Your search found 5813 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 501-600:

episcopus et Tatianus diaconus. Seruulus. Pelagius. Chrysantus et Daria uirgo. Maurus. Diocletianus et Maximianus: Ansanus et Maxima uirgo. Barbara uirgo Nicomedię. Romę Tarsea, Pontianus et Pretextatus, Eustratius et alii conuersi. Lucia uirgo apud Alexandriam Pascasio pręside. Romę XXX martyres. Nicomedię XX. Anastasia. Leucadia uirgo. Carpoforus presbiter et Abundus diaconus. Sebastianus. Vincentius leuita Daciano, Hispanię pręside. Papias et Maurus. Blasius

et Carolo imperantibus: Sabinianus et Pontianus et Alanus episcopi cum LXX discipulis. Licinio: Argeus et Marcellus et Marcellinus fratres. Theogenes. Heryna uirgo. Ianuarius et Pelagia. Theodorus. Marco Antonio et Lucio Aurelio: Germanicus. Aspasio prętore: Agnes uirgo. Emerentiana uirgo. Augusto: Gabinus presbiter. Iustiniano: plurimi episcopi. Almachio prętore: Tiburtius, Valerianus et Maximus. Sapore. Persarum rege: Symeon, Seleucię archiepiscopus.

fratres. Theogenes. Heryna uirgo. Ianuarius et Pelagia. Theodorus. Marco Antonio et Lucio Aurelio: Germanicus. Aspasio prętore: Agnes uirgo. Emerentiana uirgo. Augusto: Gabinus presbiter. Iustiniano: plurimi episcopi. Almachio prętore: Tiburtius, Valerianus et Maximus. Sapore. Persarum rege: Symeon, Seleucię archiepiscopus. Anastasio: Sygismundus, Britannię rex. Theodorico, Longobardorum rege: Ioannes papa. Symachus et Boetius, uiri doctissimi.

Ad Florentiam postulantem leuam Sancti Ioannis
1.5.1  Si ueros cineres Gothifredus et ossa Ioannis
1.5.2  E Solymo, ut perhibent, littore uera tulit,
1.5.3  Si praeter digitum, quo Christum ostenderat ille,
1.5.4   Omnia sunt sancti membra cremata uiri,
1.5.5  Quam, rogo, quam leuam poscit Florentia? Vel si

hic obuia saxa fuerunt
1.5.78   Hostibus, hic primum dura reperta uia est.
1.5.79  Hic uelut infracto riguerunt obice, uobis
1.5.80   Praetento steterunt fulmina tanta loco.
1.5.81  Hic furor ille uirum rabiesque inuicta quieuit,
1.5.82   Hic modus, hic tantis inuia meta malis.

1.5.142   Morsque cucullatum proferet atra caput. 6. Ad Ferdinandum Regis Alfonsi filium
1.6.1  Dum Marrucinam nuper praeteruehor arcem,
1.6.2  Ardebam uultus cernere posse tuos,
1.6.3  Sed dum forte uiam cogor properare, propinquo
1.6.4  Non potui tanti

me nanque fatebor
1.6.8  Cernere delicias non meruisse meas –
1.6.9  Qui Marrucinos passus non principe uiso
1.6.10  Protinus atque tuam praeteriisse domum,
1.6.11  Cum frustra ignarus properarem ad littora, frustra
1.6.12  Non profecturo frena remissus equo.
1.6.13  Nam

2.2.77  Ante profanatum Herodis Cayphaeque tribunal?
2.2.78  Ergo ad Pilatum niuea cum ueste remissus
2.2.79  Posceris ad mortem: ter praetor inhorruit atrox
2.2.80  Auersus uultu scelus atque a sanguine iusto
2.2.81  Abstinuit, media insontem testatus ab aula,

degunt.
2.2.172  Ergo serenatam praestringit fascia frontem
2.2.173  Arctaque uincla ligant, ueluti splendore sequestro
2.2.174  Tegmine praetentae uestis: frons tota rubescit
2.2.175  Sanguineis inscripta notis et cuia resultet
2.2.176  Coniectare iubent fragilisque fatiscat harundo,

est
2.2.181  Iudaeis curtis et mimica fabula Christus,
2.2.182  Aethereumque decus deridet Apella profanus!
2.2.183  Dum tamen hic tanti praetexere luminis audet
2.2.184  Auctores oculos fuscaque inuoluere palla,
2.2.185  Nescius ipse suae praetendi nubila menti

2.2.183  Dum tamen hic tanti praetexere luminis audet
2.2.184  Auctores oculos fuscaque inuoluere palla,
2.2.185  Nescius ipse suae praetendi nubila menti
2.2.186  Aeternumque iubar caelarier, utque serenum
2.2.187  In Christo solem et stellas extinguit et ipsum

piacula tanti
2.2.300  Foemina nulla potest. Maior fuit hostia mundo
2.2.301  Debita et humanae nulla est par uictima labi
2.2.302  Te praeter, mea, nate, salus!« Vox deinde reliquit
2.2.303  Plura locuturam et iustum sua uerba dolorem
2.2.304  Destituunt lapsamque solo post terga secutae

2.4.109  Quaerimus et semper propius scrutamur habendo
2.4.110  Fine requirendi nullo, nobisque fruendum
2.4.111  Nil datur ex tanto praeter simulacra decore.
2.4.112  Hinc alia ex aliis semper fastigia restant
2.4.113  Et desudandi rursus recidiua laboris
2.4.114  Meta

2.4.139  Tot bona tu solus, tot gaudia; copia diues
2.4.140  Fonte exorta tuo felixque opulentia rerum.
2.4.141  Nil desiderio dignum te praeter et extra
2.4.142  Te nihil optandum, nihil exoptabile restat,
2.4.143  Limite quo solo uotorum summa quiescit.
2.4.144  Nam cupimus

fasce parumper
2.4.247  Sustenta atque aegris genibus succurre foueque
2.4.248  Et recrea natum quem tu, Pater alme, creasti.
2.4.249  Te praeter quis enim genitor, quando, Optime rerum,
2.4.250  Excaepto genitore, sui quod uota, quod omnes
2.4.251  Expleat adfectus nati, nihil esse relictum est?

