Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: ExEmplar[IE]* Your search found 178 occurrences
1 2
Occurrences 1-178:1. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] quam popularium uinculo sacramenti astringi, ut essent suis preceptis obedientes per omnia et sequaces. Iussit autem omnes iuratos in scriptis redigi et inuentus est numerus fere duum milium uirorum. Tunc ordinauit curiam statuens iudices, camerarios et precones. Totum namque regimen disposuit ad exemplar Ytalicarum urbium, que per potestatum regimina gubernantur. Cum enim nihil pecunie in fisco publico reperisset, per sue discretionis industriam cito ipsum abundare fecit absque grauamine alicuius. Siquidem tantam ei gratiam concessit Deus, ut ab omnibus timeretur et audiretur, quasi quidam
2. Nikola Modruški. Oratio in funere Petri Riarii,... [Paragraph | Section]
3. Nikola Modruški. Oratio in funere Petri Riarii,... [Paragraph | Section] suam rogantibus negare non posse, sed illius causa non nisi iustum honestumque fieri permaxime uelle. Hinc et rescripta non nisi sanctissima faciebat,
4. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | Section]
5. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
[2.] Franciscus Natalis ad Marcum Marulum de obitu Valerii fratris
6. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Filia amisso marito ad patrem rediit, non recipitur, iussa mori suspendit se. Ob hoc pater a filio accusatur dementię 145 . Quidam expositos debilitabat 145 . Parrhasius Olynthium senem torsit, ut ad exemplar eius pingeret Promethea 146 . Gladiatorum feritas 3 . Supplicia 5 . Tormenta 9 . Crudelitas hominum
7. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] circumscriptum atque infinitum 415 . Deus super omnia genera. Contra Aueroem, quod Deus et inferiora consyderat 425 . Dei essentia, immo ueritas bonitasque omnium est forma luxque purissima, radix, ratio et exemplar 426 . Prisci theologi 431 . Quę sunt, quę affirmantur a Platone de rebus diuinis? Pauca 434 . Deus
8. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk2_249 | Paragraph | SubSect | Section] Quare Deus dedit uentos 104. Turbo 108. Stoici duo esse in natura dicunt, ex quibus omnia fiunt: causam et materiam. Aristoteles putat causam tribus modis dici: prima materia, secunda opifex, tertia forma. Quarta etiam propositum operis 22. Plato quintam adiecit: exemplar, id est ideam. Mundum fecit Deus propter suam bonitatem, secundum Platonem. His causis adiicit Seneca alias: tempus, locum, motum. Sed omnes hę causę ex una pendent, quod est Deus. In his quęstionibus non esse tempus terendum dicit 22. [Cataper]
9. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] 192 .
Partus facilis leuisque 69 .
Ęgyptię mulieres multiparę 266 .
10. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_129 | Paragraph | SubSect | Section] 92 . Democritus, Diocosmum suum cum legisset, quingentis talentis honoratus est 93 . Timon ab Arato rogatus, quo pacto quispiam Homeri poema sine menda consequi posset, respondit, si antiqua legat exemplaria, non ea, quę nuper emendata sunt 98 . Philosophis singulis ab Epicuro cognomina indita 99 . Epicurum philosophari coepisse anno ętatis XII scholam habere XXXII
11. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_141 | Paragraph | SubSect | Section] poetarum
uenienti non assurexit. Euripides se in scenam
progredi dixit, ut populum doceret, non ut ab eo disceret. Idem quęstus est,
quod eo triduo non ultra tres uersus deducere potuisset etc. Zeuzis Helenam pinxit, Phidias
Iouem finxit ad exemplar Homericę descriptionis. Liber IIII, caput VII.
12. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] socer eum genero
lauabatur. Liber II, caput I.
13. Marulić, Marko. Repertorium, versio electronica [page kk3_275 | Paragraph | SubSect | Section] Sacrilegium. In eos qui diis missa intercęperunt 6 .
ORATIVS IN EPISTOLIS
14. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 40 | Paragraph | SubSect | Section]
15. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 41v | Paragraph | SubSect | Section] iniquum est,
16. Crijević, Ilija. Carmina e cod. Vat. lat. 1678,... [page 108 | Paragraph | SubSect | Section] princeps
17. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_390 | Paragraph | SubSect | Section] iniuria indigne inferri potest, qui peccatores sumus. Feramus ergo ęquo animo, quicquid in nos committunt homines, quia nos ante peccauimus Deo. Quicquid patimur, non est offensa, sed uindicta. Idem omnis patientię et exemplar et magister et remunerator Iesus Dominus, cum a Samaritanis non fuisset in urbem receptus, tam leniter tulit, ut Iacobum et Ioannem ulcisci iniuriam uolentes increpuerit. Vis — inquiunt — dicimus, ut
18. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_408 | Paragraph | SubSect | Section] ignoscendum duxerunt, quomodo nos non ignoscemus hominibus? Eustachius Romanus aduersis casibus in uita multum conflictatus et semper superior, ita ut non immerito post beatum Iob alterum patientię dicatur exemplar, amissis fortunis, seruis, uxore, liberis Christum suum (cuius fidem miraculo edoctus acceperat) nunquam dimisit. Qua animi constantia meruit post annos aliquot dure miserabiliterque peractos recuperare, quę amiserat,
19. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page 60r | Paragraph | SubSect | Section]
20. Božićević... . Francisci Natalis Carmina, versio... [page f._81v | Paragraph | SubSect | Section]
21. Crijević, Ilija. Oratio funebris in Joannem Gotium... [page 353 | Paragraph | Section] et obscura fuissent, uno tamen hoc uiro (absit inuidia) possent nobilitari; multum enim nominis, multum memoriae, multum dignitatis et gloriae maioribus suis adiecit, ut si nihil dedissent, multum acciperent ornamenti. Omnes etnim et posteros et maiores suis honestauit monimentis et uirtutis exemplar et nobilitatis incrementum reliquit. Primus enim in patriam quantum omnes meminisse possimus Atticas Veneres, et illud Isocratis
22. Marulić, Marko. Reuerendo in Christo Domino Iacobo... [Paragraph | Section] ut, sicut, qui bene beateque uiuendi disciplinam conscribunt,
pręmii aliquid a Deo expectant, ita idem et illi sibi sperent, qui eam publicandam curant.
Ista, quę nunc mitto archetypa nostra, postquam impręssorum typis exscripta fuerint, nobis
restitue, simul etiam aliquot exemplaria Euangelistarii nostri ad me mitte meque Francisco
Lucensi nostro, cui ipsum Euangelistarium iampridem dono misi quique plus etiam remisit, ne
ingratus uideretur, plurimum commenda!
latitudinem et potentiam habet quam
ipsa arithmetica, quia est parens reliquarum partium
mathematicae, ex consequenti aliarum scientiarum. Inquit
enim arithmetica cunctis prior est non modo, quod hanc
ille huius mundanae molis conditor Deus primam suae
rationis habuit exemplar: hinc enim quatuor elementorum
multitudo mutata est, hinc motus astrorum caelique
conversio et caetera. Nec ista ratio divi Boethii militat
contra me, quin debuissem exordium sumere ab Elementis Euclidis et non ab arithmetica tamquam parente
omnium scientiarum. Cuius oppositum
tamquam parente
omnium scientiarum. Cuius oppositum ego supra dixi,
videlicet quod quantitas continua est parens omnium
scientiarum, ut probavi. Sed quia contradictio est idem
respectu eiusdem et eodem modo sumptum. Sed hic est
multa aequivocatio, quia ille numerus, ut est in mente
divina exemplar, et ratio vel obiectum sui intellectus, certe
sunt substantiae de mente divi Platonis, quia tam secundum philosophos, quam etiam secundum veritatem
catholicam non cadit accidens in Deo. Sed iste numerus,
de quo quaerimus modo scientiam, est accidens,
csolatban all. Eii az irasjeleket hallgatolagosan atjavitottam.
A keziratban quidem.
meruisse. Nam defunctorum laus instar patrimonii haereditarium bonum est nullumque majus in suorum desiderio
solatium, aut efficacius exemplar quam cognatorum est ad
bonos mores; quamvis igitur repentina oratio periculorum
plenum opus Aleae. Cuncta tamen temeritati non permittam
pro temporis et loci ratione cursim dicturus, et mensariorum more facturus, qui multorum annorum rationes in unam
tabellam colligunt:
falsi dicere, nihil
veri silere, nihil in gratiam facere non modo senatus, sed
etiam tota civitas est testis locupletissima, quorum assidue
non meminisse, ut ingrati esset animi, sic etiam civis, cum
de republica tum etiam de bonis moribus male merentis.
Neque vero illud liberalissimi patris exemplar bonis civibus non
imitandum quod tibi opem trevir prudentissime ut ille magis
integer reipublicae vacaret; jam provectiori totam rem familiarem gubernandam commisserit? Nam cum Senum praesertim
tenacitas et avaritia sit morbus insanabilis; ita omnes supraquam oportet,
oculos et
soporis
prius oportet addiscat. Porro nihil alienum est in hominis natura conspici id, quod uniuersitati insitum dicimus. Illa enim ea ratione constat, ut expressa in singulis similitudo
pestem ac furiam euites,
eiusque illecebras praesentissimo ueneno commixtas putes. Atque Matthiae infelicitate
discas tuis nuptiis ac coniugio prospicere, doctusque alieno damno domum tuam rectius
componas, nec in simplices Boëmorum mores atque in tuam regiam transmarinum transferas exemplar. Enimuero si me audieris, et ab Hungaris summam inibis gratiam,
quippe maxima curarum parte eos liberabis, et te a pestifero contagio reddes conseruatum.
