecta fortunę 142 . An satis possit uirtus ad beate uiuendum 143 . An sit aliquid bonum pręter uirtutem 145 . Epicurus aliquid benedixit, inconstanter tamen: nam et tenuem uictum laudauit, et nisi honeste quis uixerit, non posse iocunde uiuere 146 . Omnes bonos semper beatos esse. Boni beati,

munere ad patientiam omnium iniuriarum astringor. An possit beneficium dare seruus domino. Beneficium duorum seruorum erga dominam 30 . Item serui erga doninum. Seruus erga Domicium. Alter pro domino mori uoluit. Paulum prętorium seruus seruauit. Item Ruffum. Vtrum filius maius beneficium dare possit parentibus quam accępit. Scipio patrem in bello seruauit 31 . Beneficium filiorum erga parentes: Eneę, Siculorum iuuenum, Antigoni, Manlii. Beneficium

Bellum. Quo pacto tractandum, ut ciues bellicosos habeas 212 . Tam mares quam foeminę instruendę. Lex in timidos. De his qui strenue pugnando obeunt. Spoliare mortuos pręter arma inhonestum. Gręci, si cum Gręcis pugnent, agros ne uastent nec domos incendant 212 . Critias de Attico et Athlantico bello 263 . Duo genera belli, bellum et seditio

Elephantorum pugna 94 .
Bruta. Elephantorum pugna 94 . Boni uiri officium nihil pluris facere quam ut necubi officium prętermittatur 68 . MARCVS ANTONIVS SABELLICVS
Beneficium. Romanos inclusos aut incolumes dimittendos

Cameleon solus animalium nec cibo nec potu alitur, nec alio quam aeris alimento 91 . Coturnicibus ueneni semen gratus cibus 109 . Cai Fanii consulis lex, nequid uolucrum proponeretur, pręter unam gallinam, quę non est altilis 112 . Zoroastres in desertis caseo uixit annis XX 127 . Cibus homini utilissimus simplex etc. 129 .

cibario pane pastus dixit nunquam se gratius comedisse. Socrates dixit obsonare se ambulando famem. Lacedemoniorum uictus simplicissimus ciborumque condimenta labor, sudor, cursus. Ex bestiis intelligi etiam quam paruo natura contenta sit. Persę ad panem nihil adiungunt pretęr nasturcium. Cum his comparat gulę deditos. Timotheus Platonis coena delectatus quid dixit. Contrariorum contraria sunt consequentia 149 . TVLLIVS DE FINIBVS

Capita LXX filiorum Achab in cophinis posita missa sunt ad Iehu in Iezrael 64 . Iehu Ochozię, regis Iuda, XLII fratres iugulauit 65 . Athalia interfecit omne semen regium in Hierusalem pręter Ioas, filium Ochozię, quem abscondit Iosaba 65 . 79 . Athalia, interficitur opera Ioiadę sacerdotis, et regnat Ioas 65 . Manahem, rex Israel, percussit

Iudas pugnam initurus iussit orationes cum fletu et ieiuniis per triduum fieri 229 .
Celeritas. Chusi prior quidem cucurrit, ut uictoriam nunciaret regi, sed illum compendio pręteriit Achimas, et prior attulit nuncium uictorię 53 . Festinatio 130 . Velox 134 . Velociores fuerunt persecutores nostri aquilis cęli

dum loqueretur in uia et aperiret nobis Scripturas XXIIII.
Crudelis. Genimina uiperarum III. Sacerdos et Leuita uulnerati iacentis in uia non sunt miserti, sed uiso illo pręterierunt X. Ve uobis qui ędificatis monumenta prophetarum etc. XI. Hierusalem Hierusalem, quę occidis prophetas, et lapidas eos qui mittuntur ad te XIII.
Cibus, potus.

idest cum uino inacaluissent III . Ceres ex itinere fessa aquam lutulentam a Misene anu acceptam auide hausit V . Clitorius fons uini odium facit, quia Melampus, Amithaonis filius, cum Pretidas ab insania liberasset, purgaminum reliquias in eum proiecit XV .
Celeritas. Perseus, Pegasus IIII . Aquilo Orithiam ab Athenis in Traciam tulit.