nulla procella tuis.
3.2.37  Nec mage Syrenum cantus laetale uenenum est,
3.2.38   Nec qui Sardoo risus ab angue uenit,
3.2.39  Nec te praetenta fallacior hamus in esca:
3.2.40   Haec tua sunt uirus dulcia mella meum.
3.2.41  Hinc mihi te rabidis praestat saeuire procellis,

nulla uerebor
3.18.10   Sidera, falciferi pigra nec ora senis.
3.18.11  Dispeream si quem, Princeps, mea carmina spectant
3.18.12   Te praeter, si quem nostra Thalia rogat.
3.18.13  Non aliud nobis iubar aspirabile detur,
3.18.14   Non alium malim posse uidere Iouem.

affirmat inane
3.21.80   Qui tantum facinus sustinuisse potest.
3.21.81  Quin latebras linquis amens? Quae crimina damnant,
3.21.82   Praetendis sceleri numina magna tuo!
3.21.83  Quid mihi depositum non promis et unguibus uncis
3.21.84   Furta nec extorques exuuiasque graues,

3.29.7  Quod per singula frusta partiamur,
3.29.8  Et de uimine textilis quasillus
3.29.9  Sortes accipiat duplexque mappa
3.29.10  Praetexat. Superi, fauete mensae,
3.29.11  Quorum expers opis est inauspicatus
3.29.12  Conuiua, et Ceres, et pater Lyaeus:

ero si te sine ueste uidere
4.5.26   Perspicuam liceat proditione tua.
4.5.27  His desideriis infirmor saucius et me
4.5.28   Copia, te praeter, nulla leuare potest.
4.5.29  Haec me uota tenent, nec mallent sidera quam te
4.5.30   Cernere praesentem lumina nostra deam.

9.
4.9.1  Non ita riuales lunatis cornibus instant
4.9.2   Aduersi aduersa fronte coire boues,
4.9.3  Ceu modo praetentis concurrere comminus hastis
4.9.4   Spectat amatores Flauia blanda suos.
4.9.5  Sed melior tauris sors concurrentibus: heu,

4.10.39  Sed sic elapsam manibus praedam obicis hosti
4.10.40   Et te detractam faucibus esse meis.
4.10.41   Quem tamen ipsa refers hostem? Quid praeter amicus
4.10.42   Quem tu fallebas, perfida, fidus eram?
4.10.43  Exuuiis quid enim reducem remeare recaeptis
4.10.44   Te memoras?

4.15.2  Meum delicium ac melos,
4.15.3  Fauos mellis Hymetii
4.15.4  Dulces ulterius sapis,
4.15.5  Quae dulcedine praeteris
4.15.6  Meracissima defruta,
4.15.7  Atque uuas apiarias,
4.15.8  Palmarumque uirentium

uoce uacilles,
4.17.22   Neue antiqua meo cedat amore fides,
4.17.23  Parcere neue tuis cogare inuita querelis
4.17.24   Et tumulum siccis praeteriisse genis!
4.17.25  Dum licet, interea laeti uiuamus amantes:
4.17.26   Inter nos aetas nulla in amore sat est.

teneri,
4.19.18   Nec Venerem quam te turpia lucra sequi;
4.19.19  Nec postes, auri nisi diuite claue, recludi
4.19.20   Velle nec, auratum praeter, amare Iouem.
4.19.21  Et nisi falsa ferunt, si sit Ioue ditior ipso,
4.19.22   Carnificem uelles praeposuisse Ioui,
4.19.23  Et

Romani floribus oris,
5.1.86  Natalem simul et magnae cunabula Romae,
5.1.87  Praecessit tamen ille senes annosque uolucri
5.1.88  Praeterit ingenio. Tantum potuere mereri
5.1.89  Illa rudimenta et tenerae primordia uitae,
5.1.90  Fortunaeque decus praeuenit gloria linguae!

5.4.59  Milite et auxiliis tantis nunc aula triumphat.
5.4.60  Quod si nobilitas et caetera facta deessent
5.4.61  Rebus, Roma, tuis, nostro praetendere saeclo
5.4.62  Si nihil antiquum posses uilisque iaceres
5.4.63  Atque obscura parens, una fęlicior esses
5.4.64  Progenie,

pulcrior orbis
5.4.125  Seruatus fulsit solitoque decentior aer;
5.4.126  Lumina quaeque tua meruisti luce, fuerunt
5.4.127  Fortunae praetenta tuae, tibi prospera passim
5.4.128  Praepetibus uolucres tribuerunt omina pennis,
5.4.129  Innumeraeque auium uoces tua fata notarunt,

4,232 comae: coma; pulcraeque comae Agić ceruice fluebant,
5.4.234  Qualis apud Gangem, famulis et ouantior Indis,
5.4.235  Cum sua Nysaeis praetexuit arma corymbis,
5.4.236   Ventilat intonsos crines per colla Lyaeus
5.4.237  Exultatque choris, Satyri thyasique frementes

contracto tempore quadrant
5.7.12  Remigioque pari similes uocisque figura,
5.7.13  Concordesque, uno quasi Castores ore, gemellae.
5.7.14  Praeterit hunc, quamuis gressu grauiore moratus,
5.7.15  Et uersum spondeus quasi meta nouissima finit,
5.7.16  Longior incessus cui syllaba bina superbos

fallit prudentia; uelox
6.3.64   Non expectato tempore saepe uenit.
6.3.65  Perpetuum multis puerascit inertior aetas,
6.3.66   Praeterit et stultos cana senecta dies.
6.3.67  Quid non ingenium praecurrit acumine? Quae non
6.3.68   Ingenuus uincit secula mille labor?