Laeto animo haec a rege oratio accepta: itaque quum meritas Iano
comis et facetus admodum in familiaritate; doctrinam, qua plurimum pollebat, magis gerebat in recessu quam in fronte; quicquid in corde, id habebat in ore. Adeo erat uerecundus, adeo perhumanus, adeo omnibus peruius ut non iniuria uitae exemplar, speculum uirtutis, sinceritatis norma a cunctis appellaretur. Vsque ad obitum Simeonis, fratris carissimi, tangebat illum uestimentorum cura nobilior; fragilitatis humanae, credo, recordatione ad diuina animum hinc penitus errexit.
Patrimonium
duobus."
magis superstes
mundo gratus et esse Deo.
3 Francisci Martiniaci Spalatensis
4 Hieronymi Martiniaci fratris
ipsius
orba phalanx, ac decidis auia, ni tu
patria infoelix, urbs caeca, superbe Capharnas,
Ambrosius indulge fauis, tutissima pandit
igitur ipse ratus maiorum
uestigia sequi, praesertim quum recto itinere praecelsissent
(alioquin imitari notatos infamia, siue turpitudinis aliqua labe infectos
execrabile flagitium existimatur), eos mihi maiores exemplar uitę meae
proposueram. Haud ignorabam quam constans
A
istis,
induit istos,/Humanis tandem quo peruia sensibus esset,/Illo naturę nec uis pertingere compos.
Deus ora sibi ducat tam luce refulgens
marg. pro dudum
ducit diuina uetustis
delationes, quam ejusce rei culpa, cujus quidem vehementer me etiam pudet; nec scio, qua ratione expurgem me, quum difficile sit, persuasiones tales e vulgi pectoribus exstirpare. At, quum avunculum meum scio cultorem esse summae justitiae, summae prudentiae copiosum ac sapientiae exemplar, facile tuis rationibus acquieturum credo. Quare, si praescita tua nolis falsa mihi evenire, indue partes et fratris et amici, accedas ad avunculum, aperi illi quid res ista veritatis habeat, neque amori me, qui mihi impingitur, succubuisse *) nega, hominem dein esse indicato, et nepotem;
caedibus oppletos, contra pium et aequum, proculcatis diuinis et humanis legibus, parem esse cum innocentibus remunerationem recaepturos, qui totam aetatem contriuerunt in liberalibus disciplinis exercendo ingenia, vt exculto animo virtutibus partim quietam et laudabilem vitam agerent, partim ad exemplar sui alios docendo, hortando, consulendo, ad mutuam charitatem et iustitiam, vnica vitae humanae precia atque ornamenta prouocarent: alios vero deterrerent a scelere atque iniuria. Et reges quidem sapientes, et respublicae bene institutae, et leges diuinae voluntatis interpretes numquam
ascriptusque concilio Divorum consecrabitur: quod optamus in sera tempora protrahatur: semper enim immature decedet vestrae Reipublicae quandocunque decesserit; tamen haud mediocriter solabitur dolorem vestrum, quod filium summae spei, paternisque vestigiis incedentem, et sese componentem ad exemplar veri, iustique principis, reliquerit vobis regni successorem. Quum igitur et authoritas tanta sit in optimatibus, quanta universitas nobilium esse voluit, et reges nihil de Republica decernant, nisi ex sententia Senatus; vos duntaxat optimates censui de vestris communibus
vero rebus omnibus, quae subsequute sunt, D. V. Reverenda non solum interfuit verum etiam praefuit, ut existimem nec longa nec brevi narratione ad hanc rem cognoscendam opus esse, [W:. L] libellum vero recens editum et vidi libenter et legi jucundissime, omniaque illa exemplaria statim amicis distribuenda curavi.
Ego itaque, qui talem operam ab
eruditissimo viro in conversione illa navatam perspicerem, quae doctis minime improbari
posset, libenter id manibus defuncti concessi, ut debita laboris exhausti laude
frueretur, eaque conversio meae praeferretur: ita tamen, ut ad meum exemplar, quod et
integrius et correctius plerisque in locis erat, textus Aristeae Graecus
imprimeretur.
Cum tui vero clarissimi nominis inscriptione, HULDRICHE FUGGERE generosissime, eum in
lucem producere libuit: ut meae, de
uiros urbs educat et quae
beatissima, quam de hac tenebrosa caligine translatam nostri
causa ante perspicuum summi Dei thronum astare credimus, ut quemadmodum in terris
humano generi
Aliquanto post, plane in poeticas allegorias, vel potius mythologias, et veluti quasdam peregrinas metamorphoses, Origenes et alii Sacras literas nefarie transformarunt: ut potius quidvis aliud Christianus homo audiret, quam ipsum Sacrarum literarum nativum sermonem ac sensum. Quare etiamsi varia exemplaria versionum Sacrarum literarum conquisierunt, eaque inter se accurate contulerunt, indeque sua Hexapla confecerunt: tamen revera sacro textui, suis illis mythologiarum transfigurationibus, sublato literali sensu, prorsus novam faciem aut larvam induxerunt.
Secuta deinde est
ergo, ac sit typicus baptismus, sicut et omnes illae veteres lotiones
ac purificationes fuerunt. Porro BAPTISMUS etiam dicitur esse interrogatio bonae conscientiae in Deum. 1. Pet. 3. Cui correspondens exemplar baptismi nunc nos servat non ablutio sordium carnis, sed bonae conscientiae interrogatio in Deum per resurrectionem IESU Christi: id est, Baptismus nos servat, non ex opere operato quatenus tantum est externum quoddam opus, abluens sordes corporis: sed quatenus fide apprehenditur promissio
Aptissime igitur per illud reciprocum hithbarech, lucta fidei cum dubitationibus ac tentationibus et peccatis, et illa perpetua aspersio aut purificatio, illud perpetuum Remitte remitte, depingitur. Impii blasphemique Iudaei calumniantur illas promissiones, tanquam si loquantur non de causali, sed exemplari benedictione: seu non dicant, quod propter Christum, eiusque meritum benedicentur homines: sed tantum proposito exemplo Abrahami, sint sibi aliisque imprecaturi similem felicitatem, ac si dicerent: Utinam ita mihi aut tibi Deus benefaxit sicut Abrahamo, eiusque posteris. At contra, quod
propter eum, seu propter eius semen benedicturus. Hoc est quod Paulus dicit, haereditare promissiones Abraae: et Christus, Convivari cum Abrahamo, aut in sinu eius foveri in regno caelorum. Eodem etiam facit passiva vox
illo semine Abrahae mundo pro ventura affirmant: ut necesse sit hasce promissiones de benedictione in Abraham et eius semine, intelligi de realissima ac efficacissima beatione, quae toti mundo per hoc semen continget. Ex eo quoque manifeste vanitas istorum calumniae deprehenditur, quod si de sola exemplari benedictione ageretur, non toties, nec tanta
sacerdotium, gens sancta, populus qui in lucem accessit, populus Dei, advenae et peregrini, oves conversae ad pastorem animarum: 1. Pet. 2. Clerus: 1. Pet. 5. videtur enim ea vox hoc loco totam Ecclesiam significare. inquit enim: Neque ceu dominium exercentes adversus cleros, sed sic ut sitis exemplaria gregis. Sortiti fidem preciosam: 2. Pet. 1. Nati ex Deo: 1 Iohan. 3. 4. 5. Filii Dei: 1. Iohan. 5: Rom. 8. 9. Filii Dei viventis: Gal. 4. Filii promissionis et liberae: Gal. 4. Filii Abrahae: Rom. 4. Filii Dei et lucis: 1. Thess. 5. Reges et sacerdotes Dei: Apoc. 1. et 5
cap. 5, Quoniam iudicium eius pertingit usque ad caelos. Sic Luc. 24, Principes nostri tradiderunt eum in iudicium mortis. Sic Paulus Rom. 3. Quorum iudicium iustum est: id est, poena. Et cap. 13: Qui resistunt, iudicium sibi acquirent: id est, poenam. Decimo, pro exemplari, seu specimine: hocque ideo, quod iura et leges quodammodo sint exemplaria, quae vita nos et factis exprimere oporteat. Exod. 26. Et erigas tabernaculum iuxta iudicium, quod tibi monstratum est in monte: id est, iuxta eam formam, aut ideam. Undecimo, pro mensura, norma, regula, modo,
Luc. 24, Principes nostri tradiderunt eum in iudicium mortis. Sic Paulus Rom. 3. Quorum iudicium iustum est: id est, poena. Et cap. 13: Qui resistunt, iudicium sibi acquirent: id est, poenam. Decimo, pro exemplari, seu specimine: hocque ideo, quod iura et leges quodammodo sint exemplaria, quae vita nos et factis exprimere oporteat. Exod. 26. Et erigas tabernaculum iuxta iudicium, quod tibi monstratum est in monte: id est, iuxta eam formam, aut ideam. Undecimo, pro mensura, norma, regula, modo, qualitate, statu, conditione. Iudicum 13. Quod erit iudicium pueri, et
pondus gloriae. Sic 1. Reg. 12 dicit populus ad Roboam: Allevia iugum patris tui. Sic,licet corrupte, legitur Iacobi 5, quod Dominus alleviabit aegrotum unctum, super quem sint factae preces: cum in Graeco sit
sumunt, praeceptum habent ut
decimas accipiant a populo iuxta legem. Et ibidem: Lex homines constituit pontifices habentes infirmitatem. Et 8 cap. meminit mandati de extruendo tabernaculo ad exemplar ostensum in monte. Et cap. 9 multa ceremonialia de templo et rebus in eo, de oblationibus, de expiatione et purificationibus, quae fiebant sanguine taurorum, hircorum, vitulorum, cinere iuvencae, aqua et lana coccinea et hysopo commemorat. cap. 10, Lex umbram
cum ubique alibi suos cultus in immensum cumulant, tum et precationem multa loquacitate producunt, putantes Deum aestimare bonitatem precationis ex nimia prolixitate, non ex fidei vigore ac magnitudine, quam illi in precibus et tota pietate prorsus ignorant. Huius rei vivam et crassam praxin ac exemplar in adversariis nostris Papistis videmus: quod tum innumerae myriades Missarum, tum etiam eorum globuli aut ova serpentum, quib. precularum suarum numerositatem supputant, liquido testantur.