filios contra patriam coniurantes seueritas 110 .
Consilium. Numa Ęgerię consiliis usus 48 . Optime consulunt rebus futuris, qui a pręteritis exempla trahunt 272 . PROBLEMATA ALEXANDRI APHRODISEI
Cibus ac potus. Cur multi ieiunantes post assumptum cibum rigescunt

Quid sit penus 27 . Quod Pithagoras fabam esitauerit contra multorum opinionem 30 . De moderando uictu puerorum 32 . Euripides inquit/nil mortalibus opus esse pręter duo illa, panem et aquam quę non nunquam satiant, cęterarum epularum apparatum luxuriam esse 48 . Sauromatas, qui ultra Boristenem fluuium colunt, cibum capere semper diebus tertiis, medio abstinere

optima 8 . Quodcunque agere instituis, cunctabundus ac deliberabundus arripe 12 . Antequam domo exeas, quid acturus sis, cogita, reuersus, quid egeris 12 . Consilium tripartitum: a pręterito, a futuro, a pręsenti 78 . Solicite obserua inimicos: primi enim peccata nostra sentiunt 54 .
Credulitas. Theophrastus citius credendum dicebat infreni

341 . Misericordia Domini plena est terra. De cęlo respexit 344 . Domine, in cęlo misericordia tua. Homines et iumenta saluos facies 347 . Prętende misericordiam tuam scientibus te 348 . In die mandauit Dominus misericordiam suam 354 . Misericordia maior et minor 359 . Misericordia et ueritas

faui uenenati gignantur 216 . Transferre fatum alienum in suam gentem uerbis tentauit othruscus aruspex 270 .
Diuitię. Dardę auri, Setę argenti fertiles; pręterea Prasi siue Palybotri Indorum opulentissimi 66 . Capitalia mons, cuius incolę auri argentique metalla fodiunt. Margaritę grandiores ad Taprobanen insulam. Ibidem

164 . Hęc dicit Dominus: Cęlum sedes mea, terra autem scabellum pedum meorum 166 . Me ergo non timebatis, ait Dominus? etc. qui posui harenam terminum mari, pręceptum sempiternum quod non pręteribit etc. 168 . Ego sum Dominus qui facio misericordiam, et iudicium, et iustitiam in terra 169 . Ipse Deus uiuens et rex sempiternus. Dii qui cęlos et terram non fecerunt, pereant de terra

membra futurorum, corpus autem Christi II. AD THESSALONICENSES I: Et nequis supergrediatur neque circumueniat fratrem suum IIII.
Diues. AD CORINTHIOS I: Qui utuntur hoc mundo, tanquam non utantur; pręterit enim figura huius mundi VII. AD THIMOTEVM I: Nam qui uolunt diuites fieri etc. Diuitibus huius sęculi pręcipe non sublime sapere neque sperare in incerto diuitiarum VI. IACOBI: Diues sicut flos feni transibit I. Diuites plerunque mali; diues

uersa est in felem V . Cum fratre Apolline sagittis occidit filios Nyobes, Latonę contemptricis VI . Aprum misit, qui Calidonię agros uastaret, quia Ceneus in sacrificio colligendorum fructuum eam pręterierat VIII . Chionen, Dedalionis filiam, quod se illi pręferret, transfixa lingua peremit XI . Pro Ephigenia ceruam imolandam supposuit

Dii deorum filii apud Platonem et homines. Deorum filios duobus modis intelligi 318 . Theologia uelut omnium regina 323 . Esse deos et omnium rerum curam habere nec precibus flecti pręter iustum 326 . Deus animalium causa 325 . Oportere mortales de diuinis rebus tractare. Deorum plena esse omnia 327 . Circa omnium regem cuncta sunt etc.

noluit dicere indifferentem esse 77 . Cor non edendum 82 . Epicurus contra Cyrenaicos animi dolores quam corporis deteriores censet; carnem enim pręsenti tantummodo dolore affici, animum uero et pręterito et pręsenti et futuro 110 .
Degener. Arcessilaus percunctanti, cur ex disciplinis aliis plerique ad sectam Epicuream transirent, ex Epicureis uero nullus se ad