et exhausta Pithia sorde domus.
6.3.155  Canitiem nigri sacram compsere recessus,
6.3.156   Antraque deformes deposuere situs.
6.3.157  Praeterea effigiem uatum consessus amoenam,
6.3.158   Et sociae pandet turba uerenda manus;
6.3.159  Nostra redorditur Romam quaecunque iuuentus,

uatem,
6.3.214   Quod celebret numeris docta caterua suis,
6.3.215  Quodque colat festo, sed non ingloria, lusu,
6.3.216   Sit quae praeteritos prouocet una dies,
6.3.217  Transactis melior, semper melioribus auctor,
6.3.218   Quae dextro laudis lumine pandat iter;

studii sanctique laboris
6.5.20   Scribendique pium dextra recusat opus,
6.5.21  Gratas redde uices et magno foenore soluas
6.5.22   Praeteritae, Laurens, tempora longa morae.
6.5.23  Quid, cunctaris adhuc? Veteris fidique sodalis
6.5.24   Num, precor, admonitus tardior esse potes?

hinc, soboles Rogadaeorum,
6.6.32  Nostris sensibus efflues, Quiritum
6.6.33  Cum scita et populi rogationes
6.6.34  Et praetoria iussa principumque
6.6.35  Tot decreta, tot acta, tot senatus
6.6.36  Consulta exciderint tuis medullis,
6.6.37  Naturae quoque

20. In eundem
6.20.1  Carmina, delicias, risusque iocosque loquebar
6.20.2   Et populi lusus praetereuntis eram.
6.20.3  Nunc ego pullatus pullatam conspicor Vrbem,
6.20.4   Qualem defuncti principis esse decet,
6.20.5  Funereusque

sed decus astris
6.29.26   Parturit et caeli laurus in axe sonat.
6.29.27  Hinc foelix, hinc tu censeris ouantior, haec te
6.29.28   Praeterit atque tuos gloria uincit auos.
6.29.29  Hoc opibus geminoque mari titulisque Quiritum,
6.29.30   Hoc pluris facias nobilitate tua.

auxilium desit caeleste, quis illam
6.39.4   Fecisset falsa relligione fidem?
6.39.5  Piscatorne rudis mendacia morte probaret
6.39.6   Praetegeretque suos sanguine teste dolos?
6.39.7  Aut tot commentis subscribere passa fuissent,
6.39.8   Quam necis haud alio millia caesa lucro?

ut altum
7.16.2   Dormiat in medio, Bartholomaee, foro:
7.16.3  Stramineumque premit nuda ceruice galerum,
7.16.4   Nec populo exciri praetereunte potest.
7.16.5  Tu nedum aedituos et tintinnabula culpas
7.16.6   Quod somnum excutiant, Bartholomaee, tuum,
7.16.7  Sed

procellas,
7.20.22   Non portum reduci nauita puppe petat?
7.20.23  Attamen esse solent transacta pericula cordi:
7.20.24   Dulce est praeteritos enumerare metus.
7.20.25  Tu quoque transmisso potius discrimine gaudes,
7.20.26   Quodque recusares ferre, tulisse iuuat.

GEORGIUS SISGOREUS SIBENICENSIS DALMATA MAGNIFICO DOMINO ANTONIO CALVO PATRITIO VENETO ET SIBENICENSI PRAETORI SALUTEM DICIT PLURIMAM. Postquam ad nos tua accessit Praestantia, praetor clarissime, et tuo magistratui operam coepit impendere, noctu quidem et interdiu cogitavi quo scriptorum genere te visitarem et qua carminis

GEORGIUS SISGOREUS SIBENICENSIS DALMATA MAGNIFICO DOMINO ANTONIO CALVO PATRITIO VENETO ET SIBENICENSI PRAETORI SALUTEM DICIT PLURIMAM. Postquam ad nos tua accessit Praestantia, praetor clarissime, et tuo magistratui operam coepit impendere, noctu quidem et interdiu cogitavi quo scriptorum genere te visitarem et qua carminis salutatione salutarem. In mentem praesto venit rei divinae negligentia quaedam, quam nec

operam coepit impendere, noctu quidem et interdiu cogitavi quo scriptorum genere te visitarem et qua carminis salutatione salutarem. In mentem praesto venit rei divinae negligentia quaedam, quam nec consyderare absque admiratione nec praeterire valui sine suppletione, non quod temere audeam patrum nostrorum carpere usum; verum ut nostrae satisfaciam devotioni et tibi hoc inventum inscribam, qui rem divinam praesertim et diligis et colis et observas.

Christi patentia cognoscebatur. Antiqua enim vanitas miratur Platonis, Aristotelis et Carneadis doctrinam, sed quid excellentius apostolorum doctrina, quae ut sol lucebat et caelum humano generi reserabat? Commendat praeterea Demosthenis et Ciceronis facundiam, sed quid eorum facundia facundius, qui barbaros incredulos, et Orpheus apud poetas feras et saxa, ad salutem trahebant. Extollit deinde Periclis et Solonis et Catonis in republica

nullo tamen pedum glutino copulatos more carminum Anacreontis. Non immerito igitur XIII odas composuimus Sapphico metro in apostolorum honorem Paulum non excludendo, qui post Christi ascensionem ad apostolatum fuit vocatus. Et cum in te, praetor humanissime, plurima probitatis et religionis ornamenta conspicerem et te rei publicae Sibenicensis praetorem quasi caelo demissum cognoscerem, odas ipsas tuae dignationi inscribendas duxi. Tu enim verae doctrinae amator, tu

metro in apostolorum honorem Paulum non excludendo, qui post Christi ascensionem ad apostolatum fuit vocatus. Et cum in te, praetor humanissime, plurima probitatis et religionis ornamenta conspicerem et te rei publicae Sibenicensis praetorem quasi caelo demissum cognoscerem, odas ipsas tuae dignationi inscribendas duxi. Tu enim verae doctrinae amator, tu ineptiarum contemptor, et ad te nihil est afferendum nisi summa industria elaboratum et acri diligentia