MULUS et equus coniunguntur interdum in Scriptura: quia istis duobus iumentis utimur
auferetur sceptrum de tribu Iuda, donec venerit Siloh. Significat autem Siloh felicitatem, vel autorem felicitatis. Inde a quibusdam vertitur Heros. Iudaei quidam etiam Messiam interpretantur. Aliqui etiam filium eius, scilicet Iuda: nam Messias debebat ex tribu Iuda nasci. Vidi plura manuscripta exemplaria, ubi non erat ioth: quod magis cum etymo felicitatis conveniret. Opinor igitur idem esse quod Salvator, felix, prosper, fortunatus, faustus, augustus, cui prospere debe bant succedere omnia contra mundi sapientiam et potentiam, contra peccatum, mortem, diabolum, adeoque omnes portas
ornaberis tympanis tuis, et egredieris cum choro ladentium. id est, reb. laetis uteris instrumentis Musicis, quae te ornabunt: sicut etiam nunc utuntur puellae in Italia cymbalis, quae sunt semitympana, aut aperta tympana.
TYPUS. 1. Cor. 10. Haec autem typi nostri fuerunt. id est, exemplaria, in quib. tanquam tabellis Deus vobis delineavit, quid fugere, quid sequi debeamus. Vulg. habet. Haec autem in figura facta sunt nostri. Eras. Haec ante figurae nostri fuerunt. Quae expositiones aditum patefaciunt phreneticis quibusdam ex hoc loco colligentib. in veteri populo omnia
coram: id est, contra decreta Caesaris agunt. Sic et Hebraeum Ante, significat fine. Monet Erasmus in Annotationibus, has duas voculas
adumbrant, ac utcunque delineant, sicut umbrae sua corpora. Colossens. 2, Quae sunt umbrae rerum futurarum, at corpus est Christi: ubi opponuntur illi [?: ] pi aut picturae, caeremoniae, sequenti vero cultui religionis, ac beneficiis Christi, ut corpori umbra. Hebraeorum 8, Qui exemplari et umbrae deserviunt rerum caelestium. Umbra mortis, praedicta ratione delineationis rerum dicitur: quia umbra corpus suum nonnihil exprimit ac depingit. Significat autem summa pericula, plena mortis ac terroris, sive ea sint temporaria, sive spiritualia ac aeterna. Plane eadem figura
indicium. In Ps. Myrrha et gutta et casia a vestimentis tuis. Unguentum, diffusa nominis Christi gratia. In Solomone: Unguentum diffusum nomen tuum. Sancta sanctorum, interiora quaeque mysteria Domini, vel regna caelorum. In epist. ad Hebr. Non. n. in manufactis sanctis Iesus introivit exemplaria verorum, sed in ipsum caelum, ut appareat nunc vultui Dei pro nobis. Sabbatum requies spiritalis. In Gen. Et requievit Dominus ab omnib. operib. suis. Quadragesima, figura praesentis vitae ac laboris. In Evang. Et cum ieiunasset quadraginta diebus, et quadraginta noctib. Pascha,
salvatoris, veteris scripturae testimoniis utitur, non sequatur LXX interpretum authoritatem, sed Hebraicam.
17 Equidem Apostolos iudico voluisse accommodare se iis, ad quos scribebant: itaque Matthaeum, cum ut quidam volunt Hebraice, et ad Hebraeum populum scripserit, de Hebraeo exemplari libenter mutuatum testimonia: caeteros vero Evangelistas et Apostolos, cum scripserint ad gentiles, exiis libris citasse firmamenta, quos videbant gentilium manibus passim teri. Hi autem erant LXX interpretum.
18 Distinguenda quoque sunt miracula Christi a doctrina. Haec enim
minor cura, quam ipsarum rerum suspici debet. Hac igitur in parte observet Scholae magister: primo, num obveniat vox aliqua
generosum quidem in virilibus belli factis, mitem vero et immobilem in hostibus retaliandis. Talis erat et Moses, magno quidem animo contra eos qui in Deum delinquunt exurgens, leni vero animo calumnias contra se sustinens. Et ubique velut pictores, cum imaginem de imagine pingunt, frequenter ad exemplar respicientes, lineamentum inde ad suum opificium transferre studio habent: sic oportet eum qui studio habet seipsum omnibus virtutis partibus perfectum efficere, ad sanctorum vitas, velut statuas mobiles et actuosas respicere, et illorum bona per imitationem sua facere. Preces rursus
DE DOCTRINA CHRISTIANA LIBRO SECUNDO.
Contra ignota signa aut vocabula, magnum remedium est linguarum cognitio. Et Latinae quidem linguae homines, quos nunc instruendos suscepimus, et duabus aliis ad Scripturarum divinarum cognitionem habent opus: Hebraea scilicet, et Graeca: ut ad exemplaria praecedentia recurratur, si quam dubitationem attulerit Latinorum interpretum infinita varietas: quanquam et Hebraea verba non interpretata saepe inveniamus in libris, sicut Amen, Alleluia, et Racha, et Osanna, et si qua sunt alia. quorum partim propter sanctiorem autoritatem, quamvis
proprietatem accipienda sit. Et alibi: Scripturae ambiguitatem aperit linguarum proprietas, ad cuiusque linguae proprietatem enarrandam.
Idem in libro 1. de sermone Domini in monte, fatetur exemplaribus Graecis maiorem adhibendam esse fidem quam Latinis.
Idem lib. 2. Multa exemplaria latina, inquit, sic habent: Et pater tuus qui videt in absconso, reddet tibi palam. Sed quia in Graecis, quae priora sunt, non invenimus Palam: non putavimus hinc aliquid ad disferendum esse. Idem lib. Retract. 1. cap. 7. fatetur quoque Graecos Latinis veriores, et sua ex
Talia verba iuxta naturam Hiphil necesse est vertere pro facere, esse aut fieri. Tale est etiam illud Ephes. 1. Pater Christum suscitavit ex mortuis, et sedit eum ad dextram suam in caelis: id est, fecit sedere. Verbum neutrum habet antecedentem transitionem. Sic Matth. 21, habent quaedam exemplaria, Apostoli sederunt Christum super asinam et pullum: id est, fecerunt sedere, aut collocarunt.
3 Carent Hebraei compositis verbis ac nominibus, eoque saepe simplicibus pro compositis abutuntur. Rom. 10, Moses scribit iustitiam quae ex Lege est: pro, Describit aut
loqui videtur,
seu
solet sermone conglutinare: puto autem (ut et hoc obiter annotem) Aristotelem studio ipsum principium historiae Herodoti suo iam recitato loco inservisse, ut ostenderet etiam ipsum titulum cum narratione cohaerere. Nam sic ea incipit, Nisi quod nunc pro Thurii habet Halicarnassei: tunc vero forte exemplaria sic habuerunt, Quia in Thuriis vixit, et mortuus est. Et manuscriptum exemplar vidi, quod pro
ipsum principium historiae Herodoti suo iam recitato loco inservisse, ut ostenderet etiam ipsum titulum cum narratione cohaerere. Nam sic ea incipit, Nisi quod nunc pro Thurii habet Halicarnassei: tunc vero forte exemplaria sic habuerunt, Quia in Thuriis vixit, et mortuus est. Et manuscriptum exemplar vidi, quod pro
ex humanis rivulis suam Theologiam hausit.
Vos ergo studiosi piique iuvenes, scrutamini Scripturas, custodite sermones viventis Dei, meditamini in lege Dei die ac nocte: ac sicut ille de Graecorum humanis aut etiam fabulosis scriptis inquit, nos de hoc multo meliore opere dicamus, vos exemplaria sacra nocturna versate manu, versate diurna: eaque vobis ita trita, nota ac familiaria efficite, ut semper vobis in promptu esse possit, quo cunque inde dicto indigueritis.