Tyberius Grachus optimus, filii pessimi 122 .
Deffensor. Qui non deffendit ab iniuria, cum potest 76 . Causę cur prętermitti debeat deffensio 77 . Patroni 80 .
Diuitię. Marcus Crassus negabat esse pecuniosum, qui suis fructibus exercitum alere non posset

et mari. Paratum cor meum, Deus Christus liberator. Veritas usque ad nubes, id est apostolos et sanctos 403 . Descendit ad inferos. Deus, laudem meam ne tacueris 404 . Omnia quę hominis erant suscepit pręter peccatum 406 . Christus petra de qua erumpunt flumina euangelicę doctrinę 409 . Redemptor 410 . Porta. Lapis. Dies. Christus uenit in nomine Patris

promittentes 3 . Pueri, patres, iuuenes iuxta interiorem hominem 16 . Decrepiti etiam annum adhuc uiuere sperant 198 . Iuuenis cito potest mori, senex diu uiuere non potest. Nihil est pręterita longitudo quę esse desiit 259 . Temporis lapsus tacitus et irrequietus. Dauid: Dies uitę nostrę LXX anni 264 . Breuitas uitę propter delicta 285 .

Ezechias moriturus fleuit, et propagatum est ei uitę spacium annorum XV 68 . Dauid equos curruum subneruauit, ut supra 72 . Ioram, filius Iosaphat, pessimus regum Iuda, pręter cętera aduersa, langore premitur, donec egrediantur uitalia 79 . Ezechias egrotauit usque ad mortem, ut supra 81 . Tobias factus cęcus gratias agit Deo 90 .

Martion et Tatianus nuptiis detrahunt II. Martion dixit Christum non esse genitum secundum carnem XVIII. Manichei phantasma esse Christum nec femineo posse nasci ex utero I. Legem non accipiunt nec prophetas nec euangelistas pręter Ioannem, qui fuit cum Iesu in morte V. Item uirgultum uellere etc. huiusmodi putant contra pręceptum fieri: Non occides. Nos de homine tantum accipimus V. Dicunt hominem neque posse effici malum neque ex malo bonum

Alium lucis, alium sęculi et tenebrarum asserunt conditorem. Valentini delyramenta 192 . Martion conditorem respuit et alterius Dei Christum simulat 192 . Qui diuersas naturas prętendunt, spiritalem uidelicet et animalem et choicam 194 . Quid Martion erasit de Apostolo 199 . Cataphrigę. Offitę. Borboritę. Manichei etc. nomina portentosa 200 .

Fortuna inuocatur, et accusatur etc. 23 . Fortuna diuersa Macedonię 48 . Fortuna sine flore multis 158 . Ex seruis uenaliciis prętoria ornamenta adepti 336 . Foelix. Mortalium nemo foelix 80 . Quę spectatissime floreant, celerrime marcescere 213 . Polycratis annulus capto relatus pisce

Ethai Getheus, cum tuto in urbe manere posset maluit comitari Dauid fugientem 52 . Experimento discitur non Baal, sed Deum Israel esse Deum. Hinc prophetę Baal deduntur neci. Azahel ungitur rex super Syriam in perditionem filiorum Israel, pręter VII milia qui non adorarunt Baal. Iehu, rex Israel, occidit sacerdotes idoli Baal, templum destruxit, sed tamen non dereliquit uitulos Hieroboam. Ob hoc Azahel percussit Israel. Ioiada sacerdos pepigit inter Deum et regem et populum. Sustulerunt Baal de Iuda

MARCVS
Fides recta. Penitemini et credite euangelio I. Fidei uerbum granum synapis IIII. Comprimebant turbę Iesum; de nullo dixit quod se tetigerit, pręter mulierem in ipso credentem, cui ait: Fides tua te saluam fecit et filiam uocauit V. Et quotquot tangebant eum, salui fiebant VI. Qui me confusus fuerit VIII.

ego dabo ei, non sitiet in ęternum; sed aqua, quam ego dabo ei, fiet in eo fons aquę salientis in uitam ęternam IIII. Sabbatum pręceptum in figura quietis futurę, si hic bene operati fuerimus; sicut Dominus sabbato requieuit in sepulchro V. Est et aliquis alius mundus pręter hunc sensibilem mundum, in quo sunt inuisibilia. Cuius uisum et decorem uidebunt hi qui mundo sunt corde VIII. In domo Patris mei mansiones multę sunt etc. Vado parare uobis locum. Et si abiero et pręparauero uobis locum, iterum uenio et

ad iustitiam, ore autem confessio fit ad salutem. Omnis enim quicunque inuocauerit nomen Domini, saluus erit. Fides ex auditu, auditus autem per uerbum Christi: Nunquid non audierunt etc. X. AD CORINTHIOS I: Fundamentum enim aliud nemo potest ponere, pręter id quod positum est, quod est Christus Iesus. Siquis superędificat aurum, argentum etc. III. II: An non cognoscitis uos metipsos, quia Christus Iesus in uobis est, nisi forte reprobi estis XIII. AD GALATAS: Qui ex fide sunt, hi sunt