Valeat Magnificentia tua, cui me plurime commendo. AD ANTONIUM CALVUM PATRITIUM VENETUM PRAETOREM SIBENICENSEM
Praetor Antoni, generosa proles
Calva, perfelix Veneti senatus
Gemma, qua fulget Sibenica tellus
Syderis instar,
5  Solvimus grates Superum parenti,

Valeat Magnificentia tua, cui me plurime commendo. AD ANTONIUM CALVUM PATRITIUM VENETUM PRAETOREM SIBENICENSEM
Praetor Antoni, generosa proles
Calva, perfelix Veneti senatus
Gemma, qua fulget Sibenica tellus
Syderis instar,
5  Solvimus grates Superum parenti,
Ad magistratum modo qui

Gemma, qua fulget Sibenica tellus
Syderis instar,
5  Solvimus grates Superum parenti,
Ad magistratum modo qui vocavit
Urbis in nostrae laribus paternis
Te, bone praetor.
Pindari linguae fluvios disertae
10  Posco praeturam cupiens sonare,
Quam geris solers, animo modesto
Omnia librans.
Iura tu servas, quibus

Praesidet nobis tua rite virtus
Erygonea.
25  Tu sacerdotum venerandus ipse
Cultor, illustris procerumque amator,
Tu decus doctae specimenque turbae,
Inclyte praetor.
Tu colis vatum graciles Camoenas,
30  Tu sapis Phoebum redolesque laurum,
Tu geris clausas Charites sacrato
Pectore claras.
Dulcis auditor cytharae lyraeque,

Mente durata nisi te tulissem
Ipse triumphans. EPYLOGUS Motus amplissimi tui nominis celebritate haec ad te, praetor magnifice, et scribere et tibi decantare constitui. Quae si tuae dignationi, ut spero, placuisse sensero, ad alia conscribenda et promptior reddar et alacrior. Caeterum oda, quam in calce bile oppletam exaravi, respondet

SIBENICUM MCMLXXXI MUSEUM CIVITATIS SIBENICI Georgius Sisgoreus, Sibenicensis Dalmata, Magnifico viro Antonio Calvo, patritio Veneto et Sibenicensi praetori dignissimo, salutem dicit plurimam. Absoluto nuper opusculo DE SITU ILLYRIAE Illyria ET CIVITATE SIBENICI, praetor clarissime, quod septem supra decem capitibus

viro Antonio Calvo, patritio Veneto et Sibenicensi praetori dignissimo, salutem dicit plurimam. Absoluto nuper opusculo DE SITU ILLYRIAE Illyria ET CIVITATE SIBENICI, praetor clarissime, quod septem supra decem capitibus concluditur, Te neminem inquirens repperi idoniorem, cuius nomini id opusculum dedicarem et iudicio submitterem. Tua enim praestantia foelicem gerit praeturam in nostra Sibenicensi urbe, quae sub Illyrico sydere et in Dalmatia connumeratur. Tua

praetor clarissime, quod septem supra decem capitibus concluditur, Te neminem inquirens repperi idoniorem, cuius nomini id opusculum dedicarem et iudicio submitterem. Tua enim praestantia foelicem gerit praeturam in nostra Sibenicensi urbe, quae sub Illyrico sydere et in Dalmatia connumeratur. Tua praeterea virtus, optime praetor, historicam admodum callet cognitionem et ea plurimum oblectatur. Convenit itaque et tamquam praetori et tamquam historiae studioso. Tametsi dignius munusculum tuam deceat Excellentiam — magnos enim magna decent — humanitas tamen tua, cum sit tanta, nostrum

septem supra decem capitibus concluditur, Te neminem inquirens repperi idoniorem, cuius nomini id opusculum dedicarem et iudicio submitterem. Tua enim praestantia foelicem gerit praeturam in nostra Sibenicensi urbe, quae sub Illyrico sydere et in Dalmatia connumeratur. Tua praeterea virtus, optime praetor, historicam admodum callet cognitionem et ea plurimum oblectatur. Convenit itaque et tamquam praetori et tamquam historiae studioso. Tametsi dignius munusculum tuam deceat Excellentiam — magnos enim magna decent — humanitas tamen tua, cum sit tanta, nostrum donum non abjiciet quasi

dedicarem et iudicio submitterem. Tua enim praestantia foelicem gerit praeturam in nostra Sibenicensi urbe, quae sub Illyrico sydere et in Dalmatia connumeratur. Tua praeterea virtus, optime praetor, historicam admodum callet cognitionem et ea plurimum oblectatur. Convenit itaque et tamquam praetori et tamquam historiae studioso. Tametsi dignius munusculum tuam deceat Excellentiam — magnos enim magna decent — humanitas tamen tua, cum sit tanta, nostrum donum non abjiciet quasi rusticanum. Et, ut Persius (1) Persius ipse commemoro:

cuius traductor extat P. Candidus, P. Candidus vir facundus et doctus, quamvis in eum bile motus F. Philelphus F. Philelphus dixerit: " Candidus in se nihil candidi habet nisi caniciem. " Illyris Illyris praeterea reperitur apud Claudium Ptolomeum, qui singularem in mundo habebat biblyothecam. Illyricum Illyricum praesertim legitur apud Plinium li° III. Nat. hist., quod opus dicitur diffusum, eruditum et non minus varium

Communi vocabulo omnes istos Illyrios arbitrantur, licet diversi separatim propriis nominentur appellationibus, ut scribit Appianus, Appianus sicuti Pannones secundum Romanos vel Peones secundum Graecos. populi Illyrici Himani praeterea, Encheleae Dudini et Peuceciae secundum Callimachum. Callimachus Sorretes deinde, Serapilli, Iasi, Sandrizetes, Colaphiani et Breuci secundum Plinium; Norici, Antintimi, Ardiei, Retii, Pallarii et Iapodes intra Alpes incolentes