Deploranda profecto ac etiam detestanda est nostrae naturae pravitas, quod plerunque nescio quomodo
deos alienos 222
21. Maledicens patri aut matri suae morte moriatur 218
Pecunia eius est 223
22. Qui immolaverit diis, occidetur 205
Si affligendo afflixeris cum 173
25. Pellis arietum fractorum 188
Vide ut facias omnia secundum exemplar, quod ostensum est tibi 131
26. Et latitudo quatuor cubitorum cortinae unius 205
Duae bases sub tabula una 255
30. Erit filiis Israel ad memoriam coram Iehova 158. 159
Suffimentum quod facies, secundum compositionem eius non facietis vobis 205
supra mundum reducunt. Horum autem dogmatum plurima et Aristoteles et Plato susceperunt. Plotinus vero et Porphyrius, et Iamblichus, et Proclus, omnia sunt secuti et tamquam divinas voces, ea susceperunt.
quoque difficultatem me cito
sequenti hebdomada Bullas habebo. Postquam Propositio facta fuit, uix octo dierum spatio praeterito
mortuus est Dominus Cerri, cuius officii erat Decreta, Cedulas et Contracedularum signationes Sacri Collegii in similibus expeditionibus dare; eius Mors itaque protraxit Decreti Propositionis exemplar duabus hebdomadis, donec alius eius loco successit.
Interea Dominus
Matkouich obtenta, aegre admodum, facultate, discessit ad Dominationem Uestram Reuerendissimam properaturus. Detinebit se tribus uel quatuor diebus Bononiae; et si interea Bullas obtinere
me ipsum tanti feci, nеc in aliorum animis tanto in pretio futurum judicavi, ut prolato ipso codice et in loco celebri palam inspecto ad fidem ejus antiquitatis asserendam opus non esset. eoque magis quod idem fragmentum Patavii interim editum est, nequaquam satis accurate, et dimissa passim ejus exemplaria et studia et stilum hominum eruditorum excivere in utramque controversiae partem prolixe disputandi. Itaque et ipse quantum in me fuit, et plerique alii, quibus abstersa a Provinciae nostrae nomine hac tam foeda macula opus erat, summa ope contendimus ne Мarinus Statilius codicis
censebaturque: adhuc illa veteris Romani morís, et lingua, et institutorum, veterisque item erga Imperatores obsequii retinens. Perrexit inde res Ragusina proferri, atque valescere; et senescente paulatim Slauorum potentia agri quoque adiectione non mediocriter augeri; maxime postquam formato ad exemplar Venetae Aristocratiae statu Ciuitatis, populoque ad ferenda legum imperia, moresque ad seueritatem disciplinae accomodandos adacto, in iustum Reipublicae corpus execreuit. Quippe natura ita comparatum est, ut ciuitates legibus, moribusque, et vitae cultu recte
penitùs, neque laetitiae vitaeque beatae
appetere: cum nihil, nisi ratione Boni, appetat: Bonum verò quoduis, vnde creatae res appeti possunt, nihil sit aliud, quàm leuissima quaedam summi Boni adumbratio.
Si igitur à rudibus ijs simulacris ad perfectissimum, aeternumque intuendum exemplar mens transeat; nihil iam negotij supererit, vt totus quoque amor ad eandem illam omnis Boni, Pulchrique inimitabilem formam suas curas conuertat: qua nimirum praesente finitarum omnis rerum Venustas, multò magis, quàm ad Solis exortum nocturnus syderum fulgor, ex oculis deficit.
40.
beato
acuratissime. exaravit erroresque orthographiae
Ex ortographiae. correxit, itemque historiam Michae Madii et tabulam a Cutheis, prout et memoriam archiepiscoporum Salonitanae ecclesiae; eorumque exemplaria Johannes Lucius, auctores integros, qui nondum erant impressi, post opus suum
late protexerat, itemque
Galeam,
Praefatio
Scriptorum, qui aliqua doctrinae laude illustres Ragusii floruerunt, memoriam litteris mandare constitui eorumque res gestas memoratu dignas carptim perscribere, ut posteri vitae documenta sumere volentes praeclara eorum facinora intueantur et quasi exemplaria quaedam prae oculis habeant, quae imitentur. Qui enim illustrium virorum monumenta litteris committunt, non modo famae eorum, quos laudant, verum etiam et potissimum legentium utilitati consulere debent. Utilissima autem esse censetur ad virtutem capessendam eorum memoria, qui virtute
oratio, quam Cervinus habuit in funere Michaelis Zamagnii, Ragusinae reipublicae rectoris, cuius initium: Etsi mihi durum atque laboriosum videbatur rectoris nostri hodierna die defuncti in tanta temporis angustia laudationem suscipere... Eius exemplar in Adversariis meis exstat, cum perscripta eiusdem Gradii testificatione, quam hic subiicere operae pretium duxi: Oratio Aelii Lampridii Cervarii in funere Michae Zamagnii in rectoratu supremo reipublicae Ragusinae magistratu defuncti. Etsi etc. Excerpta ex codice
videri.
sed ubi jam proxima pendet in auris
impulsibus istis
justis ubique laudibus consiliarium suum actualem intimum nominarit, et dum Viennam ad praestandum juramentum accedere nequivisset, comitem Ladislaum Erdoedium Zagrabiam ad eundem misit, ut coram illo juramentum deponeret, quod et praestitit.
Humilitatis erat caeterarumque virtutum exemplar, quas universas longum foret describere. Profecto honores semper fugiebat et humilitate, quae episcopum decet, fuit admirabili. Affabilis, solers, industrius, irrepraechensibilis, verbo episcopus omni ex parte perfectus. Hilaris cum gravitate et majestate. Nec lusui deditus aut ulli rei
fecisse retulerunt.
(Regula militaris distributa.) Bani lectae litterae, quibus laudat copias banalium confiniorum, quae sub ductu et imperio suo in Belgio militarunt, ac una vernaculo idiomate descripta exercitii militaris condiscendi mittit exemplaria, per confinia distribuenda, ac ut confiniorum populus diebus festis juxta illa exerceatur, ordinat.
(De tormentis allatis.) Et quia tormenta duo reduces e castris Belgicis conduxissent, ut de his disponat banus constituitur, et demum
non contradicente, libros tantum dogmatis et fidei revisioni episcopali competere, alios Viennam mittendos. Hinc postquam historiam meam privilegio typographi insertam vidissem, cum eodem conveni sex florenis a folio, ita ut eum carthae et aliorum omnium rerum provisio maneat, is autem mihi mille exemplaria dare obligetur. Convenimus pro typo Cicero vocato. Et is hoc anno incoavit opus contra minas, prohibitiones eorum; neque enim lecto privilegio a quopiam est contradictum.
(Regni congregatio.) Sub finem Maji fuit instituta regni
Et hos presbytheros cardinales. In diaconum vero cardinalem Franciscum Saldanha y Gama, Portugallum.
N.B. Ad annum eundem ex actis publicis. Supplicatum bano, ut disgustum principis a regno avertat.
Interimalis urbarii exemplaria singulis pagis sub protonotariali sigillo extradantur. Vide pg. 355.
Stabilis urbarii projectum Suae Majestati submittitur. Vide pg. 357.
Comes Draskovich plagam, quam sui Sztenichnyakienses a Sislavicensibus ademptam quaerulabantur, jure mediante a vicebano Rauch
singulorum professorum descriptio haec suscipi ac
continuari per discipulos valeat, salva semper manente destinatae praelectioni horae
integritate.