Paradisus terrestris et inde hominis eiectio 304 . Felicitas ubi sit 323 . Felix et hic et in altera uita 324 . Impossibile arbitror homines in hac uita, pręter admodum paucos, felicitatem et beatitudinem assequi. Bona tamen spes est, ut post mortem quis ea omnia consequatur, quorum desiderio accensus optime pro uiribus egit uitam atque exegit 325. 327 . Animus pleno ueritatis gaudebit lumine,

Veneris festo uinum profundunt, quod festa sobrie agi oporteat 78 . AVLVS GELIVS
Fortuna. Fati necessitas 38 . Pręter naturam pręterque fatum 7 . Felix. Bona, mala, indifferentia 1 . Stoici et Peripatetici disertatio, in quo uita beata consistat 107 .

Veneris festo uinum profundunt, quod festa sobrie agi oporteat 78 . AVLVS GELIVS
Fortuna. Fati necessitas 38 . Pręter naturam pręterque fatum 7 . Felix. Bona, mala, indifferentia 1 . Stoici et Peripatetici disertatio, in quo uita beata consistat 107 . Fides. Quod

VIII, caput II. Filii. Parentum amor in liberos, liber V, caput VII. Parentum seueritas in liberos, caput VIII. Parentum moderatio in suspectos liberos, caput IX. Filię Afronię reuerentia in matrem Ebuciam, quę contra testamentum eius, quo pręterita erat, agere erubuit, liber VII, caput VIII. Quę matrem interemerat, mansit indemnata, quod constaret filiorum necem ab illa ueneno sublatorum ultam. Alia uirum et filium impune peremit, quod hi prius filium eius prioris mariti peremerant, liber VIII, caput

nec in urbibus, quas Spartiatę gubernant, compotationes uidebis. Ebrietas cauenda 269. Vini usus magis concitat animi perturbationes 270. Vinum facit audaciam, ebrietas temeritatem 271. Compotationes immoderatę 275. Bibere ad ebrietatem usque neque alibi unquam pręter quam in solennitatibus eius dei, qui largitus est uinum 292. Nulla colligendę pecunię gratia cauponatio fiat 303. Bis in die saturum fieri reprehendit 332. Gratia, Virtus forte diuina prouenit 10. Quod disciplinę humanę deest, Deus suggerit

Imprudens. Calcedonii cęci uocati, quia omissa locuplete ripa tenuiorem elegerunt 129. Cumani insulsi et hębetes 241. Ignorantia. Ignoratio locorum multis fuit exitio 9. Insidię. Heptacometę in arboribus degunt et prętereuntes adoriuntur 215. Idem tres Pompei cohortes obtruncarunt potos et mente alienatos adorti. Ignis. Tractus terrę ignitus, ubi Tiphonem sepultum iacere fabulę ferunt 100. Lichnus inextinctus in templo Mineruę 158. Lapis ex quo mantilia

tui, ne mireris 48. Quem oderant uiuum, mortuum dilexere 43. Qua ratione odium uitatur ciuium 8. Inuidus sibi ipsi oneri est 81. Ira 6. Iram compesce 27. Inter iratum et insanum 39. Iratus nihil agas 50. Prę iracundia pręteriisse legem doluit 51. Scies me alium esse longe quam putasti 23. Minis non terretur qui non timuit arma 43. Minatus ioco, serio perfecit 48. Iratus neminem punias 79. Iniuria occulta 9. Iniuria per ignorantiam 10. Iniuria

Bibliographia locorum inventorum

Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].

Šižgorić, Juraj; Marulić, Marko; Mihetić, Ambroz; Tideo Acciarini; Andrea Banda di Verona; Hilarion di Vicenza; Raffaele Zovenzoni; Giliberto Grineo (c. 1445-1509?; 1450-1524; c. 1420-post 1487) [1477], Elegiarum et carminum libri tres, versio electronica (), 1585 versus, verborum 10077, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - carmen; poesis - elegia] [word count] [sisgorgeleg].

Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report