Illyrios supra Macedoniam et Traciam, qui ad fluvium Istrum sedes habent. Romani autem Illyricum longum sex millium stadiorum, latum vero mille et ducentorum numero contineri putant. Cuius amplitudo ex Macedonia et montibus Traciae usque ad Peones protenditur. Haec Appianus. Illyria praeterea teste Plinio Plinius mille amplius insulis frequentatur natura vadosi maris. Sed, ut ego impraesentiarum compertum habeo, Illyria a septentrionali plaga habet Hungariam, ab occasu Foroiulium, ab ortu littus Euxinum, a meridie Macedoniam.

habiti sunt bellicosi. Et historicus testatur Dalmatarum proprium esse bellare semper et vincere. Nam plurima Appianus Appianus li°. Illyrico refert de nationis huius animis in bello generosis, Polybius Polybius praeterea, Solinus Solinus et Caesar Caesar in Commentariis suis. Praesertim auditu mirabiles fuerunt in bello Gethae, quos et Gothos Illyriae populos dicimus. Gothorum feritas Tradit enim

C. VIII. DE DALMATIAE CIVITATIBUS Strabo (11) Strabo commemorat Dalmatas L oppida habuisse et nonnulla praeterea, quae Augustus delevit. Verum inter caeteras Dalmatiae civitates memoratu dignissimas quinque tantum in medium afferre placuit. Ragusium Ragusium imprimis, ut ab ortu incipiam, quod, ut legi, antiquitus Lagusium dicebatur, colonia

apud antiquos non reperiens Ragusium, dubitavit, Ragusium an Ragusia dici debeat. Ad filium Xenophontem scripserat, qui tunc grammaticam ibi profitebatur, ut requireret in aere vel marmore antiquorum et rescriberet. Salonas Salonae praeterea, quae civitas olim erat celeberrima Dalmatarum et emporium ad littus et nota Lucani carmine: (12)
... longas ferit unda Salonas, de qua et Virgilius Virgilius cecinit in

dixere recentes:
Inter Scardonam Traguriumque sedet. Aliorum autem opinione Sinotium Sinotium dicitur, quod minime placet. Siccum itaque dictum, ut opinor, quod civitas intra muros vivi fontis careat aqua. Et praetermittendum non duco pro declaratione Plinii Plinius hac in parte ambigui et depravati li° III. Nat. hist. c. XXI. dicentis:

ab eo, quod est Sibenicum, Sibenicum reperio apud Diodorum Siculum Diodorus li° primo: Sibeniticum unum ex VII [h]ostiis Nili. Cuius instar fortasse loci locus Sibenici nostri sic extitit appellatus. Legi praeterea apud Plinium Plinius VII. Nat. hist. c. XVII. vinum Sibeniticum et de nostro arbitror intelligendum, cum antiquitus ager noster et insulae fuerint vinetis abundantiores, ut ex vestigiis et maceriarum apparet cumulis.

DE AGRO SIBENICI Habet Sibenici civitas agrum fertilem, quem vario appellat nomine, quod diversis in locis sit consitus. Est namque ager inferior Inferior ager et ad ortum ulterius ager Hiliscus. Hiliscus Est praeterea ad septentrionem superior Superior et supremus Supremus et ad occasum ager Lucanus. Lucanus Inferior vero non longe a phano Laurentii habet locum vocatum maceriolas, ubi Noricum de

proiecti, ubi reperiuntur lapilli signati et aera antiquorum effigiem prae se ferentia. Arbitror hanc insulam Mentorium dici, non Mortarium, a quo et Mentores nuncupantur teste Plinio. Plinius Surium Surium praeterea insula nostra, de qua Plinius Plinius li° III. Nat. hist. c. XXV. in calce peculiarem facit mentionem. Haec quoque antiqui oppidi continet cadavera, in quo puteus est altissimus longo reste movendus. Insula portuosa et

urbis area Area satis lata et in longum paulisper protensa. Locus equidem gratus aegredientibus ad respirandum et ad ampliorem auram captandam, porro aptus equorum cursibus et hastiludiorum ictibus, pilam quoque percutientibus et sagittas dirigentibus ad signum. Est praeterea mons Mons civitati supereminens, in cuius vertice sacellum emicat divo Baptistae dicatum, mons equidem olearum et non dissimilis Monti oliveti apud Hierosolymam, nostrae salutis officinam, testimonio eorum, qui viderunt. Est subinde angulus magni portus, dictus

aspiciuntur ludentes, hic vituli marini saepissime apparent. Dentrices cristatae capiuntur sole existente in Cancro, in Leone et in Virgine, quae quidem magnis in deliciis habentur et huiusmodi, ut aiunt, non capiuntur nisi in Hellesponto. Et ostrea Dalmatico nimium saturata liquore, capiuntur praeterea capitones, salpae, scorpenae, muli, lupi, gobiones, auratae, pargi, loligines et scombri. Et sole ingrediente Taurum copia menarum et sparulorum hamo ex maris fundo trahitur. Ostenduntur interdum et mira piscium monstra prius numquam visa.

et oppugnationem minime reformidans. Intra quod vetustum extat sacellum, nuper intimo tantum ornamento novatum, ubi Christi matris figura celeberrimis clarescit miraculis. Est quoque inferius ad forum et ad aream Veneti vexilli alligero leone signati et ad episcopium et praetorium basylica, Basylica quae miro artificio, ut arbitror, nostro saeculo surgit Iacobo maiori, Christi apostolo, dicata. Sunt et primariorum ordinum in religione constructa coenobia. Sunt et aedes nobilium civium pro Dalmatica conditione

quam neque dicere neque cogitare neque intelligere neque cognoscere possibile est etiam oculis angelorum. Cuius solennitas celebrari solet octava die post penthecosticam festivitatem. Tunc gentes finitimae Sibenicum tamquam ad Dalmatiae emporium conveniunt. Praeterea polyucus noster, urbis patronus Michael, qui ponderat umbras et qui calcatum pedibus antiquum serpentem hasta perforavit. Celebritas cuius III° Kalendas

degere? Quorum civitas semper extat libera, numquam tributo mancipata, semper Christiana, numquam ydolorum superstitione foedata, pelagi regina, diviciarum omnium officina, mundi deliciae, iustitiam semper fovens et religionem. Et tempore isto quid gratius quam sorte divina praetorem habere Antonium Calvum, Antonius Calvus virum religioni deditum, in audiendo benignum, in exquirendo acutum, in iudicando aequum, vitae integrum, Musarum studiosum, moderatorem morum peritorumque patronum et Sisgorei, fortunae privigni, dulce decus et