9. Ex eodem motivo cum pro infima grammatices classe nulla amplius exstarent hactenus
praelegi solitorum libellorum exemplaria parte ab una, parte vero ab altera existens hic
typographus Trattnerianus eiusmodi mancos quidem, sed qui suppleri facile possint, haberet
libros, ut ad usum iuventutis supradictae classis nullo negotio accommodari quirent, interea,
donec certius aliquid stabilitum
oculis atque auribus res ipsae in animos
influerent, nihil propius ad hanc aurium atque oculorum fidem accedet, quae haec
alienae personae ac sermonis imitatio. Atque idcirco, opinor, perfecti poematis
exemplar, verasque imitationis sedes tragoedias esse statuit. Nam etsi poetae
alias etiam habeant, quas sequi possint, rerum effingendarum rationes, tamen, si
ab hac una alieni sermonis inductione recesserint, describere illos tunc potius,
imitandi normam putabam exigendos: aliud quiddam majus
atque amplius esse oportere arbitrabar, unde suos illi cultus, suosque ornatus
accerserent. Siquidem noveram Trissini poema illud quidem ad constituendae
fabulae leges et ad Iliadis exemplar accuratissime compositum in bibliothecis
pene delitescere; Areosti vero Orlandum veterum vestigiis non tam sollicite
insidentem, ac nonnunquam ab ipsa veritate naturae ultro aberrantem, tamen ob
mirum istud dicendi genus videbam
genas, teneros petit ungue lacertos
hunc decus ingens,
dicata, ut eodem modo Iliadem verterem humanissimis, gravissimisque verbis es cohortatus; qui semel impulsum urgere ad extremum, et currentem, quod ajunt, incitare non destitisti; qui opus ubi esset confectum, tua id impensa in lucem edere liberalissime, munificentissimeque jussisti, non multa exemplaria, quibus amicos munerares, tibi reservare, cetera omnia magno numero mihi habere, tuae in me, quam ego omnibus muneribus antepono, benevolentiae monumentum. Hujusmodi patronus cui obtigerit, non est credibile me in scribendo minus quam potuerim contendisse, ac non potius dedisse operam
hoc in genere monumenta extarent, duae illae orationes inter se contrariae Aeschinis, ac Demonsthenis, quas, ut Romanos quosdam oratores, Atticorum nomine abutentes, doceret quid esset Attice dicere, ex Graecis fecit Latinas. Extaret profecto optimae interpretandi rationis exemplar absolutissimum; atque ad illud liceret, quasi ad quandam formulam, revocare omnes quicunque eloquentium virorum scripta interpretantur. Nunc illae, nescio quo malo rei litterariae fato, vel hominum potius, a quibus eas diligentissime servari oportebat, incuria, vel periere,
paucitate nihil omnino laborare; postremo id assequi, ut, quae scribit, non advecta e Graecia, sed in Latio nata videantur; nec vero, nisi aliunde id constet, facile statui possit, ille ne Homerum, an eum Homerus converterit. Haec igitur carmina mihi decrevi optimi generis interpretandi tanquam exemplar et formam esse debere; haec quasi regulam, ad quam referrem ea, quae ipse facerem; haec veluti mensuram, qua adhibita, intelligerem, concessa interpreti libertas quo impune progredi possit, quem ad finem, sine
paucis cognitas et exploratas intellectui plurimorum atque usui accommodant. Nam quum omne humanitatis studium duabus rebus maxime constet, exercitatione nimirum et imitatione, fieri nequit, quominus sit perutilis ille labor, quo et necessario stili elegantiam diligenter exercemus, et optimum exemplar, cujus tamquam formam scribendo exprimere conamur, aliis ad imitandum lingua conversum usitatiore proponimus. Sed quoniam plerosque viros summos vel ipsius rei difficultas, quae certe magna est; vel ipsa molestia, gravis profecto, in alienis semper insistendi vestigiis, decursu temporis
quo eosdem mentis impetus ingeniique vis trahit quodammodo ac proripit:alii autem affirmant, servari omnino non posse, si elegans velit esse interpres, sententias easdem verborumque proprietatem, quibus auctor usus est. Itaque consequi necessario, ut omnia aut enervia sint, aut multum ab exemplari discrepent. Latine vero qui id faciat, eum non hominibus, quibuscum vivit, sed mortuis nihilque jam sentientibus scribere vociferantur. Quid quod etiam inventi sunt, qui vetera vertentes, ne verbum credo pro verbo non redderent, prosa oratione poëtas non versibus interpretati sunt,
fortissimos reges agatur res, maxime ad concitandos inflammandosque animorum motus valere. Quid vero de Odyssea dicat, audiamus;
Protonotariatum Centum 30 annis nunquam fuerit reserata. Ego ipse,
quamquam falsitas diplomatis mihi probe comperta foret, subdubitabam tamen, an non in illa
priorum saeculorum Caligine veterator quispiam nimis credulo alicui protonotario
adumbratum Diplomatis hujus Exemplar tanquam insigne Cimelion obtruserit. Verum cum me pro
Comitiis 1765 pararem, reserata hac Cista ego ipse documenta regestravi, et fide mea
asseverare possum me Diplomatis ne vestigium quidem reperisse. Vide in quam ignaros
consultores Croatas incidisti, qui
illam almam Matrem compellantes osculo salutarunt non
frementibus (ut Tu loqui amas), sed ridentibus Croatis; vel hoc indicio argui
potest auram hanc a Septemtrione, ac potissimum e Polonia venire.
Ne tamen mera verba Tibi dari putes, cape 20 Exemplaria Funebris, quae doctissimo condam
Kerchelichio in Academia hac dicta est, Laudationis; videbis exinde quae sit nostratum non
dico eruditorum, sed studiosorum tantum hominum de ratione Patriam Historiam tractandi
sententia. Cape etiam Introductionem in
ad meum usque protonotariatum centum 30 annis nunquam fuerit reserata; ego ipse, quamquam falsitas hujus Diplomatis mihi probe comperta foret, subdubidabam tamen an non in illa priorum saeculorum Caligine veterator quispiam alicui nimis credulo Protonotario adumbratum Diplomatis hujus Exemplar tanquam insigne Cimelion obtruserit; verum dum me pro Comitiis 1765ti pararem, reserata hac cista ego ipse omnia documenta regestravi et fide mea asseverare possum me Diplomatis hujus ne vestigium quidem reperisse. haec Tu. Iam audi observationes meas. Tu Rumorem multorum ore Croatarum
congruam jam redditam esse Compensationem pronunciaverit, nullam ego quoque imposterum obmovere velim Quaestionem. Sin, ejus ipsius Authoritatem interpello ut Te ad praestandam honoris resarcitionem permoveat.
Ut videas quam ingenue Tecum agam, ipsum Scriptae ad eundem Epistolae Exemplar adnecto, nimirum ut si quid adhuc pro Causa Tua apud eundem perorandum esse existimaveris, id tanto facilius praestare possis. Ego verum Te meque ab omni ulteriori hujus Molestia liberum pronuncio; uterque enim nostrum, Tu scribendis, ego agendis rebus, utilius possum tempus
pugnans, et Achilles ad
Xanthum Troianos persequens; sed haec heroum pugna. Iove autem crebro fulminante,
caelum, tellus, maria, omnia denique concuti ac conflagrare videntur. Nae illi,
qui ad poesim se dedunt, maie sibi consulunt, si negligant exemplaria graeca nocturna versare ma vn, versare diurna.
apparet.
§ 55 Memorabilis forma qua decretum Alberti manipulatum est.
hoc emanavit.
descriptum esse indicat illa ingressus
ejus clausula "universis praelatis, baronibus, nobilibus... in comitatu N.N. constitutis" e
quo una apparet usum decreta comitiorum ad singulos comitatus transmittendi jam tum
viguisse; ex autographo enim hoc debuit deinde exemplar pro singulo comitatu describi.
Vestrae," articulo 2-o "Ut Majestas Vestra eo magis
necessitati suae intendere possit," et sic passim.
exemplar, non vero vicissim (ut sub Alberto),
extradederit.
Usus decreta ad singulos comitatus submittendi renovatur.
legibus sancita fuerint, quae Verboczius tanquam meras consuetudines
in opus suum retulit. Antiquarum vero legum memoria facile poterat
obliterari donec aut per praecones tantum publicabantur aut pauca tantum
scripta earum exemplaria conficiebantur. Sicuti enim privati litteras, quae
eorum iura et posessoria continebant, sollicite et usque ad superstitionem
secreta conservabant, ita e converso publicorum documentorum nulla, aut
certe exigua aevo
Ego apud nos nullum scio qui aliquid habeat quod tu Minoribus tuis
scriptoribus inferre possis; maiores enim nostri in colligendis eiusmodi
rebus fuerunt minime curiosi.
Ceterum accepi etiam 10. exemplaria 2-di Minorum scriptorum tomi. Ex his unum
pro me retinui, aliud reverendissimo domino lectori Volgemuth, qui primum
tomum iam habuit, dedi. Episcopus Viennae agit, sed etsi adesset, nec huic
nec bano exemplar dandum
etiam 10. exemplaria 2-di Minorum scriptorum tomi. Ex his unum
pro me retinui, aliud reverendissimo domino lectori Volgemuth, qui primum
tomum iam habuit, dedi. Episcopus Viennae agit, sed etsi adesset, nec huic
nec bano exemplar dandum existimavi, donec ulteriorem a te accipiam
inviationem; nescio enim an hi 1-mum tomum iam habeant. Sin, vides ipse quod
nec illi tibi magnam gratiam habebunt, si 2-dum tomum sine 1-mo accipiant,
et tu duo
bano exemplar dandum existimavi, donec ulteriorem a te accipiam
inviationem; nescio enim an hi 1-mum tomum iam habeant. Sin, vides ipse quod
nec illi tibi magnam gratiam habebunt, si 2-dum tomum sine 1-mo accipiant,
et tu duo exemplaria inutiliter truncabis.
Idem est de reliquis 6. exemplaribus, quae tu venui exponi cupis; quis enim
emet 2-dum tomum sine 1-mo? Quare mea haec est opinio ut vel tu ipse huiatem
bibliopolam Müller litteris
pro 100 distractionem submittendorum a te
librorum assumere velit? Hoc stabilito cum seu Zagrabiensis, seu
Varasdinensis tricesimator omni anno Budam ascendat, potes rem ita
organizare ut per illos singulis annis aliquot exemplaria submittas.
In hunc autem casum tibi author sum ut ante omnia 1-mi tomi Scriptorum
Minorum 20, 2-di vero (cum 8 iam habeam) 12 exemplaria transmittas; totidem
enim exemplaria, puto, omnino vendi posse.
anno Budam ascendat, potes rem ita
organizare ut per illos singulis annis aliquot exemplaria submittas.