Naupleus viro docto et diserto. Illis namque nec leges Solonis Solo nec Numae Pompilii Numa excogitationes nec ipsa Picthagorica Pictagoras praecepta videntur acutiora. Mulieres praeterea in funerum luctibus reboant nenias neniae constantium animos virorum percutientes et ad lachrymam excitantes, ferventiores quidem fletibus Thetidis Thetis et matris Euriali, (20) Eurialus quos in filiorum

aut Lesbya Sappho Sappho decantaret. Et molam vertentes pro conficiendo oleo meditantur eglogas egloga alternas diceresque Dametam et Menalcam coram Palemone modulari. Palemon Pro modo praeterea cantilenae in choreis choreae terram feriunt. Quam rem describens Galeottus Galeottus li° De homine sic loquitur: Apud Sclavinos Sclavini nunc in usu est modus ille antiquorum. Nam cum

sol et luna mirantur. EPILOGUS Habes itaque, Magnifice praetor Antoni Calve, situm Illyriae et civitatis Sibenici, quae nobis plurimum debet: tibi tamquam patri optimo et praetori clarissimo, mihi tamquam filio. Accipias huiusmodi nostram lucubraciunculam, rogo, ut sit mei perpetui erga te

EPILOGUS Habes itaque, Magnifice praetor Antoni Calve, situm Illyriae et civitatis Sibenici, quae nobis plurimum debet: tibi tamquam patri optimo et praetori clarissimo, mihi tamquam filio. Accipias huiusmodi nostram lucubraciunculam, rogo, ut sit mei perpetui erga te monimentum honoris, hac potissimum anniversaria die, qua ad tui magistratus praeturam foeliciter fuisti ingressus,

Pergama flammis
1.19  Argolicis et si qua prior uulgauerit aetas?
1.20  Sed Furiis commota canam noua proelia, namque
1.21  Sic prius hoc bellum nulli cecinere priorum.
1.22  Est prope in obiectu rabidae spelunca Maleae,
1.23  Spartano praetenta sinu, qua Ditis anhelat
1.24  Spiritus ater olens uasto et fremit Orcus hiatu.
1.25  Hac chaos Alcides nigra formidine mersum
1.26  Inuasit Stygiique ferox sacraria regni
1.27  Et caligantes Erebi deuenit ad umbras.
1.28  Quamuis

inuicta Iouis, quem Iuppiter alto
3.152  Aethere caelitibus praedixerat unius aluo
3.153  Victorem prodire nurus terraeque polique
3.154  Infernaeque domus, quo tempore matris ab aluo
3.155  Prodiit et uenit dii sub lumen Olympi.
3.156  Praeterea Pylium nec adhuc aboleuerat ulcus
3.157  Nestoreaeque memor fuerat Saturnius aulae;
3.158  Qui quum pro caesis in eodem sanguine natis
3.159  Nelidae auxilium ferret, uix saucius iram
3.160  Herculis aufugit moestas Acherontis in aedes.

suis quasi ciuibus confidens: dixit se Baptistinum perini illius campi fregosi principis clarissimi esse filium: qui dominus olim patri succedens ianuae quattuor annis praefuisset. Aduentusque sui eandem causam quam petro dudum exposuerat pretexens cuncta que dux idem gessisset iactabundus enarrauit: quae ipsi quoque haud obliti patriae pleraque scirent: eique dediti post discessum inuestigassent. Omnia enim (ut postea compertum est) gesta Baptistini secretaque eo quod ex

Antonioque sutori donatis prius menstrua stipendia decernantur donec ianuae Dux iterum restitutus munera eis magistratusque et pro urbis dignitate et pro eorum uirtutibus impartiatur. Hos enim et quorum familiaritate uteretur praeter caeteros et quos expilare posset inuenerat. siue ab ipsis pecuniam quotidie supelectilemque mutuando. seu cuilibet a quo quicquam acceperat eos fidei ussione obstringendo. ad hunc fere modum rebus compositis eadem nocte

quendam nautam: qui cum Anchonitanorum naui casu ex orientis superueniens partibus. optime Baptistinum se atque Antonium ante dictos nosce afferebat. mercede proposita retinuere. Quem cum petrus milatus: petrusque ioannes (ambo enim se praeter caeteros nebuloni ita tradiderant ut aes alienum contractum sibi unde disoluere possent nihil relinquerent) corcurram secum detegendi eum causa duxissent eo die quia famuli quos inepti factum hoc non

asperitate: uel cauernarum squalore possint: quibus his marus et rodope et extremi garamantes facile cedunt. Quid sane de hominibus haec infaelicia loca incolentibus centone humeros pedes carbatinis obuoluentibus: qui incompti caetera praeter setas sub naribus retortas: tot campis latissimis: tot conuallibus uberrimis totius europae contemptis hasce eligere sedes maluerit: censendum sit te iudicem constituo. His itaque monticolis finitimorum horridis coniugibus

uideri
Tunc potuit, uiridis nisi se opponeret aetas;
Quae simul atque aditum tali patefecit, honore
Maiori donandus erat. Mox aequa potestas
Parque datur meritis pretium; modo namque sacerdos
10   Qui fuerat, fulget mitrato uertice praesul.
Et quoniam qua parte magis male firma minantur
Moenia terribilem iam iam lapsura ruinam,
Illa parte magis