In hunc autem casum tibi author sum ut ante omnia 1-mi tomi Scriptorum
Minorum 20, 2-di vero (cum 8 iam habeam) 12 exemplaria transmittas; totidem
enim exemplaria, puto, omnino vendi posse.
Dein vero ut, quam primum Supplementa excusa fuerint, tam de
his, quam et de Vestigiis
organizare ut per illos singulis annis aliquot exemplaria submittas.
In hunc autem casum tibi author sum ut ante omnia 1-mi tomi Scriptorum
Minorum 20, 2-di vero (cum 8 iam habeam) 12 exemplaria transmittas; totidem
enim exemplaria, puto, omnino vendi posse.
Dein vero ut, quam primum Supplementa excusa fuerint, tam de
his, quam et de Vestigiis
Comitiorum pariter 20 exemplaria transmittas, et sic de
totidem
enim exemplaria, puto, omnino vendi posse.
Dein vero ut, quam primum Supplementa excusa fuerint, tam de
his, quam et de Vestigiis
Comitiorum pariter 20 exemplaria transmittas, et sic de anno in
annum pergas.
Faciam ego ut impressum nuntium et Zagrabiae, et Carlostadii, et Crisii, et
Varasdini distribuatur, hacque ratione spero quod plura etiam exemplaria
pariter 20 exemplaria transmittas, et sic de anno in
annum pergas.
Faciam ego ut impressum nuntium et Zagrabiae, et Carlostadii, et Crisii, et
Varasdini distribuatur, hacque ratione spero quod plura etiam exemplaria
quam 20 de singulo, quod missurus es, opere vendi possint. Significa mihi
hac de re mentem tuam et vale.
Castiliae Henrico 4, qua ei indulgentiam plenariam, et omnibus, qui 200 maravedi conferret
pro cruciatis expeditionibus, haec bulla tantum pro 4 annis data fuit, et renovari debuit omni
4. anno; ab anno vero '505--o illimitate venduntur exemplaria huius bullae a 200 maravedi.
et hanc Gregorius tota animi sui contentione est semper prosequutus. Verum quo ordine, qua ratione, quo tandem progressu? Eo nimirum, ut suae ecclesiae et morum praefuerit integritate et prudenti adfuerit consilio et summa profuerit industria. Ita omnis in eo administrandi ratio ad illius exemplar evincitur peracta, quo pastorale ecclesiae munus ac religionis moderamen liquet divinitus constitutum. Verum quum haec maxima sint in Gregorio et vobis apprime cognita ac perspecta, vereor illud unum, ne mihi tanto digna praesule, digna tanta vestra celebritate atque expectatione contingat
utrum inimici magis ejus virtutem exagitantes provocaverint, an ejus clementiam victi tandem dilexerint. Vincebat non pro meritis plectendo, sed pro animi sui praetantia beneficiis complectendo cumulatissimis. O praeclaram sane naturae informationem! O dignum imitandae christianae mansuetudinis exemplar! Hoc magnum est sibi dominari, se ipsum vincere, pulchrius haec omnibus triumphis. Quid enim tanto viro gloriosius, cui de omnes rerum eventus eadem erat mentis sedes, ut nec in primis atque adversis se umquam deprimi neque summis atque secundis altius efferri pateretur? Vix ullus alter in
cultura domus Domini, et prosperatus est. Si prosperatus, felix ille apud Deum; nam ei in caelis admotus non afficitur de interitu tristitia, sed gloriam refert de justitia, sed de virtute laetatur repensa. Si prosperatus, felix ille et apud homines, quos inter diuturna consuetudine commoratus ea sibi condidit monumenta rerum, quae ad ecclesiae utilitatem, Melitensis hujusce congregationis decus suorumque civium admirationem et exemplar perpetuo manebunt.
|
155. Ferić Gvozdenica,... . Fabulae, versio electronica [Paragraph | Section]
plus loco sunt, quam mihi,
Diversam ab aliis longe inivi qui viam,
Novoque sector qui labore gloriam.
Illyricae adagia namque linguae (originem
Cui pervetustam, quaque nullam latius
60 Europae in oris propagatam novimus;
Quamque ipsi Phoedro, cujus exemplar sequi
In his proposui, quis fuisse propriam
Avis progenito Thraciis negaverit?)
Cum pauca multis delibarim e millibus,
65 Potissimumque patriae hominibus meae
Legati jure ceu quodam relinquere
Animo statuerim, nuda ne prorsus darem,
156. Ferić Gvozdenica,... . Fabulae, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
inter aulas principum, atque regia
E mensa opimis affatim vescor cibis,
Genasque libo matronarum eburneas.
Haec elocuta, parvulo in electri globo
10 Formicae corpus nigricantis integrum
Lucere vidit, quae laboris strenui
Insigne, donec vixit, exemplar fuit.
Superba coepit vile tunc contemnere
Animal, quod humili semper alvum ingloriam
15 Solo traxisset, atque insuavem, pauperis
Ritu, vulgari vitam tolerasset cibo.
Haec garrientem forte tum praetervolans
Avidis hirundo faucibus
157. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
4.239.3 Casta eadem et fortis, digna et quam Roma magistram
4.239.4 Officii nuptis omnibus esse velit,
4.239.5 Atque foro in celebri, saxove, aut aere, decorum
4.239.6 Exemplar sanctae stare pudicitiae,
4.239.7 Testari et nostro quo nil corruptius aevo est,
4.239.8 Foemineum ex aliqua parte manere decus.
158. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
abiit timor omnis: castus at ille,
6.47.6 Qui vos mire ussit, nunc quoque perstat amor.
48. [46.] In idem argumentum.
6.48.1 Exemplar morum periit bona Livia; plorat
6.48.2 Jacturam largis Parthenope lacrymis;
6.48.3 Nec vitae digito monstratur forma pudicae
6.48.4 Quae sit; narratur sed modo quae
159. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
8.257.7 Mirandam et seris Lydam proponere saeclis
8.257.8 Talem, Lyda meo qualis inest animo.
258. Pollae Lydam, tamquam vitae et morum exemplar, imitandam proponit.
8.258.1 Polla, refer Lydam, sed qua potes; illa referri
8.258.2 Ex aliqua tantum nam tibi parte potest.
8.258.3 Si queat ex omni, non una, atque unica,
160. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
8.525.3 Doctrinaeque omnis tibi vis, vitaeque magistra
8.525.4 Ante diem soli contulit historia.
526. [525.] Lyda in quocumque foeminae munere unum exemplar.
Monet Pollam ut, qua possit, Lydam imitetur.
Krša
8.526.1 Matris, Herae, uxoris, quodcumque et foemina munus
161. Zamanja, Bernard. Epistolae scriptae an. 1795. et... [Paragraph | Section]
4.108 Turba feret, nec dura pati praecepta negabit
4.109 Exemplis edocta tuis. Non longius ibo,
4.110 Plurave verbosus jam pergam adnectere; pubi
4.111 Dat senium formam vivendi, exemplar et ipsi
4.112 Plebi sunt proceres. Si clarus forte senator
4.113 Otia discintus degat, sociisque remotis
4.114 In triviis nocturnus obambulet; ad mediam atque
162. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph | Section]
praeter lapides, quos cura priorum
Eripuit tenebris, servantque in honore nepotes.
Marmora antiqua, Epidauri inventa, cum variis locis dispersa jaceant, cura
Quid queror? et claris eadem fortuna Salonis
Obstitit, Illyricas
163. Ferić Gvozdenica,... . Periegesis orae Rhacusanae, versio... [Paragraph | SubSect | Section]
in aedem
Intulit, ex allio fuerat quae adducta sacello,
Ex Ecclesia parva in colle posita dicta
Cui simile exemplar mox curant reddere, pensent
Ut damnum, interea hîc melior custodia servet.