domine, domine clementissime, post beatorum oscula pedum. Cladem christianorum et ruinam Croatię, Slavonię et Pannonię provinciarum ab infenso nostrę religionis hoste nuperrime et crudeliter factam ad Sanctitatem Vestram et fama et litteris delatam fuisse puto. Opere pretium tamen duxi meis quoque litteris enarrare vel potius deplorare, quid acciderit nobis, quantumve excidii multi de nostris tulerint. Atque eo diligentius, quia et in meo fritilo quatitur ebur, in finibus enim episcopatus mei factum est bellum maiorque pars occisorum de diocesi mea fuit ac

perpetrata: quę si numerare vellem dies et calamus me deficeret. Non mihi si linguę centum sint oraque centum, ferrea vox, omnes scelerum comprehendere formas. Taceo, quot provincias vel ferro vel vulcano devastaverit. Taceo infinitum numerum tam nunc, quam aliis temporibus nostris captivorum. Pretereo pręgnantium pignora ex inciso ventre matrum detracta extinctaque, quotiens mamellas inciderit Turcus impius sanguinemque parentum pro lacte lactentibus porrexerit, quotiens arreptos per pedes infantulos capite saxis colisit matresque cervice natorum potaverit. Quot captivos

fortissimi, connubio sibi iuncta. Huic frater, avunculus tuus Ladislaus et ipse rex fuit Pannonum invictissimus, cuius mater, avia tua, progenita est a rege olim Pannonio felicissimo Sigismnudo et Romanorum imperatore eminentissimo. Nec preteribo eciam patruum tuum Wladislaum et ipsum Pannonum regem fulgentissimum, qui cum armatus tela inter et enses pro Christi nomine defensando

molem. Sed ut te a puero aspiciam, christianissime rex, a primis annis totum te sibi bone artes non invitum quidem vindicavere et imprimis sacrarum litterarum sublimis illa iucunditas, que ad celos viam facit, quibus preter ceteras disciplinas maxime intentus dedisti de te indubitatam gentibus censuram te fere principem primum omnium et a quo salus romane fidei penderet, ex quo in exordio vite precipua

regnum, que procio est Germanie, puer pene accessisti. Rex itaque constitutus et assumpto regni gubernaculo quanta religione iusticiam colueris, humani comercii vinculum, quis est qui ignoret. Testis est universa Boemia, que te rege preter ceteros iustissimo ita fruitur, ut res eius ac facultates cum privatim tum publice in incrementa extendantur et in dies augeantur. Nulle ibi rapine, ius suum cuique tribuitur, nuli violencie

exhibuisti, ut non tibi tam tuum, quod cepisti, quam quod dedisti, videretur. Mansuetudo vero tua et clemencia quibus laudibus, qua nominis eternitate celebrabuntur? Hec enim eo clariora in rege, quo rariora sunt. Ceterasque virtutes tuas pretereo, quas preclaras ac inauditas in maiestatem tuam ita ars et natura coniecerit, ut velud exemplum quoddam ac spectaculum nobis propositus esse videaris, in quo contemplemur (ut hoc iterum dixerim), quantum in homine virtus possit.

et ob Hannibalem mora fractum Cunctatoris appellati, summus de Liguribus triumphus! Excidat a memoratu C. ille Marius, quod Iugurtham, Numidie regem captum ante currum egerit deque Cimbris Teuthonibusque gloriosam victoriam retulerit! Pretereatur eciam P. Scipionis Affricani de victa Carthagine triumphalis in urbem ingressus incredibili omnium gencium spectaculo! Nec consecretur eternitati Lucius Emilius Paulus victo per se Macedonum rege, Philippi filio, et a se in

prope Tindaridas eternum et celi splendorem flammis recentibus fraterne pietatis et coram summo Deo felicium animas augebunt exultantes. Sed cum plurima in te et nature munera et fortune ornamenta inmortalis Deus preter ceteros principes cumulatissime congesserit, quecumque largiris et donas, penes te sunt et hiis semper tamquam propriis frueris. Ac veluti Oceanus ille, quas celo et terris summinstrat, easdem possidet aquas, ita et tu,

ope tua destitute perierit, frangentur profecto porte et funditus corruent Romane arcis atque eius menia periclitabuntur. Tunc enim aditus hostili furori ad invadendum christianum nomen asperrimis incursionibus latissime patebit. Amittes preterea rem tuam, quam utique sanctissima regni huius corona semper habuit nomini suo et glorie promptissimum ministerium, pro qua olim Ludovicus, Sigismundi Romanorum imperatoris socer, ipse eciam Sigismundus, avie tue pater matrisque

sententia. Potuisse, inquiunt, deum, cum omnia possit, alia quadam ratione orbem hunc nostrum ingredi et se conferre ad homines, non pauperem, non abiectum ac sordidum, quod a tanta maiestate uehementer abhorret, sed decorum, illustrem, suaque illa diuina uirtute ac potentia communitum. Preterea quid eum mulieris utero insinuari oportebat et sese humanis sordibus immisceri cum posset etiam in celo residens uel solo nutu omnis homines, si eorum cura tangeretur, ad salutis uiam perducere; labores, iniurias, maledicta, contumelias, uerbera latronum more deum subiisse pro

redundantes ad illam aspirare. Quod equidem ipsius Jesu Christi exemplo uel maxime comprobatur: qui cum eiusdem uirtutis et auctor esset et uerissimus antistes repudiatis opibus: reiecta quiete: propulsatis uoluptatibus inopiam, laborem, sitim, esuriem penas mortem est amplexus. Preterea consentaneum profecto est et plurimum conuenit ut homines in sui finis contemplatione qui deus est sint semper occupati: eaque summa ope euitent que huic instituto possunt quoquo modo esse contraria. Sed lusus, commessationes, libidines et omnes id genus uoluptates quas ab ocio et

Atque hoc ipsum Dauid etiam Rex in Christi persona diuine sicut omnia his uerbis elocutus est: Deus deus meus clamabo per diem: et nocte: et non exaudies me. Quia et circa horam nonam dici clamauit in cruce: Heloy Heloy lama Azabatani. Et hac nocte proxime preterita clamauit, id est orauit ad patrem: de qua ego oratione nunc loquor: Orauit, inquam, pro sua liberatione dicens: Mi pater, si possibile est, transeat a me calix iste: et non exaudies ; quia (ut ostendi) exauditus non fuit. Peracta igitur oratione uenit ad discipulos:

Mi pater, si possibile est, transeat a me calix iste: et non exaudies ; quia (ut ostendi) exauditus non fuit. Peracta igitur oratione uenit ad discipulos: quibus a somno excitatis ait: Dormite iam et requiescite: ecce qui me tradet prope est. Dormiebant enim preter Judam ceteri omnes: is nanque accepto iam facinoris sui stipendio: coactaque pessimorum hominum manu properabat infelix ad agni sanctissimi proditionem: ad sanguinis iustissimi effusionem: ad templi illius sacratissimi destructionem: non ex parietibus manufactis: sed ex

cecinisse: non eum qui a nobis colitur Jesum mundi redemptorem? Neque enim apud Judeos mihi sermo nunc est: quorum furor toto orbi iampridem innotuit. Illud tamen quod a principio statueram mihi dicendum loci huius oportunitate admonitus: uestraque humanissima attentione pene requisitus preterire non possum. Juuat enim prophanum illud genus non nostris: sed suorum hominum auctoritatibus paululum aggredi et arma illa quibus frustra nos oppugnant in ipsos retorquere: quo paucissimis uerbis uanas rationes: quibus stultissime nobis obstrepunt propriis auctoribus: et

patent mihi uni precluduntur? O uos omnes qui transitis per uiam attendite et uidete si est dolor sicut dolor meus. Nonne hec uerba omnes comprehendunt calamitates? Non uidemini nunc uobis uniuersos audire miseros? Quis tam fuit tempore illo durus et ferreus: quis tam inhumanus preter impios iudeos. preter sceleratos iudeos. preter sacrilegos iudeos: qui non eius fletu ac querelis commoueretur? et quis fuit quin lachrymas emitteret? quin tantum hunc dolorem. tantam hanc calamitatem pio aliquo affectu prosequeretur? Cui igitur comparabo te uel cui assimilabo te filia

O uos omnes qui transitis per uiam attendite et uidete si est dolor sicut dolor meus. Nonne hec uerba omnes comprehendunt calamitates? Non uidemini nunc uobis uniuersos audire miseros? Quis tam fuit tempore illo durus et ferreus: quis tam inhumanus preter impios iudeos. preter sceleratos iudeos. preter sacrilegos iudeos: qui non eius fletu ac querelis commoueretur? et quis fuit quin lachrymas emitteret? quin tantum hunc dolorem. tantam hanc calamitatem pio aliquo affectu prosequeretur? Cui igitur comparabo te uel cui assimilabo te filia Hierusalem: cui

qui transitis per uiam attendite et uidete si est dolor sicut dolor meus. Nonne hec uerba omnes comprehendunt calamitates? Non uidemini nunc uobis uniuersos audire miseros? Quis tam fuit tempore illo durus et ferreus: quis tam inhumanus preter impios iudeos. preter sceleratos iudeos. preter sacrilegos iudeos: qui non eius fletu ac querelis commoueretur? et quis fuit quin lachrymas emitteret? quin tantum hunc dolorem. tantam hanc calamitatem pio aliquo affectu prosequeretur? Cui igitur comparabo te uel cui assimilabo te filia Hierusalem: cui exequabo te: et consolabor te

dixerimus: quanquam pro materie amplitudine non satis: si unum illud quod modo succurrit addidero statim faciam loquendi finem: quod equidem ea potissimum causa inuitus omiserim ne scelus iudeorum post hominum memoriam inauditum crudelitatemque his omnibus que narraui maiorem silentio uidear preteriisse. Quid obstupuistis patres? an uero putatis, que uestra est humanitas, locum iam aliquem impietati inter tot mala non superesse: et Jesu Saluatori nostro post horrendum et atrocissimum illud crucis supplicium nihil ultra potuisse accedere? ita arbitror amplissimi patres. Sed

Bibliographia locorum inventorum

Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678].

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], Odae de apostolis, versio electronica (), 526 versus, verborum 2640, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - oda; prosa oratio - epistula] [word count] [sisgorgodae].

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], De situ Illyriae et civitate Sibenici, versio electronica (, Šibenik), Verborum 3721, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - descriptio; prosa oratio - chorographia] [word count] [sisgorgdesitu].

Bunić, Jakov (1469-1534) [1490], De raptu Cerberi, editio electronica (, Dubrovnik), 1034 versus, verborum 6750, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjder].

Gundulić, Fran Lucijan; Crijević, Ilija (1451/2-1505; 1463-1520) [1490], Baptistinus, versio electronica (, Dubrovnik), 13 versus, verborum 3401, Ed. Dora Ivanišević Petra Šoštarić [genre: prosa oratio - novella; poesis - epigramma] [word count] [gondolflbapt].

Selimbrić, Šimun (m. 1496) [1490], Vitum Ruschium laudat, versio electronica (), 70 versus, verborum 554, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen] [word count] [selimbricsvit].

Divnić, Juraj (1450?-1530) [1493], Epistula ad Alexandrum VI Georgii Difnici Dalmatae episcopi Nonensis, versio electronica (), Verborum 2068, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [difnicgepistalexvi].

Gučetić, Ivan (1451-1502) [1493], Panegyris Wladislao Hungarie et Boemie regi, principi invictissimo dicta, versio electronica (), Verborum 743, Ed. Fialová, Andelă Hejnic, Josef [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [gotiusipanegyris].

Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1494], Sermo de passione Domini, versio electronica (), Verborum 7331, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - sermo] [word count] [nimiramsermo].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report