His ego perceptis, rosea cum crastina fulsit
Luce dies, latus occiduum convisere pergo,
Quà se ingens aperit portus, vi
164. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 33 | Paragraph | SubSect | Section]
multi: pars maxima rident,
1.4.172 Atque in herum multa, in Lucillam multa jocantur,
1.4.173 Et calices poscunt. Quidam ut memorabile factum
1.4.174 Vidit, et agnovit doctrinae exemplar acutum,
1.4.175 Servavit Satyris non vulgo digna reperta.
1.4.176 Impermissa negant Superi mortalibus aegris
1.4.177 Gaudia stare diu. Plausu in medio atque triumpho
165. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 41 | Paragraph | SubSect | Section]
1.6.24 Uno de nido vetulos, notosque columbos,
1.6.25 Romanus veniet Cosintius: ille Vitruvî
1.6.26 Aedificare ad normam, et respondere Sabini
1.6.27 Doctus ad exemplar de jure: aderitque disertus
1.6.28 Higia, quem medicae prorsus sapientia multa
1.6.29 Artis humo tollit, doctrinaque, sed nihil aeque ac
1.6.30 Simplicitas animi, et
166. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 86 | Paragraph | SubSect | Section]
faciant. Superat si purpura censum
1.12.113 Scipiadae, illa malas in apertum protulit artes.
1.12.114 Insanum est, temere nullo delectu imitari
1.12.115 Quodlibet exemplar, quod fors objecerit. Ecquis
1.12.116 Vestrum est, qui mecum effuse non rideat, aut qui
1.12.117 Insanisse neget, Venetorum si quis in urbe
1.12.118 Frena et equos emat,
167. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 112 | Paragraph | SubSect | Section]
1.16.10 His tamen excipio revera expertus, et usu
1.16.11 Edoctus vitamque illorum, et munia, quotquot
1.16.12 In sylvis censent Academi existere verum.
1.16.13 His morum exemplar vita respondet in omni,
1.16.14 Fida repercussae crystalli ut fronte renidet,
1.16.15 Nec quidquam a veris simulata abdudit imago;
1.16.16 His nihil in rebus certi est:
168. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 144 | Paragraph | SubSect | Section]
audendi compos. Seges altera surgit
1.21.15 Dum varios animi motus interprete versu
1.21.16 Effert et mores, ipisque simillima vero
1.21.17 Subjicit ante oculos ficta exemplaria veri.
1.21.18 Sic delectandi, atque ars opportuna docendi
1.21.19 Conspirat mire simul, et conjurat amice.
1.21.20 Praxitelesne minus, minus est complexus Apelles?
169. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 154 | Paragraph | SubSect | Section]
alibi, et nostrae nil laudis egenos.
1.22.91 Hoc in convictu ingenuae incrementa Minervae
1.22.92 A libris quaesivi, Graeca, Latina diurna
1.22.93 Nocturnaque manu vigil exemplaria versans,
1.22.94 Usque novis condire operosus prisca repertis.
1.22.95 Inde bona olim fortuna non pravus abuti,
1.22.96 Inde etiam adversam didici lenire ferendo,
170. Rastić, Džono;... . Carmina, versio electronica [page 157 | Paragraph | SubSect | Section]
artesque suas: ridere malignus
1.23.46 Ille opifex Cacodaemon, dum sua praemia quorsum
1.23.47 Evadant, agitat secum, tacitusque revolvit.
1.23.48 Continuo immensum in numerum exemplaria passim
1.23.49 Excrevere: libri crescunt, crescuntque lepores,
1.23.50 Ut fungi ad pluviam: tolerat bene copia sumptum.
1.23.51 Mox ubi philosophi asse, obolo venire
171. Mihanović, Antun. Literarum patriique sermonis... [page 131 | Paragraph | Section]
editum. De Poeta judicium ferre, aut aliis eum aequiparare, abstineo. Vastiora namque ingenia lance non fallaci, ceu corpora, librare alios manet. Editionis formam hae paginae exhibent; typus et charta his paria erunt. Exemplar constabit flor. 1, monetae argenteae, scilicet folia XVI studiose excudenda complectetur. Has divulgantes nomina Sociorum dato pretio notabunt, exemplaria jam compacta iidem loco desiderato reddent, Calendis Julii a. c. parata futura.
172. Mihanović, Antun. Literarum patriique sermonis... [page 131 | Paragraph | Section]
ceu corpora, librare alios
manet.
Editionis formam hae paginae exhibent; typus et charta his
paria erunt. Exemplar constabit flor. 1, monetae argenteae, scilicet
folia XVI studiose excudenda complectetur. Has divulgantes nomina
Sociorum dato pretio notabunt, exemplaria jam compacta iidem loco
desiderato reddent, Calendis Julii a. c. parata futura.
173. Čobarnić, Josip. Dioclias carmen polymetrum, versio... [page vi | Paragraph | SubSect | Section]
juris, et, si in unum colligi possent, praeclarum librum efficerent, qui inscriptus; Aureum fidelitatis in Principem speculum et omnium regalium virtutum laudationes evulgandus et studiosae juventuti summopere commendandus esset, offerebat egregias vir semper nonnulla exemplaria imp. Gubernio provinciali, spe fretus, unum saltem ex istis usque ad laudati Imperatoris thronum perventurum esse. Utrum vero id evenerit nec ne, incertum manet; cum poetae de optatis et invocatis acceptionibus numquam quidquam innotuerit.
174. Čobarnić, Josip. Dioclias carmen polymetrum, versio... [page vi | Paragraph | SubSect | Section]
(A. M. Wiskocill)
Quae splendida verba cum celeberrimus Vir
175. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page ix | Paragraph | SubSect | Section]
illyricus Epidauritanus Parnassus tres diversos literarum cultus per tria saecula progressos recensebat, quae quadam similitudinis ratione conferri queunt cum illis italicis aevi decimi tertii, decimi quinti et decimi sexti titulo distinctis. Gondula itaque quum multum, diuque horum temporum exemplaria versasset, meliora e singulis eligens hausit a primis archetypam formam, simplicitatem, et robur, a secundis linguae puritatem et elegantiam, ab ultimis liberam scribendi rationem, imaginum splendorem, acumen, vim, et sublimitatem. Et sic perfecit, ut lingua et
176. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page xvii | Paragraph | SubSect | Section]
Caesaris stipendia rude clementer donatus in patriam secessi, ibique senili aetate otium nactus gaudeo ipsi meorum laborum fructum tamquam publicum meae dilectionis et existimationis monumentum posse nuncupare. Ducem, et magistrum habui summum Maronem, quem a prima iuventute mihi semper ut exemplar proposui, meque fortunatum arbitratus sum illius textui consonos numeros suis locis referre, ubi Gondula illos pene ad verbum imitari non dubitavit. Et quisnam ausus esset textum, quod attingi nequit, et tam simplicitate, quam magnificentia utique emicat ex minima parte immutare? Sit hoc
177. Gundulić, Ivan;... . Osmanides, versio electronica [page 174 | Paragraph | SubSect | Section]
131 Et iacet esca avium sylvâ leo tectus in altâ.
132 Prisca novos casus haud raro saecla tulere,
133 Propositum exemplar queis emicat utile nobis,
134 Totque ferent casus sic tempora nostra, datura
135 Venturae exemplum genti, lumenque perenne. 135
178. Jurić, Šime. Praefatio in editionem commentarii... [page viii | Paragraph | Section]
studiis maxime grata facimus. Sed de ratione et iudicio edendi operis pauca dicatur. Ut editio nostra recentioribus litterarum investigatoribus plene satisfaceret, putavimus utilissimum fore, ut primigenium exemplar Marci nostri, si ullo modo fieri poterit, ex toto chalcotypice, photographice vel alia simili arte exprimi curaremus. Tabulis sic confectis germanam et sinceram transcriptionem adiungere constituimus, ita ut ipsa ad genuinum contextum auctoris quam
Toma Arhiđakon (1200-1268) [1268], Historia seu cronica Salonitanorum atque Spalatinorum pontificum, versio electronica (, Split), Verborum 40426, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio – historia] [word count] [thomashistsalon].
Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1474], Oratio in funere Petri Riarii, versio electronica (, Rim), Verborum 4115, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [modrnoratioriar].
Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].
Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].
Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678].
Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].
Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1497], Francisci Natalis Carmina, versio electronica (), 3135 versus, verborum 19055, Ed. Miroslav Marcovich [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [natalisfcarmina].
Crijević, Ilija (1463-1520) [1502], Oratio funebris in Joannem Gotium (fragmenta), versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 775, versus 2, Ed. Darinka Nevenić Grabovac [genre: prosa - oratio; prosa - oratio funebris] [word count] [crijevigotius1502].
Marulić, Marko (1450-1524) [1502], Reuerendo in Christo Domino Iacobo Grassolario, versio electronica (, Split), Verborum 155, Ed. Branimir Glavičić Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [marulmarepist1502x].
Grisogono, Federik (1472-1538) [1507], Speculum astronomicum, versio electronica (), Versus 100, verborum 18852, Ed. Mihaela Girardi-Karšulin Olga Perić Tomislav Ćepulić [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus; poesis - ode; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [grisogonofspeculum].
Crijević, Ilija (1463-1520) [1509], In Junium Sorgium avunculum suum funebris oratio, versio electronica (), Verborum 4212, versus 35, Ed. István Hegedüs [genre: prosa - oratio; prosa - oratio funebris] [word count] [crijevisorgo1509].
Beneša, Damjan (1476-1539) [1514], Epistolae dedicatoriae ex opere de secundo bello Punico, versio electronica (, Lyon), verborum 1502, Ed. Rezar, Vladimir [genre: prosa - epistula dedicatoria] [word count] [benesadepistolaededic].
Crijević Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522], Commentarii de temporibus suis, versio electronica (), Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio - historia] [word count] [tuberocomm].
Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1524], Vita Marci Maruli Spalatensis per Franciscum Natalem conciuem suum composita, versio electronica (), Verborum 1777, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - vita] [word count] [natalisfvitamaruli].
Božićević Natalis, Frano; Martinčić, Franjo; Martinčić, Jerolim; Alberti, Nikola; Alberti, Antun; Papalić, Jerolim; Paskvalić, Donat [1524], Epitaphia Marci Maruli, versio electronica (), 55 versus, verborum 383, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epigramma; poesis - epitaphium] [word count] [aavvepitaphmaruli].
Bunić, Jakov; Cortonus de Vtino Minorita, Bernardinus; Petrus Galatinus; Colonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526], De vita et gestis Christi, versio electronica (), 10155 versus; verborum 68245, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjvgc].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1527], Dialogus Sylla, versio electronica. (), Verborum 15372, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfsylla].
Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc].
Vrančić, Antun (1504-1573) [1540], Epistulae anni 1540, versio electronica (), Verborum 996, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist1538].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1544], Dialogus philosophandumne sit, versio electronica. (), Verborum 8149, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfphilos].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1545], Ad optimates Polonos admonitio, versio electronica (, Cracovia; Polonia), Verborum 8436, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio; prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfpolonos].
Utješenović-Martinuzzi, Juraj (1482-1551) [1545], Epistola ad Antonium Verantium, versio electronica. (), Verborum 599, Ed. Utiešenović, Ognjeslav M. László Szalay Gusztáv Wenzel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [utjesenovicjepist15450228].
Paskalić, Ludovik; Camillo, Giulio; Molza, Francesco Maria; Volpe, Giovanni Antonio (c. 1500–1551; c. 1480–1544; 18. 6. 1489 – 28. 2. 1544; 1515–1558) [1551], Carmina, versio electronica (), 2642 versus, verborum 17191, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - elegia; poesis - sylva; poesis - epigramma] [word count] [paskaliclc].
Grbić Ilirik, Matija (1503/1512 - 1559) [1559], Aristeae historia cum conversione Latina, versio electronica (), Verborum 3353, Ed. Nino Zubović [genre: prosa oratio - historia; prosa oratio - versio] [word count] [grbicmaristea].
Pir, Didak (1517 – 1599) [1563], Ad Paulum, versio electronica (, Ferrara), Verborum 3486, versus 526, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epistula; poesis - epigramma] [word count] [didacusppaul].
Rozanović, Antun (1524-1594?) [1571], Vauzalis sive Occhialinus Algerii Prorex, Corcyram Melaenam terra marique oppugnat nec expugnat, versio electronica (), 15122 verborum, 255 versus, Ed. Nives Pantar [genre: prosa oratio - historia; poesis - ode] [word count] [rozanavauz.xml].
Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis1].
Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars secunda, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis2].
Petrić, Frane (1529-1597) [1591], Zoroaster et eius CCCXX oracula Chaldaica Latine reddita, versio electronica (, Ferrara), Verborum 7671, Ed. Erna Banić-Pajnić [genre: prosa oratio - tractatus; prosa oratio - versio] [word count] [petricfzoroaster].
Marullus Macedo, Stanislaus [1597], Ad Dominicum Aurium equitem ornatissimum, versio electronica (), Verborum 34, versus 24, Ed. Petar Budmani [genre: poesis - epigramma] [word count] [marullussaurium].
Levaković, Rafael (o. 1597 - o. 1650) [1639], Ad Benedictum Uinkouich episcopum epistulae XI, versio electronica (), Verborum 6550, Ed. Šime Demo [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [levakovrepist].
Lučić, Ivan (1604-1679) [1668], Epistola ad fratres Blaeu (14. 11. 1668), versio electronica (), Verborum 626, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [luciusiepist].
Gradić, Stjepan (1613. — 1683.) [1670], De vita, ingenio, et studiis Junii Palmottae, versio electronica (), 3196 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - vita] [word count] [gradicspalmottaevita].
Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1686], Thieneidos libri sex, versio electronica (), 5415 versus, verborum 33672, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [vicickthien].
Rogačić, Benedikt (1646–1719) [1690], Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica (), 8211 versus, verborum 111.074 [genre: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [word count] [rogacicbeuthym].
Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].
Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1700], Poetici lusus varii, versio electronica (), versus 5453, verborum 35062, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - epigramma; poesis - elegiacum; poesis - ode; poesis - sonetto; poesis - idyllium; poesis - metamorphosis; poesis - paraphrasis] [word count] [djurdjevipoe].
Dumanić, Marko; Bernardi, Jerolim (1628-1701; oko 1688-1773) [1701], Synopsis virorum illustrium Spalatensium, versio electronica (), verborum 6745, versus 158, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - catalogus virorum] [word count] [dumanicmsynopsis].
Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1717], Eugenii a Sabaudia... epinicium, versio electronica (), versus 984, verborum 8618, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - epica; paratextus prosaici] [word count] [djurdjeviepinicium].
Crijević, Serafin Marija (1686-1759) [1740], Bibliotheca Ragusina, loci selecti, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 6633, Ed. Stjepan Krasić [genre: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - lexicon; prosa oratio - prosopographia; prosa oratio - commentarius] [word count] [crijevicsbiblioth].
Stay, Benedikt (1714-1801) [1747], Philosophiae versibus traditae libri sex, versio electronica (), 11229 versus, verborum 82047, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - didactica] [word count] [staybphilos].
Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Additamenta ad Annuas, versio electronica (, Zagreb), Verborum 17030, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbannadd].
Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Annuae 1748-1767,versio electronica (, Zagreb), Verborum 244601, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbann].
Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1749], Operum omnium tomus I, versio electronica (), Verborum 68552, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [skrl1].
Stay, Benedikt (1714-1801) [1755], Philosophiae recentioris versibus traditae, versio electronica (, Rim), 24209 versus (24170 epici), verborum 184044, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; prosa oratio - dialogus] [word count] [staybphilrec].
Bošković, Ruđer (1711-1787) [1761], De solis ac lunae defectibus, versio electronica (), 5828 versus, 91294 verborum, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica; poesis - epistula; paratextus prosaici - commenta] [word count] [boskovicrdsld].
Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Ad Balthassarem Odescalchium elegia (Ilias Latinis versibus expressa), versio electronica (), 268 versus, verborum 2176, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - elegia; paratextus] [word count] [kunicriliaselegia].
Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Оperis ratio (Ilias Latinis versibus expressa), versio electronica (), 218 versus, verborum 7485, Ed. Petra Šoštarić [genre: prosa - epistula; prosa - praefatio; prosa - dedicatio; paratextus] [word count] [kunicriliasoperis].
Homerus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1777], Homeri Odyssea Latinis versibus expressa, versio electronica (), 13633 versus, verborum 95,658, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - argumentum; prosa - paratextus; prosa - epistula] [word count] [zamagnabodyssea].
Škrlec Lomnički, Nikola; Szalágyi István (1729-1799; 1739-1796) [1778], Epistolae Nicolai Skerlecz ad Stephanum Salagi et responsorium Salagi (, Zagreb; Pečuh), Verborum 7797 [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistsalag].
Hesiodus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1785], Hesiodi Ascraei opera, versio electronica (), 2747 versus, verborum 58425 [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [word count] [zamagnabhesiod].
Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1790], Operum omnium tomus III, versio electronica (), Verborum 71764, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl3].
Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Quindecim epistulae ad Martinum Georgium Kovachich, editio electronica (), Verborum 12898, epistulae 15, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skrlepistkov].
Barić, Adam Adalbert (1742-1813) [1792], Statistica Europae, versio electronica (), Verborum 91598, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [baricastat].
Kordić, Marko (m. 1806) [1792], In funere D. Gregorii Lazzari Archiepiscopi Ragusini oratio, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 3282, Ed. Relja Seferović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [kordicmfunerelazzari].
Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1794], Fabulae, versio electronica (), 2266 versus, verborum 52873, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - fabula] [word count] [fericdfab].
Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].
Zamanja, Bernard (1735-1820) [1795], Epistolae scriptae an. 1795. et 1796, versio electronica (), 1960 versus, verborum 13466, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epistula] [word count] [zamagnabepist].
Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1803], Periegesis orae Rhacusanae, versio electronica (, Dubrovnik), 3368 versus, verborum 28363 [genre: poesis - epica; poesis - praefatio; prosa - index] [word count] [fericdperiegesis].
Rastić, Džono; Appendini, Franjo Marija; Zamanja, Marija; Zamanja, Bernard; Ferić, Đuro; Appendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816], Carmina, versio electronica (), Versus 6583, verborum 46647, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [word count] [rasticdzc].
Mihanović, Antun (1796-1861) [1818], Literarum patriique sermonis amicis, versio electronica. (), 442 verborum, Ed. Franjo Fancev [genre: prosa - epistula] [word count] [mihanovicaosman].
Čobarnić, Josip (1790-1852) [1835], Dioclias carmen polymetrum, versio electronica (, Split; Zadar; Makarska), Versus 2345, verborum 17608, Ed. La Redazione del Bullettino di Archeologia e Storia Dalmata [genre: poesis - epica; poesis - carmen; prosa - vita; prosa - praefatio; prosa - adnotationes] [word count] [cobarnicjdioclias].
Gundulić, Ivan; Getaldić, Vlaho (1588-1638; 1788 - 1872) [1865], Osmanides, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović Juraj Ozmec Željka Salopek Jan Šipoš Anamarija Žugić [genre: poesis epica; poesis versio; paratextus prosaici; carmen heroicum] [word count] [getaldibosmanides].
Jurić, Šime (1915-2004) [1979], Praefatio in editionem commentarii Marci Maruli de Veteris Instrumenti viris illustribus, versio electronica (, Zagreb), 778 verborum [genre: prosa - praefatio] [word count] [juricspraefatioviris].
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.